Forwarded from گفت‌وشنود
جنگ تمام شده است و گروهبانی مجروح، گرسنه و درمانده، خود را به پشت در منزل یکی از درجه‌داران ارتش می‌رساند. او پیش از این به منزل سابق خود رفته، و مردی غریبه را در کنار همسرش یافته است! تلاش کرده جایی استخدام شود، اما مهارتی ندارد و کسی او را استخدام نمی‌کند. او از این درجه‌دار ارتش که در فضایی آرام و دلخواه در کنار خانواده خود مشغول صرف شام است، کمک می‌خواهد! اما با برخورد تند و اهانت‌آمیز مواجه می‌شود.
این پرده‌ای از نمایشنامه «بیرون پشت در» اثر ولفگانگ بورشرت است که بارها در تهران به روی صحنه رفته است. این اثر دراماتیک فوق‌العاده در نکوهش جنگ و زخم‌های عمیق انسانی‌اش، توسط میرحمید عمرانی و میرمجید عمرانی به فارسی ترجمه شده، و به همت انتشارات مهراندیش، منتشر شده است.
ولفگانگ بورشرت، نویسنده‌ای آلمانی است که در ۲۰ مه ۱۹۲۱ در هامبورگ به دنیا آمد و یکی از صداهای ادبی برجسته پس از جنگ جهانی دوم به شمار می‌رود. او به دلیل آثار کوتاه و تاثیرگذارش، از جمله نمایشنامه مشهور “بیرون، پشت در” (Draußen vor der Tür) و داستان‌های کوتاهش، به عنوان یکی از منتقدان صریح جنگ و ویرانی‌های آن شناخته می‌شود. بورشرت با توجه به تجربه‌های تلخی که در جنگ جهانی دوم و اسارت کشیده بود، به یکی از نمادهای ضدجنگ در ادبیات آلمان تبدیل شد. او در آثارش، عمیقاً به تأثیرات جنگ بر روح و روان افراد پرداخته و درد و رنج بازماندگان و سربازان را به تصویر کشیده است.
بورشرت به دلیل بیماری‌های شدید جسمی که عمدتاً ناشی از شرایط سخت جنگ و زندان بود، در جوانی و در حالی که تنها ۲۶ سال داشت، در ۲۰ نوامبر ۱۹۴۷ در بازل درگذشت. او در طول جنگ جهانی دوم به عنوان سرباز به جبهه فرستاده شده بود و چندین بار به دلیل انتقادهای علنی از رژیم نازی و شوخی‌هایش درباره رهبری آلمان، توسط ارتش رایش سوم به زندان افتاد. در همین مدت بود که به بیماری‌های مرتبط با کبد و عفونت‌های دیگر مبتلا شد.
زندگی بورشرت پس از جنگ نیز با بیماری‌های مداوم همراه بود. او مدت کوتاهی پس از جنگ درگذشت. شرایط سخت جسمی او که نتیجه تجربه‌های جنگ و دوران اسارت بود، تأثیر مستقیمی بر مرگ زودهنگامش داشت.
با این حال، میراث ادبی او همچنان تأثیرگذار است و آثارش به عنوان نقدی تند بر بی‌رحمی‌های جنگ و دعوتی به صلح و انسان‌دوستی، همچنان خوانده می‌شوند.
#روز_جهانی_صلح #صلح #گفتگو #رواداری #مدارا
@dialogue1402
این پرده‌ای از نمایشنامه «بیرون پشت در» اثر ولفگانگ بورشرت است که بارها در تهران به روی صحنه رفته است. این اثر دراماتیک فوق‌العاده در نکوهش جنگ و زخم‌های عمیق انسانی‌اش، توسط میرحمید عمرانی و میرمجید عمرانی به فارسی ترجمه شده، و به همت انتشارات مهراندیش، منتشر شده است.
ولفگانگ بورشرت، نویسنده‌ای آلمانی است که در ۲۰ مه ۱۹۲۱ در هامبورگ به دنیا آمد و یکی از صداهای ادبی برجسته پس از جنگ جهانی دوم به شمار می‌رود. او به دلیل آثار کوتاه و تاثیرگذارش، از جمله نمایشنامه مشهور “بیرون، پشت در” (Draußen vor der Tür) و داستان‌های کوتاهش، به عنوان یکی از منتقدان صریح جنگ و ویرانی‌های آن شناخته می‌شود. بورشرت با توجه به تجربه‌های تلخی که در جنگ جهانی دوم و اسارت کشیده بود، به یکی از نمادهای ضدجنگ در ادبیات آلمان تبدیل شد. او در آثارش، عمیقاً به تأثیرات جنگ بر روح و روان افراد پرداخته و درد و رنج بازماندگان و سربازان را به تصویر کشیده است.
بورشرت به دلیل بیماری‌های شدید جسمی که عمدتاً ناشی از شرایط سخت جنگ و زندان بود، در جوانی و در حالی که تنها ۲۶ سال داشت، در ۲۰ نوامبر ۱۹۴۷ در بازل درگذشت. او در طول جنگ جهانی دوم به عنوان سرباز به جبهه فرستاده شده بود و چندین بار به دلیل انتقادهای علنی از رژیم نازی و شوخی‌هایش درباره رهبری آلمان، توسط ارتش رایش سوم به زندان افتاد. در همین مدت بود که به بیماری‌های مرتبط با کبد و عفونت‌های دیگر مبتلا شد.
زندگی بورشرت پس از جنگ نیز با بیماری‌های مداوم همراه بود. او مدت کوتاهی پس از جنگ درگذشت. شرایط سخت جسمی او که نتیجه تجربه‌های جنگ و دوران اسارت بود، تأثیر مستقیمی بر مرگ زودهنگامش داشت.
با این حال، میراث ادبی او همچنان تأثیرگذار است و آثارش به عنوان نقدی تند بر بی‌رحمی‌های جنگ و دعوتی به صلح و انسان‌دوستی، همچنان خوانده می‌شوند.
#روز_جهانی_صلح #صلح #گفتگو #رواداری #مدارا
@dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
@dialogue1402
دشمنان آزادی: محمدتقی فعالی
(قسمت اول)
از دیگر چهره‌های حوزوی که علیه ادیان غیررسمی فعالیت می‌کند، محمدتقی فعالی‌ست که موسسه فرهنگی‌هنری سبک زندگی «آل یاسین» را تاسیس کرده و رییس هیأت مدیره‌ی آن است. شخص فعالی و همکاران او محتواهای بسیاری در قالب کتاب و فایل صوتی تدارک دیده‌اند که به تعبیر خودشان رای جلوگیری از آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی و همین‌طور نهادینه کردن سبک زندگی ایرانی- اسلامی بوده است.
از زمره‌ی دستاوردهای موسسه‌ی سبک زندگی آل یاسین، بنا به اعلان رسمی خود موسسه، «همکاری و ارتباط‌گیری با سازمان‌ها و نهادهای بالادستی نظام، نظیر وزارت کشور، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نیروی انتظامی و وزارت آموزش و پرورش» بوده است. (نگاه کنید به پایگاه رسمی موسسه سبک زندگی، دستاورد شماره‌ی یازدهم) اینکه یک موسسه‌ی فرهنگی و آموزشی بخواهد سبک زندگی بخصوصی را ترویج کند، به هیچ‌وجه اشکال ندارد. اما اگر هدف این موسسه، در واقع تحمیل سبک زندگی مدنظر خود به شهروندان باشد، مغایر با اصول‌پذیرفته‌شده‌ی آزادی شهروندان و حق انتخاب آنها خواهد بود.
از این جهت، ارتباط موسسه‌ی آقای فعالی با نهادهایی مانند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی انتظامی جای پرسش و تردید دارد. وقتی در نظر بگیریم که برنامه و هدف رسماً اعلام شده‌ی مقامات حکومت جمهوری اسلامی، به اصطلاح «نهادینه کردن سبک زندگی ایرانی- اسلامی»ست که برای تحقق آن از استفاده از هیچ ابزاری دریغ ندارند، درمی‌یابیم که در حیات دینی شهروندان مطمئناً از رواداری و آزاداندیشی بیشتری نسبت به آنچه در مابقی حیطه‌های حیات شهروندی نشان می‌دهند، برخوردار نیستند.
لاجرم، موسساتی مانند «موسسه‌ی بهداشت روانی» و زیرمجموعه‌هایش به ریاست و مدیریت سیف‌مظاهری، و یا «موسسه‌ی سبک زندگی آل‌یاسین» تنها ظاهری فرهنگی- آموزشی و آماده‌ی گفتگو دارند. در قسمت بعد، دوگانه‌سازی ارزش‌گذارانه از شرق و غرب که یکی از شگردهای حاکمیت جمهوری اسلامی برای سرکوب ادیان غیررسمی و سبک‌زندگی‌های بدیل است را در کار موسسه‌ی «سبک زندگی آل یاسین» جستجو می‌کنیم.
بریده‌ای از کتابچه «ناباورمندان» از انتشارات توانا (صص۴۷-۴۸)؛ برای دسترسی به کل کتاب از لینک زیر استفاده کنید:
https://dialog.tavaana.org/wp-content/uploads/2024/02/nonbelievers.pdf
#گفتگو_توانا #مدارا #رواداری #محمدتقی_فعالی #سبک_زندگی #آل_یاسین
@Dialogue1402
دشمنان آزادی: محمدتقی فعالی
(قسمت اول)
از دیگر چهره‌های حوزوی که علیه ادیان غیررسمی فعالیت می‌کند، محمدتقی فعالی‌ست که موسسه فرهنگی‌هنری سبک زندگی «آل یاسین» را تاسیس کرده و رییس هیأت مدیره‌ی آن است. شخص فعالی و همکاران او محتواهای بسیاری در قالب کتاب و فایل صوتی تدارک دیده‌اند که به تعبیر خودشان رای جلوگیری از آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی و همین‌طور نهادینه کردن سبک زندگی ایرانی- اسلامی بوده است.
از زمره‌ی دستاوردهای موسسه‌ی سبک زندگی آل یاسین، بنا به اعلان رسمی خود موسسه، «همکاری و ارتباط‌گیری با سازمان‌ها و نهادهای بالادستی نظام، نظیر وزارت کشور، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نیروی انتظامی و وزارت آموزش و پرورش» بوده است. (نگاه کنید به پایگاه رسمی موسسه سبک زندگی، دستاورد شماره‌ی یازدهم) اینکه یک موسسه‌ی فرهنگی و آموزشی بخواهد سبک زندگی بخصوصی را ترویج کند، به هیچ‌وجه اشکال ندارد. اما اگر هدف این موسسه، در واقع تحمیل سبک زندگی مدنظر خود به شهروندان باشد، مغایر با اصول‌پذیرفته‌شده‌ی آزادی شهروندان و حق انتخاب آنها خواهد بود.
از این جهت، ارتباط موسسه‌ی آقای فعالی با نهادهایی مانند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی انتظامی جای پرسش و تردید دارد. وقتی در نظر بگیریم که برنامه و هدف رسماً اعلام شده‌ی مقامات حکومت جمهوری اسلامی، به اصطلاح «نهادینه کردن سبک زندگی ایرانی- اسلامی»ست که برای تحقق آن از استفاده از هیچ ابزاری دریغ ندارند، درمی‌یابیم که در حیات دینی شهروندان مطمئناً از رواداری و آزاداندیشی بیشتری نسبت به آنچه در مابقی حیطه‌های حیات شهروندی نشان می‌دهند، برخوردار نیستند.
لاجرم، موسساتی مانند «موسسه‌ی بهداشت روانی» و زیرمجموعه‌هایش به ریاست و مدیریت سیف‌مظاهری، و یا «موسسه‌ی سبک زندگی آل‌یاسین» تنها ظاهری فرهنگی- آموزشی و آماده‌ی گفتگو دارند. در قسمت بعد، دوگانه‌سازی ارزش‌گذارانه از شرق و غرب که یکی از شگردهای حاکمیت جمهوری اسلامی برای سرکوب ادیان غیررسمی و سبک‌زندگی‌های بدیل است را در کار موسسه‌ی «سبک زندگی آل یاسین» جستجو می‌کنیم.
بریده‌ای از کتابچه «ناباورمندان» از انتشارات توانا (صص۴۷-۴۸)؛ برای دسترسی به کل کتاب از لینک زیر استفاده کنید:
https://dialog.tavaana.org/wp-content/uploads/2024/02/nonbelievers.pdf
#گفتگو_توانا #مدارا #رواداری #محمدتقی_فعالی #سبک_زندگی #آل_یاسین
@Dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
@dialogue1402
«زشت‌ها»
معرفی فیلم
تالی به دیوید می‌گه که تو به تلاش برای رادیکالیزه کردن مردم شهرت یا در واقع سوءشهرت داری! دیوید می‌که اشکال نداره! هر تغییر اجتماعی در بادی امر، رادیکال محسوب می‌شه!
فیلم «زشت‌ها» داستان رادیکال شدن لایه‌هایی از اجتماع علیه ایدئولوژی زیبایی، یا خوشگلیه! ایدئولوژی‌ای که مصداق بارزش در حیات اجتماعی، استقبال فوق‌العاده از اعمال جراحی زیبایی‌ست که گردش مالی قابل توجهی هم در سراسر سیاره داره. تالی که تقریبا اتفاقی با یکی از اعضای این گروه رادیکال یا انقلابی آشنا می‌شه، اصلا با اونها همدل نیست. خیلی صریح می‌گه من نمی‌خوام آزاد باشم! می‌خوام فقط خوشگل باشم! تالی کاراکتری‌ست که اشکالی در ایدئولوژی خوشگلی یا ژیگول بودن نمی‌بینه! فیلم «زشت‌ها/ Uglies» که بر اساس رمانی به همین نام اثر اسکات وسترفلد ساخته شده، در سال ۲۰۲۴ به کارگردانی مک‌جی (McG) منتشر شد و از جمله فیلم‌هایی بود که توجه مخاطبان زیادی را در نتفلیکس به خود جلب کرد. این فیلم در گیشه و پلتفرم‌های آنلاین با موفقیت متوسطی مواجه شد، اما موضوعات آن، به‌ویژه انتقاداتش از استانداردهای تحمیل‌شده زیبایی و استفاده گسترده از جراحی‌های زیبایی، مورد توجه منتقدان قرار گرفت.
داستان فیلم به روشنی بر روی مبارزه اجتماعی علیه ایدئولوژی زیبایی تمرکز دارد؛ ایدئولوژی‌ای که از طریق فشارهای فرهنگی، رسانه‌ای و اقتصادی به جامعه تحمیل شده است. در دنیای فیلم، استانداردهای زیبایی به حدی تثبیت شده‌اند که افراد برای پذیرفته شدن در جامعه به‌طور اجتناب‌ناپذیری به جراحی‌های زیبایی متوسل می‌شوند. این جراحی‌ها نماد کنترل و تبعیت از یک سیستم هستند که…
برای مطالعه ادامه یادداشت به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/uglies/
#گفتگو #مدارا #رواداری #ایدئولوژی #دین #فرهنگ_مسلط
@dialogue1402
«زشت‌ها»
معرفی فیلم
تالی به دیوید می‌گه که تو به تلاش برای رادیکالیزه کردن مردم شهرت یا در واقع سوءشهرت داری! دیوید می‌که اشکال نداره! هر تغییر اجتماعی در بادی امر، رادیکال محسوب می‌شه!
فیلم «زشت‌ها» داستان رادیکال شدن لایه‌هایی از اجتماع علیه ایدئولوژی زیبایی، یا خوشگلیه! ایدئولوژی‌ای که مصداق بارزش در حیات اجتماعی، استقبال فوق‌العاده از اعمال جراحی زیبایی‌ست که گردش مالی قابل توجهی هم در سراسر سیاره داره. تالی که تقریبا اتفاقی با یکی از اعضای این گروه رادیکال یا انقلابی آشنا می‌شه، اصلا با اونها همدل نیست. خیلی صریح می‌گه من نمی‌خوام آزاد باشم! می‌خوام فقط خوشگل باشم! تالی کاراکتری‌ست که اشکالی در ایدئولوژی خوشگلی یا ژیگول بودن نمی‌بینه! فیلم «زشت‌ها/ Uglies» که بر اساس رمانی به همین نام اثر اسکات وسترفلد ساخته شده، در سال ۲۰۲۴ به کارگردانی مک‌جی (McG) منتشر شد و از جمله فیلم‌هایی بود که توجه مخاطبان زیادی را در نتفلیکس به خود جلب کرد. این فیلم در گیشه و پلتفرم‌های آنلاین با موفقیت متوسطی مواجه شد، اما موضوعات آن، به‌ویژه انتقاداتش از استانداردهای تحمیل‌شده زیبایی و استفاده گسترده از جراحی‌های زیبایی، مورد توجه منتقدان قرار گرفت.
داستان فیلم به روشنی بر روی مبارزه اجتماعی علیه ایدئولوژی زیبایی تمرکز دارد؛ ایدئولوژی‌ای که از طریق فشارهای فرهنگی، رسانه‌ای و اقتصادی به جامعه تحمیل شده است. در دنیای فیلم، استانداردهای زیبایی به حدی تثبیت شده‌اند که افراد برای پذیرفته شدن در جامعه به‌طور اجتناب‌ناپذیری به جراحی‌های زیبایی متوسل می‌شوند. این جراحی‌ها نماد کنترل و تبعیت از یک سیستم هستند که…
برای مطالعه ادامه یادداشت به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/uglies/
#گفتگو #مدارا #رواداری #ایدئولوژی #دین #فرهنگ_مسلط
@dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
@dialogue1402
«خدایان روی زمین»
دیگری‌نامه
اپیزود ۲۵
با اپیزود بیست‌وپنجم با نام «خدایان روی زمین» از مجموعه دیگری‌نامه در خدمت شما هستیم. این اپیزود، چنانکه شنوندگان پی‌گیر ما انتظار دارند، قرار است به ادامه ماجراهای کوش پیل‌دندان به روایت ایرانشاه بن ابی‌الخیر بپردازد.
هدف ما نقل، تحلیل و بررسی چگونگی شکل‌گرفتن تصویر ضدقهرمان در داستان‌های حماسی ایرانی‌ست. بنابراین در دو سه اپیزود اخیر به موازات اشاراتی به داستان ضحاک به‌عنوان یک کلان‌روایت مشهور از یک دیگری اهریمنی، داستان کوش پیل‌دندان را هم به شما معرفی کرده‌ایم که مطابق با راویان و برسازندگان اصلی این داستان، خود برادرزاده ضحاک بود. در اپیزود گذشته با نقل از ساقی گازرانی، به وجود نوعی کیش شخصیت در شاهنشاهی کوشان در شرق ایران اشاره کردیم.
گازرانی مولف کتاب کوش پیل‌دندان: خلق یک ضدقهرمان به پژوهش‌های باستان‌شناختی درباره شاهنشاهی کوشانی استناد می‌کند و می‌نویسد:
«اعتقاد به پرستش شمایل شاه چنان که در مورد کوش پیل‌دندان می‌بینیم برای کسی که با مضامین مهم تاریخ کوشان آشنایی دارد، باید بسیار جالب باشد. اشاره کوش‌نامه به مجسمه کوش که به منظور پرستش در ساختمانی زیبا و باشکوه قرار گرفته است، چه ارتباطی با واقعیت‌های تاریخ کوشانیان دارد؟ واقعیت این است که میان این شعر و آنچه به صورت کشفیات باستان‌شناختی داریم، از جمله سازه‌هایی که مجسمه‌های پادشاهان کوشان در آنها جای‌داشته‌اند، تناظر و تشابه وجود دارد. ماهیت این سازه‌ها که به پرستشگاه‌های کوشانی شهرت دارند مانند هر چیز دیگری که به تاریخ کوشانیان مربوط است، محل بحث و مجادله بوده و پیچیده است. تاکنون سه نمونه از چنین ساختمان‌هایی کشف شده است:
برای مطالعه ادامه متن به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/others-25/
و برای شنیدن نسخه کامل این اپیزود در یوتیوب به:
https://youtu.be/MJlPyt7vV2Y?si=mitcwo6GS5Mg_QUT
و برای شنیدن نسخه کامل در ساند کلود به:
https://on.soundcloud.com/cQqUFmsfXMA5Y8iA8
و برای شنیدن نسخه کامل در کست‌باکس به:
https://castbox.fm/vb/692209025
مراجعه بفرمایید.
#دیگری_نامه #کوش_پیل_دندان #ساقی_گازرانی #شاهنامه #سنت_شاهنامه_نگاری #روایت #دشمن #دشمن_سازی #دیگری_دشمن #گفتگو #رواداری
@dialogue1402
«خدایان روی زمین»
دیگری‌نامه
اپیزود ۲۵
با اپیزود بیست‌وپنجم با نام «خدایان روی زمین» از مجموعه دیگری‌نامه در خدمت شما هستیم. این اپیزود، چنانکه شنوندگان پی‌گیر ما انتظار دارند، قرار است به ادامه ماجراهای کوش پیل‌دندان به روایت ایرانشاه بن ابی‌الخیر بپردازد.
هدف ما نقل، تحلیل و بررسی چگونگی شکل‌گرفتن تصویر ضدقهرمان در داستان‌های حماسی ایرانی‌ست. بنابراین در دو سه اپیزود اخیر به موازات اشاراتی به داستان ضحاک به‌عنوان یک کلان‌روایت مشهور از یک دیگری اهریمنی، داستان کوش پیل‌دندان را هم به شما معرفی کرده‌ایم که مطابق با راویان و برسازندگان اصلی این داستان، خود برادرزاده ضحاک بود. در اپیزود گذشته با نقل از ساقی گازرانی، به وجود نوعی کیش شخصیت در شاهنشاهی کوشان در شرق ایران اشاره کردیم.
گازرانی مولف کتاب کوش پیل‌دندان: خلق یک ضدقهرمان به پژوهش‌های باستان‌شناختی درباره شاهنشاهی کوشانی استناد می‌کند و می‌نویسد:
«اعتقاد به پرستش شمایل شاه چنان که در مورد کوش پیل‌دندان می‌بینیم برای کسی که با مضامین مهم تاریخ کوشان آشنایی دارد، باید بسیار جالب باشد. اشاره کوش‌نامه به مجسمه کوش که به منظور پرستش در ساختمانی زیبا و باشکوه قرار گرفته است، چه ارتباطی با واقعیت‌های تاریخ کوشانیان دارد؟ واقعیت این است که میان این شعر و آنچه به صورت کشفیات باستان‌شناختی داریم، از جمله سازه‌هایی که مجسمه‌های پادشاهان کوشان در آنها جای‌داشته‌اند، تناظر و تشابه وجود دارد. ماهیت این سازه‌ها که به پرستشگاه‌های کوشانی شهرت دارند مانند هر چیز دیگری که به تاریخ کوشانیان مربوط است، محل بحث و مجادله بوده و پیچیده است. تاکنون سه نمونه از چنین ساختمان‌هایی کشف شده است:
برای مطالعه ادامه متن به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/others-25/
و برای شنیدن نسخه کامل این اپیزود در یوتیوب به:
https://youtu.be/MJlPyt7vV2Y?si=mitcwo6GS5Mg_QUT
و برای شنیدن نسخه کامل در ساند کلود به:
https://on.soundcloud.com/cQqUFmsfXMA5Y8iA8
و برای شنیدن نسخه کامل در کست‌باکس به:
https://castbox.fm/vb/692209025
مراجعه بفرمایید.
#دیگری_نامه #کوش_پیل_دندان #ساقی_گازرانی #شاهنامه #سنت_شاهنامه_نگاری #روایت #دشمن #دشمن_سازی #دیگری_دشمن #گفتگو #رواداری
@dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
الیسا و مارسلا
معرفی فیلم
(برمبنای داستانی واقعی)
«راهبهها خود را زنان خداوند می‌دانند و هر کدام تلاش می‌کنند سوگلی سلطان باشند؛ اما سلطانی در کار نیست!…»
این را الیسا به مارسلا می‌گوید. مارسلا پرسیده بود زندگی در این مدرسه با راهبهها چطور است؟ الیسا که چند سالی بزرگ‌تر است و در مدرسه بیش‌تر سابقه دارد، می‌گوید این زن‌ها همه ناراضی‌اند. همه خود را همسران خداوند می‌دانند و سعی می‌کنند سوگلی سلطان باشند اما سلطانی در کار نیست.
مارسلا که متوجه زبان استعاری الیسا شده است، با تردید می‌پرسد: تو به خدا اعتقاد نداری؟ پاسخ الیسا قاطع است: من به کشیش‌ها و راهبهها اعتقادی ندارم. نه به مریم باکره و نه به روح‌القدس! من به خدا اعتقادی ندارم!
اما فیلم الیسا و مارسلا (Elisa y Marcela) درباره دو دختر جوان است که در ۱۹۰۱ عاشق یکدیگر می‌شوند و علیرغم ممنوعیت ازدواج میان هم‌جنس‌ها در اسپانیا و اغلب کشورهای جهان آن روزگار، با یکدیگر ازدواج می‌کنند. الیسا و مارسلا برای اولین بار در مدرسه‌ای که هر دو در آن تحصیل می‌کردند در شهر لا کورونیا در منطقه گالیسیا واقع در شمال غربی اسپانیا با هم آشنا شدند. آنها هر دو به عنوان دانش‌آموز در این مدرسه مذهبی بودند و در آنجا بود که دوستی و سپس رابطه عاطفی میان آنها شکل گرفت. این رابطه در نهایت به ازدواج آنها منجر شد، ازدواجی که به دلیل شرایط خاص آن دوره و جامعه، مجبور شدند آن را با جعل هویت توسط الیسا انجام دهند.
الیسا، سیبیل می‌گذارد و لباس مردانه می‌پوشد و نام خود را با جعل مدارک به ماریو تغییر می‌دهد. این عمل زنانه‌پوشی و (یا) مردانه‌پوشی، transvestism نامیده می‌شود. ترانس‌وستیسم، که تاریخاً به آن «پوشیدن لباس‌های جنس مخالف» گفته می‌شود، شامل پوشیدن لباس‌هایی است که سنتاً با جنس مخالف مرتبط هستند. این اصطلاح اغلب از دیگر رفتارهای مرتبط با هویت جنسیتی، مانند تراجنسیتی، متمایز می‌شود، زیرا ترانس‌وستیسم به طور خاص به عمل پوشیدن لباس‌های جنس مخالف مربوط می‌شود، اغلب بدون تمایل به تغییر دائمی هویت جنسیتی خود…
برای مطالعه‌ی ادامه‌ی یادداشت به صفحه‌ی گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/elisa-y-marcela/
#مارجینال #مارجینالیسم #حاشیه #حاشیه_نشینی #رواداری #گفتگو #دگرباشی #دگرباشی_جنسی
@dialogue1402
معرفی فیلم
(برمبنای داستانی واقعی)
«راهبهها خود را زنان خداوند می‌دانند و هر کدام تلاش می‌کنند سوگلی سلطان باشند؛ اما سلطانی در کار نیست!…»
این را الیسا به مارسلا می‌گوید. مارسلا پرسیده بود زندگی در این مدرسه با راهبهها چطور است؟ الیسا که چند سالی بزرگ‌تر است و در مدرسه بیش‌تر سابقه دارد، می‌گوید این زن‌ها همه ناراضی‌اند. همه خود را همسران خداوند می‌دانند و سعی می‌کنند سوگلی سلطان باشند اما سلطانی در کار نیست.
مارسلا که متوجه زبان استعاری الیسا شده است، با تردید می‌پرسد: تو به خدا اعتقاد نداری؟ پاسخ الیسا قاطع است: من به کشیش‌ها و راهبهها اعتقادی ندارم. نه به مریم باکره و نه به روح‌القدس! من به خدا اعتقادی ندارم!
اما فیلم الیسا و مارسلا (Elisa y Marcela) درباره دو دختر جوان است که در ۱۹۰۱ عاشق یکدیگر می‌شوند و علیرغم ممنوعیت ازدواج میان هم‌جنس‌ها در اسپانیا و اغلب کشورهای جهان آن روزگار، با یکدیگر ازدواج می‌کنند. الیسا و مارسلا برای اولین بار در مدرسه‌ای که هر دو در آن تحصیل می‌کردند در شهر لا کورونیا در منطقه گالیسیا واقع در شمال غربی اسپانیا با هم آشنا شدند. آنها هر دو به عنوان دانش‌آموز در این مدرسه مذهبی بودند و در آنجا بود که دوستی و سپس رابطه عاطفی میان آنها شکل گرفت. این رابطه در نهایت به ازدواج آنها منجر شد، ازدواجی که به دلیل شرایط خاص آن دوره و جامعه، مجبور شدند آن را با جعل هویت توسط الیسا انجام دهند.
الیسا، سیبیل می‌گذارد و لباس مردانه می‌پوشد و نام خود را با جعل مدارک به ماریو تغییر می‌دهد. این عمل زنانه‌پوشی و (یا) مردانه‌پوشی، transvestism نامیده می‌شود. ترانس‌وستیسم، که تاریخاً به آن «پوشیدن لباس‌های جنس مخالف» گفته می‌شود، شامل پوشیدن لباس‌هایی است که سنتاً با جنس مخالف مرتبط هستند. این اصطلاح اغلب از دیگر رفتارهای مرتبط با هویت جنسیتی، مانند تراجنسیتی، متمایز می‌شود، زیرا ترانس‌وستیسم به طور خاص به عمل پوشیدن لباس‌های جنس مخالف مربوط می‌شود، اغلب بدون تمایل به تغییر دائمی هویت جنسیتی خود…
برای مطالعه‌ی ادامه‌ی یادداشت به صفحه‌ی گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/elisa-y-marcela/
#مارجینال #مارجینالیسم #حاشیه #حاشیه_نشینی #رواداری #گفتگو #دگرباشی #دگرباشی_جنسی
@dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
@dialogue1402
پلورالیسم به معنای احترام و پذیرش تنوع فرهنگی، مذهبی، و ایدئولوژیک، از ملزومات جوامع مدرن است.
این اصل تأکید دارد که برای حفظ صلح و همزیستی، باید تفاوت‌ها را پذیرفت و با دیگران مدارا کرد.
مدارا به معنای احترام و تحمل باورها و سبک‌های زندگی متفاوت است و در جوامع چندفرهنگی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. با این رویکرد، می‌توان از تنش‌های اجتماعی و فرهنگی کاست و بستر مناسبی برای تعامل سازنده فراهم کرد. پذیرش دیگری یعنی هر فرد حق دارد باورها و عقاید خود را داشته باشد، حتی اگر این باورها با دیدگاه‌های ما متفاوت باشد.
پلورالیسم و مدارا، پایه‌های اساسی برای ایجاد صلح و هماهنگی در جوامع پیچیده و چندفرهنگی هستند. پذیرش تنوع و احترام به تفاوت‌ها، زیربنای جامعه‌ای سالم و پیشرفته است و به همزیستی مسالمت‌آمیز کمک می‌کند.
https://dialog.tavaana.org/say-listen-31/
#پلورالیسم #مدارا #رواداری #گفتگو_توانا
@dialogue1402
پلورالیسم به معنای احترام و پذیرش تنوع فرهنگی، مذهبی، و ایدئولوژیک، از ملزومات جوامع مدرن است.
این اصل تأکید دارد که برای حفظ صلح و همزیستی، باید تفاوت‌ها را پذیرفت و با دیگران مدارا کرد.
مدارا به معنای احترام و تحمل باورها و سبک‌های زندگی متفاوت است و در جوامع چندفرهنگی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. با این رویکرد، می‌توان از تنش‌های اجتماعی و فرهنگی کاست و بستر مناسبی برای تعامل سازنده فراهم کرد. پذیرش دیگری یعنی هر فرد حق دارد باورها و عقاید خود را داشته باشد، حتی اگر این باورها با دیدگاه‌های ما متفاوت باشد.
پلورالیسم و مدارا، پایه‌های اساسی برای ایجاد صلح و هماهنگی در جوامع پیچیده و چندفرهنگی هستند. پذیرش تنوع و احترام به تفاوت‌ها، زیربنای جامعه‌ای سالم و پیشرفته است و به همزیستی مسالمت‌آمیز کمک می‌کند.
https://dialog.tavaana.org/say-listen-31/
#پلورالیسم #مدارا #رواداری #گفتگو_توانا
@dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
@dialogue1402
وقتی دین دست‌وپاگیر می‌شود!
طرحی از رضا عقیلی
تعصب دینی و مذهبی با استناد به کتاب مقدس می‌تواند به نقض حقوق ابتدایی شهروندان منجر شود. وقتی افراد به جای درک متقابل و همزیستی مداراجویانه، به تحمیل باورهای خود بر دیگران بپردازند، فضایی از ترس و نفرت ایجاد می‌شود. این تعصب می‌تواند به تبعیض، آزار و حتی خشونت علیه اقلیت‌ها منجر شود و حتی تصویر دین را در نظر دیگران، خشن و تفرقه‌انگیز جلوه دهد. در نتیجه، نه تنها حقوق بشر زیر پا گذاشته می‌شود، بلکه خود دین نیز به ابزاری برای توجیه خشونت و تبعیض تبدیل می‌شود.
لینک وبسایت:
https://dialog.tavaana.org/holly-book-iran-humanrights-violations/
#گفتگو_توانا #حقوق_خداناباوران #توهین_به_مقدسات #رواداری
@rezacartoon
@dialogue1402
وقتی دین دست‌وپاگیر می‌شود!
طرحی از رضا عقیلی
تعصب دینی و مذهبی با استناد به کتاب مقدس می‌تواند به نقض حقوق ابتدایی شهروندان منجر شود. وقتی افراد به جای درک متقابل و همزیستی مداراجویانه، به تحمیل باورهای خود بر دیگران بپردازند، فضایی از ترس و نفرت ایجاد می‌شود. این تعصب می‌تواند به تبعیض، آزار و حتی خشونت علیه اقلیت‌ها منجر شود و حتی تصویر دین را در نظر دیگران، خشن و تفرقه‌انگیز جلوه دهد. در نتیجه، نه تنها حقوق بشر زیر پا گذاشته می‌شود، بلکه خود دین نیز به ابزاری برای توجیه خشونت و تبعیض تبدیل می‌شود.
لینک وبسایت:
https://dialog.tavaana.org/holly-book-iran-humanrights-violations/
#گفتگو_توانا #حقوق_خداناباوران #توهین_به_مقدسات #رواداری
@rezacartoon
@dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
@dialogue1402
شستن گناهان با آب
راجه ایالتی در هندوستان به نام ایالت مانی‌پور وقتی می‌خواهد گناهانش را کفاره دهد، خود را می‌شوید! مطابق با گزارش فریزر در «شاخه زرین»: «رسم بود که گناهان راجه مانی‌پور به کس دیگری، معمولا به مجرمی انتقال می‌یافت برای انتقال دادن گناه، راجه و همسرش رداهای نفیس در بر، روی داربستی که در بازار برپا می‌شد، آب‌تنی می‌کردند در حالی که شخص مجرم، آن زیر ایستاده بود. با ریختن آب از بدن آنها بر سر مجرم، گناهان آنها نیز شسته می‌شد و بر بلاگردان نازل می‌گردید.»
آیین شستشو با آب به قصد شستن گناهان نمونه‌های فراوانی در سیاره دارد؛ این نوع آیین‌ها تنها شکلی از آیین‌های «انتقال شر» هستند. آیین‌های انتقال شر چنانکه از نام انها پیداست قرار است که شر و نحوست را به کس یا چیز دیگری منتقل کنند.
این نوع آیین‌ها به تعبیر فریزر، می‌توانند جنبه تبهکارانه هم داشته باشند! و این زمانی‌ست که تدارک می‌کنند تا شر به انسان یا حیوانی زنده منتقل شود. در ساده‌ترین شکل از این آیین‌های انتقال شر، سگ بینوایی قربانی می‌شود:
«در غرب هیمالیا مردم سگی را انتخاب می‌کنند و به او بنگ و حشیش می‌دهند تا با ارواح درآمیزد و شیرینی و تنقلات می‌خورانند و آزاد می‌کنند تا در دهکده بگردد. سپس دنبالش می‌کنند و با چوب و سنگ می‌کشندش و تصور می‌کنند که با این عمل، در آن سال بلا و آفت و بیماری در دهکده وجود نخواهد داشت…»
در اپیزود ۲۸ از دیگری‌نامه که به زودی منتشر خواهد شد به آیین «شستن گناهان با آب» به منزله نوعی آیین انتقال شر خواهیم پرداخت. در این اپیزود، داستان مشهور ادیپ شهریار را با صدای صداپیشگان ما خواهید شنید. تراژدی ادیپ شهریار در حقیقت بازگوکننده نوعی آیین اننتقال شر است.
#دیگری_نامه #انتقال_شر #آیین_انتقال_شر #شستن_گناه #رواداری #گفتگو
@dialogue1402
شستن گناهان با آب
راجه ایالتی در هندوستان به نام ایالت مانی‌پور وقتی می‌خواهد گناهانش را کفاره دهد، خود را می‌شوید! مطابق با گزارش فریزر در «شاخه زرین»: «رسم بود که گناهان راجه مانی‌پور به کس دیگری، معمولا به مجرمی انتقال می‌یافت برای انتقال دادن گناه، راجه و همسرش رداهای نفیس در بر، روی داربستی که در بازار برپا می‌شد، آب‌تنی می‌کردند در حالی که شخص مجرم، آن زیر ایستاده بود. با ریختن آب از بدن آنها بر سر مجرم، گناهان آنها نیز شسته می‌شد و بر بلاگردان نازل می‌گردید.»
آیین شستشو با آب به قصد شستن گناهان نمونه‌های فراوانی در سیاره دارد؛ این نوع آیین‌ها تنها شکلی از آیین‌های «انتقال شر» هستند. آیین‌های انتقال شر چنانکه از نام انها پیداست قرار است که شر و نحوست را به کس یا چیز دیگری منتقل کنند.
این نوع آیین‌ها به تعبیر فریزر، می‌توانند جنبه تبهکارانه هم داشته باشند! و این زمانی‌ست که تدارک می‌کنند تا شر به انسان یا حیوانی زنده منتقل شود. در ساده‌ترین شکل از این آیین‌های انتقال شر، سگ بینوایی قربانی می‌شود:
«در غرب هیمالیا مردم سگی را انتخاب می‌کنند و به او بنگ و حشیش می‌دهند تا با ارواح درآمیزد و شیرینی و تنقلات می‌خورانند و آزاد می‌کنند تا در دهکده بگردد. سپس دنبالش می‌کنند و با چوب و سنگ می‌کشندش و تصور می‌کنند که با این عمل، در آن سال بلا و آفت و بیماری در دهکده وجود نخواهد داشت…»
در اپیزود ۲۸ از دیگری‌نامه که به زودی منتشر خواهد شد به آیین «شستن گناهان با آب» به منزله نوعی آیین انتقال شر خواهیم پرداخت. در این اپیزود، داستان مشهور ادیپ شهریار را با صدای صداپیشگان ما خواهید شنید. تراژدی ادیپ شهریار در حقیقت بازگوکننده نوعی آیین اننتقال شر است.
#دیگری_نامه #انتقال_شر #آیین_انتقال_شر #شستن_گناه #رواداری #گفتگو
@dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
@dialogue1402
در حالی که تحلیل‌گران و ناظران صحنه سیاست معاصر ایران، نواندیشان دینی کت و شلواری را در بیرون کشیدن دلالت‌های سیاسی از فرهنگ دینی ملامت می‌کنند، و روحانیت سنتی را از این اتهام عموما مبرّی می‌دانند، بوده‌اند کسانی از میان خود روحانیت سنتی که نظریه حکومت اسلامی مبتنی بر ولایت فقیه را با «اجتهاد علمی» از متون بیرون کشیده‌اند و آن را تئوریزه کرده‌اند. از میان این عده «آخوند نواندیش»، کسی بود که به انتخابی‌بودن ولایت فقیه اعتقاد داشت، موازین بین‌المللی از جمله دموکراسی را در تعارض با اسلام نمی‌دید، له ضرورت تساهل با اپوزیسیون سیاسی برمبنای سیره امام علی استدلال می‌کرد، و حتی روش سنتی فقها در حذف زنان به دلیل جنسیت‌شان را نادرست می‌انگاشت. این فرد، نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی بود.
صالحی نجف‌آبادی متولد ۱۳۰۲ خورشیدی در نجف‌آباد اصفهان از پدری کشاورز بود. او ضمن اینکه در حوزه از شاگردان علامه طباطبایی و روح‌الله خمینی بود، خود پیش از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ استاد کسانی بود که بعدها از رهبران سیاسی حکومت جمهوری اسلامی شدند.
مطابق با مقدمه ناشر بر کتاب «عصای موسی یا درمان غلو» تالیف صالحی نجف‌آبادی، هاشمی رفسنجانی، حسن لاهوتی، امامی کاشانی، محمدی گیلانی و مهدوی کنی فقط تعدادی از این رهبران بودند. (شرح حال مولف؛ صفحه ۱۱) صالحی نجف‌آبادی در ۲۳ سالگی از اصفهان به قم آمد تا تحصیلات حوزوی خود را در این شهر مذهبی پی بگیرد…
برای مطالعه ادامه این یادداشت به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/nematollah-salehi-najafabadi/
#صالحی_نجف_آبادی #گفتگو #نقد_دینی #نقد_دین #اجتهاد #رواداری
@dialogue1402
در حالی که تحلیل‌گران و ناظران صحنه سیاست معاصر ایران، نواندیشان دینی کت و شلواری را در بیرون کشیدن دلالت‌های سیاسی از فرهنگ دینی ملامت می‌کنند، و روحانیت سنتی را از این اتهام عموما مبرّی می‌دانند، بوده‌اند کسانی از میان خود روحانیت سنتی که نظریه حکومت اسلامی مبتنی بر ولایت فقیه را با «اجتهاد علمی» از متون بیرون کشیده‌اند و آن را تئوریزه کرده‌اند. از میان این عده «آخوند نواندیش»، کسی بود که به انتخابی‌بودن ولایت فقیه اعتقاد داشت، موازین بین‌المللی از جمله دموکراسی را در تعارض با اسلام نمی‌دید، له ضرورت تساهل با اپوزیسیون سیاسی برمبنای سیره امام علی استدلال می‌کرد، و حتی روش سنتی فقها در حذف زنان به دلیل جنسیت‌شان را نادرست می‌انگاشت. این فرد، نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی بود.
صالحی نجف‌آبادی متولد ۱۳۰۲ خورشیدی در نجف‌آباد اصفهان از پدری کشاورز بود. او ضمن اینکه در حوزه از شاگردان علامه طباطبایی و روح‌الله خمینی بود، خود پیش از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ استاد کسانی بود که بعدها از رهبران سیاسی حکومت جمهوری اسلامی شدند.
مطابق با مقدمه ناشر بر کتاب «عصای موسی یا درمان غلو» تالیف صالحی نجف‌آبادی، هاشمی رفسنجانی، حسن لاهوتی، امامی کاشانی، محمدی گیلانی و مهدوی کنی فقط تعدادی از این رهبران بودند. (شرح حال مولف؛ صفحه ۱۱) صالحی نجف‌آبادی در ۲۳ سالگی از اصفهان به قم آمد تا تحصیلات حوزوی خود را در این شهر مذهبی پی بگیرد…
برای مطالعه ادامه این یادداشت به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/nematollah-salehi-najafabadi/
#صالحی_نجف_آبادی #گفتگو #نقد_دینی #نقد_دین #اجتهاد #رواداری
@dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
@dialogue1402
در سال ۱۹۹۴ در منطقه‌ای روستایی در غرب سوییس، جایی که کلبه‌های چوبی ییلاقی زیادی دارد، آتش‌سوزی رخ داد. وقتی مامورین اطفاء حریق به محل آتش‌سوزی رسیدند، خیلی زود فهمیدند که این یک حادثه عادی نیست. نمادهایی که در داخل کلبه می‌سوخت، حکایت از حال و هوایی مذهبی و فرقه‌ای در داخل کلبه می‌کرد.
آتش با ابزارهای کنترل از راه دور و به شکلی تعمدی و برنامه‌ریزی‌شده ایجاد شده بود. کسانی که در آتش سوخته بودند آشکارا اقدام به یک خودکشی دسته‌جمعی کرده بودند. سر آنها با کیسه‌های پلاستیکی پوشانده شده بود اما علت مرگ، نه خفگی و نه آتش بود! آنها راست به مغز خود شلیک کرده بودند. نامه‌های به‌دست‌آمده از کشته‌شدگان حاوی مضامین مذهبی بود. آنها نوشته بودند که از ستم‌ها و دورویی‌های روی زمین به ستوه آمده و قصد رحلت به عالم برین کرده‌اند!
تحقیقات بیش‌تر نشان داد که اتفاقات مشابهی در بازه زمانی نزدیک، در نقاط دیگر، از جمله در کبک کانادا و در ارتفاعات فرانسه رخ داده است. خودکشی‌کنندگان با اعتقادات خاص آیینی خود، برمبنای محاسبات نجومی ویژه‌ای، زمانی را برای عروج به آسمان…
برای مطالعه متن این مستند کوتاه به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/about-picard/
#ابو_پیکار #فرقه #ضد_فرقه #ضد_فرقه‌ای #رواداری #شستشوی_مغزی #گفتگو
@dialogue1402
در سال ۱۹۹۴ در منطقه‌ای روستایی در غرب سوییس، جایی که کلبه‌های چوبی ییلاقی زیادی دارد، آتش‌سوزی رخ داد. وقتی مامورین اطفاء حریق به محل آتش‌سوزی رسیدند، خیلی زود فهمیدند که این یک حادثه عادی نیست. نمادهایی که در داخل کلبه می‌سوخت، حکایت از حال و هوایی مذهبی و فرقه‌ای در داخل کلبه می‌کرد.
آتش با ابزارهای کنترل از راه دور و به شکلی تعمدی و برنامه‌ریزی‌شده ایجاد شده بود. کسانی که در آتش سوخته بودند آشکارا اقدام به یک خودکشی دسته‌جمعی کرده بودند. سر آنها با کیسه‌های پلاستیکی پوشانده شده بود اما علت مرگ، نه خفگی و نه آتش بود! آنها راست به مغز خود شلیک کرده بودند. نامه‌های به‌دست‌آمده از کشته‌شدگان حاوی مضامین مذهبی بود. آنها نوشته بودند که از ستم‌ها و دورویی‌های روی زمین به ستوه آمده و قصد رحلت به عالم برین کرده‌اند!
تحقیقات بیش‌تر نشان داد که اتفاقات مشابهی در بازه زمانی نزدیک، در نقاط دیگر، از جمله در کبک کانادا و در ارتفاعات فرانسه رخ داده است. خودکشی‌کنندگان با اعتقادات خاص آیینی خود، برمبنای محاسبات نجومی ویژه‌ای، زمانی را برای عروج به آسمان…
برای مطالعه متن این مستند کوتاه به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/about-picard/
#ابو_پیکار #فرقه #ضد_فرقه #ضد_فرقه‌ای #رواداری #شستشوی_مغزی #گفتگو
@dialogue1402