پرورش گوزن در حال انقراض برای #پرواربندی و فروش #گوشت
bit.ly/1NateRG
پرورش گونه‌ای ارزشمند و در خطر انقراض هم در کشورمان شروع شده است؛ البته نه به منظور حفظ نسل این گونه که برای #کشتار و عرضه گوشت آن به بازار!

به گزارش «تابناک»، هرچه مسائل زیست محیطی در سال‌های اخیر مورد توجه عموم قرار گرفته و به طور ویژه، مسائل مربوط به حیات وحش کشورمان برای بسیاری تبدیل به دغدغه شده، ظاهراً راه برای دست درازی‌های جدید به حیات وحش هم باز شده است، به گونه‌ای که می‌بینیم برخی نه تنها از بیان دست درازی‌هایشان ابایی ندارند، که با افتخار از آن یاد کرده و حتی شیوه‌شان را تبلیغ هم می‌کنند.
حسین نادری ورندی، مسئول بسیج سازندگی ساری که نهاد متبوعش حامی طرح پرورش گوزن است، در این باره به خبرگزاری صدا و سیما می‌گوید: «سوددهی بیشتر در مقایسه با پرورش گاو و گوساله، فرصت مناسبی برای پرورش گوزن در مازندران است. علاوه بر آن، نیاز نداشتن پرورش گوزن به محیط سرپوشیده و سازگاری با شرایط آب و هوایی و چراگاه‌های شمال دیگر فرصت‌های پرورش گوزن است».

و با این مقدمه نتیجه می‌گیرد که اتفاق بسیار مثبتی در حال وقوع است، زیرا با پرورش این گونه کم نظیر، هم محصولی جدید به سبد غذایی مردم افزوده می‌شود و هم می‌توان #شکارگاه دایر کرد و گوزن‌های پرورش یافته را در آنجا به شکارچیان سپرد؛ همان شکارچیانی که اکنون نمی‌توانند با خیال آسوده گوزن بکشند، چون این گونه محافظت شده و در صورت به دام افتادن حین #شکار آن، دچار مشکل خواهند شد.

اما گوزن‌های پرورشی از کجا آمده‌اند؟ این شاید نخستین پرسشی باشد که نه خبرنگار رسانه ملی و نه پرورش دهندگان گوزن به سادگی از کنار آن عبور کرده‌اند. سؤالی کلیدی که می‌تواند ماهیت این طرح را زیر سؤال برده و از همین ابتدا مضر بودن آن را برای #حیات‌وحش آشکار کند، چون ثابت می‌کند زنده گیری این گونه در خطر #انقراض نه تنها مجازاتی ندارد، بلکه کار پر سودی است!

این در حالی است که نمی‌توانیم بپذیریم زنده گیری گوزن برای آغاز این طرح تنها یک نوبت رخ داده و دیگر تکرار نخواهد شد، زیرا می‌دانیم حیواناتی که به عنوان دام (دقت کنید که در حالت عادی، گوزن «دام» به حساب نمی‌آید و از این نظر اتفاقی استثنایی رخ داده است!) نگهداری می‌شوند و پرورش می‌یابند، بعد از چند نوبت زاد و ولد، به جهت خلاصی از افت‌ها و مشکلاتی که با آن مواجه می‌شوند، باید تجدید نژاد شوند؛ اتفاقی که مرغداران و آنهایی که در دامداری و دامپروری سر رشته دارند، از آن آگاهی دارند.

بدین ترتیب می‌شود فهمید که روند صید گوزن‌های باقی مانده در اقلیم کشورمان ادامه دار خواهد بود، زیرا پرورش آن آغاز شده و به گفته مسئولان رو به گسترش است؛ آنقدر که مسئول بسیج سازندگی استان با خوشحالی از تکثیر مرکز #پرورش #گوزن خبر می‌دهد و می‌گوید: «پس از پایان دوره آموزشی ۷۰ گوزن مولد از دو مرکز نگهداری استان مازندران با ارائه تسهیلات و پشتیبانی #بسیج سازندگی به پرورش دهندگان اعطا خواهد شد».

اما مگر چند رأس گوزن در کشورمان مانده و توانسته‌اند نسل خود را از خطر انقراضی که شکارچیان و عوامل طبیعی و غیرطبیعی بر سر ایشان گسترده‌اند، حفظ کنند؟ جالب است که گزارش رسانه ملی به این سؤال پاسخ داده: حدود ۸۴۴ رأس؛ جمعیتی به شدت شکننده که اهالی فن آن را «در آستانه انقراض» توصیف می‌کنند، ولی این موضوع هم نتوانسته مانع دست درازی به این گونه بی نظیر ایرانی شود.

تلخ‌تر آنجاست که می‌بینیم مسئولان پرورش دهنده گوزن، طرح خود را اقدامی در راستای محافظت از نسل این حیوان اعلام می‌کنند و مدعی هستند که پرورش گوزن مانع از شکار آن خواهد شد؛ استدلالی به شدت سطحی که دلایل بسیاری برای مردود بودن آن می‌توان مطرح کرد. مثل مشابهت آن با استدلالی که صاحبان سیرک یا باغ وحش‌ها برای شناساندن گونه‌های مختلف به مردم می‌آورند؛ اما در هیچ کجای دنیا به صدور اجازه زنده گیری حیوانات از طبیعت برای ایشان نشده است.
لینک یوتیوب: bit.ly/1NateRG
منبع خبر: تابناک

@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇