شعار معترضان بلوچ در زاهدان: «قسم به خون یاران، ایستاده ایم تا پایان»

#زن_زندگی_آزادی
#خدانور_لجه_ای
#ابراهیم_ریگی


@Shbazneshasteganir

“برای خدانور!”

من آن تشنه رهگذر فلات بی‌داد

شب می‌خرامد و در صبح بی تردید
بنگر چگونه قد می‌کشم از خاک

رقصان،
دوباره می‌گذرم با نوای باد
با غرش دوباره‌ی “تفتان” و نعره‌های “زاب”
می‌فشانم بذر نابودی به پیکر بی‌داد!

من شقاوت طوفان سیستانم آری
به جان سفله این دشمن شیاد!

شعر از: ع. شفق
مهر ۱۴۰۱
#خدانور_لجه_ای


@Shbazneshasteganir

#خدانور_لجه_ای

و حالا  جوان حاضر در این عکس، روبه‌روی یک هیئت و در برابر نمادهای شناخته‌شده‌ی عزاداری و محرم، با اجرای پرفورمنس درخشان #خدانور، ناگهان هر چه حکومت ریسیده را پنبه می‌کند و با این حضور متفاوت و جسورانه، فضای به‌ظاهر آرام شده و تحت کنترل را می‌شکند...

#زن_زندگی_آزادی


@Shbazneshasteganir

‌
مجسمه خدانور لجه‌ای

ساخته شده در دانشگاه هنر تبریز

خدانور ۲۷ساله بود، بلوچ و اهل شیرآباد زاهدان، نه مدارک هویتی داشت و نه مال و اموالی.
۸ مهر ۱۴۰۱ در زاهدان، ماموران به پا و پهلویش شلیک کردند که به‌شدت زخمی شد و ۱۰ مهر، درست در روز تولدش، به دلیل خونریزی شدید جان باخت.
تصویری از او روی سکوی زندان، با دستان بسته به میله،‌ منبع خلق آثار هنری بسیاری شد. تصویر مربوط به زمانی است که او به دلیل درگیری با فرزند یک بسیجی به زندان انداخته شده بود. برای شکنجه او را تا صبح در محوطه زندان به میله پرچم بسته بودند. خدانور را در زندان به‌شدت شکنجه کرده بودند. او گفته بود: «تشنه‌ام.» آب را روی سکو گذاشتند و با دستان بسته به او گفتند: بردار بنوش.
او مانند همه جوانان ایرانی دیگر شور زندگی داشت و سرشار از آرزو بود. ویدیوهای بسیاری از رقصیدن از او در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است که غم کشته‌شدن‌اش را چندین برابر می‌کند.


#خدانور_لجه_ای #جمعه_خونین_زاهدان #بلوچستان #زن_زندگی_آزادی


@shbazneshasteganir

#اهواز: سه شنبه ۹ ابانماه ۴۰۲ ، تجمع بازنشستگان کشوری و تأمین اجتماعی با سخنرانی معلم بازنشسته ای که خشمگینانه علیه بیداد تبعیض و سرکوب فریاد می‌زند و از کودکان و جوانان جانباخته ی راه #زن_زندگی_آزادی می‌گوید. بنام خداوند رنگین کمان #کیان #خدانور_لجه_ای #سیاوش_محمودی #آرمیتا_گراوند #مهسا_امینی
پاسخ من احضار به اداره اطلاعات سپاه و پلیس امنیت و دادسرا نیست...


@Shbazneshasteganir

زندگی را بسیار دوست داشت اما...


فرزین کدخدایی، فعال بلوچ، ویدیویی تازه از رقص خدانور لجه‌ای منتشر کرده است.

به یاد خدانور که دل مادرش برای او بسیار تنگ است، مادری که گفته بود: «شب‌ها عکس پسرم را روی قلبم می‌گذارم تا درد جدایی کم شود، اما دردش کم نمی‌شود.»

#خدانور_لجه_ای #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم


@Shbazneshasteganir

🔶برادر خدانور لجه‌ای با انتشار فیلمی از خدانور نوشت: «عید ما آن‌روز بود که جان برادر آزاد شد، عید را چگونه شاد باشیم در حالی که خدانورمان اسیر خاک است.»

خدا نور در جریان جمعه سیاه در مسجد مکی زاهدان هدف شلیک گلوله ماموران قرار گرفت.

#خدانور_لجه_ای
#دادخواهی_ادامه_دارد
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم



@Shbazneshasteganir

‏⭕️ چون خیال تو درآید به دلم رقص کنان
چه خیالات دگر مست درآید به میان

گرد بر گرد خیالش همه در رقص شوند
وان خیال چو مه تو به میان چرخ زنان

هر خیالی که در آن دم به تو آسیب زند
همچو آیینه ز خورشید برآید لمعان

سخنم مست شود از صفتی و صد بار
از زبانم به دلم آید و از دل به زبان

سخنم مست و دلم مست و خیالات تو مست
همه بر همدگر افتاده و در هم نگران
مولوی

#خدانور_لجه_ای

#جمعه_خونین_زاهدان


@Shbazneshasteganir

سیستان و بلوچستان در اوج محرومیت و محرومترین آنان بی شناسنامه گان.


صدای بیصدایان باشیم

#حق_شهروندی
#خدانور_لجه_ای



@Shbazneshasteganir

زندگی را بسیار دوست داشت اما...
دو سال پیش دقیقا در چنین روزهایی این منبع شادی و زندگی را به زیر خاک مدفون کردند


به یاد خدانور  که دل مادرش برای او بسیار تنگ است، مادری که گفته بود: «شب‌ها عکس پسرم را روی قلبم می‌گذارم تا درد جدایی کم شود، اما دردش کم نمی‌شود.»

#خدانور_لجه_ای 
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم


@Shbazneshasteganir

در آستانه سالگرد کشته‌شدگان جمعه خونین زاهدان و نیز سالگرد کشته شدن جاویدنام خدانور لجه‌ای، یادی کنیم از جاویدنام مریم سلیمیان، هنرمندی که این تصویر زیبا را خلق کرده بود.
او در شرح این تصویر نوشته بود:


«من، خدانور لجه‌ای رو اینجوری به یاد میارم؛ رها و رقصان دور آتشی که قاتلانش رو بلعیده و میسوزونه!
✨ که رقص ما گلوله‌ست تو صورت ستم…


ما سرانجام شبی، مست و مدهوش و کمی ژولیده، با بدن‌های به خون غلتیده، بر مزار نجس و نحس شما میرقصیم!
.
پ.ن: اگر هرکدوممون رفتیم، اونی که مونده بلندتر بخنده و بجنگه. و روز آزادی، به جامون برقصه..»


مریم نقاش معترضی بود که در تظاهرات نیز شرکت می‌کرد، او برای داشتن زندگی بهتر و پیشرفت در زندگی به سوی کشور اتریش در حال مهاجرت  بود تا اینکه پس از تلاش فراوان و اخذ ویزا در فرودگاه با ممنوع‌الخروجی خود مواجه شد.

پس از آن شب، مریم به طور مبهمی جان باخت، خبرها درباره نحوه مرگ او با ابهامات زیادی روبرو بود، عده‌ای نوشتند او خودکشی کرده است.

خانواده مریم به دلیل فشارها و تهدیدات هیچ‌گاه درباره او به طور شفاف سخن نگفتند و اطلاع‌رسانی نکردند.
شمار زیادی از خانواده‌های معترضان کشته‌شده تحت فشار و ارعاب هستند تا اطلاع‌رسانی نکنند.
مریم بدون حجاب اجباری و با پوشش اختیاری در خیابان حاضر می‌شد و حضور فعالی در جریان انقلاب  «زن، زندگی، آزادی» داشت.

#خدانور_لجه_ای #مریم_سلیمیان #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #جمعه_خونین_زاهدان

@Shbazneshasteganir

برقص، اینجا برقص!

برای رقص و گل و شادی

#زن_زندگی_آزادی
#خدانور_لجه_ای


@Shbazneshasteganir