#تجربه_ویزا_سه_روزه
#تجربه_وقت_اضطراری
#تجربه_تایید_مدارک
#تجربه_مصاحبه_دانشجویی
#تجربه_فاند_ارشد
سلام. توی این متن میخوام براتون از تجربه عجیب موافقت شدن با ویزام تو ۳ روز رو براتون بگم. من رشتم فیزیک هست و برای ارشد اقدام کردم. چون پروگرمم هم انگلیسی هست فقط زبان انگلیسی میخواست که من TOEFL داشتم و نمرم هم ۱۰۵ بود (دانشگاه B2 انگلیسی میخواست که معادل ۸۲ تافل هست). من از یه موسسه فاند داشتم و با اینکه ۲۷ جولای ۲۰۱۸ برای وقت دانشجویی اقدام کرده‌بودم، چون نوبتم نمی‌رسید، برای وقت اضطراری به همون ایمیل هایی که تو کانال هست ایمیل زدم. تو ایمیلم پذیرشم، فاندم و پاسپورتمو ضمیمه کردم و اشاره کردم که با فلان رفرنس نامبر وقت گرفتم ولی وقتم نرسیده همون روز یعنی ۵ آگوست استادام هم به سفارت ایمیل زد و دو روز بعد (۷ آگوست) ایمیل وقتم برای ۱۸ آگوست اومد.
من پنجشنبه قبل از مصاحبه یعنی ۱۵ آگوست برای تایید مدارکم رفتم سفارت. ساعت ۶ و نیم جلو سفارت بودم. یه لیست جلو در بود که ملت اسمشون رو به نوبت می نوشتن. من نفر ۳۰ شدم. ولی وقتی در رو ساعت ۷ و نیم باز کردند، افیسر برگه رو کند و اصلا نگاش هم نکرد. اول نقصی هارو راه داد داخل و بعد به ترتیب روز، کسایی که مصاحبه داشتند رو. خوشبختانه من اولین نفری بودم که بعد از نقصی ها رفتم داخل. یه نکته که میخوام بگم اینه که افیسر‌ها حساسیت شدیدی به کول پشتی داشتن (مثلا به کیف دستی خانوم ها اصلا گیر نمیدادن). من سال قبل برای گرفتن ویزای شنگن با کول پشتی رفتم تو و نمیدونستم که گیر میدن. ولی اینبار اصلا نگذاشتن و مجبور شدم که به یکی جلو در بسپارم که خیلی خطرناک بود چون هم مدارک دیگه توش داشتم و هم تبلتم توش بود که با کمال تعجب به اینم حساسیت خاصی داشتن با اینکه گوشی اوکی بود (من گوشیم معمولیه و بخاطر اسنپ آورده بودم). خلاصه اینکه فقط مدارک ببرید. وقتی رفتم تو همونجوری که تو کانال نوشته شده بود اصل مدارک، ترجمه‌ها، و دو سری کپی از ترجمه‌ها رو تحویل دادم و اومدم بیرون. بعد از ظهر هم اومدم و مدارکم رو گرفتم.
روز مصاحبه ساعت ۸ وقت داشتم ولی از ساعت ۷ جلو سفارت بودم همون ساعت ۸ رفتم تو و ساعت ۸ و ۱۰ دقیقه اسمم رو به باجه دانشجویی که باجه ۷ هه گفتم. با اینکه قبل از من فقط ۳ نفر، توبتشون ساعت ۷ بود و ۳ نفر ساعت ۷:۳۰ ولی کار اینا خیلی طول کشید و چون نقصی هم داشتن و مدارکشون مرتب نبود، من تا ساعت ۱۱:۱۵ معطل شدم تا بالاخره نوبتم شد. افیسر یه خانومی بود که معمولی بود. یه مقدار هم عصبی به نظر میرسید چون هی کاغذ‌هارو مرتب می کرد و محکم میزد به میز. دسته اول و دوم مدارکم رو گرفت و شروع کرد به چک کردن و یه سری چیزایی که تو مدارکم بود بلند بلند می خوند و من هم میگفتم بله. تنها سوال خاصی که از من پرسید این بود که فامیل درجه یک تو آلمان دارم یا نه و کی فارغ التحصیل شدی و تو این چند ماه چی کار می‌کردی؟ که من چون آخر تیر فارغ التحصیل شده بودم گفتم که یه ماه که اونم مدرکم رو آزاد می کردم و دنبال وقت سفارت بودم که خندید. و کل کار من ۱۰ دقیقه طول کشید و چون ۷۵ یورو هم لازم نبود بدم، رسید رو گرفتم و دیگه اومدم بیرون.
من یه دوست داشتم که پارسال با شرایط کاملا مشابه ۵ هفته طول کشید که ویزا بگیره و من هم آرزو می‌کردم همین ۴، ۵ هفته ای بگیرم. ولی ۲۱ آگوست یعنی ۳ روز بعد وقتی لیست ویزاهای موافقت شده رو چک کردم، دیدم شماره پروندم هست. من اصلا باور نمی کردم. و چون شهرستان بودم صبر کردم و فردا صبحش، پنجشنبه با سفارت تماس گرفتم (نزدیک ۱۰ دقیقه پشت سر هم تماس می‌گرفتم تا بالاخره گرفت) تا ببینم اشتباه شده یا نه که گفتن درسته. هنوزم باور نمی کردم ولی یکشنبه اومدم و ویزام رو تحویل گرفتم.
من چون سال پیش بمدت سه ماه به عنوان کارآموز تو ماکس پلانک کار کردم، تمرکزم روی بورس گرفتن از ماکس پلانک بودش، توی این راستا ماکس پلانک همون جایی که بودم یه پروگرم واسه مستر داشت که اون رو اپلای کردم و بیشتر امیدم هم به اون بود چون با فضای اونجا آشنا بودم. علاوه بر این برای دو تا از اسکول‌های ماکس‌پلانک اپلای کردم که دکترای مستقیم بودند ولی با اینکه از چند تا فیلتر هر دوتاشون عبور کردم که شامل مصاحبه‌های سخت و امتحان کتبی هم میشد، ریجکت شدم. تو یکی دیگه از ماکس پلانک‌‌ها کمک هزینه ۳۰۰ یورو گرفتم که برای من کافی نبود چون توان مالیش رو نداشتم. و یه ماکس‌پلانکی تو مونیخ بهم گفتن که بیا کار کن و درآمد دانشجویی بگیر که بخاطر هزینه‌های سرسام‌آور مونیخ که کار کفافش رو نمیداد و شرایط پیچیده تمکن دیگه دنبالش رو نگرفتم. در کل شرایط خاصی داشتم چون با استادی که قبولم کرد، ۳ ماه کار کرده بودم و ازم راضی بود.
@StudiumInDE
#تجربه_وقت_اضطراری
#تجربه_تایید_مدارک
#تجربه_مصاحبه_دانشجویی
#تجربه_فاند_ارشد
سلام. توی این متن میخوام براتون از تجربه عجیب موافقت شدن با ویزام تو ۳ روز رو براتون بگم. من رشتم فیزیک هست و برای ارشد اقدام کردم. چون پروگرمم هم انگلیسی هست فقط زبان انگلیسی میخواست که من TOEFL داشتم و نمرم هم ۱۰۵ بود (دانشگاه B2 انگلیسی میخواست که معادل ۸۲ تافل هست). من از یه موسسه فاند داشتم و با اینکه ۲۷ جولای ۲۰۱۸ برای وقت دانشجویی اقدام کرده‌بودم، چون نوبتم نمی‌رسید، برای وقت اضطراری به همون ایمیل هایی که تو کانال هست ایمیل زدم. تو ایمیلم پذیرشم، فاندم و پاسپورتمو ضمیمه کردم و اشاره کردم که با فلان رفرنس نامبر وقت گرفتم ولی وقتم نرسیده همون روز یعنی ۵ آگوست استادام هم به سفارت ایمیل زد و دو روز بعد (۷ آگوست) ایمیل وقتم برای ۱۸ آگوست اومد.
من پنجشنبه قبل از مصاحبه یعنی ۱۵ آگوست برای تایید مدارکم رفتم سفارت. ساعت ۶ و نیم جلو سفارت بودم. یه لیست جلو در بود که ملت اسمشون رو به نوبت می نوشتن. من نفر ۳۰ شدم. ولی وقتی در رو ساعت ۷ و نیم باز کردند، افیسر برگه رو کند و اصلا نگاش هم نکرد. اول نقصی هارو راه داد داخل و بعد به ترتیب روز، کسایی که مصاحبه داشتند رو. خوشبختانه من اولین نفری بودم که بعد از نقصی ها رفتم داخل. یه نکته که میخوام بگم اینه که افیسر‌ها حساسیت شدیدی به کول پشتی داشتن (مثلا به کیف دستی خانوم ها اصلا گیر نمیدادن). من سال قبل برای گرفتن ویزای شنگن با کول پشتی رفتم تو و نمیدونستم که گیر میدن. ولی اینبار اصلا نگذاشتن و مجبور شدم که به یکی جلو در بسپارم که خیلی خطرناک بود چون هم مدارک دیگه توش داشتم و هم تبلتم توش بود که با کمال تعجب به اینم حساسیت خاصی داشتن با اینکه گوشی اوکی بود (من گوشیم معمولیه و بخاطر اسنپ آورده بودم). خلاصه اینکه فقط مدارک ببرید. وقتی رفتم تو همونجوری که تو کانال نوشته شده بود اصل مدارک، ترجمه‌ها، و دو سری کپی از ترجمه‌ها رو تحویل دادم و اومدم بیرون. بعد از ظهر هم اومدم و مدارکم رو گرفتم.
روز مصاحبه ساعت ۸ وقت داشتم ولی از ساعت ۷ جلو سفارت بودم همون ساعت ۸ رفتم تو و ساعت ۸ و ۱۰ دقیقه اسمم رو به باجه دانشجویی که باجه ۷ هه گفتم. با اینکه قبل از من فقط ۳ نفر، توبتشون ساعت ۷ بود و ۳ نفر ساعت ۷:۳۰ ولی کار اینا خیلی طول کشید و چون نقصی هم داشتن و مدارکشون مرتب نبود، من تا ساعت ۱۱:۱۵ معطل شدم تا بالاخره نوبتم شد. افیسر یه خانومی بود که معمولی بود. یه مقدار هم عصبی به نظر میرسید چون هی کاغذ‌هارو مرتب می کرد و محکم میزد به میز. دسته اول و دوم مدارکم رو گرفت و شروع کرد به چک کردن و یه سری چیزایی که تو مدارکم بود بلند بلند می خوند و من هم میگفتم بله. تنها سوال خاصی که از من پرسید این بود که فامیل درجه یک تو آلمان دارم یا نه و کی فارغ التحصیل شدی و تو این چند ماه چی کار می‌کردی؟ که من چون آخر تیر فارغ التحصیل شده بودم گفتم که یه ماه که اونم مدرکم رو آزاد می کردم و دنبال وقت سفارت بودم که خندید. و کل کار من ۱۰ دقیقه طول کشید و چون ۷۵ یورو هم لازم نبود بدم، رسید رو گرفتم و دیگه اومدم بیرون.
من یه دوست داشتم که پارسال با شرایط کاملا مشابه ۵ هفته طول کشید که ویزا بگیره و من هم آرزو می‌کردم همین ۴، ۵ هفته ای بگیرم. ولی ۲۱ آگوست یعنی ۳ روز بعد وقتی لیست ویزاهای موافقت شده رو چک کردم، دیدم شماره پروندم هست. من اصلا باور نمی کردم. و چون شهرستان بودم صبر کردم و فردا صبحش، پنجشنبه با سفارت تماس گرفتم (نزدیک ۱۰ دقیقه پشت سر هم تماس می‌گرفتم تا بالاخره گرفت) تا ببینم اشتباه شده یا نه که گفتن درسته. هنوزم باور نمی کردم ولی یکشنبه اومدم و ویزام رو تحویل گرفتم.
من چون سال پیش بمدت سه ماه به عنوان کارآموز تو ماکس پلانک کار کردم، تمرکزم روی بورس گرفتن از ماکس پلانک بودش، توی این راستا ماکس پلانک همون جایی که بودم یه پروگرم واسه مستر داشت که اون رو اپلای کردم و بیشتر امیدم هم به اون بود چون با فضای اونجا آشنا بودم. علاوه بر این برای دو تا از اسکول‌های ماکس‌پلانک اپلای کردم که دکترای مستقیم بودند ولی با اینکه از چند تا فیلتر هر دوتاشون عبور کردم که شامل مصاحبه‌های سخت و امتحان کتبی هم میشد، ریجکت شدم. تو یکی دیگه از ماکس پلانک‌‌ها کمک هزینه ۳۰۰ یورو گرفتم که برای من کافی نبود چون توان مالیش رو نداشتم. و یه ماکس‌پلانکی تو مونیخ بهم گفتن که بیا کار کن و درآمد دانشجویی بگیر که بخاطر هزینه‌های سرسام‌آور مونیخ که کار کفافش رو نمیداد و شرایط پیچیده تمکن دیگه دنبالش رو نگرفتم. در کل شرایط خاصی داشتم چون با استادی که قبولم کرد، ۳ ماه کار کرده بودم و ازم راضی بود.
@StudiumInDE