آخرین خواب
میثاق بنی مهد
ترانه : فاطمه اختصاری
تنظیم : پیمان فلاح

منبع: کانال تلگرامی میثاق بنی مهد
🆔 @misaghmusic

@Tavaana_TavaanaTech

شهر سوخته؛ شهر متمدن چندهزار ساله

 «شهر سوخته» در ۵۶ کیلومتری زابل و در حاشیه‌ جاده‌ زابل-زاهدان در استان سیستان و بلوچستان قرار گرفته است. «شهر سوخته» بنا بر تخمین برخی از باستان‌شناسان بیش از شش‌ هزار سال قدمت دارد و در ۳۲۰۰ سال پیش از میلاد مسیح پایه‌گذاری شده است. مردم در چهار دوره بین سال‌های ۳۲۰۰ تا ۱۸۰۰ قبل از میلاد در این شهر ساکن بوده‌اند.
در سی‌ و هشتمین اجلاس یونسکو که در تاریخ ۲۲ ژوئن ۲۰۱۴ برابر با اول تیرماه ۱۳۹۳ برگزار شد شهر سوخته به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد.
.
(این ویدئو در نوروز ۹۷ ساخته شده بود)

https://goo.gl/sXeqms
لینک یوتیوب:
https://youtu.be/N4WrtoRAlGo
فرمت نوشتاری:
https://goo.gl/jQzFIO

#نوروز_کجا_برویم #شهر_سوخته

@Tavaana_TavaanaTech

امیرمهدی ژوله با گذاشتن این ویدیو در اینستاگرام نوشته: قرار بود ما از روی مملكت‌داری شما طنز بسازيم؛
قرار نبود شما از روی طنزهای ما مملكت‌داری كنيد!

@Tavaana_TavaanaTech

تازه از توانا؛
جهان‌شمولی حقوق اساسی- اثر گیبسن کامائو کوریا


توانا-  گیبسن کامائو کوریا از رهبران پیشتاز کنیا و از برجسته‌ترین وکلای مدافع حقوق بشر بود که به تکثرگرایی سیاسی، استقلال دستگاه قضائی، آزادی مطبوعات و حکومت قانون اعتقاد داشت.

او، که والدینش تحصیل نکرده بودند، تا کسب بالاترین درجات دانشگاهی به تحصیل ادامه داد. کامائو کوریا پس از سال‌ها تدریس حقوق در دانشگاه نایروبی دفتر وکالت خود را گشود و وکالت مخالفان سیاسی را بر عهده گرفت. همین امر سبب شد در سال 1987 او را به جرم ارتباط با برهم‌زنندگان نظم عمومی (موکلانش) بازداشت کنند.

بنیاد رابرت اف. کندی در سال ۱۹۸۸ جایزه حقوق بشر خود را به کامائو کوریا اهدا کرد اما او که ممنوع‌الخروج بود نتوانست جایزه را بگیرد. به دنبال این اتفاق خانواده کندی در ماه مارس۱۹٨۹ به کنیا سفر کردند تا جایزه را به او تقدیم کنند.

کامائو کوریا در بخشی از سخنرانی‌اش در این مراسم گفت: «اصطلاح حقوق بشر اشاره به یک رشته حقوق اساسی دارد که به باور جامعه بین‌المللی انسان برای آن‌که بتواند با سربلندی زندگی کند نیازمند آن است یا برایش ضرورت دارد.»

کامائو کوریا پس از سرکوب گسترده مخالفان و روزنامه‌نگاران توسط پلیس کنیا در سال 1990 به سفارت آمریکا پناه برد و نهایتا به این کشور مهاجرت کرد.

«جهان‌شمولی حقوق اساسی»، گزیده‌ای از سخنرانی گیبسن کامائو کوریا، را با ترجمه آموزشکده توانا به فارسی به رایگان دانلود کنید و بخوانید:

https://goo.gl/Dnzh8n


#کتاب #توانا #کتاب_توانا

@tavaana

@Tavaana_TavaanaTech

«جهان‌شمولی حقوق اساسی»، گزیده‌ای از سخنرانی گیبسن کامائو کوریا، را با ترجمه آموزشکده توانا به فارسی به رایگان دانلود کنید و بخوانید.

https://goo.gl/Dnzh8n

@tavaana

@Tavaana_TavaanaTech

به مناسبت ۲۱ فوریه روز جهانی زبان مادری

طرح از بهنام محمدی

https://goo.gl/5dRCkG

#زبان_مادری
#روز_زبان_مادری
#روز_جهانی_زبان_مادری
#کارتون
@Tavaana_TavaanaTech

‏دختر بسیجی سعی می کند بابت نوع پوشش «‎#مهنازافشار» او را ‎#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر کند! اما او پاسخ هوشمندانه ای می دهد: «شما شاید دلت بخواهد برای خودت نفرین و توهین بخری. اما حق نداری کاری بکنی که مادر ‎#محجبه من در خیابان با برخوردی مواجه شود که عاملش شما هستی!».

@Tavaana_TavaanaTech

خانم «بهنوش بختیاری» در این ویدئو از اینکه گوشت گران شده است ابراز خوشحالی می‌کند و می‌گوید چه بهتر که گران شد! او در بخشی از سخن خود می‌گوید: ««توصیه می‌کنم که در مورد تغذیه حواس‌تان جمع باشد، گوشت هم کمتر بخورید.چه بهتر که گوشت گران شد زیرا که چیز خیلی خوبی نیست».

در هفته‌های اخیر و پس از گرانی سرسام آور گوشت در ایران، این موضوع تبدیل به مساله‌ای رسانه‌ای نیز شده است.

از جمله وریا غفوری - بازیکن ملی پوش تیم استقلال - در مصاحبه‌ای از خبرنگاران خواست که بروند و از صف‌های طولانی گوشت و مرغ خبر منتشر کنند:«وقتی آدم صف گوشت و مرغ را می‌بیند، باید شرمنده شود. بسیاری از خبرنگاران وظیفه دارند از این صف‌ها خبر منتشر کنند تا وضعیت مشخص شود. من آدم سیاسی نیستم و فقط یک ورزشکار هستم. من دغدغه اجتماعی دارم و وظیفه‌ام گفتن این حرف‌ها است و تا آخر عمر آن را می‌گویم».

محمودحجتی،وزیر کشاورزی جمهوری اسلامی نیز پیش از این در پاسخ به علت گرانی سرسام آور گوشت گفته بود:«خدا را شکر کنیم که با این شرایط سختی که داریم مرغ و گوشت در کشور هست».

مکارم شیرازی که به سلطان شکر مشهور است، نیز از مردم خواسته بود که گوشت مصرف نکنند! او در سخنانی گفته بود:«اگر گوشت و مرغ نخوریم چه می‌شود؟من شخصا تصميم گرفتم گوشت نخورم...»!

@Tavaana_TavaanaTech

آیت الله محمد مومن، از فقهای شورای نگهبان و عضو مجلس خبرگان رهبری، در قم درگذشت. او در دی ماه ۹۷ خونریزی مغزی کرده بود و در بیمارستان شهید بهشتی شهر قم بستری شده بود.
.
محمد مومن از جمله افراد بسیار مورد علاقه آیت‌الله خامنه‌ای بود و از سال ۱۳۶۲ تا سال ۹۷عضو فقهای شورای نگهبان بود. این در حالی بود که گفته می شود او در ابتدا به رهبری خامنه‌ای نظر مثبتی نداشت. اگرچه بعدها این مساله را تکذیب کرد.
.
به گفته «محمد جواد اکبرین»: « بنابر پاره‌ای از روایت‌ها، او در روز انتخاب آیت‌الله خامنه‌ای به رهبری، موافق این انتخاب نبود اما پس از تعیین رهبری در ۱۵ خرداد ۱۳۶۸، از فقیهانی بود که در کنار محمود هاشمی شاهرودی، جعفر کریمی و چند تن دیگر، به نشست‌های فقهی رهبری دعوت شدند؛ نشست‌هایی که هدفش تربیت و تقویت فقهی رهبر جدید بود. خودش اما ۲۵ سال پس از آن روزها، در بهار ۱۳۹۳، تردید یا مخالفتش در رهبری آیت‌الله خامنه‌ای را تکذیب کرد و در پاسخ به پرسشی در این‌باره گفت: "از قول بنده فقط یک جمله بنویسید تکذیب می‌کنم"». .
.
محمد مومن همچنین یک بار در گفتگو با برنامه شناسنامه صدا و سیمای جمهوری اسلامی اینگونه روایت می‌کند: «من جزو پیرهای شورای نگهبان هستم. رفتن من به شورای نگهبان به زور امام خمینی بود و هرچه کردم نشد که نروم. در ۲۵ تیر ۱۳۶۲ اولین بار بود که رفتم و ۳۰ سال است که انجا هستم و هرچه به آیت‌الله خامنه‌ای اصرار کردم ایشان گفتند باید آنجا باشم».
.
او استاد فقهی حسن روحانی - ریاست جمهوری اسلامی - نیز بوده است.
.
عبدالکریم سروش - روشنفکر دینی - پیش از این درباره محمد مومن گفته بود: «فقیهی چون آیت‌الله محمد مومن، عضو فقهای شورای نگهبان، صریحاً فتوا می‌دهد که جایز بل راجح است که به بد‌دینان و بدعت‌گذاران تهمت زنا و لواط بزنیم تا از میدان به در روند و از شرشان آسوده شویم».

@Tavaana_TavaanaTech

«برای عشق محمد»
به بهانه‌ی زادروز محمد خردادیان، #رقصنده، مربی #رقص و رقص‌آرا

«جین بینی» بالرینی است که پیش از انقلاب اسلامی به ایران آمد. او سال‌ها در کنار رقصندگان ایرانی در زمانه‌ای که رقص هنوز گناه و جرم و ممنوع نبود در تالار رودکی به اجرای مشهورترین نمایش‌های باله پرداخت. او نوزده سال داشت که گذرش به تهران اُفتاد.
در دهه‌ی پنجاه خورشیدی بود که این دختر جوان وارد ایران شد.

جین بینی می‌گوید که در آن موقع‌‌ها علاوه بر خارجی‌های مقیم ایران، دوستان ایرانی هم داشتیم و به یاد می‌‌آورم که یک روز پسر جوانی که بلیط اجرای ما را در تالار رودکی از دوستش گرفته بود برای تماشا به تالار آمد و همه چیز از آن‌جا شروع شد. جینی می‌گوید که ما با هم خیلی دوست شدیم و اکیپی بیرون می‌رفتیم.

خانم بینی می‌گوید که این‌طوری شد که عشق من به آن مرد ایرانی، محمد عمیق و عمیق‌تر شد و درست چند هفته قبل از پایان قرارداد من با سازمان باله ملی ایران، من و محمد در ایران با هم ازدواج کردیم. بینی می‌گوید که نمی‌دانستیم کجا برویم. من می‌خواستم به بریتانیا برگردم اما محمد سربازی نرفته بود و نمی‌توانست از ایران خارج بشود.او رقصنده‌ی حرفه‌ای نبود اما بسیار زیبا می‌رقصید.

بینی می‌گوید که محمد بود که قر ایرانی و زبان فارسی را به من یاد داد. این #رقاص باله می‌گوید که در همین موقع بود که انقلابی ایران را فرا گرفت که زندگی خیلی‌ها از جمله من را تحت‌الشعاع قرار داد.

جین بینی در سال ۲۰۱۴ کتابی نوشته است با نام «برای عشق محمد» که در بریتانیا منتشر شده است. بینی می‌گوید که انقلاب #عشق او را به محمد دگرگون نکرد. بینی چند سال پس از انقلاب اسلامی به همراه محمد در ایران ماند و پس از آن هر دو از ایران بیرون آمدند.

جین بینی در کتاب «برای عشق محمد» داستان جدایی‌شان را شرح می‌دهد. او می‌نویسد که محمد سرانجام روزی در بیرون ایران صادقانه به او گفت که او یک هم‌جنس‌گرا است.

جیبن بینی می‌گوید که آن موقع از خودم پرسیدم که چرا محمد در همه‌ی این سال‌ها چیزی به من نگفته و پاسخ می‌دهد که طبیعی است چرا که ذهنیت جامعه‌ی ایران در مورد این پدیده‌ی هم‌جنس‌گرایی محافظه‌کارانه است. جین بینی می‌گوید که من این کتاب را برای همه‌ی کسانی نوشتم که در شرایط من بوده‌اند. برای جامعه‌ای نوشتم که در آن #همجنسگرایی جرم است. من خواستم در این کتاب بخشی از تاریخ ایران را روایت کنم.

روهای خوب محمد و امثال او را و روزهای تلخ‌شان را. هدفم از نوشتن کتاب عشق محمد این بود که بگویم همه‌ی انسان‌ها فرای جنسیت‌شان زندگی دارند. جیبن بینی می‌گوید که #عشق سابقش باعث شده که او اکنون پرچم‌دار ِ مبارزه برای #حقوق_همجنسگرایان در ایران باشد.

محمد خردادیان خود زندگی‌اش را این‌گونه شرح می‌دهد که در یک شب سرد زمستانی در سال ۱۳۳۵ و در دوم اسفندماه و آخر شب مادر دچار در زایمان می‌شود و محمد خردادیان در منزل متولد می‌شود.

#محمدخردادیان پس از بازداشت در ایران در سال ۱۳۸۱ در دادگاه انقلاب به جرم «اشاعه فساد بر روی زمین» به شلاق و ده سال ممنوع‌الخروجی از کشور محکوم شد اما نهایتا با تجدید نظر توانست از ایران خارج بشود.

#محمد_خردادیان در مورد آرزویش می‌گوید: «آرزوم اینه که همه این #آزادی هایی رو که دیگران دارن، مردم توی ایران داشته باشن.»

بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/1MpDqg

@Tavaana_TavaanaTech

عارف سرائی را یادتان هست؟ همان که در بازی پرسپولیس و کاشیما با پرچم شیر و خورشید و لباسی که تصویر عبدالفتاح سلطانی روی آن نقش بسته بود، وارد زمین بازی شده بود.

امروز در ماراتن تل‌آویو با لباسی مزین به تصویر #آرش_صادقی و #گلرخ_ایرایی دویده است.

#عارف_سرائی #اسرائیل

@Tavaana_TavaanaTech

به بهانه‌ی زادروز دلکش، خواننده‌ی ماندگار
دلکش، صدایی ماندگار
.
دلکش:
«معلمی داشتيم به اسم آقای ظهيرالدينی که معلم موسيقی ما بود. هفته‌ای يک روز می‌آمد به ما درس موسيقی می‌داد. سرود مثلا. او مرا کشف کرد. يک روز که داشتم با دخترها سرود می‌خواندم مرا صدا کرد. گفت خانم باقرپور بيا من با تو کار دارم. گفت صدای شما خيلی قشنگ است. خيلي رساست. می‌بينم که از تمام دخترها يک نت بالاتر می‌خوانيد. من نمی‌فهميدم چه می‌گويد. گفت دلت می‌خواهد بروی راديو بخوانی؟ دلکش اما آن‌قدر کوچک بود که نمی‌دانست رادیو یعنی چه. با یک قرار قبلی معلم او را به «اداره‌ی موسیقی کشور» برد و او را به روح‌الله خالقی، استاد موسیقی ایرانی، آهنگساز و نوازندهٔ ویولن معرفی کرد.
.
«راديو هم تازه افتتاح شده بود. من اصلا تا آن روز راديو نديده بودم و نمی‌دانستم چيست. گفتم راديو چيست؟ گفت در آن می‌خوانند! باز هم نمی‌فهميدم. گفت من شما را می‌برم به اداره موسيقی کشور در بهارستان، که بعدا فهميدم روسای آنجا روح‌الله خالقی و کلنل علينقی وزيری و سنجری بودند. مرا به آنجا برد. جای وسيعی بود. يک جا ويلون می‌زدند. يک جا پيانو می‌زدند. يک جا تار می‌زدند. يک جا صدای آواز می‌شنيدم. نمی‌دانستم اينجا کجاست. جريان چيست. گيج شده بودم. مرا نزد روح‌الله خالقی برد و گفت اين دختر صداش خوب است. خالقی به من گفت بخوان! گفتم چی بخوانم؟ آقای ظهيرالدينی گفت يکی از سرودهای مدرسه را بخوان. شروع کردم به خواندن يکي از سرودها: دست پهلوی پشت بخت ماست. خالقی اسم مرا فورا نوشت.»
.
صدای زیبای دلکش با بخشی از خاطرات این مرز و بوم درهم تنیده شده است. او که نام اصلی‌اش عصمت باقرپور پنبه‌فروش است زاده ی سوم اسفنده‌ماه ۱۳۰۳ در بابل است. او را با لقب‌هایی مانند «زن حنجره‌طلایی، «بانوی آواز ایران» و «آتش کاروان هنر» نام می‌برند. دلکش از همان کودکی استعداد شگرفی در خوانندگی داشت. هنوز نوجوان بود که از بابل به منزل یکی از خواهرانش در تهران آمد و ماندگار شد که درس بخواند. او با کامیونی که بار برنج داشت و راهی تهران به تهران رسید در مدرسه‌ای در خیابان ناصرخسرو ثبت نام کرد و تا کلاس پنجم ابتدایی درس خواند تا این‌که به قول خودش «سواددار» شد. در همان کلاس درس در پنجم ابتدایی معلم «سرود و موسیقی» مدرسه صدای او را کشف کرد و از او پرسید آیا می‌خواهد که در رادیو بخواند...
.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/pPcdek

@Tavaana_TavaanaTech

یک سال از بازداشت «رسول هویدا»، بدون برگزاری دادگاه تجدید نظر، گذشت
دکتر «رسول هویدا» در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۹۶ در جریان حمله ماموران به تجمع مسالمت‌آمیز دراویش و درگیری خونین آنان با دراویش گنابادی در محله گلستان هفتم منطقه پاسداران تهران، مقابل کلانتری ۱۰۲ پاسداران، با شلیک گلوله جنگی به گردنش مصدوم شد. او سپس در بیمارستان دستگیر و به زندان تهران بزرگ (فشافویه) منتقل شد.

این درویش زندانی در زمان بازداشت همانند بسیاری از دراویش دیگر از حق داشتن وکیل محروم بود.

شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به ریاست قاضی احمدزاده، رسول هویدا را به اتهام‌های «اجتماع و تبانی به قصد برهم‌زدن امنیت ملی«، «اخلال در نظم عمومی» و «تمرد از دستور پلیس» به ۷ سال حبس تعزیری، ۲ سال تبعید به روستای زهک از توابع استان سیستان و بلوچستان و ۷۴ ضربه شلاق محکوم کرده است.

آقای هویدا به این حکم اعتراض کرد اما پس از گذشت یک سال هنوز دادگاه تجدید نظر برای او تشکیل نشده است.

رسول هویدا دانش‌آموخته رشته فیزیوتراپی و طب توانبخشی از دانشگاه علوم پزشکی تهران است. او بیش از ۱۰ سال کار فیزیوتراپی انجام داده و همچنین مدیریت یک کلینیک ترک اعتیاد را بر عهده داشته است.
در این تصویر آقای هویدا را با فرزند خردسالش مشاهده می‌کنید.

- با پر کردن این فرم اطلاعات زندانیان گمنام و کم نام و نشان را برای ما بفرستید تا در حد امکانات خود صدای آنها باشیم:
https://bit.ly/2SaaZHc

@Tavaana_TavaanaTech

چند روز پیش رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی به مردم گفته بود تا گران نشده لوازم خونگی بخرید!

ارژنگ امیرفضل این موضوع را دستمایه‌ی ویدئوی کوتاه طنزی کرده که در اینستاگرام خود منتشر نموده است.

نظر شما چیست؟

@Tavaana_TavaanaTech

یک کار خوب؛

محمد رضا کلائی شهردار #مشهد دستور داد قبل از افتتاح میدان راه‌آهن مشهد، افراد دارای #معلولیت از میدان بازدید کنند و تایید کنند که هیچ مشکلی برای استفاده از همه امکانات و عبور و مرور در میدان ندارند.
.
اماکن و معابر در شهرهای ایران برای #معلولان مناسب‌سازی نشده است.

مطالب مرتبط:
کتاب آداب معاشرت با معلولان
https://bit.ly/2FtEjWl
حمایت‌گری از حقوق معلولان/دگرتوانان
bit.ly/2ovU845
توانمندان معلول
bit.ly/2IQJFd7

@Tavaana_TavaanaTech

آندرانیک آساطوریان، آهنگساز و هنرمند ایرانی، بامداد یکشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۳ به علت بیمارى سرطان در شهر لس آنجلس در گذشت.

آندرانیک ۵ شهریور ۱۳۲۰در همدان متولدشد. دوران کودکی را در اهواز گذراند.
وی از ۹سالگی به آموختن موسیقی پرداخت و پس از مهاجرت به تهران در سن۱۸سالگی، در هنرستان موسیقی به تحصیل پرداخت و با استاندارهای موسیقی آمریکایی آشنا شد. آندرانیک اولین تنظیمش را در سال ۱۳۵۱ روی آهنگ «نمی‌اد» گوگوش انجام داد که باعث شهرت وی شد. آندرانیک برای خوانندگانی چون ویگن، داریوش، فرهاد، ابی، گوگوش هایده، سیاوش قمیشی آهنگ ساخت.

وی در سال ۱۳۵۶ برای ادامه تحصیل به آمریکا مهاجرت کرد و در رشته موسیقی فیلم به تحصیلاتش ادامه داد. آندرانیک در سال‌۱۳۷۲ به سازمان مجاهدین خلق پیوست و تا پایان زندگی‌اش برای این گروه ترانه می‌ساخت.


ترانه نفس، با اجرای گوگوش و ترانه سرایی شهیار قنبری و با آهنگسازی و تنظیم آندرانیک آساطوریان تقدیم می‌شود به شما همراهان توانا
https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/17449

مطالب مرتبط:

گوگوش، شاه ماهی موسیقی ایران
https://goo.gl/gvED8m

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

قلعه فلک‌الافلاک؛ یادگار دوره ساسانیان

«قلعه‌‌ فلک‌الافلاک» یا دژ «شاپورخواست» قلعه‌ای است تاریخی که در مرکز شهر خرم‌آباد در استان لرستان قرار گرفته است. استان لرستان، یکی از استان‌های غربی ایران است که ۲۸٫۲۹۴ کیلومتر مربع مساحت دارد. امروز سفری داریم به این قلعه دیدنی.

(این ویدئو در نوروز ۹۷ درست شده است.)

https://goo.gl/YaTHiX

لینک یوتیوب:
https://youtu.be/k1vGiRVllR8
فرمت نوشتاری:
https://goo.gl/UmzJaG

#نوروز_کجا_برویم
@Tavaana_TavaanaTech

وظایف شهروندان در برابر افراد دارای معلولیت

مهمترین نشانه‌ی عدم توجه و رسیدگی دولت به افراد دارای معلولیت، عدم حضور آنها در سطح شهر و در میان کارکنان مشاغل مختلف است.

وقتی شرایط برای حضور و تردد آنها در جامعه مهیا نیست و دولت هیچ تلاشی در این راستا نمی‌کند، این افراد موقعیت‌های مُحتَمل گوناگون را از دست می‌دهند و کم‌کم دایره ارتباطاتشان کوچک می‌شود یا حتی به خانه‌شان محدود می‌شود.

اما با وجود همه‌ی موانع و مشکلات وظایف ما شهروندان در قبال افراد دارای معلولیت چیست؟

توانایی همدلی با دیگران از نشانه‌های رشد اجتماعی و روانی ماست.

این ویدئو را از دست ندهید و دست به دست کنید که همه ببینند. (مخصوصا از اواسط ویدئو تا آخر)
https://goo.gl/5LUaLH

لینک یوتیوب:
https://goo.gl/tnNfhV

#اسلایدشو

@Tavaana_TavaanaTech

«کاظم صدیقی» - امام جمعه موقت تهران - در نمازجمعه تهران گفت:‌ «مردم با شکم گرسنه در ۲۲ بهمن شرکت کردند و نشان دادند بصیرت و دقت بالایی دارند».
.
او در ادامه و احتمالا با اشاره به شعار «دشمن ما همینجاست / دروغ میگن آمریکاست، ادامه داد: «دشمن ما آمریکا است و آنها با استفاده از فرمول‌های روانشناسی، سیاسی و تربیتی افرادی که درک صحیحی ندارند را ساختند تا آتش روشن کنند تا انقلاب ما و به کلی شیعه را نابود کنند».
.
پیدا نیست صدیقی درباره کدام دشمن سخن می‌گوید! اگر دشمن کسی ست که به من و شما آسیب می‌رساند، مسئولان این حکومت نشان دادند از هر دشمنی، دشمن‌تر هستند. این عین سخنان «رسول خضری» نماینده مجلس و عضو کمیسیون اجتماعی مجلس، در تابستان همین امسال است:‌ « با اوضاع فعلی خط فقر حداقل به شش میلیون تومان افزایش پیدا کرده و درصد مردمی که دچار فقر مطلق شده‌اند به چند برابر افزایش پیدا کرده و می‌توان گفت به عدد ۵۰ درصدی نزدیک شده است».

دشمن ما آمریکاست یا جمهوری اسلامی؟ همین آقای رسول خضری به طور غیرمستقیم باز پاسخ سوال ما را می‌دهد: « من متاسفم بگویم در جریان نوسانات ارزی در کشور دولت بالای ۲۰۰ هزار میلیارد تومان از جیب مردم درآمدزایی کرد. در مقابل ارزش پول مردم یک سوم شد و حداقل سه برابر فقیرتر شدند و نیمی از جامعه به زیر خط فقر سقوط کردند».

با این حساب دشمن ما کیست؟ جمهوری اسلامی یا آمریکا؟

@Tavaana_TavaanaTech

مکان: نماز جمعه تهران / زمان: جمعه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۶۵ / سخنران: علی اکبر هاشمی رفسنجانی
.
بخشی از سخنان هاشمی رفسنجانی درباره حجاب: «زنان بی‌حجاب یا خودشان دزد هستند یا شوهرانشان / برای این ها اردوگاه‌های کار اجباری در نظر گرفته‌ایم»! .
.
مشروح سخنان: «ما الان افرادی را می‌بینیم وهر قدر نصیحت می‌کنیم و از طریق تقوا می‌خواهیم به این محیط سالم برسانیم هنوز یک مقاومت‌های منفی هست و خانم‌هایی متاسفانه پس از هفت سال از انقلاب هنوز به این راضی‌اند که مقداری از مویشان بیرون باشد.
.
تا به حال با این طور افراد خیلی با نصیحت و موعظه برخورد کرده‌ایم و هنوز هم بعضی از شهرهای بزرگ این بلیه را دارند و در بعضی مغازه‌ها این گونه مسائل ترویج می‌شود و در بعضی ادارات هنوز خوب مراعات نمی‌شود و این‌ها خطرناک است و فکر می‌کنم که پس از هفت سال تحمل‌مان تمام بشود. مردم حزب‌الله چند بار طغیان و دیدید که در خیابان‌ها ریختند و از همین تریبون نماز جمعه وزیر کشور و دیگران خواهش کردند و به آن‌ها وعده دادیم که این‌ها خودشان آدم می‌شوند و باز می‌بینیم که مثل این که این‌ها یک مقدار احتیاج به خشونت دارند!
.
البته شورای عالی قضایی یک پیش‌نویس لایحه‌ای را تهیه کرده و ما قبلا به حزب الله وعده داده بودیم که عمل می‌کنیم و مقدماتش را فراهم کرده‌اند و همین روزها به مجلس می‌آید. این لایحه در نظر گرفته است که اردوگاه‌هایی در مناطقی در نظر بگیرند برای بازسازی خانم‌ها و آقایانی که دچار مرحله‌ای از فساد اخلاق هستند (تکبیر نمازگزاران)
.
فکر شده که این‌ها نوعا آدم های مرفهی هستند که درد مشقت کار و این حرف‌ها را نچشیده‌اند و با پول‌های بادآورده‌ای که یا شوهرانشان دزدیده یا خودشان می‌دزدند یا به ارث رسیده و یا از چیزهای دیگر، دیگر این جوری به بار آمده‌اند و فکر شده که در هر منطقه‌ای یک اردوگاه برای این‌ها درست کنند و در آن اردوگاه وسایل کار بگذارند، معلمین اخلاق نیز در آن جا بگذارند، و [همه این‌ها] با احکام دادگاه است... سه ماه ، دو ماه ، پنج ماه ، یک سال ، دو هفته آن جا بماند درس بخوانند و کار هم بکنند، خرجشان را هم باید خودشان در آن جا بدهند، چون این‌ها نوعا از قشر مرفه هستند...کسانی که این جور لباس‌ها را وارد می‌کنند و کسانی که به نحوی ویدئو و نوار وارد می‌کنند و می‌آورند همه [ذیل این تصمیم قرار می‌گیرند]».
.
منبع: روزنامه جمهوری اسلامی، ۱۳ اردیبهشت ۱۳۶۵

@Tavaana_TavaanaTech

در این ویدئو که آرم شبکه مستند سیمای جمهوری اسلامی بر آن است، معلمانی در مدرسه‌ای جمع شده‌اند تا به یک دختر دانش‌آموز خبر «شهادت» پدرش را بدهند.
.
فضایی بسیار غمبار آفریده می‌شود و تلویزیون جمهوری اسلامی نیز تلاش می‌کند این اندوه را در ابعاد وسیع منعکس کند.
.
پرسش اصلی این است که چرا از این مصیبت فیلم گرفته می‌شود؟ چرا از این کودک استفاده ابزاری می‌شود؟ اینگونه می‌خواهند «شهادت» و مرگ عزیزان را طبیعی و «زیبا» جلوه دهند؟
.
آدمی گاهی حس می‌کند کسانی که کشور را اداره می‌کنند به صورت عمدی در تلاش هستند میزان رنج مردم را افزایش دهند و از اینکه مردم غمگین و اندوهگین باشند، لذت می‌برند.
.
البته به این معلمان نیز این انتقاد وارد است که پذیرفتند مقابل این دوربین بی شرم‌بایستند و در این نمایش کودک ستیزانه شرکت کنند.
.
توضیح: از آنجا که هر گونه استفاده ایدئولوژیک از کودکان را نقض حقوق کودک می‌دانیم، صورت این دختربچه را تار کرده‌ایم.

@Tavaana_TavaanaTech