آموزشکده توانا
58K subscribers
30K photos
36.2K videos
2.54K files
18.6K links
کانال رسمی «توانا؛ آموزشکده جامعه مدنی»
عكس،خبر و فيلم‌هاى خود را براى ما بفرستيد:
تلگرام:
t.me/Tavaana_Admin

📧 : info@tavaana.org
📧 : to@tavaana.org

tavaana.org

instagram.com/tavaana
twitter.com/Tavaana
facebook.com/tavaana
youtube.com/Tavaana2010
Download Telegram
امروز تولد ِ مریم زندی، #عکاس سرشناس ایرانی است.
کتاب مجموعه عکس های انقلاب ۵۷ مریم زندی یکی از آثار معروف این هنرمند ایرانی است.
این #کتاب بیش از شش سال برای دریافت مجوز در وزارت ارشاد مانده بود. مریم زندی در مورد انتشار این کتاب و #ممیزی وزارت ارشاد در دولت احمدی‌نژاد می‌گوید:
«این اداره از من خواسته که عکس‌های #انقلاب را سانسور کنم. این اداره خواستار حذف برخی از عکس‌ها شده است... این عکس‌ها سند #تاریخی هستند و کم و زیاد نشده‌اند.»

برخی از عکس‌های این کتاب را که در زمان انتشار آن استقبال خوبی از آن شد را می‌بینیم.
@Tavaana_TavaanaTech
.
ترویج #خشونت در نشریات #کودکان:
این‌بار نقش مثبت اعدام

در قاب تصویر؛ در شماره‌ پنجاهم "مجله‌ روزهای زندگي بچه‌ها" این عکس همراه با داستانی منتشر شده است.

داستان به نقش مثبت #اعدام در اصلاح افراد نامعتمد می‌پردازد.
دستگاه #ممیزی و #سانسور #کتاب در ایران عریض و طویل است اما جایی که باید، نظارت درستی صورت نمی‌گیرد. #کودکان نگاه می‌کنند، با دقت گوش می‌دهند و می‌آموزند. محتوایی اینچنین #خشونت‌آمیز در نشر کودکان جای بسی تأسف دارد.

نظر شما چیست؟
@Tavaana_TavaanaTech
فیلم «خانه پدری» ساخته کیانوش عیاری که قتل های ناموسی و خشونت علیه زنان را برجسته می کند، با دستور مستقیم دادستانی توقیف شد. این فیلم پس از حدود یک دهه توقیف، از تاریخ ۱ آبان ماه و  و با رده‌بندی سنی بالای ۱۵ سال به صورت محدود در سینما نمایش داده شده بود.
.
کیانوش عیاری که در طول این سالها زیر بار حذف و سانسور فیلمش نرفت، پیشتر در گفتگو با روزنامه ایران گفته زهر سکانس قتل دختر جوان در فیلم گرفته شده و در ارتباط تماشاگر با فیلم خللی ایجاد نشده است.
عیاری گفته بود: یک دهه توقیف می‌تواند باعث یک دلشکستگی عمیق و طولانی شود. ولی به هر حال نتیجه‌اش به اتفاق مثبتی منجر شده است. البته امیدوارم فیلم «خانه پدری» مشمول گذر زمان نشده باشد؛ واقعاً امیدوارم! حس امروز من ترکیبی است از خوشحالی، نگرانی و طبیعتاً افسوس؛ افسوس از سوء‌تفاهمی که فیلم را یک دهه گرفتار توقیف کرد.
.
داستان این فیلم که قصه اتفاق‌های یک خانه قدیمی را از سال ۱۳۰۸ (اوایل حکومت رضا شاه) تا ۱۳۷۹ روایت می‌کند، روایت یک خانواده است که دختر خانواده به واسطه سوءظن رابطه خارج از ازدواج با جوانی از سوی پدر و برادرش در زیرزمین کشته و چال می‌شود و این شروع یک داستان پر پیچ و خم در سه دوره زمانی است.
.
روزنامه کیهان در واکنش به اکران فیلم "خانه پدری" ساخته داریوش عیاری پس از ۹ سال توقیف نوشته بود:
"فیلمی که در قالب یک خانه قدیمی، تصویری موهن و متوحش از ایرانیان نمایش می‌دهد، پس از یک دهه توقف، با غفلت مسئولان سینمایی از روز گذشته روی پرده سینما رفت.

در این فیلم که ضمن نمایش تصاویری مشمئز‌کننده از قتل و دفن یک دختر توسط پدر و برادرش، این جنایت را به فرهنگ و عقاید و سنت‌های ایرانیان نسبت می‌دهد."
.
انتقاد کیهان و اصول‌گرایان به فیلم خانه‌ی پدری در حالی صورت می‌گیرد که هفته‌ای نیست که خبری از انواع خشونت علیه زنان، در رسانه‌های ایران منتشر نشود. خودسوزی زنان دیشموک، قتل‌های ناموسی، اسیدپاشی‌ها و... خبرهای روزمره‌ی صفحه‌های اجتماعی روزنامه‌های امروز ایران هستند.
.
- در تنظیم این مطلب از بخشی از گزارش کوتاه سایت هرانا استفاده شده است.
.
#ممیزی #سینما #خانه_پدری #خشونت_خانگی #قتل_ناموسی #خشونت_علیه_زنان

@Tavaana_TavaanaTech
مجید توکلی، تحلیل‌گر سیاسی، در واکنش به نامه‌ی ۲۵٠ فعال حوزه تئاتر نوشت:

«‏اگر شر و نادرستی از راه "آگاهی" استمرار و استحکام بیاید -نه با زور و تحمیل- از مفهوم ابتذالِ شر استفاده می‌شود.
این درواقع دوامِ شر با "بدآگاهی" است.
بنابراین تحمل‌پذیریِ درد و رنج عمومی، عادی‌سازی ناراستی، توجیه‌گریِ نادرستی، تن‌دادن به قانونِ بد و هر سازش با شر؛ ابتذال شر است.

‏برای همین نامه ۲۵۰ فعالِ حوزه‌ی سرگرمی و تئاتر را ابتذالِ شر می‌دانم. امری که محصولِ نیاندیشیدن به آن‌چیزی است که گفته‌اند.
کسانی که نمی‌اندیشند، کارگزارانِ بدآگاهی برای تحمل‌پذیری، توجیه‌گری و عادی‌سازیِ شر می‌شوند. آن‌ها نمی‌دانند که تحمل‌پذیریِ شر موجب ازبین‌رفتنش نمی‌شود.»
.
لازم به ذکر است در پی تعیین الزام دریافت دوباره مجوز برای نمایش فیلم‌تئاترها در شبکه نمایش خانگی، جمعی از هنرمندان تئاتر با نگارش نامه‌ای خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، خواستار حل این مشکل شده‌اند.

آن‌ها در این نامه چنین نوشته‌اند:
«ما ممّیزی را رعایت کرده‌ایم؛ نه چون دوستش داریم یا پذیرفته‌ایمش یا برای‌مان محترم است؛ بلکه چون ساکن سرزمینی هستیم که عاشقانه دوستش داریم، و قانونِ این سرزمین ـ خوب یا بد ـ ممیّزی را بر گردن ما نهاده. ما در همه‌ی کارهای خود، پیش از تولید، به این ممیّزی فکر می‌کنیم و رعایتش می‌کنیم و اگر چیزی از دست‌مان در برود ممیّزان زحمتش را می‌کشند. پس این نامه درباره‌ی کلیت ممیزی نیست.»
.
نویسندگان این نامه در ادامه ضمن پذیرش مجدد اصل ممیزی بر تفاوت تئاتر با سینما و تلویزیون تاکید کردند و خواستار کاهش ممیزی در عرصه تئاتر شدند.

انتشار ابن نامه که هنرمندانی همچون مرضیه برومند، رویا تیموریان، فاطمه معتمد آریا، رضا کیانیان، قطب الدین صادقی، گلاب آدینه، بهروز غریب‌پور، حبیب رضایی، مجید مظفری، رامبد جوان و احمد مهران‌فر و... آن را امضا کرده‌اند با واکنش‌های زیادی در شبکه‌های اجتماعی مواجه شد.

گردن نهادن به اصل سانسور و حتی تعریف و تمجید از آن و در نهایت چانه‌زنی بر سر سهم تئاتر از سانسور به راستی تعجب برانگیز بود.

#مجید_توکلی #ممیزی #سانسور #تئاتر #هنرمندان #سلبریتی #آزادی

@Tavaana_TavaanaTech
خودمان رعایت می‌کنیم!

به بهانه نامه ۲۵۰ تئاتری به وزیر ارشاد
منتشره در دویچه‌وله فارسی
مانا نیستانی
@dw_farsi

#سانسور #ممیزی #تئاتر #وزارت_سانسور #وزارت_ارشاد #سلبریتی #کارتون

@Tavaana_TavaanaTech
«تینوش نظم‌جو»، کارگردان تئاتر، ضمن انتشار اسکرین شات یک توئیت، ماجرای اعمال فشار برای سانسور و ایستادگی‌اش و عدم مماشات با عوامل سانسور را در کانال تلگرام خود به شرح زیر منتشر کرد:
.
«تو رژی نور بودیم. شب قبلش روزنامه‌های افراطی علیه ما نوشته بودن. وسط اجرا سانسورچی نمایش با وحشت اومد تو. فریاد میزد که این خارجی‌ها میفهمن وقتی میگیم اینجا باید سانسور بشه، شما که همزبان هستین نمیفهمین. بهش گفتم من فارسی حرف میزنم ولی با شما همزبان نیستم و هرگز نخواهم شد. همان لحظه نور آرام آمد روی صحنه و فریبا کامران (کیت) رو میدیدیم که مهشاد مخبری (دورا) رو در آغوش گرفته بود و نوازش میکرد. کیت داستان کودکی‌اش رو تعریف‌می‌کرد و دورا که بهش تجاوز شده بود مثل جنینی که تو شکمش بود آرام سعی می‌کرد از آغوش کیت فرار کنه. موسیقی: رکوئیم موتسارت.
حرکت آرامِ دو زن بازیگر در نور گرگ و میش صحنه با موسیقی موتسارت به اون لحظه قابلیت اروتیکِ مسحورکننده‌ای داده بود. سانسورچی که این صحنه را در اجرای جشنواره کشف می‌کرد، لال شد. صحنه رو نگاه کرد و فقط تونست بگه حداقل لباس ایشون (فریبا) رو می‌دادین ایشون (مهشاد) بپوشه و برعکس. بهش گفتم خجالت بکشین، من شش ماهه دارم با این دو بازیگر کار می‌کنم و اون طور که شما هیزی کردین و فرم‌های بدن‌شون رو ورانداز می‌کنید که یکی باید جین بپوشه و اون یکی پیرهن زنانه تا برجستگی‌هاشون دیده بشه، من نکردم. نمایش از زن در جنگ حرف می‌زنه و شما فقط سکس می‌بینین.‌ گفت شما باید زهرِ نمایش رو می‌گرفتین. گفتم تاتر یعنی زهر، اگر زهرش رو بگیرین تاتر رو نابود می‌کنین. و این حرفه‌ی شماست، نه حرفه‌ی من.
برای اجرای یک ساعت بعد، گفتن باید صحنه حذف بشه. گفتیم اجرا نمی‌ریم. جشنواره بود، بلیط فروخته بودند مجبور شدن کوتاه بیان. اجرامون رو رفتیم.
بعد برای این نمایشنامه اجرای عمومی ندادند، اجرای بعدی من هم همین بلا سرش آمد و من سرانجام فهمیدم در این شرایط دیگه نمی‌تونم در ایران اجرا کنم. ترجیح دادم مماشات نکنم و با حرفه‌ای که عشقم بود وداع گفتم، برگشتم فرانسه و کار دیگری در پیش گرفتم. کاری در راستای مبارزه با سانسور...»
.
به نظر شما در برابر سانسور چه باید کرد؟ هنرمندان و شهروندان چگونه می‌توانند سد سانسور را بشکنند؟ مسئولیت هنرمندان چیست؟ چرا سانسور در عده‌ی زیادی از هنرمندان درونی شده است که چنان نامه‌ای نوشتند؟*
.
* در چند پست قبل‌تر درباره‌ی نامه‌ی هنرمندان به وزارت ارشاد بخوانید.

#سانسور #ممیزی #تئاتر

@Tavaana_TavaanaTech
تجربهٔ ‎سانسور کتاب مقدس

🖊رضا نساجی، نویسنده و فعال نشر
از گزارش اعتمادآنلاین

یک سال پیش بود که با درخواست دوباره مجوز کتاب ‎مزامیر داود (ع) ابلاغیه‌ای در آستانه تحویل سال جدید از ادارهٔ کتاب صادر شد که ممیز کتاب خواستار حذف کلیه آیاتی بود که نام «اسرائیل» در آن آمده است. بدین ترتیب، عیدی ارشاد به این ناشر، چیزی نبود جز شوخی با کتب مقدس. به بیان بهتر، درخواست سانسور کتاب دینی هموطنان کلیمی و مسیحی ما. آن‌هم بابت ده بار تکرار نامی در این کتاب که البته ۴۱ بار در قرآن مجید هم آمده است و لذا می‌بایست قرآن را چهار برابر سانسور کرد!

علاوه بر وجه قدسی و دینی این کتاب‌ها، اگر از زاویه‌ی ارزش تاریخی این کتاب بنگریم، خواهیم دید که ممیز محترم و فاضل! ارشاد ظاهراً هیچ شناختی از کتب مقدس ادیان ابراهیمی نداشته و نمی‌دانسته اسرائیل در درجه‌ی اول لقب یعقوب نبی است و در درجه‌ی دوم، نام تاریخی قومی چند هزار ساله که پدیدار کنونی رژیم اشغالگر قدس در قالب دولت موسوم به «اسرائیل» همان‌قدر به زبور داود نبی ربط دارد که دولت اسلامی عراق و شام، موسوم به داعش، به قرآن مجید. آیا توسل داعش و القاعده و طالبان به «جهاد» سبب می‌شود که آیات جهاد از قرآن گزینش شوند؟

‏صاحب این قلم در توییتی وزیر ارشاد را خطاب قرار داد تا شاید از رموز سانسور بی‌حد و مرز آگاه‌تر شوند. اینکه چند روز پس از این توییت، کتاب مزامیر در سامانهٔ کتاب وزارت ارشاد به‌طور خودبه‌خود بار دیگر در دستور بررسی قرار گرفت، اتفاق عجیبی نبود –زیرا اهالی فرهنگ می‌دانند که وزیر دست‌کم در توییتر پاسخگوی مخاطبان است و معاون فرهنگی و مدیر ادارهٔ کتاب هم روابط عمومی خوبی دارند، هرچند این روحیهٔ مثبت مدیران به تغییر رویه‌ نمی‌انجامد– اما عجیب اینجاست که بعد از ماه‌ها بررسی، ابلاغیه دیگری صادر شده که باز هم حذف عبارات و آیاتی از کتاب مقدس را می‌طلبد.

ناشر قصد ندارد این ایلاغیه را هم همچون ابلاغیه‌ی پیشین جدی بگیرد و عمل کند - و طبیعتاً ۴۵ روز بعد از صدور ابلاغیه، درخواست مجوز کتاب در سامانه به حالت تعلیق درخواهد آمد - زیرا این سانسور کتب مقدس را هم از جنس اعمال خودسرانه‌ی افراطیونی می‌داند که به تازگی با حمله به مکان مقدس کلیمیان ایران - آرامگاه استر و مردخای در همدان - باعث رنجش هموطنان کلیمی و آبروریزی برای دولت و ملت ایران شده‌‌اند.

لینک گزارش اعتماد آنلاین
https://bit.ly/2ytWXvn

مرتبط:
کارتون، چرخه سانسور در ایران کاری از مانا نیستانی

#سانسور #ممیزی #کتاب_مقدس #مزامیر #اسرائیل

@Tavaana_TavaanaTech
تفکر طالبانی در راه وزارت ارشاد

همایون اسعدیان، کارگردان سینما، در پستی اینستاگرامی خطاب به محمد مهدی اسماعیلی، وزیر پیشنهادی ابراهیم رئیسی برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نسبت به برنامه‌های او چنین واکنش نشان داده است: «برنامه پیشنهادی شما را خواندم، کمی دیر آمدید. همفکرانتان در این سال‌ها آنقدر ما را خنداند که نه دیگر حوصله داریم به این شوخی‌های بی‌مزه شما بخندیم نه اشکی برای ریختن به حال خودمان داریم. راستی خبر دارید دوستانتان به کابل وارد شده‌اند؟ اینجا ایران است.»

از برنامه ۸۳ صفحه‌ای وزیر پیشنهادی ارشاد چنین برمی‌آید که این بار نه تنها خانه سینما که خانه موسیقی و خانه تئاتر نیز در معرض تعطیلی و انحلال‌اند.

اسماعیلی در برنامه پیشنهادی خود از فعالیت‌های کنونی در حوزه‌ هنرهای نمایشی، موسیقی و انتشار کتاب به‌شدت انتقاد کرده و نهادهای صنفی همچون خانه سینما و خانه موسیقی را «فاقد وجاهت قانونی» و «مرکز تولید بحران» دانسته است.
وزیر پیشنهادی ارشاد در برنامه خود هنرمندان تئاتر را هم به تقلید از آثار غربی متهم کرده است. «ترویج دیالوگ‌های رکیک و وقیحانه، تلاش برای قبح‌زدایی و حیازدایی از کشف حجاب با استفاده از موی مصنوعی، حیازدایی از همجنسگرایی، احیای نمادهای ابتذال در قالب بازخوانی ترانه‌های مبتذل و رقص، ترویج سکولاریسم، سبک زندگی غربی، سیاه‌نمایی و تمجید از زنان بی‌حیا» دیگر اتهام‌هایی‌اند که اسماعیلی به هنرمندان تئاتر و آثار نمایشی وارد کرده است.
او در حوزه سینما نیز مدعی شده که از  ۷۷ فیلم سینمایی که در سال ۱۳۹۷ اکران شدند، ۵۹ فیلم «مروج سبک زندگی غیر اسلامی» و «تخریب‌کننده انقلاب» بوده و ۶۱ فیلم از «زن بی‌حیا» تصویری مثبت ارائه کرده‌اند.

چنین برنامه‌ای در حالی تنظیم شده است که سانسور و ممیزی در عرصه کتاب، نمایشنامه، فیلمنامه و سینما به سختی اعمال می‌شود و هم اکنون بسیاری از نویسندگان مستقل ممنوع‌القلم هستند و بسیاری فیلمسازان ممنوع‌الکار.


#وزارت_ارشاد #سانسور #ممیزی #طالبان #جمهوری_اسلامی

@Tavaana_TavaanaTech
طبق گزارش خبرگزاری‌ها، شنبه ۱۰ مهرماه ۱۴۰۰، هشت دستفروش کتاب در راسته کتابفروشی میدان انقلاب تهران، توسط پلیس امنیت بازداشت شدند.
یکی از اعضای کارگروه صیانت از حقوق نشر اتحادیه ناشران و کتاب‌فروشان تهران ضمن اینکه شهروندان بازداشت شده را «بساط‌گستران کتاب‌های غیرقانونی و قاچاق» عنوان کرد، مدعی شد: شماری از کتب این افراد نیز شامل آثاری درباره «سلطنت‌طلب‌‌ها»، آثار بدون مجوز و همچنین کتاب‌های پرفروش ناشران که به‌صورت قاچاق منتشر شده بودند، توسط نیروهای پلیس ضبط شد.

- بیش از چهار دهه از انقلاب اسلامی گذشته است، اما جمهوری اسلامی همچنان از کتاب‌هایی که با روایت‌های مطلوب این حکومت منطبق نیاشند، واهمه دارد.
- سیستم ممیزی و سانسور از یک طرف و تقاضای مردم برای آگاهی از دیدگاه‌های مغایر با ایدئولوژی رسمی، باعث گسترش نشر کتاب‌های ممنوعه شده است.
- انتشار کتاب‌های ممنوعه و تن‌ندادن به سانسور و سرپیچی از ممیزی، یکی از روش‌های مبارزه مدنی است.

در کتابخانه مجازی توانا تعدادی از کتاب‌های منتشر شده توسط توانا را دانلود کنید:
bit.ly/2GssGwQ

#کتاب #سانسور #ممیزی #جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
امروز سالگرد تاسیس شورای عالی انقلاب فرهنگی به فرمان روح‌الله خمینی است که در ابتدا با عنوان ستاد انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۵۹ ایجاد شده بود.

همانند دادگاه انقلاب و نهادهای نظیر آن، ستاد انقلاب فرهنگی هم قرار بود به خاطر شرایط انقلابی و انجام پاکسازی در حوزه محتوا و نیروی انسانی ایجاد شود و بعد از انجام ماموریت خود منحل شود. اما نه دادگاه انقلاب منحل شد و نه ستاد انقلاب فرهنگی.

این ستاد که در خرداد سال ۱۳۵۹ به دستور بنیان‌گذار جمهوری اسلامی و با عضویت چهره‌هایی چون عبدالکریم سروش، شمس آل احمد و حسن حبیبی تشکیل شد، بعدها باعث تعطیلی دوساله دانشگاه و اخراج صدها استاد بزرگ و باسابقه شد.

روح‌الله خمینی برای شروع کار این ستاد مطالبی بیان کرد که به مانیفستی برای تفتیش عقاید در سال‌های بعد تبدیل شد. او درباره بررسی صلاحیت‌ها و ممانعت از حضور دگراندیشان در فضاهای دانشگاهی می گوید: «نباید به اظهارات و شهادت دادن معلمان به اسلام اکتفا بشود بلکه باید سوابق آن‌ها بررسی شود که این چطور آدمی بوده‌است؛ چکاره بوده‌است؛ در دانشگاه که بوده چه می‌کرده، چه درس می‌داده؛ چه جور برخورد می‌کرده با جوان‌ها و چه توطئه‌ها داشته یا نداشته».

چند سال بعد و به خاطر نیاز جمهوری اسلامی به سرکوب مداوم در حوزه فرهنگ و تغییر ماهیت دانشگاه‌ها و مدارس و نهادهای فرهنگی کشور، این ستاد گسترش یافته و در سال ۱۳۶۳ به «شورای عالی انقلاب فرهنگی» تغییر نام داد که در حال حاضر نهادی عریض و طویل و در حکم مجمع تشخیص مصلحت نظام برای وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های فرهنگی همچون وزارت علوم، آموزش و پرورش، فرهنگ و ارشاد و .. است.

نهادی انتصابی که عملا برای خنثی‌کردن همان میزان اندک تاثیر رای مردم در انتخابات نمایشی و کنترل فرهنگ و نهادهای علمی کشور است.

#علیه_فراموشی #شورای_عالی_انقلاب_فرهنگی #ممیزی #کزینش #پاکسازی #جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
خودسانسوری به روایت تصویر

طرح از رضا عقیلی
@rezacartoon

از جمله اثرات مهلک سانسور که می‌تواند روح فرهنگ یک جامعه را به سوی اضمحلال بکشاند، پدیده خودسانسوری است.

وقتی مدام به یک نویسنده یا هنرمند بگویند آن را ننویس آن را نساز، آن را بازی نکن، آن را طرح نکن، پس از مدتی نویسنده و هنرمند بیش از آنکه به فکر آفرینش هنری باشد به این می‌اندیشد که چگونه بنویسد یا چگونه فیلم بسازد و کارتون بکشد و نمایش بازی کند که دیگر به او نگویند آن را انجام نده!

فرار از سانسور، خودسانسوری پدید می‌آورد. راه صحیح، مبارزه با سانسور است.

https://tavaana.org/fa/Cartoon_Selfcensorship

#خودسانسوری #سانسور #ممیزی #کارتون #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
برنامه خندوانه صدا و سیما نام «وریا» را حذف کرد. این موضوع با واکنش‌های زیادی در شبکه‌های اجتماعی مواجه شده است.
در بازی اسم فامیل این برنامه، کامران تفتی هنرپیشه سینما برای اسم پسر با حرف «و» اسم «وریا» را می‌نویسد. پس از آن صحنه کات شده و نام وریا تبدیل به وحید می‌شود.
رامبد جوان، برنامه‌ساز و مجری این برنامه با انتشار یک فایل ویدیویی در صفحه اینستاگرام خود توضیح می‌دهد که حدس زده که ممکن است در واحد پخش، برنامه با مشکل مواجه شود و به خاطر اسم وریا مجوز پخش نگیرد و به همین خاطر این اسم را حذف کرد!

فرهاد فتحی، روزنامه نگار در توییتر نوشت:
«هیچ چیز بهتر از این ویدئو نمی‌توانست معنای "سانسور سیستماتیک"را توضیح دهد، رامبد جوان گزینه ایدآل این سیستم است.کسی که چنان در چهارچوب باشد که خودش برنامه شسته و رفته و بدون نیاز به ناظر تحویل دهد.
این ماشین اتوماتیک سانسور چرخ‌دندهای دیگری هم دارد که در رسانه‌های دیگر فعال‌اند.»

- نظام سانسور در جمهوری اسلامی، باعث می‌شود که نویسنده، کارگردان، شاعر و ... خود به مجری اعمال خواسته‌های سیستم شود. اینکه خود فرد ممیز و سانسورچی می‌شود، یعنی حکومت بر ذهن افراد هم تسلط پیدا کرده است. کسی به رامبد جوان نگفته که نام وریا را حذف کن، ولی او بر مبنای یک احتمال، این نام را حذف کرد. وقتی ارتزاق هنرمند به منابع حکومتی وصل است، خودش پیش‌تر از مسئول ممیزی، دست به سانسور می‌زند.

- وریا غفوری، در کنار مردم ایستاد و در مقاطع مختلف در سمت مردم ایستاد و موقعیتش در تیم ملی و تیم فوتبال استقلال را از دست داد، اما خود را سانسور نکرد به همین دلیل هم حتی بین طرفداران پرسپولیس، محبوب شد. اما رامبد جوان، نام «وریا» را حذف می‌کند تا مبادا حکومتی‌ها بهشان بر بخورد و برنامه‌اش را حذف کنند.

نظر شما در این باره چیست؟

#وریا_غفوری #رامبد_جوان #سانسور #ممیزی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
تعدادی از فعالان تئاتر و سینمای ایران از جمله سهیلا گلستانی (بازیگر) و حمید پورآذری (کارگردان) با انتشار این ویدئو، بی‌حجاب اجباری مقابل دوربین ظاهر شدند.

سهیلا گلستانی در اینستاگرام نوشت: «نمایش تمام می‌شود و حقیقت عریان می‌گردد. قهرمانان حقیقی ما، مردم بی‌نامند.
اشتباهاتمان را خط نمی‌زنیم. دوباره مشق می‌کنیم و می‌آموزیم... راه بی‌شمار است و امید به روز نو، بسیار»

soheilagolestani

- رعایت حجاب اجباری مورد تایید حکومت جمهوری اسلامی در فیلم‌های سینمایی، از جمله مواردی است که همواره موجب اعتراض بوده است.

سوسن تسلیمی، بازیگر فیلم «باشو غریبه کوچک» در این خصوص در مصاحبه‌ای گفته بود:
«حتی در برخی از فیلم‌ها باید دویدنی اختراع می‌کرد که سانسور نشود؛ چرا‌که شحنه‌گان سانسور معتقد بودند دویدن زنان می‌تواند برجستگی زنان را به گونه‌ای برجسته سازد که مردان بیننده اغوا بشوند و به گناه بیفتند.»
او در گفت‌وگویی درباره بازی در فیلم «باشو غریبه کوچک» می‌گوید: «فيزيک و مختصات جسمانی يک زن هميشه ايراد داشت و دارد.»

حالا در خیزش انقلابی مردم ایران هنرمندان یکی یکی در کنار مردم می‌ایستند و حجاب اجباری را کنار می‌گذارند و همراهی خود را با انقلاب ملی ایرانیان اعلام می‌کنند.

هنرمندانی که مجبور بوده‌اند مثل همه مردم ایران زیستی دوگانه داشته باشند و برخلاف اعتقادات واقعی خود رفتار کنند و چیزی از زندگی ایرانیان را نشان دهند که مطلوب جمهوری اسلامی بوده است.

#سهیلا_گلستانی #سانسور #ممیزی #حجاب_اجباری #نه_به_پوشش_اجباری #مهسا_امینی‌ #انقلاب_۱۴۰۱ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech