Forwarded from عکس نگار
#سبک_زندگی_اسلامی
📚حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ علی آقا بهجت (پسر آیت الله بهجت) می گفت:
✨از وقتی که به بلوغ رسیدم ایشان برای کاری صدایم نکردند؛
⚡️حتی برای آن که بروم نان بخرم، میفرمودند : "اگر نان در خانه باشد شاید خانواده لازم داشته باشند."
👈وقتی کاری با من داشتند از دور صدا نمی‌زدند، با سنّی قریب به صد سال بلند می‌شدند می‌آمدند جایی که بودم و کارشان را می فرمودند. اگراحیاناً پیدایم نمی‌کرد صدایم می‌کرد: علی آقا.
🌸با همه مهربان بود، درد همه درد او بود. اگر کسی در خانه بیمار می‌شد دائم جویای حال او بود. لطف و مهربانی‌اش شامل حال همه می‌شد حتی حیوانات خانگی!
🌼زندگی بسیار ساده‌ای داشتند و در خوراک و پوشاک به کمترین‌ها قانع بودند و اصلاً "من" در زندگی نداشتند.
🔷خیلی کم می‌خوابید؛ روزی سه الی چهار ساعت و بقیه اوقات مشغول عبادت و تحقیق و تدریس بودند.
_____________
شما هم دعوتید به معنویت و آرامش در کانال👇
https://telegram.me/joinchat/BP2ZADwrNsj4oux-5TAtmQ
📚حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ علی آقا بهجت (پسر آیت الله بهجت) می گفت:
✨از وقتی که به بلوغ رسیدم ایشان برای کاری صدایم نکردند؛
⚡️حتی برای آن که بروم نان بخرم، میفرمودند : "اگر نان در خانه باشد شاید خانواده لازم داشته باشند."
👈وقتی کاری با من داشتند از دور صدا نمی‌زدند، با سنّی قریب به صد سال بلند می‌شدند می‌آمدند جایی که بودم و کارشان را می فرمودند. اگراحیاناً پیدایم نمی‌کرد صدایم می‌کرد: علی آقا.
🌸با همه مهربان بود، درد همه درد او بود. اگر کسی در خانه بیمار می‌شد دائم جویای حال او بود. لطف و مهربانی‌اش شامل حال همه می‌شد حتی حیوانات خانگی!
🌼زندگی بسیار ساده‌ای داشتند و در خوراک و پوشاک به کمترین‌ها قانع بودند و اصلاً "من" در زندگی نداشتند.
🔷خیلی کم می‌خوابید؛ روزی سه الی چهار ساعت و بقیه اوقات مشغول عبادت و تحقیق و تدریس بودند.
_____________
شما هم دعوتید به معنویت و آرامش در کانال👇
https://telegram.me/joinchat/BP2ZADwrNsj4oux-5TAtmQ
Forwarded from عکس نگار
#سبک_زندگی_اسلامی
📚حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ علی آقا بهجت (پسر آیت الله بهجت) می گفت:
✨از وقتی که به بلوغ رسیدم ایشان برای کاری صدایم نکردند؛
⚡️حتی برای آن که بروم نان بخرم، میفرمودند : "اگر نان در خانه باشد شاید خانواده لازم داشته باشند."
👈وقتی کاری با من داشتند از دور صدا نمی‌زدند، با سنّی قریب به صد سال بلند می‌شدند می‌آمدند جایی که بودم و کارشان را می فرمودند. اگراحیاناً پیدایم نمی‌کرد صدایم می‌کرد: علی آقا.
🌸با همه مهربان بود، درد همه درد او بود. اگر کسی در خانه بیمار می‌شد دائم جویای حال او بود. لطف و مهربانی‌اش شامل حال همه می‌شد حتی حیوانات خانگی!
🌼زندگی بسیار ساده‌ای داشتند و در خوراک و پوشاک به کمترین‌ها قانع بودند و اصلاً "من" در زندگی نداشتند.
🔷خیلی کم می‌خوابید؛ روزی سه الی چهار ساعت و بقیه اوقات مشغول عبادت و تحقیق و تدریس بودند.
_____________
شما هم دعوتید به معنویت و آرامش در کانال👇
https://telegram.me/joinchat/BP2ZADwrNsj4oux-5TAtmQ
📚حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ علی آقا بهجت (پسر آیت الله بهجت) می گفت:
✨از وقتی که به بلوغ رسیدم ایشان برای کاری صدایم نکردند؛
⚡️حتی برای آن که بروم نان بخرم، میفرمودند : "اگر نان در خانه باشد شاید خانواده لازم داشته باشند."
👈وقتی کاری با من داشتند از دور صدا نمی‌زدند، با سنّی قریب به صد سال بلند می‌شدند می‌آمدند جایی که بودم و کارشان را می فرمودند. اگراحیاناً پیدایم نمی‌کرد صدایم می‌کرد: علی آقا.
🌸با همه مهربان بود، درد همه درد او بود. اگر کسی در خانه بیمار می‌شد دائم جویای حال او بود. لطف و مهربانی‌اش شامل حال همه می‌شد حتی حیوانات خانگی!
🌼زندگی بسیار ساده‌ای داشتند و در خوراک و پوشاک به کمترین‌ها قانع بودند و اصلاً "من" در زندگی نداشتند.
🔷خیلی کم می‌خوابید؛ روزی سه الی چهار ساعت و بقیه اوقات مشغول عبادت و تحقیق و تدریس بودند.
_____________
شما هم دعوتید به معنویت و آرامش در کانال👇
https://telegram.me/joinchat/BP2ZADwrNsj4oux-5TAtmQ
🏵 هنگام صبح در خانۀ امام باقر علیه السلام چه میگذشت؟
🔸حضرت امام صادق علیه السلام:
وَ كَانَ يَجْمَعُنَا فَيَأْمُرُنَا بِالذِّكْرِ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ وَ يَأْمُرُ بِالْقِرَاءَةِ مَنْ كَانَ يَقْرَأُ مِنَّا وَ مَنْ كَانَ لَا يَقْرَأُ مِنَّا أَمَرَهُ بِالذِّكْر
🍃پدرم ما را جمع می کردند و به ما دستور می دادند که مشغول ذکر باشیم تا خورشید طلوع کند؛
🍃و هر کس خواندن می دانست، امر میفرمودند که قرآن بخواند و هر کس نمی دانست، امر به ذکر میفرمودند.
📚 «کافی» ج 2 ص 499
#ذکر #تلاوت_قرآن
#بین_الطلوعین
#سبک_زندگی
👇👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/BP2ZADwrNsj4oux-5TAtmQ
🔸حضرت امام صادق علیه السلام:
وَ كَانَ يَجْمَعُنَا فَيَأْمُرُنَا بِالذِّكْرِ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ وَ يَأْمُرُ بِالْقِرَاءَةِ مَنْ كَانَ يَقْرَأُ مِنَّا وَ مَنْ كَانَ لَا يَقْرَأُ مِنَّا أَمَرَهُ بِالذِّكْر
🍃پدرم ما را جمع می کردند و به ما دستور می دادند که مشغول ذکر باشیم تا خورشید طلوع کند؛
🍃و هر کس خواندن می دانست، امر میفرمودند که قرآن بخواند و هر کس نمی دانست، امر به ذکر میفرمودند.
📚 «کافی» ج 2 ص 499
#ذکر #تلاوت_قرآن
#بین_الطلوعین
#سبک_زندگی
👇👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/BP2ZADwrNsj4oux-5TAtmQ
#سبک_زندگی_آیت_الله_بهجت
کوتاه‌نوشته‌ای از سیره و سبک زندگانی آیت‌الله بهجت قدس‌سره:
هنوز باورم نمی‌شد؛
با دست لرزان، وصیّت‌نامه را گشودم.
خواندم اما نفهمیدم؛
کلمات پشت هم ردیف می‌شد و سطر به‌سطر از جلوی چشمانم میگذشت.
گفتم: «شاید خطی را اشتباه خواندم»، برگشتم و دوباره دیدم.
برای سومین بار که خواندم، دیدم نه؛ دارم درست می‌بینم،
نوشته:
«نماز و روزه‌های عمر تکلیفم را قضا کنید.»
هشتادویک سال از بلوغش گذشته بود.
او که از همان نوجوانی و سال‌ها قبل از بلوغ، نماز برایش معنی و مفهوم دیگری داشت.
همیشه می‌گفت: «نماز، خَمریست خوشگوار،
لذیذترین لذت‌هاست،
در عالم وجود، مانندی ندارد.»
کسی را یارای ادای نمازش هست؟!
📚 (این بهشت، آن بهشت، ص٩٣-٩۴؛ بر اساس خاطرۀ حجت‌الاسلام و المسلمین علی بهجت)
http://eitaa.com/joinchat/3706912770C1529f86a96
کوتاه‌نوشته‌ای از سیره و سبک زندگانی آیت‌الله بهجت قدس‌سره:
هنوز باورم نمی‌شد؛
با دست لرزان، وصیّت‌نامه را گشودم.
خواندم اما نفهمیدم؛
کلمات پشت هم ردیف می‌شد و سطر به‌سطر از جلوی چشمانم میگذشت.
گفتم: «شاید خطی را اشتباه خواندم»، برگشتم و دوباره دیدم.
برای سومین بار که خواندم، دیدم نه؛ دارم درست می‌بینم،
نوشته:
«نماز و روزه‌های عمر تکلیفم را قضا کنید.»
هشتادویک سال از بلوغش گذشته بود.
او که از همان نوجوانی و سال‌ها قبل از بلوغ، نماز برایش معنی و مفهوم دیگری داشت.
همیشه می‌گفت: «نماز، خَمریست خوشگوار،
لذیذترین لذت‌هاست،
در عالم وجود، مانندی ندارد.»
کسی را یارای ادای نمازش هست؟!
📚 (این بهشت، آن بهشت، ص٩٣-٩۴؛ بر اساس خاطرۀ حجت‌الاسلام و المسلمین علی بهجت)
http://eitaa.com/joinchat/3706912770C1529f86a96
🔷ببین به چی عادت داری؟ به همان عاشق می‌شوی!
🔷اگر می‌خواهی عاشق بشوی، با عمل و رفتار، عاشق شو!
💎 #سبک_زندگی_مؤثرتر_از_آگاهی_و_ایمان
جلسه اول بخش اول
استاد پناهیان:
⭕️اگر عمل را میوۀ ایمان بدانیم، نتیجه‌اش این می‌شود که «تا وقتی حسّ و حال پیدا نکردیم، عمل نمی‌کنیم!» می‌گویند: چرا نماز اول وقت نمی‌خوانی؟ می‌گوییم: «حسّش را ندارم!»
⭕️انتظار داریم اول مثل یک عارفِ واصل بشویم و به حدّ اعلای عشق و ایمان و یقین برسیم، تا بعد اعمالِ خوب انجام دهیم! این تلقّیِ عمومی ما از عمل است! ولی این تلقی، غلط است.
⭕️نسبتِ عمل به نهال ایمان مثل میوه نسبت به درخت نیست، بلکه مثل برگ و شاخه است. همان‌طور که برگ درخت، با انجام عملیات فوتوسنتز، ریشۀ درخت را تقویت می‌کند، عمل هم موجب تقویت ایمان می‌شود. همین‌که یک‌ذره ایمانت، به عمل منجر شود، حرکت تو آغار می‌شود و همین عمل موجب تقویت ایمانت می‌شود.
⭕️علم و آگاهی، ممکن است اثر نداشته باشد اما عمل قطعاً اثر دارد؛ البته وقتی با شرایط خودش باشد. خیلی‌ها آگاهی دارند ولی عمل نمی‌کنند و آگاهی‌شان اثر نمی‌گذارد، عاشق و مؤمن نمی‌شوند، ولی عمل قطعاً آدم را علاقه‌مند می‌کند؛ مثالش «اُنس» است.
⭕️بعد از سال‌ها، از کنار دیوار مدرسه‌ات عبور می‌کنی، یک‌دفعه‌ای می‌گویی «آه! دیوار مدرسه‌ام...» چون با در و دیوار مدرسه‌ات اُنس پیدا کرده‌ای و عاشقِ آن شده‌ای! اما با این‌همه علم و آگاهی دربارۀ خدا و خوبی‌ها، عاشق خدا و خوبی‌ها نشده‌ای!
⭕️اگر می‌خواهی عاشقِ چیزی بشوی، با عمل و رفتار، عاشق شو! اگر می‌خواهی عاشقِ حسین(ع) بشوی، هر روز صبح در یک ساعت مخصوص بگو «صلّی الله علیک یا اباعبدالله» بگو «حسین‌جانم می‌خواهم به تو عادت کنم تا عاشق تو بشوم تا به تو عارف بشوم» عادت می‌تواند عشق را در وجود انسان بیاورد.
⭕️ما معمولاً از عادت بدمان می‌آید و می‌گوییم «نمی‌خواهم برایم عادت شود!» در حالی‌که عصارۀ وجود انسان با عادت‌ها شکل می‌گیرد. امام باقر(ع) می‌فرماید: خودتان را به خوبی‌ها عادت بدهید. «عَوِّدُوا أَنْفُسَكُمْ الْخَيْرَ»(الخرائج/2/596) خودت را به خوبی‌ها عادت بدهد تا عاشق و عارف بشوی! ببین به چه چیزی عادت داری؟ به همان عاشق می‌شوی! عاشقی به همین سادگی است! با کتاب نمی‌شود! زوری که نمی‌شود عاشق شد!
🚩دانشگاه امام صادق(ع)- ۹۷.۰۶.۱۹
@TAMAHBOUB 💫
🔷اگر می‌خواهی عاشق بشوی، با عمل و رفتار، عاشق شو!
💎 #سبک_زندگی_مؤثرتر_از_آگاهی_و_ایمان
جلسه اول بخش اول
استاد پناهیان:
⭕️اگر عمل را میوۀ ایمان بدانیم، نتیجه‌اش این می‌شود که «تا وقتی حسّ و حال پیدا نکردیم، عمل نمی‌کنیم!» می‌گویند: چرا نماز اول وقت نمی‌خوانی؟ می‌گوییم: «حسّش را ندارم!»
⭕️انتظار داریم اول مثل یک عارفِ واصل بشویم و به حدّ اعلای عشق و ایمان و یقین برسیم، تا بعد اعمالِ خوب انجام دهیم! این تلقّیِ عمومی ما از عمل است! ولی این تلقی، غلط است.
⭕️نسبتِ عمل به نهال ایمان مثل میوه نسبت به درخت نیست، بلکه مثل برگ و شاخه است. همان‌طور که برگ درخت، با انجام عملیات فوتوسنتز، ریشۀ درخت را تقویت می‌کند، عمل هم موجب تقویت ایمان می‌شود. همین‌که یک‌ذره ایمانت، به عمل منجر شود، حرکت تو آغار می‌شود و همین عمل موجب تقویت ایمانت می‌شود.
⭕️علم و آگاهی، ممکن است اثر نداشته باشد اما عمل قطعاً اثر دارد؛ البته وقتی با شرایط خودش باشد. خیلی‌ها آگاهی دارند ولی عمل نمی‌کنند و آگاهی‌شان اثر نمی‌گذارد، عاشق و مؤمن نمی‌شوند، ولی عمل قطعاً آدم را علاقه‌مند می‌کند؛ مثالش «اُنس» است.
⭕️بعد از سال‌ها، از کنار دیوار مدرسه‌ات عبور می‌کنی، یک‌دفعه‌ای می‌گویی «آه! دیوار مدرسه‌ام...» چون با در و دیوار مدرسه‌ات اُنس پیدا کرده‌ای و عاشقِ آن شده‌ای! اما با این‌همه علم و آگاهی دربارۀ خدا و خوبی‌ها، عاشق خدا و خوبی‌ها نشده‌ای!
⭕️اگر می‌خواهی عاشقِ چیزی بشوی، با عمل و رفتار، عاشق شو! اگر می‌خواهی عاشقِ حسین(ع) بشوی، هر روز صبح در یک ساعت مخصوص بگو «صلّی الله علیک یا اباعبدالله» بگو «حسین‌جانم می‌خواهم به تو عادت کنم تا عاشق تو بشوم تا به تو عارف بشوم» عادت می‌تواند عشق را در وجود انسان بیاورد.
⭕️ما معمولاً از عادت بدمان می‌آید و می‌گوییم «نمی‌خواهم برایم عادت شود!» در حالی‌که عصارۀ وجود انسان با عادت‌ها شکل می‌گیرد. امام باقر(ع) می‌فرماید: خودتان را به خوبی‌ها عادت بدهید. «عَوِّدُوا أَنْفُسَكُمْ الْخَيْرَ»(الخرائج/2/596) خودت را به خوبی‌ها عادت بدهد تا عاشق و عارف بشوی! ببین به چه چیزی عادت داری؟ به همان عاشق می‌شوی! عاشقی به همین سادگی است! با کتاب نمی‌شود! زوری که نمی‌شود عاشق شد!
🚩دانشگاه امام صادق(ع)- ۹۷.۰۶.۱۹
@TAMAHBOUB 💫
یک قدم تا خدا
🔷ببین به چی عادت داری؟ به همان عاشق می‌شوی! 🔷اگر می‌خواهی عاشق بشوی، با عمل و رفتار، عاشق شو! 💎 #سبک_زندگی_مؤثرتر_از_آگاهی_و_ایمان جلسه اول بخش اول استاد پناهیان: ⭕️اگر عمل را میوۀ ایمان بدانیم، نتیجه‌اش این می‌شود که «تا وقتی حسّ و حال پیدا نکردیم، عمل…
🔷از کجا باید شروع کرد؟ از آگاهی یا عمل؟
🔷چقدر به آگاهی نیاز داریم؟ یک‌ذره! چقدر به عمل نیاز داریم؟ خیلی!
💎 #سبک_زندگی_مؤثرتر_از_آگاهی_و_ایمان جلسه اول بخش دوم
استاد پناهیان:
⭕️ما به چه‌مقدار آگاهی احتیاج داریم؟ یک‌ذره! به چه‌مقدار عمل نیاز داریم؟ خیلی! اثر عمل و رفتار، روی انسان بیشتر از اثر آگاهی است.
⭕️ خدا در قرآن بیشتر از اینکه بفرماید «ایمان‌تان را زیاد کنید» به عمل توصیه می‌کند. در دستورات قرآن، آمارِ «بدانید» هم زیاد نیست، اما دستور به «عمل» زیاد است. قرآن بارها می‌فرماید «اتقوا الله» (متقی یعنی کسی که در عمل، مراقب باشد) و عمل‌های جزئی را ذکر کرده و فرموده: «این کار را بکنید...آن کار را بکنید...»
⭕️قرآن می‌فرماید: «ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فيهِ هُدىً لِلْمُتَّقين» (بقره/2) متقین یعنی کسانی که اهل مراقبت در عمل هستند. یعنی این کتاب، هدایت می‌کند کسانی را که رفتار و عمل درست دارند، اینها کسانی هستند که ایمان می‌آورند.
⭕️ برخی می‌گویند: «اول اگاهی، بعد ایمان و بعد عمل صالح!» این حرف طبق کدام موازین انسان‌شناسانه گفته می‌شود؟! اگر این حرف درست باشد، از چه سنّی باید به بچه آگاهی(معارف دینی) بدهیم؟ الان که خیلی چیزها را نمی‌فهمد، لابد باید بگذاریم مثلاً بعد از 18سالگی به او آگاهی بدهیم!
⭕️توصیه فرموده‌اند که وقتی می‌خواهی صدقه بدهی، به بچه‌ات بده تا او صدقه را بدهد. بگذار این پرداخت را او انجام دهد. ولی ما می‌گوییم: «نه! الان بچه معنای صدقه را نمی‌فهمد اول باید برایش توضیح دهیم...» به عملِ خوب که می‌رسد، یک‌دفعه‌ای فیلسوف می‌شویم!
⭕️چرا اجازه می‌دهیم [فیلم و کارتون و ]بازی‌های بچه‌های ما را صهیونیست‌ها طراحی کنند و بدون فکر و آگاهی، به خوردِ بچه‌های ما بدهند؟! همچنین طراحی بقیه قسمت‌های زندگی را هم به آنها می‌سپاریم. حالا این رفتارها، ذهن و روح بچه را خراب و نابود کرده است، آن‌وقت بچه را می‌آورند پیش ما و می‌گویند: «حاج آقا از دین و ایمان برایش حرف بزن، می‌خواهم بچه‌ام مذهبی بشود!» دیگر چیزی از او باقی نمانده که معارف دینی را به او یاد بدهم!
⭕️بچه مدام دارد رفتار انجام می‌دهد؛ یا بازی می‌کند، یا غذا می‌خورد، یا حرف می‌زند یا لباس می‌پوشد یا... همینها معلم‌های حقیقیِ او هستند و-اگر شیوۀ این رفتارها درست نباشد- بچه را نابود می‌کند؛ قبل از اینکه برسد به سنّی که بخواهیم آگاهیِ معارف دینی به او بدهیم.
⭕️اجازه می‌دهیم سبک رفتار و بازیِ بچه‌های ما را صهیونیست‌ها طراحی کنند، اما تا نوبت به رفتارهای دینی می‌رسد، می‌گوییم «اول باید به بچه آگاهی بدهیم!»
⭕️انسان از کجا باید شروع کند؟ همین‌که یک‌ذره آگاهی و ایمان و علاقه داشت، کافی است، حالا باید به رفتار و عمل بپردازد و رفتارهایش را درست کند. مکرراً از آیت‌الله بهجت(ره) می‌پرسیدند: چه‌کار کنیم عارف شویم؟ ایشان-بر اساس روایات- می‌فرمود: عمل کنید! به آنچه می‌دانی عمل کن، در و دیوار برایت استاد می‌شود!
⭕️امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: «مَنْ يَعْمَلْ يَزْدَدْ قُوَّةً» (غررالحکم/7990) کسی عمل انجام دهد قوتش زیاد می‌شود! قوتِ ایمانش، قوت علاقه‌اش، قوت فهمش و همۀ قوت‌های روحی انسان با عمل، زیاد می‌شود. و می‌فرماید: «مَنْ يُقَصِّرْ فِي الْعَمَلِ يَزْدَدْ فَتْرَةً» (غررالحکم/7991) کسی که در عمل[صالح] کم بگذارد، ضعیف می‌شود.
🚩دانشگاه امام صادق(ع)- ۹۷.۰۶.۱۹
@TAMAHBOUB 💫
🔷چقدر به آگاهی نیاز داریم؟ یک‌ذره! چقدر به عمل نیاز داریم؟ خیلی!
💎 #سبک_زندگی_مؤثرتر_از_آگاهی_و_ایمان جلسه اول بخش دوم
استاد پناهیان:
⭕️ما به چه‌مقدار آگاهی احتیاج داریم؟ یک‌ذره! به چه‌مقدار عمل نیاز داریم؟ خیلی! اثر عمل و رفتار، روی انسان بیشتر از اثر آگاهی است.
⭕️ خدا در قرآن بیشتر از اینکه بفرماید «ایمان‌تان را زیاد کنید» به عمل توصیه می‌کند. در دستورات قرآن، آمارِ «بدانید» هم زیاد نیست، اما دستور به «عمل» زیاد است. قرآن بارها می‌فرماید «اتقوا الله» (متقی یعنی کسی که در عمل، مراقب باشد) و عمل‌های جزئی را ذکر کرده و فرموده: «این کار را بکنید...آن کار را بکنید...»
⭕️قرآن می‌فرماید: «ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فيهِ هُدىً لِلْمُتَّقين» (بقره/2) متقین یعنی کسانی که اهل مراقبت در عمل هستند. یعنی این کتاب، هدایت می‌کند کسانی را که رفتار و عمل درست دارند، اینها کسانی هستند که ایمان می‌آورند.
⭕️ برخی می‌گویند: «اول اگاهی، بعد ایمان و بعد عمل صالح!» این حرف طبق کدام موازین انسان‌شناسانه گفته می‌شود؟! اگر این حرف درست باشد، از چه سنّی باید به بچه آگاهی(معارف دینی) بدهیم؟ الان که خیلی چیزها را نمی‌فهمد، لابد باید بگذاریم مثلاً بعد از 18سالگی به او آگاهی بدهیم!
⭕️توصیه فرموده‌اند که وقتی می‌خواهی صدقه بدهی، به بچه‌ات بده تا او صدقه را بدهد. بگذار این پرداخت را او انجام دهد. ولی ما می‌گوییم: «نه! الان بچه معنای صدقه را نمی‌فهمد اول باید برایش توضیح دهیم...» به عملِ خوب که می‌رسد، یک‌دفعه‌ای فیلسوف می‌شویم!
⭕️چرا اجازه می‌دهیم [فیلم و کارتون و ]بازی‌های بچه‌های ما را صهیونیست‌ها طراحی کنند و بدون فکر و آگاهی، به خوردِ بچه‌های ما بدهند؟! همچنین طراحی بقیه قسمت‌های زندگی را هم به آنها می‌سپاریم. حالا این رفتارها، ذهن و روح بچه را خراب و نابود کرده است، آن‌وقت بچه را می‌آورند پیش ما و می‌گویند: «حاج آقا از دین و ایمان برایش حرف بزن، می‌خواهم بچه‌ام مذهبی بشود!» دیگر چیزی از او باقی نمانده که معارف دینی را به او یاد بدهم!
⭕️بچه مدام دارد رفتار انجام می‌دهد؛ یا بازی می‌کند، یا غذا می‌خورد، یا حرف می‌زند یا لباس می‌پوشد یا... همینها معلم‌های حقیقیِ او هستند و-اگر شیوۀ این رفتارها درست نباشد- بچه را نابود می‌کند؛ قبل از اینکه برسد به سنّی که بخواهیم آگاهیِ معارف دینی به او بدهیم.
⭕️اجازه می‌دهیم سبک رفتار و بازیِ بچه‌های ما را صهیونیست‌ها طراحی کنند، اما تا نوبت به رفتارهای دینی می‌رسد، می‌گوییم «اول باید به بچه آگاهی بدهیم!»
⭕️انسان از کجا باید شروع کند؟ همین‌که یک‌ذره آگاهی و ایمان و علاقه داشت، کافی است، حالا باید به رفتار و عمل بپردازد و رفتارهایش را درست کند. مکرراً از آیت‌الله بهجت(ره) می‌پرسیدند: چه‌کار کنیم عارف شویم؟ ایشان-بر اساس روایات- می‌فرمود: عمل کنید! به آنچه می‌دانی عمل کن، در و دیوار برایت استاد می‌شود!
⭕️امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: «مَنْ يَعْمَلْ يَزْدَدْ قُوَّةً» (غررالحکم/7990) کسی عمل انجام دهد قوتش زیاد می‌شود! قوتِ ایمانش، قوت علاقه‌اش، قوت فهمش و همۀ قوت‌های روحی انسان با عمل، زیاد می‌شود. و می‌فرماید: «مَنْ يُقَصِّرْ فِي الْعَمَلِ يَزْدَدْ فَتْرَةً» (غررالحکم/7991) کسی که در عمل[صالح] کم بگذارد، ضعیف می‌شود.
🚩دانشگاه امام صادق(ع)- ۹۷.۰۶.۱۹
@TAMAHBOUB 💫
🔷معلم‌های محترم، این‌قدر داده(اطلاعات) به ذهن بچه‌ها منتقل نکنید!
🔷 قبل از آموزش احکام بندگی، اول به بچه‌ات زندگی یاد بده!
🔷دین برنامۀ عبور از موانع زندگی است اما اول باید «موانع» را دید
💎 #سبک_زندگی_مؤثرتر_از_آگاهی_و_ایمان جلسه دوم بخش اول
استاد پناهیان:
⭕️ این اشتباه است که انسان منتظر باشد اول به فراوانیِ آگاهی و ایمان و عشق برسد و بعداً عمل کند. مثل کشاورزی که منتظر باشد در زمینش آبِ فراوانی جاری شود تا بتواند زراعت کند! خیلی وقت‌ها در زمین باید چاه عمیق حفر کنیم تا به آب برسیم!
⭕️ انسان گاهی باید با «آگاهیِ اندک» در وجود خودش بگردد و آن ایمان و محبت عمیق را در قلب خودش پیدا کند و با همان، خودش را سیراب کند. این یک الگوی تعلیم و تربیتی است!
⭕️ در این الگوی تعلیم و تربیتی، معلم به دانش‌آموز می‌گوید: «من به تو چند کلمه یاد می‌دهم، بیشتر از آن را تو خودت- بر مبنای حکمت- در خودت بگرد و پیدا کن؛ تو با یک‌ذره آگاهی، خودت می‌توانی تولیدکنندۀ علم باشی»
⭕️ از معلم‌های محترم، می‌خواهم که این سبک زندگی را به بچه‌ها یاد بدهند. این‌قدر داده(اطلاعات) به ذهن بچه‌ها منتقل نکنید، بلکه شیوۀ طرح مسئله و حل مسئله را به آنها آموزش دهید و بگذارید بچه‌ها خودشان کنکاش کنند.
⭕️ با این‌همه داده و اطلاعات که به او منتقل می‌کنید ذهن بچه را نابود می‌کنید، و بعدش هم امتحان‌گرفتن از چیزهایی که بلد است! آن‌وقت نسل آینده فکر می‌کند رشد یعنی اینکه همینها را یاد بگیرد!
⭕️ اینکه آگاهی را قبل از ایجاد ظرفیت روحی به انسان بدهیم، اشتباه است؛ یعنی نباید قبل از اینکه- به‌وسیلۀ عمل و سبک زندگی و شیوۀ رفتار- در انسان ظرفیتِ لازم برای دریافت قلبی ایجاد کنیم، مدام آگاهی و معرفت دینی به او بدهیم!
⭕️ چرا این‌قدر به بچه احکام یاد می‌دهی؟! تو اول به او زندگی‌کردن را یاد بده تا بعداً نوبت احکام بندگی برسد! چرا قبل از اینکه سختی و تلخی زندگی را-از هفت‌سالگی به بعد- به بچه‌ها یاد بدهی، دین را یاد می‌دهی؟!
⭕️ اشتباه ما این است که آگاهی را قبل از ایجاد ظرفیت روحی به انسان بدهیم، یعنی قبل از اینکه- به‌وسیلۀ عمل و سبک زندگی و شیوۀ رفتار- برای دریافت قلبی، در انسان ظرفیت ایجاد کنیم، مدام بخواهیم آگاهی و معرفت دینی به او بدهیم! چرا این‌قدر به بچه احکام یاد می‌دهی؟! تو اول به این بچه، زندگی‌کردن را یاد بده تا بعداً نوبت احکام بندگی برسد! مشکل این است که تلخیِ زندگی را به بچه یاد نداده‌ایم، لذا ظرفیت ندارد دربارۀ دین با او صحبت کنیم.
⭕️ دین برنامۀ عبور از موانع زندگی است؛ اما تا وقتی بچه، موانع و سختی‌های زندگی را ندیده و درک نکرده باشد، ظرفیت ندارد دین را به او ارائه دهیم. آن‌وقت می‌گوید «دین مزاحم من است!» چون سختی‌های زندگی را ندیده و متوهم بار آمده است و نمی‌داند که دین نجات‌بخش انسان در سختی زندگی است.
علیرضا پناهیان
🚩دانشگاه امام صادق(ع)- ۹۷.۰۶.۲۰
@TAMAHBOUB 💫
🔷 قبل از آموزش احکام بندگی، اول به بچه‌ات زندگی یاد بده!
🔷دین برنامۀ عبور از موانع زندگی است اما اول باید «موانع» را دید
💎 #سبک_زندگی_مؤثرتر_از_آگاهی_و_ایمان جلسه دوم بخش اول
استاد پناهیان:
⭕️ این اشتباه است که انسان منتظر باشد اول به فراوانیِ آگاهی و ایمان و عشق برسد و بعداً عمل کند. مثل کشاورزی که منتظر باشد در زمینش آبِ فراوانی جاری شود تا بتواند زراعت کند! خیلی وقت‌ها در زمین باید چاه عمیق حفر کنیم تا به آب برسیم!
⭕️ انسان گاهی باید با «آگاهیِ اندک» در وجود خودش بگردد و آن ایمان و محبت عمیق را در قلب خودش پیدا کند و با همان، خودش را سیراب کند. این یک الگوی تعلیم و تربیتی است!
⭕️ در این الگوی تعلیم و تربیتی، معلم به دانش‌آموز می‌گوید: «من به تو چند کلمه یاد می‌دهم، بیشتر از آن را تو خودت- بر مبنای حکمت- در خودت بگرد و پیدا کن؛ تو با یک‌ذره آگاهی، خودت می‌توانی تولیدکنندۀ علم باشی»
⭕️ از معلم‌های محترم، می‌خواهم که این سبک زندگی را به بچه‌ها یاد بدهند. این‌قدر داده(اطلاعات) به ذهن بچه‌ها منتقل نکنید، بلکه شیوۀ طرح مسئله و حل مسئله را به آنها آموزش دهید و بگذارید بچه‌ها خودشان کنکاش کنند.
⭕️ با این‌همه داده و اطلاعات که به او منتقل می‌کنید ذهن بچه را نابود می‌کنید، و بعدش هم امتحان‌گرفتن از چیزهایی که بلد است! آن‌وقت نسل آینده فکر می‌کند رشد یعنی اینکه همینها را یاد بگیرد!
⭕️ اینکه آگاهی را قبل از ایجاد ظرفیت روحی به انسان بدهیم، اشتباه است؛ یعنی نباید قبل از اینکه- به‌وسیلۀ عمل و سبک زندگی و شیوۀ رفتار- در انسان ظرفیتِ لازم برای دریافت قلبی ایجاد کنیم، مدام آگاهی و معرفت دینی به او بدهیم!
⭕️ چرا این‌قدر به بچه احکام یاد می‌دهی؟! تو اول به او زندگی‌کردن را یاد بده تا بعداً نوبت احکام بندگی برسد! چرا قبل از اینکه سختی و تلخی زندگی را-از هفت‌سالگی به بعد- به بچه‌ها یاد بدهی، دین را یاد می‌دهی؟!
⭕️ اشتباه ما این است که آگاهی را قبل از ایجاد ظرفیت روحی به انسان بدهیم، یعنی قبل از اینکه- به‌وسیلۀ عمل و سبک زندگی و شیوۀ رفتار- برای دریافت قلبی، در انسان ظرفیت ایجاد کنیم، مدام بخواهیم آگاهی و معرفت دینی به او بدهیم! چرا این‌قدر به بچه احکام یاد می‌دهی؟! تو اول به این بچه، زندگی‌کردن را یاد بده تا بعداً نوبت احکام بندگی برسد! مشکل این است که تلخیِ زندگی را به بچه یاد نداده‌ایم، لذا ظرفیت ندارد دربارۀ دین با او صحبت کنیم.
⭕️ دین برنامۀ عبور از موانع زندگی است؛ اما تا وقتی بچه، موانع و سختی‌های زندگی را ندیده و درک نکرده باشد، ظرفیت ندارد دین را به او ارائه دهیم. آن‌وقت می‌گوید «دین مزاحم من است!» چون سختی‌های زندگی را ندیده و متوهم بار آمده است و نمی‌داند که دین نجات‌بخش انسان در سختی زندگی است.
علیرضا پناهیان
🚩دانشگاه امام صادق(ع)- ۹۷.۰۶.۲۰
@TAMAHBOUB 💫
🔹تصور کنیم برای افزایش ایمان و محبت، باید آگاهی را زیاد کنیم (این آگاهیِ تل‌انبارشده خودش فساد می‌آورد)
🔹رفتار و سبک زندگیِ خوب، آمادگی ایجاد می‌کند که حقیقت را بفهمیم و بپذیریم
🔹شیوه صحیح تربیت فرزند اینست که...
💎 #سبک_زندگی_مؤثرتر_از_آگاهی_و_ایمان جلسه دوم بخش دوم
استاد پناهیان:
⭕️ امیرالمؤمنین(ع) در نامۀ 31نهج‌البلاغه می‌فرماید: فرزندم، اگر آمادگی و ظرفیت لازم و صفای قلب داری این حرف‌هایی که به تو می‌گویم را گوش کن و الا-اگر صفای قلب نداری- این نوشته‌های مرا نخوان که جز خسران چیزی به تو نمی‌دهد!
⭕️اشتباه ما این است که فکر کنیم برای افزایش ایمان و عشق و محبت، باید آگاهی را افزایش دهیم! (کمااینکه بعضی‌ها برای اینکه قوی بشوند، زیادی غذا می‌خورند و اتفاقاً ضعیف‌تر می‌شوند!) درحالی‌که اگر برون‌دادِ ایمان و عشق-یعنی «عمل»- نباشد، علم و اگاهی تل‌انبار می‌شود و علم‌ِ تل‌انبار شده با ایمان افزایش‌نیافتۀ در اثر نبودِ عمل، فساد می‌آورد.
⭕️ وقتی بچه، معنای درستِ زندگی را فهمید، آن‌وقت اگر بندگی و احکام دین را به او یاد بدهید، راحت‌تر می‌فهمد و می‌پذیرد. دین نجات‌بخش انسان در سختی زندگی است، اما وقتی سختیِ زندگی را به بچه نشان ندهیم، اگر دین را به او ارائه بدهیم می‌گوید: «دین مزاحم من است!» چون نمی‌داند که دین برنامۀ عبور از موانع زندگی است، اصلاً او موانع را ندیده است، بلکه خیال‌پرداز و متوهم بار آمده است. الان هرچیزی از دین به او بگویید، دچار سوءتفاهم می‌شود.
⭕️ معمولاً مشکلات و موانع و سختی‌های زندگی را به بچه‌ها نشان نمی‌دهیم، لذا وقتی دین می‌گوید: «بیا راه عبور از موانع را به تو نشان دهم» او نمی‌پذیرد، چون متوهمانه تصور می‌کند هیچ مانعی وجود ندارد! متاسفانه تنبلی و راحت‌طلبی و توهم، به بچه‌ها تزریق می‌شود و بچه‌ها فکر می‌کنند که زندگی بدون مشکل و سختی، ممکن است!
⭕️ خیلی از مادرها نمی‌گذارند بچه‌شان، سختی و تلخی زندگی را بچشد، مثلاً نمی‌گذارند گاهی زحمت و سختیِ غذا پختن را تحمل کند! به حدّی که بعضی‌ها وقتی می‌خواهند دخترشان را شوهر بدهند، می‌گویند: «بچۀ ما بلد نیست غذا درست کند!»
⭕️ مادری که وقتی ناراحت می‌شود، داد و فریاد سر می‌دهد، او دارد بچۀ خود را متوهم بار می‌آورد، یعنی دارد می‌گوید: «زندگی بدون مشکلات، می‌شود!» اما مادری که سختی کشید و لبخند زد و به بچه‌ها گفت: «زندگی همین است، سختی دارد!» بچه‌هایش ظرفیت پیدا می‌کنند که بندگی را بفهمند و بپذیرند.
⭕️ چرا قبل از اینکه یک‌سلسله اعمال و رفتار و سبک‌زندگی را به بچه‌های خودمان داده باشیم، می‌خواهیم دین را به آنها ارائه دهیم؟! چرا قبل از اینکه سختی و تلخی زندگی را-از هفت‌سالگی به بعد- به بچه‌ها یاد بدهیم، دین را یاد می‌دهیم؟!
به بچه‌ها زندگی را یاد بدهید، تا بچه در این هفت‌سال بفهمد که
«لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ في كَبَد» (بلد/4) یعنی زندگی درگیری با رنج است(رنج‌های اجتناب‌ناپذیر) و برای کم‌کردن رنج باید بخشی از رنج‌ها را به استقبالش بروی! این واقعیت را به بچه یاد بدهید.
⭕️ روز قیامت در قرآن کریم، «یوم‌الحسره» نامیده شده است. اما چرا ما الان (در دنیا) این حسرت را نمی‌خوریم؟ چون فکر می‌کنیم که ما نمی‌توانستیم مانند خوبان و بزرگان(مثلاً آیت‌الله بهجت و...) بشویم! منتها روز قیامت پروندۀ تو را باز می‌کنند و به تو نشان می‌دهند برای اینکه مثل آیت‌الله بهجت بشوی، خیلی کمتر از این چیزهایی که الان داری، سرمایه نیاز داشتی! فقط از فرصت‌های خودت استفاده نکردی! نه اینکه نمی‌توانستی، بلکه می‌توانستی اما غفلت کردی و عمل نکردی و دقت نکردی! اینجاست که حسرت، وجود ما را آتش می‌زند!
علیرضا پناهیان
🚩دانشگاه امام صادق(ع)- ۹۷.۰۶.۲۰
@TAMAHBOUB 💫
🔹رفتار و سبک زندگیِ خوب، آمادگی ایجاد می‌کند که حقیقت را بفهمیم و بپذیریم
🔹شیوه صحیح تربیت فرزند اینست که...
💎 #سبک_زندگی_مؤثرتر_از_آگاهی_و_ایمان جلسه دوم بخش دوم
استاد پناهیان:
⭕️ امیرالمؤمنین(ع) در نامۀ 31نهج‌البلاغه می‌فرماید: فرزندم، اگر آمادگی و ظرفیت لازم و صفای قلب داری این حرف‌هایی که به تو می‌گویم را گوش کن و الا-اگر صفای قلب نداری- این نوشته‌های مرا نخوان که جز خسران چیزی به تو نمی‌دهد!
⭕️اشتباه ما این است که فکر کنیم برای افزایش ایمان و عشق و محبت، باید آگاهی را افزایش دهیم! (کمااینکه بعضی‌ها برای اینکه قوی بشوند، زیادی غذا می‌خورند و اتفاقاً ضعیف‌تر می‌شوند!) درحالی‌که اگر برون‌دادِ ایمان و عشق-یعنی «عمل»- نباشد، علم و اگاهی تل‌انبار می‌شود و علم‌ِ تل‌انبار شده با ایمان افزایش‌نیافتۀ در اثر نبودِ عمل، فساد می‌آورد.
⭕️ وقتی بچه، معنای درستِ زندگی را فهمید، آن‌وقت اگر بندگی و احکام دین را به او یاد بدهید، راحت‌تر می‌فهمد و می‌پذیرد. دین نجات‌بخش انسان در سختی زندگی است، اما وقتی سختیِ زندگی را به بچه نشان ندهیم، اگر دین را به او ارائه بدهیم می‌گوید: «دین مزاحم من است!» چون نمی‌داند که دین برنامۀ عبور از موانع زندگی است، اصلاً او موانع را ندیده است، بلکه خیال‌پرداز و متوهم بار آمده است. الان هرچیزی از دین به او بگویید، دچار سوءتفاهم می‌شود.
⭕️ معمولاً مشکلات و موانع و سختی‌های زندگی را به بچه‌ها نشان نمی‌دهیم، لذا وقتی دین می‌گوید: «بیا راه عبور از موانع را به تو نشان دهم» او نمی‌پذیرد، چون متوهمانه تصور می‌کند هیچ مانعی وجود ندارد! متاسفانه تنبلی و راحت‌طلبی و توهم، به بچه‌ها تزریق می‌شود و بچه‌ها فکر می‌کنند که زندگی بدون مشکل و سختی، ممکن است!
⭕️ خیلی از مادرها نمی‌گذارند بچه‌شان، سختی و تلخی زندگی را بچشد، مثلاً نمی‌گذارند گاهی زحمت و سختیِ غذا پختن را تحمل کند! به حدّی که بعضی‌ها وقتی می‌خواهند دخترشان را شوهر بدهند، می‌گویند: «بچۀ ما بلد نیست غذا درست کند!»
⭕️ مادری که وقتی ناراحت می‌شود، داد و فریاد سر می‌دهد، او دارد بچۀ خود را متوهم بار می‌آورد، یعنی دارد می‌گوید: «زندگی بدون مشکلات، می‌شود!» اما مادری که سختی کشید و لبخند زد و به بچه‌ها گفت: «زندگی همین است، سختی دارد!» بچه‌هایش ظرفیت پیدا می‌کنند که بندگی را بفهمند و بپذیرند.
⭕️ چرا قبل از اینکه یک‌سلسله اعمال و رفتار و سبک‌زندگی را به بچه‌های خودمان داده باشیم، می‌خواهیم دین را به آنها ارائه دهیم؟! چرا قبل از اینکه سختی و تلخی زندگی را-از هفت‌سالگی به بعد- به بچه‌ها یاد بدهیم، دین را یاد می‌دهیم؟!
به بچه‌ها زندگی را یاد بدهید، تا بچه در این هفت‌سال بفهمد که
«لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ في كَبَد» (بلد/4) یعنی زندگی درگیری با رنج است(رنج‌های اجتناب‌ناپذیر) و برای کم‌کردن رنج باید بخشی از رنج‌ها را به استقبالش بروی! این واقعیت را به بچه یاد بدهید.
⭕️ روز قیامت در قرآن کریم، «یوم‌الحسره» نامیده شده است. اما چرا ما الان (در دنیا) این حسرت را نمی‌خوریم؟ چون فکر می‌کنیم که ما نمی‌توانستیم مانند خوبان و بزرگان(مثلاً آیت‌الله بهجت و...) بشویم! منتها روز قیامت پروندۀ تو را باز می‌کنند و به تو نشان می‌دهند برای اینکه مثل آیت‌الله بهجت بشوی، خیلی کمتر از این چیزهایی که الان داری، سرمایه نیاز داشتی! فقط از فرصت‌های خودت استفاده نکردی! نه اینکه نمی‌توانستی، بلکه می‌توانستی اما غفلت کردی و عمل نکردی و دقت نکردی! اینجاست که حسرت، وجود ما را آتش می‌زند!
علیرضا پناهیان
🚩دانشگاه امام صادق(ع)- ۹۷.۰۶.۲۰
@TAMAHBOUB 💫
🌺🌺🌺🌺🌺
「♥️」استاد معظم حاج شیخ علی فروغی
🔸آرامــش #زن در ڪـنـار شـوهــر مـی بـاشـد؛
🔸 آرامـش #شــوهـــر هــم در ڪـنـار زن است. !
لـذا #قـــرآن مـی فـرمـایـد:
«وَ مِـن آیَاتِهِ أَن خَلَقَ لَكُم مِّن أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًـا لِّتَسْكُنُـوا إِلَیْهَـا . . . »
▫️/رومــ: 21/▫️
🍃و از نشانــه هاى او اینڪــه همسـرانـى از جنـس خـودتـان بـراى شمـا آفـریــد تـا در ڪـنـار آنـان #آرامـش یـابـیـد🌾
#معارف_اخلاقی #خانواده
#سبک_زندگی_توحیدی #آرامش
@TAMAHBOUB 💫
🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺
「♥️」استاد معظم حاج شیخ علی فروغی
🔸آرامــش #زن در ڪـنـار شـوهــر مـی بـاشـد؛
🔸 آرامـش #شــوهـــر هــم در ڪـنـار زن است. !
لـذا #قـــرآن مـی فـرمـایـد:
«وَ مِـن آیَاتِهِ أَن خَلَقَ لَكُم مِّن أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًـا لِّتَسْكُنُـوا إِلَیْهَـا . . . »
▫️/رومــ: 21/▫️
🍃و از نشانــه هاى او اینڪــه همسـرانـى از جنـس خـودتـان بـراى شمـا آفـریــد تـا در ڪـنـار آنـان #آرامـش یـابـیـد🌾
#معارف_اخلاقی #خانواده
#سبک_زندگی_توحیدی #آرامش
@TAMAHBOUB 💫
🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺