Forwarded from آموزشکده توانا
مبارزه با آلودگی هوا در چین
مدیرکل دفتر مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست میگوید تلفات آلودگی هوا درتهران به اندازه سقوط سالانه ۱۰۰بوئینگ پانصد نفری است.
آلودگی‌ای که اجتناب‌پذیر است اما عزم جدی‌ای وجود ندارد.
در این مطالعه موردی به آلودگی هوا در چین و مبارزه فعالان محیط زیست در این کشور می‌پردازیم.
در سال ۲۰۱۶،شماری ازمردم در شهر چنگ‌دو چین در اعتراض به #آلودگی_هوا بر صورت مجسمه‌های شهر ماسک زدند.مجسمه‌ها در سکوت،درحالی که مه دود سنگین آنها را در خود گرفته بود،گویی به آلودگی هوا معترض بودند.شهروندان از هوای آلوده‌ای که استنشاق می‌کردند خسته شده بودند.
شهروندان چنگ‌دو مصمم بودند که علیه خطر قریب‌الوقوعی که شهر را تهدید می‌کرد اعتراض کنند، اما گزینه‌هایشان محدود بود. #آزادی_بیان و تجمعات در چین محدود است.علی‌رغم آن‌که اعتراض مجسمه‌ها به شیوه‌ای زیرکانه و کاملا عاری از خشونت ابراز شده بود، رژیم در صدد سرکوب معترضان بر آمد.
به این ترتیب طرح اعتراض گسترده و فراگیر منتفی شد،اما گروهی از هنرمندان تصمیم گرفتند کماکان به مبارزه ادامه دهند.آنها با قدم‌زدن در شهر درحالی که ماسک برصورت داشتند،به اعتراضات خود ادامه دادند.اما با وجود اینکه این شیوه کار به گمان‌شان قانونی بود، هشت تن از آنها بازداشت شدند.
طولی نکشید که ماسکها از صورت مجسمه‌ها برداشته شد و تب اعتراضات فروکش کرد.رژیم برمعترضان غلبه کرد ولی سوالات بسیاری بی‌جواب باقی ماند.در سال ۲۰۱۴ حکومت چین اعلام کرد که مبارزه با آلودگی هوا را دردستور کار خود قرار می‌دهد واز آن زمان تا کنون با کنشگران محیط زیست همکاری کرده است.
شی جین‌پینگ، رئیس جمهور چین، بر شدت استبداد در این کشور افزوده است. در زمان او محدودیت زمانی برای تصدی سمت ریاست جمهوری حذف شده، نظارت و سانسور در فضای مجازی افزایش یافته است، اقلیت‌های قومی بیش از پیش مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند و جامعه مدنی سرکوب می‌شود.
چین از حیث آزادی‌های انفرادی برای بیان «نظرات شخصی در موضوعات سیاسی و سایر مطالب حساس» و از حیث آزادی تجمعات در رتبه یک از ۴ (یعنی پایین‌ترین رده رتبه‌بندی)، و از حیث آزادی نهادهای غیردولتی در رتبه صفر از ۴ رده‌بندی شده است. فضا برای ابراز مخالفت سیاسی در چین بسیار تنگ است.
با همه این بگیر و ببندها و محدودیت‌ها، آلودگی هوا یک بحران مزمن و بنیادی است و شهروندان چینی حاضر نیستند علی‌رغم خطرات بالقوه و تهدیدها، کوتاه بیایند یا سکوت کنند.
در ماه مه سال ۲۰۱۸، سازمان جهانی بهداشت اعلام کرد که سالانه قریب به هفت‌میلیون نفر بر اثر آلودگی هوا جان خود را از دست می‌دهند. این مرگ‌ومیرها را می‌توان به استنشاق ذرات ریز معلق در هوا / ریزگرد مرتبط دانست.
ما جون، نویسنده و فعال محیط زیست، بیش از ۲۰سال سابقه مبارزه با آلودگی در چین دارد.او در سال ۱۹۹۹ کتاب«بحران آب در چین»را منتشکرد که در زمینه تغییرات اقلیمی دست‌آورد بی‌سابقه‌ای بود. این کتاب اثر مخرب رشد سریع اقتصادی بر محیط زیست را در چین نشان می‌دهد.
درسال ۲۰۰۶ ما جون موسسه امورعمومی وزیست محیطی آی.پی.ای (IPE) را تاسیس کرد؛یک نهاد غیرانتفاعی که مرکز آن درپکن است.هدف این موسسه این بود که با افزایش آگاهی عمومی و اعمال فشار بر بنگاه‌های اقتصادی خصوصی و دولتی درچین آنها را به پذیرفتن مسئولیتی که در قبال محیط زیست دارند ترغیب کند.
آی.پی.ای با تعقیب شرکتهای چند‌ملیتی خصوصی درچین شهرت بزرگی کسب کرد. مهمترین کارزارآن علیه شرکت اپل بود؛در سال ۲۰۱۱، آی.پی.ای درگزارشی باعنوان «چهره دیگر اپل»ازجزئیات سوء‌مدیریت و شرایط وخیم کاری برای کارگرانی پرده برداشت که برای کارخانجاتی کار می‌کنند که درچین با اپل همکاری می‌کنند
آی.پی.ای با تعقیب شرکتهای چند‌ملیتی خصوصی درچین شهرت بزرگی کسب کرد. مهمترین کارزارآن علیه شرکت اپل بود؛در سال ۲۰۱۱، آی.پی.ای در گزارشی باعنوان«چهره دیگر اپل» از جزئیات سوء‌مدیریت وشرایط وخیم کاری برای کارگرانی پرده برداشت که برای کارخانجاتی کار می‌کنند که درچین با اپل همکاری می‌کنند.
برای دانستن بیش‌تر در مورد فعالیت کنشگران محیط زیست در چنین مطلب خواندنی «مبارزه با آلودگی هوا در چین» را از دست ندهید.
#مطالعه_موردی #محیط_زیست #چین
http://bit.ly/34mee4F
لینک نسخه انگلیسی:
http://bit.ly/34luFy8
کانال کلاس و کتاب توانا:
t.me/tavaana
@Tavaana_TavaanaTech
مدیرکل دفتر مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست میگوید تلفات آلودگی هوا درتهران به اندازه سقوط سالانه ۱۰۰بوئینگ پانصد نفری است.
آلودگی‌ای که اجتناب‌پذیر است اما عزم جدی‌ای وجود ندارد.
در این مطالعه موردی به آلودگی هوا در چین و مبارزه فعالان محیط زیست در این کشور می‌پردازیم.
در سال ۲۰۱۶،شماری ازمردم در شهر چنگ‌دو چین در اعتراض به #آلودگی_هوا بر صورت مجسمه‌های شهر ماسک زدند.مجسمه‌ها در سکوت،درحالی که مه دود سنگین آنها را در خود گرفته بود،گویی به آلودگی هوا معترض بودند.شهروندان از هوای آلوده‌ای که استنشاق می‌کردند خسته شده بودند.
شهروندان چنگ‌دو مصمم بودند که علیه خطر قریب‌الوقوعی که شهر را تهدید می‌کرد اعتراض کنند، اما گزینه‌هایشان محدود بود. #آزادی_بیان و تجمعات در چین محدود است.علی‌رغم آن‌که اعتراض مجسمه‌ها به شیوه‌ای زیرکانه و کاملا عاری از خشونت ابراز شده بود، رژیم در صدد سرکوب معترضان بر آمد.
به این ترتیب طرح اعتراض گسترده و فراگیر منتفی شد،اما گروهی از هنرمندان تصمیم گرفتند کماکان به مبارزه ادامه دهند.آنها با قدم‌زدن در شهر درحالی که ماسک برصورت داشتند،به اعتراضات خود ادامه دادند.اما با وجود اینکه این شیوه کار به گمان‌شان قانونی بود، هشت تن از آنها بازداشت شدند.
طولی نکشید که ماسکها از صورت مجسمه‌ها برداشته شد و تب اعتراضات فروکش کرد.رژیم برمعترضان غلبه کرد ولی سوالات بسیاری بی‌جواب باقی ماند.در سال ۲۰۱۴ حکومت چین اعلام کرد که مبارزه با آلودگی هوا را دردستور کار خود قرار می‌دهد واز آن زمان تا کنون با کنشگران محیط زیست همکاری کرده است.
شی جین‌پینگ، رئیس جمهور چین، بر شدت استبداد در این کشور افزوده است. در زمان او محدودیت زمانی برای تصدی سمت ریاست جمهوری حذف شده، نظارت و سانسور در فضای مجازی افزایش یافته است، اقلیت‌های قومی بیش از پیش مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند و جامعه مدنی سرکوب می‌شود.
چین از حیث آزادی‌های انفرادی برای بیان «نظرات شخصی در موضوعات سیاسی و سایر مطالب حساس» و از حیث آزادی تجمعات در رتبه یک از ۴ (یعنی پایین‌ترین رده رتبه‌بندی)، و از حیث آزادی نهادهای غیردولتی در رتبه صفر از ۴ رده‌بندی شده است. فضا برای ابراز مخالفت سیاسی در چین بسیار تنگ است.
با همه این بگیر و ببندها و محدودیت‌ها، آلودگی هوا یک بحران مزمن و بنیادی است و شهروندان چینی حاضر نیستند علی‌رغم خطرات بالقوه و تهدیدها، کوتاه بیایند یا سکوت کنند.
در ماه مه سال ۲۰۱۸، سازمان جهانی بهداشت اعلام کرد که سالانه قریب به هفت‌میلیون نفر بر اثر آلودگی هوا جان خود را از دست می‌دهند. این مرگ‌ومیرها را می‌توان به استنشاق ذرات ریز معلق در هوا / ریزگرد مرتبط دانست.
ما جون، نویسنده و فعال محیط زیست، بیش از ۲۰سال سابقه مبارزه با آلودگی در چین دارد.او در سال ۱۹۹۹ کتاب«بحران آب در چین»را منتشکرد که در زمینه تغییرات اقلیمی دست‌آورد بی‌سابقه‌ای بود. این کتاب اثر مخرب رشد سریع اقتصادی بر محیط زیست را در چین نشان می‌دهد.
درسال ۲۰۰۶ ما جون موسسه امورعمومی وزیست محیطی آی.پی.ای (IPE) را تاسیس کرد؛یک نهاد غیرانتفاعی که مرکز آن درپکن است.هدف این موسسه این بود که با افزایش آگاهی عمومی و اعمال فشار بر بنگاه‌های اقتصادی خصوصی و دولتی درچین آنها را به پذیرفتن مسئولیتی که در قبال محیط زیست دارند ترغیب کند.
آی.پی.ای با تعقیب شرکتهای چند‌ملیتی خصوصی درچین شهرت بزرگی کسب کرد. مهمترین کارزارآن علیه شرکت اپل بود؛در سال ۲۰۱۱، آی.پی.ای درگزارشی باعنوان «چهره دیگر اپل»ازجزئیات سوء‌مدیریت و شرایط وخیم کاری برای کارگرانی پرده برداشت که برای کارخانجاتی کار می‌کنند که درچین با اپل همکاری می‌کنند
آی.پی.ای با تعقیب شرکتهای چند‌ملیتی خصوصی درچین شهرت بزرگی کسب کرد. مهمترین کارزارآن علیه شرکت اپل بود؛در سال ۲۰۱۱، آی.پی.ای در گزارشی باعنوان«چهره دیگر اپل» از جزئیات سوء‌مدیریت وشرایط وخیم کاری برای کارگرانی پرده برداشت که برای کارخانجاتی کار می‌کنند که درچین با اپل همکاری می‌کنند.
برای دانستن بیش‌تر در مورد فعالیت کنشگران محیط زیست در چنین مطلب خواندنی «مبارزه با آلودگی هوا در چین» را از دست ندهید.
#مطالعه_موردی #محیط_زیست #چین
http://bit.ly/34mee4F
لینک نسخه انگلیسی:
http://bit.ly/34luFy8
کانال کلاس و کتاب توانا:
t.me/tavaana
@Tavaana_TavaanaTech