#Ибрат

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам ахлоқларига далолат қилувчи ажойиб ҳадислардан бири!

Анас ибн Молик розияллоҳу анҳу шундай ҳикоя қилади: «Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам аёлларидан бирининг олдида эдилар. Мўминлар оналари (пайғамбар аёллари)дан яна бири бир лаган (товоқ)да овқат жўнатди. Уй соҳибаси хизматчи қўлидаги лаганни урди. Лаган ерга тушиб синиб кетди. Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам лаган бўлакларини териб олиб, кейин овқатни тўплаб йиғиштира бошладиларда: "Онангизнинг рашки келди" дедилар. Хизматчини тўхтаб туришга буюриб, уй соҳибасининг бутун лаганини олиб келдириб, бутунни таом жўнатган аёлига жўнатдилар, синиқ лаганни синдирган аёли уйида қолдирдилар».

Аёлимиз жаҳл қилганда қай биримиз шундай муомала қила оламиз? Пайғамбар қолдириб кетган энг асосий суннатлардан бири - у зотнинг олий ахлоқларидир. Суннатга эргашиш ҳақида сўзланганда ушбу каби гўзал хулқларга эргашишга бирламчи эътиборни қаратиш керак. Аллоҳ таоло барчамизни пайғамбар алайҳиссаломнинг барча суннатларига, хусусан, етук ахлоқларига эргашувчи умматлардан қилсин, омин.

✍🏻Сайфуллоҳ Носир

@Solihlar_taratgan_nurlar

#Ибрат

Ibratli qissa

Hikoya qilinishicha, bir olim shayx shogirdi bilan bog‘ ichra sayr qilib yurishgandi. Sayr asnosida eski poyafzalga duch kelishibdi. Ikkovlari bu poyabzal shu bog‘da ishlayotgan bir kambag‘al faqirga tegishli ekanini va u shu paytda ishini yakunlab poyafzalini olishga kelishini tushunishdi.

Shunda shogird ustozga debdi:

Ustoz, hazil qilib bu ishchini poyafzalini yashirib qo‘ymaymizmi, uni olishga kelganida yo‘qolib qolganini ko‘rganda nima ish qilishini tomosha qilamiz.

Ulug‘ ustoz unga shunday javob berdi:

"Boshqalarni g‘amga tushurish ila ko‘nglimizni ko‘tarmaslik lozimdir. Bolam, sen boyroqsan. Sen o‘zinga ham shu kambag‘alga ham baxt-saodatni jalb qilishing imkoniga egasan-ku. Uning poyafzali ichiga naqd pul solib qo‘y-da, biz yashirinamiz. Buni unga qanday ta’sir qilishini ko‘ramiz".

Bu taklifdan shogird xursand bo‘lib, ichiga pul solib qo‘yibdi. Ikkovlari ishchining bunga munosabatini ko‘rishlani uchun daraxt ortiga yashirinishdi.

Birozdan keyin ishini tugatib juldur kiyimda ishchi poyafzalini olish uchun keldi. Oyog‘ini suqqan ham ediki, ichida nimadir borligini bildi. Uni chiqarib olib qarasaki, naqd pullar. Ikkinchi poyini olib qarasa, unda ham naqd pul topdi.

U biroz pullarga tikilib turdi. Tush ko‘rmayotganini anglash uchun pulga qayta-qayta nazar solar edi. Keyin biror kimsani toparmikinman degan o‘y bilan har tomonga alanglab qaradi.

Pullarni cho‘ntakka solib tizzasiga yiqildi-da, yig‘lagan holida osmonga nazar solib baland ovoz ila Robbiga munojot qila ketdi:

"Ey Robbim! Senga shukrlarim bo‘lsin. Ey, xotinimning betobligini va farzandlarim non topa olmayotganidan och qolganini bilgan Zot! Meni ham farzandlarimni ham halokatdan qutqarding..."

U uzoq vaqt osmonga tikilganicha mana shu Rabboniy tuhfaga shukr o‘laroq yig‘ladi.

Shogird bundan qattiq ta’sirlanib ikki ko‘zi yoshga to‘ldi.

Shunda ulug‘ ustoz dedi:

Ana endi sen aytgan uning poyafzalini yashirib qo‘yish taklifingdan ko‘ra o‘zingni ko‘proq baxtiyor sezmayapsan-mi?!

Shogird javob berdi:

"Tirik ekanman, hech ham unutmaydigan dars oldim. Ana endi, hayotimda men fahmlamayotgan ba’zi so‘zlarning ma’nosini anglab yetdim; sen ato berganingda olganingdan ko‘ra ko‘proq baxtli bo‘lasan".

Shunda ustozi dedi:

"Bilki, ato berishning turlari bor;

Jazolashga qodir bo‘la turib, kechib yuborishing, atodir.

Birodaringa g‘oibona duo qilishing, atodir.

Uning uchun uzr talab qilib, yomon gumondan chetta bo‘lishing, atodir.

Birodaring g‘oibligida uning obro‘sini himoya qilishing, atodir".

Shuni bilingki, aziz o‘quvchi, nubuvvat yo‘li ato berish ustiga qurilgandir. Zo‘ravonlarning yo‘li esa tortib olish ustiga qurilgandir.

Hayotingizga nazar soling, siz ato berish bilan yashayapsizmi yo tortib olish bilan-mi?

Boshqalarning hayoti siz tufayli yengillashyapti-mi yo qiyinlashyapti-mi?

Doktor Muhammad Rotib Nobulsiy hafizahulloh

@Solihlar_taratgan_nurlar

#Ибрат

РАМОЗОН ХУШХАБАР ОЙИДИР. ҲАТТО КОФИРЛАРГА ҲАМ!

Шайх Ибн Ражаб (р.а) айтади:«Бу ой Мўминларга қандай қилиб хушхабар ойи бўлмасинки, улар учун безатилган ҳолда жаннат эшиклари очилган бўлса! Бу ой Кофирлар учун қандай хушхабар ойи бўлмасинки, улар учун жаҳаннам эшиклари ёпилган бўлса! Бу ой оқиллар учун қандай хушхабар ойи бўлмасинки, бу ойда шайтонлар занжирбанд қилинган бўлса! БУ ОЙДЕК ЯХШИ ЗАМОН ЯНА ҚАЕРДА БОР!» деган эди.
Ҳаммамиз яхши биламизки, Рамозоннинг фазилатидан Аллоҳ бу ойда жаҳаннамга қулф уриб, жаннат эшикларини ланг очиб, уни безатишга буюради!
Рамозон ойида Мусулмон киши Рамозон ойи кирганлигини, ўзининг феъли ва хулқи билан атрофидагиларга билдириши керак!
Салафларимиз йил, 12 ой Рамозоннинг муҳаббати билан яшар эдилар! Салафларимиз Рамозон ойи келишидан 6 ой олдин:«Эй роббим! Бизларни рамозонга саломат ва иймон ила етказгин» деб дуо қилиб, тайёргарликни бошлаб юборган. Бойлар ва дўкондорлар: «Рамозон кирса тарқатаман» деб, 6 ой олдин нарсаларни жамлаб борар ва бу амалларида ўзаро мусобақа қиларди. Рамозон ойи кирса,
Узундан узун "Рамозоний дастурхон"лар ташкил этилиб, бир ой давомида таомларга тўлиб тошар ва унда фақиру фуқаролар икром қилинар эди.
Рамозон ойи ўтганидан кейин яна 6 ойгача, ўзларининг дуоларида:«Эй Роббим! Рамозонда қилган ибодат ва яхши амалларимизни қабул қил!» деб тинмай сўрашар эди.
Рамозонда улар, кимнинг қандай имконияти бўлса, уни оз санамасдан, ўша билан ўзгаларга саховат улашарди.
Мамлукийлар даврида эса, рамозон кириши билан Миср кўчаларида байрам бошланар. «Сууқуш Шамоъийн»
(шағамлар бозори ва «Сууқул Ҳаловиийн»
(Ҳолволар бозори) ташкил этилар. Энг чиройли, ўзидан хушбўй ҳид таратадиган шағамлар ва энг лаззатли ҳолволар жуда арзон, деярли текинга берилиши сабабли, ҳар ким уни сотиб олиб, кўчаларга:«Таровиҳ ўқиш учун Масжидга борадиганларнинг йўллари ёруғ бўлсин» дея шағам ёқиб қўяр, Кўчалар ҳушбўйларга тўлиб кетарди.
Бошқалар эса Саҳарликка қадар кўчаларда ҳолволарини фақирларга тарқатиб юрар эди. БУ - ТАРИХДАГИ ИСЛОМДИР!
Пайғамбаримиз саллоллоҳу алайҳи васалламнинг:«Кимки, Рамозон кириши билан хурсанд бўлиб, унинг чиқиб кетиши билан маҳзун бўлса, унга жаннат вожиб бўлди» мазмунидаги ҳадислари бор!

ШОШИЛИНГ АЗИЗЛАР! ХУРСАНДЛИГИНГИЗНИ БИЛДИРИНГ!
АЛЛОҲ ЖАННАТНИ БЕЗАГАН ОЙДА СИЗ ҲАМ УЙИНГИЗНИ ЖАННАТГА АЙЛАНТИРИНГ!

✍🏻Расулжон Тошпўлатов

@Solihlar_taratgan_nurlar

#Ибрат

АЛЛОҲ ФИТНАГА УЧРАШДАН ПАНОҲ БЕРСИН

Имом Бухорий (Саҳиҳи Бухорийда) ва бошқалар ривоят қилади: Жобир ибн Самура розияллоҳу анҳумо ҳикоя қилади:
Кўфа аҳли Саъд ибн Аби Ваққос розияллоҳу анҳуни халифа Умар розияллоҳу анҳуга шикоят қилишди. Ҳазрат Умар уни волийликдан олиб, ўрнига Аммор ибн Ёсир розияллоҳу анҳумони волий қилиб тайинладилар. Улар Саъдни шикоят қилганда ҳатто намозни тузук ўқиб беролмайди, дейишган эди.
Ҳазрат Умар Амморни волий қилишдан олдин Саъдни чақирди. Келгач, унга деди:
- Эй Абу Исҳоқ, булар сизни намозни тузук ўқиб беролмайди, деб шикоят қилишмоқда.
- Валлоҳ, мен уларга Расулуллоҳ алайҳиссалом намозидек намоз ўқиб берардим, ҳеч бузмасдан, - деди Абу Исҳоқ (яъни, Саъд ибн Аби Ваққос). - Хуфтон намозини ўқиганда аввалги икки ракаатни бироз чўзиб, кейинги икки ракаатни қисқа қилар эдим.
- Ўзи гумонимиз ҳам сизга шу, - деди ҳазрат Умар ва унга қўшиб яна бир кишини (шикоятларни яхшилаб текшириш учун) жўнатди. У Кўфага келиб Кўфа аҳлидан сўраб чиқди, биронта масжидни қолдирмади. Ҳаммаси яхши сўзлар айтдилар. Ваниҳоят, Бани Абс қабиласига қарашли бир масжидга кирди. Одамлар орасидан Абу Саъда Усома ибн Қатода деб аталмиш киши ўрнидан турди ва:
- Модомики шунча сўраб кепсиз, мен айтайин: Саъд қўшинларни (жангга) ўзи олиб чиқмас эди, молни ҳам тўғри тақсимламас эди, адолат билан ҳукм қилмас эди! - деди!
Шунда Саъд ибн Аби Ваққос розияллоҳу анҳу:
- Огоҳ бўлинг, мен ҳозир учта дуо қиламан: эй Аллоҳ!
Агар шу банданг ёлғон гапираётган бўлса, одамлар кўрсин деб ўрнидан турган бўлса;
- умрини узоқ қил;
- камбағаллигини-да узун қил;
- фитналарга рўпара қил; - деди!

Мазкур одам кейинчалик одамлар сўрашса:
- Саъднинг қарғиши теккан, фитнага дучор қарияман, деб жавоб берар эди.

Ҳикояни Жобир ибн Самурадан ривоят қилувчи Абдулмалик ибн Умайр раҳимаҳуллоҳ айтади:
- Мен у одамни анча кейин ҳам кўрдим: қартайганидан қошлари кўзлари устига тушиб қолган бўлса-да, кўчаларда ёш қиз-жувонларга тегажоқлик қилиб, уларга кўз қисиб юрарди..!!

========

Ё Раб! Ўзинг барчамизни фитнадан асрагин, солиҳ бандаларга озор бериб қўядиган кишилардан қилма! Хотимамизни хайрли қил.
Омин, омин...

✍🏻Сайфуллоҳ Носир

@Solihlar_taratgan_nurlar

#Ибрат Ўқишга эринманг!

Мени йиғлатган рост тарих. Ислом нақадар гўзал, мусулмонларнинг ахлоқи қанчалар гўзал!

-----------------

«Абул Ос мен билан гаплашганда тўғри сўзлади ва ваъда берганида менга ваъдасининг устида турди».(Муҳаммад соллаллоҳу алайхи васаллам.)

Абул Ос Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ёнларига нубувват юборилишидан олдин келди ва:

“Катта қизингиз Зайнабга уйланмоқчиман“, деди. (Одоб)

Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам:

“У изн берсагина никоҳинга бераман“, дедилар. (Шариат) Ва Зайнаб розияллоҳу анҳонинг олдиларига кириб: “Холангни ўғли ёнимга келиб, исмингни айтди… Сен унга жуфт бўлишга розимисан?“, дедилар.

Зайнаб юзларини тўсиб табассум қилди. Зайнаб розияллоҳу анҳо Абул Осга кучли муҳаббат қиссасини бошлашлик учун турмушга чиқди. Ва у кишидан Али ва Умома исмли фарзанд кўрди.

Сўнг нубувват юборилгандан кейин катта мушкуллик юзага келди. (Ақийда).

Абул Ос сафарда эди, қайтиб келса аёли Исломни қабул қилибди.

Зайнаб розияллоҳу анҳо унга:

“Менда сизга буюк хабар бор“, деди. Эри бироз туриб, сўнг Зайнабни ёнидан кетди.(Эҳтиром)

Зайнаб розияллоҳу анҳо бундан даҳшатга тушди ва эрига: “Отам Набий бўлиб юборилдилар. Мен эса Исломга кирдим“, деганча уни ортидан борди.

Эри: “Мени аввал огоҳлантирдингми?“, деди.

Зайнаб розияллоҳу анҳо: “Мен отамни ёлғончига чиқара олмасдим. Ва отам ҳам ҳеч қачон ёлғончи бўлмаганлар. Улар Содиқ ва Амин бўлган зотлар. Исломга кирган ёлғиз мен эмас, онам ва сингилларим ҳам Исломга кирган. Амакимнинг ўғли Али ибн Абу Толиб, амакингиз ўғли Усмон ибн Аффон, дўстингиз Абу Бакр Сиддиқлар ҳам Исломга кирган“, деди.

Эри: “Лекин мен одамлар АбулОс қавмидан бош тортди, ота-бобосининг динига куфр келдириб хотинини рози қилишга кетди дейишларини хоҳламайман. Ва отанг ҳам муттаҳам инсон эмас“.

Сен узр сўраб, Исломга кириш учун бироз ўйлаб кўрмайсанми? (Аниқ сўзлашув)

Зайнаб розияллоҳу анҳо:

“Мен узр сўрамасам ким мени узримни қабул қиларди? Лекин мен сизнинг аёлингизман, кучим етканча ҳаққа бошловчингизман“.

Зайнаб розияллоҳу анҳо ушбу гапига 20 йил вафо қилиб яшади.

Абул Ос ўзини куфрида давом этди. Сўнг Зайнаб онамиз ҳижрат қилиб кетди. Отаси Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ёнларига бориб: “Эй Аллоҳнинг Росули, менга эрим билан қолишга изн берасизми?“, деди. (Муҳаббат)

Оталари соллаллоҳу алайҳи ва саллам бунга изн бердилар. (Раҳмат)

Улар Бадр ғазотигача Маккада яшадилар. Сўнг Абул Ос Қурайш қўшини сафида урушга чиқишга қарор қилди.

Аёли эса отасига қарши урушиши керак эди. Зайнаб онамиз йиғлаганча: “Аллоҳим мен қуёш чиқиб ўша кунда болаларим етим қолишидан ёки ўзим отамни йўқотишдан қўрқаман“, деди. (Ҳайрат ва умид)

Абул Ос ибн Робия бориб, Бадр ғазотида иштирок этди.

Уруш тугади Абул Ос эса асирга олинди. Буни хабари Маккага етиб келди.

Зайнаб онамиз: “Отамга нима қилди“, деди.

Унга: “Мусулмонлар ғалаба қозондилар“, дейишди.

Аллоҳга шукр айтиб саждага йиқилди.

Сўнг: “Эримга нима қилди“, деди.

Уни қайнотаси асирга олдилар.

Зайнаб онамиз: “Мени эримни озод қилишга бораман“, деди. (Ақл ва эҳтиёткорлик)

Лекин Зайнаб онамизда эрини озод қилиш учун берадиган ҳеч нарса йўқ эди. Бўйнидаги онасини туморини ечди ва Абу Ос ибн Робиянинг укасига бериб уни Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламга юборди.

Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам фидяларни олиб, асирларни қўйиб юбориб ўтирган эдилар. Туморни кўриб: “Бу кимнинг фидяси?“, дедилар.

“Бу Абул Ос ибн Робиянинг фидяси“, дейишди.

Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам йиғладилар. Сўнг: “Бу Хадичанинг тумори“, дедилар. (Вафо)

Сўнг ўринларидан туриб: “ Эй инсонлар, бу кишини асир олгандик, уни озод қиламизми? (Адолат).

Агар унга туморни қайтариб берилса, (рози бўласизми)қабул қиласизларми? (Раҳбарнинг тавозеъси)

Улар: “Ҳа, эй Аллоҳнинг Росули“, дедилар. ( Қўшиннинг одоби)

Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам туморни қайтариб бердилар ва: “Зайнабга айт, Хадичанинг туморига бепарволик қилмасин. (Кофир бўлишига қарамай ахлоқига ишонч билдириш)

Сўнг унга:

​#Ибрат

Инсонларнинг энг фаросатли ва энг шарафлиси ким?

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийим

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам буюрадилар:

– Завқ ва ўйин-кулги орзуларини совутиб қўювчи нарса (ўлим)ни кўп хотирланг!

Ҳадиснинг шарҳи бундай:

Ўлимни кўп хотирлаб туринг – нафсингизнинг завқ ва ўйин-кулгига бўлган майли кесилсин. Шу тариқа Аллоҳга юзланинг.

Ҳазрати Оиша Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламдан сўрайди:

– Эй Аллоҳнинг Расули, шаҳидлар билан бирга йиғилишадиган бирон шахс борми?

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

– Ҳа, ҳар вақт кеча-кундуз йигирма марта ўлимни хотирлаган кимса шаҳидлар билан бирга йиғилишади.

Ўлимни кўп хотирловчи киши шаҳидлар билан бирга йиғилишади. Чунки ўлимни кўп хотирлаган киши ўткинчи дунё ҳаётига мағрур бўлмайди, кимсанинг ҳақини емайди ва охират учун ҳозирлигини қилади. Ўлимдан ғофил бўлмоқ эса кишини дунё завқларига кўмилишга чорлайди.

Ўлим ҳар мусулмон учун бир каффоратдир (қилинган гуноҳларни ювадиган бадалдир).

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам бу ҳадисларида ўзи ҳам, сўзи ҳам тўғри, қўлидан ҳам, тилидан ҳам кимсага зарар келмайдиган, Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг пок ахлоқига эга бўлган ҳамда катта ва кўпдан-кўп кичик гуноҳлар билан кирланмаган, фақатгина кичик ва арзимас хатолари бўлган ҳақиқий мусулмонларни назарда тутганлар. Ўлим мана шу хил мусулмонларни гуноҳлардан тозалайди, катта гуноҳлар килмагани ва фарзларни ҳам адо этгани учун кичик ва арзимас гуноҳларига каффорат бўлади.

Ото Ҳуросоний ҳикоя қилади:

Бир кун Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам масжидга кетгандилар. У ерда бир гуруҳ жамоат гаплашиб-кулишиб ўтирарди. Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам бу гуруҳга хитобан буюрдиларки:

– Ўлимни унутманг, ўлимни хотирланг. Борлиғим қудрат қўлида бўлган Аллоҳнинг номига қасам ичиб айтаманки, агар менинг билганимни билсайдингиз, оз кулиб, кўп йиғлардингиз.

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ёнида бир одамдан гап очадилар ва мадҳу сано қиладилар.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

– Дўстингиз ўлимни ёдга олармиди? – деб сўрайдилар.

Уни мадҳ этганлар: «Биз унинг ҳеч ўлимни ёдга олганини эшитмадик», – дейдилар.

Аллоҳ Расули соллаллоҳу алайҳи васаллам:

– У дўстингиз сиз мадҳ этган даражада эмас, – деб айтдилар.

Ибн Умар ҳикоя қилади:

Бир кун биз ўн киши, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни кўргани боргандик. Орамиздаги ансорлардан бири дедики:

– Эй Аллоҳнинг Расули, инсонларнинг энг фаросатлиси ва энг шарафлиси кимлар?

Жавоб бердиларки:

– Ўлимни энг кўп ёдга олувчилар, энг кўп ўлимга ҳозирланган кишилар!.. Мана, фаросатлилар, шарафлилар шулардир. Шулар дунёдан шараф билан ўтадилар ва охиратда ҳам шарафли ўринни қўлга киритадилар.

Ҳасан Басрий дерки:

– Ўлим дунё ҳаётини бир пул қилди. Шу туфайли фаросатли инсонларга ҳеч қувониш учун имкон қолдирмади.

Ибни аби Ҳойсама ҳам шундай дейди:

– Мўмин етишишни орзу қиладиган ўлимдан ҳам хайрлироқ йўқотиш йўқ. (Ўлим аслида бир йўқотишдан иборат, аммо мўмин унга етишишни орзу қилади, унинг учун бундай йўқотиш ҳар нарсадан хайрлироқдир).

Ҳикмат аҳлидан бири дўстларидан бирига шундай хат ёзган экан:

– «Эй биродар, «Кошки ўлсайдик» деб ёлвориб ҳам ўлолмайдиган қора кунларинг келмасдан бу дунёда ўлимдан эҳтиёт бўл!». («... Ўлимдан эҳтиёт бўл» - коинот низоми бузилиб, қиёмат бошланганда бир тўда инсонлар ўлимни, ўлишни, йўқ бўлишни хоҳлайдилар, аммо ўлолмайдилар. Бу ҳақда Аллоҳнинг шундай буйруғи бор: «Дарҳақиқат Биз сизларни яқин азобдан огоҳлантирдик. У Кунда киши ўзи қилиб ўтган нарсани кўрур. Кофир кимса: «Эҳ, кошки эди тупроққа айланиб кетсам», деб қолур (Набаъ сураси, 40-оят)

Халифа Умар ибн Абдулазиз ҳар кеча олимларни йиғар, биргаликда ўлимдан, қиёматдан ва охиратдан баҳслашардилар, сўнгра бамисоли олдиларида бир жаноза бордай йиғлардилар.

Иброҳим Тамимий шундай дейди:

“Икки нарса мени дунё завқи ва ўйин-кулгисидан узди:

1. Ўлимни хотирламоқ.

2. Ҳисоб-китоб чоғида Аллоҳ ҳузурига чиқмоқ”.

📚Абу Ҳомид Ғаззолий,
“Мукошафат-ул қулуб” китобидан

©islom.uz

https://t.me/Solihlar_taratgan_nurlar

#Ибрат

Абу Бакр Сиддиқ розияллоҳу анҳудан «Ароқ ичганмисиз?» деб сўрашди, у зот: «Ароқни жоҳилиятда ҳам, исломиятда ҳам ичмаганман», дедилар. У зотга: «Нима учун, ахир у Исломдан олдин ҳаром қилинмаган эди-ку?» дейишди. У зот: «Чунки ароқ инсонни хорлайдиган, ақлни кетказадиган нарса», деб жавоб бердилар.

https://t.me/Solihlar_taratgan_nurlar

​#Ибрат

Бир куни Али ибн Абу Толиб розияллоҳу анҳу қабрлар олдида туриб, ўликларга қарата шундай хитоб қилдилар:

«Ассалому алайкум, эй қабристон аҳли! Уйларингизда сизлардан бошқалар яшаяпти, мол-дунёларингиз болаларингиз орасида тақсимлаб бўлинди, хотинларингиз бошқаларга турмушга чиқиб кетишди. Биздаги хабар мана шу, сизларда қандай хабарлар бор?».

https://t.me/Solihlar_taratgan_nurlar

#Ибрат

Ибодатга сусткашлик қилиш ҳақида

🎙Устоз Аброр Мухтор Алий

Бошқаларга ҳам улашинг !
http://t.me/Solihlar_taratgan_nurlar

​#Ибрат

АЛЛОҲНИНГ РАХМАТИНИ ҚАЙТАРМАНГ!

«Лайлатул қадр»

Рамозон кунларининг бирида Пайғамбаримиз саллоллоҳу алайҳи васаллам масжидга, саҳобаларнинг олдига чиқиб келиб:«Биласизларми! Менга Қадр кечаси қайси кеча эканлигини билдирилган эди. Уни сизларга айтиш учун келаётганимда, фолончи ва фолончи (урушиб) тортишиб турган экан. Уларга этибор қилиб қолганим учун униттирилдим. Энди Рамозоннинг охирги тоқ кечаларидан истайсизлар» дедилар.
Қаранг! Икки мўмин кишининг ўзаро низолашуви, талашиб тортишуви, бутун умматга бўладиган буюк хушхабарнинг эшигини ёпиб қўйди.
ҲОЛИМИЗГА БОҚИНГ! ҳар кунги минглаб, мусулмонларнинг талашуви, жанжали, бизлар учун очилаётган Аллоҳнинг рахмат ва марҳамат эшикларидан қанча-қанчаларини ёпаётган экан!

✍🏻Расулжон Тошпўлатов

https://t.me/Solihlar_taratgan_nurlar

#Ибрат

Мусулмон одам ҳар доим иффатли, ҳаёли бўлмоғи лозим. Айниқса, муҳаббат масаласида. Масалан, бир йигит бир бегона қизни яхши кўрса-ю, турли сабабларга кўра (айтайлик, йигит ёки қизнинг ота-онаси кўнмагани ёки ўртадаги масофа узоқ бўлгани учун) унга уйланишга имкони бўлмаса, бу муҳаббатини яшириши ва иффатли бўлиши лозим. Баъзан аёл киши ўта таъсирчан бўлгани ва ҳис-туйғуларини яширолмагани учун бундай қилишга кучи етмайди. Мана шундай пайтларда ҳам эркак киши ўзини қўлга олиб, ҳаё иймоннинг бир бўлаги эканини ёдда тутиши лозим бўлади. Шу ўринда мавзуга доир қуйидаги ривоятни келтирсак, мақсадга мувофиқ бўлар эди.

“Саллома исмли аёл буюк тобеин, имом, зоҳид Ато ибн Абу Рабоҳ раҳматуллоҳи алайҳни яхши кўрар эди. У зотнинг ҳам ўша аёлда кўнгиллари бор эди. Бир куни аёл у кишининг олдиларига келиб: “Сизни кўргим келиб, олдингизга келдим. Мен сизни яхши кўраман” деди. У зот: “Якка-ю ягона Аллоҳга қасамки, мен ҳам сени яхши кўраман” дедилар. Ҳалиги аёл: “Мен сизни қучоқлаб, ўпишни истайман” деди. У зот: “Аллоҳга қасамки, мен ҳам” дедилар. Шунда аёл: “У ҳолда бу ишни қилишдан сизни нима тўсяпти? Ахир ҳеч ким йўқ-ку!” деди. Шунда Ато ҳазратлари: “Мени Аллоҳ азза ва жалланинг “У кунда тақводорлардан ўзга дўстлар бир-бирларига душмандирлар” деган ояти тўсиб турибди. Сенга бўлган муҳаббатим қиёмат куни душманликка айланишини ёқтирмайман!” деб жавоб бердилар”. 
Бу ривоятда тақво асосига қурилмай, нафс сўзига кириб бир-бирини яхши кўрганлар қиёмат куни бир-бирларига душман бўлиб қолишларига ишора бор. 
Муҳаббатнинг нафсга катта таъсири борлиги учун ҳам Аллоҳ таоло мусулмон кишини иффатли бўлишга, ҳиссиётларини жиловлашга, нафсини изга солишга буюриб, бунинг эвазига улкан ажру мукофотларни ваъда қилган. 

Ибн Аббос розияллоҳу анҳумо ривоят қилган ҳадисда Пайғамбар алайҳиссалом шундай деб марҳамат қилганлар: “Ким бировни севса, севгисида иффатли бўлиб (яъни, севган инсони билан хилватда ёлғиз қолмай, у билан зинога олиб борадиган ишларни қилмай, бу борада шариат одобларига амал қилиб, бошқа шунга ўхшаш гуноҳларни содир этмай) вафот этса, у шаҳид мақомида кетади”. Ҳоким ривояти. 

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу ривоят қилган ҳадисда эса, Пайғамбар алайҳиссалом: “Аллоҳ Ўзининг аршининг соясидан бошқа ҳеч қандай соя йўқ кунда етти тоифа инсонларни ўша аршининг соясида соялантиради” дедилар-да, шулар орсида “Чиройли, насабли аёл ўзига чақирганда, “Мен оламлар Робби Аллоҳдан қўрқаман” деган одам”ни ҳам санадилар. Муттафақун алайҳ. 
Агар сиз бир аёлни яхши кўриб қолсангиз, тезроқ унга уйланишга ҳаракат қилинг. Мабодо, бирор сабаб туфайли уйланиш имкони бўлмаса, у ҳолда унга бўлган севгингизни яширинг, сир тутинг ва бора-бора бу севгидан қутулишга интилинг. Чунки, сиз уйланишга имкон топмаган аёл энди бошқа бир инсонга турмушга чиқади. Динимизда эса бировнинг жуфти ҳалолини севиш, гарчи бу севгини севувчининг ўзигина билса ҳам, мумкин эмас. 
Аллоҳ таоло барчамизни Ўзининг ҳаёли ва иффатли бандаларидан қилсин. Омин!    

Нозимжон Ҳошимжон✍🏻

@Solihlar_taratgan_nurlar