🔴 خبر فوری

تداوم سرکوب خانواده های دادخواه

بنا به گزارش هه نگاو ، در آستانه ی سالروز انقلاب #زن_زندگی_آزادی و هراس حکومت از شعله ور شدن انقلاب، #صفا_عائلی ، دایی #مهسا_امینی بازداشت و به مکان نامعلومی انتقال یافت.


#زن_زندگی_آزادی
#ایستاده_ایم_تا_پایان

@Shbazneshasteganir

🔴 تداوم سرکوب، تداوم مقاومت
بیانیه‌ی کانون نویسندگان ایران به مناسبت سالگرد جنبش آزادی‌خواهانه‌ی مردم در سال ۱۴۰۱

از قتل تبهکارانه‌ی مهسا (ژینا) امینی در اسارت گزمگان «گشت ارشاد» یک ‌سال گذشت. دختری که مرگ نا‌به‌هنگام او آتش خشم فروخورده‌ی مردم ستم‌زده، خاصه زنان به ستوه آمده از تبعیض و نابرابری و خفقان را چنان برافروخت که شعله‌های آن حاکمیت را در بزنگاه تاریخی تازه‌ای گرفتار کرد. یک روز پس از این واقعه‌ی شوم، مردم کردستان در مراسم خاکسپاری پیکر مهسا(ژینا) امینی شعار زن، زندگی، آزادی سر دادند. در شهرهای دیگر نیز مردم به پیشگامی زنان به خیابان‌ها آمدند و در هر کوی و برزن با تکرار این شعار با مردم داغ‌دیده‌ی کردستان اعلام هم‌بستگی کردند. زنان با آتش‌زدن روسری‌های خود، این نماد مجسم سلطه‌ی حکومتی و آزادی‌کشی، خشم خود را از ۴۳ سال تبعیض سیستماتیک عیان ساختند و مردان آزادی‌خواه نیز پا به پای آنان رو در روی حاکمیت آزادی‌ستیز ایستادند. دانشجویان و دانش‌آموزان یک‌صدا فریاد آزادی‌خواهی و ستم‌ستیزی سر دادند و جنبشی یکپارچه در برابر سرکوب و اختناق شکل گرفت.
 
از همان ساعات آغازین جنبش آزادی‌خواهی، نیروهای تا بُن دندان مسلح رو در روی مردم بی‌دفاع صف‌آرایی کردند. پاسخ حاکمیت به صدای اعتراض هم‌چون همیشه سرکوب و کشتار سبعانه بود. در برخی استان‌ها از جمله سیستان و بلوچستان و کردستان با انواع سلاح‌های جنگی به مردم بی‌دفاع تاختند و به خانه‌‌های‌شان هجوم بردند. حاکمیت با تفنگ و گلوله در برابر صدای اعتراض ایستاد و از کشته شدن کودکان نیز بیمی به دل راه نداد؛ برای توجیه هر عمل جنایتکارانه به انواع شیوه‌های سناریوپردازی و پاپوش‌دوزی متوسل شد. هر کسی را که در جهت شفاف‌سازی و بیان حقیقت می‌کوشید با خشونت بازداشت کرد، ساعت‌ها مورد بازجویی قرار داد و راهی زندان‌های انباشته از زندانی کرد. کانون نویسندگان ایران نیز که از همان آغاز، با تاکید بر حق آزادی بیان برای همگان، در کنار مردم آزادی‌خواه ایستاد از گزند سرکوب در امان نماند. چندی پس از آغاز جنبش، سه عضو کانون نویسندگان ایران بازداشت شدند. در ۱۴ آذر ماموران هم‌زمان به خانه‌های دو تن از دبیران کانون یورش بردند و یکی را با شکستن درِ خانه به ضرب تبر و دیگری را با شکستن در و ضرب‌ و جرح شدید بازداشت کردند. پس از آن نیز دو عضو دیگر هیئت دبیران احضار و بازجویی شدند.
 
اکنون در نخستین سالگرد جنبش آزادی‌خواهی، با آن‌که جان‌های عزیز بی‌شماری از دست رفته و رنج و مصائب جان‌گزا بر خانواده‌های بسیاری تحمیل شده است و با وجود شرایط اسفناک و رقت‌بار اقتصادی و اختناق اجتماعی و سیاسی، مردم نه‌تنها از خواسته‌های برحقِّ خود قدمی باز پس ننشسته‌اند، بلکه بیش از هر وقت دیگر در برابر جور و تطاول ایستادگی می‌کنند و تن به ستم و استبداد نمی‌دهند. حاکمیت با افزایش فشار و گسترش سازوکار سرکوب می‌خواهد هر صدای اعتراضی را از پیش خاموش کند؛ جابه‌جایی زندانیان سیاسی و تخلیه‌ی برخی زندان‌ها، پلمب کسب‌کارها و توقیف ماشین‌ها به دلیل رعایت‌نکردن «حجاب» و به راه انداختن «گشت‌های ارشاد» از جمله‌ حربه‌های حاکمیت به قصد تشدید خفقان است. ارعاب و بازداشت خانواده‌‌های کشته‌شدگان، بازداشت فعالان حقوق زنان و کنش‌گران سیاسی و اجتماعی، احضار مجدد و بازداشت برخی از بند رستگان و افزایش کنترل امنیتی دانشگاه‌ها با تصفیه و جایگزینی اساتید و تعلیق دانشجویان نیز از دیگر حربه‌های حاکمیت است تا کانون‌های بالقوه‌ی اعتراض را از کار بیندازد. اما بی‌گمان هر قهر و سرکوب مقاومتی در پی دارد.  حاکمیت با وجود گستردگیِ فریادهای آزادی‌خواهی که در سراسر ایران و جهان طنین‌انداز شد هنوز در نیافته است و چنان‌که پیداست، هرگز در نخواهد یافت که آزادی از حقوق اساسی انسانی است و تحدید حقوق مسلم مردم الی‌الابد امری محال و بلکه خیالی واهی است. مردم آزادی‌خواه نشان داده‌اند که دیگر روزهای سیاه و خفقا‌ن‌آور گذشته را برنمی‌تابند و از هر فرصتی برای در هم شکستن استبداد بهره می‌برند.

کانون نویسندگان ایران که در پنجاه و پنج سال عمر سراسر کشاکش خود با استبداد در راه دفاع از آزادی بیان و مبارزه با سانسور جان‌های عزیزی را از دست داده و فشارهای بسیار متحمل شده است هم‌چنان، با تکیه بر اصول خود، آزادی بیان بی هیچ حصر و استثنا را حق همگان می‌داند‌ و هرگونه سرکوب صدای آزادی‌خواهی را محکوم می‌کند.


کانون نویسندگان ایران
۲۴ شهریور ۱۴۰۲



#زن_زندگی_آزادی
#ایستاده_ایم_تا_پایان


@Shbazneshasteganir

بازداشت سه عضو خانه ادبیات گرگان!

همزمان با اولین سالگرد قتل ژینا مهسا امینی و شروع اعتراضات سراسری، سه نویسنده و شاعر اهل گرگان بە نام‌های نیما صفارسفلایی، مانی صفارسفلایی و مجید کلاته‌عربی توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدەاند.

منابع خبری می‌گویند کە این سه نفر پس از بازداشت بە بازداشتگاه اطلاعات سپاه گرگان منتقل شدەاند.

نیما صفارسفلایی پیشتر در  تیرماه ۱۴۰۱ نیز به اتهام "تبلیغ علیه نظام" محاکمه و به حبس محکوم شده بود.

هر سه این بازداشت‌شدگان از اعضای سابق کانون نویسندگان ایران و از اعضای فعلی "خانە ادبیات گرگان" هستند.

#زن_زندگی_آزادی
#ایستاده_ایم_تا_پایان

@shbazneshasteganir

نماینده مجلس: می‌خواهند کل نظام شفاف شود که این غلط است؛ نباید کسی متوجه یک سری مسائل شود‼️

مرتضی آقاتهرانی رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی گفت:
"کسی که به عنوان نماینده مردم انتخاب می‌شود باید شفافیت اموال خود را ارائه دهد. برخی می‌خواهند کل نظام شفاف شود که این غلط است. نباید کسی متوجه یک سری مسائل شود."


🔺پ.ن/ابزار شفاف سازی بدست مردم افتاده راهی ندارید:

بیجا می کنید که نمیخواهید شفاف باشید، شما بنام خدمتگزار مردم در راس قدرت قرار گرفتید، نه ولی نعمت ما!

حتما منظور شما زیر فرش کردن مواردی همچون فساد و سرکوب است اما ادرس غلط نمیتوانید بدهید و بدانید که صدای تشت رسوایی تان به گوش آدم و عالم رسیده است.

ضمنا ضدیت شما با شبکه های اجتماعی نیز ترس از همین شفافیت است. چون منافعتان بخطر افتاده و رسوا میشوید. شما در تاریکی رشد میکنید و تکثیر میشوید، نه در روشنایی و شفافیت!

#ایستاده_ایم_تا_پایان
#زن_زندگی_آزادی

@Shbazneshasteganir

🔻یک روز جبرانش میکنم

#فرزانه_برزه‌کار، مادر جاوید نام #عرفان_رضایی، در سالگرد کشته‌ شدن فرزندش نتوانست بر سر مزار او حاضر شود، او در زندان بود!
حالا پس از آزادی از زندان از حال و روز خودش در روز سالگرد جان‌ باختن فرزندش می‌گوید:

«توی زندان که بودم وقت‌هایی که می‌توانستم تمرکز کنم، توی یک دفتر می‌نوشتم.
نوشته‌هایم را آورده‌ام خانه.
اما حتی حال این را ندارم که از رویشان تایپ کنم.
حالش را ندارم ورق بزنم و از نو بخوانم.
وقتی یادم می‌آید سی ام شهریور...توی آن لحظه ...آن ساعت ...آن ثانیه ....
کنارت نبودم...
عرفان ...عرفان جان...‌عرفانم ...عرفان  من ....
من آن روز دلم به هوای تو پر زد ...
دلخور نباش از من.
یک روز جبرانش می‌کنم.
جبرانش می‌کنم.»


نه فراموش می‌کنیم نه میبخشیم
#ایستاده_ایم_تا_پایان


@Shbazneshasteganir

تجمع بازنشستگان فولاد کشور در تهران در تاریخ ۱۴۰۳/۸/۲۰مقابل صندوق بازنشستگی فولاد کشور در خیابان وزرا جهت اجرای صورتجلسه ۱۴۰۲/۷/۱۵ در مورد اصلاح همسانسازی حقوق سال ۱۳۹۹
و احقاق حقوق پایمال شده تلاشگران صنعت فولاد و معدن کشور

متاسفانه مسئولان صندوق فولاد درب صندوق فولاد را بستند و صندوق را تعطیل کردند.
روزگار غریبی است!!؟؟
رئیس صندوق فولاد که یک سردار بازنشسته است برای فرار از پاسخگویی به بازنشستگان مسن که از شهرستانها با هزار مشکل به تهران آمده بودند به کرمان رفته است.

#ایستاده_ایم_تا_پایان


@shbazneshasteganir