🔷🗒 سخنی درباره‌ی کتاب
🎙 علی شریعتی
🔆 سخن گفتن درباره‌ی کتاب دلیل آوردن برای آفتاب است و به‌خصوص در چنین جمعی که جمع کتاب است، فکر می‌کنم سخن زایدی باشد؛ جمعی که اساس کارش بر کتاب است و جمعی که وابسته به یک تمدن کتاب است و جمعی که نماینده‌ی تاریخی است که دو تمدن جهانی بزرگ داشته: تمدن اسلام و تمدن ایران باستان، و می‌دانیم که تمدن و فرهنگ مبتنی بر کتاب است. و همچنین جامعه‌ای است وابسته به مذهبی که مذهبش بر کتاب استوار است و تنها مذهبی است که معجزه‌اش کتاب و نام کتابش «خواندنی» است و نخستین پیغامش «بخوان» و سپس بزرگ‌ترین ستایش خدایش در صفت کسی است که «با قلم تعلیم می‌دهد» و چه تناسب خوبی که پیش از سخنرانی سوره‌ی اقراء خوانده شد به دو مناسبت، یکی این‌که سوره‌ی اقراء نخستین پیغامی است که پیامبر اسلام دریافت کرده و نخستین آیه‌ی کتاب اوست و آغاز مذهب او و بنابراین با آغاز کار انجمن کتاب متناسب است و تناسب دوم که زیباتر است این است که این پیغام اگرچه در یک جامعه‌ی بدوی [آمد] و در آغاز مخاطب واقعی این پیغام مردمی بودند که جز شمشیر و شتر چیزی نمی‌شناختند، نخستین کلمه‌اش «بخوان» است و سپس اولین ستایشی که از خدای این مذهب می‌شود «ربک الاکرم» است (پروردگار گرامی‌ترینت). چرا گرامی‌ترینت؟ که «الذی علم بالقلم» زیرا که پروردگارت کسی است که به وسیله‌ی قلم تعلیم می‌دهد.
🔆چه چیز را تعلیم می‌دهد؟ آن‌چه را انسان نمی‌داند. بنابراین آغاز با خواندن است، تقدس به قلم است و همچنین بزرگ‌ترین صفت خداوند این مذهب تعلیم دادن او به وسیله‌ی قلم است و چه تناسب خوبی با این انجمن...
بنابراین فکر نمی‌کنم لزومی داشته باشد درباره‌ی فواید کتاب و نقش و ارزش آن صحبت شود، چه اگر هم لزومی می‌داشت با بیان بسیار زیباتر از آن‌چه من می‌توانستم، آقای خرسند نوشته بودند که خوانده شد و در حقیقت راست گفتند که «کتاب در این چهاردیواری‌های بسیار استوار و سیاه و نفوذناپذیری که دچارش هستیم روزنه‌ای به سود دشت است»، آن‌جا که دیوار نیست. و ما شاید بیش از ملت‌هایی که از نظر تمدن از خیلی‌ها جلوترند، به کتاب نیازمند باشیم. اگر برای آن‌ها کتاب عبارت از وسیله‌ی انتقال میراث‌های علمی و فرهنگی گذشته به آینده یا پرورش ذهن و فکر و یا گسترش علم در سطح عمومی جامعه است، برای ما کتاب بیشتر از این رسالت دارد و آن عبارتست از تنها وسیله‌ای که امروز برای شدن و تربیت شدن و برای تنفس آزاد اندیشه در دسترس داریم.
برای ما کتاب یک مربی بزرگ و شاید تنها مربی ماست، به‌خصوص که در دوره‌ی ترجمه به سر می‌بریم".
📌سخني درباره‌ی كتاب: اين سخنراني به تاريخ 23/9/1348 در روز افتتاح انجمن كتاب دانشجويان دانشكده‌ی ادبيات مشهد ايراد شده است. چند صفحه از متن پياده‌ی شده آن توسط دكتر مورد بازبيني قرار گرفته و در نتيجه اضافاتي در آن صورت پذيرفته است.
#سخنی_درباره_کتاب
#نمایشگاه_کتاب_تهران
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
🎙 علی شریعتی
🔆 سخن گفتن درباره‌ی کتاب دلیل آوردن برای آفتاب است و به‌خصوص در چنین جمعی که جمع کتاب است، فکر می‌کنم سخن زایدی باشد؛ جمعی که اساس کارش بر کتاب است و جمعی که وابسته به یک تمدن کتاب است و جمعی که نماینده‌ی تاریخی است که دو تمدن جهانی بزرگ داشته: تمدن اسلام و تمدن ایران باستان، و می‌دانیم که تمدن و فرهنگ مبتنی بر کتاب است. و همچنین جامعه‌ای است وابسته به مذهبی که مذهبش بر کتاب استوار است و تنها مذهبی است که معجزه‌اش کتاب و نام کتابش «خواندنی» است و نخستین پیغامش «بخوان» و سپس بزرگ‌ترین ستایش خدایش در صفت کسی است که «با قلم تعلیم می‌دهد» و چه تناسب خوبی که پیش از سخنرانی سوره‌ی اقراء خوانده شد به دو مناسبت، یکی این‌که سوره‌ی اقراء نخستین پیغامی است که پیامبر اسلام دریافت کرده و نخستین آیه‌ی کتاب اوست و آغاز مذهب او و بنابراین با آغاز کار انجمن کتاب متناسب است و تناسب دوم که زیباتر است این است که این پیغام اگرچه در یک جامعه‌ی بدوی [آمد] و در آغاز مخاطب واقعی این پیغام مردمی بودند که جز شمشیر و شتر چیزی نمی‌شناختند، نخستین کلمه‌اش «بخوان» است و سپس اولین ستایشی که از خدای این مذهب می‌شود «ربک الاکرم» است (پروردگار گرامی‌ترینت). چرا گرامی‌ترینت؟ که «الذی علم بالقلم» زیرا که پروردگارت کسی است که به وسیله‌ی قلم تعلیم می‌دهد.
🔆چه چیز را تعلیم می‌دهد؟ آن‌چه را انسان نمی‌داند. بنابراین آغاز با خواندن است، تقدس به قلم است و همچنین بزرگ‌ترین صفت خداوند این مذهب تعلیم دادن او به وسیله‌ی قلم است و چه تناسب خوبی با این انجمن...
بنابراین فکر نمی‌کنم لزومی داشته باشد درباره‌ی فواید کتاب و نقش و ارزش آن صحبت شود، چه اگر هم لزومی می‌داشت با بیان بسیار زیباتر از آن‌چه من می‌توانستم، آقای خرسند نوشته بودند که خوانده شد و در حقیقت راست گفتند که «کتاب در این چهاردیواری‌های بسیار استوار و سیاه و نفوذناپذیری که دچارش هستیم روزنه‌ای به سود دشت است»، آن‌جا که دیوار نیست. و ما شاید بیش از ملت‌هایی که از نظر تمدن از خیلی‌ها جلوترند، به کتاب نیازمند باشیم. اگر برای آن‌ها کتاب عبارت از وسیله‌ی انتقال میراث‌های علمی و فرهنگی گذشته به آینده یا پرورش ذهن و فکر و یا گسترش علم در سطح عمومی جامعه است، برای ما کتاب بیشتر از این رسالت دارد و آن عبارتست از تنها وسیله‌ای که امروز برای شدن و تربیت شدن و برای تنفس آزاد اندیشه در دسترس داریم.
برای ما کتاب یک مربی بزرگ و شاید تنها مربی ماست، به‌خصوص که در دوره‌ی ترجمه به سر می‌بریم".
📌سخني درباره‌ی كتاب: اين سخنراني به تاريخ 23/9/1348 در روز افتتاح انجمن كتاب دانشجويان دانشكده‌ی ادبيات مشهد ايراد شده است. چند صفحه از متن پياده‌ی شده آن توسط دكتر مورد بازبيني قرار گرفته و در نتيجه اضافاتي در آن صورت پذيرفته است.
#سخنی_درباره_کتاب
#نمایشگاه_کتاب_تهران
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF