«شیطان صرفا به این خاطر نتوانست در دانمارک به پیروزی دست یابد که دانمارکی‌ها اجازه چنین کاری را به او ندادند».
طنین شوم و سنگین چکمه‌ها در صحن کاخ متروکه امالینبورگ پیچید. پاسداران سلطنتی تفنگ‌شان را در سکوت بالا بردند تا متجاوزان را عقب برانند، اما افسوس که دیگر خیلی دیر شده بود. بمب‌افکن‌های آلمانی در آسمان به پرواز درآمدند، نشان صلیب‌شکسته آن‌ها در تاریک‌روشن سپیده‌دم می‌درخشید و اعلامیه‌های سبزرنگ را روی شهر در خواب رفته پخش کردند. «OPROP! (اعلامیه!)»، در این اعلامیه‌ها با دانمارکی شکسته بسته نوشته شده بود: «نیروهای نظامی [آلمان] حفاظت پادشاهی بی‌طرف #دانمارک را در کنترل خویش گرفته‌اند ... از هرگونه مقاومت فعال یا غیرفعال پرهیز کنید ... هر گونه مقاومتی بیهوده خواهد بود و با تمام قوا در هم شکسته خواهد شد»...
بخوانید:
https://goo.gl/pB0zHo
#مقاومت #مردم #نازیسم
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
طنین شوم و سنگین چکمه‌ها در صحن کاخ متروکه امالینبورگ پیچید. پاسداران سلطنتی تفنگ‌شان را در سکوت بالا بردند تا متجاوزان را عقب برانند، اما افسوس که دیگر خیلی دیر شده بود. بمب‌افکن‌های آلمانی در آسمان به پرواز درآمدند، نشان صلیب‌شکسته آن‌ها در تاریک‌روشن سپیده‌دم می‌درخشید و اعلامیه‌های سبزرنگ را روی شهر در خواب رفته پخش کردند. «OPROP! (اعلامیه!)»، در این اعلامیه‌ها با دانمارکی شکسته بسته نوشته شده بود: «نیروهای نظامی [آلمان] حفاظت پادشاهی بی‌طرف #دانمارک را در کنترل خویش گرفته‌اند ... از هرگونه مقاومت فعال یا غیرفعال پرهیز کنید ... هر گونه مقاومتی بیهوده خواهد بود و با تمام قوا در هم شکسته خواهد شد»...
بخوانید:
https://goo.gl/pB0zHo
#مقاومت #مردم #نازیسم
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
داستان مقاومت مردم دانمارک برابر نازی‌ها در جنگ جهانی دوم
گروه‌های مقاومتی دانمارک، به‌رغم خاستگاه‌های متفاوت و اقدامات مستقل‌شان، هدف نهایی مشترکی داشتند که بازیابی آزادی و استقلال و دمکراسی بود. «کریسماس مولر»، سیاستمدار تبعیدی در لندن، تاکید داشت: «بر همه ماست که اقدامی کنیم، وظیفه ماست که فقط به یک چیز فکر کنیم، این‌که بیش‌ترین آسیب را به آلمان‌ها وارد کنیم. ... وظیفه‌تان را انجام دهید. کار خودتان را بکنید» دانمارکی‌ها، از شاه گرفته تا زنان ماهی‌فروش، به این فراخوان لبیک گفتند.
همین‌که دانمارک اشغال‌شده وارد نخستین زمستان خود شد، نگاه مردم به اشغال‌گران نازی نیز سرد شد. وقتی سربازهای آلمانی وارد نانوایی‌ها و ترامواها می‌شدند، مردم خود به خود آنجا را ترک کرده و با وجود بادهای گزنده آن‌قدر بیرون می‌ماندند تا نازی‌ها بروند. شاه کریستیان در برخورد با اشغال‌گران کشورش، سرد و اندکی نامودبانه عمل می‌کرد؛ هر روز صبح سوار بر اسب، در خیابان‌های کپنهاگ می‌رفت و حتی حقیرترین شهروندان شهر را سلامی گرم می‌داد، اما عمدا به سلام‌های نظامی نازی‌ها وقعی نمی‌نهاد.
کمدین‌ها و دانشجویان و موسیقی‌دان‌ها با همکاری یک‌دیگر موجی از مقاومت منفعلانه را به راه انداختند. وقتی یکی از کمدین‌های دانمارکی [حین اجرای برنامه] دست‌اش را مثل سلام نازی‌ها به هوا برد، یکی از مخاطبان که آلمانی بود، داد زد «درود!». کمدین اندکی مکث کرد و بعد به طعنه گفت: «پارسال توی کپنهاگ این‌قدر برف باریده بود». هزاران دانشجو جلوی امالینبورگ (خانه زمستانی خانواده سلطنتی دانمارک) گرد هم آمدند و سرودهای شدیدا میهن‌پرستانه خواندند؛ و سمفونی پنجم بتهون به این خاطر آهنگ محبوب ملت شده بود که ضرب‌های آغازین‌اش را کُدهای مورسی موسیقایی‌ای تعبیر می‌کردند که معنی «VVV» («ما پیروز خواهیم شد») می‌داد.
مقاومت دانمارک بدون همکاری و مشارکت بخش‌های مختلف جامعه نمی‌توانست در خنثی کردن نقشه‌های نازی‌ها موفق شود. به‌رغم وجود شکاف‌های عمیقِ سیاسی و طبقاتی، اعضای مقاومت اما توانستند متحد شوند و در مبارزه‌شان علیه نازیسم ثابت‌قدم بمانند. اقدامات شجاعانه‌ای مانند انتشار «ده فرمان برای دانمارکی‌ها» (نوشته آرنا سایر) سبب شد مردم به این درک برسند که انزجار آن‌ها از نازی‌ها امری همگانی است و حتی کسانی که در سایرِ مسائل ممکن بود جورِ متفاوتی فکر کنند نیز در این زمینه اتفاق نظر داشتند.
این مطالعه موردی را بخوانید:
https://goo.gl/pB0zHo
#مقاومت_مدنی #جامعه_مدنی #نازیسم #دانمارک #جنگ_جهانی
@Tavaana_TavaanaTech
گروه‌های مقاومتی دانمارک، به‌رغم خاستگاه‌های متفاوت و اقدامات مستقل‌شان، هدف نهایی مشترکی داشتند که بازیابی آزادی و استقلال و دمکراسی بود. «کریسماس مولر»، سیاستمدار تبعیدی در لندن، تاکید داشت: «بر همه ماست که اقدامی کنیم، وظیفه ماست که فقط به یک چیز فکر کنیم، این‌که بیش‌ترین آسیب را به آلمان‌ها وارد کنیم. ... وظیفه‌تان را انجام دهید. کار خودتان را بکنید» دانمارکی‌ها، از شاه گرفته تا زنان ماهی‌فروش، به این فراخوان لبیک گفتند.
همین‌که دانمارک اشغال‌شده وارد نخستین زمستان خود شد، نگاه مردم به اشغال‌گران نازی نیز سرد شد. وقتی سربازهای آلمانی وارد نانوایی‌ها و ترامواها می‌شدند، مردم خود به خود آنجا را ترک کرده و با وجود بادهای گزنده آن‌قدر بیرون می‌ماندند تا نازی‌ها بروند. شاه کریستیان در برخورد با اشغال‌گران کشورش، سرد و اندکی نامودبانه عمل می‌کرد؛ هر روز صبح سوار بر اسب، در خیابان‌های کپنهاگ می‌رفت و حتی حقیرترین شهروندان شهر را سلامی گرم می‌داد، اما عمدا به سلام‌های نظامی نازی‌ها وقعی نمی‌نهاد.
کمدین‌ها و دانشجویان و موسیقی‌دان‌ها با همکاری یک‌دیگر موجی از مقاومت منفعلانه را به راه انداختند. وقتی یکی از کمدین‌های دانمارکی [حین اجرای برنامه] دست‌اش را مثل سلام نازی‌ها به هوا برد، یکی از مخاطبان که آلمانی بود، داد زد «درود!». کمدین اندکی مکث کرد و بعد به طعنه گفت: «پارسال توی کپنهاگ این‌قدر برف باریده بود». هزاران دانشجو جلوی امالینبورگ (خانه زمستانی خانواده سلطنتی دانمارک) گرد هم آمدند و سرودهای شدیدا میهن‌پرستانه خواندند؛ و سمفونی پنجم بتهون به این خاطر آهنگ محبوب ملت شده بود که ضرب‌های آغازین‌اش را کُدهای مورسی موسیقایی‌ای تعبیر می‌کردند که معنی «VVV» («ما پیروز خواهیم شد») می‌داد.
مقاومت دانمارک بدون همکاری و مشارکت بخش‌های مختلف جامعه نمی‌توانست در خنثی کردن نقشه‌های نازی‌ها موفق شود. به‌رغم وجود شکاف‌های عمیقِ سیاسی و طبقاتی، اعضای مقاومت اما توانستند متحد شوند و در مبارزه‌شان علیه نازیسم ثابت‌قدم بمانند. اقدامات شجاعانه‌ای مانند انتشار «ده فرمان برای دانمارکی‌ها» (نوشته آرنا سایر) سبب شد مردم به این درک برسند که انزجار آن‌ها از نازی‌ها امری همگانی است و حتی کسانی که در سایرِ مسائل ممکن بود جورِ متفاوتی فکر کنند نیز در این زمینه اتفاق نظر داشتند.
این مطالعه موردی را بخوانید:
https://goo.gl/pB0zHo
#مقاومت_مدنی #جامعه_مدنی #نازیسم #دانمارک #جنگ_جهانی
@Tavaana_TavaanaTech