سالگرد درگذشت مهدی خالدی، خالق خاطرههای دلکش
مهدی خالدی در مردادماه ۱۲۸۹ شمسی در محلهی سنگلج تهران دیده به جهان گشود. پدر بزرگ مادریاش نیزن دربار ِ ناصرالدینشاه بود. پدر مهدی نیز دستی در #نوازندگی سهتار داشت و دوستی نزدیکی با ابوالحسن صبا داشت. علاقهمندی مهدی به موسیقی موجب شد که پدرش در سال ۱۳۱۴ او را به قصد یادگیری موسیقی زمانی که تنها شانزدهسال سن داشت نزد ابوالحسن صبا ببرد و از آنجا که بین صبا و پدر دوستیای برقرار بود او نیز فرزند را به شاگردی پذیرفت.
زمان کوتاهی گذشت تا ابوالحسن صبا به علاقهی وافر این نوآموز به موسیقی پی ببرد. مهدی پس از یکسالونیم ویولن را نزد صبا فراگرفت و کمی بعد جزو هنرمندان شناختهشده موسیقی شد. او در مدت سه سال به طور کامل با ردیفهای سهگانهی ویولن آشنا شد. اینکه یاد گیری چه سازی برای مهدی مناسبتر است را #صبا تشخیص داد و گفت از آنجا که مهدی انگشتان لاغر و بلند دارد برای ویولننوازی مناسبتر است. در میان شاگردان دست اول و مستقیم ابوالحسن صبا چند نفر توانستند به شهرت برسند و در عرصهی موسیقی حرفی برای گفتن داشته باشند که یکی از آنها بیشک مهدی خالدی بود.
خالدی در سال ۱۳۱۹ که رادیو ایران گشایش یافت به توصیهی ابوالحسن صبا به رادیو پیوست و تا پیش از انقلاب اسلامی از تکنوازان برجستهی ویولن در رادیو به حساب میآمد. خالدی همچنین از آهنگسازان مطرح رادیو محسوب میشد. خالدی در آن زمان باعث شد که دلکش، خوانندهی خوشصدا و خوشذوق نیز به جامعهی هنری بیشتر معرفی شود و روند معروفیت او سریعتر بشود.
مثلث خالدی، دلکش و نواب صفا توانست برخی از خاطرهانگیزترین ترانههای ایران را رقم بزند که «آمد نوبهار»، «داغ لاله»، «رفتی و رفتم» و «دل غافل» از زمرهی این ترانهها است.
دلکش را ادارهی #موسیقی ایران به دست خالدی سپرد تا برای خواندن آمادهاش کند. دلکش و خالدی به مدت هشت سال با یکدیگر همکاری کردند که توانستند ترانههای ماندگاری برای موسیقی ایران خلق کنند. دلکش نیز بعدها از این جدایی با حسرت و افسوس یاد میکند. محمود خوشنام میگوید که در سفری اروپایی دلکش را دیده است و نظرش را در مورد جدایی از خالدی جویا شده است.
#دلکش در این دیدار گفته است که قدر همکاری خود را ندانستیم و من هنوز نیز خالدی را بهترین #آهنگساز ایران میدانم. همکاری خالدی با ترانهسرایان خوشذوق و هنرمند نیز در خلق ترانههای ماندگار به خالدی کمک کرده است. همکاری با بزرگانی همچون اسماعیل #نواب_صفا، #رهی_معیری، #معینی_کرمانشاهی و #بیژن_ترقی از جملهی شاعرانی است که با خالدی همکاری داشتهاند.
#مهدی_خالدی پس از یک دورهی بیماری و ابتلا به بیماری سرطان حنجره در نهم آذرماه ۱۳۶۹ درگذشت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/Ib4k2S
#توانا
توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech
مهدی خالدی در مردادماه ۱۲۸۹ شمسی در محلهی سنگلج تهران دیده به جهان گشود. پدر بزرگ مادریاش نیزن دربار ِ ناصرالدینشاه بود. پدر مهدی نیز دستی در #نوازندگی سهتار داشت و دوستی نزدیکی با ابوالحسن صبا داشت. علاقهمندی مهدی به موسیقی موجب شد که پدرش در سال ۱۳۱۴ او را به قصد یادگیری موسیقی زمانی که تنها شانزدهسال سن داشت نزد ابوالحسن صبا ببرد و از آنجا که بین صبا و پدر دوستیای برقرار بود او نیز فرزند را به شاگردی پذیرفت.
زمان کوتاهی گذشت تا ابوالحسن صبا به علاقهی وافر این نوآموز به موسیقی پی ببرد. مهدی پس از یکسالونیم ویولن را نزد صبا فراگرفت و کمی بعد جزو هنرمندان شناختهشده موسیقی شد. او در مدت سه سال به طور کامل با ردیفهای سهگانهی ویولن آشنا شد. اینکه یاد گیری چه سازی برای مهدی مناسبتر است را #صبا تشخیص داد و گفت از آنجا که مهدی انگشتان لاغر و بلند دارد برای ویولننوازی مناسبتر است. در میان شاگردان دست اول و مستقیم ابوالحسن صبا چند نفر توانستند به شهرت برسند و در عرصهی موسیقی حرفی برای گفتن داشته باشند که یکی از آنها بیشک مهدی خالدی بود.
خالدی در سال ۱۳۱۹ که رادیو ایران گشایش یافت به توصیهی ابوالحسن صبا به رادیو پیوست و تا پیش از انقلاب اسلامی از تکنوازان برجستهی ویولن در رادیو به حساب میآمد. خالدی همچنین از آهنگسازان مطرح رادیو محسوب میشد. خالدی در آن زمان باعث شد که دلکش، خوانندهی خوشصدا و خوشذوق نیز به جامعهی هنری بیشتر معرفی شود و روند معروفیت او سریعتر بشود.
مثلث خالدی، دلکش و نواب صفا توانست برخی از خاطرهانگیزترین ترانههای ایران را رقم بزند که «آمد نوبهار»، «داغ لاله»، «رفتی و رفتم» و «دل غافل» از زمرهی این ترانهها است.
دلکش را ادارهی #موسیقی ایران به دست خالدی سپرد تا برای خواندن آمادهاش کند. دلکش و خالدی به مدت هشت سال با یکدیگر همکاری کردند که توانستند ترانههای ماندگاری برای موسیقی ایران خلق کنند. دلکش نیز بعدها از این جدایی با حسرت و افسوس یاد میکند. محمود خوشنام میگوید که در سفری اروپایی دلکش را دیده است و نظرش را در مورد جدایی از خالدی جویا شده است.
#دلکش در این دیدار گفته است که قدر همکاری خود را ندانستیم و من هنوز نیز خالدی را بهترین #آهنگساز ایران میدانم. همکاری خالدی با ترانهسرایان خوشذوق و هنرمند نیز در خلق ترانههای ماندگار به خالدی کمک کرده است. همکاری با بزرگانی همچون اسماعیل #نواب_صفا، #رهی_معیری، #معینی_کرمانشاهی و #بیژن_ترقی از جملهی شاعرانی است که با خالدی همکاری داشتهاند.
#مهدی_خالدی پس از یک دورهی بیماری و ابتلا به بیماری سرطان حنجره در نهم آذرماه ۱۳۶۹ درگذشت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/Ib4k2S
#توانا
توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech
سالگرد درگذشت بیژن ترقی؛ تصویرگر ترانه فارسی
«به رهی دیدم برگ خزان»، «بهار دلنشین» و «نام جاوید وطن» از سرودههایش است، بیش از ۵۰ سال ترانه سرود. او را تصویرگر ترانه میخوانند. «الهه» در این باره میگوید: «بیژن تابلو میسازد به جای اینکه شعر بگوید.»
.
سالهای طولانی بود که ترانه فارسی مسیری یکنواخت و ملال آور را میگذراند. «منوچهر همایونپور» - خواننده موسیقی سنتی -میگوید :«کلمههای عشق و دل بیشترین مورد استعمال در سرودهها را داشتند و به زشتترین صورتها از این زیباترین واژهها استفاده میشد.»
«بیژن ترقی» که در ۱۲ اسفند ۱۳۰۸ در تهران به دنیا آمد و در چهارم اردیبهشت ۱۳۸۸ در همین شهر درگذشت، یکی از کسانی بود که در کنار دیگرانی چون «رهی معیری» و «تورج نگهبان» روحی تازه به ترانه فارسی دمید.
بیژن فرزند خانوادهای فرهنگی بود. «حاج باقر کتابفروش»، پدربزرگ بیژن، از نخستین ناشران دوره قاجار بود که با امکانات چاپ سنگی کتابهای زیادی چاپ کرد. همچنین در کتاب و نسخهشناسی فردی ماهر بود. «حسینعلی ملاح» درباره بیژن ترقی میگوید: «بیژن ترقی در خانوادهای چشم به جهان گشود که بازیچهاش کتاب بود.»
بیژن ترقی نیز خود دوران کودکی و نوجوانی را چنین روایت میکند: «پدرم "محمدعلی ترقی" مدیر انتشارات خیام بود که از آغاز نوجوانی از علاقهمندان شعر و ادب بود و کتابخانه ما در آن زمان محل رفت و آمد شعرا و نویسندگانی مانند صادق هدایت، نیما یوشیج و استاد شهریار بود که همین امر باعث شد گوش من به نغمههای دلنشین شعر آشنا شود.»
«شهریار» - غزلسرای مشهور ایرانی - با خانواده ترقی نزدیکی بسیار داشت. زمانی که بیژن کودک بود شهریار این شعر را در وصف او سروده بود: «بیژنم تازه آمدهام به وجود / بیخبر از جهان بود و نبود / سن من پنج و کار من بازی / صبح تا شب شلنگاندازی.»
بیژن ترقی کار ترانهسرایی را از ۲۰ سالگی شروع کرد. دوستی او با «پرویز یاحقی» به همکاری و خلق ترانههای به یادمانی منجر شد. «پرویز خطیبی» در کتاب «خاطراتی از هنرمندان» میگوید: «... آن روزها نام بیژن ترقی و پرویز یاحقی که یک زوج هنری را تشکیل داده بودند به خاطر ترانه معروف "میزده شب چو به میکده باز آیم" با صدای مرضیه، بر سر زبانها افتاده بود. بعدها فهمیدم که این ترانه را بیژن برای دختری که حالا همسر او ست ساخته است.»
این ترانه اولین ترانهای بود که از بیژن ترقی در رادیو پخش میشد. آن زمان او ۲۷ سال داشت. همین موفقیت راه را برای او باز کرد تا با هنرمندان بنام دیگری کار کند؛ مانند بنان، حمیرا، روحالله خالقی و علی تجویدی.
ترانههای ترقی جزء ماندگارترین ترانههای آن دوران است؛ دورانی که برنامه «گلها» گل کرده بود. ترانههایی چون «آتش کاروان» و «برگ خزان» با صدای مرضیه، «بهار دلنشین» با صدای بنان و «گل اومد بهار اومد» با صدای پوران از ترانههای ماندگار فارسی محسوب میشوند.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/f9u3K4
#بیژن_ترقی
@Tavaana_TavaanaTech
«به رهی دیدم برگ خزان»، «بهار دلنشین» و «نام جاوید وطن» از سرودههایش است، بیش از ۵۰ سال ترانه سرود. او را تصویرگر ترانه میخوانند. «الهه» در این باره میگوید: «بیژن تابلو میسازد به جای اینکه شعر بگوید.»
.
سالهای طولانی بود که ترانه فارسی مسیری یکنواخت و ملال آور را میگذراند. «منوچهر همایونپور» - خواننده موسیقی سنتی -میگوید :«کلمههای عشق و دل بیشترین مورد استعمال در سرودهها را داشتند و به زشتترین صورتها از این زیباترین واژهها استفاده میشد.»
«بیژن ترقی» که در ۱۲ اسفند ۱۳۰۸ در تهران به دنیا آمد و در چهارم اردیبهشت ۱۳۸۸ در همین شهر درگذشت، یکی از کسانی بود که در کنار دیگرانی چون «رهی معیری» و «تورج نگهبان» روحی تازه به ترانه فارسی دمید.
بیژن فرزند خانوادهای فرهنگی بود. «حاج باقر کتابفروش»، پدربزرگ بیژن، از نخستین ناشران دوره قاجار بود که با امکانات چاپ سنگی کتابهای زیادی چاپ کرد. همچنین در کتاب و نسخهشناسی فردی ماهر بود. «حسینعلی ملاح» درباره بیژن ترقی میگوید: «بیژن ترقی در خانوادهای چشم به جهان گشود که بازیچهاش کتاب بود.»
بیژن ترقی نیز خود دوران کودکی و نوجوانی را چنین روایت میکند: «پدرم "محمدعلی ترقی" مدیر انتشارات خیام بود که از آغاز نوجوانی از علاقهمندان شعر و ادب بود و کتابخانه ما در آن زمان محل رفت و آمد شعرا و نویسندگانی مانند صادق هدایت، نیما یوشیج و استاد شهریار بود که همین امر باعث شد گوش من به نغمههای دلنشین شعر آشنا شود.»
«شهریار» - غزلسرای مشهور ایرانی - با خانواده ترقی نزدیکی بسیار داشت. زمانی که بیژن کودک بود شهریار این شعر را در وصف او سروده بود: «بیژنم تازه آمدهام به وجود / بیخبر از جهان بود و نبود / سن من پنج و کار من بازی / صبح تا شب شلنگاندازی.»
بیژن ترقی کار ترانهسرایی را از ۲۰ سالگی شروع کرد. دوستی او با «پرویز یاحقی» به همکاری و خلق ترانههای به یادمانی منجر شد. «پرویز خطیبی» در کتاب «خاطراتی از هنرمندان» میگوید: «... آن روزها نام بیژن ترقی و پرویز یاحقی که یک زوج هنری را تشکیل داده بودند به خاطر ترانه معروف "میزده شب چو به میکده باز آیم" با صدای مرضیه، بر سر زبانها افتاده بود. بعدها فهمیدم که این ترانه را بیژن برای دختری که حالا همسر او ست ساخته است.»
این ترانه اولین ترانهای بود که از بیژن ترقی در رادیو پخش میشد. آن زمان او ۲۷ سال داشت. همین موفقیت راه را برای او باز کرد تا با هنرمندان بنام دیگری کار کند؛ مانند بنان، حمیرا، روحالله خالقی و علی تجویدی.
ترانههای ترقی جزء ماندگارترین ترانههای آن دوران است؛ دورانی که برنامه «گلها» گل کرده بود. ترانههایی چون «آتش کاروان» و «برگ خزان» با صدای مرضیه، «بهار دلنشین» با صدای بنان و «گل اومد بهار اومد» با صدای پوران از ترانههای ماندگار فارسی محسوب میشوند.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/f9u3K4
#بیژن_ترقی
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. سالگرد درگذشت بیژن ترقی؛ تصویرگر ترانه فارسی . «به رهی دیدم برگ خزان»، «بهار دلنشین» و «نام جاوید وطن» از سرودههایش است، بیش از ۵۰ سال ترانه سرود. او را تصویرگر ترانه میخوانند. «الهه» در این باره میگوید: «بیژن تابلو میسازد به جای اینکه شعر بگوید.»…
Forwarded from آموزشکده توانا
سالگرد درگذشت بیژن ترقی؛ تصویرگر ترانه فارسی
«به رهی دیدم برگ خزان»، «بهار دلنشین» و «نام جاوید وطن» از سرودههایش است، بیش از ۵۰ سال ترانه سرود. او را تصویرگر ترانه میخوانند. «الهه» در این باره میگوید: «بیژن تابلو میسازد به جای اینکه شعر بگوید.»
.
سالهای طولانی بود که ترانه فارسی مسیری یکنواخت و ملال آور را میگذراند. «منوچهر همایونپور» - خواننده موسیقی سنتی -میگوید :«کلمههای عشق و دل بیشترین مورد استعمال در سرودهها را داشتند و به زشتترین صورتها از این زیباترین واژهها استفاده میشد.»
«بیژن ترقی» که در ۱۲ اسفند ۱۳۰۸ در تهران به دنیا آمد و در چهارم اردیبهشت ۱۳۸۸ در همین شهر درگذشت، یکی از کسانی بود که در کنار دیگرانی چون «رهی معیری» و «تورج نگهبان» روحی تازه به ترانه فارسی دمید.
بیژن فرزند خانوادهای فرهنگی بود. «حاج باقر کتابفروش»، پدربزرگ بیژن، از نخستین ناشران دوره قاجار بود که با امکانات چاپ سنگی کتابهای زیادی چاپ کرد. همچنین در کتاب و نسخهشناسی فردی ماهر بود. «حسینعلی ملاح» درباره بیژن ترقی میگوید: «بیژن ترقی در خانوادهای چشم به جهان گشود که بازیچهاش کتاب بود.»
بیژن ترقی نیز خود دوران کودکی و نوجوانی را چنین روایت میکند: «پدرم "محمدعلی ترقی" مدیر انتشارات خیام بود که از آغاز نوجوانی از علاقهمندان شعر و ادب بود و کتابخانه ما در آن زمان محل رفت و آمد شعرا و نویسندگانی مانند صادق هدایت، نیما یوشیج و استاد شهریار بود که همین امر باعث شد گوش من به نغمههای دلنشین شعر آشنا شود.»
«شهریار» - غزلسرای مشهور ایرانی - با خانواده ترقی نزدیکی بسیار داشت. زمانی که بیژن کودک بود شهریار این شعر را در وصف او سروده بود: «بیژنم تازه آمدهام به وجود / بیخبر از جهان بود و نبود / سن من پنج و کار من بازی / صبح تا شب شلنگاندازی.»
بیژن ترقی کار ترانهسرایی را از ۲۰ سالگی شروع کرد. دوستی او با «پرویز یاحقی» به همکاری و خلق ترانههای به یادمانی منجر شد. «پرویز خطیبی» در کتاب «خاطراتی از هنرمندان» میگوید: «... آن روزها نام بیژن ترقی و پرویز یاحقی که یک زوج هنری را تشکیل داده بودند به خاطر ترانه معروف "میزده شب چو به میکده باز آیم" با صدای مرضیه، بر سر زبانها افتاده بود. بعدها فهمیدم که این ترانه را بیژن برای دختری که حالا همسر او ست ساخته است.»
این ترانه اولین ترانهای بود که از بیژن ترقی در رادیو پخش میشد. آن زمان او ۲۷ سال داشت. همین موفقیت راه را برای او باز کرد تا با هنرمندان بنام دیگری کار کند؛ مانند بنان، حمیرا، روحالله خالقی و علی تجویدی.
ترانههای ترقی جزء ماندگارترین ترانههای آن دوران است؛ دورانی که برنامه «گلها» گل کرده بود. ترانههایی چون «آتش کاروان» و «برگ خزان» با صدای مرضیه، «بهار دلنشین» با صدای بنان و «گل اومد بهار اومد» با صدای پوران از ترانههای ماندگار فارسی محسوب میشوند.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/f9u3K4
#بیژن_ترقی
@Tavaana_TavaanaTech
«به رهی دیدم برگ خزان»، «بهار دلنشین» و «نام جاوید وطن» از سرودههایش است، بیش از ۵۰ سال ترانه سرود. او را تصویرگر ترانه میخوانند. «الهه» در این باره میگوید: «بیژن تابلو میسازد به جای اینکه شعر بگوید.»
.
سالهای طولانی بود که ترانه فارسی مسیری یکنواخت و ملال آور را میگذراند. «منوچهر همایونپور» - خواننده موسیقی سنتی -میگوید :«کلمههای عشق و دل بیشترین مورد استعمال در سرودهها را داشتند و به زشتترین صورتها از این زیباترین واژهها استفاده میشد.»
«بیژن ترقی» که در ۱۲ اسفند ۱۳۰۸ در تهران به دنیا آمد و در چهارم اردیبهشت ۱۳۸۸ در همین شهر درگذشت، یکی از کسانی بود که در کنار دیگرانی چون «رهی معیری» و «تورج نگهبان» روحی تازه به ترانه فارسی دمید.
بیژن فرزند خانوادهای فرهنگی بود. «حاج باقر کتابفروش»، پدربزرگ بیژن، از نخستین ناشران دوره قاجار بود که با امکانات چاپ سنگی کتابهای زیادی چاپ کرد. همچنین در کتاب و نسخهشناسی فردی ماهر بود. «حسینعلی ملاح» درباره بیژن ترقی میگوید: «بیژن ترقی در خانوادهای چشم به جهان گشود که بازیچهاش کتاب بود.»
بیژن ترقی نیز خود دوران کودکی و نوجوانی را چنین روایت میکند: «پدرم "محمدعلی ترقی" مدیر انتشارات خیام بود که از آغاز نوجوانی از علاقهمندان شعر و ادب بود و کتابخانه ما در آن زمان محل رفت و آمد شعرا و نویسندگانی مانند صادق هدایت، نیما یوشیج و استاد شهریار بود که همین امر باعث شد گوش من به نغمههای دلنشین شعر آشنا شود.»
«شهریار» - غزلسرای مشهور ایرانی - با خانواده ترقی نزدیکی بسیار داشت. زمانی که بیژن کودک بود شهریار این شعر را در وصف او سروده بود: «بیژنم تازه آمدهام به وجود / بیخبر از جهان بود و نبود / سن من پنج و کار من بازی / صبح تا شب شلنگاندازی.»
بیژن ترقی کار ترانهسرایی را از ۲۰ سالگی شروع کرد. دوستی او با «پرویز یاحقی» به همکاری و خلق ترانههای به یادمانی منجر شد. «پرویز خطیبی» در کتاب «خاطراتی از هنرمندان» میگوید: «... آن روزها نام بیژن ترقی و پرویز یاحقی که یک زوج هنری را تشکیل داده بودند به خاطر ترانه معروف "میزده شب چو به میکده باز آیم" با صدای مرضیه، بر سر زبانها افتاده بود. بعدها فهمیدم که این ترانه را بیژن برای دختری که حالا همسر او ست ساخته است.»
این ترانه اولین ترانهای بود که از بیژن ترقی در رادیو پخش میشد. آن زمان او ۲۷ سال داشت. همین موفقیت راه را برای او باز کرد تا با هنرمندان بنام دیگری کار کند؛ مانند بنان، حمیرا، روحالله خالقی و علی تجویدی.
ترانههای ترقی جزء ماندگارترین ترانههای آن دوران است؛ دورانی که برنامه «گلها» گل کرده بود. ترانههایی چون «آتش کاروان» و «برگ خزان» با صدای مرضیه، «بهار دلنشین» با صدای بنان و «گل اومد بهار اومد» با صدای پوران از ترانههای ماندگار فارسی محسوب میشوند.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/f9u3K4
#بیژن_ترقی
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. سالگرد درگذشت بیژن ترقی؛ تصویرگر ترانه فارسی . «به رهی دیدم برگ خزان»، «بهار دلنشین» و «نام جاوید وطن» از سرودههایش است، بیش از ۵۰ سال ترانه سرود. او را تصویرگر ترانه میخوانند. «الهه» در این باره میگوید: «بیژن تابلو میسازد به جای اینکه شعر بگوید.»…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شعرخوانی بیژن ترقی
«به رهی دیدم برگ خزان»، «بهار دلنشین» و «نام جاوید وطن» از سرودههایش است، بیش از ۵۰ سال ترانه سرود. او را تصویرگر ترانه میخوانند. «الهه» در این باره میگوید: «بیژن تابلو میسازد به جای اینکه شعر بگوید.»
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/f9u3K4
#بیژن_ترقی
@Tavaana_TavaanaTech
«به رهی دیدم برگ خزان»، «بهار دلنشین» و «نام جاوید وطن» از سرودههایش است، بیش از ۵۰ سال ترانه سرود. او را تصویرگر ترانه میخوانند. «الهه» در این باره میگوید: «بیژن تابلو میسازد به جای اینکه شعر بگوید.»
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/f9u3K4
#بیژن_ترقی
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from آموزشکده توانا
سالگرد درگذشت بیژن ترقی؛ تصویرگر ترانه فارسی
«به رهی دیدم برگ خزان»، «بهار دلنشین» و «نام جاوید وطن» از سرودههایش است، بیش از ۵۰ سال ترانه سرود. او را تصویرگر ترانه میخوانند. «الهه» در این باره میگوید: «بیژن تابلو میسازد به جای اینکه شعر بگوید.»
.
سالهای طولانی بود که ترانه فارسی مسیری یکنواخت و ملال آور را میگذراند. «منوچهر همایونپور» - خواننده موسیقی سنتی -میگوید :«کلمههای عشق و دل بیشترین مورد استعمال در سرودهها را داشتند و به زشتترین صورتها از این زیباترین واژهها استفاده میشد.»
«بیژن ترقی» که در ۱۲ اسفند ۱۳۰۸ در تهران به دنیا آمد و در چهارم اردیبهشت ۱۳۸۸ در همین شهر درگذشت، یکی از کسانی بود که در کنار دیگرانی چون «رهی معیری» و «تورج نگهبان» روحی تازه به ترانه فارسی دمید.
بیژن فرزند خانوادهای فرهنگی بود. «حاج باقر کتابفروش»، پدربزرگ بیژن، از نخستین ناشران دوره قاجار بود که با امکانات چاپ سنگی کتابهای زیادی چاپ کرد. همچنین در کتاب و نسخهشناسی فردی ماهر بود. «حسینعلی ملاح» درباره بیژن ترقی میگوید: «بیژن ترقی در خانوادهای چشم به جهان گشود که بازیچهاش کتاب بود.»
بیژن ترقی نیز خود دوران کودکی و نوجوانی را چنین روایت میکند: «پدرم "محمدعلی ترقی" مدیر انتشارات خیام بود که از آغاز نوجوانی از علاقهمندان شعر و ادب بود و کتابخانه ما در آن زمان محل رفت و آمد شعرا و نویسندگانی مانند صادق هدایت، نیما یوشیج و استاد شهریار بود که همین امر باعث شد گوش من به نغمههای دلنشین شعر آشنا شود.»
«شهریار» - غزلسرای مشهور ایرانی - با خانواده ترقی نزدیکی بسیار داشت. زمانی که بیژن کودک بود شهریار این شعر را در وصف او سروده بود: «بیژنم تازه آمدهام به وجود / بیخبر از جهان بود و نبود / سن من پنج و کار من بازی / صبح تا شب شلنگاندازی.»
بیژن ترقی کار ترانهسرایی را از ۲۰ سالگی شروع کرد. دوستی او با «پرویز یاحقی» به همکاری و خلق ترانههای به یادمانی منجر شد. «پرویز خطیبی» در کتاب «خاطراتی از هنرمندان» میگوید: «... آن روزها نام بیژن ترقی و پرویز یاحقی که یک زوج هنری را تشکیل داده بودند به خاطر ترانه معروف "میزده شب چو به میکده باز آیم" با صدای مرضیه، بر سر زبانها افتاده بود. بعدها فهمیدم که این ترانه را بیژن برای دختری که حالا همسر او ست ساخته است.»
این ترانه اولین ترانهای بود که از بیژن ترقی در رادیو پخش میشد. آن زمان او ۲۷ سال داشت. همین موفقیت راه را برای او باز کرد تا با هنرمندان بنام دیگری کار کند؛ مانند بنان، حمیرا، روحالله خالقی و علی تجویدی.
ترانههای ترقی جزء ماندگارترین ترانههای آن دوران است؛ دورانی که برنامه «گلها» گل کرده بود. ترانههایی چون «آتش کاروان» و «برگ خزان» با صدای مرضیه، «بهار دلنشین» با صدای بنان و «گل اومد بهار اومد» با صدای پوران از ترانههای ماندگار فارسی محسوب میشوند.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/f9u3K4
#بیژن_ترقی
@Tavaana_TavaanaTech
«به رهی دیدم برگ خزان»، «بهار دلنشین» و «نام جاوید وطن» از سرودههایش است، بیش از ۵۰ سال ترانه سرود. او را تصویرگر ترانه میخوانند. «الهه» در این باره میگوید: «بیژن تابلو میسازد به جای اینکه شعر بگوید.»
.
سالهای طولانی بود که ترانه فارسی مسیری یکنواخت و ملال آور را میگذراند. «منوچهر همایونپور» - خواننده موسیقی سنتی -میگوید :«کلمههای عشق و دل بیشترین مورد استعمال در سرودهها را داشتند و به زشتترین صورتها از این زیباترین واژهها استفاده میشد.»
«بیژن ترقی» که در ۱۲ اسفند ۱۳۰۸ در تهران به دنیا آمد و در چهارم اردیبهشت ۱۳۸۸ در همین شهر درگذشت، یکی از کسانی بود که در کنار دیگرانی چون «رهی معیری» و «تورج نگهبان» روحی تازه به ترانه فارسی دمید.
بیژن فرزند خانوادهای فرهنگی بود. «حاج باقر کتابفروش»، پدربزرگ بیژن، از نخستین ناشران دوره قاجار بود که با امکانات چاپ سنگی کتابهای زیادی چاپ کرد. همچنین در کتاب و نسخهشناسی فردی ماهر بود. «حسینعلی ملاح» درباره بیژن ترقی میگوید: «بیژن ترقی در خانوادهای چشم به جهان گشود که بازیچهاش کتاب بود.»
بیژن ترقی نیز خود دوران کودکی و نوجوانی را چنین روایت میکند: «پدرم "محمدعلی ترقی" مدیر انتشارات خیام بود که از آغاز نوجوانی از علاقهمندان شعر و ادب بود و کتابخانه ما در آن زمان محل رفت و آمد شعرا و نویسندگانی مانند صادق هدایت، نیما یوشیج و استاد شهریار بود که همین امر باعث شد گوش من به نغمههای دلنشین شعر آشنا شود.»
«شهریار» - غزلسرای مشهور ایرانی - با خانواده ترقی نزدیکی بسیار داشت. زمانی که بیژن کودک بود شهریار این شعر را در وصف او سروده بود: «بیژنم تازه آمدهام به وجود / بیخبر از جهان بود و نبود / سن من پنج و کار من بازی / صبح تا شب شلنگاندازی.»
بیژن ترقی کار ترانهسرایی را از ۲۰ سالگی شروع کرد. دوستی او با «پرویز یاحقی» به همکاری و خلق ترانههای به یادمانی منجر شد. «پرویز خطیبی» در کتاب «خاطراتی از هنرمندان» میگوید: «... آن روزها نام بیژن ترقی و پرویز یاحقی که یک زوج هنری را تشکیل داده بودند به خاطر ترانه معروف "میزده شب چو به میکده باز آیم" با صدای مرضیه، بر سر زبانها افتاده بود. بعدها فهمیدم که این ترانه را بیژن برای دختری که حالا همسر او ست ساخته است.»
این ترانه اولین ترانهای بود که از بیژن ترقی در رادیو پخش میشد. آن زمان او ۲۷ سال داشت. همین موفقیت راه را برای او باز کرد تا با هنرمندان بنام دیگری کار کند؛ مانند بنان، حمیرا، روحالله خالقی و علی تجویدی.
ترانههای ترقی جزء ماندگارترین ترانههای آن دوران است؛ دورانی که برنامه «گلها» گل کرده بود. ترانههایی چون «آتش کاروان» و «برگ خزان» با صدای مرضیه، «بهار دلنشین» با صدای بنان و «گل اومد بهار اومد» با صدای پوران از ترانههای ماندگار فارسی محسوب میشوند.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/f9u3K4
#بیژن_ترقی
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. سالگرد درگذشت بیژن ترقی؛ تصویرگر ترانه فارسی . «به رهی دیدم برگ خزان»، «بهار دلنشین» و «نام جاوید وطن» از سرودههایش است، بیش از ۵۰ سال ترانه سرود. او را تصویرگر ترانه میخوانند. «الهه» در این باره میگوید: «بیژن تابلو میسازد به جای اینکه شعر بگوید.»…