🟣 بیست و پنجم نوامبر، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان گرامی باد
روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان در حالی فرا می‌رسد که زنان و دختران، بالاترین میزان خشونت را در خیابان‌ها، زندان‌ها، دانشگاه‌ها، مدارس و درون خانواده‌ها تجربه می‌کنند.
آمار بالای خشونت علیه زنان در سطح جهانی و افزایش جنون‌آمیز زن‌کشی و قتل‌های ناموسی در ایران به بالاترین میزان در سی سال گذشته رسیده است.
دانش‌آموزان دختر بسیاری در پی تبعات افزایش روند فقیرسازی سیستماتیک در شهرها و روستاها و همچنین رویکردهای طردآمیز مبتنی بر عرف و سنت - که با طرح ارتجاعی جوانی جمعیت و فرزندآوری کودکان زیر ۱۸ سال به اوج خود رسیده است- از حق تحصیل خود منع شده‌اند.
سرکوب زنان و فعالین حقوق زنان در شهرهای مختلف خاصه در خلال قیام ژینا و سال جاری، با شدتی حداکثری در جریان است و احکام حبس بسیاری از زنان با فوریت قضایی، به اجرا درآمده است.
سرکوب زنان در خیابان و اماکن عمومی به‌دلیل تن ندادن به حجاب اجباری از طریق ضرب و شتم، صدور جریمه، آزار کلامی و روانی و محرومیت از خدمات اجتماعی بیش از سال‌های گذشته در جریان است.
خانواده به عنوان کوچک‌ترین نهاد جامعه متاثر از آن، درگیر انواع خشونت‌هاست.
سال‌ها فعالین زنان علیه خشونت‌های اعمال شده بر زنان مبارزه کردند و خواستار تاسیس خانه‌های امن شدند. پیش‌نویس قانون برای خشونت خانگی تدوین کردند، خواستار تعریف و اعمال قانون برای مبارزه با اقسام خشونت‌ها شدند، کارگاه‌های متعددی برای شناخت و مواجهه با انواع خشونت برگزار کردند و برای توقف زن‌کشی و پایان کودک‌همسری در مناطق تحت ستم مضاعف، تلاش کردند، اما با گذشت بیش از سه دهه مبارزه، تمامی این مبارزات با اشد پرونده‌سازی‌های امنیتی علیه زنان از یک سو و گسترده‌تر شدن چتر حمایتگر قانونی برای خشونتگران چه در ساحت خانواده و چه خشونت سیاسی و اجتماعی از سوی دیگر همراه شد.
زنان بیش از پیش درگیر انواع خشونت‌های کلامی، روانی، جسمی، اقتصادی و تبعات قوانین ارتجاعی و ضدزن هستند.
در جریان جنبش زن زندگی آزادی، یکی از شعارهای فعالان حقوق زنان «از خانه تا خیابان، خشونت علیه زنان» بود. شعاری که برآمده از سال‌ها مبارزه زنان برای توقف خشونت در تمامی عرصه‌هاست. مطالبه‌ای که در صورت تحقق می‌تواند یکی از رویاهای بزرگ زنان را به تصویر بکشد، یعنی محو تمام اَشکال خشونت از جامعه. پایان خشونتی چندوجهی که به نام عرف و سنت و ارتجاع مذهبی و حاکمیت جمهوری اسلامی، زنان را دربند می‌کشد و می‌کُشد.
#ازخانه_تاخیابان_خشونت_علیه_زنان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#زن_زندگی_آزادی.
بیدارزنی
@Shbazneshasteganir
روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان در حالی فرا می‌رسد که زنان و دختران، بالاترین میزان خشونت را در خیابان‌ها، زندان‌ها، دانشگاه‌ها، مدارس و درون خانواده‌ها تجربه می‌کنند.
آمار بالای خشونت علیه زنان در سطح جهانی و افزایش جنون‌آمیز زن‌کشی و قتل‌های ناموسی در ایران به بالاترین میزان در سی سال گذشته رسیده است.
دانش‌آموزان دختر بسیاری در پی تبعات افزایش روند فقیرسازی سیستماتیک در شهرها و روستاها و همچنین رویکردهای طردآمیز مبتنی بر عرف و سنت - که با طرح ارتجاعی جوانی جمعیت و فرزندآوری کودکان زیر ۱۸ سال به اوج خود رسیده است- از حق تحصیل خود منع شده‌اند.
سرکوب زنان و فعالین حقوق زنان در شهرهای مختلف خاصه در خلال قیام ژینا و سال جاری، با شدتی حداکثری در جریان است و احکام حبس بسیاری از زنان با فوریت قضایی، به اجرا درآمده است.
سرکوب زنان در خیابان و اماکن عمومی به‌دلیل تن ندادن به حجاب اجباری از طریق ضرب و شتم، صدور جریمه، آزار کلامی و روانی و محرومیت از خدمات اجتماعی بیش از سال‌های گذشته در جریان است.
خانواده به عنوان کوچک‌ترین نهاد جامعه متاثر از آن، درگیر انواع خشونت‌هاست.
سال‌ها فعالین زنان علیه خشونت‌های اعمال شده بر زنان مبارزه کردند و خواستار تاسیس خانه‌های امن شدند. پیش‌نویس قانون برای خشونت خانگی تدوین کردند، خواستار تعریف و اعمال قانون برای مبارزه با اقسام خشونت‌ها شدند، کارگاه‌های متعددی برای شناخت و مواجهه با انواع خشونت برگزار کردند و برای توقف زن‌کشی و پایان کودک‌همسری در مناطق تحت ستم مضاعف، تلاش کردند، اما با گذشت بیش از سه دهه مبارزه، تمامی این مبارزات با اشد پرونده‌سازی‌های امنیتی علیه زنان از یک سو و گسترده‌تر شدن چتر حمایتگر قانونی برای خشونتگران چه در ساحت خانواده و چه خشونت سیاسی و اجتماعی از سوی دیگر همراه شد.
زنان بیش از پیش درگیر انواع خشونت‌های کلامی، روانی، جسمی، اقتصادی و تبعات قوانین ارتجاعی و ضدزن هستند.
در جریان جنبش زن زندگی آزادی، یکی از شعارهای فعالان حقوق زنان «از خانه تا خیابان، خشونت علیه زنان» بود. شعاری که برآمده از سال‌ها مبارزه زنان برای توقف خشونت در تمامی عرصه‌هاست. مطالبه‌ای که در صورت تحقق می‌تواند یکی از رویاهای بزرگ زنان را به تصویر بکشد، یعنی محو تمام اَشکال خشونت از جامعه. پایان خشونتی چندوجهی که به نام عرف و سنت و ارتجاع مذهبی و حاکمیت جمهوری اسلامی، زنان را دربند می‌کشد و می‌کُشد.
#ازخانه_تاخیابان_خشونت_علیه_زنان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#زن_زندگی_آزادی.
بیدارزنی
@Shbazneshasteganir