‌
خواهر جاویدنام میلاد سعیدیان‌جو، از ایذه به تهران رفته و بر سر مزار جان‌باختگان انقلاب ملی ایران حضور پیدا کرده است.

او با انتشار این ویدیو از دیدارش با مادر سیاوش محمودی بر سر مزار سیاوش، نوشت:
«‏نسل بعدی که می‌رسد از راه از زمین و زمان نمی‌ترسد، شیرهایی بزرگ خواهیم کرد که از سگ طالبان(داعشی‌ها) نمی‌ترسد. ما مادران نسل فرداییم. آه ای طالبان(داعشیان) چه خواهی کرد. نسل بعدی میان گهواره است با هزاران جوان چه خواهی کرد فرض کن چادری برسرکردیم فرض کن درخانه می‌مانیم ولی درگوش طفل خود هرشب شعرآزادی است که می‌خوانیم.
ما نسل امروزی از مادران خود یاد گرفتیم که آزاد زندگی کنیم و اجازه ندهیم دشمن بر ما تسلطی داشته باشد، مادر سیاوش در آغوش گرفتمت تا در ذهنم هک بشود که در عین غم داشتن زانوی غم بغل نکردیم و قویتر از دیروزیم »
@zahra_saeidianjou1996

#میلاد_سعیدیان_جو
#سیاوش_محمودی
#کیان_پیرفلک #آرتین_رحمانی #آروین_ململی_گلزاری #علی_مولایی #رضا_شریعتی #اشرف_نیک_بخت #دنیا_فرهادی #حامد_سلحشور #سهپر_مقصودی #حسین_سعیدی #محمود_احمدی #امیرحسین_قربانی#صائب_سرقلی #مهسا_امینی‌ #یادمون_نمیره #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

این ویدیو مربوط به واپسین روزهای آبان‌ماه ۱۴۰۱ است که تازه به دست ما رسیده است. پس از واقعه جنایت حکومت در ایذه و قتل کیان پیرفلک، آرتین رحمانی و .... این شهروندان کفن‌پوش در میدان پونک و روبروی نیروهای امنیتی ایستادند.
روی کفن نوشته شده:
«به جای تو به قلب من بزن
کیان پیرفلک، آرتین رحمانی»
و
«مهاباد، شهر شیرها
نبینم دل شکسته آن را»

- این ویدیو به دلایلی تا کنون منتشر نشده بود و حالا برای اولین بار برای توانا ارسال شده و نشر می‌یابد.

- اگر از شهامت مردم آزاده ایران ویدیوهایی منتشر نشده دارید برای ما ارسال کنید تا منتشر کنیم. انقلاب ملی ایران در سال ۱۴۰۱ مملو از صحنه‌های پر شور مقاومت و ایستادگی و شهامت مردم بوده است که به گفته شاهدان و حاضران در صحنه، اتفاقات بسیاری فیلمبرداری نشده یا منتشر نشده است.
مردم آزاده ایران، جان بر کف در خیابان مقابل نیروهای تا بن دندان مسلح سرکوبگر ایستادگی کردند و حماسه آفریدند. حماسه‌ای که پایه‌های لرزان حکومت ولایی را بیشتر لرزاند و ترس را بر جان دیکتاتور و حامیانش انداخت.


#آرتین_رحمانی #کیان_پیرفلک #ایذه #تهران #تکثیر_شهامت #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

هنگامه چوبین، مادر جاویدنام آذتبن رحمانی، از جان‌باختگان خیزش انقلابی در ایذه، به مناسبت روز جهانی کارگر دلنوشته‌ای را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده است:
‌
«روز کارگر است پسرم
و‌ تو در خوابی…بگو‌ خواب کدام روزها را می‌بینی!؟
تو که تمام آرزویت آزادی بود
حالا چرا اسیر خاکت کرده‌اند!
مگر دستان کوچک و‌ پینه‌بسته تو از این دنیا چه می‌‌خواست.
جز سهمی برابر از کار و زندگی!؟
چرا در خوابی پسرم
بیدار شو
دنیا بدون انسان‌های شجاعی مثل تو
هر روز تبدیل به زندان بزرگتری می‌شود.
هم درس می‌خواندی هم کارگر بودی پسرم
امروز روز توست
بلند شو، نگو شرمنده‌ام مادر، که دینداران دستان خودشان و فرزندانشان را با شیر و‌عسل می‌شورند و داغ دروغ و ریا بر پیشانی می‌گذارند.

امروز روز توست پسرم
کارگر باشرف و‌شجاع سرزمینی که دینداران دروغین با شکم‌های برآمده سیر می‌خوابند و‌ کودکان و‌کارگران و‌زنان نان آور گشنه….
مرگ بر این بی‌عدالتی
مرگ بر این اسارت
مرگ بر این دیکتاتوری»

hengameh_choobin
#ارتین_رحمانی_پیانی


به نوشته دادبان، آرتین رحمانی متولد سال ۱۳۸۴ و ۱۶ ساله بود. او علاوه بر تحصیل، همزمان بطور پاره‌وقت در یک مکانیکی هم کار می‌کرد. او فرزند اول خانواده رحمانی بود با یک خواهر و یک برادر کوچکتر از خودش.

روز ۲۵ آبان همان روزی که کیان پیرفلک و سپهر مقصودی به رگبار بسته‌شدند، آرتین نیز در گوشه‌ای از دیگر از شهر ایذه در خیابان هدف گلوله ماموران قرار گرفت.

مأموران امنیتی به خانواده آرتین فشار آوردند که پیکر او را به عنوان «شهید» در تپه شهدای ایذه به خاک بسپارند اما خانواده قبول نکردند.
مراسم خاکسپاری آرتین با ساز و دهل بختیاری و نواختن ترانه‌های حماسی این منطقه از جمله «دایه دایه وقت جنگه» برگزار شد.

#روز_کارگر #روز_جهانی_کارگر #انقلاب_ملی #ایذه #آرتین_رحمانی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

هنگام چوبین مادر جاویدنام آرتین رحمانی، که برادرش فواد چوبین نیز اکنون در زندان است، در توییتر نوشت:

«حکومت جمهوری اسلامی پسر بی گناهم را کُشت و برادر و بستگانم را در زندان محبوس کرده و خودم را به جرم دادخواهی از خون به ناحق ریخته فرزندم به بی‌دادسرا احضار می‌کند تا مرا به سکوت وادارد، حق هیچ اعتراضی برای شهروندان قائل نیست ‏و هر جنبش آزادی‌خواهی را با خشونت بسیار سرکوب می‌کند از طرفی مدعی آزادی بیان هم می‌باشد، این چه آزادی بیان است که من مادر داغ‌دار حق ندارم غم پسر نوجوانم را فریاد بزنم؟
حکومت و مزدورانش بگویند باید برای دادخواهی به کجا مراجعه کنم؟
به بی‌دادسرایی که نه مستقل است و نه عدالت‌پیشه، دادسرایی که احکام صادره‌اش مطابق دستور نیروهای امنیتی است؟»

- آرتین رحمانی متولد سال ۱۳۸۴ و ۱۶ ساله بود. او علاوه بر تحصیل، همزمان بطور پاره‌وقت در یک مکانیکی هم کار می‌کرد. آرتین فرزند اول خانواده رحمانی بود با یک خواهر و یک برادر کوچکتر از خودش.

روز ۲۵ آبان همان روزی که کیان پیرفلک و سپهر مقصودی به رگبار بسته‌شدند، آرتین نیز در گوشه‌ای از دیگر از شهر ایذه در خیابان هدف گلوله ماموران قرار گرفت.

مأموران امنیتی به خانواده آرتین فشار آوردند که پیکر او را به عنوان «شهید» در تپه شهدای ایذه به خاک بسپارند اما خانواده قبول نکردند.
مراسم خاکسپاری آرتین با ساز و دهل بختیاری و نواختن ترانه‌های حماسی این منطقه از جمله «دایه دایه وقت جنگه» برگزار شد.

- دایی آرتین روز ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ بازداشت شده است و به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.

- دادخواهی یکی از حقوق مسلم و اساسی تمامی شهروندان است. این حق در قانون اساسی هم پیش‌بینی شده است و به این معنا است که هر شخصی که فکر می‌کند حقی از او ضایع شده می‌تواند در مراجع مربوطه نسبت به احقاق حق خویش اقدام کند. حقی که سیستم قضایی و نهادهای امنیتی آن را به رسمیت نمی‌شناسند.

- نهادهای امنیتی بر دستگاه‌های قضایی جمهوری اسلامی سیطره دارند و قضات دستورات بازجویان را اعمال می‌کنند، این واقعیتی است که حدود یک سال و نیم پیش تعدادی از وکلا و فعالان سیاسی در بیانیه‌ای تفصیلی در خصوص آن نوشته و هشدار داده بودند.

- برای دریافت مشاوره حقوقی یا دسترسی به وکیل با دادبان تماس بگیرید
@daadbaan2021

#آرتین_رحمانی #فواد_چوبین #ایذه #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
‏اگر جمهوری اسلامی جان آرتین رحمانی را نستانده بود، او امروز اول مرداد ۱۴۰۲، تازه ۱۸ ساله می‌شد.

روز ۲۵ آبان ۱۴۰۱، آرتین با شلیک سه گلوله توسط ماموران حکومتی در شهر ایذه کشته شد.

در آن روز مهیب، آرتین برای شرکت در اعتراضات به خیابان رفته بود، او یکی از نزدیکانشان را در خیابان دید و از او می‌خواهد کنارش بماند، اما آرتین او را گم کرد و در همان حین ماموران امنیتی، در خیابان حافظ جنوبی، سه گلوله به طرف او شلیک کردند و آرتین درجا کشته کشته شد.

به گفته یک منبع آگاه، سه گلوله به آرتین رحمانی پیانی اصابت کرده بود:
«یکی به سر و دو تا هم به قفسه سینه‌اش... در پزشکی قانونی، بغل سرش را پاره کرده بودند که جای گلوله مشخص نباشد، ولی در سینه‌اش مشخص بود تیر خورده است.»

یک منبع آگاه نزدیک به خانواده آرتین گفته بود: «که پس از جان باختن آرتین دفترچه یادداشت‌های روزانه او را در کمدش پیدا کردند. او در آخرین برگ دفترچه نوشته بود: «شرمنده‌ام مادر، می‌خواهم در راهی قدم بگذارم که شاید جوانی‌ام را نبینی.»

آرتین همچنین نوشته است: «حالمون خوب میشه یه روز، ولی ممکنه اون روز من نباشم. اگه تو بودی جای من بلند بلند بخند از ته دل!»

هنگامه چوبین، مادر آرتین در مراسم به خاک‌سپاری فرزندش روسری از سر برداشت و با ساز و رقص بختیاری سوگواری کرد. صحنه‌هایی بسیار دردناک. وقتی جوانی در ایل بختیاری، پیش از ازدواج از دنیا برود، ساز و دهل بر گورش می‌آورند و رقص می‌کنند جای جشن عروسیِ نگرفته‌اش… خانواده‌اش آن‌قدر رقص می‌کنند و خودشان را می‌زنند تا از هوش می‌روند، به این ساز و دهل زدن می‌گویند «تشمالِ چپی» زدن، یعنی برای مرگ نواختن.

امروز خانواده دادخواه آرتین تحت شدیدترین فشارهای امنیتی هستند، نهادهای امنیتی برای هنگامه چوبین پرونده‌سازی کرده و او با احضاریه روبرو است، فواد چوبین، دایی آرتین نیز از ۲۲ فروردین ۱۴۰۲، در زندان شیبان اهواز زندانی کرده‌اند.

#آرتین_رحمانی #ایذه #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

هنگامه چوبین، مادر جاویدنام آرتین رحمانی، هجده سالگی فرزندش را بر سر مزار او جشن گرفت.
او ضمن انتشار تصاویری از مزار فرزندش و کیکی که بر روی آن آخرین کلام فرزندش نصب شده بود، نوشت:

«خودم اسمش را #آرتین گذاشتم
آرتین یعنی پاک و مقدس، اسم هفتمین پادشاه ماد، نام #پهلوان نامدار #ایرانی که #تیرانداز توانایی بود.
آرتین جانم
#تولدت_مبارک پسرم
هجده ساله شدی.
نگذاشتند بزرگ شدنت را ببینم.
نگذاشتند امشب در مهمترین سال تولدت که برایش لحظه شماری می‌کردی،
برقصی و به دنیا بخندی!
نگذاشتند پسرم که آرزوهایت را در آغوش بگیری و‌ بگویی: این حق من از زندگیست!
نگذاشتند پسرم زنده بمانی.
کور چشمان، چشم دیدنت را نداشتند
اما غافل از اینکه
همچون نامت، نام‌آور شدی.
#جاوید_نام #وطن شدی
و بجای شناسنامه‌ات که سیاه‌دلان مهر باطل بر آن زدند.
تا همیشه در سرزمین اجدادیت
عزت و اعتبار پیدا کردی.
پسرم به وجود با شرف و با غیرتت افتخار می‌کنیم
که با نامِ
#زن
#زندگی
#آزادی
عجین شدی و در دل مردم سرزمینت تا همیشه زنده‌ای.»

hengameh_choobin

#آرتین_رحمانی_پیانی #ایذه #زن_زندگی_آزادی #مرد_میهن_آبادی #مهسا_امینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

استوری اینستاگرام هنگامه چوبین، مادر زنده‌یاد آرتین رحمانی

آرتین رحمانی؛ نوجوان ۱۶ ساله‌ای که علاقه‌مند به کارهای فنی و مکانیکی بود. او دوست داشت در آینده به تهران برود و برای خودش یک مغازه مکانیکی باز کند؛ اما در تاریخ ۲۵ آبان ۱۴۰۱ با شلیک مامورین جمهوری اسلامی در شهر ایذه کشته شد.
دادخواهیم

#آرتین_رحمانی_پیانی #آبان_خونین #دادخواهی 
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

روز ۲۵ آبان ۱۴۰۲ نخستین سالگرد کشته‌شدن آرتین رحمانی بیانی در روستای بیان برگزار شد.

آرتین رحمانی، روز ۲۵ آبان ۱۴۰۱، در همان روزی که کیان پیرفلک و سپهر مقصودی کشته شدند، آرتین نیز جانش را با شلیک گلوله از دست داد.

آرتین مدتی بود ‌که در کارگاه مکانیکی مشغول به کار بود در همون مدت کم انقدر در کارش پیشرفت کرد که به پنجه طلا معرف شد.

آرتین رحمانی متولد سال ۱۳۸۴ و ۱۶ ساله بود. او علاوه بر تحصیل، همزمان بطور پاره‌وقت در یک مکانیکی هم کار می‌کرد. آرتین فرزند اول خانواده رحمانی بود با یک خواهر و یک برادر کوچکتر از خودش.

روز ۲۵ آبان همان روزی که کیان پیرفلک و سپهر مقصودی به رگبار بسته‌شدند، آرتین نیز در گوشه‌ای از دیگر از شهر ایذه در خیابان هدف گلوله ماموران قرار گرفت.

مأموران امنیتی به خانواده آرتین فشار آوردند که پیکر او را به عنوان «شهید» در تپه شهدای ایذه به خاک بسپارند اما خانواده قبول نکردند.
مراسم خاکسپاری آرتین با ساز و دهل بختیاری و نواختن ترانه‌های حماسی این منطقه از جمله «دایه دایه وقت جنگه» برگزار شد

#آرتین_رحمانی #ایذه #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

فواد چوبین، دایی جاویدنام آرتین رحمانی، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«‏اگر جمهوری اسلامی خواهر زاده نازنینم آرتین را نمی‌کشت، شاید امشب مراسم یلدا را جشن می‌گرفیتم، شاید پدرم هم هنوز زنده بود و امروز سالگردش نبود.

پارسال این روز هنوز به چهلم آرتین نرسیده بود که ‏ما همه خونه خواهرم هنگامه، مادر آرتین بودیم، هنوز تو شوک، پر از غم، تحت فشار ماموران امنیتی و هزاران تهدید. پدرم که مریض‌حال بود تو خونه تنها بود. شب که رسیدم خونه با پیکر بی‌جان پدرم مواجه شدم.
پس از این همه غم، رنج، زندان، شکنجه و از دست دادن عزیزترین اعضای خونواده، ما هنوز نفس می‌کشیم و ایستاده‌ایم‌.

قسم به خون آرتین و تمام عزیزانی که تا آخرین نفس در راه آزادی جنگیدن، و قسم به شرافت پدرم که راه ما ادامه داره»

#ایذه #آرتین_رحمانی #شب_یلدا #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech