🔷💢مسئولین از نگاه امنیتی به سمن ها پرهیز کنند

🎙 فیروزه صابر در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی
 
📌این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا نظر برخی اساتید و کارشناسان این حوزه را پیرامون مساله‌ی پیش آمده جویا شویم و در مورد نقش این سازمان‌ها به گفت و گو بپردازیم که بخش هایی از این مصاحبه به شرح زیر است:


🔸واقعیت این است که سازمان‌های غیردولتی هویت اجتماعی دارند و بنابراین با هویت اجتماعی باید شناخته شوند و با همین هویت نقش خود را در جامعه تعمیق دهند . ولی وقتی چتر سیاسی امنیتی بالای سر آنها قرار می‌گیرد این کمک می‌کند که آن جامعه ای که می خواهد با هویت اجتماعی مشارکت اجتماعی کند و اساساً با نگاه خیرخواهانه و انسان دوستانه می خواهد در جامعه نقش اجتماعی خودش را ایفا کند، نگران شود. در واقع مسئولین دولتی و حاکمیتی دارند که با این عینک به نهاد های مدنی نگاه می‌شود آن بُعد مشارکت اجتماعی را آسیب می‌زنند و در نتیجه مشارکت اجتماعی به خوبی صورت نمی‌گیرد و اساساً با ساختار قدرتی هم که ما داریم مشارکت اجتماعی خیلی معنا ندارد و همین دلیل هم خیلی آسیب پذیر و هزینه ها شده است.

🔹 آقایان از قدرت اجتماعی هراس دارند یعنی به جای اینکه از این استفاده مطلوب کنند در بحران ها از این نهادها استفاده مطلوب کنند که می توانند اعتماد اجتماعی را ایجاد کنند آرامش اجتماعی را ایجاد کنند. دائم می ترسند که اینها یا جاسوسند یا ارتباط با بیگانه دارند بدون هیچ دلیل و مدرکی و این را متاسفانه تعمیم هم می دهند . در نتیجه می‌خواهند جایگزین بگذارند جایگزین را هم از نهاد قدرت می گذارند . نمی‌شود که با یک تفکر امنیتی، نظامی، انتظامی و دولتی بیایند صوری ، سازمان غیردولتی درست کنند .


🔸جایی مثل جمعیت امام علی که از کودک کار حمایت می کند، علاوه بر اینکه بسته بهداشتی در بحران یا بسته معیشتی اهدا می کند در نقش آگاهی بخشی و مطالبه‌گری هم فعال است و از دولت و مسئولین هم می‌خواهد تا موضوع کودکان کار به شکل ریشه‌ای حل شود بنابراین اینجا مسئله کاملاً اجتماعی است ولی وقتی این مسائل مطرح می‌شود مسئولین مرتبط با سازمان‌های غیردولتی چون با نگاه امنیتی به موضوع نگاه می‌کنند فکر می‌کنند این آگاهی بخشی و مطالبه‌گری بعد سیاسی دارد. در صورتی که این مورد باید در موضوع سازمان‌های غیر دولتی لحاظ شود و این موضوع در اساسنامه جمعیت امام علی وجود دارد.

📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.


#انحلال
#نگاه_امنیتی
#جمعیت_امام_علی
#گفتگوی_اختصاصی
#فیروزه_صابر
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40

https://bit.ly/3lo4waM

🔷💢درباره اقدام علیه امنیت مردم: نقدی بر مقابله با تشکل‌یابی جامعه  

🖋آرمان ذاکری


🔸استفاده از عنوان «اقدام علیه امنیت ملی» برای برخورد با بخش قابل توجهی از فعالان سیاسی و مدنی کشور در سالهای اخیر، باعث شده است دست کم در بخش‌هایی ازجامعه میان درک از «امنیت ملی» و «امنیت مردم» شکافی ایجاد شود. هرگاه سخن از «امنیت ملی» به میان می‌آید، عمدتا امنیت ساختار حاکم و صاحبان قدرت به ذهن متبادر می‌شود و هرگاه سخن از «امنیت مردم» به میان می‌آید، امنیت جامعه و طبقات مختلف مردم به ذهن می‌آید. شکاف میان این دو مفهوم، خود نشانه‌ای از شکافی است که دیری است میان مردم و حاکمیت به وجود آمده است و اراده‌ای برای کاهش آن وجود ندارد و نه فقط گام‌های موثری در آن جهت برداشته نمی‌شود، بلکه مدام بر میزان آن افزوده می‌شود.
ماجرای «جمعیت خیریه امام علی» را شاید بتوان یکی از مهمترین مصادیق بسط چنین شکافی در درک از «امنیت» میان حاکمان و دست کم بخش‌هایی از جامعه دانست.

🔹نگارنده این سطور به واسطه پژوهشی که در سال 1396، به همت موسسه رحمان انجام شد، مطالعه‌ای میدانی بر روی تعدادی از جمعیت‌های خیریه و از جمله جمعیت امام علی انجام دادم که حاصل آن در قالب مقاله‌ای با عنوان «نهادهای مدنی و همبستگی اجتماعی» در جلد اول کتاب «دومین گزارش وضعیت اجتماعی ایران(1388-1396): همبستگی اجتماعی و نابرابری»(1397) به همت نشر آگاه منتشر شده است.

🔸در این مقاله توضیح داده شده است در شرایطی که جامعه ایران در سه دهه گذشته به سمت فردگرایی خودخواهانه، سست شدن پیوندهای اجتماعی و به تبع آن گسیختگی اجتماعی حرکت کرده است، کنشگران فعال در سمن‌ها که عمدتا جوان و دانشجویند، مسیر دیگری را در پیش گرفته‌اند. وجود روحیه دیگرخواهی در میان جوانان فعال در این مجموعه‌ها و تلاش آنها برای تقویت همبستگی اجتماعی چه درون جامعه و چه در میان خودِ کنشگران، حول مبارزه با مسائل اجتماعی وجه مهم این فعالیت‌هاست. صرف نظر از میزان تاثیرگذاری این فعالیت‌ها در حل مسائل اجتماعی، خودِ این فعالیت‌ها را می توان بخشی از مقابله جامعه با یکی از مسائل مهمش، یعنی «گسیختگی اجتماعی» دانست. در عین حال علاوه بر فعالیت‌های جمعیت‌هایی نظیر جمعیت امام علی در مبارزه با مسائل اجتماعی مانند فقر و نابرابری و اعتیاد و ... در سطح خرد، در پاره‌ای موارد آنها توانسته‌اند با شکل دادن به ائتلاف‌های بزرگتر اجتماعی و ایجاد امکان چانه‌زنی با سیاستگذاران، به موفقیت‌هایی در سطوح کلان‌تر نیز دست پیدا کنند. کوتاه سخن آنکه نمی‌توان در این گزاره تردیدی روا داشت که کنشگران عمدتا جوان حاضر در میدان، در «تامین امنیت مردم» به خصوص «فرودستان» نقش مثبتی ایفا کرده‌اند و بخشی از جریانی بوده‌اند که تلاش کرده است نابرابری در جامعه را کاهش داده و «همبستگی اجتماعی» را تقویت کند. نگارنده خود شاهد بوده است که این کنشگران میدانی در بسیاری موارد «امنیت» خود را به هدف «تامین امنیت فرودستان» به خطر می‌انداخته‌اند، گاه برای رساندن بسته‌های مختلف امدادی غذایی و بهداشتی، گاه برای آموزش، گاه در مواجهه با خانواده‌های بدسرپرست و گاه برای نجات انسان‌های رهاشده و بی‌پناه از چنگال تجاوزگران و استثمارگران.


🔹با این توصیف، برخوردی که امروز با این جمعیت و تشکل‌های مشابه آن می‌شود، بیش از آنکه ریشه در تامین امنیت مردم داشته باشد، ریشه در دیدگاه‌هایی در حاکمیت دارد که تشکل‌یابی مستقل جامعه و قدرتمند شدن مردم را تهدیدی برای امنیت خود ارزیابی می‌کنند. آنها به شکافی که میان درک از امنیت ملی و امنیت مردم ایجاد شهد دامن می‌زنند. آنها ممکن است در کلام و حتی رویاهایشان با جامعه اتمیزه‌شده و گسیخته همدل نباشند، اما به دلیل ناتوانی در تحمل تکثر در جامعه و تقلیل تشکل‌یابی به «تشکل‌یابی خودی» و تفسیری شدیدا تنگ‌نظرانه از مفهوم «خودی»، با بخش بزرگی از جامعه به مثابه «غیر خودی» و تهدید بالقوه روبه‌رو می‌شوند، از تشکل‌یابی آنها می‌هراسند و دست‌آخر بی‌پناهی و رهاشدگی فرودستان، «گسیختگی اجتماعی» و «از بین رفتن امنیت کثیری از محرومان» را بر «تامین امنیت مردم به دست غیر خودی» ترجیح می‌دهند. در شرایط فساد سیستماتیک و فقدان اراده و ناتوانی ساختارهای بوروکراتیک و «خودی» از مقابله با فقر و نابرابری گسترده حاکم بر جامعه، جلوگیری از فعالیت‌های مستقل جامعه، هرچه بیشتر به ناامنی در زندگی مردم عادی دامن می‌زند.  

📌 برای مطالعه کامل این یادداشت به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.

#امنیت_ملی
#انحلال
#گسیختگی_اجتماعی
#جمعیت_امام_علی
#یادداشت_اختصاصی
#آرمان_ذاکری
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

https://bit.ly/3eNDys3

🔸انتشار دهمین شماره مجله تقریرات

به لطف خدا شماره دهم مجله تقریرات در آستانه نوروز ۱۴۰۰ منتشر شد.

در این شماره به دو پرسش اصلی پرداخته‌ایم:
1️⃣دیدار پاپ و آیت‌الله‌ سیستانی چه اهمیتی داشت؟
2️⃣آیا از آثار فیلسوفان مسلمان می‌توان نظریات سیاسی و اجتماعی برداشت کرد؟

✅همچنین متن رساله‌ای منسوب به شیخ بهایی درباره فرقه‌های صوفیه و مقاله‌ای درباره برخی مبانی و آرای فقهی و اصولی مرحوم آیت‌الله‌ شریعتمداری در آستانه سی و پنجمین سالگرد درگذشت وی از دیگر مطالب شماره دهم تقریرات است.

❇️مراکز فروش:

1⃣قم:
✅دکه‌های مطبوعاتی شهر
✅کتاب‌فروشی خانه کتاب در چهارراه بیمارستان(شهدا)

2⃣تهران:
✅کتاب‌فروشی اسم (بین خیابان‌های ابوریحان و فلسطین، نبش بن‌بست سروش، پلاک ۱۱۲۶)
✅دکه روزنامه‌فروشی روبه‌روی در اصلی دانشگاه تهران (جنب انتشارات خوارزمی) تهیه کنند.

3⃣دیگر خوانندگان عزیز هم پس از پایان تعطیلات نوروزی می‌توانند به اینجا پیام دهند تا مجله را با پست برای آنها بفرستیم.
@taqriraat

🔷💢مسئولیت اجتماعی ما به مسئولیت دینی و معنوی ما گره خورده است

🎙شارمین میمندی نژاد ؛ در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی


✴این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا با شارمین میمندی نژاد موسس جمعیت امام علی پیرامون مساله‌ی پیش آمده و بحث های نظری در رابطه با جمعیت امام علی به گفت و گو بپردازیم.

🔹به همان اندازه که دیدن کوخ‌نشین عذاب آور است، کاخ نشین هم نشانه خدشه بر عدالت اجتماعی است.


🔸ما یک هویت معنوی داریم که اگر این هویت معنوی ما بمیرد ما دیگر هیچ نداریم. ما دیگر نمی‌توانیم بگوییم یک انسان اخلاق‌مدار یا یک انسانیم؛ از ماشین هم کمتر هستیم. چه بسا خیلی از موجودات در شکل غیر اجتماعی از بودن خودشان لذت می‌برند؛ از خوردن، از خوابیدن، تولید مثل، از غرایز خودشان. ولی ما انسان اجتماعی تنها درصورتی لذت می‌بریم که بتوانیم بگوییم که حیات معنوی‌مان برقرار است. شما فکر کنید اگر اولین بار که یک بچه را دیدم و این بچه داشت فال می‌فروخت روی خودم را کج می‌کردم و می‌رفتم در جهان انتزاعی برای خودم فیلم می‌ساختم، چون رشته‌ام تئاتر و سینما بود، و محل آن بچه نمی گذاشتم، آیا می توانستم بگویم من انسانم؟

🔹کودکی که دارد در خیابان آسیب می‌بیند فرزند من است. هیچ گونه شکی در این مساله نیست. ما در جهان دینی دو نوع فرزند داریم. یک فرزند از تن داریم و یک فرزند از روح و معنویت داریم. فرزندان تنی ما ساختار فضای خصوصی ما را می‌سازند و فرزندان روحی ما، جهان معنوی و قیامت ما را می‌سازند، رستاخیز ما را می سازند. به عبارتی، انسانی که در فرزند شخصی خودش می‌ماند هیچ وقت از قبر شخصی خودش رستاخیز نخواهد کرد. چون اصلا جامعه و جهانی ندارد؛ جامعه و جهانش سوخته است. اگر فرزند معنوی در خاک و گل باشد، این آدم، جامعه و جهانی ندارد. در بحث هایی هم که یونگ می‌کند یک بقای شخصی داریم، بقای مادی، بقای زیست و حیات و یک بقای معنوی و روحانی داریم.

🔸موسی صدر یک پدیده بسیار عالی در خاورمیانه اشاره کردید که همین پدیده را هم سرکوب و منهدم کردند که متاسفانه ما به آن تجدد اسلامی نرسیدیم؛ تجدد اسلامی که در روح رفتارها و افکار امام موسی صدر بود. یعنی شیعه، سنی، یهودی، مسیحی در نظر ایشان برابر بود و کرامت داشت و ایشان در صفحه اندیشه و در رفتاری که در صفحه اندیشه‌اش ایجاد کرده بود، تمام این بندگان خدا را یکسان در سایه توحید چیده بود و رفتاری می‌کرد که رو به آینده این تجددخواهی به جایی برسد که خاور میانه دچار صلح شود. الان در دادگاه گفته‌اند که با سخنرانی که من در یک جلسه در رابطه با صلح داشته ام مشکل دارند.

🔹وای به حال مسلمانی که اسلامش بر اساس این است که تحت هیچ شرایطی اجازه چنین وضعیتی برای فرزندان جامعه مزین به دین رسول الله و تحت دین امامت شیعه نمی‌دهند و قبول ندارند که ما بچه ای داشته باشیم که روسیاه و دل‌شکسته سر در سطل زباله کند و روزی‌اش را بدست بیاورد. این آن چیزی است که شاید بعدا ایجاد تقابل کند. یعنی، جریاناتی که به مرور زمان دچار تفاخرات اجتماعی می‌شوند. یعنی از ساختارهای دینی برای خودشان، فخر و منزلت می‌خرند و دنبال این هستند که به مردم بباورانند که ما دینداریم؛ هرکسی که می‌خواهد به دین مراجعه کند باید به متن جامعه و شاهدانی چون ما مراجعه کند. هیچ انسانی نمی تواند بگوید که من دینم، من خدا هستم، من پیغمبرم، در حالیکه مردم از گرسنگی می‌گویند خدا و پیغمبر در جامعه ما وجود ندارد. گرسنگی چیزی برای ما نمی‌گذارد.

📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.

#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#گفتگوی_اختصاصی
#شارمین_میمندی_نژاد
#اکنون_ما_شریعتی
🆔@Shariati40

https://bit.ly/3c1m9KK

🔷💢در پاسخ به اظهارات جناب دکتر علی مطهری

🖋حمید محمدنژاد

🔸آیا تصور می‌تواند موجب تصدیق گردد؟ تصورات یا برداشت‌های گوناگون و گاه متناقض از فکر و بینش یک متفکر را می‌توان به راه و روش و منش خود او نسبت داد؟ واضح است که حرف و ادعا با پیروی واقعی از یک راه و روش متفاوت است. حرف درباره‌ی قرآن و سنت متفاوت از عمل به کتاب و سنت است. عبدالملک مروان داشت قرآن می‌خواند. به او خبر دادند که به خلافت رسیده‌ای. قرآن را تا کرد و گفت: میان من و تو فاصله افتاد؟

🔹مصلحان دینی از سیدجمال‌الدین اسدآبادی و اقبال تا طالقانی و شریعتی علت درماندگی وایستایی تاریخی مسلمین را دوری و فاصله‌گیری از قرآن وسنت می‌دانستند. بسیاری خودرا مانند نواب صفوی متصف به قرآن و حضرت علی می دانند؛ اما میان ادعای آنان و سیره‌ی امام علی تفاوتی ژرف وجود دارد. خوارج نماز شب‌خوان که شبانه‌روز قرآن قرائت می‌کردند نمی‌توانستند تشخیص دهند و میان شخصیت حضرت علی و معاویه تمایز قائل نهند. خوارج تحمل مخالف را نداشته و بچه از رحم مادر بیرون در می‌آوردند و شعار "اتقرب الی الله" سرمی‌دادند ایا می‌توان میان آنان و قرآن و سنت نسبتی بر قرار ساخت؟ قرآنی که می گوید کشتن یک انسان همچون مرگ جامعه و نجات یک انسان به‌مثابه‌ی نجات یک جامعه است؟

🔸استفاده از شیوه‌های رعب و وحشت و به‌کاربردن روش‌های خشونت آمیز در قرآن وسنت مذموم دانسته شده است. هنگامی که ابن زیاد به خانه‌ی ابن عروه که مسلم ابن عقیل در آنجا پنهان شده بود آمد، به مسلم گفته شد که با اشاره‌ای از خفا کار ابن زیاد را تمام سازد. هنگامی که مسلم شمشیر از نیام بیرون کشید یاد حدیثی از پیامبر افتاد که:
"مؤمن از خفا و در غفلت کسی را نمی کشد" (ترور به هر شکل مذموم است) سپس شمشیرش را غلاف کرد.
دکتر شریعتی با تکیه بر دو منبع قرآن وسنت توانست دین متصلب‌ و سخت‌شده‌ی زمان خود را پویا و سهیل کرده و از توان تحمل مخالف و ایدئولوژی‌ها ی گوناگون در گفتگو با این دو منبع می‌گفت. موج‌موج دسته های مختلف فکری به حسینیه‌ارشاد می‌آمدند تا با اسلامی که تحمل عقیده‌ی مخالف را داشت روبرو گردند. اسلامی که به‌روش آگاهی‌بخشی گواهی می‌داد. روشی که به عقلانیت معتقد و ضد هرگونه انحطاط بود. در آن زمان مسلمانان با فقهی متأثر از عصر فتوحات روبرو بودند که نمی توانست همگام تحولات پیش رود و پاسخگوی مشکلات زمانه باشد. شریعتی از اسلامی پاسخگو سخن می‌گفت. دینی که شخص را مسئول اعمال و کردار خود و نه دیگری می دانست. دینی که با نام آن نمی‌شد خشونت ورزید و فساد را توجیه شرعی کرد. دینی که اگر گنه کرد آهنگری دربلخ، گردن مسگری در شوشتر را نمی‌انداخت.

🔹 شریعتی به جوانان از روش اخلاقی حضرت محمد و امام علی سخن می‌گفت که موجب رعایت حقوق هر عقیده‌ی مخالف می‌گشت.
طلحه و زبیر می رفتند تا علیه حضرت علی جنگ به‌راه بیاندازند و قصد جانش کنند، اما او آنها را آزاد گذاشت! شریعتی از تشیعی صحبت می کرد نماد آن حضرت علی مخالف را تحمل می‌کرد. خود شریعتی نیز با سعه‌ی صدر تحمل عقاید مخالف می کرد. شریعتی عمل بدون عقلانیت و انقلاب بدون آگاهی را فاجعه می‌دانست. از گروه‌هایی که روش خشونت‌آمیز داشتند فاصله می‌گرفت و به کار فرهنگی و آگاهی‌بخش اعتقاد داشت. و در این راه امیدش به جوانان و دانشجویان بود. توتمش قلم و روشش مسالمت‌آمیز بود. وقتی از او پرسیدند اسلحه‌ات چیست؟ گفت قلم! حسینیه‌ارشاد را سنگری برای کار آگاهی‌بخشی می دانست. از پیامبری صحبت می کرد که "اُ ذن" از القاب او در قرآن بود یعنی گوش شنوا که هر صدا و سخنی را گوش می‌داد. خود نیز چنین بود و به سخنان همه گوش می داد و از آیه‌ی قرآن: "الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه" پیروی می کرد وبه این آموزه ایمان راسخ داشت.

🔸هر حرکت پیش از خودآگاهی را کور می‌دانست . به اقدامات آنی و هیجانی اعتقادی نداشت. برای دین ودینداری فاقد شعور ارزشی قائل نبود.

🔹عمل و ادعای هر شخص تندرو را که شعور و تشخیص سره از ناسره نداشتند را خارج از دین نبوی و شبیه عمل خوارج می دانست.
خط مشی و تاکتیک گروه‌هایی مانند فرقان که نسبت به عمل خود از آگاهی و تشخیص و حزمِ لازم برخوردار نبودند، فرسنگ‌ها با راه ومنش شریعتی متفاوت و فاصله داشت.

#یادداشت_اختصاصی
#حمید_محمد_نژاد
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40

🔷🎥اگر چه دل ها پر خون است....

🔸به یاد ۲۹ اسفند سالروز ملی شدن صنعت نفت ایران ...

🔹به یاد جان های پاکی که در راه جنبش ملی ایران حاضر به فداکاری شدن ....


📌تلگراف دکتر محمد مصدق به استاد محمد تقی شریعتی و دیگر رهبران مبارزات ضد استعماری خراسان در پاسخ به تلگراف پشتیبانی آنان از دولت.

حضرات آقایان محترم ۲۰ فروردین ۱۳۳۲

🔆تلگراف گرامی عز وصول بخشید و موجب نهایت تشکر و امتنان گردید بر این جانب پوشیده نیست که این دولت در نتیجه حسن ظن قاطبه افراد ملت موجودیت یافته و ابتکار ملتی است که از تقویت و هدایت او مضایقه نکرده. همیشه به پشتیبانی او ادامه می‌دهد بنابر این جز اینکه مساعی خود را در آنچه که مطلوب عامه است صرف نماییم وظیفه نداریم و از خداوند توفیق خدمت می‌خواهم .

🖋دکتر محمد مصدق

_________
منبع:سیاه و سفید
سال دوم: شماره پنجاه و یکم
چهار شنبه : ۲۶ اردیبهشت ۱۳۳۲


#محمد_مصدق
#محمد_تقی_شریعتی
#جنبش_ملی_ایران
#محمد_رضا_شجریان
#هوشنگ_ابتهاج
#اکنون_ما_شریعتی

🆔@Shariati40

🔷💢نوروز

به یادِ آن نُماد هایِ بی دریغ
دَر گُرگ و میشِ کوچه پَسکوچه هایِ خاطره هایَ م
وَ دَر سُکوتِ سِلُّولِ تنهایی اَم
که سال ها ست
نَفَس هایَ م
با آن آشنا ست
حُضورِتان را
یک به یک
احساس می کنم

وَ به یادِ تان
دَرین چار دیواری
که اختیاری نیست
سُفرۀ هفت سین را
با وَسواس
می چینَم
تا بویِ تازِگی از یادَم نَرَوَد

سَبزه را
دَر خالیِ سُفره
می گُذارَم
تا دَشت هایِ سَرسَبز از یادَم نَرَوَد

ماهیِ قرمز را
دَر بُلورِ آبیِ ذِهنَ م
می رَقصانَم
تا رَقصِ آب دَر تالاب از یادَم نَرَوَد

از پُشتِ هاشورهایِ میله ها
به شُما
با دَست
سَلام می کنم
تا سَلام کردن از یادَم نَرَوَد

چَشم هایم را
باز نِگَه می دارَم
تا این بار
آن لحظۀ لحظه ها :
رَفتنِ نَنِه سَرما
وَ آمدنِ عَمو نوروز
از یادم نَرَوَد

با لَب هایِ بَسته
وَ چَشم هایِ به اشک نِشَسته
دُعایِ تَحویلِ سال را
هَمنوا با آنها
که در ذهنِ شان
هفت سین را چیده اند
تکرار می کنم
تا یگانگی از یادَم نَرَوَد
تا مهربانی از یادَم نَرَوَد
تا شادی از یادَم نَرَوَد
تا لبخند از یادَم نَرَوَد
تا عیدی از یادَم نَرَوَد
تا فَرهَنگ از یادَم نَرَوَد
تا فالِ حافظ از یادَم نَرَوَد
تا شِعرِ ناب از یادَم نَرَوَد
تا موسیقی از یادَم نَرَوَد
تا آزادی از یادَم نَرَوَد
تا عدالت از یادَم نَرَوَد
تا ایران از یادَم نَرَوَد
تا انسان از یادَم نَرَوَد
تا ایمان از یادَم نَرَوَد
تا خدا از یادَم نَرَوَد

نوروز را
هَنوز
دَرین قَحطسال
زنده نِگَه داشته اَم
تا هُویَّتَ م
از یادَم نَرَوَد

سعید شهرتاش
نوروز 97

#نوروز
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40

 
🔷💢بهاران خجسته باد و انسان نیز!

🖋سوسن شریعتی
یکی از بازماندگان بهار پشت سر

🔸از همین زمستان معلوم بود که بهار امسال بی حضور انسان خواهد گذشت. صدای چهچه بلبل و رویش شکوفه ها و طبیعتی که به کارش ادامه می دهد را از پشت پنجره می شنویم و از سر تواضع و یا از سر ترس به حساب انتقام طبیعت از انسان گذاشته ایم. معلوم است که انسان باشد یا نباشد طبیعت چیزی را کم نمی آورد. معلوم است که عین خیالش هم نیست که ما میمیریم. «روز طبیعت» که آمد و خروج از خانه ممنوع شد روشن تر گشت که انسان نه دیگر فقط برای طبیعت که برای خود نیز بدل شده است به تهدید. اینکه« انسان، گرگ انسان» باشد البته قرن ها بر سر زبان ها است. اینکه قرار بوده «شبیه»[1]ارباب و مالک طبیعت باشد و شده است دشمن آن هم بیشتر از نیم قرن است که می گویند. انسان گویا بالاخره مغضوبِ «زمین-مادر» ( ویا به قول ادگار مورن «زمین-وطن»)شده است و شاید هم مضحکه حیوان زبان بسته و البته اگر باز همینجا هم ، پای انسان و یا دست او در میان و در کار نبوده باشد.

🔹ویروس تاجدار، صرف نظر از اینکه ملیت اش چیست خوش سفر است و سیاس و هزار چهره.  برای اینکه دستش برای علم رو نشود چپ می زند و راست؛ گاه با سر و صدا می آید گاه بی نشانه و بی علامت؛  با سرما آمده و معلوم شد با گرما هم نمی رود؛ هیچ روشن نیست که از رطوبت خوشش می اید یا از خشکی. همه جای جهان سرک کشیده و آمده تا بیخ گوش ات، درست پشت در خانه ات. مثل این است که آمده و یا اصلا ساخته شده تا همین بشریت بی مرز را وادار به کشیدن مرز کند؛ وادار سازد به عقب نشینی،  بکند زندانی همان چهاردیواری هایی که خودش ساخته و دلخوش به همان مجازی که تا اطلاع ثانوی شده است آلترناتیوی برای جهان آن سوی پنجره. بین ما و سال گذشته هزاران زندگی است که از میان رفته و مرده های زیادی برجا مانده است  و نمی شود نوشت بدون توضیح درباره این تجربه هنوز زنده ماندن. نمی شود نوشت، بدون  به رو آوردن حادثه. این بار فقط ما نبوده ایم که می مرده ایم. مردن  تجربه جهانشمول مشترک بوده است.

🔸هنوز زنده ماندن در وضعیت کورونایی رابطه انسان را با «زمان»، «مکان» و «دیگری» دستخوش بحران کرده است و «خویش » را  محکوم ساخت به سه وضعیت: «زمان منتظر»، «مکان محدود» و «دیگریِ پر خطر»؛ این خویشتنی که «من» نیست و طی این مدت جلوه های گوناگونی داشته است: در خویش خزیده(ابداع امر روزمره)؛ ناسیونالیستی(بازگشت مرزها )، انترناسیونال (بشر بی مرز) و احتمالا انقلابی( خویش در برابر من).

🔹 همه انذار دادند که در این ایام کورونایی شکنندگی سیستم های سیاسی، اقتصادی، اخلاقی، فرهنگی رو خواهد شد. گفتند این محصول خرابکاری انسان است علیه طبیعت. این خویش متهم شد و شرمنده: تنها، معلق، بی تکیه گاه عاطفی، بی دیگری، بی ... کورونا خویشتن را در لحظه حد قرار داد؛ همانی که شریعتی در کتاب هبوط از آن سخن می گوید: «هیچ کس در کنارم، هیچ کس در برابرم، هیچ کس بالای سرم..» والبته در وضعیت «ابداع»ِ رادیکال و یا همانی که دوراس می گوید: «وضعیت انقلابی.»

🔸با این همه، انسان اگرچه در برابر طبیعت متهم است اما اجتناب ناپذیر نیز هست. زیبایی انسان در همین است: چه ترسیده باشد، چه متواضع شده باشد. این او است که می تواند در باره مرگش بیندیشد. پاسکال راست می گوید:« انسان حتی وقتی که دارد توسط جهان له می شود باز هم شریف تر از او است برای اینکه می داند که دارد می میرد و می داند که جهان برتر از او است.».

🔹فحش دادن به انسان به این امید که طبیعت از سر تقصیرات این موجودی که قرار بود مهمان اش باشد و نه ارباب آن بگذرد، بی فایده است. امروز این درس، جهانشمول است:  «ما دیگر ارباب و مالک طبیعت نیستیم بلکه  نگهبان و خادم امر زنده هستیم. طبیعتِ شرایط ما، همانی است که به ما زندگی و هستی بخشیده است. طبیعت، سرمنشاء ما و محل سکونت ما است.طبیعت خدا نیست بنابراین لازم نیست ستایشش کنیم اما به همین دلیل لازم است که بشناسیمش، به او احترام بگذاریم ، حفظش کنیم و دوستش داشته باشیم.».(آندره کنت اسپونویل)

📌فصلنامه پویه
🔆شماره پانزده
🔹بهار ۱۳۹۹
🔆این مقاله تحت عنوان "خود یابی در عصر کرونا" نیز در مجله پویه به چاپ رسیده است .


📌 برای مطالعه کامل این مقاله به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.


#بهار
#کرونا
#مجله_پویه
 #مقاله
#سوسن_شریعتی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔@Shariati40


https://bit.ly/3lC6qVp

🔷🔆«نوروز»خوانی/ ۱
ــ خوانش بخشی از کتاب «کویر» اثر علی شریعتی ــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🔆سخن تازه از نوروز گفتن دشوار است. نوروز یک جشن ملی است، جشن ملی را همه می‌شناسند که چیست، نوروز هر ساله برپا می‌شود و هر ساله از آن سخن می‌رود. بسیار گفته‌اند و بسیار شنیده‌اید؛ پس به تکرار نیازی نیست؟چرا، هست.
مگر نوروز را خود مکرر نمی‌کنید؟ پس سخن از نوروز را نیز مکرر بشنوید.
در علم و و ادب تکرار ملال‌آور است و بیهوده؛ «عقل» تکرار را نمی‌پسندد؛ اما «احساس» تکرار را دوست دارد، طبیعت تکرار را دوست دارد، جامعه به تکرار نیازمند است.
طبیعت را از تکرار ساخته‌اند؛ جامعه با تکرار نیرومند می‌شود، احساس با تکرار جان می‌گیرد و نوروز داستان زیبایی است که در آن، طبیعت، احساس و جامعه هر سه دست‌اندرکارند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
📌موسیقی از آلبوم «ماهی برای سال نو» اثر اردوان کامکار
🔹تصویرسازی‌: فرهاد آرام راد (از کتاب «نوروز»، نشر شمشاد، ۱۳۹۷)

#نوروز
#بهار_۱۴۰۰
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF

🔷🔆«نوروز»خوانی/ ۲
ــ خوانش بخشی از کتاب «کویر» اثر علی شریعتی ــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🔆نوروز که قرن‌های دراز است بر همه جشن‌های جهان فخر می‌فروشد، از آن رو« هست» که این قرارداد مصنوعی اجتماعی و یا یک جشن تحمیلی سیاسی نیست. جشن جهان است و روز شادمانی زمین، آسمان و آفتاب، و جوش شکفتن‌ها و شور زادن‌ها و سرشار از هیجان هر «آغاز».
جشن‌های دیگران، غالباً انسان‌ها را از کارگاه‌ها، مزرعه‌ها، دشت و صحرا، کوچه و بازار، باغ‌ها و کشتزارها، در میان اتاق‌ها و زیر سقف‌ها و پشت درهای بسته جمع می‌کند: کافه‌ها، کاباره‌ها، زیر زمینی‌ها، سالن‌ها، خانه‌ها ... در فضایی گرم از نفت، روشن از چراغ، لرزان از دود، زیبا از رنگ و آراسته از گل‌های کاغذی، مقوایی، مومی، بوی کندر و عطر و ...

📌متن کامل در لینک زیر
http://drshariati.org/?p=5123
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
موسیقی از آلبوم «ماهی برای سال نو» اثر اردوان کامکار
تصویرسازی‌: فرهاد آرام راد (از کتاب «نوروز»، نشر شمشاد، ۱۳۹۷)
#بهار_۱۴۰۰
#نوروز
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF

🔷🔆«نوروز»خوانی/ ۳
ــ خوانش بخشی از کتاب «کویر» اثر علی شریعتی ــ
ــ راوی شب سوم: آلاله چوبساز ــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🔆نوروز تجدید خاطرهٔ بزرگی است: خاطرهٔ خویشاوندی انسان با طبیعت. هر سال، این فرزند فراموشکار که، سرگرم کارهای مصنوعی و ساخته‌های پیچیدهٔ خود، مادر خویش را از یاد می‌برد، با یادآوری‌های وسوسه‌آمیز نوروز، به دامن وی باز می‌گردد و با او، این بازگشت و تجدید دیدار را جشن می‌گیرد.
فرزند، در دامن مادر، خود را باز می‌یابد و مادر، در کنار فرزند، چهره‌اش از شادی می‌شکفد، اشک شوق می‌بارد، فریادهای شادی می‌کشد، جوان می‌شود، حیات دوباره می‌گیرد. با دیدار یوسف‌اش بینا و بیدار می‌شود.

📌متن کامل در لینک زیر
http://drshariati.org/?p=5123
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
موسیقی از آلبوم «ماهی برای سال نو» اثر اردوان کامکار
تصویرسازی‌: فرهاد آرام راد (از کتاب «نوروز»، نشر شمشاد، ۱۳۹۷)
#بهار_۱۴۰۰
#نوروز
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF

🔷🔆«نوروز»خوانی/ ۴
ــ خوانش بخشی از کتاب «کویر» اثر علی شریعتی ــ
ــ راوی شب چهارم: سپیده نیکوکار ــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🔆هیچ ملتی با یک نسل و دو نسل شکل نمی‌گیرد؛ ملت، مجموعه پیوستهٔ نسل‌های متوالی بسیار است، اما زمان، این تیغ بی‌رحم، پیوند نسل‌ها را قطع می‌کند، میان ما و گذشتگان‌مان ـ آنها که روح جامعه ما و ملت ما را ساخته‌اند، درهٔ هولناک تاریخ حفر شده است؛ قرن‌های تهی ما را از آنان جدا ساخته‌اند؛ تنها سنت‌ها هستند که پنهان از چشم جلاد زمان، ما را از این درهٔ هولناک گذر می‌دهند و با گذشتگان‌مان و با گذشته‌های‌مان آشنا می‌سازند.
در چهرهٔ مقدس این سنت‌هاست که ما حضور آنان را در زمان خویش، کنارخویش و در«خودِ خویش»، احساس می‌کنیم، حضور خود را در میان آنان می‌بینیم و جشن نوروز یکی از استوارترین و زیباترین سنت‌هاست.

📌متن کامل در لینک زیر
http://drshariati.org/?p=5123
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
موسیقی از آلبوم «ماهی برای سال نو» اثر اردوان کامکار
تصویرسازی‌: فرهاد آرام راد (از کتاب «نوروز»، نشر شمشاد، ۱۳۹۷)
#بهار_۱۴۰۰
#نوروز
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF

🔷🔆«نوروز»خوانی/ ۵
ــ خوانش بخشی از کتاب «کویر» اثر علی شریعتی ــ
ــ راوی شب پنجم: کیمیا رادپویان ــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🔆در آن هنگام که مراسم نوروز را به پا می‌داریم، گویی خود را در همهٔ نوروزهایی که هر ساله در این سرزمین بر پا می‌کرده‌‌اند، حاضر می‌یابیم و در این حال، صحنه‌های تاریک و روشن و صفحات سیاه و سفید تاریخ ملت کهن ما در برابر دیدگان‌مان ورق می‌خورد، رژه می‌رود.
ایمان به این‌که نوروز را ملت ما هر ساله در این سرزمین بر پا می‌داشته است، این اندیشه‌های پر هیجان را در مغز مان بیدار می‌کند که: آری، هر ساله؛ حتی همان سالی که اسکندر چهرهٔ این خاک را به خون ملت ما رنگین کرده بود، در کنار شعله‌های مهیبی که از تخت جمشید زبانه می‌کشید، همان جا، همان وقت، مردم مصیبت‌زدهٔ ما نوروز را جدی‌تر و با ایمان بیشتری بر پا می‌كردند، آری، هر ساله!

📌متن کامل در لینک زیر
http://drshariati.org/?p=5123
ــــــــــــــــــــــــــــ
موسیقی از آلبوم «ماهی برای سال نو» اثر اردوان کامکار
تصویرسازی‌: فرهاد آرام راد (از کتاب «نوروز»، نشر شمشاد، ۱۳۹۷)
#بهار_۱۴۰۰
#نوروز
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF

🔷🔆«نوروز»خوانی/ ۷
ــ خوانش بخشی از کتاب «کویر» اثر علی شریعتی ــ
ــ راوی شب هفتم: پریسا شایسته ــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🔆 اسلام که همهٔ رنگ‌های قومیت را زدود و سنت‌ها را دگرگون کرد، نوروز را جلای بیشتر داد، شیرازه بست و آن را با پشتوانه‌ای استوار، از خطر زوال در دوران مسلمانی ایرانیان، مصون داشت. انتخاب علی به خلافت و نیز انتخاب علی به وصایت، در غدیرخم، هر دو در این هنگام بوده است و چه تصادف شگفتی! آن همه خلوص و ایمان و عشقی که ایرانیان در اسلام به علی و حکومت علی داشتند پشتوانه نوروز شد.

📌متن کامل در لینک زیر
http://drshariati.org/?p=5123
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
موسیقی از آلبوم «ماهی برای سال نو» اثر اردوان کامکار
تصویرسازی‌: فرهاد آرام راد (از کتاب «نوروز»، نشر شمشاد، ۱۳۹۷)
#بهار_۱۴۰۰
#نوروز
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF

🔷🔆«نوروز»خوانی/ ۸
ــ خوانش بخشی از کتاب «کویر» اثر علی شریعتی ــ
ــ راوی شب هشتم: نرگس شیخ‌انصاری ــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🔆 نوروز ـ این پیری که غبار قرن‌های بسیار بر چهره‌اش نشسته است ـ در طول تاریخ کهن خویش، روزگاری در کنار مغان، اوراد مهرپرستان را خطاب به خویش می‌شنیده است؛ پس از آن، در کنار آتشکده‌های زرتشتی، سرود مقدس موبدان و زمزمهٔ اوستا و سروش اهورامزدا را به گوش‌اش می‌خوانده‌اند؛ از آن پس، با آیات قرآن و زبان الله از او تجلیل می‌کرده‌اند و اکنون، علاوه بر آن، با نماز و دعای تشیع و عشق به حقیقت علی و حکومت علی، او را جان می‌بخشند و در همهٔ این چهره‌های گوناگونش این پیر روزگار آلود، که در همهٔ قرن‌ها و با همهٔ نسل‌ها و همهٔ اجداد ما ـ از اکنون تا روزگار افسانه‌ای جمشید باستانی ـ زیسته است و با همه‌مان بوده است...

📌متن کامل در لینک زیر
http://drshariati.org/?p=5123
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
موسیقی از آلبوم «ماهی برای سال نو» اثر اردوان کامکار
تصویرسازی‌: فرهاد آرام راد (از کتاب «نوروز»، نشر شمشاد، ۱۳۹۷)
#بهار_۱۴۰۰
#نوروز
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF

🔷🔆«نوروز»خوانی/ ۹
ــ خوانش بخشی از کتاب «کویر» اثر علی شریعتی ــ
ــ راوی شب نهم: جاوید جهانی ــ
ــــــــــــــــــــــــــــــ
🔆 و ما در این لحظه، در این نخستین لحظات آغاز آفرینش، نخستین روز خلقت، روز اورمزد، آتش اهورایی نوروز را باز بر می‌افروزیم و درعمق وجدان خویش، به پایمردی خیال، از صحراهای سیاه و مرگ‌زدهٔ قرون تهی می‌گذریم و در همهٔ نوروزهایی که در زیر آسمان پاک و آفتاب روشن سرزمین ما بر پا می‌شده است، با همهٔ زنان و مردانی که خون آنان در رگ‌هایمان می‌دود و روح آنان در دل‌های‌مان می‌زند شرکت می‌کنیم و بدین گونه، «بودن خویش» را، به عنوان یک ملت در تند باد ریشه‌برانداز زمان‌ها و آشوب گسیختن‌ها و دگرگون شدن‌ها خلود می‌بخشیم...

📌متن کامل در لینک زیر
http://drshariati.org/?p=5123
ـــــــــــــــــــــــــــ
موسیقی از آلبوم «ماهی برای سال نو» اثر اردوان کامکار
تصویرسازی‌: فرهاد آرام راد (از کتاب «نوروز»، نشر شمشاد، ۱۳۹۷)
لینک لیست نوروزخوانی:
نوروز خوانی ۱
نوروز خوانی۲
نوروزخوانی ۳
نوروز خوانی۴
نوروزخوانی۵
نوروز خوانی۶
نوروزخوانی ۷
نوروزخوانی ۸

#بهار_۱۴۰۰
#نوروز
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF

🔷🔸 در آستانِ سده‌ی نو
🖋احسان شریعتی
🔸‌ پیش‌بینی سرنوشت ایران در قرن آینده در گرو بازنگری مسیری است که در سده‌ی گذشته پیموده‌ایم:
در آغاز سده‌ی پیش، با افول جنبش مشروطه و برآمدنِ تجددگرایی آمرانه طی دو دهه‌ی نخست، مسیری را شروع و طی نیم قرن پیمودیم که سرانجام به واکنش بنیادگرایی سنتی نیم قرن بعد انجامید. در این دو حرکت دو «سرمشق» متناقض در دو جهت خودنمایی می‌کرد:
-شیفتگی نخست نسبت به تجدد غربی که بدون شناخت مبانی فلسفی و محرک‌های علمی تاریخی به‌دنبال تقلید و تشبیه صوری و تحقق ظواهر آن بودیم،
-و در فاز بلند بعدی که با سرخوردگی از خلف‌وعده‌ها یا خیانت‌های قدرت‌های استعماری نسبت به دعاوی خود، به نفی کلیّت غرب و تجدد پرداختیم، باز بدون نقد و واسازی روندها و سویه‌های متباین آن مجموعه.
🔹 هرچند که در هر دو حال با نوعی تلفیق ناموفق سنت و تجدد مواجه بودیم:
-خواه آن‌گاه که تجدد را با آمریت یا سنت دیرین استبداد شرقی درآمیختیم؛
-و خواه آن‌گاه که سنت خلافت و ولایت را با دموکراسی و جمهوری و پارلمان مُدرن.
ناموفق از آنرو که هر نیمه از این ترکیب با پاره‌ی دیگر در تناقض بود و مانع رشد و انکشاف کامل هدف اعلام‌شده می‌گشت.
🔸‌ اگر بخواهیم قرن پانزده ما نیز قرن رنسانس (نوزایی) و رفرماسیون (نوپیرایی) فرهنگِ ملی و دینی ایران و جهان اسلام باشد، می‌بایست به‌جای سرمشق‌های سنت‌گروی و بنیادگرایی‌های باستانی اعم از ملی و مذهبی، و نیز تجددگرایی‌های غیرانتقادی، بی‌ریشه یا شالوده‌شکن، "راه سوم" یا همان چشم‌انداز ازسرگیری و بازسازی هویت در گفتگوی انتقادی با خود و دیگری را در پیش گیریم.
«سنت» یا فرادهش فرهنگی-تمدنی تاریخی ملی و منطقه‌ای، و «کتاب» همچون منبع اصلی همه‌ی آموزه‌های اعتقادی دینی می‌بایست یک‌باردیگر در پرتو آخرین دستاوردهای «علم و زمان»(انقلاب علمی یا گسست معرفت‌شناختی، و جهش های حقوقی-سیاسی و اجتماعی-اقتصادی عصر مدرن و اولترامُدرن) آنچنان بازخوانی و بازسازی شود که کژتابی‌های دوگانه‌ساز سرمشق‌های پیشین در وحدتی عالی‌تر «رفع» گردند و از این پس به‌سمت راه توسعه‌ای دیگر گام برداریم که مردم‌سالاری و جمهوری تحقق‌بخش عدالت و آزادی و حقوق بشر و شهروند، و شیوه‌ی زیست و تولیدی سالم و سعادتمند و متناسب با مقتضیات اقلیمی و عُرف و فرادهش فرهنگی، محصول و منتجه‌ی باورهای دینی و ملی ما، همچون پشتیبانان اخلاقی-معنوی و نه موانع و سد راه این آرمان ها باشند.
🔹 در زمینه‌ی سیاست خارجی نیز، در سده‌ی گذشته اصل «موازنه‌ی منفی» و «نه شرقی، نه غربی»، برغم همرایی ملی و اجماع رسمی بر سر آن، تحقق کامل نیافت. و نیک می‌دانیم که بدیلِ خروج از سلطه و سیطره‌ی سرمایه‌ی غرب تمایل به نظام‌های استبدادی و توتالیتر از نوع روسی و چینی نیست. و هرچند شرق سیاسی سابق آرمان عدالت را کنار گذارده است، به انواعی از سرمایه‌داری دولتی شبه نولیبرال در عرصه‌ی اقتصادی روی آورده اند که تفاوتش با سرمایه‌داری و لیبرالیسم کلاسیک در بی‌اعتنایی به حقوق و آزادی‌های فردی است و عدم رعایت اقلیت‌ها و ..، و سکوت و سازش در برابر ضدانسانی‌ترین نظام‌های سرکوب‌گر و نسل‌کشی همچون نظامیان میانمار و ...
🔸‌ در سده‌ی آینده، «امید»های پیشین به تحقق آرمان‌های استقلال، آزادی و عدالت، پیشرفت و تعالی، می‌بایست با درس‌گیری از علل و عوامل شکست‌ها و ناکامی‌های نهضت‌ها و جنبش‌های ملی و مردمی سده ی گذشته، تبدیل به اصل و روحیه‌ی «مسئولیت»پذیری و "پاسخ گویی" به نسل های آینده گردد...
و این‌بار و از این پس و به این "امید"، آغازی دیگر را در سال نو و در این مسیر نوین آرزو می‌کنیم ...
***
📌لینک متن در وبسایت احسان شریعتی :
http://www.ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1084
#قرن_پانزده
#تجدد_آمرانه
#بنیادگرایی_سنتی
#راه_سوم
#رنسانس_رفرماسیون
#موازنه‌_منفی
#امید_مسئولیت
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅@Dr_ehsanshariati
وب سایت رسمی احسان شریعتی
در آستانِ سده‌ی نو
و این‌بار و از این پس و به این "امید"، آغازی دیگر را در سال نو و در این مسیر نوین آرزو می‌کنیم ...

🔰خطر ابتلا به کرونای کیوان صمیمی در زندان

🔸پس از مثبت شدن ‏تست کرونای ‎بکتاش آبتین که حالا خبر رسیده است ریه‌های وی نیز درگیر شده و در بهداری زندان اوین بستری است نگرانی ها بابت سلامت “کیوان صمیمی” و “رضا خندان مهابادی” دیگر هم اتاقی‌های بکتاش آبتین افزایش یافته و به نظر می رسد آنها به طور جدی علائم کرونا دارند.

🔸کیوان صمیمی که پیش از این در بیرون از زندان نیز به کرونا مبتلا شده بود بیماری قلبی عروقی نیز دارد و حتی پزشکی قانونی مدتی نظر بر تأخیر اجرای مجازاتش داشت. لذا در صورت ابتلا به بیماری ‎کرونا و عدم دسترسی به مراکز درمانی تخصصی، وضعیت او نگران کننده و پرخطر خواهد بود.

🔸هم چنین با توجه به سن و وضعیت سلامت کیوان صمیمی، بی اطلاعی از وضعیت او نگرانی های جدی را به وجود آورده است.
http://sobhema.news/?p=11734

#صبح_ما
@sobhema_ir

آ"راء علی شریعتی و والتر بنیامین، هر دو تاثیرپذیرفته از سنت ادیان ابراهیمی و همچنین سوسیالیسم مدرن اند؛ هر دو از مارکسیسم علمی مسلط دوره استالین فاصله گرفتند و تلاش کردند رابطه فرهنگ و اقتصاد را موضوع مطالعه انتقادی قرار دهند؛ هر دو به کارکردهای انتقادی موعودگرایی توجه کردند و "الهیات" ادیان ابراهیمی را جدی گرفتند و از سنتهای عرفانی این ادیان بهره بردند؛ یکی از سنت یهودی و دیگری از سنت شیعی.
در برنامه ای با عنوان "مدرنیته عرفانی: خوانش والتربنیامین از خلال علی شریعتی" که به همت موسسه مطالعات پارسی روشن برگزار می شود، بهروز قمری تبریزی، استاد دانشگاه پرینستون، به خوانش آراء این دو متفکر خواهد پرداخت."

* خلاصه سخنرانی‌ ایشان که دو سال پیش در سمپوزیوم دانشگاه آلبرتا برگزار شد: https://iigdsconference.wixsite.com/uofa/behrouz

🔷 «همه‌مرغ‌بینی» گرسنگان شکم، و «همه‌زن‌بینی» گرسنگان شهوت!

🔶 یکی از چیزهایی که برخی متکلمان و روشنفکران دینی و آخوندها و خطبا و وعاظ و اهل منبر در جهان اسلام می‌کوشند برای «حجاب زنان» و قانع کردن مخاطبان بیابند دلایل عقلی است و در این راه به همه چیز چنگ می‌زنند از جمله «طبیعت» و «غرایز» مردان (یعنی: خودشان) و به اصطلاح «تفاوت‌های زیست‌شناختی»: با این استدلال که زنان چون سرچشمهٔ صدور این «تحریکات»‌اند پس آنان را باید در غلافی یا سرپوشی گذاشت تا این سرچشمهٔ فیض دست کم به طور موقت از تابش باز ایستد. می‌باید به آنان گفت که اگر زنان هم همین ادعا را در خصوص بدن مردان می‌کردند و مدعی می‌شدند که آنان نیز از «دیدن» بدن مردان «تحریک» می‌شوند، آنان چه استدلالی می‌کردند و تا چه اندازه خود را می‌پوشیدند؟ همین استدلال در خصوص تعدد زوجات نیز رواست: اگر مردان به یک زن قانع نیستند، چرا زنان باید به یک مرد قانع باشند؟ تاریخ این پاسخ را البته با «زور» داده است: مردان چون «شمشیر» و «پول» در اختیار داشته‌اند هرچه خواسته‌اند کرده‌اند. مهم «مرد» یا «زن» نیست. مهم «زور» و «پول» است. تاریخ نشان داده است که زنان هم اگر «زور» و «پول» داشته باشند در خصوص امیال و شهوات و کامروایی آنها دست کمی از مردان نخواهند داشت. در این استدلال‌ها خطاهای بسیار هست، اما نمی‌خواهم اکنون بحث کنم، فقط می‌خواهم به این سخن جناب علی مطهری بپردازم که می‌گوید هر مردی باید از دیدن زنی برهنه در کنار دریا «تحریک» شود و اگر نشود «مرد» نیست؟ در پاسخ ایشان باید گفت: آری درست است، اما مرد داریم تا مرد. مرد سیر داریم و مرد گرسنه. و مرد شرقی بارآمده در تمدن اسلامی امروز یکی از گرسنه‌ترین و بدبخت‌ترین مردان جهان است، حتی اگر پول داشته باشد و ازدواج کرده باشد و زنان متعدد را مُتعه کرده باشد یا همزمان چند زن داشته باشد!؟ چرا این مردان هنوز گرسنه‌اند و حریص؟ و هنوز نمی‌توانند کنار دریا بنشینند و به همسر یا یار خود بنگرند وباز چشم‌شان دنبال دیگران است؟

به آقای علی مطهری باید گفت آیا یک بار در یکی از سواحل اروپا بوده‌اید تا ببینید مردان .و زنان کجا را نگاه می‌کنند؟ آیا در یکی از متروها یا اتوبوس‌های کشورهای اروپایی مسافر بوده‌اید تا ببینید چند نفر به دختران جوان و زیبا زل می‌زنند و خیره می‌شوند یا متلک می‌گویند یا برای دادن شماره و باز کردن سر حرف پیشقدم می‌شوند؟ آیا هرگز در خیابان‌های اروپا قدم زده‌اید تا ببینید چندتا ماشین، همچون تهران، ام‌القرای جهان اسلام، برای دخترهای رهگذر در پیاده‌رو یا ایستاده در کنار خیابان بوق می‌زنند یا سرشان را از پنجره بیرون می‌کنند و مزخرف می‌گویند و خیابان را بند می‌آورند؟

اگر بودید می‌دید که در اتوبوس و مترو و کنار دریا کسی به کسی نگاه نمی‌کند و اگر دختری متوجه شود که کسی به او زل زده و خیره شده است چنان از خجالتش در می‌آید که دیگر از این کارها نکند. تنها پسران عرب و مسلمان هستند که در خیابان‌های مارسی و بروکسل به دختران فرانسوی متلک می‌گویند و از داخل ماشین برایشان بوق می‌زنند. تنها مسلمانان و مردمان کشورهای محروم از رابطهٔ سالم جنسی هستند که حریصانه به هرکس می‌نگرند. اکنون می‌توان پرسید چرا در غرب اکثر مردم این چیزها برایشان پیش پا افتاده شده است. پاسخ آسان است: کسی که سالم باشد و سالم بتواند ارتباط برقرار کند گرسنه نمی‌ماند. فقط روانی‌ها و بیگانگان ناآشنا با زبان یا بدرفتار و بی‌بهره از ظرافت در گفتار و رفتارند که بی‌نصیب می‌مانند. آدم سیر دنبال غذا نیست.

چارلی چاپلین در فیلم «جویندگان طلا»ی خود صحنه‌ای به یاد ماندنی از گرسنه‌ای را به تصویر کشید که دچار توهم «مرغ‌بینی» شده بود. مغز او دیگر همه چیز را به صورت «مرغ می‌دید»، حتی مردی را که کنار دستش نشسته بود. امروز ما البته فاصله‌ای با دچار شدن به توهم «مرغ بینی» نداریم، اما اگر به تاریخ و فرهنگ و ادبیات‌مان و اوضاع مدارس دینی‌مان نگاهی از سر فکر بیندازیم، می‌بینیم که از قرن‌‌ها پیش به لطف شیخ و شحنه و محتسب به «توهم زن‌بینی» دچار شده‌ایم و این توهم در سرتاسر زندگی تاریخی ما پراکنده است. ما یک دم آسایش نداریم، از این زنی که گاه شاهد بازاری است و گاه پسرکی نوخط و گاه خدایی در آسمان‌ها که می‌باید با او نرد عشق باخت. عشقی سوزان که همه هست و نیست ما را می‌برد و با این همه ما را سیراب نمی‌کند؟ ما بیماریم، اگر سیر و سیراب نمی‌شویم. به فکر درمان خود باشیم.


@fallosafahmshk

🔴 رازگشایی از قرآن به کمک دانش‌های جدید
🔸گرامی داشت نوزدهمین سال روز درگذشت دکتر یدالله سحابی

💠 علی اشرف فتحی
@iranfardamag

🔹 سال 1346 دکتر یدالله سحابی به‌تازگی از زندان و تبعید چهار ساله رها شده بود. او که از پیشگامان دانش زمین‌شناسی در ایران بود، دغدغه سازگاری دین و دانش روز را داشت. در نخستین ماه‌های آزادی کتاب اثرگذار «خلقت انسان» را منتشر کرد و نقل محافل دینی و فکری شد. وی در مقدمه «خلقت انسان» نوشت:
«منظور ما در این کتاب، مطالعه در آیات قرآن از نظر خلقت انسان و موجودات زنده با استفاده از نتایج علمی تکاملی روز می‌باشد و همان‌طور که در مقدمه نشریه قرآن و تکامل متذکر شده‌ایم، اگر در بررسی و تفسیر آیات الهی اطلاعات و نتایج مسلمه علمی را نیز به عنوان مفتاح [:کلید] به کار ببریم، حقایق تازه‌ای از منبع پر فیض قرآن برای ما جلوه می‌کند که هم بینش ما را به گوشه‌ای از دستگاه بی‌انتهای کائنات زیادتر می‌کند و هم خضوع و ایمان ما را نسبت به آفریدگار دانا و توانای آن بیشتر و محکم‌تر می‌سازد» (ص7 از چاپ سوم کتاب).

🔹نیمه اول این کتاب 214 صفحه‌ای به ارائه شواهد علمی در دفاع از نظریه تکامل می‌پردازد و نیمه دوم آن نیز نگاه قرآن به خلقت انسان را بررسی کرده است. به باور دکتر سحابی نه تنها باور مرسوم ما درباره خلقت انسان متأثر از کتب غیر اسلامی است و ریشه در قرآن ندارد، بلکه «قرآن درباره سلسله موجودات ذی‌حیات، تصریحات متعددی دارد که علم امروز پس از تلاش‌ها و تجربه‌ها به همان نتیجه رسیده است»(ص10).

🔹تلاش سحابی برای تفکیک اسرائیلیات از قرآن (ص102) در کنار این‌که نسبت دادن نظریات غیر علمی از جمله جدا بودن کامل تبار انسان از سایر مخلوقات را «خلاف شأن قرآن» می‌دانست، نشان از باور عمیق او به دقت یافته‌های دانش روز داشت. او حتی تولد عیسی مسیح(ع) از مریم(س) را با علم روز تبیین می‌کرد و آن را حاصل نرمادگی یا بکرزایی برخی موجودات (Hermaphroditism) دانست (ص159). این نگاه و رویکرد او بی‌شباهت به شیوه همفکر و هم‌بندش مرحوم آیت‌الله طالقانی نبود که در این کتابش از آرای او نیز یاد کرده است (ص137).

🔹 اما نگاه او به اعتبار و اهمیت قرآن فراتر بود و می‌گفت: «قرآن تنها کتاب آسمانی دست‌نخورده‌ای است که در دست بشر باقی مانده و مندرجاتش جز بر علم و حقیقت و مصلحت مبتنی نیست»(ص102).

🔹او با «رازگشایی از قرآن به کمک دانش روز» به این نتیجه رسیده بود که «ناموس کلی آفرینش؛ آمادگی و تکامل تدریجی» است (ص156) و حضرت آدم نیز نه اولین انسان، بلکه نخستین انسان اندیشمند و «مبدأ بصیرت بشری است و برگزیدگی او بزرگ‌ترین واقعه در آفرینش کائنات و تاریخ تکامل سلسله موجودات است»(ص172).

🔹انتشار این کتاب؛ همان‌گونه که پیش‌بینی می‌شد جنجالی در محافل دینی برانگیخت و اگر همزمان با گسترش استبداد سیاسی و شروع مبارزات مسلحانه نمی‌شد، ابعاد این جنجال بسیار گسترش می‌یافت و ثمربخش‌تر می‌شد. اگرچه مرحوم آیت‌الله علی مشکینی کتابچه‌ای در تأیید کتاب سحابی نگاشت، ولی علامه طباطبایی که رفاقت نزدیکی با دکتر سحابی داشت، در اواخر جلد 16 المیزان گفتاری با عنوان «کلام فی کینونة الانسان الاولی» یعنی «سخنی درباره آفرینش نخستین انسان» آورد و به نقد سحابی و دفاع از نظریه سنتی پرداخت. سحابی نیز در چاپ سوم کتابش در سال 1346 صفحات پایانی کتاب را به پاسخ‌های خود به نقد علامه اختصاص داد.

🔹کتاب مهم سحابی به دلیل بی‌توجهی به بخش وسیعی از میراث اسلامی (یعنی روایات پیامبر و اهل بیت) ذیل آثار قرآن‌گرایان تعریف می‌شود و رد پای تاثیرپذیری از نگاه شریعت سنگلجی در آن مشهود است؛ هم‌او که سحابی و بازرگان در جوانی به شرکت در جلسات قرآنی او علاقه داشتند. اما نمی‌توان منکر جایگاه مهم این کتاب در تقویت جریان نواندیشی دینی شد که آرمان سازگاری میان دین و علوم مدرن را پیگیری می‌کردند. همچنین در زمانه تحقیر دین از سوی مارکسیست‌ها تألیف کتابی در دفاع عقلانی از دین با زبان و روش مطلوب علم مدرن، امتیاز بزرگی برای جوانان مذهبی نیم قرن پیش محسوب می‌شد.

🔹در دنیای امروز که تکامل یا فرگشت، سیطره خود را بر علوم مختلف گسترش داده و مقتدرانه به حیات خود ادامه می‌دهد، فرگشت الهی (Theistic evolution) نیز به عنوان راه‌حل آشتی دین و این نظریه مطرح شده و هوادارانی دارد. این همان راهی است که نیم قرن پیش سحابی در ایران آغاز کرد تا مانع از کم‌سو شدن چراغ اسلام در عصر علم شود. با این حال؛ جای خالی یک پژوهش جدید حس می‌شود که هم دستاوردهای تازه علمی را در نظر بگیرد و هم میراث اسلامی را به صورت جدی‌تر و کامل‌تری به کمک دانش‌های زبانی مورد استناد قرار دهد. این پژوهش می‌تواند راه دشواری را که سحابی و دوستانش آغاز کردند با قوت و دقت به پیش ببرد.

#خلقت_انسان
#نظریه_تکامل
#یدالله_سحابی
#سازگاری_دین_و_علم



https://bit.ly/322TJdv

.