خانواده حنانه کیا یکشنبه ۵ شهریور توسط نیروهای سرکوبگر ربوده شدند.

این خبر در استوری اینستاگرام یکی از اقوام نزدیک حنانه کیا منتشر شده است و افراد دیگری از نزدیکان این خانواده هم تایید کرده‌اند که حوالی ساعت یازده صبح روز یکشنبه ۵ شهریور ۴۰۲ ؛ خواهر حنانه و پدر و مادرش ربوده شده‌اند.
هنوز از محل نگهداری آن‌ها اطلاعی در دست نیست.
هراس حکومت از شعله ور شدن انقلاب #زن_زندگی_آزادی تنها  علت سرکوب سریالی خانواده های دادخواه و فعالین  معترض بشرایط موجود  می‌باشد.


#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#زن_زندگی_آزادی
#ایستاده_ایم_تا_پایان


@Shbazneshasteganir

ترانه ای به #عربی از #مهدی_یراحی، خواننده ای که توسط دستگاه ستم و سرکوب گروگان گرفته شده است.

#مهدی_یراحی آزاد باید گردد! ما حامی این خواننده ی مردمی هستیم.
مبارزات ما با دستگیر کردن برخی از ما تمام نمیشود بلکه عمیق تر میشود. دشمنی ما با شما عمیق است و تا عمق این نبرد خواهیم ایستاد.
درود بر مهدی یراحی و #توماج_صالحی و #سامان_یاسین و هر هنرمندی که در جانب مردم بود و علیه ستمگران و فاسدان!

پیام دریافتی
#ایستاده_ایم_تا_پایان
#زن_زندگی_آزادی
#اداره_شورایی

کانال مستقل کارگران هفت تپه


@Shbazneshasteganir

اگر می‌توانست در روی زمین لقمه نانی برای خود و خانواده تامین کند ناچار نبود در عمق ۷۰۰ متری زمین بدون ایمنی مناسب، دنبال لقمه نان باشد.

ننگ و شرم بر غارتگران دسترنج کارگران.

#ایستاده_ایم_تا_پایان


@Shbazneshasteganir

فرزانه برزه‌کار مادر شهید قیام ژینا #عرفان_رضایی_نوایی
اعلام کرده که کسی که در ویدئوی بالا در حال پاره کردن بنراست، پسر اوست:

«عرفان جایی رو خراب نکرد، عکس یک دیکتاتور و قاتل خون‌آشام رو پاره کرد که باید پاره می‌شد، هزینه‌ی این بنرها از حق بچه‌های کار گرفته می‌شد.»

او در پستی دیگر در شرح همین ویدیو نوشته:

«قدیمها که بچه ها کوچک بودند ، زندگی ام پر از ای کاش ها بود .
ای کاش می‌توانستم....ای کاش میشد ..
ای کاش های من همه محدود به زخم های کوچک زندگی ام بود .
حل شدنی ، با کمی درایت و توانمندی .
این روزها ای کاش های من به طرز عجیبی تبدیل شده اند به چرا؟؟
چرا بعضی از خانواده های دادخواه، فکر می‌کنند که بگویند فرزندشان در راه و مسیر بازگشت از جایی تیر خورده...؟؟؟ در‌ حالی که هم من می‌دانم و هم خودشان که در این مسیر بی بازگشت، این جوانان به سوی مطالبه ی حق خود تغییر مسیر دادند.
من اما با افتخار می‌گویم ...
عرفانم به عمد از سفر طبیعت گردی ، زودتر از‌ موعد برگشت و در جواب منعِ مادربزرگش ، از شرکت در این اعتراضات گفت : ( چرا نرم؟ اتفاقا صف اول میرم!)

و پسر من در صف اول جلوی مردم ایستاد .
پسرم از بیلبورد برای پاره کردن عکس (او) بالا رفت .
ضربه ای که برای پاره کردنش به تصویر زد ... صدایش...
صدایش ‌‌‌..
گوشنواز ترین صدای این روزهاست وقتی برای هزارمین بار کلیپش را می‌بینم . _ آخ کسی که فیلمش را گرفتی .‌‌...آرزو میکنم تنت سالم و روزگار بر وقف مرادت باشد ‌._

بعد جلوی صف به سمت ماشین ضد اعتراضات (به گفته خودشان ضد شورش) حمله کرد ‌‌‌.روی ماشینِ در حال حرکت پرید ...
_ آخ فیلمبردار ‌..آخ فیلمبردار .‌‌..دستانت را بوسه باران میکنم ‌...._
بعد از زاویه ی دیگر ...پرش شجاعانه اش بر ماشین ضد اعتراضات ..._ و من باز هم سپاسگزار میشوم از کسی که صحنه را ثبت و ضبط کرد ._

این فیلم‌ها این روز ها همه ی زندگی من شده اند .

خواستم بدین طریق سپاسگزاری کنم از کسانی که آخرین لحظات زندگیِ شجاعانه و هدفمند ِپسرم را ضبط کردند .
و به همه خانواده هایی که ، آخرین تصمیم عاقلانه ی فرزند خود را در شرکت در اعتراضات کتمان می‌کنند بگویم : روح فرزندان خود را بیشتر از این آزار ندهید . چرا های مرا به لعنت تبدیل نکنید . حقیقت همان است که کتمان میکنید . فرزندان شما هم مثل ِ عرفان ِ من با هدف در راه وطن و برای مردم کشته شدند . چرا؟ چرا میترسید؟!!»

🚩فاطمه مادر شهید #ابوالفضل_مهدی‌_پور نیز در کامنتی در زیر این پست چنین نوشته:

»درود بارها گفتم و باز هم می‌گویم ابوالفضلم در سه شنبه شب بیست و نه شهریور به من گفت مامان ما فردا چهار نفریم می‌خواهیم برویم شاهی(شهر مرگ) گفت اما اون سه نفر دونفرشون صبح زنگ می‌زنند ویک نفر دیگه هم سر ظهر بهم میگن نمیان باز خودم باید تنها برم،، همین شد در چهارشنبه سی شهریور وقتی صبح ساعت هفت بیدار شد بعداز صبحانه و خدا حافظی مانند همیشه بدرقه اش کردم که برود سرکار روی پله ها نشست تا کفشش را بپوشد به من نگاه کرد و گفت مامان دو تا از دوستام نمیان و میدونم اون یکی دوستمم موقع ظهر میگه نمیاد،، همین شد ساعت دو از سرکار برگشت و تا موها و مژه هایش همه خاک بود داشتیم نهار میخوردیم اومد سر سفره نهار خورد و گفت مامان اون یکی دوستمم نمیاد و بعدنهار دوش گرفت گفت ساعت چند مامان گفتم ساعت سه بعداز ظهر هست بهم گفت یه دستشویی میرم و راه میفتم گفتم ابوالفضلم اگه بری بگیرنت بهت تجاوز میکنن میکشنت گفت باید برم اشکال نداره مگه یه مردن بیشتره نگو حالا که رفت چرا عزاداری میکنی شما هم عزادار هزار و چهار صد سالگی دارید چرا من برای شیر مردم نداشته باشم نگو چرا مانعش نشدی او تصمیمش را گرفته بود در انتخابها خوب و بد را یادش داده بودم تصمیم نهایی با خود او بود در همه جای زندگی برای هر مسئله ای و خدا می‌داند که او خود خواست و رفت و چه زیبا به اجابت رسید درد دوری داریم اما به راهش ایمان داریم راهت پر رهرو قلب مادر،، او در سی شهریوراستوری که گذاشته بود اینچنین نوشته خیلی عامیانه( شعار نده اگه خا... ه داری بیا کف خیابون) اما برای من یک کاش مانده کاش یک جوانمرد از جوانمردی پسرم در آن لحظه ها فیلم می‌گرفت محل شهادت #قائمشهر جلوی کلانتری ۱۱».

#ایستاده_ایم_تا_پایان


@Shbazneshasteganir

🔴 خبر فوری

تداوم سرکوب خانواده های دادخواه

بنا به گزارش هه نگاو ، در آستانه ی سالروز انقلاب #زن_زندگی_آزادی و هراس حکومت از شعله ور شدن انقلاب، #صفا_عائلی ، دایی #مهسا_امینی بازداشت و به مکان نامعلومی انتقال یافت.


#زن_زندگی_آزادی
#ایستاده_ایم_تا_پایان

@Shbazneshasteganir

🔴 تداوم سرکوب، تداوم مقاومت
بیانیه‌ی کانون نویسندگان ایران به مناسبت سالگرد جنبش آزادی‌خواهانه‌ی مردم در سال ۱۴۰۱

از قتل تبهکارانه‌ی مهسا (ژینا) امینی در اسارت گزمگان «گشت ارشاد» یک ‌سال گذشت. دختری که مرگ نا‌به‌هنگام او آتش خشم فروخورده‌ی مردم ستم‌زده، خاصه زنان به ستوه آمده از تبعیض و نابرابری و خفقان را چنان برافروخت که شعله‌های آن حاکمیت را در بزنگاه تاریخی تازه‌ای گرفتار کرد. یک روز پس از این واقعه‌ی شوم، مردم کردستان در مراسم خاکسپاری پیکر مهسا(ژینا) امینی شعار زن، زندگی، آزادی سر دادند. در شهرهای دیگر نیز مردم به پیشگامی زنان به خیابان‌ها آمدند و در هر کوی و برزن با تکرار این شعار با مردم داغ‌دیده‌ی کردستان اعلام هم‌بستگی کردند. زنان با آتش‌زدن روسری‌های خود، این نماد مجسم سلطه‌ی حکومتی و آزادی‌کشی، خشم خود را از ۴۳ سال تبعیض سیستماتیک عیان ساختند و مردان آزادی‌خواه نیز پا به پای آنان رو در روی حاکمیت آزادی‌ستیز ایستادند. دانشجویان و دانش‌آموزان یک‌صدا فریاد آزادی‌خواهی و ستم‌ستیزی سر دادند و جنبشی یکپارچه در برابر سرکوب و اختناق شکل گرفت.
 
از همان ساعات آغازین جنبش آزادی‌خواهی، نیروهای تا بُن دندان مسلح رو در روی مردم بی‌دفاع صف‌آرایی کردند. پاسخ حاکمیت به صدای اعتراض هم‌چون همیشه سرکوب و کشتار سبعانه بود. در برخی استان‌ها از جمله سیستان و بلوچستان و کردستان با انواع سلاح‌های جنگی به مردم بی‌دفاع تاختند و به خانه‌‌های‌شان هجوم بردند. حاکمیت با تفنگ و گلوله در برابر صدای اعتراض ایستاد و از کشته شدن کودکان نیز بیمی به دل راه نداد؛ برای توجیه هر عمل جنایتکارانه به انواع شیوه‌های سناریوپردازی و پاپوش‌دوزی متوسل شد. هر کسی را که در جهت شفاف‌سازی و بیان حقیقت می‌کوشید با خشونت بازداشت کرد، ساعت‌ها مورد بازجویی قرار داد و راهی زندان‌های انباشته از زندانی کرد. کانون نویسندگان ایران نیز که از همان آغاز، با تاکید بر حق آزادی بیان برای همگان، در کنار مردم آزادی‌خواه ایستاد از گزند سرکوب در امان نماند. چندی پس از آغاز جنبش، سه عضو کانون نویسندگان ایران بازداشت شدند. در ۱۴ آذر ماموران هم‌زمان به خانه‌های دو تن از دبیران کانون یورش بردند و یکی را با شکستن درِ خانه به ضرب تبر و دیگری را با شکستن در و ضرب‌ و جرح شدید بازداشت کردند. پس از آن نیز دو عضو دیگر هیئت دبیران احضار و بازجویی شدند.
 
اکنون در نخستین سالگرد جنبش آزادی‌خواهی، با آن‌که جان‌های عزیز بی‌شماری از دست رفته و رنج و مصائب جان‌گزا بر خانواده‌های بسیاری تحمیل شده است و با وجود شرایط اسفناک و رقت‌بار اقتصادی و اختناق اجتماعی و سیاسی، مردم نه‌تنها از خواسته‌های برحقِّ خود قدمی باز پس ننشسته‌اند، بلکه بیش از هر وقت دیگر در برابر جور و تطاول ایستادگی می‌کنند و تن به ستم و استبداد نمی‌دهند. حاکمیت با افزایش فشار و گسترش سازوکار سرکوب می‌خواهد هر صدای اعتراضی را از پیش خاموش کند؛ جابه‌جایی زندانیان سیاسی و تخلیه‌ی برخی زندان‌ها، پلمب کسب‌کارها و توقیف ماشین‌ها به دلیل رعایت‌نکردن «حجاب» و به راه انداختن «گشت‌های ارشاد» از جمله‌ حربه‌های حاکمیت به قصد تشدید خفقان است. ارعاب و بازداشت خانواده‌‌های کشته‌شدگان، بازداشت فعالان حقوق زنان و کنش‌گران سیاسی و اجتماعی، احضار مجدد و بازداشت برخی از بند رستگان و افزایش کنترل امنیتی دانشگاه‌ها با تصفیه و جایگزینی اساتید و تعلیق دانشجویان نیز از دیگر حربه‌های حاکمیت است تا کانون‌های بالقوه‌ی اعتراض را از کار بیندازد. اما بی‌گمان هر قهر و سرکوب مقاومتی در پی دارد.  حاکمیت با وجود گستردگیِ فریادهای آزادی‌خواهی که در سراسر ایران و جهان طنین‌انداز شد هنوز در نیافته است و چنان‌که پیداست، هرگز در نخواهد یافت که آزادی از حقوق اساسی انسانی است و تحدید حقوق مسلم مردم الی‌الابد امری محال و بلکه خیالی واهی است. مردم آزادی‌خواه نشان داده‌اند که دیگر روزهای سیاه و خفقا‌ن‌آور گذشته را برنمی‌تابند و از هر فرصتی برای در هم شکستن استبداد بهره می‌برند.

کانون نویسندگان ایران که در پنجاه و پنج سال عمر سراسر کشاکش خود با استبداد در راه دفاع از آزادی بیان و مبارزه با سانسور جان‌های عزیزی را از دست داده و فشارهای بسیار متحمل شده است هم‌چنان، با تکیه بر اصول خود، آزادی بیان بی هیچ حصر و استثنا را حق همگان می‌داند‌ و هرگونه سرکوب صدای آزادی‌خواهی را محکوم می‌کند.


کانون نویسندگان ایران
۲۴ شهریور ۱۴۰۲



#زن_زندگی_آزادی
#ایستاده_ایم_تا_پایان


@Shbazneshasteganir

بازداشت سه عضو خانه ادبیات گرگان!

همزمان با اولین سالگرد قتل ژینا مهسا امینی و شروع اعتراضات سراسری، سه نویسنده و شاعر اهل گرگان بە نام‌های نیما صفارسفلایی، مانی صفارسفلایی و مجید کلاته‌عربی توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدەاند.

منابع خبری می‌گویند کە این سه نفر پس از بازداشت بە بازداشتگاه اطلاعات سپاه گرگان منتقل شدەاند.

نیما صفارسفلایی پیشتر در  تیرماه ۱۴۰۱ نیز به اتهام "تبلیغ علیه نظام" محاکمه و به حبس محکوم شده بود.

هر سه این بازداشت‌شدگان از اعضای سابق کانون نویسندگان ایران و از اعضای فعلی "خانە ادبیات گرگان" هستند.

#زن_زندگی_آزادی
#ایستاده_ایم_تا_پایان

@shbazneshasteganir

نماینده مجلس: می‌خواهند کل نظام شفاف شود که این غلط است؛ نباید کسی متوجه یک سری مسائل شود‼️

مرتضی آقاتهرانی رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی گفت:
"کسی که به عنوان نماینده مردم انتخاب می‌شود باید شفافیت اموال خود را ارائه دهد. برخی می‌خواهند کل نظام شفاف شود که این غلط است. نباید کسی متوجه یک سری مسائل شود."


🔺پ.ن/ابزار شفاف سازی بدست مردم افتاده راهی ندارید:

بیجا می کنید که نمیخواهید شفاف باشید، شما بنام خدمتگزار مردم در راس قدرت قرار گرفتید، نه ولی نعمت ما!

حتما منظور شما زیر فرش کردن مواردی همچون فساد و سرکوب است اما ادرس غلط نمیتوانید بدهید و بدانید که صدای تشت رسوایی تان به گوش آدم و عالم رسیده است.

ضمنا ضدیت شما با شبکه های اجتماعی نیز ترس از همین شفافیت است. چون منافعتان بخطر افتاده و رسوا میشوید. شما در تاریکی رشد میکنید و تکثیر میشوید، نه در روشنایی و شفافیت!

#ایستاده_ایم_تا_پایان
#زن_زندگی_آزادی

@Shbazneshasteganir

🔻یک روز جبرانش میکنم

#فرزانه_برزه‌کار، مادر جاوید نام #عرفان_رضایی، در سالگرد کشته‌ شدن فرزندش نتوانست بر سر مزار او حاضر شود، او در زندان بود!
حالا پس از آزادی از زندان از حال و روز خودش در روز سالگرد جان‌ باختن فرزندش می‌گوید:

«توی زندان که بودم وقت‌هایی که می‌توانستم تمرکز کنم، توی یک دفتر می‌نوشتم.
نوشته‌هایم را آورده‌ام خانه.
اما حتی حال این را ندارم که از رویشان تایپ کنم.
حالش را ندارم ورق بزنم و از نو بخوانم.
وقتی یادم می‌آید سی ام شهریور...توی آن لحظه ...آن ساعت ...آن ثانیه ....
کنارت نبودم...
عرفان ...عرفان جان...‌عرفانم ...عرفان  من ....
من آن روز دلم به هوای تو پر زد ...
دلخور نباش از من.
یک روز جبرانش می‌کنم.
جبرانش می‌کنم.»


نه فراموش می‌کنیم نه میبخشیم
#ایستاده_ایم_تا_پایان


@Shbazneshasteganir

تجمع بازنشستگان فولاد کشور در تهران در تاریخ ۱۴۰۳/۸/۲۰مقابل صندوق بازنشستگی فولاد کشور در خیابان وزرا جهت اجرای صورتجلسه ۱۴۰۲/۷/۱۵ در مورد اصلاح همسانسازی حقوق سال ۱۳۹۹
و احقاق حقوق پایمال شده تلاشگران صنعت فولاد و معدن کشور

متاسفانه مسئولان صندوق فولاد درب صندوق فولاد را بستند و صندوق را تعطیل کردند.
روزگار غریبی است!!؟؟
رئیس صندوق فولاد که یک سردار بازنشسته است برای فرار از پاسخگویی به بازنشستگان مسن که از شهرستانها با هزار مشکل به تهران آمده بودند به کرمان رفته است.

#ایستاده_ایم_تا_پایان


@shbazneshasteganir