ببینید چه صدایی دارد، چه پر شور می‌خواند، زنی دوره‌گرد که برای گذران زندگی زباله‌ها را می‌کاود.
از هنگام استقرار جمهوری اسلامی، تک‌خوانی زنان در ایران ممنوع شد و بسیاری از استعدادها فرصت شکوفا شدن پیدا نکرد.
شاید اگر آواز زنان ممنوع نبود، این زن سرنوشت دیگری پیدا می‌کرد.

راستی، روز جهانی زنان نزدیک است. روزی که بهانه‌ای است برای هم‌صدا شدن، برای احقاق حقوق زنان.

#صدای_زن #آواز_زنان #روز_جهانی_زن #روز_جهانی_زنان

@Tavaana_TavaanaTech

ببینید این خانم فرانسوی علاقه‌مند به زبان فارسی، چه زیبا آواز ایرانی را یاد گرفته و می‌خواند.
در ایران اما، در این ۴۲ سال، چه بسیار استعدادهایی ناب بوده‌اند که فرصتی برای بروز و ظهور پیدا نکردند و جمهوری اسلامی صدایشان را در حلقوم خفه کرد.

آواز و تک‌خوانی زنان در ایران ممنوع بوده و زنان در صورتی که یک هم‌خوان مرد داشته باشند می‌توانند در صحنه حضور داشته باشند، آن هم با کلی شرط و شروط.
جایی هم که صدای خواننده زن بلندتر به گوش رسیده، با او برخورد کردند. مثل سارا حمیدی که در اجرایش برق سالن را قطع کرده بودند.

#آواز_زنان #صدای_زن

@Tavaana_TavaanaTech

آریانا سعید؛ الهام‌بخش و پیشرو

طرح از رضا عقیلی
@rezacartoon

اخیرا آواز دختران در ملاءعام در افغانستان ممنوع اعلام شد. کاربران رسانه‌های اجتماعی افغانستان، به‌ویژه زنان، با راه‌اندازی کارزاری در اعتراض به این تصمیم، ویدیوهایی از آواز خواندنشان را به اشتراک گذاشتند.
در پی واکنش شدید در رسانه‌های اجتماعی، آموزش‌و‌پرورش افغانستان این ممنوعیت را لغو کرد.

اما آریانا سعید، خواننده‌ای از افغانستان است که زنی الهام‌بخش و پیشرو در عرصه هنر خوانندگی محسوب می‌شود.
https://bit.ly/3tIfyuI

#کارتون #آریانا_سعید #خوانندگی_زنان #افغانستان #صدای_زن

@Tavaana_TavaanaTech

چهارم تیر ماه سالگرد درگذشت مهستی خواننده‌ی دوست داشتنی

خانواده‌ی مهستی در ابتدا مخالف حضور مهستی در عالم خوانندگی بودند چرا که در آن دوران آوازخوانی، خصوصا برای زن‌ها چندان پسندیده نبود. مهستی هفده سال داشت که در برنامه‌ی گل‌ها برنامه‌ی شماره‌ی ۴۲۰ با خواندن ترانه‌ای کار هنری خود را آغاز کرد. نام این ترانه «آن‌که دلم برا برده خدایا» بود که ساخته‌ی بیژن ترقی، شاعر و ترانه‌سرای ایرانی بود.
.
نخستین آوازهای مهستی در مجموعه‌‌ی «گل‌های رنگارنگ» در دهه‌ی چهل از رادیو ملی ایران پخش شد که برای مهستی به عنوان هنرمند اعتبار بسیار به دنبال داشت. مهستی از محبوب‌ترین خوانندگان دهه‌ی چهل و پنجاه ایران بود که موجب شد خواهر بزرگ‌ترش، معصومه دده‌بالا نیز به عالم خوانندگی راه یابد. هم او که بعدها با نام هنری «هایده» محبوبیت فراوان یافت که این محبوبیت تا به امروز ادامه داشته است. مهستی دو بار ازدواج کرد. ازدواج اول او با خسرو ناظمیان بود که حاصل این ازدواج دختری است به نام سحر که در کالیفرنیا زندگی می‌کند.
.
از مهستی در کارنامه‌ی هنری‌اش بالغ بر سی وپنج آلبوم موسیقی مانده است که بیش‌تر آثار او با استقبال فراوانی روبه‌رو شده است. مهستی در سال ۲۰۰۵ میلادی از سوی «آکادمی جهانی هنر، ادبیات و رسانه» برای بیش از چهل سال فعالیت در زمینه‌ی موسیقی سنتی و پاپ ایرانی تقدیر به عمل آمد. این آکادمی در فوریه سال ۲۰۰۵ توسط پروفسور مصطفی دریبانی بنا نهاده شد که هدف آن حمایت و ترویج و توسعه‌ی هنرهای نمایشی و هنرهای زیبا، ادبیات، شعر، روزنامه‌نگاری حرفه‌ای و تولیدات رسانه‌ای بود. اولین دوره‌ی مراسم اعطای جایزه‌ی این آکادمی در اکتبر سال ۲۰۰۵ در شهر بوداپست مجارستان برگزار شد که در این مراسم بیست‌وپنج هنرمند و محقق ایرانی و مجاری جوایزی دریافت کردند.

بیشتر بخوانید:
https://bit.ly/2rQqB5f

#مهستی #صدای_زن #خواننده #موسیقی #آواز #آواز_زنان #ایران #موسیقی_ایرانی #بیابنویسیم

@Tavaana_TavaanaTech

با همبستگی، قوانین ناعادلانه و ضدانسانی را برچینیم

زنان ایرانی فقط به دلیل این‌که زن هستند حق آوازخواندن در هیچ کنسرت و مراسمی ندارند و در بسیاری موارد حتی نمی‌توانند سازی بنوازند.
شادی امینی - خواننده، ترانه‌سرا و گرافیست - در این باره می‌گوید.

https://bit.ly/3fpB80c

#قانون #تبعیض #حقوق_زنان #تبعیض_علیه_زنان
#از_تبعیض_بگو
#شادی_امینی #صدای_زن


@Tavaana_TavaanaTech

سالگرد درگذشت بانو دلکش

با ممنوع شدن خوانندگی زنان پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، دلکش خوانندگی را به‌طور کامل کنار گذاشت. او در سال‌های پایانی زندگی خود، به همراه تنها فرزندش «سهیل فزون‌مایه» در تهران زندگی می‌کرد.

دلکش در زمستان ۱۳۷۹ برای اولین بار پس از ۲۰ سال سکوت برای چند کنسرت به آمریکا رفت و بعد از مدتی دوباره به ایران بازگشت. در گفتگویی دلکش می‌گوید: «یک روز سوار تاکسی شدم. راننده تاکسی که ۲۴–۲۵ ساله بود نوار چندتا از ترانه‌های منو گذاشته بود. خون تو سرم جمع شده بود. می‌خواستم بزنم زیر گریه. راننده تاکسی که فکر کرده بود تحت تأثیر ترانه قرارگرفته‌ام گفت: مادر می‌بینی چی می‌خونه! گفتم: می‌دونی کیه؟ گفت: اسمش دلکشه مادر. هرجا هست خدا عمرش بده، ما که با صداش حال می‌کنیم. تاش پیدا نشده!. نتونستم زبانم را نگه دارم. گفتم: این صدای منه! من دلکشم! تا آخر مسیر دیگه هیچ‌کس را سوار نکرد. هر ده متر به ده متر برمی‌گشت و به من خیره می‌شد. بالاخره تاب نیآورد و ضبط صوت ماشین را بست. قبل از اینکه بخواهد و بگوید، خودم برایش همان ترانه ای را که نیمه کار قطع کرده بود، آرام آرام خواندم. وقتی به مقصد رسیدم هر چه اصرار کردم پول نگرفت. شما نمی‌دونین در این روز و روزگار که ما در ایران داریم این نوع گذشت‌های پولی یعنی چه!»
.
صدای زیبای دلکش با بخشی از خاطرات این مرز و بوم درهم تنیده شده است. او که نام اصلی‌اش عصمت باقرپور پنبه‌فروش است، زاده سوم اسفنده‌ماه ۱۳۰۳ در بابل است. او را با لقب‌هایی مانند «زن حنجره‌طلایی»، «بانوی آواز ایران» و «آتش کاروان هنر» نام می‌برند.
.
در اواخر عمر، دلکش مدتی در بیمارستان بستری بود و سرانجام در غروب روز چهارشنبه ۱۱ شهریورماه ۱۳۸۳ در بیمارستان ایران‌مهر تهران درگذشت. جسد خانم دلکش بدون اطلاع بازماندگان و علاقه‌مندان و بدون مراسم ختم و تشییع جنازه در گورستان عمومی و در یک قبر دو طبقه به خاک سپرده شد. فروغ بهمن‌پور روزنامه‌نگار مستقل در زمینه‌ی موسیقی و نویسنده‌ کتاب سه جلدی چهره‌های ماندگار در گفت‌وگو با رادیو فردا می‌گوید که بانو دلکش در نهایت غربت در وطن خود به خاک سپرده شد.

درباره دلکش بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/GiCsgb
.
#دلکش #خواننده #موسیقی #موسیقی_ایرانی #صدای_زن #آواز_زنان

@Tavaana_TavaanaTech

سهیلا گلستانی، وقتی در ایران بود، به خاطر آوازخواندن، با اتهام «ارتکاب فعل حرام در ملا عام» احضار شده بود.
او از رویایش دست نکشید و حالا در تورنتو کانادا آزادانه آواز می‌خواند.
سهیلا گلستانی، دارای دکترای علوم آزمایشگاهی و از شاگردان آواز هنگامه اخوان است.

چرا زنان ایران برای رسیدن به رویای‌شان که داشتن یک زندگی نرمال است باید از ایران مهاجرت کنند؟ چگونه می‌توان با مبارزات مدنی، زمینه‌ای فراهم کرد تا زنان و مردان ایرانی در داخل مرزهای ایران آزاد باشند و به رویای خود دست یابند؟

#آواز_زنان #صدای_زن #سهیلا_گلستانی #زندگی_نرمال
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

چهارشنبه‌ها با مهدی موسوی، شش - میهمان: ماریا منصور

مهدی موسوی، شاعر و نویسنده، در این برنامه چهارشنبه‌ها میزبان ماریا، خواننده، است و با او درباره آثار او از جمله آخرین اثر او با عنوان «همسنگر» صحبت می‌کند.
این برنامه ۲۱ مهر ۱۴۰۰ در اینستاگرام آموزشکده توانا به صورت زنده برگزار شد.

در یوتیوب:
https://youtu.be/wEfrNiE_CVc

در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/mansour?si=217bcb56d8e64281a8c660fc884a56c6

#لایو_ایونت #ماریا_منصور #صدای_زن #مهدی_موسوی #چهارشنبه_ها #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

وزیر کشور جمهوری اسلامی روز گذشته گفت که «اگر انقلاب بخواهد ضربه ببیند از ناحیه زنان است»
جمهوری اسلامی حکومتی ایدئولوژیک است که از زنان می‌ترسد، حق آواز خواندن زنان، حق پوشش انتخابی، حق سفر و خیلی حقوق دیگر زنان را با استناد به مبانی ایدئولوژیک خود نقض می‌کند.
و دقیقا تلاش زنان برای احقاق حقوق خود و بروز و ظهور پیداکردن و دیده‌شدن در جامعه، این حکومت را می‌ترساند.

این دختر، همانی است که چند ماه پیش ویدئوی خواندن او در متروی تهران، پر بیننده شده بود. حالا در بازار زنجان می‌خواند و مردمی که تشنه شادی هستند، او را تشویق می‌کنند.

#اواز_زنان #دختر_مترو #حقوق_زنان #صدای_زن #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پس از پیروزی انقلاب اسلامی که زنان برای آوازخوانی با موانع قانونی و شرعی مواجه هستند سیما بینا نتوانسته است آوازهای محلی‌ای را که از سراسر ایران جمع‌آوری کرده است اجرا کند. سیما بینا می‌گوید که این یک افسوس و حسرت است:
«این یک افسوس و حسرت است. برای این که این موسیقی را که من جمع آوری کرده‌ام متعلق به مردم است. مثل امانتی است که در اختیار من قرار گرفته است. دلم می خواهد که اینها را به مردم ارائه بدهم. شهر به شهر بروم و این موسیقی را که از خودشان یاد گرفته‌ام، یک بار هم برایشان بخوانم. ...»

سیما بینا، چهاردهم دی‌ماه ۱۳۲۳ در خوسف بیرجند به دنیا آمد. پدرش احمد بینا یکی از اهالی هنردوست خراسان (بیرجند) و مادرش پوراندخت ایران‌نژاد زنی فرهیخته از اهالی کرمان بود.

سیما بینا یکی از نخستین زنان ایران است که با تلاش فراوان و خستگی‌ناپذیر در احیای موسیقی نواحی کوشیده است.

بیشتر بخوانید:
bit.ly/2j2v0xa

#سیما_بینا #موسیقی_نواحی #موسیقی #صدای_زن #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech