روایت مهرنوش طافیان، خبرنگار زندانی از بند زنان زندان اهواز در روزهای ابتدایی اعتراضات ۱۴۰۱:
۵۰ نفر زندانی جفت تا جفت کنار هم بودند
مهرنوش طافیان، خبرنگار و زندانی سیاسی با انتشار متنی در حساب خود در شبکه اجتماعی ایکس، روایتی را از وضعیت بند زنان زندان اهواز در روزهای ابتدایی آغاز خیزش سراسری زن، زندگی، آزادی بازگو کرده است.
این خبرنگار که در تاریخ ۲ مهر ۱۴۰۱ در اهواز بازداشت شد، درباره تجربه خود نوشته:
«رهایی از انفرادی اطلاعات و ورود به زندان خودش نوعی آزادی از بند بود. در حال پر کردن فرم مشخصات در ورودی زندان بودم که یکی از زندانبانها گفت: وارد بند شدی حرف خاصی نزن. اینها یک عده بچه هستند که منتظر آزادی‌اند. منظورش این بود تحریکشون نکنی.»
به نوشته مهرنوش طافیان «با خودم گفتم یک جوری حرف میزنه حالا انگار چند نفر داخلند. وارد بند که شدم زبونم از گفتن سلام هم قاصر بود. حدود ۵۰ نفر زندانی جفت تا جفت کنار هم بودند. باورم نمیشد خوزستانی که اوایل اعتراضات خاموش بود اینگونه بلند شده بود. زنان و دخترانی ۱۶ساله تا خودم که مادر بودم.»
آنطور که این خبرنگار اهوازی نوشته این همبستگی است که عامل ترس حاکمیت در ایران است: «همه دلخوشی من که چگونه با آن همه جسارت و شهامت تابوها را شکسته بودند و زن، زندگی، آزادی را فریاد زده بودند. از آنجاییکه همان شروع اعتراضات دستگیر شده بودم از همه اتفاقات بی‌اطلاع بودم، از خیابان گفتند و من با بغض و اشک دردهایم را بیرون میریختم. زندان زنان همان همبستگی است که ج. ا همیشه از آن می‌هراسد. این همبستگی ادامه دارد.»
#مهرنوش_طافیان
#زن_زندگی_آزادی
#زندان_اهواز
@Shbazneshasteganir
روایت مهرنوش طافیان، خبرنگار زندانی از بند زنان زندان اهواز در روزهای ابتدایی اعتراضات ۱۴۰۱:
۵۰ نفر زندانی جفت تا جفت کنار هم بودند
مهرنوش طافیان، خبرنگار و زندانی سیاسی با انتشار متنی در حساب خود در شبکه اجتماعی ایکس، روایتی را از وضعیت بند زنان زندان اهواز در روزهای ابتدایی آغاز خیزش سراسری زن، زندگی، آزادی بازگو کرده است.
این خبرنگار که در تاریخ ۲ مهر ۱۴۰۱ در اهواز بازداشت شد، درباره تجربه خود نوشته:
«رهایی از انفرادی اطلاعات و ورود به زندان خودش نوعی آزادی از بند بود. در حال پر کردن فرم مشخصات در ورودی زندان بودم که یکی از زندانبانها گفت: وارد بند شدی حرف خاصی نزن. اینها یک عده بچه هستند که منتظر آزادی‌اند. منظورش این بود تحریکشون نکنی.»
به نوشته مهرنوش طافیان «با خودم گفتم یک جوری حرف میزنه حالا انگار چند نفر داخلند. وارد بند که شدم زبونم از گفتن سلام هم قاصر بود. حدود ۵۰ نفر زندانی جفت تا جفت کنار هم بودند. باورم نمیشد خوزستانی که اوایل اعتراضات خاموش بود اینگونه بلند شده بود. زنان و دخترانی ۱۶ساله تا خودم که مادر بودم.»
آنطور که این خبرنگار اهوازی نوشته این همبستگی است که عامل ترس حاکمیت در ایران است: «همه دلخوشی من که چگونه با آن همه جسارت و شهامت تابوها را شکسته بودند و زن، زندگی، آزادی را فریاد زده بودند. از آنجاییکه همان شروع اعتراضات دستگیر شده بودم از همه اتفاقات بی‌اطلاع بودم، از خیابان گفتند و من با بغض و اشک دردهایم را بیرون میریختم. زندان زنان همان همبستگی است که ج. ا همیشه از آن می‌هراسد. این همبستگی ادامه دارد.»
#مهرنوش_طافیان
#زن_زندگی_آزادی
#زندان_اهواز
@Shbazneshasteganir