⭕️ نجات گفت‌وگو؛ «شرایط امکان دیالوگ»

 
🔸«دیالوگ» آن‌گونه که در دوران معاصر به اندیشه درآمده، خاص این دوران است و نظیری در #تاریخ فرهنگ‌های گذشته ندارد.

🔸واژه «گفتگو» در فارسی هنوز بار معنائیِ #دیالوگ را تجربه نکرده است. در #فرهنگ ایرانی «گفتگو» صورتی از جدال و ستیزه بوده و همین معنا و تلقی به صورتی تلطیف‌شده در زبان فارسی امروز جریان دارد.

🔸«دیالوگ» دستاوردِ زیستن در جهانی است که «دیگری» به طور ملموس تجربه شده و «من» و «دیگری» تفکیک‌ناپذیر فهمیده شده‌اند. بر این اساس، منش و روشِ «دیالوگی/پًلی‌لوگی» تنها راه تداوم زندگی بهتر تلقی شده است.

🔸برای تحقق «جهان دیالوگی/گفتگویی» در تاریخ یک #ملت، باید #مردم توان خروج از قالب‌های فرهنگ، باورها و حقیقت‌های خود داشته باشند. این توان در متن زندگیِ ملت‌ها و با صیقل خوردن همه‌ی عناصر فرهنگی و در صورت لزوم واژگون شدن و کنار رفتن عناصر ناساز پیدا می‌شود. این گونه تطورات اغلب در فرآیندی دیالکتیکی و ستیزه‌آمیز صورت می‌گیرد.

🔸یکی از نشانه‌های تحقق روش و مَنش «دیالوگی/گفتگوئی» ویژگیِ «در میانه ایستادن» است؛ همان که «فلسفه‌ی میان‌ فرهنگی»‌ می‌خواهد مبانی، لوازم و نتایجش را بیان کند. 
 
🔸هر گونه کنش سیاسی-اجتماعیِ معطوف به «دیالوگ» شایسته و ستودنی است، اما تقلیل «دیالوگ/گفتگو» به کنش سیاسی-اجتماعی، از سویی باعث ابزار شدن «گفتگو» و از سوی دیگر باعث توهم رواج «دیالوگ» می‌شود.

▫️دومین جلسه از سلسله نشست‌های نجات گفت‌وگو؛ با عنوان "شرایط امکان دیالوگ"
با سخنرانی آقای دکتر «علی‌اصغر مصلح» برگزار می‌شود.

⏱ زمان: پنج‌شنبه ۲۴ آذر ماه ساعت ۹:۳۰

📍مکان: باشگاه اندیشه واقع در خیابان انقلاب، خیابان وصال، کوچه نایبی، پلاک ۲۳

✅ @Shariati_Group
🆔 @dialoguecenter