تفنگش را زمین بُگذاشت
روایتی از شکارچی قدیمی که اکنون #محیطبان افتخاری شده است
باید خیلی سال از زمانی که مرد در دشت و صحرا تیروکمان دست می‌گیرد و بعدها که دشت و کوه‌ها را با اسلحه گرم زیر پا می‌گذارد، برای شکار گردن‌کلفت‌ترین کل و بزها بگذرد تا روزی میان عشق سه دخترش و شکار، ناچار به انتخاب شود و چهارگوشه تشک را ببوسد و تفنگ را زمین بگذارد. روح مادرانه دختران، کار خودش را کرده: شکارچی دیروز، محیطبان امروز است.
«مجتبی کریمی»، سال‌های سال شکار می‌کرده و حالا محیطبان افتخاری منطقه حفاظت‌شده دماوند است. کارت محیطبان افتخاری‌اش را با هیجان نشانمان می‌دهد، گویی زندگی تازه‌اش را خیلی دوست داشته باشد.
کریمی بیشتر از ٣٠ سال شکار کرده است، هرچند می‌گوید در تمام این سال‌ها تنها ١٠ شکار چهارپا زده است با این توضیح: «برای من مهم بود شکاری که می‌کنم سالخورده باشد و نبودش آسیبی به طبیعت نزند. این بود که مدت‌ها طول می‌کشید تا شکار را شناسایی کنیم و البته که معمولا برای شکارهایم پروانه شکار می‌گرفتم...».
تعریف می‌کند که یک بار برای شکار یک قوچ در منطقه سمنان چند میلیون تومان خرج کرده و چون قوچ موردنظر را نیافته درحالی‌که امکان شکار قوچ و کل‌های دیگر را داشته، دست خالی بازگشته است. خیلی از شکارچی‌ها (و شکارچی‌های سابق) مثل او معتقدند شکار کل و قوچ سن‌وسال‌دار خدمتی به طبیعت است: «قوچ و کل‌ها هنگامی که سن‌وسالی ازشان می‌گذرد، آن‌قدر بزرگ و قوی می‌شوند که حتی پلنگ هم حریف شکار آنها نمی‌شود، در چنین وضعیتی اجازه نزدیک‌شدن هیچ نر جوانی به گله‌شان را نمی‌دهند، درواقع هیچ نری توان مبارزه با آنها را ندارد؛ خود آنها هم توان باردارکردن ماده‌ها را ندارند؛ این است که گله دچار مشکل زاد و ولد می‌شود».
این نظر را خیلی‌ها قبول ندارند. از او می‌پرسم پیش از آنکه شکارچی‌ها با این روش به طبیعت خدمت کنند، گله‌های کل و میش چه می‌کردند. می‌گوید: «در آن روزگار همه چیز طبیعت سر جای خودش بود...».
دخترم گفت گوشت شکار را در یخچال خانه نگذار
چندسالی می‌شود که موج زمین‌گذاشتن تفنگ میان شکارچی‌ها به راه افتاده است. موارد زیادی دیده شده که شکارچی‌ها بابت نگاه و قضاوت فرزندانشان، شکار را کنار گذاشته‌اند. کریمی هم کمابیش داستان مشابهی دارد. درباره ماجرای زمین‌گذاشتن تفنگ می‌گوید: «من سه دختر دارم. دخترها هیچ‌وقت با شکار موافق نبودند و به گوشت شکار لب نمی‌زدند. یک روز، یکی از دخترانم از من خواست گوشت شکار را داخل یخچال نگذارم و ادامه داد وقتی نیازی به گوشت نداریم چرا باید حیوانی را بابت آن بکشی؟» دختر جوان، دامپزشک است و حرفهای او گویا آن روز آن‌قدر تأثیرگذار بوده که شکارچی تصمیم بگیرد برای همیشه شکار را کنار بگذارد.
اما این تصمیم موجب شده تعداد دیگری از اطرافیان مجتبی کریمی هم تصمیم بگیرند شکار را کنار بگذارند. کریمی دراین‌باره می‌گوید: «یک روز با چند نفر از دوستانم در دماوند جمع شدیم تا من در مراسمی تفنگ را زمین بگذارم، همان روز تعدادی از رفقای شکارچی‌ام تفنگشان را زمین گذاشتند...».
تصور عمومی از شکارچی‌ها این است که #تفنگ را دستشان گرفته‌اند و هرچه ببینند، می‌زنند. عکس‌های تاق و جفتی در جاهای مختلف هست که نشان می‌دهد حیوان باردار را زده‌اند و جنین‌ها را خارج کرده‌اند یا به خرس، پلنگ و کفتار شلیک کرده‌اند. کریمی این افراد را شکارچی حرفهای نمی‌داند کمااینکه بسیاری به آنها شکارکش می‌گویند. او درحالی‌که می‌گوید امروز بابت همان تعداد کم شکار هم خوشحال نیست و به آن افتخار نمی‌کند، اضافه می‌کند که شکار آداب و رسومی دارد که شکارچی‌های حرفهای سخت به آن پایبندند: «شکارچی‌های حرفهای هرگز حیوان #شکارچی دیگری را نمی‌زنند، به علاوه اینکه برایشان خیلی مهم است که ماده‌ها را نزنند به‌ویژه ماده‌های باردار».
جشن انارخوران
اما چطور می‌شود تشخیص داد #حیوان ماده است و باردار؟ کریمی در این میانه به جشن انارخوران اشاره می‌کند که آیینی است برای اینکه شکارچی‌ها در تعدادی از ماه‌های سال شکار نکنند: «میانه دی‌ماه شکارچی‌های حرفهای تعدادی جعبه انار می‌خرند و به کوه می‌روند. تمام روز انار می‌خورند و از آن روز تا مهرماه سال آینده #شکار نمی‌کنند. این جشن، در واقع آیینی است که بابت آن از شکار در ماه‌هایی که ممکن است ماده‌های گله باردار باشند و امکان آسیب‌رسیدن به آنها وجود دارد، جلوگیری شود».
حواسم همیشه جمع است
حالا محیطبان امروز نه‌تنها در دشت و کوه بلکه در خیابان و جاده هم حواسش به طبیعت هست. نمونه‌اش نجات تعدادی سنجاب از دست یک شکارچی غیرمجاز: «چند وقت پیش در حال رانندگی مردی را دیدم که تعدادی سنجاب در قفس گذاشته بود و می‌خواست بفروشد. خودم را خریدار جا زدم و توافق کردیم با گرفتن مبلغی همه سنجاب‌ها را ببرم. این‌جوری شد که او را با خودم تا نزدیکی ایستگاه محیط‌بانی بردم و
روایتی از شکارچی قدیمی که اکنون #محیطبان افتخاری شده است
باید خیلی سال از زمانی که مرد در دشت و صحرا تیروکمان دست می‌گیرد و بعدها که دشت و کوه‌ها را با اسلحه گرم زیر پا می‌گذارد، برای شکار گردن‌کلفت‌ترین کل و بزها بگذرد تا روزی میان عشق سه دخترش و شکار، ناچار به انتخاب شود و چهارگوشه تشک را ببوسد و تفنگ را زمین بگذارد. روح مادرانه دختران، کار خودش را کرده: شکارچی دیروز، محیطبان امروز است.
«مجتبی کریمی»، سال‌های سال شکار می‌کرده و حالا محیطبان افتخاری منطقه حفاظت‌شده دماوند است. کارت محیطبان افتخاری‌اش را با هیجان نشانمان می‌دهد، گویی زندگی تازه‌اش را خیلی دوست داشته باشد.
کریمی بیشتر از ٣٠ سال شکار کرده است، هرچند می‌گوید در تمام این سال‌ها تنها ١٠ شکار چهارپا زده است با این توضیح: «برای من مهم بود شکاری که می‌کنم سالخورده باشد و نبودش آسیبی به طبیعت نزند. این بود که مدت‌ها طول می‌کشید تا شکار را شناسایی کنیم و البته که معمولا برای شکارهایم پروانه شکار می‌گرفتم...».
تعریف می‌کند که یک بار برای شکار یک قوچ در منطقه سمنان چند میلیون تومان خرج کرده و چون قوچ موردنظر را نیافته درحالی‌که امکان شکار قوچ و کل‌های دیگر را داشته، دست خالی بازگشته است. خیلی از شکارچی‌ها (و شکارچی‌های سابق) مثل او معتقدند شکار کل و قوچ سن‌وسال‌دار خدمتی به طبیعت است: «قوچ و کل‌ها هنگامی که سن‌وسالی ازشان می‌گذرد، آن‌قدر بزرگ و قوی می‌شوند که حتی پلنگ هم حریف شکار آنها نمی‌شود، در چنین وضعیتی اجازه نزدیک‌شدن هیچ نر جوانی به گله‌شان را نمی‌دهند، درواقع هیچ نری توان مبارزه با آنها را ندارد؛ خود آنها هم توان باردارکردن ماده‌ها را ندارند؛ این است که گله دچار مشکل زاد و ولد می‌شود».
این نظر را خیلی‌ها قبول ندارند. از او می‌پرسم پیش از آنکه شکارچی‌ها با این روش به طبیعت خدمت کنند، گله‌های کل و میش چه می‌کردند. می‌گوید: «در آن روزگار همه چیز طبیعت سر جای خودش بود...».
دخترم گفت گوشت شکار را در یخچال خانه نگذار
چندسالی می‌شود که موج زمین‌گذاشتن تفنگ میان شکارچی‌ها به راه افتاده است. موارد زیادی دیده شده که شکارچی‌ها بابت نگاه و قضاوت فرزندانشان، شکار را کنار گذاشته‌اند. کریمی هم کمابیش داستان مشابهی دارد. درباره ماجرای زمین‌گذاشتن تفنگ می‌گوید: «من سه دختر دارم. دخترها هیچ‌وقت با شکار موافق نبودند و به گوشت شکار لب نمی‌زدند. یک روز، یکی از دخترانم از من خواست گوشت شکار را داخل یخچال نگذارم و ادامه داد وقتی نیازی به گوشت نداریم چرا باید حیوانی را بابت آن بکشی؟» دختر جوان، دامپزشک است و حرفهای او گویا آن روز آن‌قدر تأثیرگذار بوده که شکارچی تصمیم بگیرد برای همیشه شکار را کنار بگذارد.
اما این تصمیم موجب شده تعداد دیگری از اطرافیان مجتبی کریمی هم تصمیم بگیرند شکار را کنار بگذارند. کریمی دراین‌باره می‌گوید: «یک روز با چند نفر از دوستانم در دماوند جمع شدیم تا من در مراسمی تفنگ را زمین بگذارم، همان روز تعدادی از رفقای شکارچی‌ام تفنگشان را زمین گذاشتند...».
تصور عمومی از شکارچی‌ها این است که #تفنگ را دستشان گرفته‌اند و هرچه ببینند، می‌زنند. عکس‌های تاق و جفتی در جاهای مختلف هست که نشان می‌دهد حیوان باردار را زده‌اند و جنین‌ها را خارج کرده‌اند یا به خرس، پلنگ و کفتار شلیک کرده‌اند. کریمی این افراد را شکارچی حرفهای نمی‌داند کمااینکه بسیاری به آنها شکارکش می‌گویند. او درحالی‌که می‌گوید امروز بابت همان تعداد کم شکار هم خوشحال نیست و به آن افتخار نمی‌کند، اضافه می‌کند که شکار آداب و رسومی دارد که شکارچی‌های حرفهای سخت به آن پایبندند: «شکارچی‌های حرفهای هرگز حیوان #شکارچی دیگری را نمی‌زنند، به علاوه اینکه برایشان خیلی مهم است که ماده‌ها را نزنند به‌ویژه ماده‌های باردار».
جشن انارخوران
اما چطور می‌شود تشخیص داد #حیوان ماده است و باردار؟ کریمی در این میانه به جشن انارخوران اشاره می‌کند که آیینی است برای اینکه شکارچی‌ها در تعدادی از ماه‌های سال شکار نکنند: «میانه دی‌ماه شکارچی‌های حرفهای تعدادی جعبه انار می‌خرند و به کوه می‌روند. تمام روز انار می‌خورند و از آن روز تا مهرماه سال آینده #شکار نمی‌کنند. این جشن، در واقع آیینی است که بابت آن از شکار در ماه‌هایی که ممکن است ماده‌های گله باردار باشند و امکان آسیب‌رسیدن به آنها وجود دارد، جلوگیری شود».
حواسم همیشه جمع است
حالا محیطبان امروز نه‌تنها در دشت و کوه بلکه در خیابان و جاده هم حواسش به طبیعت هست. نمونه‌اش نجات تعدادی سنجاب از دست یک شکارچی غیرمجاز: «چند وقت پیش در حال رانندگی مردی را دیدم که تعدادی سنجاب در قفس گذاشته بود و می‌خواست بفروشد. خودم را خریدار جا زدم و توافق کردیم با گرفتن مبلغی همه سنجاب‌ها را ببرم. این‌جوری شد که او را با خودم تا نزدیکی ایستگاه محیط‌بانی بردم و
تصویربرداری از یک پلنگ حین عبور از جاده اصلی در مهدیشهر - منطقه حفاظت شده پرور
پلنگ ایرانی از گونه های جانوری در حال #انقراض است که متاسفانه هر از چندی خبری از کشته شدن آن در نقاط مختلف ایران بر اثر کشتار شکارچیان و یا تصادف های جاده ای به گوش می رسد.
تعرض به زیستگاه های طبیعی و کاهش طعمه بر اثر #شکار بی رویه باعث شده است #پلنگ ها به نواحی سکونت انسان ها نزدیک شوند و با خطر بیشتری مواجه گردند.
#حیات_وحش ایران دارای جاذبه های فراوان #گردشگری است که بر اثر سوءمدیریت و سودجویی مسئولیت در حال نابودی است.
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
پلنگ ایرانی از گونه های جانوری در حال #انقراض است که متاسفانه هر از چندی خبری از کشته شدن آن در نقاط مختلف ایران بر اثر کشتار شکارچیان و یا تصادف های جاده ای به گوش می رسد.
تعرض به زیستگاه های طبیعی و کاهش طعمه بر اثر #شکار بی رویه باعث شده است #پلنگ ها به نواحی سکونت انسان ها نزدیک شوند و با خطر بیشتری مواجه گردند.
#حیات_وحش ایران دارای جاذبه های فراوان #گردشگری است که بر اثر سوءمدیریت و سودجویی مسئولیت در حال نابودی است.
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
کشتن آهوی باردار در اصفهان
کشتن آهویی باردار که دو بره در شکم خود داشت، نه نخستین کشتار از این نوع است و نه احتمالاً آخرین نوع آن. به‌راستی تا کی قرار است شکارچیان در کشتار گونه‌های بی‌نظیر ایرانی متنوع عمل کنند و مأموران کنار ایستاده و تماشاچی باشند؟
به گزارش «تابناک»، جولان #شکارچیان و متجاوزان به محیط زیست و مناطق حفاظت‌شده همچنان ادامه دارد. روز پنج‌شنبه ۲ اردیبهشت نیز دو شکارچی که اقدام به شکار یک آهوی باردار کرده و موجبات مرگ این #آهو و بره‌هایش را فراهم آوردند، با تلاش محیطبانان منطقه #حفاظت‌شده کلاه قاضی در استان اصفهان دستگیر شدند.
این دو #شکارچی با موتورسیکلت آهوی بارداری را تعقیب کرده و زمانی که حیوان از نفس افتاده و اسیر ایشان شد، آن را ذبح کردند. آن هم در شرایطی که این حیوان #باردار بود و بر اثر دواندن طولانی مدت با موتورسیکلت، احتمالاً پیش از آنکه از نفس بیفتد، بره‌هایش کشته شده بودند.
البته این اتفاق نخستین بار نیست که در محیط زیست کشورمان رخ می‌دهد و موجب حذف گونه‌های مختلف از آن می‌شود که مدتی است برخی شکارچیان (شکارچی خواندن این افراد از این روست که نام مناسبی برای ایشان یافت نشده!) با موتور سیکلت به دشت‌ها زده و با تعقیب گونه‌های مختلف حیات وحش، مرگی دردناک را به آنها هدیه می‌دهند.
مرگی که ناشی از دویدن طولانی مدت حیوانات است؛ حیواناتی که برای فرار از موتورسیکلت‌هایی که به دنبال ایشان راه می‌افتند، تا سر حد جان دادن می‌دوند و گاه در حالی نفس‌های آخرشان را می‌کشند که از دویدن زیاد، برخی اندام‌هایشان از کار افتاده و در درون بدنشان، خونریزی رخ داده است.
این اتفاق در مناطقی رخ می‌دهد که قابلیت راندن موتورسیکلت وجود دارد و موارد ثبت شده از وقوع آن، نشان می‌دهد که مشمول حیوانات حلال گوشت هم نیست، بلکه متأسفانه، گاه به شکل تفریحی با کشتار روباه، کفتار و... نیز به ثبت رسیده و همان‌گونه که در این خبر ذکرش رفت، در مناطق حفاظت شده و امثال پارک ملی کلاه قاضی هم شاهد وقوعش هستیم.
عجیب آنکه در آبان ماه سال گذشته، سیستم تصویری پایش منطقه کلاه قاضی با حضور رئیس سازمان محیط زیست افتتاح شد و انتظار می‌رفت، با نصب این سیستم کنترلی، چنین تخلفاتی در سطح منطقه روی ندهد.
اما آیا می‌توان پذیرفت که مأموران حفاظت #محیط_زیست از رواج این شکل جدید #شکار آگاه شده باشند و برای مقابله با آن تدبیری نیندیشیده باشند؟ مگر ورود #موتورسیکلت به #پارک_ملی، معمول و رایج است؟ اصلاً شکارچیانی که با این روش به جنگ حیات وحش می‌روند، از چه مسافتی با موتورسیکلت راهی شکار می‌شوند که نمی‌توان شناسایی‌شان کرد؟
منبع: تابناک
عکس:دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران
@Tavaana_TavaanaTech
کشتن آهویی باردار که دو بره در شکم خود داشت، نه نخستین کشتار از این نوع است و نه احتمالاً آخرین نوع آن. به‌راستی تا کی قرار است شکارچیان در کشتار گونه‌های بی‌نظیر ایرانی متنوع عمل کنند و مأموران کنار ایستاده و تماشاچی باشند؟
به گزارش «تابناک»، جولان #شکارچیان و متجاوزان به محیط زیست و مناطق حفاظت‌شده همچنان ادامه دارد. روز پنج‌شنبه ۲ اردیبهشت نیز دو شکارچی که اقدام به شکار یک آهوی باردار کرده و موجبات مرگ این #آهو و بره‌هایش را فراهم آوردند، با تلاش محیطبانان منطقه #حفاظت‌شده کلاه قاضی در استان اصفهان دستگیر شدند.
این دو #شکارچی با موتورسیکلت آهوی بارداری را تعقیب کرده و زمانی که حیوان از نفس افتاده و اسیر ایشان شد، آن را ذبح کردند. آن هم در شرایطی که این حیوان #باردار بود و بر اثر دواندن طولانی مدت با موتورسیکلت، احتمالاً پیش از آنکه از نفس بیفتد، بره‌هایش کشته شده بودند.
البته این اتفاق نخستین بار نیست که در محیط زیست کشورمان رخ می‌دهد و موجب حذف گونه‌های مختلف از آن می‌شود که مدتی است برخی شکارچیان (شکارچی خواندن این افراد از این روست که نام مناسبی برای ایشان یافت نشده!) با موتور سیکلت به دشت‌ها زده و با تعقیب گونه‌های مختلف حیات وحش، مرگی دردناک را به آنها هدیه می‌دهند.
مرگی که ناشی از دویدن طولانی مدت حیوانات است؛ حیواناتی که برای فرار از موتورسیکلت‌هایی که به دنبال ایشان راه می‌افتند، تا سر حد جان دادن می‌دوند و گاه در حالی نفس‌های آخرشان را می‌کشند که از دویدن زیاد، برخی اندام‌هایشان از کار افتاده و در درون بدنشان، خونریزی رخ داده است.
این اتفاق در مناطقی رخ می‌دهد که قابلیت راندن موتورسیکلت وجود دارد و موارد ثبت شده از وقوع آن، نشان می‌دهد که مشمول حیوانات حلال گوشت هم نیست، بلکه متأسفانه، گاه به شکل تفریحی با کشتار روباه، کفتار و... نیز به ثبت رسیده و همان‌گونه که در این خبر ذکرش رفت، در مناطق حفاظت شده و امثال پارک ملی کلاه قاضی هم شاهد وقوعش هستیم.
عجیب آنکه در آبان ماه سال گذشته، سیستم تصویری پایش منطقه کلاه قاضی با حضور رئیس سازمان محیط زیست افتتاح شد و انتظار می‌رفت، با نصب این سیستم کنترلی، چنین تخلفاتی در سطح منطقه روی ندهد.
اما آیا می‌توان پذیرفت که مأموران حفاظت #محیط_زیست از رواج این شکل جدید #شکار آگاه شده باشند و برای مقابله با آن تدبیری نیندیشیده باشند؟ مگر ورود #موتورسیکلت به #پارک_ملی، معمول و رایج است؟ اصلاً شکارچیانی که با این روش به جنگ حیات وحش می‌روند، از چه مسافتی با موتورسیکلت راهی شکار می‌شوند که نمی‌توان شناسایی‌شان کرد؟
منبع: تابناک
عکس:دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران
@Tavaana_TavaanaTech
قتل پرندگان، قهر گردشگران
لوموند به گردشگران اروپایی پیشنهاد داد به فریدونکنار سفر نکنند
نشریه «لوموند» چندی پیش به #گردشگران اروپایی که به ایران سفر می‌کنند؛ پیشنهاد داده بود که به «فریدونکنار» سفر نکنند.
روزنامه فرانسوی لوموند قتل عام پرندگان مهاجری که زمستان‌ها به شالیزارهای #فریدونکنار پناه می‌آورند را دلیل این پیشنهاد عنوان کرده است. صید پرندگان در فریدونکنار به حدی شدید است که از آن به «قتل عام» یاد می‌شود. آن‌طور که «محمدعلی‌الله قلی» فعال محیط زیست به روزنامه ایران می‌گوید: «پس از ممنوعیت شکار با سلاح گرم؛ #شکارچیان تفنگ را به زمین گذاشتند اما دامگاه‌هایی را برای پرندگان برپا کردند که در یک حرکت می‌تواند پرواز ۵۰۰ بال #پرنده در آسمان مازندران را خط بزنند.» براساس آمارهایی که او به «ایران» می‌دهد تنها در دوماهه اول سال گذشته۱۰هزار #غازوحشی #شکار شد. شکارچیان تنها در یک شب مهتابی ۱۵۰۰ غاز را شکارکرده بودند.
«علی شادلو» طبیعتگرد و مدیر یک مؤسسه آموزش گردشگری در گفت‌و‌گو با روزنامه ایران این راهکار لوموند را «دانش محور» نمی‌داند و می‌گوید: «این پیشنهاد تنها به ناجیان فریدونکنار می‌گوید این سایت را با شکارچی‌ها تنها بگذارند.»
نظر شما چیست؟
گزارش زهرا کشوری را اینجا بخوانید:
http://bit.ly/1TJco04
@Tavaana_TavaanaTech
لوموند به گردشگران اروپایی پیشنهاد داد به فریدونکنار سفر نکنند
نشریه «لوموند» چندی پیش به #گردشگران اروپایی که به ایران سفر می‌کنند؛ پیشنهاد داده بود که به «فریدونکنار» سفر نکنند.
روزنامه فرانسوی لوموند قتل عام پرندگان مهاجری که زمستان‌ها به شالیزارهای #فریدونکنار پناه می‌آورند را دلیل این پیشنهاد عنوان کرده است. صید پرندگان در فریدونکنار به حدی شدید است که از آن به «قتل عام» یاد می‌شود. آن‌طور که «محمدعلی‌الله قلی» فعال محیط زیست به روزنامه ایران می‌گوید: «پس از ممنوعیت شکار با سلاح گرم؛ #شکارچیان تفنگ را به زمین گذاشتند اما دامگاه‌هایی را برای پرندگان برپا کردند که در یک حرکت می‌تواند پرواز ۵۰۰ بال #پرنده در آسمان مازندران را خط بزنند.» براساس آمارهایی که او به «ایران» می‌دهد تنها در دوماهه اول سال گذشته۱۰هزار #غازوحشی #شکار شد. شکارچیان تنها در یک شب مهتابی ۱۵۰۰ غاز را شکارکرده بودند.
«علی شادلو» طبیعتگرد و مدیر یک مؤسسه آموزش گردشگری در گفت‌و‌گو با روزنامه ایران این راهکار لوموند را «دانش محور» نمی‌داند و می‌گوید: «این پیشنهاد تنها به ناجیان فریدونکنار می‌گوید این سایت را با شکارچی‌ها تنها بگذارند.»
نظر شما چیست؟
گزارش زهرا کشوری را اینجا بخوانید:
http://bit.ly/1TJco04
@Tavaana_TavaanaTech
ایران آنلاین
لوموند به گردشگران اروپایی پیشنهاد داد به فریدونکنار سفر نکنند
نشریه «لوموند» چندی پیش به گردشگران اروپایی که به ایران سفر می‌کنند؛ پیشنهاد داده بود که به «فریدونکنار» سفر نکنند.
نزن داداش!... ما گوزنیم نه #محیطبان...!!
کارتون از محمدرضا میرشاه ولد
در حاشیه #شکار #محیطبان توسط #شکارچی ها
@Tavaana_TavaanaTech
کارتون از محمدرضا میرشاه ولد
در حاشیه #شکار #محیطبان توسط #شکارچی ها
@Tavaana_TavaanaTech
یک محیطبان مقابل ۳۰۰ اسلحه شکاری
برای حفظ جان محیط بانان چکار باید کرد؟
هر محیط بان ایرانی در مساحت ۲,۲ هکتار باید با بیش از ۳۰۰ تفنگ به دست مقابله می‌کند. هر بار پس از رویداد حادثه‌ای که به شهادت محیطبان یا شکارچی منجر می‌شود، این سؤال پرسیده می‌شود که محیط بانان چطور دست به اسلحه شوند، وقتی می‌دانند در صورت دفاع سخت مجازات خواهند شد یا اینکه چرا در دست محیط بانان اسلحه می‌گذارند و آنها در برابر شکارچیان ناتوانند؟ در چنین شرایطی محیط بانان در این کارزار بازنده‌اند، چراکه پیش‌روی آنها یا قتل #شکارچی است یا مرگ خودشان اما دراین‌میان چرا به حذف اسلحه نمی‌اندیشیم؟
محیط بانان در منطقه تحت حفاظتشان با تخلفاتی همچون #تخریب، #آلودگی، #شکار و صید غیرمجاز روبه‌رو هستند و حجم زیادی سلاح مجاز و غیرمجاز در اختیار متخلفان است. خلع سلاح محیط بانان یکی از راه‌هایی است که کمتر شنیده شده. برخی کارشناسان معتقدند با حذف اسلحه می‌توان از خشم موجود در درگیری‌های شکارچیان و محیط بانان کاست و احتمال استفاده از اسلحه را تا حد زیادی پایین آورد، چنانکه اسماعیل کهرم، مشاور رئیس سازمان محیط زیست هم همین نظر را دارد. او پیش ازاین تنها راه جلوگیری از تکرار این حوادث را خلع سلاح محیط بانان بیان کرده و گفته بود: «تعداد محیط بانانی که جانشان را از دست می‌دهند رو به افزایش است و تنها راه این است که اسلحه را از #محیطبانان بگیریم. تجربه ثابت کرده سلاح، تحریک‌کننده هست برای کسی که می‌خواهد فرار کند و همین موجب می‌شود محیط بان جانش را از دست بدهد. ما اگر سلاح را از محیط بانان بگیریم، کیفیت کاری‌شان اصلا نازل نخواهد شد و جانشان حفظ خواهد شد.»
طرح: دیده بان #حقوق_حیوانات
@Tavaana_TavaanaTech
برای حفظ جان محیط بانان چکار باید کرد؟
هر محیط بان ایرانی در مساحت ۲,۲ هکتار باید با بیش از ۳۰۰ تفنگ به دست مقابله می‌کند. هر بار پس از رویداد حادثه‌ای که به شهادت محیطبان یا شکارچی منجر می‌شود، این سؤال پرسیده می‌شود که محیط بانان چطور دست به اسلحه شوند، وقتی می‌دانند در صورت دفاع سخت مجازات خواهند شد یا اینکه چرا در دست محیط بانان اسلحه می‌گذارند و آنها در برابر شکارچیان ناتوانند؟ در چنین شرایطی محیط بانان در این کارزار بازنده‌اند، چراکه پیش‌روی آنها یا قتل #شکارچی است یا مرگ خودشان اما دراین‌میان چرا به حذف اسلحه نمی‌اندیشیم؟
محیط بانان در منطقه تحت حفاظتشان با تخلفاتی همچون #تخریب، #آلودگی، #شکار و صید غیرمجاز روبه‌رو هستند و حجم زیادی سلاح مجاز و غیرمجاز در اختیار متخلفان است. خلع سلاح محیط بانان یکی از راه‌هایی است که کمتر شنیده شده. برخی کارشناسان معتقدند با حذف اسلحه می‌توان از خشم موجود در درگیری‌های شکارچیان و محیط بانان کاست و احتمال استفاده از اسلحه را تا حد زیادی پایین آورد، چنانکه اسماعیل کهرم، مشاور رئیس سازمان محیط زیست هم همین نظر را دارد. او پیش ازاین تنها راه جلوگیری از تکرار این حوادث را خلع سلاح محیط بانان بیان کرده و گفته بود: «تعداد محیط بانانی که جانشان را از دست می‌دهند رو به افزایش است و تنها راه این است که اسلحه را از #محیطبانان بگیریم. تجربه ثابت کرده سلاح، تحریک‌کننده هست برای کسی که می‌خواهد فرار کند و همین موجب می‌شود محیط بان جانش را از دست بدهد. ما اگر سلاح را از محیط بانان بگیریم، کیفیت کاری‌شان اصلا نازل نخواهد شد و جانشان حفظ خواهد شد.»
طرح: دیده بان #حقوق_حیوانات
@Tavaana_TavaanaTech
طبیعت پاییزی پارک ملی گلستان
goo.gl/KuUKQl
فصل پاییز به زردی برگ های درختان معروف است و جنگل نوردی در این فصل به دلیل رنگ آمیزی برگ درختان طرفداران بسیار دارد. بنابراین سفر به جنگل های پربرگ که در این فصل همچون تابلوی نقاشی می شود، خاطره ای فراموش نشدنی است. پارک ملی گلستان نیز که در مرز استان های خراسان شمالی و گلستان واقع شده، مجموعه ای از ذخایر زیستی ایران زمین است و از این حیث که در پاییز دیدنی های بسیاری دارد بر کسی پوشیده نیست. اما ریختن زباله، روشن کردن آتش و شکار غیر مجاز خطراتی هستند که ممکن است، حس خوش استفاده از این نعمت ها را برای آیندگان از بین ببرند.
.
عکس ها از خبرگزاری مهر - ابوطالب ندری
بحران های محیط زیست ایران:
https://tavaana.org/fa/3content/EnvironmentCrisis
@Tavaana_TavaanaTech
goo.gl/KuUKQl
فصل پاییز به زردی برگ های درختان معروف است و جنگل نوردی در این فصل به دلیل رنگ آمیزی برگ درختان طرفداران بسیار دارد. بنابراین سفر به جنگل های پربرگ که در این فصل همچون تابلوی نقاشی می شود، خاطره ای فراموش نشدنی است. پارک ملی گلستان نیز که در مرز استان های خراسان شمالی و گلستان واقع شده، مجموعه ای از ذخایر زیستی ایران زمین است و از این حیث که در پاییز دیدنی های بسیاری دارد بر کسی پوشیده نیست. اما ریختن زباله، روشن کردن آتش و شکار غیر مجاز خطراتی هستند که ممکن است، حس خوش استفاده از این نعمت ها را برای آیندگان از بین ببرند.
.
عکس ها از خبرگزاری مهر - ابوطالب ندری
بحران های محیط زیست ایران:
https://tavaana.org/fa/3content/EnvironmentCrisis
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
.
#طبیعت پاییزی #پارک_ملی_گلستان
.
#فصل_پاییز به زردی برگ های #درختان معروف است و #جنگل_نوردی در این فصل به دلیل رنگ آمیزی #برگ_درختان طرفداران بسیار دارد. بنابراین سفر به #جنگل های پربرگ که در این فصل همچون تابلوی نقاشی می شود، خاطره ای فراموش نشدنی است.…
#طبیعت پاییزی #پارک_ملی_گلستان
.
#فصل_پاییز به زردی برگ های #درختان معروف است و #جنگل_نوردی در این فصل به دلیل رنگ آمیزی #برگ_درختان طرفداران بسیار دارد. بنابراین سفر به #جنگل های پربرگ که در این فصل همچون تابلوی نقاشی می شود، خاطره ای فراموش نشدنی است.…
«واقعا چرا؟ آیا شکار یک نیاز است؟ واقعا باید برای تفریح شکار کنیم؟ آنهم در یک منطقه محافظت شده ؟
آیا این تعداد پرنده شکار شده نشان از نیازمندی فرد است یا خونخواری آن
هر روز شاهد این صحنه‌ها در کشور هستیم و وقتی گونه رو به انقراض رسوندیم عکسشو میزنیم رو لباس تیم ملی!
بیلبورد زدن راهکار نیست کمی از مغزمان استفاده کنیم و راحت‌طلب نباشیم.
درسته که اداره محیط زیست فقط یه اسمه اما ما که وجود داریم. خودمان جامعه‌مان را اصلاح کنیم. خودمان را اصلاح کنیم.»
برگرفته از کانال تلگرام کیوان صمدی
شما چه فکر می‌کنید؟
عکس: تالاب کانی برازان مهاباد
goo.gl/3W4Ux5
مطالب مرتبط:
از کشتارهای سازمان‌یافته سگ‌ها تا حیواناتی که قربانی آزارمردم می‌شوند
http://bit.ly/1NXh6Zj
https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
آیا این تعداد پرنده شکار شده نشان از نیازمندی فرد است یا خونخواری آن
هر روز شاهد این صحنه‌ها در کشور هستیم و وقتی گونه رو به انقراض رسوندیم عکسشو میزنیم رو لباس تیم ملی!
بیلبورد زدن راهکار نیست کمی از مغزمان استفاده کنیم و راحت‌طلب نباشیم.
درسته که اداره محیط زیست فقط یه اسمه اما ما که وجود داریم. خودمان جامعه‌مان را اصلاح کنیم. خودمان را اصلاح کنیم.»
برگرفته از کانال تلگرام کیوان صمدی
شما چه فکر می‌کنید؟
عکس: تالاب کانی برازان مهاباد
goo.gl/3W4Ux5
مطالب مرتبط:
از کشتارهای سازمان‌یافته سگ‌ها تا حیواناتی که قربانی آزارمردم می‌شوند
http://bit.ly/1NXh6Zj
https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. «واقعا چرا؟ آیا شکار یک نیاز است؟ واقعا باید برای #تفریح #شکار کنیم؟ آنهم در یک منطقه #محافظت_شده ؟ آیا این تعداد پرنده شکار شده نشان از نیازمندی فرد است یا خونخواری آن هر روز شاهد این صحنه‌ها در کشور هستیم و وقتی گونه رو به انقراض رسوندیم عکسشو میزنیم…
حرکت ستودنى بازیگر گیلانیِ دوستدار حیات وحش
goo.gl/LY4Nqf
رحیم نوروزی بازیگر سینما و تلویزیون سه اردک وحشی مهاجر را از بازار محلی کیا‌شهر گیلان خرید و آزاد کرد.
با شروع پاییز پرندگانی از منطقه سردسیر سیبری به استان‌های شمالی کشور مهاجرت می‌کنند.
پرندگانی که برای فرار از سرما مهمان کشور ما می‌شوند به دام صیادانی می‌افتند و یا مثل اردک‌های وحشی در بازار به عنوان گوشت خوراکی به فروش می‌رسند.
بسیاری از این پرندگان در فهرست گونه‌های حمایت شده و در معرض خطر انقراض قرار دارند مثل درنای سیبری، قوی فریادکش، قوی گنگ و قوی کوچک، عروس غاز، غاز پیشانی سفید کوچک، غاز پا زرد، اردک مرمری، اردک بلوطی، اردک سرسفید، بوتیمار بزرگ، آنقوت، طاووسک، پلیکان خاکستری، تنجه، اکراس، خودکا ابروسفید، خروس کولی دم سفید و پاشلک بزرگ زنده گیری می‌شوند و به باغ‌های پرندگان کشور که چند سالی است رونق زیادی گرفته‌اند، مراکز نگه داری و خرید و فروش حیوانات فروخته می‌شوند.
برای جلوگیری از شکار پرندگان مهاجر چه راهکاری پیشنهاد می کنید؟
ویدیو از اینستاگرام هانا کامکار:
http://bit.ly/2gXtxHD
در همین رابطه:
قتل عام پرندگان مهاجر در فریدونکنار آغاز شد
http://bit.ly/1vk9CWb
https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
goo.gl/LY4Nqf
رحیم نوروزی بازیگر سینما و تلویزیون سه اردک وحشی مهاجر را از بازار محلی کیا‌شهر گیلان خرید و آزاد کرد.
با شروع پاییز پرندگانی از منطقه سردسیر سیبری به استان‌های شمالی کشور مهاجرت می‌کنند.
پرندگانی که برای فرار از سرما مهمان کشور ما می‌شوند به دام صیادانی می‌افتند و یا مثل اردک‌های وحشی در بازار به عنوان گوشت خوراکی به فروش می‌رسند.
بسیاری از این پرندگان در فهرست گونه‌های حمایت شده و در معرض خطر انقراض قرار دارند مثل درنای سیبری، قوی فریادکش، قوی گنگ و قوی کوچک، عروس غاز، غاز پیشانی سفید کوچک، غاز پا زرد، اردک مرمری، اردک بلوطی، اردک سرسفید، بوتیمار بزرگ، آنقوت، طاووسک، پلیکان خاکستری، تنجه، اکراس، خودکا ابروسفید، خروس کولی دم سفید و پاشلک بزرگ زنده گیری می‌شوند و به باغ‌های پرندگان کشور که چند سالی است رونق زیادی گرفته‌اند، مراکز نگه داری و خرید و فروش حیوانات فروخته می‌شوند.
برای جلوگیری از شکار پرندگان مهاجر چه راهکاری پیشنهاد می کنید؟
ویدیو از اینستاگرام هانا کامکار:
http://bit.ly/2gXtxHD
در همین رابطه:
قتل عام پرندگان مهاجر در فریدونکنار آغاز شد
http://bit.ly/1vk9CWb
https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. حرکت ستودنى #بازیگر گیلانیِ دوستدار #حیات_وحش . #رحیم_نوروزی #بازیگر_سینما و تلویزیون سه #اردک_وحشی_مهاجر را از بازار محلی #کیا‌شهر #گیلان خرید و آزاد کرد. با شروع پاییز پرندگانی از منطقه سردسیر #سیبری به استان‌های شمالی کشور #مهاجرت می‌کنند. پرندگانی که…
پذیرش دشوار یک واقعیت: یوز آسیایی منقرض می‌شود
goo.gl/sPeUhU
تلاش هدیه تهرانی برای جمع‌آوری اعانه مردمی و پیام محمدجواد ظریف شاید مفید باشد اما نمی‌تواند یوزپلنگ آسیایی را از چنگال انقراض نجات دهد. عکس یوز روی پیراهن تیم ملی و حتی لبخند ملیح رضا رشیدپور هم قادر نیست سرنوشت شومی را که به انتظار این سریع‌ترین دونده ساکن ایران نشسته، تغییر دهد. با روند مدیریت موجود در عرصه‌های طبیعی نه تنها یوز که باید انتظار داشت سایر گونه‌ها نیز به سرنوشت شیر ایرانی و ببر مازندران دچار شوند.
پذیرش دشوار یک واقعیت
تعارف را کنار بگذاریم و واقعیت‌ها را در گذر زمان مرور کنیم. کدام جاده ایمن شد؟ کدام زیستگاه از چنگال شکار دزدها نجات پیدا کرد؟ کدام منطقه از چرای مفرط دام رهایی یافت؟ از زمانی که برنامه عمران سازمان ملل به صحنه نجات یوز پا گذاشت ۱۶ سال می‌گذرد. تک‌تک این روزها را از دست دادیم. نداشتن مدیریت منسجم، فقدان یک رویکرد جدی در حفاظت از زیستگاه‌های یوز و عدم قاطعیت در دستگاه‌های اجرایی و حکومتی، ریشه اصلی انقراض و نابودی زیستگاه‌ها و حیات‌وحش در ایران است. به این مجموعه، تنگ‌نظری‌ها و رقابت‌های حقیر برای دیده شدن، شهرت و چپاول دلار و سنت را هم باید اضافه کرد.
اگر در این ۱۶ سال یوز‌های ایران شرایط امیدبخشی پیدا نکردند اما برای عدهای شهرت، اعتبار، شرایط تحصیل در فرنگ و مبلغی سرمایه به وجود آوردند. عدهای که باید به حق آنان را مافیای حیات‌وحش کشور دانست: مقاله‌های شبه علمی می‌نویسند؛ به کنفرانس‌ها و سمینارهای جهانی می‌روند؛ بودجه‌های ملی و بین‌المللی جدب می‌کنند؛ با مرده و زنده یوز عکس یادگاری می‌گیرند و شکارچی فرنگی به ایران می‌آورند برای کشتن باقی‌مانده جانوران کمیاب‌مان.
دیر، مفید و لنگان
ورود دیرهنگام بازیگران مطرح سینما به عرصه حفاظت محیط‌زیست را باید به فال نیک گرفت. بماند که در بسیاری موارد، نداشتن اطلاع کافی از ماجرا و قدم گذاشتن در مجرای پرابهام می‌تواند نگرانی‌آفرین باشد. نمونه‌اش؟ هدیه تهرانی که اینک «چراغ‌الله» می‌گرداند برای جمع‌آوری پول تا آغل‌هایی در منطقه حفاظت‌شده خریداری شود. کار بزرگی است و قابل ستودن. نه؟ اما یک جای کار می‌لنگد.
یک گروه تلگرامی با حضور خانم بازیگر راه افتاده است و اکنون بیش از سه هزار عضو دارد. لحظه به لحظه به شمار اعضای آن نیز افزوده می‌شود تا ۸۰۰ میلیون تومان مورد نیاز برای خرید مستثنیات از مردم جمع‌آوری شود. این تلاش جمعی و استقبال عمومی نشان می‌دهد عشق و عطش برای نجات یوز در جریان است. بسیاری دریافته‌اند که «سرنوشت یوزآسیایی در دست ایرانیان» است. اما مگر می‌شود یوز را نجات داد بدون آنکه زیستگاه آن را از گزند تخریب و تکه‌تکه شدن حفظ کرد؟
ورود بازیگران نام‌آشنا و پرطرفدار البته برای حفظ محیط‌زیست لازم است؛ همان‌قدر که ورود اهل سیاست و سایر گروه‌های مرجع و اثرگذار می‌تواند مفید باشد؛ مشروط بر آنکه واقعیت‌ها را بشناسند؛ حقیقت را قلب نکنند و دروغ نگویند. در این میان اما هراسی دیگری نیز وجود دارد: بازیگران علاقمند و پرتلاشی مثل هدیه تهرانی اگر به دام مافیای حیات‌وحش و شکارفروشان بیفتند ممکن است راه به چاه ببرند. در این صورت، ظرفیت‌های بالقوه‌ای که برای حفاظت حیات‌وحش می‌توانند به کار بگیرند برای همیشه نابود و اعتماد مردمی برای همیشه خدشه‌دار خواهد شد.
آیا افراد اثرگذاری مثل هدیه تهرانی که سازمان میراث فرهنگی در سال ۸۸ برای برگزاری نمایشگاه او ۸۰ میلیون تومان هزینه کرد و حتی اسفندیار رحیم‌مشایی به بازدید از آن نمایشگاه رفت، نمی‌توانند موثرتر وارد صحنه شوند و به جای جمع‌آوری اعانه مردمی، از اهل سیاست با «ژن‌های خوب» بخواهند که علاوه بر کمک مالی، امور حقوقی را برای خرید مستثنیات تسهیل کنند و مهمتر از همه، از تخریب‌های سازمان‌یافته در زیستگاه‌های یوز دست بردارند؟ یوز در ایران منقرض می‌شود چون مطالبه جدی برای حفظ زیستگاه‌های آن وجود ندارد. با پذیرش این حقیقت تلخ بهتر می‌توانیم با غول انقراض پنجه در پنجه کنیم.
نوشته سام خسروی‌فرد، کارشناس محیط زیست و روزنامه‌نگار
متن کامل را از کانال تلگرام نویسنده بخوانید:
https://t.me/IranEnvirodoc/31
نظرتان را برای ما بنویسید.
مجموعه وبینارهای بحران‌های محیط زیست در ایران
https://goo.gl/g8omkW
@Tavaana_TavaanaTech
goo.gl/sPeUhU
تلاش هدیه تهرانی برای جمع‌آوری اعانه مردمی و پیام محمدجواد ظریف شاید مفید باشد اما نمی‌تواند یوزپلنگ آسیایی را از چنگال انقراض نجات دهد. عکس یوز روی پیراهن تیم ملی و حتی لبخند ملیح رضا رشیدپور هم قادر نیست سرنوشت شومی را که به انتظار این سریع‌ترین دونده ساکن ایران نشسته، تغییر دهد. با روند مدیریت موجود در عرصه‌های طبیعی نه تنها یوز که باید انتظار داشت سایر گونه‌ها نیز به سرنوشت شیر ایرانی و ببر مازندران دچار شوند.
پذیرش دشوار یک واقعیت
تعارف را کنار بگذاریم و واقعیت‌ها را در گذر زمان مرور کنیم. کدام جاده ایمن شد؟ کدام زیستگاه از چنگال شکار دزدها نجات پیدا کرد؟ کدام منطقه از چرای مفرط دام رهایی یافت؟ از زمانی که برنامه عمران سازمان ملل به صحنه نجات یوز پا گذاشت ۱۶ سال می‌گذرد. تک‌تک این روزها را از دست دادیم. نداشتن مدیریت منسجم، فقدان یک رویکرد جدی در حفاظت از زیستگاه‌های یوز و عدم قاطعیت در دستگاه‌های اجرایی و حکومتی، ریشه اصلی انقراض و نابودی زیستگاه‌ها و حیات‌وحش در ایران است. به این مجموعه، تنگ‌نظری‌ها و رقابت‌های حقیر برای دیده شدن، شهرت و چپاول دلار و سنت را هم باید اضافه کرد.
اگر در این ۱۶ سال یوز‌های ایران شرایط امیدبخشی پیدا نکردند اما برای عدهای شهرت، اعتبار، شرایط تحصیل در فرنگ و مبلغی سرمایه به وجود آوردند. عدهای که باید به حق آنان را مافیای حیات‌وحش کشور دانست: مقاله‌های شبه علمی می‌نویسند؛ به کنفرانس‌ها و سمینارهای جهانی می‌روند؛ بودجه‌های ملی و بین‌المللی جدب می‌کنند؛ با مرده و زنده یوز عکس یادگاری می‌گیرند و شکارچی فرنگی به ایران می‌آورند برای کشتن باقی‌مانده جانوران کمیاب‌مان.
دیر، مفید و لنگان
ورود دیرهنگام بازیگران مطرح سینما به عرصه حفاظت محیط‌زیست را باید به فال نیک گرفت. بماند که در بسیاری موارد، نداشتن اطلاع کافی از ماجرا و قدم گذاشتن در مجرای پرابهام می‌تواند نگرانی‌آفرین باشد. نمونه‌اش؟ هدیه تهرانی که اینک «چراغ‌الله» می‌گرداند برای جمع‌آوری پول تا آغل‌هایی در منطقه حفاظت‌شده خریداری شود. کار بزرگی است و قابل ستودن. نه؟ اما یک جای کار می‌لنگد.
یک گروه تلگرامی با حضور خانم بازیگر راه افتاده است و اکنون بیش از سه هزار عضو دارد. لحظه به لحظه به شمار اعضای آن نیز افزوده می‌شود تا ۸۰۰ میلیون تومان مورد نیاز برای خرید مستثنیات از مردم جمع‌آوری شود. این تلاش جمعی و استقبال عمومی نشان می‌دهد عشق و عطش برای نجات یوز در جریان است. بسیاری دریافته‌اند که «سرنوشت یوزآسیایی در دست ایرانیان» است. اما مگر می‌شود یوز را نجات داد بدون آنکه زیستگاه آن را از گزند تخریب و تکه‌تکه شدن حفظ کرد؟
ورود بازیگران نام‌آشنا و پرطرفدار البته برای حفظ محیط‌زیست لازم است؛ همان‌قدر که ورود اهل سیاست و سایر گروه‌های مرجع و اثرگذار می‌تواند مفید باشد؛ مشروط بر آنکه واقعیت‌ها را بشناسند؛ حقیقت را قلب نکنند و دروغ نگویند. در این میان اما هراسی دیگری نیز وجود دارد: بازیگران علاقمند و پرتلاشی مثل هدیه تهرانی اگر به دام مافیای حیات‌وحش و شکارفروشان بیفتند ممکن است راه به چاه ببرند. در این صورت، ظرفیت‌های بالقوه‌ای که برای حفاظت حیات‌وحش می‌توانند به کار بگیرند برای همیشه نابود و اعتماد مردمی برای همیشه خدشه‌دار خواهد شد.
آیا افراد اثرگذاری مثل هدیه تهرانی که سازمان میراث فرهنگی در سال ۸۸ برای برگزاری نمایشگاه او ۸۰ میلیون تومان هزینه کرد و حتی اسفندیار رحیم‌مشایی به بازدید از آن نمایشگاه رفت، نمی‌توانند موثرتر وارد صحنه شوند و به جای جمع‌آوری اعانه مردمی، از اهل سیاست با «ژن‌های خوب» بخواهند که علاوه بر کمک مالی، امور حقوقی را برای خرید مستثنیات تسهیل کنند و مهمتر از همه، از تخریب‌های سازمان‌یافته در زیستگاه‌های یوز دست بردارند؟ یوز در ایران منقرض می‌شود چون مطالبه جدی برای حفظ زیستگاه‌های آن وجود ندارد. با پذیرش این حقیقت تلخ بهتر می‌توانیم با غول انقراض پنجه در پنجه کنیم.
نوشته سام خسروی‌فرد، کارشناس محیط زیست و روزنامه‌نگار
متن کامل را از کانال تلگرام نویسنده بخوانید:
https://t.me/IranEnvirodoc/31
نظرتان را برای ما بنویسید.
مجموعه وبینارهای بحران‌های محیط زیست در ایران
https://goo.gl/g8omkW
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. پذیرش دشوار یک واقعیت: #یوز_آسیایی منقرض می‌شود . تلاش #هدیه_تهرانی برای جمع‌آوری اعانه مردمی و پیام محمدجواد ظریف شاید مفید باشد اما نمی‌تواند #یوزپلنگ آسیایی را از چنگال #انقراض نجات دهد. عکس یوز روی پیراهن تیم ملی و حتی لبخند ملیح رضا رشیدپور هم قادر…
پس از انتشار ویدئویی یک شکارچی در فضای مجازی و اعتراض مردم به این اقدام، سازمان حفاظت محیط زیست خطاب به شکارچیان گفت: «شکار کنید اما فیلم آن را منتشر نکنید»
.
کیومرث کلانتری، معاون محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست، سال گذشته هم در توجیه صدور مجوز شکار ۲۰۰ هزار پرنده در استان تهران گفته بود غرایز شکارچیان هم باید ارضا شود!
.
او حالا در واکنش به فیلم شکار کل در استان یزد می‌گوید: شکار با مجوز سازمان محیط زیست انجام شده اما انتشار فیلم و عکس از آن ممنوع است.
.
شما همراهان، حوزه فعالیت شکارچیان را چگونه تعریف می‌کنید آیا انتشار تصاویر قساوت‌آمیز شکار را امری پسندیده ارزیابی می‌کنید؟
.
نظرتان درباره‌ی شکار و صدور مجوز برای شکار حیوانات چیست؟
#ایران #شکار #یزد
@Tavaana_TavaanaTech
.
کیومرث کلانتری، معاون محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست، سال گذشته هم در توجیه صدور مجوز شکار ۲۰۰ هزار پرنده در استان تهران گفته بود غرایز شکارچیان هم باید ارضا شود!
.
او حالا در واکنش به فیلم شکار کل در استان یزد می‌گوید: شکار با مجوز سازمان محیط زیست انجام شده اما انتشار فیلم و عکس از آن ممنوع است.
.
شما همراهان، حوزه فعالیت شکارچیان را چگونه تعریف می‌کنید آیا انتشار تصاویر قساوت‌آمیز شکار را امری پسندیده ارزیابی می‌کنید؟
.
نظرتان درباره‌ی شکار و صدور مجوز برای شکار حیوانات چیست؟
#ایران #شکار #یزد
@Tavaana_TavaanaTech