🔴 #خبر_فوری
به نقل از توییتر خانم مینویی، وکیل مدافع #بهاره_هدایت دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد رشته علوم سیاسی دانشگاه تهران که از تاریخ ۱۱مهر تحت بازداشت است بعد از گذشت بیش از یکروز از اتفاقات ناگوار زندان اوین، هنوز هیچ تماس تلفنی جهت اطمینان از سلامت ایشان دریافت نشده است.
ایشان آخرین بار در تاریخ ۱۳مهر طی تماس با خانواده از بازداشت خود در بند۲۰۹ زندان اوین خبر داده بود
این بی‌خبری طولانی بعد از حوادث اخیر زندان اوین، منجر به ایجاد نگرانی برای خانواده و دوستان درمورد سلامتی او شده است
#سرکوب_فراگیر
#زندان_اوین
@shbazneshasteganir
به نقل از توییتر خانم مینویی، وکیل مدافع #بهاره_هدایت دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد رشته علوم سیاسی دانشگاه تهران که از تاریخ ۱۱مهر تحت بازداشت است بعد از گذشت بیش از یکروز از اتفاقات ناگوار زندان اوین، هنوز هیچ تماس تلفنی جهت اطمینان از سلامت ایشان دریافت نشده است.
ایشان آخرین بار در تاریخ ۱۳مهر طی تماس با خانواده از بازداشت خود در بند۲۰۹ زندان اوین خبر داده بود
این بی‌خبری طولانی بعد از حوادث اخیر زندان اوین، منجر به ایجاد نگرانی برای خانواده و دوستان درمورد سلامتی او شده است
#سرکوب_فراگیر
#زندان_اوین
@shbazneshasteganir
🔶نامه هفت زن زندانی سیاسی «علیه اعدام»
مجازات «اعدام» با سلب «حق حیات» یکی از فاحش ترین موارد نقض حقوق بشر است که جراحت ناشی از آن هرگز التیام پیدا نمیکند .
دهه هاست که جامعه ایران درد اعدام عزیزانش را بر دل نشاند و این روزها دوباره شاهد اعدام تعدادی از جوانان معترض بوده ایم که تعدادی از آنها هنوز در معرض خطر اعدام قرار دارند.
ما زنان زندانی سیاسی در محبسی به سر می‌بریم که سایه شوم احکام «اعدام» و تهدید به «مرگ» بر سر تعدادی از همبندیهایمان سنگینی کرده است . فعالان محیط زیست که به باور مردم ایران از شریفترین و پر تلاش ترین ایرانیان برای حفظ محیط زیست و آینده سرزمین‌مان ایران هستند، از جمله آنها است.
آنها با پرونده سازی‌های بی‌اساس سپاه پاسداران بازداشت شدند و ۲ سال در سلول‌های انفرادی بند امنیت تحت فشارهای روحی و روانی و جسمی قرار گرفتند، تا به کارهای نکرده‌ای اعتراف کنند که بازجویان سپاه «اعدام» را برایشان تدارک ببینند. یکی از منزجرترین ابزارهای بازجویان برای اعمال فشار برای اخذ اعتراف ، نمایش صحنه «اعدام» برایشان بوده و حقیقتا تهدید به «اعدام» در تنهایی و بی‌کسی سلول‌های انفرادی، فاصله چندانی با «اعدام» ندارد. سپیده کاشانی و نیلوفر بیانی دو هم‌بندی ما در کنار سایر همکارانشان در چنین شرایطی روانه دادگاه فرمایشی شده و بدون وجود هیچ نوع ادله قانونی و مستندات حقوقی «جاسوس» خوانده شده و حتی با اتهام «افساد فی‌الارض» مواجه شدند.
مریم حاج حسینی یکی دیگر از هم‌بندیان ما، که از برگزیدگان و منتخبان علمی کشور است، به مدت ۴۱۲ روز را در خانه امن وزارت دفاع در منطقه ای دور از شهر تهران (منطقه‌ای کوهستانی) حبس بوده و همواره با تهدید حکم «اعدام» به موجب اتهام «افساد فی الارض» مواجه بوده است.
مهوش شهریاری و فریبا کمال آبادی ماه‌های طولانی در سلول‌های انفرادی و تحت فشارهای روحی و روانی و جسمی شدید، از بدو بازداشت به دلیل باورهایشان با تهدید حکم «اعدام» به موجب اتهام افساد فی الارض و جاسوسی مواجه بوده اند به طوری که بازجویانشان در بازداشت اخیرشان به صراحت از تلاش وزارت اطلاعات برای تاب دادن ۷ جسد بهائی سخن گفته است.
فشارهای روانی و شکنجه های جسمی علیه زینب جلالیان برای اخذ اعتراف دروغ مبنی بر انجام عملیات مسلحانه صورت گرفت که او هرگز نپذیرفت. هر چند تلاش‌های نهادهای امنیتی برای «اعدام» شیرین علم‌هولی منجر به «اعدام» او شد.
اینست که ما از درک عمق اضطراب و رنجی که بر جانشان نشسته ناتوانیم، اما موظفیم علیه «اعدام» ، زیستن زیر تهدید هولناک «مرگ» در تنهایی «سلول‌های انفرادی»، فریاد بر آوریم.
ما تعدادی از زندانیان سیاسی بند زنان زندان اوین تصمیم گرفتیم به بهانه پنجمین سالگرد بازداشت فعالان محیط زیست حمایت خود را از آنها اعلام نموده و خواهان پشتیبانی نهادهای بین‌المللی حقوق بشری و افکار عمومی و آزادی‌خواهان برای آزادی آنها شویم. در همین راستا بر حمایت از «روایت‌گری» جهت ثبت واقعیت های تاریخی تاکید می‌کنیم، چرا که آن را تلاشی برای توقف فجایع انسانی می‌دانیم، بنابراین از گامهای مهم زندانیانی چون سپیده کاشانی و نیلوفر بیانی تا علی‌رغم همه مخاطرات احتمالی، به افشای ابعاد جنایت و سرکوب در تاریکخانه‌های امنیتی و آگاه‌شدن افکار عمومی بپردازند، حمایت و قدردانی می‌کنیم. در پایان انزجار خود را از حکم اعدام و سلب «حق حیات » و هرگونه «شکنجه» روحی و روانی چون تهدید به اعدام و شکنجه‌های جسمی اعلام نموده و از افکار عمومی می‌خواهیم برای توقف حکم «اعدام» معترضین از پای ننشینند.
#هستی_امیری
#نوشین_جعفری
#رها_عسگری_زاده
#سپیده_قلیان
#نرگس_محمدی
#عالیه_مطلب_زاده
#بهاره_هدایت
زندان اوین
#زن_زندگی_آزادی
#قیام_ژینا
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@shbazneshasteganir
مجازات «اعدام» با سلب «حق حیات» یکی از فاحش ترین موارد نقض حقوق بشر است که جراحت ناشی از آن هرگز التیام پیدا نمیکند .
دهه هاست که جامعه ایران درد اعدام عزیزانش را بر دل نشاند و این روزها دوباره شاهد اعدام تعدادی از جوانان معترض بوده ایم که تعدادی از آنها هنوز در معرض خطر اعدام قرار دارند.
ما زنان زندانی سیاسی در محبسی به سر می‌بریم که سایه شوم احکام «اعدام» و تهدید به «مرگ» بر سر تعدادی از همبندیهایمان سنگینی کرده است . فعالان محیط زیست که به باور مردم ایران از شریفترین و پر تلاش ترین ایرانیان برای حفظ محیط زیست و آینده سرزمین‌مان ایران هستند، از جمله آنها است.
آنها با پرونده سازی‌های بی‌اساس سپاه پاسداران بازداشت شدند و ۲ سال در سلول‌های انفرادی بند امنیت تحت فشارهای روحی و روانی و جسمی قرار گرفتند، تا به کارهای نکرده‌ای اعتراف کنند که بازجویان سپاه «اعدام» را برایشان تدارک ببینند. یکی از منزجرترین ابزارهای بازجویان برای اعمال فشار برای اخذ اعتراف ، نمایش صحنه «اعدام» برایشان بوده و حقیقتا تهدید به «اعدام» در تنهایی و بی‌کسی سلول‌های انفرادی، فاصله چندانی با «اعدام» ندارد. سپیده کاشانی و نیلوفر بیانی دو هم‌بندی ما در کنار سایر همکارانشان در چنین شرایطی روانه دادگاه فرمایشی شده و بدون وجود هیچ نوع ادله قانونی و مستندات حقوقی «جاسوس» خوانده شده و حتی با اتهام «افساد فی‌الارض» مواجه شدند.
مریم حاج حسینی یکی دیگر از هم‌بندیان ما، که از برگزیدگان و منتخبان علمی کشور است، به مدت ۴۱۲ روز را در خانه امن وزارت دفاع در منطقه ای دور از شهر تهران (منطقه‌ای کوهستانی) حبس بوده و همواره با تهدید حکم «اعدام» به موجب اتهام «افساد فی الارض» مواجه بوده است.
مهوش شهریاری و فریبا کمال آبادی ماه‌های طولانی در سلول‌های انفرادی و تحت فشارهای روحی و روانی و جسمی شدید، از بدو بازداشت به دلیل باورهایشان با تهدید حکم «اعدام» به موجب اتهام افساد فی الارض و جاسوسی مواجه بوده اند به طوری که بازجویانشان در بازداشت اخیرشان به صراحت از تلاش وزارت اطلاعات برای تاب دادن ۷ جسد بهائی سخن گفته است.
فشارهای روانی و شکنجه های جسمی علیه زینب جلالیان برای اخذ اعتراف دروغ مبنی بر انجام عملیات مسلحانه صورت گرفت که او هرگز نپذیرفت. هر چند تلاش‌های نهادهای امنیتی برای «اعدام» شیرین علم‌هولی منجر به «اعدام» او شد.
اینست که ما از درک عمق اضطراب و رنجی که بر جانشان نشسته ناتوانیم، اما موظفیم علیه «اعدام» ، زیستن زیر تهدید هولناک «مرگ» در تنهایی «سلول‌های انفرادی»، فریاد بر آوریم.
ما تعدادی از زندانیان سیاسی بند زنان زندان اوین تصمیم گرفتیم به بهانه پنجمین سالگرد بازداشت فعالان محیط زیست حمایت خود را از آنها اعلام نموده و خواهان پشتیبانی نهادهای بین‌المللی حقوق بشری و افکار عمومی و آزادی‌خواهان برای آزادی آنها شویم. در همین راستا بر حمایت از «روایت‌گری» جهت ثبت واقعیت های تاریخی تاکید می‌کنیم، چرا که آن را تلاشی برای توقف فجایع انسانی می‌دانیم، بنابراین از گامهای مهم زندانیانی چون سپیده کاشانی و نیلوفر بیانی تا علی‌رغم همه مخاطرات احتمالی، به افشای ابعاد جنایت و سرکوب در تاریکخانه‌های امنیتی و آگاه‌شدن افکار عمومی بپردازند، حمایت و قدردانی می‌کنیم. در پایان انزجار خود را از حکم اعدام و سلب «حق حیات » و هرگونه «شکنجه» روحی و روانی چون تهدید به اعدام و شکنجه‌های جسمی اعلام نموده و از افکار عمومی می‌خواهیم برای توقف حکم «اعدام» معترضین از پای ننشینند.
#هستی_امیری
#نوشین_جعفری
#رها_عسگری_زاده
#سپیده_قلیان
#نرگس_محمدی
#عالیه_مطلب_زاده
#بهاره_هدایت
زندان اوین
#زن_زندگی_آزادی
#قیام_ژینا
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@shbazneshasteganir
شورای بازنشستگان ایران
تمامی زندانیان سیاسی، عقیدتی، معیشتی، محیط زیستی، فعالین زنان و مدنی، آزاد باید گردند. @shbazneshasteganir
بیانیه پنج تن از زنان سیاسی پس از آزادی از زندان با مطالبه ی آزادی سایر زندانیان سیاسی و آزادیخواه!
«ما نویسندگان این نامه به عنوان بخش بسیار کوچکی از زندانیان سیاسی ایران که به تازگی از زندان آزاد شده ایم بر این باوریم که موج آزادی‌های اخیر زندانیان سیاسی از نتایج خیزش اعتراضی مردم آزادیخواه و شجاع از جمله زنان و جوانان مبارز ایران است. اتفاقی که نتیجه همبستگی در قیام #زن_زندگی_آزادی و خیزش مردمی علیه سرکوب حکومت است. حرکتی که ابعاد گسترده و مبنای برانگیزاننده آن توجه همه‌ی جهان را جلب نموده و الهام بخش تلاش برای عدالت و آزادی شده ، ما از زمانی که آزاد شده‌ایم چشم به راه رهایی بقیه همبندیهایمان هستیم ، از جمله سپیده کاشانی و نیلوفر بیانی که حکایت ۵ سال رنج و ستمی که بر آنها روا رفته را همه شنیده اند.آنها جزو شریفترین افراد این سرزمین هستند که در طی این سال ها با زندان و شکنجه صرفا تاوان عشق و پاسداری خود از طبیعت این مرز و بوم را پرداخت کرده‌اند.
آنچه در این میان بسیار تاثیرگذار و قابل توجه است ترکیب و پایگاه اجتماعی زندانیان است. جمع زندانیانی که فعالین زنان، معلمان، دانشجویان، کارگران، جامعه‌شناسان، اساتید دانشگاه، وکلا، روزنامه نگاران، سینماگران، ورزشکاران، نویسندگان، هنرمندان، نوکیشان مسیحی، دراویش، اقوام، دادخواهان تا جامعه بهائیان و فعالین محیط زیست و… را در برمی‌گیرد.این گستردگی اجتماعی وسعت حیرت انگیز برخورد حاکمیت با مردم ایران و همچنین مقاومت مردمی در طبقات و اقشار مختلف را نشان می‌دهد.
ما به عنوان تعدادی از زندانیان سیاسی زن آزاد شده و همراه با حرکت آزادی‌بخش “زن، زندگی، آزادی” امید داریم با تداوم حمایت‌های شما مردم و تلاش و پافشاری جامعه جهانی به زودی شاهد آزادی همه زندانیان سیاسی مرد و زن و هم‌بندیان زندانی خود در اوین، و سایر زندان‌ها باشیم.
از جمله #نرگس_محمدی #ناهید_تقوی #مریم_حاج‌حسینی #فاطمه_مثنی #زهرا_زهتابچی #سپیده_قلیان #مهوش_شهریاری #فریبا_کمال‌آبادی #بهاره_هدایت #فائزه_هاشمی #گلرخ_ایرایی #ثمین_احسانی #اکرم_نصیریان #نسرین_جوادی #معصومه_نساجی #ملیحه_نظری #سارا_احمدی #نیلوفر_بیانی #سپیده_کاشانی #مریم_اکبری‌منفرد #زینب_جلالیان #سها_مرتضایی و… .
روز آزادی نزدیک است.»
از طرف:
#عالیه_مطلب_زاده
#رها_عسکری‌زاده
#نوشین_جعفری
#ملیحه_جعفری
#هستی_امیری
@shbazneshasteganir
«ما نویسندگان این نامه به عنوان بخش بسیار کوچکی از زندانیان سیاسی ایران که به تازگی از زندان آزاد شده ایم بر این باوریم که موج آزادی‌های اخیر زندانیان سیاسی از نتایج خیزش اعتراضی مردم آزادیخواه و شجاع از جمله زنان و جوانان مبارز ایران است. اتفاقی که نتیجه همبستگی در قیام #زن_زندگی_آزادی و خیزش مردمی علیه سرکوب حکومت است. حرکتی که ابعاد گسترده و مبنای برانگیزاننده آن توجه همه‌ی جهان را جلب نموده و الهام بخش تلاش برای عدالت و آزادی شده ، ما از زمانی که آزاد شده‌ایم چشم به راه رهایی بقیه همبندیهایمان هستیم ، از جمله سپیده کاشانی و نیلوفر بیانی که حکایت ۵ سال رنج و ستمی که بر آنها روا رفته را همه شنیده اند.آنها جزو شریفترین افراد این سرزمین هستند که در طی این سال ها با زندان و شکنجه صرفا تاوان عشق و پاسداری خود از طبیعت این مرز و بوم را پرداخت کرده‌اند.
آنچه در این میان بسیار تاثیرگذار و قابل توجه است ترکیب و پایگاه اجتماعی زندانیان است. جمع زندانیانی که فعالین زنان، معلمان، دانشجویان، کارگران، جامعه‌شناسان، اساتید دانشگاه، وکلا، روزنامه نگاران، سینماگران، ورزشکاران، نویسندگان، هنرمندان، نوکیشان مسیحی، دراویش، اقوام، دادخواهان تا جامعه بهائیان و فعالین محیط زیست و… را در برمی‌گیرد.این گستردگی اجتماعی وسعت حیرت انگیز برخورد حاکمیت با مردم ایران و همچنین مقاومت مردمی در طبقات و اقشار مختلف را نشان می‌دهد.
ما به عنوان تعدادی از زندانیان سیاسی زن آزاد شده و همراه با حرکت آزادی‌بخش “زن، زندگی، آزادی” امید داریم با تداوم حمایت‌های شما مردم و تلاش و پافشاری جامعه جهانی به زودی شاهد آزادی همه زندانیان سیاسی مرد و زن و هم‌بندیان زندانی خود در اوین، و سایر زندان‌ها باشیم.
از جمله #نرگس_محمدی #ناهید_تقوی #مریم_حاج‌حسینی #فاطمه_مثنی #زهرا_زهتابچی #سپیده_قلیان #مهوش_شهریاری #فریبا_کمال‌آبادی #بهاره_هدایت #فائزه_هاشمی #گلرخ_ایرایی #ثمین_احسانی #اکرم_نصیریان #نسرین_جوادی #معصومه_نساجی #ملیحه_نظری #سارا_احمدی #نیلوفر_بیانی #سپیده_کاشانی #مریم_اکبری‌منفرد #زینب_جلالیان #سها_مرتضایی و… .
روز آزادی نزدیک است.»
از طرف:
#عالیه_مطلب_زاده
#رها_عسکری‌زاده
#نوشین_جعفری
#ملیحه_جعفری
#هستی_امیری
@shbazneshasteganir
Telegram
attach 📎
بهاره هدایت، زندانی سیاسی که در مرخصی استعلاجی به سر می‌برد، با انتشار متنی در صفحه اینستاگرام خود خبر داد که به سرطان رحم مبتلا شده است.
«زخمی به یادگار،
در آبان‌ماه گذشته در مرخصی سه روزه، به دلیل عارضه‌‌ی کوچکی که اخیرا ظاهر شده بود به دکتر زنان مراجعه کردم و تشخیص اولیه پزشک ضرورت یک جراحی جزئی بود...
در آستانه ۴۳ سالگی، با یک زندگیِ در تعلیق و آینده‌ای آمیخته با سه چهار سال زندان نمی‌توانم حرفی از بچه بزنم و این را هم نمی‌توانم بگویم که بچه آرزوی دیرینه‌ام بود از وقتی ۱۷ ساله بودم. یعنی گرچه عمیقا غمگینم اما گله‌ای هم ندارم. فقط اینکه حسرت بربادرفته‌ای برایم ماند که دارد شلتاق آخرش را به صورتم می‌نوازد و جای پایش را به شکل زخمی بر بدنم به یادگار می‌گذارد.
فعلا منتظر جواب باقیمانده آزمایش‌ها هستم که قرار است به تعیین وقت جراحی دوم بیانجامد. همزمان نتیجه پیگیری‌های دلسوزانه وکیلم این بوده که با مرخصی استعلاجی مخالفت شده اما تا هشتم فروردین اجرای حکم به تعلیق درآمده است؛ که یعنی این مدت جزو ایام حبس محاسبه نخواهد شد.
#بهاره_هدایت اسفند۱۴۰۲»
#زندانی_سیاسی_آزادبایدگردد
@Shbazneshasteganir
«زخمی به یادگار،
در آبان‌ماه گذشته در مرخصی سه روزه، به دلیل عارضه‌‌ی کوچکی که اخیرا ظاهر شده بود به دکتر زنان مراجعه کردم و تشخیص اولیه پزشک ضرورت یک جراحی جزئی بود...
در آستانه ۴۳ سالگی، با یک زندگیِ در تعلیق و آینده‌ای آمیخته با سه چهار سال زندان نمی‌توانم حرفی از بچه بزنم و این را هم نمی‌توانم بگویم که بچه آرزوی دیرینه‌ام بود از وقتی ۱۷ ساله بودم. یعنی گرچه عمیقا غمگینم اما گله‌ای هم ندارم. فقط اینکه حسرت بربادرفته‌ای برایم ماند که دارد شلتاق آخرش را به صورتم می‌نوازد و جای پایش را به شکل زخمی بر بدنم به یادگار می‌گذارد.
فعلا منتظر جواب باقیمانده آزمایش‌ها هستم که قرار است به تعیین وقت جراحی دوم بیانجامد. همزمان نتیجه پیگیری‌های دلسوزانه وکیلم این بوده که با مرخصی استعلاجی مخالفت شده اما تا هشتم فروردین اجرای حکم به تعلیق درآمده است؛ که یعنی این مدت جزو ایام حبس محاسبه نخواهد شد.
#بهاره_هدایت اسفند۱۴۰۲»
#زندانی_سیاسی_آزادبایدگردد
@Shbazneshasteganir
#بهاره_هدایت:
«امروز چهل و سه ساله شدم.
از دوستانی که در این مدت پی‌جوی احوالم بودم سپاسگزارم. فعلا توقف حکم تا ۲۲ فروردین تمدید شده و بعد از آن باید مجددا به پزشکی قانونی مراجعه کنم. درمان هم به دلیل تعطیلات نوروز و در دسترس نبودن پزشک معالج پیشرفت خاصی نکرده (جز اینکه جواب پاتولوژی دوم هم آمد و تشخیص اولیه پزشک را تایید کرد)، اما امیدواریم روند درمانی از شنبه پیش رو از سرگرفته شود.
به دوستانی که مشفقانه درباره بیماری‌ام ابراز نگرانی کرده بودند، باید بگویم این بیماری تازه و آن حسرت کهنه‌ی مادر شدن کمترین خللی در عزم و روحیه‌ام برای همراهی با مردم ایران پدید نیاورده است. این ابتلائات شخصی در برابر آنچه که بر امروز و آینده‌ی مردمان این سرزمین می‌رود ناچیز است. به جایش شوق آزادی برای میهن و هم‌میهنان در جان همه‌مان جاری است تا روزی که آزادی به کف آید و سرنوشت وطن از لوث وجود استبداد رها شود.
بهاره هدایت
شانزدهم فروردین هزار و چهارصد و سه»
@Shbazneshasteganir
«امروز چهل و سه ساله شدم.
از دوستانی که در این مدت پی‌جوی احوالم بودم سپاسگزارم. فعلا توقف حکم تا ۲۲ فروردین تمدید شده و بعد از آن باید مجددا به پزشکی قانونی مراجعه کنم. درمان هم به دلیل تعطیلات نوروز و در دسترس نبودن پزشک معالج پیشرفت خاصی نکرده (جز اینکه جواب پاتولوژی دوم هم آمد و تشخیص اولیه پزشک را تایید کرد)، اما امیدواریم روند درمانی از شنبه پیش رو از سرگرفته شود.
به دوستانی که مشفقانه درباره بیماری‌ام ابراز نگرانی کرده بودند، باید بگویم این بیماری تازه و آن حسرت کهنه‌ی مادر شدن کمترین خللی در عزم و روحیه‌ام برای همراهی با مردم ایران پدید نیاورده است. این ابتلائات شخصی در برابر آنچه که بر امروز و آینده‌ی مردمان این سرزمین می‌رود ناچیز است. به جایش شوق آزادی برای میهن و هم‌میهنان در جان همه‌مان جاری است تا روزی که آزادی به کف آید و سرنوشت وطن از لوث وجود استبداد رها شود.
بهاره هدایت
شانزدهم فروردین هزار و چهارصد و سه»
@Shbazneshasteganir