صاحبدلان
13.5K subscribers
32.9K photos
2.99K videos
56 files
2.39K links
Download Telegram
فقط زنان شاغل می‌دانند گاهی از فرط خستگی با ارايش بخواب رفتن
یعنی چه، فقط زنان شاغل می‌دانند از پنجره به خنده‌های عمیق و زیر باران و در دلِ خیابانِ چند دوست نگاه کردن و لبخندهای بی‌جان زدن و به فکر فرو رفتن یعنی چه، فقط زنان شاغل می‌دانند مدام نوبت آرایشگاه و بازار و مسافرت و دورهمی را به تعویق انداختن یعنی چه.
و... فقط زنان شاغل می‌دانند روی پای خود ایستادن، سر را در نهایت غرور بالا گرفتن و تکیه به تلاش‌های خود داشتن چه لذتی دارد، فقط زنان شاغل می‌دانند تکیه گاه بودن برای خانواده و خانواده را از عمق رنج‌ها بیرون کشیدن چه لذتی دارد. فقط زنان شاغل می‌دانند هدف داشتن و سخت کار کردن و برای مسائل پوچ وبيهوده فرصتی نداشتن، چه لذتی دارد...
زن‌ها به طور کلی دو دسته‌اند و هر کدام یک‌جور حالشان خوب می‌شود و من آرزو می‌کنم هرکدام به شیوه‌ی خودشان و در جایگاه ایده‌آل خودشان خوشبخت باشند، چه آنان که با اتکا به خویشتن، اوج اشتیاق و لذت و شادابی را تجربه می‌کنند و چه آنان که ظریف‌ترند و شادابی‌شان در تکیه داشتن و مسئولیت‌های سنگینِ خانه و فرزند را به دوش کشیدن خلاصه می‌شود.
اما... واي از طاقت و جسارت زناني که هم بیرون و هم درون خانه تکیه‌گاهند و درود بر طاقت آهنینشان که در نهایت لطافت و زنانگی، بااین تناقض دردناک، کنار آمده‌اند و همه چیز را به بهترین صورت ممکن، پیش برده‌اند.
و جهان برای بقا به هر دو گونه‌ی انرژیِ زنانه نیاز دارد، همانگونه که طبیعت برای دوامش هم به باران و هم برف... نمی‌توان گفت فقط باران، نمی‌توان گفت فقط برف!

#نرگس_صرافیان_طوفان
حقیقت این است که اگر می‌دانستید آنان که دستاوردهای بیشتری دارند، چه رنج و مشکلات عظیمی را تحمل می‌کنند و اگر فقط یک روز را به‌جای آنان و با دردسرها و مشکلات آنان می‌زیستید و می‌دیدید که چگونه روزگار می‌گذرانند؛ در همان‌حال که از بیرون، زندگی‌شان کاملا ایده‌آل و آرام به نظر می‌رسد، دیگر هرگز آرزوی ثروتمند شدن و بیشتر داشتن نمی‌کردید و از جهان بی‌دردسر و آرام و امنتان بیشتر لذت می‌بردید!

#نرگس_صرافیان_طوفان
...

یک روز می فهمی که عاقبت ،
این تویی که برای خودت می‌مانی
و آدم‌ها هر چقدر هم عزیز
و هرچقدر هم نزدیک ،
دنبال زندگی و آرزوهای خودشان می‌روند

روزی به خودت می‌آیی ،
روزی که تارهای سفید موهایت
در نبرد تن به تن با تارهای سیاه ،
پیروز شده‌اند ، و تو مانده‌ای
و حسرتِ کارهایی که نکرده‌ای ،
لذتی که نبرده‌ای
و زمانی که برای خودت نگذاشته‌ای

تو مانده‌ای و آرزوهایی که
برای رسیدنشان دیر است

روزی تو پیر خواهی شد
و این برای دیگران بودن‌ها
و خودت را فراموش کردن‌ها ،
حریفِ حسرت و بغض‌های شبانه ات
نخواهند شد.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@Ssahebdeelan
پناه ببر به دلخوشی‌های
خیلی کوچک و خیلی سبز
پناه ببر به روز جدیدی که شاید با آن،
اتفاق خوبی از راه برسد و
تمام اندوه جهان را از شانه‌هات بردارد...

پناه ببر به صدای جیرجیرک،
به هوهوی باد،
به ساعت ۵ و نیم صبح،
به گرگ و میش هوا،
به هیاهوی گنجشگ‌ها...
پناه ببر به خدا،
خدایی که هیچ‌ وقت دیر نمی‌کند...

#نرگس_صرافیان_طوفان
طبقه‌ی بالای خانه‌ی ما آدم‌های امن و خوشبختی زندگی می‌کنند و این برای من بیشترین دلیلی‌ست که در خانه، بیش از هرجای دیگری احساس آرامش و خوشبختی کنم.

خیلی مهم است که در جوار چه کسانی زندگی کنی، خیلی مهم است که چشم‌اندازی که می‌بینی, تا چه اندازه خوشایند باشد. حتی گاهی مهم‌تر این است که قبل از خودت، برای آدم‌های حوالی‌ات آرزوی خوشبختی و خیر و آرامش کنی. نمای خانه‌ی خودت به چه کار خودت می‌آید وقتی که هربار از پنجره به بیرون نگاه کنی و خانه‌ی ویران و بی‌سر و سامان همسایه‌ات را ببینی و بدترین احساس عالم را پیدا کنی و ناچار شوی پرده‌ها را بکشی و نور و شادی را از خودت دریغ کنی؟

طبقه‌ی بالای خانه‌ی ما یک نفر هر روز پیانو می‌زند و من این پایین از آرامش و عشقی که به فاصله‌ی چند آجر تا من جاری‌ست، لبخند می‌زنم، سرم را بالا می‌گیرم و خدا را عمیقا شکر می‌کنم.

لطفا آدم‌های خوشبختی باشید، نه فقط به خاطر خودتان، به خاطر تمام کسانی هرچقدر هم که برای جهان خودشان تلاش کنند و زحمت بکشند، در نهایت محکوم‌اند به تماشای منظره‌ی جهان شما. آدم‌های خوشبختی باشید، به خاطر خودتان و بخاطر تمام کسانی که زندگی‌شان فقط چند آجر تا زندگی و احوال و رفتار شما فاصله دارد.

#نرگس_صرافیان_طوفان
آخرش اهمیت دارد. اینکه امروز محبت می‌کنید و با معرفت‌ترینید برای هم، تمام ارزش و اعتبارش بر می‌گردد به آن‌زمان که همه چیز میان‌تان تمام شد و غریبه‌ترینِ هم شدید و از هم فاصله گرفتید، یا اینکه مثل روزهای اول دلتان به شوقِ هم نلرزید، آن‌وقت است که اگر منتی نگذاشتید و آزاری نرساندید و رازدار دورانِ آشناییِ هم بودید و دست روی نقاط ضعفِ هم نگذاشتید،
آن‌وقت اگر دیوارِ دوستی‌تان را روی سر همدیگر خراب نکردید و حرمت نگه داشتید؛ می‌توانید دهان باز کنید و ادعا کنید که یک آدمِ اصیلید و تعادل روانی و شخصیتی دارید و سالم مهر ورزیده‌اید و سالم دوست داشته‌اید و اگرچه تمام شده، ولی آن دوستی و معاشرت، ارزشِ تجربه کردن داشته...
متعادل باشید و امن!
من در معاشرت‌ها و تعاملاتم، معیاری بالاتر از تعادل و امنیت برای ارزشمندیِ انسان‌ها سراغ ندارم.

#نرگس_صرافیان_طوفان
دعا می‌کنم با آدم‌های خوب مواجه شوی و با آدم‌های خوب تعامل کنی و با آدم‌های خوب هم‌مسیر شوی.
هرکجا رفتی و هرکجا گذارت افتاد و هرکجا که کارت گیر افتاد عزیزم، دعا می‌کنم گیرِ آدمِ نانجیب نیفتی!

#نرگس_صرافیان_طوفان
نگو ساده باشم مامان! نگو فارغ از نتیجه مهربانی کنم و بگذرم و انسان باشم و سخت نگیرم! دنیا عجیب شده مامان! هیچ‌چیز مثل قبل نیست! آدم‌ها دارند ادای انسان در می‌آورند و از درون، اکثرا درندگانی‌اند که بهشان میدان بدهی، می‌درند و ببینند صدایت در نمی‌آید، دندانشان را عمیق‌تر فرو می‌کنند.
فکر می‌کنی گرگ، دلش به حال معصومیت بره‌ها سوخته مامان؟! فکر می‌کنی نجابت، بازدارنده‌ی کسی‌ست که با جهانی از خشم و کینه، به هر ضرب و زوری، میدان را به دست گرفته و از آزار رساندن و ویران کردن و به خاک سیاه نشاندن قربانی‌اش، لذت می‌برد؟!
دوره‌ی خیلی چیزها گذشته مامان! ساده بودن و صادقانه رفتار کردن، بی‌چراغ و آذوقه به شب‌های بیابان زدن است. کاش سیاست یادم داده بودی. کاش بچه‌ات را محافظه‌کار بار آورده‌بودی و فکر نمی‌کردی همه مثل خودت مهربانند و دنیا را آسان گرفته‌اند و کاری به کار هیچ‌کس ندارند...

#نرگس_صرافیان_طوفان
روحیه‌ی من به گونه‌ای‌ست که هستم، هستم، هستم... می‌گویم، می‌خندم، دوست دارم، لذت می‌برم و عشق می‌ورزم و ناگهان خودم را می‌کشم کناری و با خودم می‌گویم: ما کجایِ زندگیِ همیم؟ کیِ همیم؟ اصلا چه معنی دارد اینهمه با آدم‌ها نزدیک بودن و از هر دری حرف زدن و بدون دلیل دوست داشتن و دوست داشته‌شدن؟ انگار امنیتم را در تنهایی و سکوت می‌بینم و در دلِ رابطه‌ها و آدم‌ها، احساس ناامنی و خطر می‌کنم.
من همیشه جایی میانه‌ی مسیرِ معاشرت‌ها، انرژی‌ام را برای ادامه از دست می‌دهم و گریز می‌زنم... انگار مرا برای ماندن و تا همیشه حضور داشتن نساخته‌اند.

#نرگس_صرافیان_طوفان

🌱🌷
.

دلم یک خلوت آرام می‌خواهد
جهانی رام می‌خواهد
سکوتی
آفتابی
قهوه یا چایی،
کتابی...
من دلم آسایشی لبریز و بی‌انجام می‌خواهد...





#نرگس_صرافیان_طوفان

🌱🌷