«چه از نظر اخلاقی و چه حقوقی خود را متعهد به اطاعت از قوانینی نمی‌دانم که از سوی پارلمانی وضع شده که من نماینده‌ای در آن ندارم.»
-نلسون ماندلا رهبر جنبش ضد آپارتاید آفریقای جنوبی

رژیم آفریقای جنوبی، جنبش ضدآپارتاید را بارها و بارها سرکوب کرد. جدی‌ترین این سرکوب‌ها در اواخر دهه هشتاد بود که بیش از ۲۵۰۰۰ نفر را بازداشت و بدون محاکمه زندانی کرد. مقررات سانسور، رسانه‌های محلی را از بازتاب دادن فعالیت‌های جنبش ضدآپارتاید بازمی‌داشت. آنها تنها مجاز به پخش اعلامیه‌های رسمی دولت بودند. دولت اعمال روش‌های #بدون_خشونت، مانند ممانعت از کار کردن و #بایکوت را منع نموده و این روش‌های مبارزاتی و کمیته‌های خیابانی را تحت عنوان «#براندازی» طبقه‌بندی کرد. در سال ۱۹۸۸، دولت فعالیت‌های جبهه متحد #دموکراتیک و اتحادیه #کارگری سیاهان و ده‌ها سازمان دیگر ضدآپارتاید را غیرقانونی اعلام کرد. زمانی که کنسول‌ها به شهرک‌ها بازگشتند تا قدرت را از کمیته‌های خیابانی پس بگیرند، نیروهای پلیس فعالیت خود را تا مرز اشغال نظامی گسترده کردند. نیروهای اطلاعاتی دولت، عملیات مخفیانه علیه رهبران جنبش را به اجرا گذاشتند. نیروهای اطلاعاتی به خانه‌های آنها یورش می‌بردند و بمب‌گذاری و ترور می‌کردند. پلیس تعداد زیادی از #زندانیان را #شکنجه و حتی در مواردی تحریک به خشونت می‌نمود تا تعداد بیشتری از سیاهان را بکشد. سرکوب رژیم در نهایت، اثر معکوس به جای گذاشت. کشورهایی مانند ایالات متحده که برای تحریم آفریقای جنوبی به خاطر هم‌پیمانی با آنها در جنگ سرد، مردد بودند براثر پوشش خبری وسیع و تظاهرات علیه سرکوب‌ها، همراه با کشورهای اروپایی، افریقای جنوبی را تحریم کرده و سرمایه‌گذاری و وام دادن به آن کشور را قطع کردند. این تحولات، مردم آفریقای جنوبی را متقاعد کرد که وضعیت نمی‌تواند ادامه داشته باشد.
در رابطه با #جنبش #ضدآپارتاید در آفریقای جنوبی بیشتر بخوانید:http://bit.ly/1twksJY
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇

«چه از نظر اخلاقی و چه حقوقی خود را متعهد به اطاعت از قوانینی نمی‌دانم که از سوی پارلمانی وضع شده که من نماینده‌ای در آن ندارم.»
-نلسون ماندلا رهبر جنبش ضد آپارتاید آفریقای جنوبی

رژیم آفریقای جنوبی، جنبش ضدآپارتاید را بارها و بارها سرکوب کرد. جدی‌ترین این سرکوب‌ها در اواخر دهه هشتاد بود که بیش از ۲۵۰۰۰ نفر را بازداشت و بدون محاکمه زندانی کرد. مقررات سانسور، رسانه‌های محلی را از بازتاب دادن فعالیت‌های جنبش ضدآپارتاید بازمی‌داشت. آنها تنها مجاز به پخش اعلامیه‌های رسمی دولت بودند. دولت اعمال روش‌های #بدون_خشونت، مانند ممانعت از کار کردن و #بایکوت را منع نموده و این روش‌های مبارزاتی و کمیته‌های خیابانی را تحت عنوان «#براندازی» طبقه‌بندی کرد. در سال ۱۹۸۸، دولت فعالیت‌های جبهه متحد #دموکراتیک و اتحادیه #کارگری سیاهان و ده‌ها سازمان دیگر ضدآپارتاید را غیرقانونی اعلام کرد. زمانی که کنسول‌ها به شهرک‌ها بازگشتند تا قدرت را از کمیته‌های خیابانی پس بگیرند، نیروهای پلیس فعالیت خود را تا مرز اشغال نظامی گسترده کردند. نیروهای اطلاعاتی دولت، عملیات مخفیانه علیه رهبران جنبش را به اجرا گذاشتند. نیروهای اطلاعاتی به خانه‌های آنها یورش می‌بردند و بمب‌گذاری و ترور می‌کردند. پلیس تعداد زیادی از #زندانیان را #شکنجه و حتی در مواردی تحریک به خشونت می‌نمود تا تعداد بیشتری از سیاهان را بکشد. سرکوب رژیم در نهایت، اثر معکوس به جای گذاشت. کشورهایی مانند ایالات متحده که برای تحریم آفریقای جنوبی به خاطر هم‌پیمانی با آنها در جنگ سرد، مردد بودند براثر پوشش خبری وسیع و تظاهرات علیه سرکوب‌ها، همراه با کشورهای اروپایی، افریقای جنوبی را تحریم کرده و سرمایه‌گذاری و وام دادن به آن کشور را قطع کردند. این تحولات، مردم آفریقای جنوبی را متقاعد کرد که وضعیت نمی‌تواند ادامه داشته باشد.
در رابطه با #جنبش #ضدآپارتاید در آفریقای جنوبی بیشتر بخوانید:http://bit.ly/1twksJY
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇

۲۰ فوریه، روز «مقاومت بدون خشونت»
گاندی و عدم خشونت

#مقاومت بدون #خشونت یا کنش #بدون_خشونت عمل دستیابی به اهداف از طریق تظاهرات نمادین، #نافرمانی_مدنی، عدم مشارکت اقتصادی و سیاسی و روش‌های دیگر، بدون استفاده از خشونت است. مقاومت بدون خشونت تا حد زیادی مترادف با مقاومت مدنیاست. هرکدام از این واژه‌ها («مقاومت بدون خشونت» و «مقاومت مدنی») دارای برتری‌های خاص خود و دلالت‌های معنایی با اندکی تفاوت است، که به طور خلاصه در مدخل مقاومت مدنی بررسی می‌شود. فرم جدید از مقاومت بدون خشونت توسط مهاتما گاندی عمومیت یافت.

فلسفه‌ی مبارزه ی بی‌خشونت یا #خشونت‌پرهیز #گاندی که خود نام ساتیاگراها بر آن نهاد الهام‌بخش بسیاری از جنبش‌های خشونت‌پرهیز در سراسر جهان شد.
رامین جهانبگلو در این ویدئو کوتاه نگاهی گذرا دارد بر اندیشه‌ی عدم خشونت گاندی.

ویدیوی کامل این جلسه: http://bit.ly/1RMpyM3
پادکست این جلسه را بشنوید:http://bit.ly/1Pn6lBG

@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

#مارتین_لوترکینگ: مبارزه برای #حقوق_برابر

در مقام یک رهبر مدنی و مدافع حقوق بشر، کینگ به شدت از نوشته‌ها و کنش‌های #گاندی الهام گرفت و چون رابطه قوی با گاندی حس می‌کرد، در سال ۱۹۵۹ به هند سفر کرد و به گفته او این سفر عمیقا بر درک او از #مقاومت_مدنی، اثر گذاشت. کینگ توضیح می‌دهد «از زمانی که در هند بودم بیشتر متقاعد شدم که روش مقاومت #بدون_خشونت، کارآمدترین سلاح در دست مردم تحت ستم، برای رسیدن به عدالت و کرامت انسانی است» کینگ به روش بدون #خشونت در مقاومت مدنی باور داشت و بیشتر اطرافیان او، کسانی مانند «بایارد راستین» بودند که آموزه‌های گاندی را مطالعه کرده و می‌توانستند این آموزه‌ها را در جریان فعالیت‌ها به خدمت گیرند.

بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/node/1788

@Tavaana_TavaanaTech

گاندی و عدم خشونت

#مقاومت بدون #خشونت یا کنش #بدون_خشونت عمل دستیابی به اهداف از طریق تظاهرات نمادین، #نافرمانی_مدنی، عدم مشارکت اقتصادی و سیاسی و روش‌های دیگر، بدون استفاده از خشونت است. مقاومت بدون خشونت تا حد زیادی مترادف با مقاومت مدنیاست. هرکدام از این واژه‌ها («مقاومت بدون خشونت» و «مقاومت مدنی») دارای برتری‌های خاص خود و دلالت‌های معنایی با اندکی تفاوت است، که به طور خلاصه در مدخل مقاومت مدنی بررسی می‌شود. فرم جدید از مقاومت بدون خشونت توسط مهاتما گاندی عمومیت یافت.

فلسفه‌ی مبارزه ی بی‌خشونت یا #خشونت‌پرهیز #گاندی که خود نام ساتیاگراها بر آن نهاد الهام‌بخش بسیاری از جنبش‌های خشونت‌پرهیز در سراسر جهان شد.
رامین جهانبگلو در این ویدئو کوتاه نگاهی گذرا دارد بر اندیشه‌ی عدم خشونت گاندی.

ویدیوی کامل این جلسه: http://bit.ly/1RMpyM3
پادکست این جلسه را بشنوید:http://bit.ly/1Pn6lBG

@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

#مارتین_لوترکینگ: مبارزه برای #حقوق_برابر

در مقام یک رهبر مدنی و مدافع حقوق بشر، کینگ به شدت از نوشته‌ها و کنش‌های #گاندی الهام گرفت و چون رابطه قوی با گاندی حس می‌کرد، در سال ۱۹۵۹ به هند سفر کرد و به گفته او این سفر عمیقا بر درک او از #مقاومت_مدنی، اثر گذاشت. کینگ توضیح می‌دهد «از زمانی که در هند بودم بیشتر متقاعد شدم که روش مقاومت #بدون_خشونت، کارآمدترین سلاح در دست مردم تحت ستم، برای رسیدن به عدالت و کرامت انسانی است» کینگ به روش بدون #خشونت در مقاومت مدنی باور داشت و بیشتر اطرافیان او، کسانی مانند «بایارد راستین» بودند که آموزه‌های گاندی را مطالعه کرده و می‌توانستند این آموزه‌ها را در جریان فعالیت‌ها به خدمت گیرند.

بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/node/1788

@Tavaana_TavaanaTech

به بهانه‌ی زادروز مارتین لوترکینگ
goo.gl/j81zNt

مارتین لوتر کینگ: مبارزه برای حقوق برابر

در چهارم آوریل ۱۹۶۸، کینگ زمانی که در بالکن هتل خود در ممفیس تنسی ایستاده بود، ترور شد. سفر او برای حمایت از حقوق کارگران سیاه‌پوست بخش بهداشت بود. مرگ او منجر به آشوب و ناآرامی در سراسر کشور شد اما جنبش حقوق مدنی از خط خارج نشد و کماکان به مبارزه برای برابری سیاهان ادامه داد. ده‌ها سال پس از ترور کینگ، فعالین مدنی، برای پایان دادن به تبعیض نژادی در آمریکا مبارزه کردند. کار آنها بر مبنای میراث ارزنده کینگ و عمدتا به روش بدون خشونت بود و علی‌رغم مخالفت بی‌رحمانه، توانستند قوانین تبعیض‌آمیز را از بین برده و کشوری بسازند که بر برابری و عدالت بنا شده باشد.

اگرچه برده‌داری در اواخر قرن نوزدهم در آمریکا ملغی شد، ولی نژادپرستی نهادینه شده تا ده‌ها سال بعد ادامه داشت و سیاهان مورد ستم بودند. تا نیمه قرن بیستم سیاهان مجبور بودند از مکان‌های عمومی و مدارس جداگانه استفاده کنند و البته بهترین‌ها در انحصار سفیدپوستان بود. آنها به طور معمول از تبعیض در استخدام و مسکن رنج می‌بردند و حتی توسط بعضی سفیدپوستان مورد آزار قرار گرفته و نمی‌توانستند از حق رای خود به طور کامل استفاده کنند.
فعالین حقوق مدنی، ده‌ها سال برای برابری شهروندان آمریکایی مبارزه کردند و پیروزی‌های چشم‌گیری نیز به دست آوردند که از جمله آنها رای دادگاه عالی آمریکا در سال ۱۹۵۴ در مورد پرونده معروف «براون علیه شورای آموزش» بود که جداسازی دانش‌آموزان سیاه و سفید را مخالف قانون اساسی تشخیص داد.1 اگرچه این پیروزی‌ها نتوانست تبعیضی را که جامعه آمریکا گرفتار آن بود از بین ببرد، ولی شرایطی را به وجود آورد که در آن امکان برابری حقیقی سیاه و سفید در آمریکا دیده می‌شد. در چنین شرایطی مارتین لوتر کینگ به جنبش مبارزه برای احقاق حقوق مدنی سیاه‌پوستان آمریکا پیوست.

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/1BJsVeT

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ