عشق #خردمندانه است و #نفرت ابلهانه

سالگرد برتراند راسل است. برتراند راسل #فیلسوف، #منطق‌دان، #ریاضی‌دان، #مورخ، #جامعه‌شناس و فعّال #صلح‌طلب بریتانیایی است که در دوم فوریه ۱۹۷۰ درگذشت.

او در این ویدئو کوتاه - کم‌تر از دو دقیقه- در مورد #عشق و آینده جهان سخن می‌گوید.

برای آشنایی بیش‌تر با برتراند راسل:
https://goo.gl/tAfQiB

#برتراندراسل
اینستاگرام توانا را ببینید:
http://instagram.com/tavaana

@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇

«من همیشه این‌طور تصور کرده‌ام که بهشت جایی شبیه یک #کتابخانه است»

این سخنان را لوئیس بورخس، نویسنده و شاعر و ادیب معاصر آرژانتینی گفته بود.
شاید این سخن برای بسیاری که سر و کاری با کتاب ندارند و در جامعه‌ای که تیراژ کتاب به زور به سه‌هزار می‌رسد بیش‌تر یک تعارف ادبی باشد اما آنان‌که با کتاب روزگار می‌گذرانند می‌دانند که این سخنان هر چند کلامی ادبی است اما برای کتاب‌خوان اغراق نیست.

زمانی صاحب‌فکری نوشته بود که در ایران حدود هزار مجله و روزنامه و نشریه داریم و اگر هر نشریه سه #نویسنده داشته باشد و اگر همین نویسندگان کتاب بخوانند، تیراژ کتاب باید بیش از سه هزار باشد که نیست و این عمق فاجعه‌ی جامعه‌ای را می‌رساند که نویسندگانش هم کتاب نمی‌خوانند.

در این ویدئو کوتاه امیرتو اکو، #فیلسوف و نشانه‌شناس ایتالیایی که چند روز پیش درگذشت را در کتاب‌خانه‌ی خود نشان می‌دهد. همین‌جا بهشتی است که بورخس دوست دارد بهشت آن‌جا باشد.

آموزشکده #توانا در این مدت تلاش کرده است که کتاب‌ها و مقالات خواندنی ِ بسیاری را به رایگان در اختیار علاقه‌مندان قرار دهد. امیدوار هستیم که با این گام‌های کوچک اما به راستی دشوار بتوانیم تیراژ #کتاب را به یاری هم در جامعه‌ای که چند میلیون دانشجو و نویسنده و شاعر دارد به بیش از دو هزار و سه‌هزار برسانیم. فهرست برخی از کتاب‌های توانا در پایین می‌آید که می‌توانید دانلود کنید. امید که به کار هم‌راهان توانا بیاید:

۱- کتاب ِ «حقوق کودک و نوجوان»، نوشته‌ی حسین رئیسی
https://goo.gl/G3jrC3

۲- کتاب ِ «پرده‌ی آهنین: مقهور کردن اروپای شرقی»، نوشته‌ی آن اپل‌باوم
https://goo.gl/Jz4CzG

۳- کتاب ِ «سنجش فلسفی اسلام‌گرایی»، نوشته‌ی عادل ضاهر
https://goo.gl/z9smbW

۴- کتاب ِ «جسمیت و قدرت»، نوشته‌ی سعید سبزیان
https://goo.gl/fxuZgF

۵- کتاب ِ «جنگ و هولوکاست»، نوشته‌ی میشائیل ویلد
https://goo.gl/wncguf

۶- کتاب ِ «نوآوری، تحریم و تاویل»، نوشته‌ی مهدی خلجی
https://goo.gl/afdOYU

۷- کتاب ِ «اسلام و حقوق بشر»، نوشته‌ی آن الیزابت مایر
https://goo.gl/b8XELI

۸- کتاب ِ «نقش شهروند»، مترجم رامین پرهام
https://goo.gl/3EJ6VC

۹- کتاب ِ «طبیعت دولت»، ترجمه‌ی رامین پرهام
https://goo.gl/JfUTd6

۱۰- کتاب ِ «تارنمای دموکراسی»، نوشته‌ی اریک چنووت
https://goo.gl/xqhDoY

۱۱- کتاب ِ رضایت وبستان، نوشته‌ی ربکا مک کینن
https://goo.gl/L1Y17G

@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

ایرانیان #کتاب‌خوان، ژیژک را می‌شناسند (حداقل اسمش را شنیده اند ) اما ضاهر را نه. این، احتمالا از آن رو است که بدبختانه، شوق ما ایرانیان به آشنایی با آثار #متفکران #عرب، به هیچ روی به قدر شوق ما به آشنایی با آثار متفکران مغرب زمین نبوده و نیست. این تازه در حالی است که همین آشنایی اندک ما با متفکران عرب یا عرب‌تبار، بسا بیش از آشنایی ما با متفکران ترک،
افغان، تاجیک، ازبک، هندی، پاکستانی، آفریقایی و غیره بوده است. آیا ما غربزده شده‌ایم؟ کاش شده بودیم. زیرا در آن صورت، چه بسا به تقلید از سویه‌ا‌ی مسلط در غرب، مثلا معماری سنتی خود را حفظ می‌کردیم و به شناخت سنت‌ها وفرهنگ‌های دیگر اهتمام می‌ورزیدیم.
درمیا ِن اندک‌شمار متفکران عرب یا عرب‌تباری هم که ایرانیان، از رهگذر ترجمه یا تالیف، با آن‌ها آشنایی دارند (و از آن میان میتوان به نصر حامد ابوزید، محمد آرکون، حسن حنفی و عابد جابری اشاره کرد) سهم ضاهر از تمام آنها کمتر است. از وی در ایران تا کنون تنها دو مقاله (در قالب کتابی کوتاه) به چاپ رسیده است. درباره او نیز تا کنون تنها دو مقاله منتشر شده. این تمام سهم ضاهر از فضای ترجمه و تالیف در ایران است.

در این ترجمه از «سنجش فلسفی اسلام‌گرایی»، عادل ضاهر، #فیلسوف و #روشنفکر برجسته لبنانی-آمریکایی (۱۹۳۹-) تناقض‌های #اسلام‌گرایی و #بنیادگرایی اسلامی را از مسیر بررسی #فلسفه دین، #الهیات معاصر مسلمانان و تاریخ فکری جنبش‌های اسلام‌گرا نشان می‌دهد. ضاهر به کاوش در معقولیت سه آموزه‌ کلیدی اسلام‌گرایان می‌پردازد: پیوند ضروری اسلام و سیاست، ضرورت راهنمایی الهی برای سامان‌دهی شایسته زندگی اجتماعی و سیاسی، و محدودیت شدید #اجتهاد در تفسیر قرآن. ضاهر با مهارت نشان می‌دهد که این سه آموزه کلیدی اسلام‌گرایان لاجرم به #تناقض برمی‌خورد و سپس راه‌های گریز از تناقض را نیز نقد می‌کند و نتیجه می‌گیرد این سه باور را از اساس کنار باید نهاد. #نویسنده بر ترجمه فارسی این اثر مقدمه‌ای نگاشته است.

لینک دانلود
https://goo.gl/GChvCQ

@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

رونمایی از تندیس عمر خیام در دانشگاه آمریکایی اوکلاهما

تندیس حکیم عمر #خیام، شاعر و #دانشمند نامدار ایرانی قرن پنجم هجری، طی مراسمی در دانشگاه آمریکایی اوکلاهما با حضور حضور رئیس و دیگر مقام‌های آن دانشگاه رونمایی شد.

وبسایت #دانشگاه #اوکلاهما در گزارشی از این مراسم که روز چهارشنبه برگزار شد می‌نویسد، تندیس این #شاعر، #فیلسوف، #ستاره‌شناس، و #ریاضی‌دان ایرانی قرن یازدهم میلادی در مقابل
"تالار هستر" دانشگاه نصب شده است.

رئیس دانشکده مطالعات بین الملل دانشگاه اوکلاهما در مراسم رونمایی از تندیس عمر خیام، از نقش یک خانواده ایرانی با نام فرزانه، در حمل مجسمه به دانشگاه و همچنین ارائه کمک مالی به این دانشکده تقدیر کرد.

سوزت گریلو، تندیس #عمر_خیام را نشانه روحیه دوستی و درک متقابل کشورها و فرهنگ‌های مختلف توصیف کرد و گفت این مجسمه "«مادی است از ساخت پل ارتباطی بین جوامع و فرهنگ‌‌های (جهان) ما.»

برگرفته از صفحه فیسبوک
ورزش و هنر در ایران ما

@Tavaana_TavaanaTech

«انسان، #زن متولد نمی‌شود، بلکه تبدیل به زن می‌شود.»
سیمون #دوبوار، راوی جنس دوم

#سیموندوبوار #نویسنده و #فیلسوف فمینیست و #اگزیستانسیالیست فرانسوی در ۹ ژانویه ۱۹۰۸ میلادی در پاریس به دنیا آمد.

پدرش با این‌که انسانی فرهیحته بود اما مخالفت شدیدی با استقلال سیمون داشت اما سیمون راه خود را می‌رفت. او زندگی مستقلی ترتیب داد. تحصیلات خود را در دانش‌سرای عالی در رشته ادبیات و فلسفه به پایان رساند و پس از آن مدتی طولانی نیز در مدارس تدریس نمود. دوبوار در حلقه‌ی فلسفی گروهی از دانش‌جویان مدرسه اکول نورمال پاریس عضویت داشت که ژان پل سارتر نیز عضو بود. اکول نرمال سوپریور دانش‌گاهی بود که در اصل برای تربیت معلم بنا نهاده شده بود و بسیاری از نخبگان فرانسه از این مدرسه فارغ‌التحصیل شده‌اند هر جند دوبوار خود دانش‌جوی این مدرسه نبود. او قصد کرد که مدرس فلسفه بشود از این‌رو در آزمونی به این منظور شرکت کرد و در این‌جا بود که با ژان پل سارتر آشنا شد. هر دو در سال ۱۹۲۹ در این آزمون فلسفه شرکت کردند؛ سارتر اول شد و دوبوار دوم اما سیمون دوبوار عنوان جوان‌ترین پذیرفته‌شده‌ی این آزمون تا آن دوره شد.
سیمون دوبوار را از سال ۱۹۶۸ مادر فمینیسم شناخته‌اند. دوبوار در مصاحبه‌ای دیگر با آلیس شواتزر در سال ۱۹۷۲ در پاسخ به این پرسش شواتزر که “سوتفاهم‌های بسیاری درباره‌ی مفهوم فمینیسم وجود دارد و تعریف شما از #فمینیسم چیست؟ چنین پاسخ می‌دهد: «به یاد دارم که در پایان کتاب «جنس دوم» ذکر کرده بودم که من آنتی-فمینیست هستم، زیرا فکر می‌کردم با توسعه‌ی جامعه در مسیر سوسیالیسم مشکل زنان خودبه‌خود حل خواهد شد. فمینیست‌ها زنان یا مردانی هستند که بدون توقع تغییرات حتمی در تمامی جامعه، برای #حقوق_زنان مبارزه می‌کنند. به این مفهوم من در حال حاضر #فمینیست هستم، چون می‌پذیرم که مبارزه در صحنه‌ی سیاسی سریعاً به دستیابی به هدف ختم نمی‌شود. بنابراین ما باید پیش از رسیدن به #سوسیالیسم آرمانی خود، در راستای رسیدن به یک جایگاه مشخص و عینی برای #زنان مبارزه کنیم.

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/1DF1STq

@Tavaana_Tavaanatech

ایرانیان #کتاب‌خوان، ژیژک را می‌شناسند (حداقل اسمش را شنیده اند ) اما ضاهر را نه. این، احتمالا از آن رو است که بدبختانه، شوق ما ایرانیان به آشنایی با آثار #متفکران #عرب، به هیچ روی به قدر شوق ما به آشنایی با آثار متفکران مغرب زمین نبوده و نیست. این تازه در حالی است که همین آشنایی اندک ما با متفکران عرب یا عرب‌تبار، بسا بیش از آشنایی ما با متفکران ترک،
افغان، تاجیک، ازبک، هندی، پاکستانی، آفریقایی و غیره بوده است. آیا ما غربزده شده‌ایم؟ کاش شده بودیم. زیرا در آن صورت، چه بسا به تقلید از سویه‌ا‌ی مسلط در غرب، مثلا معماری سنتی خود را حفظ می‌کردیم و به شناخت سنت‌ها وفرهنگ‌های دیگر اهتمام می‌ورزیدیم.
درمیا ِن اندک‌شمار متفکران عرب یا عرب‌تباری هم که ایرانیان، از رهگذر ترجمه یا تالیف، با آن‌ها آشنایی دارند (و از آن میان میتوان به نصر حامد ابوزید، محمد آرکون، حسن حنفی و عابد جابری اشاره کرد) سهم ضاهر از تمام آنها کمتر است. از وی در ایران تا کنون تنها دو مقاله (در قالب کتابی کوتاه) به چاپ رسیده است. درباره او نیز تا کنون تنها دو مقاله منتشر شده. این تمام سهم ضاهر از فضای ترجمه و تالیف در ایران است.

در این ترجمه از «سنجش فلسفی اسلام‌گرایی»، عادل ضاهر، #فیلسوف و #روشنفکر برجسته لبنانی-آمریکایی (۱۹۳۹-) تناقض‌های #اسلام‌گرایی و #بنیادگرایی اسلامی را از مسیر بررسی #فلسفه دین، #الهیات معاصر مسلمانان و تاریخ فکری جنبش‌های اسلام‌گرا نشان می‌دهد. ضاهر به کاوش در معقولیت سه آموزه‌ کلیدی اسلام‌گرایان می‌پردازد: پیوند ضروری اسلام و سیاست، ضرورت راهنمایی الهی برای سامان‌دهی شایسته زندگی اجتماعی و سیاسی، و محدودیت شدید #اجتهاد در تفسیر قرآن. ضاهر با مهارت نشان می‌دهد که این سه آموزه کلیدی اسلام‌گرایان لاجرم به #تناقض برمی‌خورد و سپس راه‌های گریز از تناقض را نیز نقد می‌کند و نتیجه می‌گیرد این سه باور را از اساس کنار باید نهاد. #نویسنده بر ترجمه فارسی این اثر مقدمه‌ای نگاشته است.

لینک دانلود
https://goo.gl/GChvCQ

@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

حسین انصاری‌راد: من هم داعشم وقتی زور می‌گویم و وقتی رای مردم را به رسمیت نمی‌شناسم

حسین انصاری‌راد، رئیس کمیسیون اصل نود در مجلس ششم در این سخنرانی می‌گوید که شعار داعش هم الله اکبر است و لااله الاالله و محمد رسول‌الله. او می‌گوید:

من هم داعشم وقتی زور می‌گویم و وقتی با منطق عمل نمی‌کنم وقتی با ارعاب عمل می‌کنم، وقتی رای مردم را به رسمیت نمی‌شناسم، وقتی انتخاب مردم را انکار می‌کنم. «من هم داعشم».

شما چه فکر می‌کنید؟

خواندن کتاب سنجش فلسفی اسلام گرایی ترجمه توانا هم توصیه می شود.
در این ترجمه از «سنجش فلسفی اسلام‌گرایی»، عادل ضاهر، #فیلسوف و #روشنفکر برجسته لبنانی-آمریکایی (۱۹۳۹-) تناقض‌های #اسلام‌گرایی و #بنیادگرایی اسلامی را از مسیر بررسی #فلسفه دین، #الهیات معاصر مسلمانان و تاریخ فکری جنبش‌های اسلام‌گرا نشان می‌دهد. ضاهر به کاوش در معقولیت سه آموزه‌ کلیدی اسلام‌گرایان می‌پردازد: پیوند ضروری اسلام و سیاست، ضرورت راهنمایی الهی برای سامان‌دهی شایسته زندگی اجتماعی و سیاسی، و محدودیت شدید #اجتهاد در تفسیر قرآن. ضاهر با مهارت نشان می‌دهد که این سه آموزه کلیدی اسلام‌گرایان لاجرم به #تناقض برمی‌خورد و سپس راه‌های گریز از تناقض را نیز نقد می‌کند و نتیجه می‌گیرد این سه باور را از اساس کنار باید نهاد. #نویسنده بر ترجمه فارسی این اثر مقدمه‌ای نگاشته است.

لینک دانلود
https://goo.gl/GChvCQ

@Tavaana_TavaanaTech

زادروز سیمون وی، متفکری که برای رنج دیگران جان داد
goo.gl/EFZWqV

تنها ۳۴ سال سن داشت که درگذشت. در اعتراض به اشغال فرانسه توسط آلمان نازی و برای ابراز هم‌بستگی با هم‌وطنانش که در دست آلمان نازی اسیر بودند غذا کم‌ خورد و حتا از غذاخوردن امتناع کرد تا وضعیت جسمانی‌اش که به سل نیز مبتلا بود رو به وخامت گذاشت و جان سپرد.

او به سل مبتلا بود و پزشکان به او توصیه کرده بودند که باید بیش‌تر استراحت کند و غذای کافی بخورد اما او به خاطر هم‌وطنانش رنج کشید و درگذشت.

این پایان ِ زندگی ِ «سیمون وی»، فیلسوف، عارف مسیحی و فعال اجتماعی فرانسوی است که در سوم فوریه‌ی سال ۱۹۰۹ در پاریس به دنیا آمد و در ۲۴ اوت ۱۹۴۳ در انگلستان بر اثر خودداری از خوردن غذا در اعتراض به اشغال‌گری ِ آلمان نازی درگذشت.

سیمون وی در یک محیط خانوادگی فرانسوی-یهودی فرهیحته و اهل دانش به دنیا آمد. برادر بزرگ‌تر او آندره وی از ریاضی‌دانان سرشناس در قرن بیستم بود. سیمون وی در همان دوره‌ی کودکی و نوجوانی و با شیوه‌ی تربیتی‌ ِ بسیار برجسته درباره‌ی هنر، فرهنگ و ادب یونان و روم باستان و هم‌چنین درباره‌ی اندیشه‌های اخلاقی بسیار آموخت و زبان‌های یونانی، لاتین، سانسکریت و چند زبان دیگر را به خوبی فراگرفت و در زمینه‌های فلسفه‌ی اخلاق، ادیان غربی و شرقی، علوم تجربی، ریاضیات، ادبیات و تاریخ بسیار مطالعه کرد و آموخت.

سیمون وی به خاطر عشقی که به محرومان داشت به مسیحیت گروید چرا که مسیحیت را دین بردگان می‌دانست و خود را با این بردگان یکی می‌انگاشت. سیمون وی در سال ۱۹۲۸ در آزمون ورودی دانش‌سرای عالی پاریس نفر اول شد و همتای مشهورش سیمون دوبوار در آن آزمون نفر دوم شد.

سیمون وی برای درک محرومان جامعه به مدت یک‌سال در کارخانه‌ای به کار مشغول شد.

سیمون وی در سال ۱۹۳۶ در جنگ داخلی اسپانیا شرکت کرد و زخمی شد. برخی از کسانی که زندگی فکری و اجتماعی سیمون وی را نوشته‌اند - از جمله لسلی فیدلر و ژاک کابائو- بر این نظر هستند که سیمون وی متفکری نظام‌مند و نظام‌ساز نبوده است. آن‌چه را می‌توان از نکات بارز زندگی سیمون وی دانست عشق‌ورزی بی حد و حصر او به انسان‌ها بوده است. عدالت اجتماعی نیز در نگاه وی از اعتبار بسیاری برخوردار بوده است.

همان‌طور که گفته شد اندیشه‌های سیمون وی چندان دارای انسجام نیست و نمی‌توان او را متفکری صاحب سبک دانست اما آن‌چه در زندگی سیمون وی به قطع می‌تواند برای آدمی درس‌آموز باشد حساسیت او نسبت به عدالت اجتماعی و میزان بالای شفقت او با خلق است. این‌که انسان‌ها بتوانند ورای باورهای مذهبی‌شان نسبت به رنج آدمیان حساس باشند و رنج دیگران را هم‌چون رنج و درد خود بدانند و در پی تقلیل مرارت ِ دیگران بربیایند.

برای سیمون وی انسان و رنج او جای‌گاه ویژه‌ای دارد. او در جایی می‌گوید:

«این اندیشه که خدا در جست‌وجوی انسان است بی‌نایت زیبا و ژرف است؛ به محض آن‌که جای به این اندیشه می‌سپارد که انسان در جست‌وجوی خداست انحطاط ظاهر می‌شود.»

بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/FcFrxa

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

سیمون دوبوار، راوی «جنس دوم»
goo.gl/sRFKxC

"وقتی که نیمی از بشر از چرخه بردگی نیمه دیگر رها شد و همراه با آن سیستم دروغ و ستم نیز از بین رفت، همه پی خواهند برد که مفهوم حقیقی رابطه زن و مرد چه مزیتی به تفاوت نابرابر زنان و مردان در وضعیت کنونی دارد.” ( سیمون دوبوار)

سیمون دوبوار نویسنده و فیلسوف فمینیست و اگزیستانسیالیست فرانسوی در ۹ ژانویه ۱۹۰۸ میلادی در پاریس به دنیا آمد. نام کامل او سیمون لوسی ارنستین ماری برتراند دوبووُآر بود. خانواده‌ی او سرمایه‌دار بودند و او کودکی شادی را تجربه کرد. پدرش وکیلی بافرهنگ بود و مادری فهیم داشت. سیمون از پنج‌سالگی به یک مدرسه‌ی کاتولیکی رفت. او از این مدرسه راضی نبود. در دوره دبیرستان سیمون دانش‌آموزی ممتاز بود. در دوره‌ی نوجوانی دل باخته‌ی پسر عمویش بود و او نگاه سیمون را به فرهنگ جهت داد. او در کتاب یادبودها در این‌باره چنین می‌نویسد:
«ژاك، سرايندگان و نويسندگان بسياري را مي‌شناخت كه من درباره‌ي آنها هيچ نمي‌دانستم. همراه با او، همهمه‌اي دور از جهاني كه دروازه‌هايش به روي من بسته بود، به خانه مي‌آمد. واي كه چه اندازه دلم مي‌خواست در اين جهان، كَند و كاو كنم.»

ماوای سیمون در آن سن و سال کتاب‌خانه‌ی پدرش بود، کتاب‌خانه‌ای که هر چند او از خواندن برخی از کتاب‌های ممنوعه‌اش منع می‌شد اما او پنهانی به آن‌جا می‌رفت و کتاب‌های ممنوعه از نظر پدر را می‌خواند.

سیمون دوبوار را از سال ۱۹۶۸ مادر فمینیسم شناخته‌اند. دوبوار در مصاحبه‌ای دیگر با آلیس شواتزر در سال ۱۹۷۲ در پاسخ به این پرسش شواتزر که “سوتفاهم‌های بسیاری درباره‌ی مفهوم فمینیسم وجود دارد و تعریف شما از فمینیسم چیست؟ چنین پاسخ می‌دهد:
“به یاد دارم که در پایان کتاب "جنس دوم" ذکر کرده بودم که من آنتی-فمینیست هستم، زیرا فکر می‌کردم با توسعه‌ی جامعه در مسیر سوسیالیسم مشکل زنان خودبه‌خود حل خواهد شد. فمینیست‌ها زنان یا مردانی هستند که بدون توقع تغییرات حتمی در تمامی جامعه، برای حقوق زنان مبارزه می‌کنند. به این مفهوم من در حال حاضر فمینیست هستم، چون می‌پذیرم که مبارزه در صحنه‌ی سیاسی سریعاً به دستیابی به هدف ختم نمی‌شود. بنابراین ما باید پیش از رسیدن به سوسیالیسم آرمانی خود، در راستای رسیدن به یک جایگاه مشخص و عینی برای زنان مبارزه کنیم.

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/1w5PpjK

جامعه‌شناسی مسایل زنان - سیمون دوبوار و جنبش فمینیستی
http://bit.ly/1ucnz8Y
زنان بی گذشته
http://bit.ly/WfNQpq
حقوق زنان در خاورمیانه و شمال آفریقا در سال ۲۰۱۰: ایران
http://bit.ly/1I2No04

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

«انسان، #زن متولد نمی‌شود، بلکه تبدیل به زن می‌شود.»
سیمون #دوبوار، راوی جنس دوم

#سیمون_دوبوار #نویسنده و #فیلسوف فمینیست و #اگزیستانسیالیست فرانسوی در ۹ ژانویه ۱۹۰۸ میلادی در پاریس به دنیا آمد.

پدرش با این‌که انسانی فرهیحته بود اما مخالفت شدیدی با استقلال سیمون داشت اما سیمون راه خود را می‌رفت. او زندگی مستقلی ترتیب داد. تحصیلات خود را در دانش‌سرای عالی در رشته ادبیات و فلسفه به پایان رساند و پس از آن مدتی طولانی نیز در مدارس تدریس نمود. دوبوار در حلقه‌ی فلسفی گروهی از دانش‌جویان مدرسه اکول نورمال پاریس عضویت داشت که ژان پل سارتر نیز عضو بود. اکول نرمال سوپریور دانش‌گاهی بود که در اصل برای تربیت معلم بنا نهاده شده بود و بسیاری از نخبگان فرانسه از این مدرسه فارغ‌التحصیل شده‌اند هر جند دوبوار خود دانش‌جوی این مدرسه نبود. او قصد کرد که مدرس فلسفه بشود از این‌رو در آزمونی به این منظور شرکت کرد و در این‌جا بود که با ژان پل سارتر آشنا شد. هر دو در سال ۱۹۲۹ در این آزمون فلسفه شرکت کردند؛ سارتر اول شد و دوبوار دوم اما سیمون دوبوار عنوان جوان‌ترین پذیرفته‌شده‌ی این آزمون تا آن دوره شد.
سیمون دوبوار را از سال ۱۹۶۸ مادر فمینیسم شناخته‌اند. دوبوار در مصاحبه‌ای دیگر با آلیس شواتزر در سال ۱۹۷۲ در پاسخ به این پرسش شواتزر که “سوتفاهم‌های بسیاری درباره‌ی مفهوم فمینیسم وجود دارد و تعریف شما از #فمینیسم چیست؟ چنین پاسخ می‌دهد: «به یاد دارم که در پایان کتاب «جنس دوم» ذکر کرده بودم که من آنتی-فمینیست هستم، زیرا فکر می‌کردم با توسعه‌ی جامعه در مسیر سوسیالیسم مشکل زنان خودبه‌خود حل خواهد شد. فمینیست‌ها زنان یا مردانی هستند که بدون توقع تغییرات حتمی در تمامی جامعه، برای #حقوق_زنان مبارزه می‌کنند. به این مفهوم من در حال حاضر #فمینیست هستم، چون می‌پذیرم که مبارزه در صحنه‌ی سیاسی سریعاً به دستیابی به هدف ختم نمی‌شود. بنابراین ما باید پیش از رسیدن به #سوسیالیسم آرمانی خود، در راستای رسیدن به یک جایگاه مشخص و عینی برای #زنان مبارزه کنیم.

سیمون دوبوار در ۱۴ آوریل ۱۹۸۶ و در سن هفتاد سالگی به خاطر ذات‌الریه درگذشت. او را در کنار ژان پل سارتر به خاک سپردند.

https://bit.ly/2IWHgfL
بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/1DF1STq

در مورد سیمون دوبوار بخوانید:
جامعه‌شناسی مسایل زنان - سیمون دوبوار و جنبش فمینیستی
http://bit.ly/1ucnz8Y
زنان بی گذشته
http://bit.ly/WfNQpq
حقوق زنان در خاورمیانه و شمال آفریقا در سال ۲۰۱۰: ایران
http://bit.ly/1I2No04

@Tavaana_TavaanaTech

سالگرد درگذشت سیمون دوبوار

«انسان، زن متولد نمی‌شود، بلکه تبدیل به زن می‌شود.»

سیمون دوبوار، راوی جنس دوم

سیمون دوبوار نویسنده و فیلسوف #فمینیست و اگزیستانسیالیست فرانسوی در ۹ ژانویه ۱۹۰۸ میلادی در پاریس به دنیا آمد.

پدرش با این‌که انسانی فرهیحته بود اما مخالفت شدیدی با استقلال سیمون داشت اما سیمون راه خود را می‌رفت. او زندگی مستقلی ترتیب داد. تحصیلات خود را در دانش‌سرای عالی در رشته ادبیات و فلسفه به پایان رساند و پس از آن مدتی طولانی نیز در مدارس تدریس نمود. دوبوار در حلقه‌ی فلسفی گروهی از دانش‌جویان مدرسه اکول نورمال پاریس عضویت داشت که ژان پل سارتر نیز عضو بود. اکول نرمال سوپریور دانش‌گاهی بود که در اصل برای تربیت معلم بنا نهاده شده بود و بسیاری از نخبگان فرانسه از این مدرسه فارغ‌التحصیل شده‌اند هر جند دوبوار خود دانش‌جوی این مدرسه نبود. او قصد کرد که مدرس فلسفه بشود از این‌رو در آزمونی به این منظور شرکت کرد و در این‌جا بود که با ژان پل سارتر آشنا شد. هر دو در سال ۱۹۲۹ در این آزمون فلسفه شرکت کردند؛ سارتر اول شد و دوبوار دوم اما سیمون دوبوار عنوان جوان‌ترین پذیرفته‌شده‌ی این آزمون تا آن دوره شد.

سیمون دوبوار را از سال ۱۹۶۸ مادر فمینیسم شناخته‌اند. دوبوار در مصاحبه‌ای دیگر با آلیس شواتزر در سال ۱۹۷۲ در پاسخ به این پرسش شواتزر که “سوتفاهم‌های بسیاری درباره‌ی مفهوم فمینیسم وجود دارد و تعریف شما از فمینیسم چیست؟ چنین پاسخ می‌دهد: «به یاد دارم که در پایان کتاب «جنس دوم» ذکر کرده بودم که من آنتی-فمینیست هستم، زیرا فکر می‌کردم با توسعه‌ی جامعه در مسیر سوسیالیسم مشکل زنان خودبه‌خود حل خواهد شد. فمینیست‌ها زنان یا مردانی هستند که بدون توقع تغییرات حتمی در تمامی جامعه، برای حقوق زنان مبارزه می‌کنند. به این مفهوم من در حال حاضر فمینیست هستم، چون می‌پذیرم که مبارزه در صحنه‌ی سیاسی سریعاً به دستیابی به هدف ختم نمی‌شود. بنابراین ما باید پیش از رسیدن به سوسیالیسم آرمانی خود، در راستای رسیدن به یک جایگاه مشخص و عینی برای زنان مبارزه کنیم.
.
سیمون دوبوار در ۱۴ آوریل ۱۹۸۶ و در سن هفتاد سالگی به خاطر ذات‌الریه درگذشت. او را در کنار ژان پل سارتر به خاک سپردند.

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/1DF1STq

در مورد سیمون دوبوار بخوانید:
جامعه‌شناسی مسایل زنان - سیمون دوبوار و جنبش فمینیستی
http://bit.ly/1ucnz8Y
زنان بی گذشته
http://bit.ly/WfNQpq
حقوق زنان در خاورمیانه و شمال آفریقا در سال ۲۰۱۰: ایران
http://bit.ly/1I2No04

@Tavaana_TavaanaTech

سالگرد درگذشت سیمون دوبوار

«انسان، زن متولد نمی‌شود، بلکه تبدیل به زن می‌شود.»

سیمون دوبوار، راوی جنس دوم

سیمون دوبوار نویسنده و فیلسوف #فمینیست و اگزیستانسیالیست فرانسوی در ۹ ژانویه ۱۹۰۸ میلادی در پاریس به دنیا آمد.

پدرش با این‌که انسانی فرهیحته بود اما مخالفت شدیدی با استقلال سیمون داشت اما سیمون راه خود را می‌رفت. او زندگی مستقلی ترتیب داد. تحصیلات خود را در دانش‌سرای عالی در رشته ادبیات و فلسفه به پایان رساند و پس از آن مدتی طولانی نیز در مدارس تدریس نمود. دوبوار در حلقه‌ی فلسفی گروهی از دانش‌جویان مدرسه اکول نورمال پاریس عضویت داشت که ژان پل سارتر نیز عضو بود. اکول نرمال سوپریور دانش‌گاهی بود که در اصل برای تربیت معلم بنا نهاده شده بود و بسیاری از نخبگان فرانسه از این مدرسه فارغ‌التحصیل شده‌اند هر جند دوبوار خود دانش‌جوی این مدرسه نبود. او قصد کرد که مدرس فلسفه بشود از این‌رو در آزمونی به این منظور شرکت کرد و در این‌جا بود که با ژان پل سارتر آشنا شد. هر دو در سال ۱۹۲۹ در این آزمون فلسفه شرکت کردند؛ سارتر اول شد و دوبوار دوم اما سیمون دوبوار عنوان جوان‌ترین پذیرفته‌شده‌ی این آزمون تا آن دوره شد.

سیمون دوبوار را از سال ۱۹۶۸ مادر فمینیسم شناخته‌اند. دوبوار در مصاحبه‌ای دیگر با آلیس شواتزر در سال ۱۹۷۲ در پاسخ به این پرسش شواتزر که “سوتفاهم‌های بسیاری درباره‌ی مفهوم فمینیسم وجود دارد و تعریف شما از فمینیسم چیست؟ چنین پاسخ می‌دهد: «به یاد دارم که در پایان کتاب «جنس دوم» ذکر کرده بودم که من آنتی-فمینیست هستم، زیرا فکر می‌کردم با توسعه‌ی جامعه در مسیر سوسیالیسم مشکل زنان خودبه‌خود حل خواهد شد. فمینیست‌ها زنان یا مردانی هستند که بدون توقع تغییرات حتمی در تمامی جامعه، برای حقوق زنان مبارزه می‌کنند. به این مفهوم من در حال حاضر فمینیست هستم، چون می‌پذیرم که مبارزه در صحنه‌ی سیاسی سریعاً به دستیابی به هدف ختم نمی‌شود. بنابراین ما باید پیش از رسیدن به سوسیالیسم آرمانی خود، در راستای رسیدن به یک جایگاه مشخص و عینی برای زنان مبارزه کنیم.
.
سیمون دوبوار در ۱۴ آوریل ۱۹۸۶ و در سن هفتاد سالگی به خاطر ذات‌الریه درگذشت. او را در کنار ژان پل سارتر به خاک سپردند.

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/1DF1STq

در مورد سیمون دوبوار بخوانید:
جامعه‌شناسی مسایل زنان - سیمون دوبوار و جنبش فمینیستی
http://bit.ly/1ucnz8Y
زنان بی گذشته
http://bit.ly/WfNQpq
حقوق زنان در خاورمیانه و شمال آفریقا در سال ۲۰۱۰: ایران
http://bit.ly/1I2No04

@Tavaana_TavaanaTech