#خبر_کوتاه_است

⛔️#سمانه_اصغری دانشجوی مهندسی صنایع دانشگاه خوارزمی واحد کرج که از تاریخ ۱۹مهر در بازداشت به‌سر می‌برد، در شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب به قضاوت قاضی صلواتی به ۱۸سال و ۳ماه حبس محکوم شد که از این حکم ۶سال و ۳ماه آن قابل اجرا است.

#سرکوب_فراگیر
#دانشگاه_خوارزمی_کرج


@shbazneshasteganir

یادداشتی از سروناز احمدی (که این اواخر با قید وثیقه از زندان آزاد شده و به پنج سال حبس محکوم است) برای  #سمانه_اصغری

🔻شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران #سمانه_اصغری، دانشجوی دانشگاه خوارزمی و فعال حقوق کودکان کار را به ۱۸ سال و سه ماه زندان محکوم کرده است که یک سوم این محکومیت یعنی شش سال و سه ماه آن قابل اجرا است.

سروناز احمدی چنین نوشته:

تو انفرادی یکی از چیزایی که کنار اومدن رو با اون "هیچ بزرگ" که دورت رو گرفته آسون‌تر میکنه صدای سلولای دیگه‌ست. خصوصا روز اول که فضا برات ناشناخته‌ست، میخوان بترسی و برای اولین بار در سلول انفرادی رو برات باز میکنن و اون مربع کوچیک رو میبینی که میخواد "تعلق به جمع" رو ازت بگیره، شاید مهمترین بخش هویتت رو

اولین صدای روشنی که من شنیدم صدای ضرب گرفتن چن تا زن روی در سلولشون بود، "هر کی یارش خوشگله جاش تو بهشته" میخوندن، البته سریع هم زندانبانا که دوست نداشتن بهشون بگن زندانبان خودشونو میرسوندن و یه پارچه سیاه مینداختن روی این روزنه نور. همونجور که حتی نمیذاشتن وقتی کسی آزاد میشه دست بزنیم، اما نور راهشو پیدا میکرد باز. فکر میکردم وقتی این ترانه رو مینوشتن هیچ فکرش رو نمیکردن کسی تو انفرادی باهاش به خودش بیاد؛ جمعش یادش بیاد. مقاومت شکل‌های زیادی داشت اونجا، صورتای زیادی که همگی دستتو میذاشتن تو دست زندگی. "تو چشام نگا کن و دستتو بذار تو دستم، غمو روسیاه کن و دستتو بذار تو دستم"

اما شب اول فقط صدای خوندن ترانه نبود، اون شب صدای آشنای یه زن رو هم شنیدم که از سلولش با یه سلول دیگه با صدای بلند بدون ترس حرف میزد، با تموم وجود میخواستم بیشتر حرف بزنه تا بفهمم کیه، تا یادم بیاد این نترسی رو توی کدوم صدا شنیدم
خودش بود
سمانه بود
مثل همیشه خیلی نزدیک
فاصله زندانی سلول ۳۱ با سلولی که اولش ۴ داره هیچ زیاد نیست

"رفیقت هم فرستادیم قرچک"، حتما به سمانه هم اون گفته بود، شب دوم هم باز شنیدمش، به کسی میگفت "سروناز هم گرفتن، انفرادیه"،‌ صدای رساش این بار کمی غمگین و خشمگین هم بود. شروع کرد از شب بعد... "گل سرخ خورشید باز اومد و شب شد گریزون" و جمع برگشت به من... و حتما که زندگی برگشت به زندانی سلول ۱۱، ۱۵، ۲۱، ۲۵، ۳۵ و بقیه عددهایی که ۱ و ۵ توی یکانشون میخواد یادت بره چه فیلمایی میبینی، با چه آهنگایی میرقصی، چطور عاشق میشی و مهمتر از همه چی رنجت میده ... جلسه پژوهش میبردن، پرسید نویسنده مورد علاقه‌ت کیه ... اشتباه کرد ... گفتم ابوتراب خسروی، کتابام یادم اومد، اشکام بالاخره اومد و زندگی ... دوباره برگشت به من

این مدت از آدم‌های زیادی که از قرچک اومدن شنیدم از سمانه، حتی وقتی خیلی کم پیشش بودن دقیق توصیفش میکنن. روی دیوار ۳۱ یه نفر نوشته بود "به تعداد میله‌ها روزها در این سلول بوده‌ام و به آواز پرنده‌ای زیسته‌ام" ... سمانه در لغت یعنی پرنده کوچکی که در گندمزارها زندگی میکند... باید ادامه داد: و آواز زندگی را به قدری رسا میخواند که هر از دیواری میگذرد.

#سمانه_اصغری

#ژن_ژیان_ئازادی
#زن_زندگی_آزادی
#جنین_زند_آجوئی


@shbazneshasteganir

«این تماس از زندان برقرار شده؛ تماس‌گیرنده زندانی می‌باشد»

پیام سه نفر از زنان زندانی در قرچک

#سمانه_اصغری
#نیلوفر_حامدی
#الهه_محمدی

سلام. شش ماه را گذراندیم. ما این سوی دیوارهای بلند زندان و شما همدلان و عزیزان، سوی دیگر. با این حال جوانه‌های سرانگشتان‌تان، امید را در دل ما زنده
نگه داشت و گرمای دلتان، توان ادامه دادن را در زانوان‌مان.
از شما بسیار آموختیم. شما که با مهربانی و حمایت بی‌دریغ، کنار ما، خانواده‌هایمان و دوستانمان بودید.
در آغاز سال نو وظیفه خود می‌دانیم دستان پرمهرتان را بفشاریم و سپاسگزارتان باشیم.
به امید روزهای روشن‌تر، کنار هم در سال۱۴۰۲


#زن_زندگی_آزادی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد


@Shbazneshasteganir

لحظه آزادی #سمانه_اصغری از زندان

ویدیویی از لحظه آزادی سمانه اصغری فعال حقوق کودکان از زندان قرچک‌‌ ورامین در روز دوشنبه ۴ اردیبهشت ۴۰۲. سمانه اصغری دانشجوی صنایع دانشگاه خوارزمی است که در جریان اعتراضات سراسری بازداشت شده بود.



@Shbazneshasteganir

بند زنان زندان اوین؛ محرومیت پانزده زندانی از تماس و ملاقات

– #پخشان_عزیزی، #الهه_فولادی، #پریوش_مسلمی، #نسرین_خضری_جوادی، #زهرا_صفایی، #نرگس_محمدی، #سمانه_اصغری، #آنیشا_اسداللهی، #محبوبه_رضایی، #وریشه_مرادی، #گلرخ_ایرایی، #ریحانه_انصاری_نژاد، #مریم_یحیوی، #سارینا_جهانی و #ساناز_یکتا، زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین، از تاریخ شانزدهم مردادماه، به دستور کمیته انضباطی این زندان از برقراری تماس و ملاقات با خانواده محروم هستند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، پانزده زندانی زن محبوس در #زندان_اوین با محرومیت از تماس و ملاقات مواجه هستند.

در تاریخ شانزدهم مردادماه، زندانیان زن زندان اوین پس از اطلاع از اجرای حکم اعدام رضا رسایی، دست به اعتراض زدند که منجر به درگیری میان آنها و گارد زندان شد. همان روز حدود سی تن از این زندانیان به دستور کمیته زندان از برقراری تماس تلفنی و ملاقات با خانواده محروم شدند. سپس این زندانیان به این محرومیتها نیز اعتراض کردند که پس از آن به برخی از این افراد امکان برقراری تماس و ملاقات، داده شد. با اینحال پانزده زندانی کماکان با این محرومیتها مواجه هستند.
براساس اطلاعات دریافتی هرانا، پخشان عزیزی و الهه فولادی هر یک به مدت سه ماه، نرگس محمدی، گلرخ ایرایی، سمانه اصغری، آنیشا اسداللهی، محبوبه رضایی، وریشه مرادی و ریحانه انصاری نژاد نیز هر کدام به مدت دو ماه و پریوش مسلمی، نسرین خضری جوادی و زهرا صفایی، مریم یحیوی، سارینا جهانی و ساناز یکتا هر یک به مدت یک ماه از برقراری تماس تلفنی و ملاقات با خانواده محروم شده اند.

ادامه مطلب