کلارا آبکار، نخستین زن مینیاتوریست ایران
به بهانهی سالگرد گشایش موزهی کلارا آبکار و روز جهانی ِ موزه
کلارا آبکار - آبکاریان- نگارگر، #مینیاتوریست و تذهیبکار ایرانی، ارمنی در سال ۱۲۹۴ شمسی دیده به جهان گشود. او از تبار ارمنیان محله جلفا در اصفهان بود. آبکار در هنرستان دخترانه آن زمان به عنوان هنرجو به تحصیل پرداخت و پس از گذراندن دورهی سه سالهی هنرستان، وارد هنرستان عالی هنرهای زیبا شد. او در این دورهی سه سالهی هنرستان، شاگرد اساتیدی همچون طاهر جوادزاده که استاد چیرهدست مینیاتور بود و همینطور هادی تجویدی و حسین کاشیتراش به عنوان استاد گره چینی بوده است. هادی تجویدی نگارگر و نوازندهای بود که مینیاتور ایرانی را پس از نزدیک به سه قرن وقفه و رکود به سبک و شیوهی اصیل و سنتی برگرداند و پایهگذار مکتبی نو در مینیاتور معاصر با نام «مکتب مینیاتور تهران» شد. بسیاری او را حلقهی اتصال هنر نگارگری سنتی به نسل امروز میدانند. آبکار به #نگارگری ایرانی (مینیاتور)، #تذهیب، #تشعیرسازی، گرهی چینی و نقاشی زیرلاکی میپرداخت و در زندگی خود بیش از سیصد اثر هنری ماندگار به جا گذاشت. (پوران فرخ زاد، کارنمای زنان کارای ایران، تهران، نشر قطره، ۱۳۸۱ ص ۱۸)
تشعیرسازی که به آن تشعیراندازی نیز گفته میشود شیوهای در نگارگری کتاب و مرقع است. گرهی چینی نیز یکی از شاخههای معماری و کاشیکاری سنتی است. این هنر علاوه بر معماری در صنایع چوب نیز رواج دارد. آبکار در سال ۱۳۱۹ به هنرستان عالی مینیاتور که بعدها به آن نامهای هنرستان عالی هنرهای ایرانی و هنرستان هنرهای زیبایی کشور داده شد رفت و در آنجا دورهی عالی مینیاتور را سپری کرد. آبکار در سال ۱۳۲۰ از سوی وزارت پیشه و هنر، گواهینامهی درجه اول هنر کسب کرد.
آبکار منزل مسکونی خود را به عشق به فرهنگ و هنر برای کلاس آموزشی تقدیم کرد که آثارش نیز در این خانه عرض شد. آبکار در سال ۱۳۷۲ منزل و کلیهی آثار هنری خود را به سازمان میراث فرهنگی اهدا کرد. در ۲۹ اردیبهشت سال ۱۳۷۳و همزمان با روز جهانی موزه مجموعهی آثار این بانوی #هنرمند در کاخ موزههای سعدآباد افتتاح شد. آبکار برای طراحی سیمرغ خود توانست جایزهی کارل کروپ را از آن خود کند.بنای موزهی مینیاتور آبکار یکی از ساختمانهای نه چندان قدیمی مجموعهی کاخ سعدآباد است. این بنا در سال ۱۳۷۳ موزهی مینیاتور آبکار نام نهاده شد.
موزهی #مینیاتور این هنرمند در دورهی محمدرضاشاه ساخته شد. #کلاراآبکار همواره از معلم #نقاشی دورهی متوسطهاش «مارکار قرابگیان» به عنوان کسی یاد میکرد که بر او تاثیر بسیار گذاشته است. مارکار قرابگیان #نقاش و #شاعر ارمنیتبار بود که به دِوْ (DEV) تخلص داشت. آبکار در سال ۱۳۶۷ در حالیکه ۷۳ سال سن داشت اولین نمایشگاه خود را در موزهی هنرهای ملی ایران برگزار کرد که مورد توجه بسیاری قرار گرفت و تحسین بسیاریها را برانگیخت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/Ows4wd
@Tavaana_TavaanaTech
به بهانهی سالگرد گشایش موزهی کلارا آبکار و روز جهانی ِ موزه
کلارا آبکار - آبکاریان- نگارگر، #مینیاتوریست و تذهیبکار ایرانی، ارمنی در سال ۱۲۹۴ شمسی دیده به جهان گشود. او از تبار ارمنیان محله جلفا در اصفهان بود. آبکار در هنرستان دخترانه آن زمان به عنوان هنرجو به تحصیل پرداخت و پس از گذراندن دورهی سه سالهی هنرستان، وارد هنرستان عالی هنرهای زیبا شد. او در این دورهی سه سالهی هنرستان، شاگرد اساتیدی همچون طاهر جوادزاده که استاد چیرهدست مینیاتور بود و همینطور هادی تجویدی و حسین کاشیتراش به عنوان استاد گره چینی بوده است. هادی تجویدی نگارگر و نوازندهای بود که مینیاتور ایرانی را پس از نزدیک به سه قرن وقفه و رکود به سبک و شیوهی اصیل و سنتی برگرداند و پایهگذار مکتبی نو در مینیاتور معاصر با نام «مکتب مینیاتور تهران» شد. بسیاری او را حلقهی اتصال هنر نگارگری سنتی به نسل امروز میدانند. آبکار به #نگارگری ایرانی (مینیاتور)، #تذهیب، #تشعیرسازی، گرهی چینی و نقاشی زیرلاکی میپرداخت و در زندگی خود بیش از سیصد اثر هنری ماندگار به جا گذاشت. (پوران فرخ زاد، کارنمای زنان کارای ایران، تهران، نشر قطره، ۱۳۸۱ ص ۱۸)
تشعیرسازی که به آن تشعیراندازی نیز گفته میشود شیوهای در نگارگری کتاب و مرقع است. گرهی چینی نیز یکی از شاخههای معماری و کاشیکاری سنتی است. این هنر علاوه بر معماری در صنایع چوب نیز رواج دارد. آبکار در سال ۱۳۱۹ به هنرستان عالی مینیاتور که بعدها به آن نامهای هنرستان عالی هنرهای ایرانی و هنرستان هنرهای زیبایی کشور داده شد رفت و در آنجا دورهی عالی مینیاتور را سپری کرد. آبکار در سال ۱۳۲۰ از سوی وزارت پیشه و هنر، گواهینامهی درجه اول هنر کسب کرد.
آبکار منزل مسکونی خود را به عشق به فرهنگ و هنر برای کلاس آموزشی تقدیم کرد که آثارش نیز در این خانه عرض شد. آبکار در سال ۱۳۷۲ منزل و کلیهی آثار هنری خود را به سازمان میراث فرهنگی اهدا کرد. در ۲۹ اردیبهشت سال ۱۳۷۳و همزمان با روز جهانی موزه مجموعهی آثار این بانوی #هنرمند در کاخ موزههای سعدآباد افتتاح شد. آبکار برای طراحی سیمرغ خود توانست جایزهی کارل کروپ را از آن خود کند.بنای موزهی مینیاتور آبکار یکی از ساختمانهای نه چندان قدیمی مجموعهی کاخ سعدآباد است. این بنا در سال ۱۳۷۳ موزهی مینیاتور آبکار نام نهاده شد.
موزهی #مینیاتور این هنرمند در دورهی محمدرضاشاه ساخته شد. #کلاراآبکار همواره از معلم #نقاشی دورهی متوسطهاش «مارکار قرابگیان» به عنوان کسی یاد میکرد که بر او تاثیر بسیار گذاشته است. مارکار قرابگیان #نقاش و #شاعر ارمنیتبار بود که به دِوْ (DEV) تخلص داشت. آبکار در سال ۱۳۶۷ در حالیکه ۷۳ سال سن داشت اولین نمایشگاه خود را در موزهی هنرهای ملی ایران برگزار کرد که مورد توجه بسیاری قرار گرفت و تحسین بسیاریها را برانگیخت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/Ows4wd
@Tavaana_TavaanaTech
توانا
کلارا آبکار؛ نخستین زن مینیاتوریست ایران
کلارا آبکار (آبکاریان) نگارگر، مینیاتوریست و تذهیبکار ایرانی-ارمنی در سال ۱۲۹۴ شمسی دیده به جهان گشود. او از تبار ارمنیان محله جلفا در اصفهان بود. کلارا در هنرستان دخترانه آن زمان به عنوان هنرجو به
کلارا آبکار، نخستین زن مینیاتوریست ایران
به بهانهی سالگرد گشایش موزهی کلارا آبکار و روز جهانی ِ موزه
کلارا آبکار - آبکاریان- نگارگر، مینیاتوریست و تذهیبکار ایرانی، ارمنی در سال ۱۲۹۴ شمسی دیده به جهان گشود. او از تبار ارمنیان محله جلفا در اصفهان بود. آبکار در هنرستان دخترانه آن زمان به عنوان هنرجو به تحصیل پرداخت و پس از گذراندن دورهی سه سالهی هنرستان، وارد هنرستان عالی هنرهای زیبا شد. او در این دورهی سه سالهی هنرستان، شاگرد اساتیدی همچون طاهر جوادزاده که استاد چیرهدست مینیاتور بود و همینطور هادی تجویدی و حسین کاشیتراش به عنوان استاد گره چینی بوده است. هادی تجویدی نگارگر و نوازندهای بود که مینیاتور ایرانی را پس از نزدیک به سه قرن وقفه و رکود به سبک و شیوهی اصیل و سنتی برگرداند و پایهگذار مکتبی نو در مینیاتور معاصر با نام «مکتب مینیاتور تهران» شد. بسیاری او را حلقهی اتصال هنر نگارگری سنتی به نسل امروز میدانند. آبکار به نگارگری ایرانی (مینیاتور)، تذهیب، #تشعیرسازی، گرهی چینی و نقاشی زیرلاکی میپرداخت و در زندگی خود بیش از سیصد اثر هنری ماندگار به جا گذاشت. (پوران فرخ زاد، کارنمای زنان کارای ایران، تهران، نشر قطره، ۱۳۸۱ ص ۱۸)
تشعیرسازی که به آن تشعیراندازی نیز گفته میشود شیوهای در نگارگری کتاب و مرقع است. گرهی چینی نیز یکی از شاخههای معماری و کاشیکاری سنتی است. این هنر علاوه بر معماری در صنایع چوب نیز رواج دارد. آبکار در سال ۱۳۱۹ به هنرستان عالی مینیاتور که بعدها به آن نامهای هنرستان عالی هنرهای ایرانی و هنرستان هنرهای زیبایی کشور داده شد رفت و در آنجا دورهی عالی مینیاتور را سپری کرد. آبکار در سال ۱۳۲۰ از سوی وزارت پیشه و هنر، گواهینامهی درجه اول هنر کسب کرد.
آبکار منزل مسکونی خود را به عشق به فرهنگ و هنر برای کلاس آموزشی تقدیم کرد که آثارش نیز در این خانه عرض شد. آبکار در سال ۱۳۷۲ منزل و کلیهی آثار هنری خود را به سازمان میراث فرهنگی اهدا کرد. در ۲۹ اردیبهشت سال ۱۳۷۳و همزمان با روز جهانی موزه مجموعهی آثار این بانوی هنرمند در کاخ موزههای سعدآباد افتتاح شد. آبکار برای طراحی سیمرغ خود توانست جایزهی کارل کروپ را از آن خود کند.بنای موزهی مینیاتور آبکار یکی از ساختمانهای نه چندان قدیمی مجموعهی کاخ سعدآباد است. این بنا در سال ۱۳۷۳ موزهی مینیاتور آبکار نام نهاده شد.
.
موزهی مینیاتور این هنرمند در دورهی محمدرضاشاه ساخته شد. کلارا آبکار همواره از معلم نقاشی دورهی متوسطهاش «مارکار قرابگیان» به عنوان کسی یاد میکرد که بر او تاثیر بسیار گذاشته است. مارکار قرابگیان نقاش و شاعر ارمنیتبار بود که به دِوْ (DEV) تخلص داشت. آبکار در سال ۱۳۶۷ در حالیکه ۷۳ سال سن داشت اولین نمایشگاه خود را در موزهی هنرهای ملی ایران برگزار کرد که مورد توجه بسیاری قرار گرفت و تحسین بسیاریها را برانگیخت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/Ows4wd
@Tavaana_TavaanaTech
به بهانهی سالگرد گشایش موزهی کلارا آبکار و روز جهانی ِ موزه
کلارا آبکار - آبکاریان- نگارگر، مینیاتوریست و تذهیبکار ایرانی، ارمنی در سال ۱۲۹۴ شمسی دیده به جهان گشود. او از تبار ارمنیان محله جلفا در اصفهان بود. آبکار در هنرستان دخترانه آن زمان به عنوان هنرجو به تحصیل پرداخت و پس از گذراندن دورهی سه سالهی هنرستان، وارد هنرستان عالی هنرهای زیبا شد. او در این دورهی سه سالهی هنرستان، شاگرد اساتیدی همچون طاهر جوادزاده که استاد چیرهدست مینیاتور بود و همینطور هادی تجویدی و حسین کاشیتراش به عنوان استاد گره چینی بوده است. هادی تجویدی نگارگر و نوازندهای بود که مینیاتور ایرانی را پس از نزدیک به سه قرن وقفه و رکود به سبک و شیوهی اصیل و سنتی برگرداند و پایهگذار مکتبی نو در مینیاتور معاصر با نام «مکتب مینیاتور تهران» شد. بسیاری او را حلقهی اتصال هنر نگارگری سنتی به نسل امروز میدانند. آبکار به نگارگری ایرانی (مینیاتور)، تذهیب، #تشعیرسازی، گرهی چینی و نقاشی زیرلاکی میپرداخت و در زندگی خود بیش از سیصد اثر هنری ماندگار به جا گذاشت. (پوران فرخ زاد، کارنمای زنان کارای ایران، تهران، نشر قطره، ۱۳۸۱ ص ۱۸)
تشعیرسازی که به آن تشعیراندازی نیز گفته میشود شیوهای در نگارگری کتاب و مرقع است. گرهی چینی نیز یکی از شاخههای معماری و کاشیکاری سنتی است. این هنر علاوه بر معماری در صنایع چوب نیز رواج دارد. آبکار در سال ۱۳۱۹ به هنرستان عالی مینیاتور که بعدها به آن نامهای هنرستان عالی هنرهای ایرانی و هنرستان هنرهای زیبایی کشور داده شد رفت و در آنجا دورهی عالی مینیاتور را سپری کرد. آبکار در سال ۱۳۲۰ از سوی وزارت پیشه و هنر، گواهینامهی درجه اول هنر کسب کرد.
آبکار منزل مسکونی خود را به عشق به فرهنگ و هنر برای کلاس آموزشی تقدیم کرد که آثارش نیز در این خانه عرض شد. آبکار در سال ۱۳۷۲ منزل و کلیهی آثار هنری خود را به سازمان میراث فرهنگی اهدا کرد. در ۲۹ اردیبهشت سال ۱۳۷۳و همزمان با روز جهانی موزه مجموعهی آثار این بانوی هنرمند در کاخ موزههای سعدآباد افتتاح شد. آبکار برای طراحی سیمرغ خود توانست جایزهی کارل کروپ را از آن خود کند.بنای موزهی مینیاتور آبکار یکی از ساختمانهای نه چندان قدیمی مجموعهی کاخ سعدآباد است. این بنا در سال ۱۳۷۳ موزهی مینیاتور آبکار نام نهاده شد.
.
موزهی مینیاتور این هنرمند در دورهی محمدرضاشاه ساخته شد. کلارا آبکار همواره از معلم نقاشی دورهی متوسطهاش «مارکار قرابگیان» به عنوان کسی یاد میکرد که بر او تاثیر بسیار گذاشته است. مارکار قرابگیان نقاش و شاعر ارمنیتبار بود که به دِوْ (DEV) تخلص داشت. آبکار در سال ۱۳۶۷ در حالیکه ۷۳ سال سن داشت اولین نمایشگاه خود را در موزهی هنرهای ملی ایران برگزار کرد که مورد توجه بسیاری قرار گرفت و تحسین بسیاریها را برانگیخت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/Ows4wd
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. کلارا آبکار، نخستین زن مینیاتوریست ایران به بهانهی سالگرد گشایش موزهی کلارا آبکار و روز جهانی ِ موزه . کلارا آبکار - آبکاریان- نگارگر، #مینیاتوریست و تذهیبکار ایرانی، ارمنی در سال ۱۲۹۴ شمسی دیده به جهان گشود. او از تبار ارمنیان محله جلفا در اصفهان…