تارا مطهری، دختر نوجوان ایرانی ساکن استان انتاریو کانادا، در مسابقات اسکیت قهرمانی کانادا به عنوان نماینده و فرد برتر استان شرکت کرده و برنامه‌اش را با یک آهنگ ایرانی اجرا می‌کند.

تارا ۱۳ ساله است و از پنج سالگی این ورزش را انجام می‌دهد. اگر او در ایران بود، درگیر مانتو و مقنعه و جشن تکلیف بود، هراسان بود که به مدرسه‌اش حمله شیمیایی نشود و فرصت شکوفایی استعدادش در ورزش مورد علاقه‌اش را پیدا نمی‌کرد.

البته در ایران زنان قهرمان بسیاری داریم که در عرصه جهانی درخشیده‌اند، آن‌ها بر دو مانع غلبه کرده‌اند، رقیب مسابقاتی و نظام مردسالار حاکم که عرصه را بر حضور زنان و دختران ایرانی تنگ کرده و آزادی‌های آن‌ها را محدود کرده است.

https://youtu.be/orv1Jp1FijU?si=5216apnj_wiuIt9V


#زنان #ورزش_زنان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

صدیقه وسمقی، نویسنده و اسلام‌پژوه است. این بانوی آزادی‌خواه که حجاب اجباری را کنار گذاشته در استوری اینستاگرام خود نوشت:
«حجاب اجباری یک بازی سیاسی بیهوده است که زنان با مقاومت خود به این بازی پایان خواهند داد.»

جمهوری اسلامی برای سرکوب راحت‌تر مردم، دست به چندپاره‌کردن جامعه زده است و زنان را با انواع محدودیت‌ها سرکوب می‌کند.
جامعه آگاه ما البته با حمایت آزادی‌خواهانی چون صدیق وسمقی در برابر دیکتاتوری جمهوری اسلامی ایستاده است.
جمهوری اسلامی با استفاده از قدرت سیاسی حجاب اجباری را بر زنان تحمیل می‌کند و این موضوع و به‌ویژه مجازات زنان به‌دلیل تخلف از آن تا کنون لطمات فراوان جانی، جسمی، روانی و مالی به زنان و ملت ایران وارد کرده است.

#یاری_مدنی_توانا
#صدیقه_وسمقی
#نه_به_جمهورى_اسلامى
#زنان
@Tavaana_TavaanaTech

اینجا
نام تمام زنان
آرزوست...
دراز
بلند
دست‌نیافتنی...

✍️مسعود احمدی شامکانی

masoudahmadi912



#آرزو #آرزوهای_بزرگ #آرزوهای_دراز #آرزوهای_بلند #زنان_سرزمین_من #زن_ایرانی #زنان_ایرانی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ویدئو ارسالی از همراهان توانا

گوشه‌ای از اعتراض زنان ایرانی در ۱۷ اسفند ۱۳۵۷، مرگ بر ارتجاع فریادی از سر خشم نیست که فریادی از آگاهی زنان ایرانی بود در برابر ایدئولوژی واپسگرای خمینی.
از همان روزهای آغازین بخشی از جامعه ایران در برابر ارتجاع مذهبی مبارزه و مقاومت کرده است.
این صدا به‌موقع شنیده نشد اکنون صدای چشم‌های مهسا ندا حمیدرضا صدای چشم‌های خدانور مونا مهرشاد و همه عزیزان را در این فریادها می‌توانیم ببینیم.
برای احقاق حق جامعه ایران اکنون پس از ۴۵ سال حاکمیت دیکتاتوری و آسیب‌های فراوان چه می‌توانیم کنیم؟

#آزادی_زن_معیار_آزادی_جامعه
#زن #زنان
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

پیام روشن زنان ایران:
ما عروسک نیستیم

طرح از شاهرخ حیدری

https://tavaana.org/women-vs-forced-hijab/

#کارتون #زنان #نه_به_خشونت_علیه_زنان #نه_به_حجاب_اجباری #نه_به_پوشش_اجباری #گشت_ارشاد #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دادستان مرکز استان اردبیل دستور پلمب محل برگزاری کنسرت داملا، خواننده آذربایجانی را صادر کرده است.

داملا، خواننده شناخته‌شده آذربایجانی چند روز گذشته در شهرهای تبریز و اردبیل کنسرت داشت، او بدون حجاب اجباری به اجرای ترانه‌هایش پرداخته بود.
خبرگزاری قوه قضائیه، میزان، درباره اجرای کنسرت ممدوا معصومه غریب قیزی معروف به ‎#داملا نوشته است؛ این شخص با «سوء استفاده از حسن نظر و اعتماد کشور ایران» و با اجرای برنامه با «پوشش نیمه‌عریان و ظاهر شدن در ملاء‌عام، موجبات جریحه‌دار شدن عفت عمومی شده و موجبات ترویج فساد را فراهم کرده است.»

این در حالی ست که کنسرت این خواننده با استقبال زیادی همراه بوده است.
و پرسشی که جامعه از حکومت می‌پرسد:
محروم‌کردن زنان از برگزاری کنسرت با چه هدفی صورت می‌گیرد؟
در روزهای گذشته از جمیله نوشتیم از سیما بینا و البته یاد و خاطره صدای هایده که اگر بود دنیا حتمن جای زیباتری می‌بود از عزیزانی که نتوانستند در ایران اجرا کنند و از دنیا رفتند از مهستی از یاسمین از مرضیه از سوسن

اکنون پس این اجرا هنوز مشخص نیست این خواننده کجا به سر می‌برد؟ آیا به کشورش بازگشته؟

#یاری_مدنی_توانا
#موسیقی
#خواننده
#زنان
#داملا

@Tavaana_TavaanaTech

تداوم ایستادگی زنان علیه جنگ تمام عیار جمهوری اسلامی
✍️مطهره گونه‌ای

مطهره گونه‌ای، فعال مدنی و دانشجوی تعلیقی و تبعیدی دندان‌پزشکی دانشگاه تهران، با توجه به تداوم فشارهای جمهوری اسلامی بر فعالان حقوق زنان، مطلبی را به صورت رشته توییت در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرده است، متن کامل نوشته مطهره به شرح زیر است:

فعالان مدنی گیلان، تنها به علت دفاع از حقوق زنان و مقابله با استبداد اسلام فقاهتی، با احکام سنگین حبس روبرو شدند و نهایتا در کمال ناباوری و سکوت مجامع بین‌المللی و نهادهای مدنی برای اجرای احکام ناعادلانه روانه‌ی زندان شدند.
شریفه محمدی، فعال سندیکایی و کارگری نیزصرفا به دلیل فعالیت مدنی و دفاع از حقوق کارگران، با اتهام سنگین "بغی" و حکم غیر انسانی اعدام روبرو شده است. 
هفته‌هاست که کمپین ‎#جنگ_علیه_زنان شخص علی خامنه‌ای و تمامیت و اصل جمهوری اسلامی را نشانه رفته است. جنگی که از اسفند ۵۷ آغاز شد و تا به امروز و حتی با تغییر دولت‌ها ادامه دارد.
از خانه و خیابان که حق قیمومیت و سرپرستی یک مرد برای زنان، طبق قانون محدودیت‌های اساسی ایجاد می‌کند و یا ناموس‌کشی و خون بس و زن‌کشی که فقط گوشه‌‌ای از فجایع زن‌ستیزی است که به وسیله‌ی قانون اساسی و دستگاه قضا عاملیت پیدا می‌کند و یا روتوش می‌شود تا سیستم آجر به آجر و تا بن دندان مردسالار جمهوری اسلامی به حیات خود ادامه دهد.
چرا که اگر مرد اختیاراتش در مورد این "شیء" محدود شود، راه زنان برای گشودن افقی جهت آزادی‌های حداقلی نیز میسر خواهد شد.
عقد نکاح رایج اسلامی، که با مدرنیزاسیون دستخوش بزک و نه تغییر شده، (مثلا جاری شدن عقد آریایی در کنار انعقاد عقد اسلامی) نوعی قرارداد کالاانگارانه میان دو مرد است. یکی پدر یا سرپرست و قیم و صاحب "کالا" و دیگری، خریدار و خواستار آن.
بنابراین ازدواج اسلامی، نه قرارداد میان زوجین و دو انسان برابر، که معامله‌ای بین دو مرد است و زن به عنوان کالا در برابر مَهر به فروش می‌رسد.
درواقع اسلام فقاهتی شاید در ظاهر امر، "زن" را به عرصه بیاورد و از او در جهت پیشبرد اندیشه‌های زن ستیزانه‌‌ی خود بهره ببرد، ولی در بطن و اساس آن، همچنان باید پشت پرده و مایملک یک مرد باقی بماند تا حق حیاتش را حفظ کند.
اصل غائله‌ی مسجد گوهرشاد و کشف حجاب (عبارت مصطلح دستگاه پروپاگاندای جمهوری اسلامی) نیز به ورود تمام عیار زنان به عرصه‌ی اجتماعی باز می‌گردد.
.
گرچه دعوای گوهرشاد بیشتر بر سر کلاه پهلوی بود تا چادر و برقع زنان، اما تا پیش از آن، زنان در حرمسراها و اندرونی‌ها و بدون حق تحصیل و حضور در اجتماعات "مردانه" روزگار می‌گذراندند.
اما با القای مدرنیسم اجباری توسط پهلوی اول، این امر، یعنی دستیابی به "حضور بی قید و شرط زنان در سپهر اجتماعی و حتی سیاسی"، سهل‌الوصول‌تر شد.

گرچه سایه‌ی مردسالاری هیچ‌گاه از سر زن ایرانی رخت برنبست و حتی با انقلاب سفید و اعطای ملوکانه حق رای زنان، حوزه به بلبشو و هیاهو افتاد، اما گام‌های موثری در جهت حضور هرچه بیشتر زنان و حق ایشان در تعیین سرنوشت خود برداشته شد.

انجمن‌های زنان و ظهور شاعران و نویسندگان زن و حضور پررنگ آنها در جمع‌های ادبی و سیاسی در دهه‌های ۳۰ تا ۵۰ نشان‌دهنده‌ی تلاش خستگی‌ناپذیر زنان برای احقاق این حق است.
روند کمرنگ شدن مردسالاری در ایران، با انقلاب ۵۷ متوقف و حتی به عقب رانده شد.

گرچه فعالان برجسته‌ی زن با شعارهای نوفل لوشاتویی خمینی مثل پوشش اختیاری و یا حق برابر زنان با مردان و... با جریان انقلابیون همراهی کردند، اما در اسفند ۵۷ پس از تصمیم به اجباری شدن حجاب و لغو قانون حمایت از خانواده (محدودیت چندهمسری و حق طلاق زن و... ) زنان علیه این بدویت شوریدند که به لغو موقت این تصمیم منتج شد.

اما بعد از رفراندوم و تثبیت نظام جمهوری اسلامی، پروژه‌ی "جنگ علیه زنان" قوت گرفت.
حالا ولی مطلقه فقیه، سرپرست زنان در سپهر اجتماعی و سیاسی بود که بنا بر فقه، حتی حق تنبیه بدنی آنها را در صورت تخطی از فرامین و دستورات صادر می‌کرد. (مثلا حکم شلاق برای بدحجابی)
در دانشگاه همراه با انقلاب شوم فرهنگی، تمامی کادر و بدنه دانشگاهی اعم از استاد و دانشجو تصفیه شدند و معیار این غربالگری تنها یک چیز بود: "انقلابی بودن"!

انقلابی بودن، زنان را نه تصفیه بلکه به طور کلی حذف کرد. به عنوان نمونه، چهره زنان در تلویزیون جدید نباید زیبا دیده می‌شد. قوانین سختگیرانه‌ای نیز برای حجاب و برخورد با بیحجابی تنظیم و ابلاغ و اجرا شد که در اثر آن، صدها زن از ادارات و دانشگاه‌ها و موسسات اخراج و ناگزیر به مهاجرت اجباری یا انزوا شدند.

ادامه را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/Zmgu03

#زنان #مقاومت_مدنی #مطهره_گونه_ای #حقوق_زنان #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

زنان و جمهوری اسلامی
مهشید امیرشاهی، نویسنده‌ای که تنها ماند

شاید بشود گفت که او تنها روشن‌فکری بود که پیش از در رسیدن انقلاب اسلامی و سیطره‌ی اسلام انقلابی بر ایران علیه اسلام‌گرایان موضع گرفت و از شاپور بختیار حمایت کرد.

امیرشاهی در مورد نوشتن این مقاله که از معدود مقاله‌های او در حوزه‌‌ی سیاست است می‌گوید:
«من خودم می‌دانم چرا آن راهی را که رفتم، رفتم. برای اینکه اعتقاد راسخی به لائیسیته داشتم و دارم. همیشه در پی عدالت اجتماعی بودم و هستم. بسیار هم خوب می‌دانستم که آرمان‌ها و خواسته‌هایم برای وطنم، زادگاهم بدون جدایی دین از دولت و بدون عدالت اجتماعی میسر نیست. در مذهبی بودن انقلاب از ابتدا هم که نمی‌شد شک کرد. برای اینکه رهبرش، کارگردان‌هایش،‌ نمادهایش، شعارهایش شکی در این مسئله باقی نمی‌گذاشت که در چه راهی دارد می‌رود. احتمال دارد بسیاری، یا مختصری، نمی‌دانم چگونه فکر می‌کردند که این راه دیگریست و در آن دموکراسی و این جور چیزها هست.من مطلقا و اصلا چنین چیزی را نمی‌دیدم. مسئله دیگری هم که درباره‌اش شکی نداشتم این است که ذات مذهب زورگو و تام گرا و انحصارطلب است و من این جور چیزها را برای مملکتم نمی‌خواستم.»

مهشید امیرشاهی پیش از انقلاب به نویسنده‌ مطرحی تبدیل شد.
پس از انقلاب رمان‌های «در حضر» و «در سفر» و رمان چهار جلدی یا «چارپاره مادران و دختران» را به چاپ رساند.
هیچ‌کدام از آثار او پس از انقلاب در ایران اجازه‌ انتشار پیدا نکردند.

بیش‌تر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Mahshid_Amirshahi

#زنان #مهشید_امیرشاهی
#جمهوری_اسلامی #سانسور #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

چهلمین سالگرد درگذشت دانشمند ایرانی، آذر اندامی است، بانوی دانشمندی که قله‌ای در سیاره ناهید به نام او مزین گشته است۔

آذر اندامی در ۱۶ آذر ۱۳۰۵ خورشیدی در رشت دیده به جهان گشود. دوران ابتدایی خود را در دبستان بانوان رشت به پایان رساند و پس از اخذ مدرک پایه نهم تحصیلات عمومی راهی دانشسرای مقدماتی رشت شد. پس از آن در ۱۳۲۵ خورشیدی به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و حرفه معلمی را انتخاب کرد.

او همزمان با فعالیت مدرسی، دیپلم طبیعی را با امتحان متفرقه از آن خود کرد و سپس در رشته پزشکی دانشگاه تهران قبول شد و پس از دریافت دانشنامه پزشکی به گذراندن دوره تخصصی زنان و زایمان مشغول شد. پس از پایان دوره تخصصی به وزارت بهداری آن زمان منتقل شد و در نهایت به کار در انستیتو پاستور پرداخت.

در سال‌های ۱۳۴۲ تا ۱۳۴۵ خورشیدی بیماری شبه‌وبای التور در ایران و بسیاری دیگر از کشورها شیوع پیدا کرد. التور به عنوان یک بیماری حاد اسهالی است که عامل آن میکروب وبا است۔

در آن شرایط هولناک تنها راه پیشگیری، تزریق واکسن وبا قبل از ابتلا به بیماری بود و در آن زمان تنها مرکز تهیه واکسن در ایران انستیتو پاستور بود که تمام امکانات آن در اختیار آزمایشگاه میکروب‌شناسی قرار گرفت و کارکنان مرکز با ریاست اندامی شروع به کار کردند و سرانجام وی توانست واکسن وبای التور را بسازد و از بروز فجایع هولناک و دردآور جلوگیری کند.

این واکسن به کشورهای همسایه هم فرستاده شد و افتخاری بود که به خاطر زحمات شبانه‌روزی این پزشک وارسته نصیب ایران شد. به دلیل خدمات بی‌بدیل آذر اندامی، وی به معاونت بخش میکروب‌شناسی و سپس به ریاست بخش وبا و دیفتری رسید و به پاس کارها و تلاش شبانه‌روزی‌اش، نشان علمی به او اعطا شد.

آذر اندامی ۲۸ مرداد سال ۱۳۶۳ به دلیل ابتلا به تومور مغزی درگذشت۔

این بانوی دانشمند در ایران پس از جمهوری اسلامی چنان مهجور ماند که تنها یک خیابان فرعی در زادگاهش، رشت، به نام او ست۔

#آذر_اندامی #زنان #وبا
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech