انقلاب گل سرخ؛ وقتی گرجستان گفت «دیگر بس است!»
شهرهای رو به ویرانی، فقر گسترده، رهبری ابدی و فساد حاکم بر همه شئونات زندگی، توصیف وضعیت گرجستان در سال ۲۰۰۳ میلادی بود. دوازده سال پس از استقلال از اتحاد جماهیر شوروی و جنگ داخلی خشونت‌باری که پیامد آن بود، کشور دچار یک جوّ آخرالزمانی شده بود و حتی مرده‌های متحرک داشت.
«مردم گرجستان برای ۲۰۰ سال ... از بیان مکنونات قلبی خود محروم بودند و ناگزیر به انجام هر آنچه از آن‌ها خواسته می‌شد بودند. یکی از شهروندان گرجستان به خاطر می‌آورد که نمی‌توانست آنچه را می‌اندیشید بر زبان آورد؛ او یک مرده متحرک بود.» اما در کنار مردم گرجستان، که به مرده متحرک تقلیل یافته بودند، رهبر یک مومیایی بود. ادوارد شواردنادزه از سال ۱۹۷۲ به مدت بیست سال، با یک وقفه کوتاه، بر کشور حکومت کرده بود. او تا سال‌ها پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، محصور در ثروت، راهکارهای قدیمی فساد و تقلب‌های انتخاباتی، حکومت خود را با موفقیت در گرجستان حفظ کرده بود.
در چنین وضعیتی، همان‌طور که انتظار می‌رفت، افکار عمومی به مشارکت سیاسی کوچک‌ترین اعتقاد و اعتمادی نداشتند. با این حال شمار کثیری از جوانان و افراد تحصیل‌کرده از رخوت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی حاکم بر کشور به تنگ آمده بودند. آن‌ها به این نتیجه رسیده بودند که حکومت ۲۶ ساله شواردنادزه عامل رکود کشور بود. یکی از آن‌ها می‌گوید: «چهره شواردنادزه تجسم همه پلیدی‌ها بود و امید به خلاصی از آن ... در یک مرحله به جایی رسید که فکر می‌کردیم اگر از دست او خلاص شویم، از همه مشکلات آزاد خواهیم شد.» رهایی از شواردنادزه مستلزم برکنارکردن حزب او در انتخابات نوامبر ۲۰۰۳ بود که از دید همگان صرفا «تمرین نهایی» برای انتخابات ریاست جمهوری بود که قرار بود در سال ۲۰۰۴ برگزار شود.
دو روز بعد از برگزاری انتخابات، هنگامی که نیروهای مخالف یقین حاصل کردند که تقلبات فاحشی در انتخابات روی داده است، گروه‌های پیشتاز در صفوف مخالفان، در یک اقدام مشترک دست به حرکتی اعتراضی زدند. روز ۶ نوامبر نتیجه انتخابات در آجارا اعلام شد و روز ۷ نوامبر موعد اولتیماتوم مخالفان برای پایان‌بخشیدن به تقلبات انتخاباتی به سر رسید؛ بدون آن‌که به مطالبات آن‌ها پاسخ مطلوب داده شود. پس از آن، اعتراضات اوج گرفت و طیف وسیع مطالبات مخالفان حکومت در یک درخواست واحد تبلور پیدا کرد: استعفای ادوارد شواردنادزه از سمت ریاست جمهوری.
روز ۲۲ نوامبر با حرکت معترضان به سوی پارلمان و عدم مقاومت نیروهای امنیتی و پلیس محافظ ساختمان پارلمان، نافرمانی مدنی به اوج خود رسید. معترضان با گل‌های سرخ رُز در دست (به همین سبب به این انقلاب، انقلاب گل سرخ هم گفته می‌شود) وارد صحن مجلس شدند؛ شواردنادزه که در حال ایراد خطابه‌ای برای نمایندگان بود ناگهان با فریاد «استعفا! استعفا! استعفا!» جمعیت مواجه شد و در میان جنجالی که به راه افتاد به کمک محافظان شخصی‌اش به خارج از صحن مجلس هدایت شد؛ او روز بعد، از پایتخت گریخت و از سمت خود کناره‌گیری کرد.
این مطالعه موردی درباره تجربه کنش‌گران کشور گرجستان در مبارزه با حکومت تمامیت‌خواه ادوارد شوارد نادزه است که توسط آموزشکده توانا تهیه شده است.
برای مطالعه آن به لینک زیر بروید:
https://tavaana.org/fa/case-studies/Rose_Revolution_Georgia
#مطالعه_موردی #مقاومت_مدنی #نافرمانی_مدنی #انقلاب_گرجستان
@Tavaana_TavaanaTech
شهرهای رو به ویرانی، فقر گسترده، رهبری ابدی و فساد حاکم بر همه شئونات زندگی، توصیف وضعیت گرجستان در سال ۲۰۰۳ میلادی بود. دوازده سال پس از استقلال از اتحاد جماهیر شوروی و جنگ داخلی خشونت‌باری که پیامد آن بود، کشور دچار یک جوّ آخرالزمانی شده بود و حتی مرده‌های متحرک داشت.
«مردم گرجستان برای ۲۰۰ سال ... از بیان مکنونات قلبی خود محروم بودند و ناگزیر به انجام هر آنچه از آن‌ها خواسته می‌شد بودند. یکی از شهروندان گرجستان به خاطر می‌آورد که نمی‌توانست آنچه را می‌اندیشید بر زبان آورد؛ او یک مرده متحرک بود.» اما در کنار مردم گرجستان، که به مرده متحرک تقلیل یافته بودند، رهبر یک مومیایی بود. ادوارد شواردنادزه از سال ۱۹۷۲ به مدت بیست سال، با یک وقفه کوتاه، بر کشور حکومت کرده بود. او تا سال‌ها پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، محصور در ثروت، راهکارهای قدیمی فساد و تقلب‌های انتخاباتی، حکومت خود را با موفقیت در گرجستان حفظ کرده بود.
در چنین وضعیتی، همان‌طور که انتظار می‌رفت، افکار عمومی به مشارکت سیاسی کوچک‌ترین اعتقاد و اعتمادی نداشتند. با این حال شمار کثیری از جوانان و افراد تحصیل‌کرده از رخوت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی حاکم بر کشور به تنگ آمده بودند. آن‌ها به این نتیجه رسیده بودند که حکومت ۲۶ ساله شواردنادزه عامل رکود کشور بود. یکی از آن‌ها می‌گوید: «چهره شواردنادزه تجسم همه پلیدی‌ها بود و امید به خلاصی از آن ... در یک مرحله به جایی رسید که فکر می‌کردیم اگر از دست او خلاص شویم، از همه مشکلات آزاد خواهیم شد.» رهایی از شواردنادزه مستلزم برکنارکردن حزب او در انتخابات نوامبر ۲۰۰۳ بود که از دید همگان صرفا «تمرین نهایی» برای انتخابات ریاست جمهوری بود که قرار بود در سال ۲۰۰۴ برگزار شود.
دو روز بعد از برگزاری انتخابات، هنگامی که نیروهای مخالف یقین حاصل کردند که تقلبات فاحشی در انتخابات روی داده است، گروه‌های پیشتاز در صفوف مخالفان، در یک اقدام مشترک دست به حرکتی اعتراضی زدند. روز ۶ نوامبر نتیجه انتخابات در آجارا اعلام شد و روز ۷ نوامبر موعد اولتیماتوم مخالفان برای پایان‌بخشیدن به تقلبات انتخاباتی به سر رسید؛ بدون آن‌که به مطالبات آن‌ها پاسخ مطلوب داده شود. پس از آن، اعتراضات اوج گرفت و طیف وسیع مطالبات مخالفان حکومت در یک درخواست واحد تبلور پیدا کرد: استعفای ادوارد شواردنادزه از سمت ریاست جمهوری.
روز ۲۲ نوامبر با حرکت معترضان به سوی پارلمان و عدم مقاومت نیروهای امنیتی و پلیس محافظ ساختمان پارلمان، نافرمانی مدنی به اوج خود رسید. معترضان با گل‌های سرخ رُز در دست (به همین سبب به این انقلاب، انقلاب گل سرخ هم گفته می‌شود) وارد صحن مجلس شدند؛ شواردنادزه که در حال ایراد خطابه‌ای برای نمایندگان بود ناگهان با فریاد «استعفا! استعفا! استعفا!» جمعیت مواجه شد و در میان جنجالی که به راه افتاد به کمک محافظان شخصی‌اش به خارج از صحن مجلس هدایت شد؛ او روز بعد، از پایتخت گریخت و از سمت خود کناره‌گیری کرد.
این مطالعه موردی درباره تجربه کنش‌گران کشور گرجستان در مبارزه با حکومت تمامیت‌خواه ادوارد شوارد نادزه است که توسط آموزشکده توانا تهیه شده است.
برای مطالعه آن به لینک زیر بروید:
https://tavaana.org/fa/case-studies/Rose_Revolution_Georgia
#مطالعه_موردی #مقاومت_مدنی #نافرمانی_مدنی #انقلاب_گرجستان
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
انقلاب گل سرخ؛ وقتی گرجستان گفت «دیگر بس است!»
فقر گسترده و فساد فراگیر در سال ۲۰۰۳ گریبان گرجستان را گرفته بود. سال‌ها استبداد، مردم را از هر گونه مشارکت سیاسی و اجتماعی دلسرد کرده بود.
در همین شرایط شماری از جوانان و مخالفان، انتخابات نوامبر ۲۰۰۳ را برای ایجاد یک تغییر بزرگ غنیمت شمردند. یکی از رهبران اصلی کُمارا بود که روح مبارزه و مقاومت را به کالبد بی‌جان جامعه مدنی دمید.
روایت این ماجرا را در این ویدیو ببینید!
http://bit.ly/36xb9jg
نسخه نوشتاری:
http://bit.ly/2pAt209
#مطالعه_موردی #اسلایدشو #انقلاب_گرجستان #گرجستان #مقاومت_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
فقر گسترده و فساد فراگیر در سال ۲۰۰۳ گریبان گرجستان را گرفته بود. سال‌ها استبداد، مردم را از هر گونه مشارکت سیاسی و اجتماعی دلسرد کرده بود.
در همین شرایط شماری از جوانان و مخالفان، انتخابات نوامبر ۲۰۰۳ را برای ایجاد یک تغییر بزرگ غنیمت شمردند. یکی از رهبران اصلی کُمارا بود که روح مبارزه و مقاومت را به کالبد بی‌جان جامعه مدنی دمید.
روایت این ماجرا را در این ویدیو ببینید!
http://bit.ly/36xb9jg
نسخه نوشتاری:
http://bit.ly/2pAt209
#مطالعه_موردی #اسلایدشو #انقلاب_گرجستان #گرجستان #مقاومت_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
انقلاب گل سرخ؛ وقتی گرجستان گفت «دیگر بس است!»
شهرهای رو به ویرانی، فقر گسترده، رهبری ابدی و فساد حاکم بر همه شئونات زندگی، توصیف وضعیت گرجستان در سال ۲۰۰۳ میلادی بود. دوازده سال پس از استقلال از اتحاد جماهیر شوروی و جنگ داخلی خشونت‌باری که پیامد آن بود، کشور دچار یک جوّ آخرالزمانی شده بود و حتی مرده‌های متحرک داشت.
«مردم گرجستان برای ۲۰۰ سال ... از بیان مکنونات قلبی خود محروم بودند و ناگزیر به انجام هر آنچه از آن‌ها خواسته می‌شد بودند. یکی از شهروندان گرجستان به خاطر می‌آورد که نمی‌توانست آنچه را می‌اندیشید بر زبان آورد؛ او یک مرده متحرک بود.» اما در کنار مردم گرجستان، که به مرده متحرک تقلیل یافته بودند، رهبر یک مومیایی بود. ادوارد شواردنادزه از سال ۱۹۷۲ به مدت بیست سال، با یک وقفه کوتاه، بر کشور حکومت کرده بود. او تا سال‌ها پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، محصور در ثروت، راهکارهای قدیمی فساد و تقلب‌های انتخاباتی، حکومت خود را با موفقیت در گرجستان حفظ کرده بود.
در چنین وضعیتی، همان‌طور که انتظار می‌رفت، افکار عمومی به مشارکت سیاسی کوچک‌ترین اعتقاد و اعتمادی نداشتند. با این حال شمار کثیری از جوانان و افراد تحصیل‌کرده از رخوت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی حاکم بر کشور به تنگ آمده بودند. آن‌ها به این نتیجه رسیده بودند که حکومت ۲۶ ساله شواردنادزه عامل رکود کشور بود. یکی از آن‌ها می‌گوید: «چهره شواردنادزه تجسم همه پلیدی‌ها بود و امید به خلاصی از آن ... در یک مرحله به جایی رسید که فکر می‌کردیم اگر از دست او خلاص شویم، از همه مشکلات آزاد خواهیم شد.» رهایی از شواردنادزه مستلزم برکنارکردن حزب او در انتخابات نوامبر ۲۰۰۳ بود که از دید همگان صرفا «تمرین نهایی» برای انتخابات ریاست جمهوری بود که قرار بود در سال ۲۰۰۴ برگزار شود.
دو روز بعد از برگزاری انتخابات، هنگامی که نیروهای مخالف یقین حاصل کردند که تقلبات فاحشی در انتخابات روی داده است، گروه‌های پیشتاز در صفوف مخالفان، در یک اقدام مشترک دست به حرکتی اعتراضی زدند. روز ۶ نوامبر نتیجه انتخابات در آجارا اعلام شد و روز ۷ نوامبر موعد اولتیماتوم مخالفان برای پایان‌بخشیدن به تقلبات انتخاباتی به سر رسید؛ بدون آن‌که به مطالبات آن‌ها پاسخ مطلوب داده شود. پس از آن، اعتراضات اوج گرفت و طیف وسیع مطالبات مخالفان حکومت در یک درخواست واحد تبلور پیدا کرد: استعفای ادوارد شواردنادزه از سمت ریاست جمهوری.
روز ۲۲ نوامبر با حرکت معترضان به سوی پارلمان و عدم مقاومت نیروهای امنیتی و پلیس محافظ ساختمان پارلمان، نافرمانی مدنی به اوج خود رسید. معترضان با گل‌های سرخ رُز در دست (به همین سبب به این انقلاب، انقلاب گل سرخ هم گفته می‌شود) وارد صحن مجلس شدند؛ شواردنادزه که در حال ایراد خطابه‌ای برای نمایندگان بود ناگهان با فریاد «استعفا! استعفا! استعفا!» جمعیت مواجه شد و در میان جنجالی که به راه افتاد به کمک محافظان شخصی‌اش به خارج از صحن مجلس هدایت شد؛ او روز بعد، از پایتخت گریخت و از سمت خود کناره‌گیری کرد.
این مطالعه موردی درباره تجربه کنش‌گران کشور گرجستان در مبارزه با حکومت تمامیت‌خواه ادوارد شوارد نادزه است که توسط آموزشکده توانا تهیه شده است.
برای مطالعه آن به لینک زیر بروید:
https://tavaana.org/fa/case-studies/Rose_Revolution_Georgia
#مطالعه_موردی #مقاومت_مدنی #نافرمانی_مدنی #انقلاب_گرجستان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
شهرهای رو به ویرانی، فقر گسترده، رهبری ابدی و فساد حاکم بر همه شئونات زندگی، توصیف وضعیت گرجستان در سال ۲۰۰۳ میلادی بود. دوازده سال پس از استقلال از اتحاد جماهیر شوروی و جنگ داخلی خشونت‌باری که پیامد آن بود، کشور دچار یک جوّ آخرالزمانی شده بود و حتی مرده‌های متحرک داشت.
«مردم گرجستان برای ۲۰۰ سال ... از بیان مکنونات قلبی خود محروم بودند و ناگزیر به انجام هر آنچه از آن‌ها خواسته می‌شد بودند. یکی از شهروندان گرجستان به خاطر می‌آورد که نمی‌توانست آنچه را می‌اندیشید بر زبان آورد؛ او یک مرده متحرک بود.» اما در کنار مردم گرجستان، که به مرده متحرک تقلیل یافته بودند، رهبر یک مومیایی بود. ادوارد شواردنادزه از سال ۱۹۷۲ به مدت بیست سال، با یک وقفه کوتاه، بر کشور حکومت کرده بود. او تا سال‌ها پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، محصور در ثروت، راهکارهای قدیمی فساد و تقلب‌های انتخاباتی، حکومت خود را با موفقیت در گرجستان حفظ کرده بود.
در چنین وضعیتی، همان‌طور که انتظار می‌رفت، افکار عمومی به مشارکت سیاسی کوچک‌ترین اعتقاد و اعتمادی نداشتند. با این حال شمار کثیری از جوانان و افراد تحصیل‌کرده از رخوت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی حاکم بر کشور به تنگ آمده بودند. آن‌ها به این نتیجه رسیده بودند که حکومت ۲۶ ساله شواردنادزه عامل رکود کشور بود. یکی از آن‌ها می‌گوید: «چهره شواردنادزه تجسم همه پلیدی‌ها بود و امید به خلاصی از آن ... در یک مرحله به جایی رسید که فکر می‌کردیم اگر از دست او خلاص شویم، از همه مشکلات آزاد خواهیم شد.» رهایی از شواردنادزه مستلزم برکنارکردن حزب او در انتخابات نوامبر ۲۰۰۳ بود که از دید همگان صرفا «تمرین نهایی» برای انتخابات ریاست جمهوری بود که قرار بود در سال ۲۰۰۴ برگزار شود.
دو روز بعد از برگزاری انتخابات، هنگامی که نیروهای مخالف یقین حاصل کردند که تقلبات فاحشی در انتخابات روی داده است، گروه‌های پیشتاز در صفوف مخالفان، در یک اقدام مشترک دست به حرکتی اعتراضی زدند. روز ۶ نوامبر نتیجه انتخابات در آجارا اعلام شد و روز ۷ نوامبر موعد اولتیماتوم مخالفان برای پایان‌بخشیدن به تقلبات انتخاباتی به سر رسید؛ بدون آن‌که به مطالبات آن‌ها پاسخ مطلوب داده شود. پس از آن، اعتراضات اوج گرفت و طیف وسیع مطالبات مخالفان حکومت در یک درخواست واحد تبلور پیدا کرد: استعفای ادوارد شواردنادزه از سمت ریاست جمهوری.
روز ۲۲ نوامبر با حرکت معترضان به سوی پارلمان و عدم مقاومت نیروهای امنیتی و پلیس محافظ ساختمان پارلمان، نافرمانی مدنی به اوج خود رسید. معترضان با گل‌های سرخ رُز در دست (به همین سبب به این انقلاب، انقلاب گل سرخ هم گفته می‌شود) وارد صحن مجلس شدند؛ شواردنادزه که در حال ایراد خطابه‌ای برای نمایندگان بود ناگهان با فریاد «استعفا! استعفا! استعفا!» جمعیت مواجه شد و در میان جنجالی که به راه افتاد به کمک محافظان شخصی‌اش به خارج از صحن مجلس هدایت شد؛ او روز بعد، از پایتخت گریخت و از سمت خود کناره‌گیری کرد.
این مطالعه موردی درباره تجربه کنش‌گران کشور گرجستان در مبارزه با حکومت تمامیت‌خواه ادوارد شوارد نادزه است که توسط آموزشکده توانا تهیه شده است.
برای مطالعه آن به لینک زیر بروید:
https://tavaana.org/fa/case-studies/Rose_Revolution_Georgia
#مطالعه_موردی #مقاومت_مدنی #نافرمانی_مدنی #انقلاب_گرجستان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
انقلاب گل سرخ؛ وقتی گرجستان گفت «دیگر بس است!»
شهرهای رو به ویرانی، فقر گسترده، رهبری ابدی و فساد حاکم بر همه شئونات زندگی، توصیف وضعیت گرجستان در سال ۲۰۰۳ میلادی بود. دوازده سال پس از استقلال از اتحاد جماهیر شوروی و جنگ داخلی خشونت‌باری که پیامد آن بود، کشور دچار یک جوّ آخرالزمانی شده بود و حتی مرده‌های متحرک داشت.
در چنین وضعیتی، همان‌طور که انتظار می‌رفت، افکار عمومی به مشارکت سیاسی کوچک‌ترین اعتقاد و اعتمادی نداشتند. با این حال شمار کثیری از جوانان و افراد تحصیل‌کرده از رخوت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی حاکم بر کشور به تنگ آمده بودند. آن‌ها به این نتیجه رسیده بودند که حکومت ۲۶ ساله شواردنادزه عامل رکود کشور بود. یکی از آن‌ها می‌گوید: «چهره شواردنادزه تجسم همه پلیدی‌ها بود و امید به خلاصی از آن ...».
- این مطالعه موردی درباره تجربه کنش‌گران کشور گرجستان در مبارزه با حکومت تمامیت‌خواه ادوارد شوارد نادزه است که توسط آموزشکده توانا تهیه شده است.
برای مطالعه آن به لینک زیر بروید:
https://tavaana.org/fa/case-studies/Rose_Revolution_Georgia
#انقلاب_گرجستان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
شهرهای رو به ویرانی، فقر گسترده، رهبری ابدی و فساد حاکم بر همه شئونات زندگی، توصیف وضعیت گرجستان در سال ۲۰۰۳ میلادی بود. دوازده سال پس از استقلال از اتحاد جماهیر شوروی و جنگ داخلی خشونت‌باری که پیامد آن بود، کشور دچار یک جوّ آخرالزمانی شده بود و حتی مرده‌های متحرک داشت.
در چنین وضعیتی، همان‌طور که انتظار می‌رفت، افکار عمومی به مشارکت سیاسی کوچک‌ترین اعتقاد و اعتمادی نداشتند. با این حال شمار کثیری از جوانان و افراد تحصیل‌کرده از رخوت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی حاکم بر کشور به تنگ آمده بودند. آن‌ها به این نتیجه رسیده بودند که حکومت ۲۶ ساله شواردنادزه عامل رکود کشور بود. یکی از آن‌ها می‌گوید: «چهره شواردنادزه تجسم همه پلیدی‌ها بود و امید به خلاصی از آن ...».
- این مطالعه موردی درباره تجربه کنش‌گران کشور گرجستان در مبارزه با حکومت تمامیت‌خواه ادوارد شوارد نادزه است که توسط آموزشکده توانا تهیه شده است.
برای مطالعه آن به لینک زیر بروید:
https://tavaana.org/fa/case-studies/Rose_Revolution_Georgia
#انقلاب_گرجستان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
انقلاب گل سرخ؛ وقتی گرجستان گفت «دیگر بس است!»
شهرهای رو به ویرانی، فقر گسترده، رهبری ابدی و فساد حاکم بر همه شئونات زندگی، توصیف وضعیت گرجستان در سال ۲۰۰۳ میلادی بود. دوازده سال پس از استقلال از اتحاد جماهیر شوروی و جنگ داخلی خشونت‌باری که پیامد آن بود، کشور دچار یک جوّ آخرالزمانی شده بود و حتی مرده‌های متحرک داشت.
در چنین وضعیتی، همان‌طور که انتظار می‌رفت، افکار عمومی به مشارکت سیاسی کوچک‌ترین اعتقاد و اعتمادی نداشتند. با این حال شمار کثیری از جوانان و افراد تحصیل‌کرده از رخوت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی حاکم بر کشور به تنگ آمده بودند. آن‌ها به این نتیجه رسیده بودند که حکومت ۲۶ ساله شواردنادزه عامل رکود کشور بود. یکی از آن‌ها می‌گوید: «چهره شواردنادزه تجسم همه پلیدی‌ها بود و امید به خلاصی از آن ...».
- این مطالعه موردی درباره تجربه کنش‌گران کشور گرجستان در مبارزه با حکومت تمامیت‌خواه ادوارد شوارد نادزه است که توسط آموزشکده توانا تهیه شده است.
برای مطالعه آن به لینک زیر بروید:
https://tavaana.org/fa/case-studies/Rose_Revolution_Georgia
#انقلاب_گرجستان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
شهرهای رو به ویرانی، فقر گسترده، رهبری ابدی و فساد حاکم بر همه شئونات زندگی، توصیف وضعیت گرجستان در سال ۲۰۰۳ میلادی بود. دوازده سال پس از استقلال از اتحاد جماهیر شوروی و جنگ داخلی خشونت‌باری که پیامد آن بود، کشور دچار یک جوّ آخرالزمانی شده بود و حتی مرده‌های متحرک داشت.
در چنین وضعیتی، همان‌طور که انتظار می‌رفت، افکار عمومی به مشارکت سیاسی کوچک‌ترین اعتقاد و اعتمادی نداشتند. با این حال شمار کثیری از جوانان و افراد تحصیل‌کرده از رخوت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی حاکم بر کشور به تنگ آمده بودند. آن‌ها به این نتیجه رسیده بودند که حکومت ۲۶ ساله شواردنادزه عامل رکود کشور بود. یکی از آن‌ها می‌گوید: «چهره شواردنادزه تجسم همه پلیدی‌ها بود و امید به خلاصی از آن ...».
- این مطالعه موردی درباره تجربه کنش‌گران کشور گرجستان در مبارزه با حکومت تمامیت‌خواه ادوارد شوارد نادزه است که توسط آموزشکده توانا تهیه شده است.
برای مطالعه آن به لینک زیر بروید:
https://tavaana.org/fa/case-studies/Rose_Revolution_Georgia
#انقلاب_گرجستان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
انقلاب گل سرخ؛ وقتی گرجستان گفت «دیگر بس است!»
فقر گسترده و فساد فراگیر در سال ۲۰۰۳ گریبان گرجستان را گرفته بود. سال‌ها استبداد، مردم را از هر گونه مشارکت سیاسی و اجتماعی دلسرد کرده بود.
در همین شرایط شماری از جوانان و مخالفان، انتخابات نوامبر ۲۰۰۳ را برای ایجاد یک تغییر بزرگ غنیمت شمردند. یکی از رهبران اصلی کُمارا بود که روح مبارزه و مقاومت را به کالبد بی‌جان جامعه مدنی دمید.
روایت این ماجرا را در این ویدیو ببینید!
http://bit.ly/36xb9jg
نسخه نوشتاری:
http://bit.ly/2pAt209
#مطالعه_موردی #اسلایدشو #انقلاب_گرجستان #گرجستان #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #مقاومت_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
فقر گسترده و فساد فراگیر در سال ۲۰۰۳ گریبان گرجستان را گرفته بود. سال‌ها استبداد، مردم را از هر گونه مشارکت سیاسی و اجتماعی دلسرد کرده بود.
در همین شرایط شماری از جوانان و مخالفان، انتخابات نوامبر ۲۰۰۳ را برای ایجاد یک تغییر بزرگ غنیمت شمردند. یکی از رهبران اصلی کُمارا بود که روح مبارزه و مقاومت را به کالبد بی‌جان جامعه مدنی دمید.
روایت این ماجرا را در این ویدیو ببینید!
http://bit.ly/36xb9jg
نسخه نوشتاری:
http://bit.ly/2pAt209
#مطالعه_موردی #اسلایدشو #انقلاب_گرجستان #گرجستان #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #مقاومت_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech