شریعت و مسئله‌ی عدالت

در دستگاه شریعت، تبعیض‌های سیستماتیک و ساختاری بر مبنای #جنسیت، #سن، #موقعیت اجتماعی و اقتصادی (#بردگی و مانند آن)، #دینی و #فرقه‌ای وجود دارد. «عدالت» در شریعت به چه معناهایی به کار می‌رود؟ میان دریافت عدالت در شریعت و مفهوم مدرن عدالت چه تفاوت‌های بنیادی وجود دارد؟

چرا مسئله‌ #روابط_جنسی و #جنسیتی در دوران معاصر این اندازه برای #شریعت برجسته و مشکل‌آفرین شده است؟ درک #مدرن از #بدن چه نقشی در فهم ما از مسئله‌ #عدالت و #انصاف دارد؟
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇

قلب #رواداری، #خويشتن‌داری است. وقتی ما فعالیتی را تحمل می‌کنيم، یعنی کشش فراوان خود را برای ممانعت قهری از بروز فعاليت‌هايی که خلاف ميل ماست مهار می‌کنيم.. به زبان انتزاعی‌تر، رواداری را می‌توان به مثابه‌ روشی سياسی فهمید که هدف‌اش بی‌طرفی، پرهیز از جانب‌داری يا #انصاف در ميان عاملان سياسی است. اين ایده‌ها از اين جهت به هم مرتبط هستند که هدف بی‌طرفی سياسی، خويشتن‌داری تعمدی در قدرتی است که مقامات سياسی برای نفی فعاليت‌های زندگی #شهروندان يا رعايای‌شان در اختیار دارند. نکته‌ ديگر مرتبط باتحمل، #فضيلت رواداری است که می‌توان آن را به عنوان تمایل به #تحمل تعریف کرد. شالوده‌ رواداری معمولا مفروض گرفتن اهمیت خودمختاری افراد است. این فرض و ایده رواداری ، ایده‌های محوری نظریه و روش #لیبرال مدرن هستند.

فضیلت رواداری در اين روش سقراط که به منظرها و دیدگاه‌‌های بسیار متنوع اجازه‌ ابراز می‌داد مستتر است. در اروپای قرن هفدهم، مفهوم رواداری شکل گرفت، چون متفکران لیبرال در پی محدود کردن اقدامات تحکمی و آمرانه‌ دولت و کليسا بودند. آن‌ها استدلال می‌کردند که انسان‌ها خطاپذير هستند و باید فروتنی و تواضع معرفتی داشته باشند. علاوه بر اين، خود فرد #مصلحت و #منفعت خود را بهتر تشخيص می‌دهد و برای اين‌که بهترین شيوه‌ زندگی خود را پیدا کند، لازمه‌اش رواداری ديگران است.

مقاله‌ زیر مروری مفهومی و تاريخی بر مفهوم رواداری ارائه می‌کند و نظری می‌افکند به افکار انديشمندانی چون سقراط، جان لاک، جان استيوارت میل، ايمانوئل کانت، جان رالز و سایر فيلسوفان سياسی معاصری که در این ایده مهم ولی همچنان مشکل‌آفرين سهمی داشته‌اند.
https://goo.gl/w4qWTJ

@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇