باز نشر بیانیه شورای بازنشستگان ایران بمناسبت سالگرد فاجعه متروپل آبادان

فاجعه " متروپل " درحقیقت شهری را زنده به گور کرد، این اغراق نیست، میلیونها نفر را به عزا که نه ، به خشم کشاند. دیدیم که از بوشهر تا بهبهان ، از اهواز تا شاهین شهر، مردم  با دلی خونین به خیابان ریختند و بدنهایشان به خشم و اعتراض زبان گشود.

دولت و حکومت بعد از ۳ روز کم توجهی و حتی برگزاری جشن "فرماندهی"، بدون حتی تسلیت بهنگام، طبق گفته رییس صدا و سیما فرمان آمد که دیگر بس ست. جمعش کنید.
این برخورد فقط از شرکای جرم انتظار می‌رود نه مدعیان مسئولیت در قبال جان مردم .
قضاوت اینکه همه شان در چنین فاجعه ملی دست دارند و مسبب کشتار مردم اند، فضای غالب افکار عمومی ست.

میپرسیم چرا  از همان اولین دقائق آوارِ فاجعه ، ماشین جنگی و ساختارهای تعمیق و سرکوب ش را علیه مردم به خط کرد . تا همینجا دو واقعیت روشن و قطعی ست:
اول اینکه مردم خود حکومت را مقصر اصلی  میدانند! محاکمه یک پیمانکار و یک شهر دار یعنی توهین به شعور اجتماعی مردم.
دوم اینکه، حکومت میداند این فاجعه به خودش متصل است و مردم هم فهمیده اند. در نتیجه حکومت با همه ساختارهایش و مردم با همه خشم و نفرت شان روبروی هم به صف شدند.

این حق مردم و یک ضرورت تاریخی ست که مسببان و قاتلان کُشتار عامدانه عزیزان شان را با همه هشدارها ، شواهد و مستندات غیر قابل انکار محاکمه کنند و اما نه توسط کسانی که خود بخشی از ماجرا هستند.
مردم میتوانند و باید به قدرت نیروی اجتماعی شان  همه مسببان چنین کشتاری را به  دادگاه و محاکمه علنی و واقعی  بکشانند!
این دادگاه تنها میتواند به پشتوانه خواست و حضور منسجم مردم آبادان  صورت گیرد و البته پشتوانه محکمی چون اعتصاب متحدانه و یکپارچه پالایشگاه و پتروشیمی و بنادر و معلمان و کارمزدی پروژه ای و هر لایه اجتماعی لازمست که پشت این خواسته بایستند.
نمیتوان  باز هم به انتظار تاریخ نشست. همین امروز باید مسببان کشتار مردمان را به محاکمه کشید. باید تبعات چنین فاجعه ای را بر دوششان گذاشت ، قبل از آنکه "پلاسکو ، معدن یورت و متروپل و .....دوباره و دوباره تکرار شوند!

#نه_میبخشیم_ونه_فراموش_میکنیم

شورای بازنشستگان ایران
هفتم خرداد ۱۴۰۱



@Shbazneshasteganir

کارزار اینترنتی #مادران_ایران، در همبستگی سراسری با خانواده‌های دادخواه

خرداد ۱۴۰۲

#نه_میبخشیم_ونه_فراموش_میکنیم



@shbazneshasteganir

محسن برهانی، وکیل دادگستری و استاد حقوق دانشگاه تهران با بازنشر تصویری از دیدار سه زن آسیب‌دیده چشمی در اعتراضات به بررسی حقوقی شلیک منجر به نابینایی معترضان پرداخته و با توصیه به طرح شکایت قضایی، آن را مصداق «جنایت عمدی» دانسته که به موجب قانون مجازات اسلامی، مجازات آن قصاص،‌دیه و حبس و آمران آن مستحق حبس تعزیری ۶ ماه تا ۵ سال شناخته شده‌‌اند. 

آقای برهانی که خود پس از ابراز نظرات حقوقی متفاوت با احکام قوه‌قضاییه جمهوری اسلامی، هدف حمله‌های آنلاین و فشارهای امنیتی قرار گرفته در توضیح مبانی حقوقی آسیب چشمی به معترضان در اینستاگرامش نوشته است: «این اقدام جنایتی عمدی است و مرتکب مستوجب قصاص است. آمران و تحویل‌دهندگان این اسلحه‌ها هم به عنوان معاونین در ایراد جنایت عمدی، حبس تعزیری از شش ماه تا پنج سال را باید تحمل نمایند.»

پیشتر چند آسیب‌دیده چشمی پس از فقط اشاره به طرح شکایت، مورد آزار آنلاین و هدف کارزاری حکومتی برای بی‌اعتبار کردن دادخواهی‌شان قرار گرفته بودند. پیام درفشان، وکیل دادگستری، از شکایت رسمی پنج نفر از این آسیب‌دیدگان‌ خبر داده است.


#نه_میبخشیم_ونه_فراموش_میکنیم


@shbazneshasteganir

هیچ داغی سوزاننده‌تر از مرگ فرزند نیست!

پدر جاویدنام #محسن_موسوی از جانباختگان انقلاب مهسا در صفحه اینستاگرام خود نوشت:

کت و شلواری که هرگز نپوشید،

شانزدهم مهر ماه عروسی دعوت بود از قبل کت و شلوار سفارش داده بود و تو مغازش بود. حوالی ساعت چهار بعدازظهر "طهران الف" رو تعطیل میکنه همراه دو تا از همکاراش سوار موتور میشن تا اونا رو به ایستگاه مترو برسونه خودش هم به عروسیش برسه.

کت و شلوارش داخل کاور جلو صندلی موتور آویزان بوده  از ضلع جنوبی بازار خارج میشن به میدان محمدیه میرسن، همه جا مامورین مستقر بودند جلوشونو میگیرن اجازه عبور میخوان در حال صحبت بودند که بهشون حمله میکنن هر سه نفر رو با باتوم میزنن به سرشون.

از رو موتور میوفتن پسرم بلند میشه فرار کنه از روبرو در فاصله نزدیک بهش شلیک میکنن ساچمه ها به قلب و ریه پسرم آسیب میزنن سرش هم ضربه باطوم خورده بوده  روی پله های ایستگاه مترو محمدیه میوفته خون پسرم خیابون و لباسهاشو گلگون میکنه.

حالا از اون لحظه دردناک فقط کت و شلوارش با کاور خونین و شلوار و کیف خون آلودش برامون مونده که سنگ صبور مادرش شده، هر از چند گاهی اینارو بغل میکنه، بو میکنه، میبوسه و زار میزنه... هیچ داغی سوزاننده تر از این نخواهد بود و هیچ آهی...


#نه_میبخشیم_ونه_فراموش_میکنیم



@Shbazneshasteganir

بریده ای از نوشته مصطفی مهرآیین :

   برای قلب همه مادران داغدیده این سرزمین
   پدیدارشناسی  "داغ فرزند"  فرآیند زجرآور کردن مادرانگی 
......
این روزها و این سال ها شاهد ظهور گروه دیگری از مادران هستیم که هر یک به طریقی گرفتار در تجربه "داغ فرزند" اند، چه آن ها که در راستای ایدئولوژی نظم سیاسی موجود با داغ فرزند خود روبرو شده اند و چه آن ها که در مخالفت با نظم سیاسی موجود فرزند خود را از دست داده اند. فرفی نمیکند سمت و سوی ماجرا به کدام سو است،
آنچه این زن- مادران  تجربه می کنند  ، برای هیچ فرد دیگری قابل فهم نیست. ممکن است بسیاری از آن ها خود را قوی جلوه دهند، اما آن ها در درون خود شکسته و ناتوانند.

جملات شهناز اکملی، مادر مصطفی کریم بیگی، خطاب به بهیه نامجو، مادر نوید افکاری، اوج این درد و رنج را نشان می دهد:

" میدانم این روزها بی رمق تر از آن هستی که بدانی چه اتفاقی افتاده، اما روزهای بعد تازه دنیا بر سرت آوار می شود، آنجا که بخواهی سعیدت را صدا کنی و به اشتباه بگویی نوید، آنجا که در خیابان کسی را ببینی که از پشت مانند او راه می رود، آنجا که خوابش را ببینی اما تا بخواهی در آغوشش بکشی برود، آنجا که صدای مامان گفتنش در گوش ات می پیچد اما خودش را نمیبینی".

چه کسی می تواند رنج این مادر را بفهمد که می گوید صدای مامان گفتنش در گوش ات میپیچد اما خودش را نمیبینی. او در قطعه دیگری می نویسد: "مصطفای خودم را زیر این سنگ پیدا نمی کنم....مصطفای خودم را گم کرده ام، نشانی ازش نمی یابم....من مادری هستم که در حسرت بوسه ای بر گونه پسرم روزهایم را سر میکنم".
باید مادر بود و پدر تا فهمید این زن چه می گوید......

#نه_میبخشیم_ونه_فراموش_میکنیم


@Shbazneshasteganir

فریده شیرانی مادر #سپهر_شیرانی :

«روح و روانم را گرفتند، تمام ارمانم را گرفتند، من آن افتاده در تاریک مطلق،که نور آسمانم را گرفتند»

#نه_میبخشیم_ونه_فراموش_میکنیم


@Shbazneshasteganir

درد دل و بی‌قراری‌های سانیا، دختر خُردسال شورش نیکنام از جانباختگان خیزش انقلابی در مهاباد برای پدرش

سانیا، دختر خُردسال شورش نیکنام از جانباختگان خیزش انقلابی در مهاباد در درد دل با پدرش، نقاشی‌هایی را که برایش کشیده به او نشان می‌دهد، برایش قصه می‌خواند و بر سنگ مزارش می‌کوبد و صدایش می‌زند که کی به خانه باز می‌گردی...

سانیا می‌گوید؛ یه چیزی بهت بگم؟ بگو خوب... چرا به خانه برنمی‌گردی؟

آبان ۱۴۰۱، شورش نیکنام اهل مهاباد در جریان اعتراضات مردمی این شهر، بر اثر شلیک گلوله جنگی نیروهای سرکوبگر-حکومتی از ناحیه پهلوی چپ به شت زخمی می‌شود. خانواده او را به بیمارستان مهاباد و سپس بیمارستان‌ «سیدالشهدا» ارومیه منتقل می‌کند، اما به دلیل شدت جراحات با گذشت ۱۰ روز و در مورخه ۶ آذر ۱۴۰۱ جان خود را از دست داد. پزشکی قانونی علت فوت او را «برخورد اجسام سخت یا تیز» عنوان کرده است.

#نه_میبخشیم_ونه_فراموش_میکنیم


@Shbazneshasteganir

یادمان و پاسداشت اول ماه می:

🔹تاکید براعتراض و عدم تمکین کارگران شاغل و بازنشسته به وضعیت زندگی موجود شان است.

🔹تاکید بر اعتراض معلمان علیه فقر معاش و آوار هزینه دانش و مهارت آموزی کار در قلمرو استثمار سرمایه از جیب و سفره این مردم است.

🔹اعتراضات گسترده پرستاران به مزدهای زیر خط فقر و‌ بیگاری کشیدن از آنان با قراردادهای موقت است. اعتراض به خودکشی های ناشی از فشار کار و معیشت آنان است

🔹حمایت از جنبش دانشجوئی و مبارزات دانش آموزان است که فی الحال زیر فشارهای امنیتی_قضائی قرار دارند

🔹اعتراض سراسری علیه حجاب اجباری، مقابله با یورش وحشیانه به حریم شخصی و حمایت همه جانبه از مطالبات و مبارزات زنان و دفاع از انتخاب سبک زندگی شخصی و گرایشات جنسیتی ست.

🔹پشتیبانی و همبستگی با خانواده‌های دادخواه با شعار: #نه_میبخشیم_ونه_فراموش_میکنیم ست.

🔹دفاع از #آزادی_بیقیدوشرط رسانه ها ، گردش آزاد اطلاعات و آزادی زندانیان سیاسی است.

🔹مقابله با تعرض به همه جنبه های زیست محیطی و جلوگیری از تخریب و تبعات زیانبار آن و حمایت از پناهجویان با شعار #یک_زمین_یک_انسان است.

🔹در حمایت و همبستگی جهانی با جنبش های کارگری جهان  علیه ی مناسبات سرمایه داری و پیوستن به اعتراض جهانی علیه جنگ ها بویژه در اوکراین و غزه است

اول ماه می را با اعتراضات زنده و موجود زندگی جاری، مرتبط کنیم !

#زن_زندگی_آزادی
#رفاه_آزادی_برابری
#اول_ماه_می


شورای بازنشستگان ایران
۵ اردیبهشت ۱۴۰۳


@Shbazneshasteganir

(۲۶خرداد ۷۸ - ۲۱ آذر ۴۰۱)
امروز ۲۶ خرداد مصادف با تولد مجیدرضا ی جسور ماست. جانت را گرفتند چون همانند سایر جان باختگان #زن_زندگی_آزادی نتوانستی بیداد ستم و تبعیض را تاب بیاوری.
اگر در بین ما بودی امروز عزیرانت تولد ۲۶ سالگی ات را جشن می‌گرفتند!!!

#مجیدرضا_رهنورد

#نه_میبخشیم_ونه_فراموش_میکنیم
#زن_زندگی_آزادی

@Shbazneshasteganir