شرایط کارگران پروژه عسلویه: وضعیتی شبیه به اردوگاه کار اجباری!
در منطقه ویژه عسلویه، کارگران نه قرارداد دارند، نه معاش به موقع دارند و نه محل استراحت مناسب. زور وزارت کار به وزارت نفت نمی رسد تا حداقل دستورالعمل های حاکم بر حقوق کارگران را اجرا کند.
پس از تحریم و کنار رفتن شرکتهای خارجی ، پروژه های نفت و گاز بیش از پیش به شرکت های داخلی که بیشتر آنها بستگان سپاه و دیگر نهادهای مستقل هستند، تحویل داده شده است.
حاکمیت بنیادهای نظامی و دولتی در جنوب و قوانین مناطق ویژه اقتصادی که عسلویه نیز یکی از آنهاست، شرایط را برای کارگران سخت تر از آنچه بود،کرده است. با قراردادهای موقت، ساعات کاری طولانی و دستمزد پایین، باید بیش از یک ماه در این منطقه بمانند و در محل اقامتی که از امکانات اساسی نیز محروم است، اقامت کنند.
یکی از کارگران عسلویه با توصیف محل اقامت این کارگر گفت: "خيمه کارگر حتی از نظر امکانات مسکونی و بهداشتی جای مناسبی برای حيوانات نيست."
او گفت: «برخی از کمپ های کارگران نفت و گاز واقعاً تاسف بار هستند، به طوری که واقعاً از عزت انسانی خارج شده اند.
"اقتصاد 24" از شرایط کارگران در مناطق ویژه نوشت: "ماسک هایی که روزانه به کارگران می دهند، بیش از نیم ساعت به دلیل آب و هوای نامساعد تاثیر نمی گذارد." در کانکس های استراحت 6 متری، 14 نفر غذا میخورند و برخی از آنها مجبور به خواب در کنار هم.
همچنین برای 7 یا 8 نفر از کانکس های 6 متری استفاده می شود. "جمعیت زیادی در تماس با یکدیگر در روز است."
سال گذشته، پس از شتاب همه گیر شدن ویروس کرونا در ایران، کارگران در نامه ای به مقامات در مورد خطر ناشی از کارگران در اقامتگاه ها هشدار دادند.
منطقه خودمختار است و "دفتر اشتغال" طرف کارفرما است
کارگران چندین بار برای اعتراض به شرایط خود دست به اعتصاب زده اند.
در مناطق ویژه اقتصادی مانند مناطق آزاد تجاری، قوانین کار و تامین اجتماعی غالب نیست. این شرایط باعث شده است که حقوق
کارگران همیشه به تعویق بیفتد و قراردادی ها حتی حاضر به پذیرش قراردادهای موقت درازمدت هم ندارند.
در این وضعیت، کارگران مجبور به کار روزانه هستند. شکایت های آنها هم به جایی نمی رسد.
وزیر کار وزارت نفت را مسئول تحمیل شرایط سخت تر بر کارگران شاغل در مناطق ویژه انرژی میداند و در سال گذشته، گفته: "منطقه ویژه اقتصادی پارس (عسلویه) از دستورالعمل های این وزارتخانه بی توجه است و بر استقلال و خودمختاری آن تاکید دارد و واحد خدمات کار و اشتغال آن منطقه بدون مدیری که از سوی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی منصوب شده است، به طور غیرقانونی فعالیت می کند. اهداف آن منطقه را پیگیری می کند."
رادیو زمانه(خلاصه شده)
#عسلویه_بهشت_سرمایه
#عسلویه_جهنم_کارگران
@Shbazneshasteganir
در منطقه ویژه عسلویه، کارگران نه قرارداد دارند، نه معاش به موقع دارند و نه محل استراحت مناسب. زور وزارت کار به وزارت نفت نمی رسد تا حداقل دستورالعمل های حاکم بر حقوق کارگران را اجرا کند.
پس از تحریم و کنار رفتن شرکتهای خارجی ، پروژه های نفت و گاز بیش از پیش به شرکت های داخلی که بیشتر آنها بستگان سپاه و دیگر نهادهای مستقل هستند، تحویل داده شده است.
حاکمیت بنیادهای نظامی و دولتی در جنوب و قوانین مناطق ویژه اقتصادی که عسلویه نیز یکی از آنهاست، شرایط را برای کارگران سخت تر از آنچه بود،کرده است. با قراردادهای موقت، ساعات کاری طولانی و دستمزد پایین، باید بیش از یک ماه در این منطقه بمانند و در محل اقامتی که از امکانات اساسی نیز محروم است، اقامت کنند.
یکی از کارگران عسلویه با توصیف محل اقامت این کارگر گفت: "خيمه کارگر حتی از نظر امکانات مسکونی و بهداشتی جای مناسبی برای حيوانات نيست."
او گفت: «برخی از کمپ های کارگران نفت و گاز واقعاً تاسف بار هستند، به طوری که واقعاً از عزت انسانی خارج شده اند.
"اقتصاد 24" از شرایط کارگران در مناطق ویژه نوشت: "ماسک هایی که روزانه به کارگران می دهند، بیش از نیم ساعت به دلیل آب و هوای نامساعد تاثیر نمی گذارد." در کانکس های استراحت 6 متری، 14 نفر غذا میخورند و برخی از آنها مجبور به خواب در کنار هم.
همچنین برای 7 یا 8 نفر از کانکس های 6 متری استفاده می شود. "جمعیت زیادی در تماس با یکدیگر در روز است."
سال گذشته، پس از شتاب همه گیر شدن ویروس کرونا در ایران، کارگران در نامه ای به مقامات در مورد خطر ناشی از کارگران در اقامتگاه ها هشدار دادند.
منطقه خودمختار است و "دفتر اشتغال" طرف کارفرما است
کارگران چندین بار برای اعتراض به شرایط خود دست به اعتصاب زده اند.
در مناطق ویژه اقتصادی مانند مناطق آزاد تجاری، قوانین کار و تامین اجتماعی غالب نیست. این شرایط باعث شده است که حقوق
کارگران همیشه به تعویق بیفتد و قراردادی ها حتی حاضر به پذیرش قراردادهای موقت درازمدت هم ندارند.
در این وضعیت، کارگران مجبور به کار روزانه هستند. شکایت های آنها هم به جایی نمی رسد.
وزیر کار وزارت نفت را مسئول تحمیل شرایط سخت تر بر کارگران شاغل در مناطق ویژه انرژی میداند و در سال گذشته، گفته: "منطقه ویژه اقتصادی پارس (عسلویه) از دستورالعمل های این وزارتخانه بی توجه است و بر استقلال و خودمختاری آن تاکید دارد و واحد خدمات کار و اشتغال آن منطقه بدون مدیری که از سوی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی منصوب شده است، به طور غیرقانونی فعالیت می کند. اهداف آن منطقه را پیگیری می کند."
رادیو زمانه(خلاصه شده)
#عسلویه_بهشت_سرمایه
#عسلویه_جهنم_کارگران
@Shbazneshasteganir