🔴 بی عملی اجتماعی و بن بست سوژه ایرانی
📙 (چرا جامعه ایرانی باید ژیژک بخواند)

🔶 شهریار پاک نیا
@iranfardamag

📙 به بهانه معرفی کتاب (هراس جهانی؛ کووید 19 جهان را می لرزاند؛ ظهور دوباره کمونیسم در جهان پساکرونایی) نویسنده: اسلاوُی ژیژک ؛ مترجم: شهریارپاک نیا؛ ویراستار: بیژن عبدالکریمی.

🔷 وضعیت پروبلماتیک فلسفه زندگی: هر ایرانی در هر سطح و قشر و پایگاهی باور دارد که هستی زیستی ،اجتماعی،سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ایرانیان به اشکال گوناگون ودر سطوح مختلف دچار وضعیتی پروبلماتیک است.به لیست بحران های کشور که حتی در جلسات و سیمینارها و مجامع عمومی رسمی مطرح میشود نگاهی بیندازید: بحران منابع(آب، زمین، خاک، محیط زیست و...)، بحران مدیریت و ناکارآمدی سازمانی،بحران در نظام دولت و فساد سیستماتیک ، بحران اقتصاد و مدیریت مالی و برنامه ریزی، بحران در آموزش و تربیت، بحران در نظام خانواده، عشق و ازدواج، و حتی بحران عظیم تر در ساختار روانی فرد،بحران اعتماد در درون جامعه و بین حاکمیت و جامعه، بحران هویت،بحران سلامت و موارد بسیار دیگر.

🔻 بر خلاف اینکه وضعیت توسعه نیافتگی کشور با کمک بحران های ریز و درشت قابل توضیح می باشد، به نظر می رسد ابر بحران ایران بحران فکری وفلسفی است. عمده ترین مشکل نوع انسان از فرد، تا جامعه و نهادهای اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و دولت و نظامات و سازمان ها و نهادهای بین المللی، به هدفمندی/بی هدفی ومعناداری/بی معنایی کارکرد این نظامات بازمی گردد که هماناپرسشی فلسفی است

🔻انسان در تعارض با کار و اهداف خویش و ناسازگاری های روانی و پریشان حالی و سرگشتگی، قبل از آنکه مسئله ای روانشناختی باشد نوعی مواجهه فلسفی است چر اکه انسان در نسبت با روان خویش و با محیط پیرامون و شرایط مادی دچار تشتت و بی هدفی است و این بی هدفی در پرسش اساسی از معنای زندگی و تنظیم اهدافش که نیاز به تعمق فلسفی دارد قابل حل می باشد. اینکه می بینید هزاران تکنیک روانشناسی موفقیت و مثبت اندیشی و نحوه فعالسازی جسم و روان و قوانین انرژی بخشی میان مایه،دست اندر کارند( به تیراژ این گونه کتاب ها در کشور مان نظری بیاندازید) تا بحران هماهنگی روانی و موفقیت و دستیابی انسان به اهدافش را رقم بزنند حکایت از سرگشتگی در اهداف و چیستی و معنا یا بی معنایی کلی تری دارد که همانا بحران عمیق فلسفی اندیشی است.

🔻چه بسیارند افرادی که در سازمانها و دستگاههای مختلف کار می کنند و هیچ پیوندی با اهداف و سازمان کار خود ندارند و چه سازمان ها و نهادهایی که در کلیت هدفمندی یک سیستم کلان تر، در بی هدفی گنگی غوطه ورند. بین انسان و سازمان و فعالیت و اهداف آن انسجام عمیق معنایی وجود ندارد اما نظام کارشناسی سعی دارد تا ناکارآمدی و بازدهی را با مدیریت بهبود و بازمهندسی و اصلاح مجدد سیستمها رفع و رجوع کند در حالیکه مشکل اساسی، چیستی آن فعالیت و ماهیت آن کارایی و یا کارآمدی است و اینکه چه نتائجی را تاکنون برای انسان و جامعه انسانی در بر داشته و یا خواهد داشت و آیا به نوعی در خدمت نیروهای پنهان سلطه است و یا در خدمت بالندگی جامعه.

🔻 امروزه آمارها و شاخص ها و استانداردها، معیاری برای سنجش میزان خوشبختی انسان نیست، معنای حقیقی توسعه، معنایی به واقع فلسفی است که شکوفایی ابعاد انسانی را بهمراه داشته باشد بنابراین بحران عمیق،عدم نگاه هلیستیک(کلیت گرا) به پدیده هاست.اما در عرصه زیست ایرانی با کلیتی پاره پاره مواجهیم.پدیده ها و مسائل در جزایری منفک از همدیگر و تحت غالبیت نگاه بخشی و بدور از شناخت «نظام مسئله ای» مورد توجه قرار می گیرند و ماهیت و چیستی و هدفمندی و معنای آنها دریک منظومه معنا بخش، تیره و تار است.(زوائد، حجم عظیمی از زندگی ما را در حوزه های فردی و اجتماعی و سیاسی و دولت، به خود اختصاص داده است، ما درمحاصره انباشت قوانین وفعالیت ها و وظائف و بوروکراسی زائد گرفتار مانده ایم، اغتشاش و تشتت در فعالیت های روزانه و سردرگمی ناشی از اولویت بندی اهداف اساسی در حوزه های شخصی تا زوائد دولت حجیم ناکارآمد بعنوان بار بی رحم سترگ بر دوش جامعه،گرچه به ظاهر حکایت از غیاب ترتیبات علمی دارد اما به شکلی اولی اساسا نوعی تأخر فلسفی و اندیشگی است).

🔻می‌بینیم که بحران فلسفه چگونه زیست جهان ما را تحت تأثیر خویش دارد. این است که ژیژک فیلسوف زندگی قابل تحسینی است ،در لایه های زیرین زندگی روزمره سرک می کشد و به تمامی رویدادها و ووقایع و سیاست امروز جهان واکنش نشان می دهد . در جزئیات دقیق غور می کند وآنگاه در یک طرح کلان، پدیده ها را به لحاظ هستی شناسی مورد واکاوی اساسی قرار می دهد و آن پروبلماتیک را در ساحت فلسفه و معنای زندگی تفسیر می نماید.

ادامه در لینک زیر :

https://bit.ly/381JOs4

#کووید_19
#بحران_کرونا
#اسلاوی_ژیژک
#جهان_پساکرونا
#بیژن_عبدالکریمی


https://t.me/iranfardamag

هیچ چیزِ اینَک و اینجا
به « جمعیتِ امام علی ع »

نه
*
هیچ چیزِ
اینَک و اینجا
اتفاقی نیست
*
هیچ چیز
*
حتّا
آن سیبِ کال
که بی دستِ انتظار
از شاخسار
فرو می افتد
*
حتّا
آن پرنده
که ناگاه
بی قرار
در زیرِ بارشِ رگبار
از سیمِ خاردار
می گذرد
*
حتّا
آن دیگِ دود گرفتۀ خالی
بَر آن اُجاقِ سَرد
که دیگر
از آن زبانه هایِ پُر اَخگر
چیزی
جُز
تودۀ خاکِستَر
به یاد نمی آوَرَد
*
حتّا
آن دخترَکانِ نَزار
که به ناچار
خویش را
به خاکِ مَزار
می سِپُرَند
*
حتّا
آن کودکانِ کار
که در زیرِ بارِ اجبار
خمیده
قَد می کِشَند
*
حتّا
آن ساعتِ دیوار
که عقربه ها یَش
آوارِ را
با شُمارشِ مَعکوس
اخطار می کُنَند
*
حتّا
آن کولبَرِان
وَ
آن سوختبَرِان
که درین سوی و آن سوی
جانِ بی نانِ شان را
با مَرگ
تاخت می زَنَند
*
حتّا
آن مادران
که
هنوز هم
نمی دانند
چرا
هیچ وقتِ خدا
سَرِ وقت
به مُلاقات
نمی رِسَند
*
حتا
آن همسران
که بی خبر
وَ بی آبِ پُشتِ سَر
به سفر هایِ بی بازگشت
می رَوَند
*
حتّا
آن کتاب فروشِ خیابانِ انقلاب
که با خاطری خراب
بَر سَرِ دو راهیِ فرهنگ و زندگی
از گرسنگی
مُعَطَّل
ایستاده است
وَ با سر شکستگی
از بام تا به شام
ناکام
در فکر چاره است
*
حتّا
آن سینما
که صاحبَ ش
با لباسِ عزا
شب ها
« وقتی همه خوابیم »
« شاید وقتی دیگر» را
تنها
برایِ خودش
به نمایش می گذارَد ...
*
نه
*
هیچ چیزِ
اینَک و اینجا
اتفاقی نیست
*
هیچ چیز
*
حتّا
این سوگِ بی انتها
اینَک و اینجا ...

سعید شهرتاش
اسفند ماه 99

#جمعیت_امام_علی

@Shariati40

کتاب «وجودگرایی»

نوشتهٔ #جان_مک‌کواری

ترجمهٔ #محمدسعید_حنایی_کاشانی

ویراست دوم، چاپ دوم

رقعی، شومیز/ ۳۹۲ صفحه

قیمت: ۸۵هزار تومان

📚📚📚📚📚

بخشی از کتاب:

کامو دربارۀ خصلتِ تناقض گویی [self-contradiction] نيست‏‌انگارى روشن‏‌تر سخن گفته است. «من اعلام مى‏‌کنم به هيچ چيز باور ندارم و باور دارم که همه چيز عبث یا بیهوده است، اما نمى‏‌توانم به درستی و قوّت اعلام خودم شک کنم و دست‏ کم مى‏‌بايد به اعتراض خودم باور داشته باشم». حتى از اين شگفت‏‌آورتر آن تأييدى است که فراهم‏‌کنندۀ محتوا براى طبيعتِ اين اعتراض است و آن هنگامی است که کامو به ما مى‏‌گويد که شورش در انسان سرپیچیِ او از تن دادن به اين است که همچون شیئی با او رفتار شود. سرپیچیِ انسان از تن دادن به اينکه همچون شیئی با او رفتار شود اثبات اين است که آدمى شخص است و اين به معناى اثبات کرامت (ارج يا ارزش) هستىِ شخصى است. در جهانی به راستی عبث يا بى‏‌خدا اشخاص به همان اندازه عبث و بیهوده و بى‏‌ارج خواهند بود که هر چيز ديگرى.

#تازه_های_نشر_هرمس

@hermesspublication

✅ وبینار «مردم نهادها؛ تهدید یا فرصت؟!»
بررسی موردی انحلال جمعیت امام علی (ع)

🎙 سخنران: محمدصالح نقره‌کار
(دبیر کمیسیون حقوق بشر کانون وکلای دادگستری مرکز)

🕰 سه‌شنبه ۱۹ اسفند ماه ۱۳۹۹، ساعت ۱۶

🔰 شرکت در این برنامه برای عموم آزاد است و نیازی به ثبت نام نیست.

👈🏻 لینک صفحه برگزاری:
https://www.skyroom.online/ch/haajm/haajm7

⚠️ برای ورود به وبینار، نیازی به نام کاربری و گذرواژه ندارید. از ساعت ۱۶ با کلیک بر روی گزینه مهمان می‌توانید وارد صفحه برگزاری شوید.
‌@Haajm

🔷🔸زنان: ابداع خویشتن در بحبوحه میدان

🖋سوسن شریعتی

📌منبع : مجله ایران فردا
🔆اسفند ۱۳۹۸

🔸دو قدم به قرن پانزدهم هجری بیشتر نمانده است. بیست سال نیز از قرن بیستم میلادی می گذرد. سخن البته ذکر شش قرن تاخیر یا فاصله میان روایت هجریِ واقعیت و روایت میلادیِ آن نیست. سخن از واقعیت ها است و یا واقعیتی که رقم می خورد در میان ناهمزمان ها و مبتنی است بر ریتم های متفاوت ِ فرهنگی، اجتماعی و سیاسی؛ بر یک آهنگ نیست و ما را دستخوش «هم این و هم آن »ی ناهماهنگ می سازد. این «ما» البته که میلادی و هجری نمی شناسد و این دچار بودگی نیز معنای دیگر دوره است. مسئله زنان در این میان نه پرونده ای در میان پرونده ها که امروزه از مصادیق انضمامی و نمادین این تعریف از واقعیت و این تعریف از مفهوم دوره است: تحولات ناهماهنگ و ریتم های در هم تنیده تغییر: «از»-«تا».

🔹در همین جامعه هجری-میلادی خودمان: از وزارت تا محرومیت از مادری در صورت طلاق؛ از مشاورت برای ریاست جمهور تا نیازمند مجوز همسر برای خروج از کشور؛ از طی مدارج تحصیلی عالی تا نیم بها بودن دم؛ از اشغال پست های عالی مدیریتی تا ...؛ نه به این و نه به آن!
پرونده زنان است که پارادوکس ها و دینامیک جوامع را رو می کند: محدودیت های قانون را، بن بست های سنت را، تابوهای فرهنگی را و در عین حال تخیلی که برای دور زدن این همه به کار گرفته می شود تا گام هایی به جلو ممکن گردد. تاریخ معاصر ما –میلادی باشد یا هجری -سرشار است از این دور زدن ها و بدل ساختن ممنوع ها به ممکن ها. یا با میانبر زدن یا از طریق مبارزات علنی و مشارکت فعال و شفاف برای به کرسی نشاندن حقی.

🔸با این همه و علی رغم این ناهمزمان ها مسئله زنان تنها مسئله ای است که تاریخ هجری و میلادی در آن تقریبا از یک ریتم تبعیت کرده و در نادیده گرفتن آن همزمانی نشان داده اند و برای به رسمیت شناختن حقوق آنان با تأخیر عمل کرده اند. از انقلاب فرانسه با شعار حقوق بشر در سال 1789که در آن زنان نقش برجسته ای داشتند تا زمانی که زنان توانستند حق رأی به دست آورند 150 سال طی شد. مشارکت آنها در انقلابات 1830 و 1848 و کمون پاریس و حضور میلیونی آنها در جنگ جهانی اول موجب نشد که آنان از حق رأی برخوردار شوند. بعد از جنگ دوم است که زنان به رسمیت شناخته می شوند و کم کم پا به میدان سیاست و فرهنگ و مبارزات اجتماعی می گذارند. در مقایسه با دیده شده هایی مثل دموس، حقوق، بشر، قانون...زنان به مثابه مسئله خیلی دیر دیده شده و مدام به «شاید وقتی دیگر» حواله داده شده اند. در تاریخ معاصر هجری ما هم وضع به همین منوال بوده است. علی رغم حضور فعال زنان در انقلاب مشروطیت، نهضت ملی، مبارزات سیاسی دهه چهل و پنجاه و انقلاب ایران مسئله زنان همواره تحت شعاع «امر کلان» قدرت و سیاست، جزئی تر تلقی می شده و یا در ذیل آن تعریف می شده است.

🔹زنان برای بدل شدن به امر مرئی، به مسئله و در نهایت به امر نمادین بی تردید راه طولانی ای را طی کرده اند: در جدال با قدرت از طریق مشارکت سیاسی؛ از خلال مبارزات عدالتخواهانه اجتماعی و در همبستگی با مطالبات طبقات فرودست؛ در گفتگو و یا چالش با فرهنگ مسلط و اکثریت پر سر و صدا از طریق سبک زندگی و از آن ِ خود کردن اتاقی برای نوشتن. زنان ، هم زمان هم بازیگر این صحنه بوده اند، هم راوی آن و هم کارگردان آن. این همزمانی نقش ها در وضعیت دچار بودگی به ناهمزمان ها است که پرونده زنان را دشوار می کند و از جنس نبردهای چند جانبه می سازد. مباحثی چون هویت، کیستی و خویشتن که در میانه عام و خاص، جهانشول و بوم؛ خود و دیگری باید تعریف شود و از معضلات اصلی زمانه ما است در حوزه زنان نیز به شکلی نمادین وضوح یافته است. زنانگی چیست؟ زن کیست؟ باستانی است یا برساخته؟ هستیم یا می شویم؟ بر اساس کدام شاخص؟ از جمله کشاکش هایی است که مسئله زنان را امروز نمادین تر از هر وقت کرده است. زنان مجبور به پیدا کردن پاسخ های نظری اند در عین مبارزات عملی. نظریه پردازی در بحبوحه میدان یعنی صرف توأمان زمان کند فرهنگ و زمان تند حادثه. دشواری و در عین حال خود-ویژگی مبارزات زنان در همین موقعیت است. هم باید نسبتش را با لحظه، انضمامی نگه دارد و هم باید چشم انداز را از دست ندهد. همانی که مونتین فرانسوی نامش را اندیشیدن به مثابه اسب سواری می نامد: حفظ تعادل در حین حرکت و تاختن. نه آنقدر انتزاعی و نه اینقدر گره خورده به لحظه. داغاداغ باید بیندیشد و بر همان اساس نظم مسلط اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را نقد کند و از خود قدرتی آلترناتیو بسازد.

#زنان
#ابداع_خویشتن
#هشت_مارس
#سوسن_شریعتی
#اکنون_ما_شریعتی
#یادداشت

🆔@Shariati40

📎 برای ادامه و مطالعه کامل متن به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.

https://bit.ly/30kw0oa

🔷🔸کانال تحلیلی اکنون ما و شریعتی ، با توجه به رویداد های رخ داده در رابطه با جمعیت امام علی ، بر آن است که سلسله یادداشت ها و مصاحبه ها یی را در این رابطه در میان خوانندگان قرار دهد تا نقش نهاد مدنی در جامعه و بخصوص اثر گذاری جمعیت امام علی بر طبقات محروم جامعه را مورد بررسی قرار دهد.
________________

🔷 👈 نگاهی به حکم انحلال جمعیت امام علی(ع)

🔸🔹اتهاماتِ اثبات‌نشده، مستنداتِ مشاهده‌نشده و صدورِ آنی حکم


به نام خدا

🔹🔸جلسه‌ی رسیدگی به دادخواست وزارت کشور به منظور انحلال جمعیت امام علی (ع)، روز دوازدهم اسفند ماه ۱۳۹۹ برگزار شد که تا ساعت ۱۴:۱۵ به طول انجامید و رای دادگاه فردای این روز یعنی سیزدهم اسفند ماه به وکلای جمعیت امام علی (ع) ابلاغ شد. این سرعت عمل حیرت‌انگیز در رسیدگی به ادعاهای خواهان و دفاعیات خوانده و اسناد و مدارک ارائه شده پیامی روشن دارد؛ اما فارغ از این نکته، متن دادنامه، که به سرعت از سوی برخی کاربران فضای مجازی انتشار یافته است، دارای نکاتی است که عمیقا مایه‌ی نگرانی و تاسف است. به شرح ذیل به برخی از این نکات می‌پردازیم:

🔹۱- ادبیات به کار برده شده توسط قاضی، با اصول دادرسی منصفانه مانند اصل بی‌طرفی قاضی فاصله‌ای موحش دارد. اندیشمندان عدالت‌خواه و اولیای دین به دادرسان می‌آموزند که حتی در تعداد نگاه‌های خود به طرفین دعوا نیز باید جانب عدالت و انصاف را نگه دارند اما رای حاضر بیش از آن‌که با ادبیاتی قضایی و استدلال‌های حقوقی سعی در احقاق حق داشته باشد، به‌سان یک بیانیه‌ی سیاسی یا یک یادداشت ژورنالیستی به خوانده کنایه می‌زند که «وابسته به کجاست؟!» (بند ۱۴ رای) و جمعیت امام علی (ع) را متهم می‌کند که منش و روش سوءاستفاده از کودکان کار نزد او جاری است (بند ۱۰ رای)  و  کذب‌گویی روش و منش خوانده است (بند ۱۲ رای). قاضی در رای خود ادعا می‌کند که «همه‌ی اقدامات خوانده در سنوات اخیر صرفا با قصد تخریب مقدسات و اعتقادات مردم صورت پذیرفته است» و «در زلزله و سیل و حوادث طبیعی با جمع‌آوری اندک کمک‌های مالی برخی مردم، آن را با تبلیغ این نکته که خوانده وابسته به این نظام نیست و تمام همت خود را جهت تخریب نهادهای رسمی نظیر هلال احمر _کمیته امداد و... می‌نماید...». احتیاط و موشکافی و تقوای قاضیان را در این سطور می‌توان یافت؟ «همه‌ی اقدامات خوانده» و «تمام همت آن» معطوف به ادعاهای فوق‌الذکر بوده است و هیچ رفتاری که خارج از این دایره باشد در نامه‌ی اعمال خوانده موجود نیست؟ و قاضی محترم تمام این موارد را در فاصله‌ی زمانی دوازدهم و سیزدهم اسفند ۹۹ (حد فاصل تنها جلسه‌ی دادرسی و زمان صدور رای) احراز کرده است؟ دادگاه همه‌ی اقدامات خوانده در سنوات اخیر و تمام همت آن در بلایای طبیعی را بررسی کرده و آموزش به یک کودک و امدادرسانی به یک زلزله‌زده را نیز نیافته است که چنین بی‌پروا قلم می‌زند؟ این رای دادگاه حقوقی است یا کیفرخواست مدعی‌العموم یا سخنان خشمگینی کف بر لب آورده؟

🔸۲- دادگاه بعضا در مقام انشای رای فراموش کرده است که خوانده شخصیت حقوقی جمعیت امام علی (ع) است و اصل استقلال شخصیت حقوقی را بالکل نادیده گرفته است.  مثلا در بند ۵ رای، ادعاهایی از ارتکاب جرایم مختلف مطرح کرده و سپس مدعی شده است «امکان بیان و شرح این موارد در این حکم نیست» و «مستندات آن در پرونده مضبوط است». این در حالی است که اگر مرتکب این جرایم شخص حقوقی جمعیت امام علی (ع) است، باید آن را در رسانه‌ها و تریبون‌های رسمی خود مرتکب شده باشد که برای عموم مردم قابل مشاهده است و شخص حقوقی قادر به ارتکاب این رفتارها در خفا نیست. همچنین در بند ششم، ادعایی علیه آقای میمندی‌نژاد مطرح شده است که فارغ از بحث اثبات آن و این‌که ادله‌ی دادگاه کجاست، ارتباطی با شخص حقوقی جمعیت امام علی (ع) ندارد.

📌لطفا ادامه مطلب را از طریق INSTANT VIEW مطالعه فرمایید.

#اتهامات
#جمعیت_امام_علی

🆔 @Shariati40

🆔 @imamalisociety

🔷🔸کانال تحلیلی اکنون ما و شریعتی ، با توجه به رویداد های رخ داده در رابطه با جمعیت امام علی ، بر آن است که سلسله یادداشت ها و مصاحبه ها یی را در این رابطه در میان خوانندگان قرار دهد تا نقش نهاد مدنی در جامعه و بخصوص اثر گذاری جمعیت امام علی بر طبقات محروم جامعه را مورد بررسی قرار دهد.
_____________________

🔷👈 سعید مدنی: انحلال جمعیت امام علی (ع)، انحلال جامعه مدنی است

🔸 خبر صدور حکم انحلال جمعیت امام علی بر مبنای دادخواست وزارت کشور دولت حسن روحانی در روزهای اخیر در صدر خبرهای حوزه اجتماعی بوده است. سعید مدنی جامعه‌شناس و فعال اجتماعی از پیامدهای چنین رویه‌ای گفته است.

🔹 سعید مدنی تعبیری از انحلال جمعیت امام علی هم دارد و به صراحت می‌گوید: «انحلال جمعیت امام علی را می‌توان به مثابه تلاش برای انحلال جامعه مدنی ایران دانست. محاکمه جمعیت امام علی را می‌توان به مثابه محاکمه جامعه مدنی ایران دانست. در این صورت فارغ از اینکه مسئولیت از عهده سازمان‌های مدنی به دلیل این رویکرد غلط و نادرست و مغایر با حقوق بشر ساقط می‌شود، پیامد این نوع برخورد‌ها این است که سازمان‌های جامعه مدنی سرخورده از این رفتار‌های نادرست، ناچار می‌شوند که خدمات خود را کاهش دهند و پیامد و آثار این وضعیت فشار بیشتر به گروه‌های نابرخوردار و فقیر است».

🔹 سعید مدنی به این نکته اشاره می‌کند که دولت‌ها شکل دهنده جامعه مدنی نیستند و دولت‌ها و سیستم‌های حمکرانی می‌توانند راه را برای فعالیت‌های سازمان‌های مدنی هموار کنند یا مانع آن شوند. او در این باره می‌گوید: «فعالیت مدنی مبتنی بر اخلاق مدنی است. هسته اصلی اخلاق مدنی پذیرش تقدم خیر عمومی بر منافع فردی است. فعالانی که در سازمان‌های جامعه مدنی مثل جمعیت امام علی فعالیت می‌کنند در واقع برای خیر عمومی از منفعت خود گذشتند. داوطلبان جمعیت امام علی می‌توانستند مانند باقی افراد جامعه خود را درگیر کمک رسانی به کودکان کار یا کمک رسانی به سیل زدگان بهار ۹۸ نکنند. می‌توانستند خود را درگیر کمک رسانی در دوره کرونا نکنند و در گوشه‌ای امن بمانند و خود را درگیر این شرایط دشوار نکنند. به این اعتبار این اخلاق مدنی روح یک جامعه را تشکیل می‌دهد و موکول به تایید و تصویب و انحلال دولت یا سیستم حکمرانی نیست. به نظر من جامعه مدنی قدرتمندتر از آن است که در برابر فشار‌های سخت این روز‌ها سر خم کند. در بدترین شرایط هم جامعه مدنی رشد می‌کند و طبیعی است که این فعالیت‌ها وقتی در حوزه رسمی محدود شوند در حوزه‌های غیر رسمی ادامه پیدا خواهد کرد».

#انحلال
#جامعه_مدنی
#جمعیت_امام_علی
🆔 @didarnews1

🆔 @Shariati40

📌ادامه مطلب در INSTANT VIEW ...👇

🔷🔆زنان در چشم و دل شریعتی

🖋سوسن شریعتی

📌ماهنامه ایران فردا
🔸تیر ۱۳۹۵

🔆زن اجتماعیِ شریعتی طی این سال‌ها متهم شد به «گونی‌پوشی» (تعبیر اکبر گنجی در باره زنان در نگاه شریعتی)، زن مسلمانش متهم شد به پیاده‌نظامی برای لشکرِ مردان (نقد فمینیست‌ها به شریعتی) و زن کویری‌اش به اثیری بودن، خیالی و غیر قابل دسترس! قابل ذکر اینکه حتی حضرت فاطمه شریعتی نیز متهم به این است که تاریخیت ندارد و ساخته ذهن او است. زنِ گونی‌پوشِ پشت به کلیشه‌هایِ زنانه و فاقدِ تشخصاتِ منصوب ِمحبوبه وار کجا و مادام دولاشاپلِ “استقبال در فرودگاه اورلی” کجا! یکی برای دیگری، یکی برای خودش؟ تنش بر سر دو الگوی زنانه است یا یک الگو است اما در دو نسبت: با دیگری (حوزه خصوصی)، با دیگران (عرصه عمومی).

🖇مطالعه کامل متن در لینک زیر

https://drshariati.org/?p=7239

#زنان
#هشت_مارس
#شریعتی_مسئله_زنان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی


🆔 @Shariati_SCF

🔷🔆شریعتی زنان را به آزادی و رهایی دعوت کرد

🖋پروین بختیارنژاد

📌منبع: سایت مدرسه فمینیستی

🔹تاریخ: ۱۳۹۰


🔆شریعتی گفتگوهای بسیار جدی با زنان را آغاز کرده بود بی هیچ تعارف و لای زرورق پیچیدنی وضیعت زنان را به عنوان یک متفکر و یک جامعه شناس گفت و نوشت و بی پرده با آنان به گفتگو نشست و در این گفتگوهای مکرر که تا آخرین روزهای زندگی شریعتی به طول  کشید زنان را  بر علیه هر آنچه که اصرار بر ندانستن و نخواندن و نفهمیدن  داشت به عصیان فرا خواند .

#زنان
#هشت_مارس
#شریعتی_مسئله_زنان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🖇مطالعه کامل متن در لینک زیر

https://drshariati.org/?p=3036

🆔 @Shariati_SCF

🔷🔆علی شریعتی:

🔆یک بحث اساسی و مهم که معمولاً در ذهن همه‌ی ما مخلوط می‌شود، تفکیک دو مسأله‌ی دور از هم است: تفکیک سنت از مذهب. این دو (سنت و مذهب) در طول تاریخ با هم مخلوط می‌شوند و مجموعه‌ای از عقاید و سلیقه‌ها، رفتار و احساسات و روابط اجتماعی و حقوقی را می‌سازند که مجموعاً برای یک جامعه مقدس شمرده می‌شود. حقوق اسلامی، ارزش‌های اسلامی، دستور‌های اسلامی، قوانین اسلامی در هر موردی - اقتصاد، اجتماع، زن، مرد، خانواده، همه چیز و حتی نظام اجتماعی این ارزش‌ها، این ماده‌ها- با ماده‌های سنتی که داخل جامعه‌ی بومی در طول تاریخ ساخته می‌شود و تولید داخلی جامعه است (و به اسلام مربوط نیست، سنت قومی است، سنت کهنه‌ی تاریخی است)، در طول تاریخ، این دو ماده با هم مخلوط می‌شوند و مجموعاً تعصب، حمایت از این آمیخته را در جامعه به وجود می‌آورد و روشنفکر ما که با ماده‌های انحرافی، سنتی مواجه است و می‌خواهد خودش را از آن نجات بدهد، با مجموعه‌ی آمیخته‌ی سنت و مذهب مبارزه می‌کند تا خودش را از هر دو نجات دهد. این است که هم کسانی که دفاع می‌کنند از سنت‌های کهنه به جای مذهب دفاع می‌کنند و هم کسانی که با سنت‌های کهنه مبارزه می‌کنند، در همان حال با ارزش‌های متعالی و زنده‌ی اسلامی هم مبارزه می‌کنند. طرفین، نه روشنفکر مترقی مدرن و نه قدیمی مذهبی سنت‌گرا، هیچ کدام نمی‌توانند مذهب را از سنت تشخیص دهند."

📌م.آ. ۲۱-ص ۲۱۶

#زنان
#هشت_مارس
#شریعتی_مسئله_زنان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF

🔷🔆زن خودسالار، الگوی شریعتی برای زنان؛ گفت وگوی شفقنا با حسن محدثی گیلوایی

📌منبع: شفقنا

🔹تاریخ: ۲۸ خرداد ۱۳۹۵



🔆شریعتی تلاش می کند برای زن خودسالار از طریق بازسازی خاص خودش از شخصیت و زندگی فاطمه (کوچک ترین دختر پیامبر) نمونه ای دینی معرفی کند. از نظر او زنانی چون فاطمه و دخترش زینب زنانی خودسالار اند. به خصوص اسم کتاب اش «فاطمه، فاطمه است» دقیقاً بر خودسالاری فاطمه تأکید می کند. در آخر کتاب وقتی می گوید بزرگی فاطمه به خاطر نسبت او با محمد (ص)، و حسن و حسین نیست که او را فاطمه کرده است بل که فاطمه به خاطر ویژگی هایی که خود دارد بزرگ است، دقیقاً اشاره به همین موضوع دارد. تعابیر او در این مورد یگانه و بی هم تا و بسیار تأثیرگذار است.

📌مطالعه کامل متن در لینک زیر

https://drshariati.org/?p=7073

#زنان
#هشت_مارس
#شریعتی_مسئله_زنان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF

🔷🔆علی شریعتی:


🔆وقتی مذهبی‌های یک قوم و یک جامعه، آنان که با مذهب آشنایند و بدان معتقد، نتوانند مذهب را از سنت‌های بومی و قومی تفکیک کنند، می‌توان از جوان‌های روشنفکر مدرن انتظار داشت که وقتی می‌خواهند با کهنگی مبارزه کنند، مذهب را از نظام‌های اجتماعی کهنه‌شان تفکیک کنند؟ و اگر مجامع آگاه مذهبی در یک کشور اسلامی، شخصیت‌های علمی، آشنایان به اسلام و حقایق اسلامی این کار را نکنند چه کسی باید بکند؟ چه قدرتی؟ چه مؤسسه‌ای؟ چه جایی؟

📌 م.آ.۲۱-ص۲۱۹

#زنان
#هشت_مارس
#شریعتی_مسئله_زنان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF

🔷🔆شريعتی مشوق زنان برای مقابله با جبر است

🔸گفت‌و‌گوي «مردم‌سالاري» با احسان شريعتي پيرامون مقام زن در نگاه دکتر علي شريعتي

📌منبع: روزنامه مردم‌سالاری
🔹تاریخ: ۲۹ خرداد ۱۳۹۵
🔆اصولاً مي‌توان گفت که نگاه شريعتي به مسئله زنان و زن در آثار و در زندگي شريعتي نيز براي مخاطبانش به‌صراحت و درستي روشن نيست، تبيين نشده و مغفول مانده است. براي ترسيم دقيق اين موضوع لازم است که به همه آثار سه‌گانه شريعتي با دقت بيشتري نظر افکنده شود: از خلال تحليلش از تاريخ اسلام و تشيع، از لابه‌لاي «گفت‌وگوهاي‌ تنهايي»اش و نيز نگاهي که به امر اجتماعي و سياسي دارد. چه وقتي‌که دارد از زنان اروپايي سخن مي‌گويد که مدام در پژوهش دانش در کتابخانه‌ها عمر خود را مي‌گذارند، يا از خانمي‌ يهودي‌ که به فلسطيني‌ها کمک مي‌کند، چه هنگامي ‌که با اشاره به مبارزات الجزاير، از امثال جميله بوپاشا نام مي‌برد و يا «قصه حسن و محبوبه» را روايت مي‌کند (تيپي که خود موجب سر برآوردنشان شد)، و چه زناني که در «کويريات» مخاطب اويند.
📌مطالعه کامل متن در لینک زیر
https://drshariati.org/?p=7058

#زنان
#شریعتی_مسئله_زنان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF

🔷🔸کانال تحلیلی اکنون ما و شریعتی ، با توجه به رویداد های رخ داده در رابطه با جمعیت امام علی ، بر آن است که سلسله یادداشت ها و مصاحبه ها یی را در این رابطه در میان خوانندگان قرار دهد تا نقش نهاد مدنی در جامعه و بخصوص اثر گذاری جمعیت امام علی بر طبقات محروم جامعه را مورد بررسی قرار دهد.
_________________



🔷💢 ادبار تدبیر و امید
در روز عید مبعث

🖋احسان شریعتی

🔸‌درخواست «انحلال» جمعیت دانشجویی امام علی توسط وزارت کشور دولت «تدبیر و امید»، هرچند مثل خبر یک «اعدام» تکان‌دهنده بود، دست‌کم دو خدمت کرد:

🔹نخست، معنای «تدبیر» را در نزد دولت‌های «کارگزار» به‌روشنی تعریف کرد و مصداق آن‌را به نمایش گذاشت. منظور از تدبیر در اینجا همان تمهید اجماع و آشتی و مماشات‌ میان حاکمان و مدیران در برابر جامعه‌ و فعالین اجتماعی و مدنی است. در غیراین‌صورت، حکمت جلوگیری ازنضج و قوام‌یابی و منع شکل‌گیری فعالیت‌ها و تلاش‌های مدنی و صنفی، اعم از مددکاری اجتماعی، دفاع از محیط‌زیست، حقوق بشر، حقوق کارگران، اقلیت‌های مذهبی و قومی، زنان، و..، چه می‌تواند باشد و چرا «تدبیر برادران برخلاف تقدیر رحمان» رقم می‌خورد؟

🔸این میزان از حساسیت نسبت به رشد و گسترش یک نهاد مدنی مستقل البته نشانگر درستی و موفقیت چنین خط‌مشی و روش کار اجتماعی است که در مرحله‌ای از رشد با سد انسداد و ایست استبداد مواجه می‌شود. و از آنجا که این رخداد مکرر و مزمن از سوی دیگر نشان می‌دهد که هرگونه فعالیت اجتماعی غیرسیاسی، اعم از فرهنگی، حقوقی، اقتصادی، و حتی انساندوستانه و خیریه‌ای هم می‌تواند در معرض این تهدید و تدبیرهای سیاسی-امنیتی قرار گیرد، فرقی نمی‌کند که در کدام عرصه فعّال هستید. در همه حال با کار شما برخورد سیاسی می‌شود!
خدمت بزرگ‌تر دیگر اما، نقطه‌ی پایان گذاردن بر «امید»های واهی است. درست به‌همان معنا که فیلسوفان وجودی زمانی می‌گفتند که «نومید شو!» تا به امکانات واقعی خود تکیه کنی. برخی از جوانان زیادامیدوار نسبت به توفیق اصلاحات و آن بخش از اقشار مردم که در انتخابات‌های قبلی به نامزدان این جبهه رأی داده‌اند، ممکن است از این پس با مشاهده‌ی این اوضاع و این‌گونه مواضع‌ «مدیرومدبرانه»، آن‌هم درآستانه‌ی انتخابات آتی مجریه، از اصلاحات حکومت‌محور نومید شوند و پیام این‌گونه اقدام‌ها را بی‌فایده یافتن بازی مشارکت در انتخاب میان «بد و بدتر» تلقی کنند. روش و مشی‌ای که برغم کسب دستآوردهایی تاکنون در مجموع ناکام مانده و به تغییروتحول مورد‌نظر مردم و مصلحان، یعنی تغییرات اساسی و ساختاری، نیانجامیده است و از این‌رو می‌بایست از این پس شیوه‌ی دیگر و سومی میان دوگانه‌ی اصلاح و انقلاب، به معنی رایج کلمات، را برگزید.
امروز، در عید مبعث، می‌بایست و می‌شایست که به این راه سوم («بعثت»، خودبرانگیختگی بنیادین اصلاحی-انقلابی) بیشتر اندیشید که همان کار آگاهیبخش ریشه‌ای بینشی-منشی است و از دیگرسو، مقاومت خشونت‌پرهیز مدنی، با طرح مطالبات مشخص و ممکن الوصول برای بن‌بست‌شکنی و یافتن راه برون‌رفتی از بحران‌های تودرتوی پیش‌رو در جامعه، و البته پیگیری این مهم، نه تکرار کلام‌های بارها شنیده‌شده و نه تجربه‌های ناکام گذشته، که ابتکار و خلاقیتی دیگر می‌طلبد.


#انحلال
#اعدام
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#تدبیر_امید
#احسان_شریعتی
#یادداشت_اختصاصی

🆔 @Shariati40

🔷🔸زهرا رحیمی مدیر عامل جمعیت امام علی : هرکسی که این دادنامه را می خواند به این نتیجه می رسد که خیلی هم داد در آن نیست.


🔷💢گفتگوی اختصاصی کانال تحلیلی اکنون ، ما وشریعتی با زهرا رحیمی مدیر عامل جعمیت امام علی در رابطه با حکم دادگاه و مشکلات به وجود آمده در رابطه با بزرگترین نهاد مدنی کشور که بخش هایی از این گفتگو به شرح زیر است :


🔆جمعیت در حقیقت بازخوانی دین هست همان چیزی که بسیاری از آیات قرآنی و بسیاری از سیره نبوی وامامان ما بر آن مهر تایید زده اند یعنی در کنار مردم پارینه پوش بودن و صحبت از عدالت کردن، اگر این را مبنا قرار دهیم برای اینکه مردگی آیین ها را با دمیدن روحی که جامعه امروز به آن نیاز دارد زنده کند و این زنده کردن به آنها کارکرد ببخشد و با این کارکرد بخشیدن دوباره دین را به درون اجتماع ما بیاورد و با آوردن دین به درون اجتماع، دوباره اخلاق در جامعه بازخوانی کند و زنده کند. اخلاقی که به دلیل فراموشی دین دارد به فراموشی سپرده می شود. در حقیقت این تضاد منافع را ما داریم با افرادی که علی (ع) را به جای اینکه به عنوان مظهر عدالت، مظهر رسیدگی به کودکان، مظهر مبارزه مبارزه با فقر در جامعه مطرح کنند، علی (ع) را به عنوان یک دکان و دستک می خواهند که پشتش قایم شوند و به آن کارهایی که نتیجه اش در جامعه ما شده این همه اختلاف و بی عدالتی برسند و بنابراین آیین های جمعیت از نظر ما دقیقا آن چیزی است که دین به آن اشاره می کند.

🔆مهم ترین رکن تفاوت این است که جمعیت خودش را هیچ وقت بصورت خیریه ندیده است. اگر بخواهیم با بیان خود دکتر شریعتی صحبت کنیم، شریعتی کار را به دو قسمت تقسیم می کند یکی حسنات هست یعنی کارهای خوب دم دستی که انجام می دهیم، مثلا نان دهی. دیگری صالحات یعنی کارهای ریشه ای و ماندگار است. در حسنات شما ماهی می دهی ولی در صالحات شما اولا ماهیگیری یاد می دهی ثانیا سوال می کنی چرا به تعداد همه ماهی وجود ندارد یا اینکه چرا یک نفر ماهی زیاد دارد یکی کم ماهی دارد، چرا یک نفر همه ماهی ها را برداشته و به دیگران چیزی نرسیده. این سوال هم یک سوال ریشه ای است که برای از بین بردن ریشه های یک مساله مهم است. این سوال کردن اساس کار جمعیت است که خیلی هم مورد اقبال واقع نشده و یکی از مسائلی است که به طور آشکار در دادنامه به آن اشاره شده بحث سیاه نمایی و صحبت درباره معضلات است که فکر می کنم این جزو پررنگ ترین مواردی است که نسبت به جمعیت حساسیت ایجاد شده.

🔆 بحث تشکل های اجتماعی و نهادهای مدنی در جامعه ما یک بحث جوانی است و هنوز حتی برای کسانی که شعارش را می دهند، ماهیت این نهادها، وظایفشان، دایره فعالیتشان و اینکه مطالبه گری با نهاد مدنی گره خورده، جانیافتاده است. شما نمی توانید نهاد مدنی داشته باشید به آن بگویید مطالبه گری نکن و فقط خدمات رسانی کن. شما نمی توانید نهاد مدنی داشته باشید به آن بگویید من تو را به دنیا آورده ام و هر وقت هم بخوام از دنیا می برم. چنین گفتمانی با اصول جامعه مدنی در تضاد است. و باید دو نکته را هم اضافه کنم. یکی قیم مآب بودن این ساختار و دیگری منتی که بر سر تشکل هایی که به آن ها مجوز داده می شود گذاشته می شود. شما اگر به کسی یا جایی وابسته نباشید سال ها باید بدوید تا یک مجوز بگیرید و وقتی مجوز گرفتید مثل این است که به گنج رسیدید انقدر که سختی کشیدید و از هفت خوان گذشته‌اید و فکر می کنید برا ی حفظ چیزی که که به سختی بدست آوردید چه کاری باید انجام دهید

🔆امام موسی صدر هم مسلمانی بود که دین عملی را در همان کنار فقرا بودن و کنار محرومان بودن میدانست بدون چشم داشتن به اینکه چه کسی شیعه است، چه کسی سنی است، چه کسی مسیحی است، این همان مرام علی (ع) است که می فرمایند:"نانش دهید و از دینش مپرسید." متاسفانه یکی از مواردی که در دادنامه به عنوان جرم مطرح شده این است که شما حق داشتید به کودکان افغانستان کمک برسانید ولی حق نداشتید به کودکان پاکستان کمک برسانید.

📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.


#انحلال
#امید
#جمعیت_امام_علی
#حفظ_نهاد_مدنی
#زهرا_رحیمی
#گفتگوی_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

https://bit.ly/2OKLbEJ

🔷🔸کانال تحلیلی اکنون ما و شریعتی ، با توجه به رویداد های رخ داده در رابطه با جمعیت امام علی ، بر آن است که سلسله یادداشت ها و مصاحبه ها یی را در این رابطه در میان خوانندگان قرار دهد تا نقش نهاد مدنی در جامعه و بخصوص اثر گذاری جمعیت امام علی بر طبقات اجتماعی جامعه را مورد بررسی قرار دهد.
_____________


🔷💢معمای جمعیت امام علی

🔸مشکل سازمان های مردم نهاد (سمن) در ایران


🖋محمد هادی هادی زادۀ یزدی

🔸در تعریف سازمان های مردم نهاد (سَمَن) ها، یا NGO ها (Non Governmental Organizations) می بینیم که در کلی ترین معنای خود، به سازمان هایی اشاره دارند که مستقیماً بخشی از ساختار دولت محسوب نمی شوند اما نقش بسیار مهمی به عنوان واسطۀ بین فرد فرد مردم و قوای حاکم و حتی خود جامعه ایفا می کنند. بسیاری از سازمان های مردم نهاد، غیر انتفاعی و مسقل از دولت هستند و بودجۀ آنها از راه کمک های مردمی و در مواردی نیز با کمک سازمان های دولتی، دولت یا ترکیبی از این ها و در قالب پروژه های مشترک تأمین می شود.
در اکثر کشورهای جهان، روابط بین دولت و سمن ها بسیار حسنه است و در صورت رعایت مقررات و شفافیت فعالیت ها، اصطکاکی بین آنها و دولت ها دیده نمی شود. با این همه، شاید ایران در ردیف معدود کشورهایی باشد که همواره با یک عینک بدبینی و سوء ظن به سمن ها نگاه کرده و غالباً با اِعمال فشار، تغییراتی را در اساسنامه های آنها به وجود می آورد تا فعالیت های آنها را زیر نظر داشته باشد. رسیدگی به صلاحیت اداره کنندگان اینگونه نهادها نیز از توجه به سلامت اخلاقی و مالی، و رعایت اساسنامۀ مصوب فرا تر رفته و جنبه های سیاسی را نیز در بر می گیرد. البته موارد تبعیض مثبت (رانت) برای "شبه سمن" های نیمه دولتی نیز بسیار دیده می شود. خلافکاری های اینگونه نهادها با "بزرگ منشی" های اظهر من الشمس به دیدۀ اغماض نگریسته می شوند.

🔹برخورد ارگانهای "امنیتی موازی" با فعالان محیط زیست در سال 1396، و با جمعیت امام علی در تابستان سال جاری، از بسیاری جهات شبیه یکدیگر بودند، با این تفاوت که در برخورد با اولی شاید قوۀ مجریه برداشتش مخالف با مدعیان بود، اما در دومی، وزارت کشور نیز به کمک آمده، و قوۀ قضائیه نیز با سرعت، و حتی پیش از تکمیل مرحلۀ ارائۀ مستندات دفاع از سوی وکلای مدافع، با شکایت دولت فرمان انحلال این جمعیت خیریه را صادر کرده است! وزارت کشور مدعی است که بر اساس "گزارشات مردمی و نظرات مراجع نظارتی مسؤول" این جمعیت "دچار انحراف از اساسنامه در فعالیت ها و عملکردهای خود شده است". همه کم و بیش می دانیم که "مراجع نظارتی مسؤول" نهادهایی "نا سَمَنی" هستند که نه یارای خدمت درست به نیازمندان را دارند، و نه چشم دیدن نهادهای مردمی موفق را.
با آنچه که تا کنون به اطلاع عموم رسیده است، به نظر می رسد که برخورد تخریبی با جمعیت امام علی دو علت بیشتر ندارد:

🔸1)  حذف "رقبای سرفراز" نهادهای "شبه سمن" که با بودجه های کلان دولتی، در مقایسه با "سمن" های واقعی کاری در خور تمجید انجام نمی دهند و حرفی برای گفتن ندارند،
2)  در آمیختن مسایل ایدئولوژیک و متهم کردن "جمعیت" به شستشوی مغزی افراد در زمینه های تبلیغاتی، با چاشنی تهدید امنیت ملی و توهین به رهبری.

🔹امید است دولت آقای دکتر حسن روحانی در آخرین ماه های دوران مسؤولیتش اجازه ندهد برگی دیگر بر کار نامۀ ناموفق دولت اضافه شود، و با گرفتن اختیار از وزارت کشور، راه را بر فرجام خواهی و ابطال رأی دادگاه بدوی هموار کند.
 
#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محمد_هادی_هادیزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40
 

🔷🔆آرزونامه ای برای جمعیت امام علی

🖋حمید رضا همت آبادی


به نام خدای مهربان و عادل

به حضور قاضی محترم شعبه ای که شماره اش را نمی دانم
موضوع: اظهار شهادت درباره «جمعیت امام علی (ع)»

🔸رجاء واثق دارم، که به عنوان شاهد، به دادگاه خوانده شوم تا از لحن کلام و سوز گفتار، صداقتم را دریابید.
شهادت می‌دهم که:
در سال های پیشین، در هنگامه ای که آموزش و پرورش از پذیرش کودکان بی شناسنامه عاجز شده بود و اجازه ثبت نامِ آنان را نداشت‌؛ گفتگو و رایزنی هم به جایی نرسیده بود، که با نام «جمعیت امام علی (ع)» آشنا شدم..
در مشهدِ ما، آنان دو سرپناه ساخته بودند - به عنوان مدرسه - تا پناهگاه این بچه های رانده شده از تحصیل باشد.

🔹شهادت می‌دهم که به اتفاق استاد حسین افشین منش، نویسنده و متخصص تعلیم و تربیت، به دیدن یکی از این مدارس رفته ام. لطفا نام استاد افشین منش را، از باب محکم کاری، به این شهادت نامه اضافه فرمایید.

🔸مشتاق بودیم و زودتر از موعد به مدرسه رسیدیم. بزودی فهمیدیم که در این احساس، تنها نیستیم و بچه‌ها هم، پشتِ درِ ناگشوده، در اشتیاقند - باکیف و لباس هایی نو نوارتر از آن چه انتظار داشتیم. حالا می‌گویم: مدرسه! شباهتی به ساختمان مدارس دولتی که نداشت. بلکه خانه‌ای کهنه و بزرگ تر از خانه های حقیر محله، که اجاره کرده بودند.

🔹معلم های مدرسه هم یک به یک از راه رسیدند. دختران و پسرانی جوان، که بچه ها «خاله» و «عمو» صدای شان می‌کردند.
در سال های معلمی چنین بچه هایی مشتاق، کم تر دیده بودم. راز این اشتیاق را بزودی دریافتم؛ مدرسه آنان را پذیرفته بود. پناه‌شان داده بود.
آقای قاضی! شما باید شش ساله باشید و به مدرسه راه تان نداده باشند و در کنار رنج فقر و نداری، هر روز مدرسه رفتن بچه های همسایه را دیده باشید تا از اشتیاق آنان سردرآورید.

🔸«خاله» و «عمو»یی، بچه ها را به حیاط محقر بردند و بازی پر جنب و جوشی را آغاز کردند.
خانم مدیر جوان توضیح می‌داد که ناچارند، تا حد ممکن، انرژی بچه ها را تخلیه کنند و من شاهد کار سخت آنان برای سرگرم و شاد نگه داشتن بچه‌ها بودم.

🔸جناب قاضی!
استاد افشین منش، در ارتباط برقرار کردن با بچه ها استاد است، با آنان گفتگو می‌کرد. گاهی هم به «خاله» و «عمو»ها نکته‌ای تربیتی می‌گفت. اما من تنها شاهد بودم و امروز هم آماده هستم تا در دادگاه شهادت بدهم که چه ماجراهایی را دیده‌ام:
کودکی که چهار - پنج ساله می‌نمود، اما هشت سالی داشت و با فریاد می‌خواست سرش را به دیوار بکوبد‌‌‌‌‌‌‌؛ چون قصد استعمال «ناس» داشت و «خاله» مانعش شده بود. و «خاله»ی جوان چه مهارتی داشت در کنترل اوضاعی چنین بحرانی!
سرِ کلاسی، از آرزوی بچه ها پرسیدم. پسرکی که شش ساله می‌نمود، بی درنگ گفت: شناسنامه آقا!
پسر دیگری پیراهنش را درآورده بود تا برای تفاخر تنش را نشان دهد. سرتاسرش بدنش پر بود از چیزی شبیه به زخم چاقو. می‌پرسم چه شده، پسرک به جای پاسخ می‌خندد. خوشحالم که توضیح نداد از تحمل‌ام بیرون بود.

🔹وقت چاشتِ بچه‌ها، لقمه‌ای نان و پنیر و سبزی را مهمان شان شدیم. لقمه‌ای به دست، بین بچه ها، می‌گشتم و سق می‌زدم، دخترکی به سویم آمد که سرِکلاس، از آرزویش برای معلمی گفته بود و من تشویقش کرده بودم. به امید آن که جهان تا آن زمان مهربان تر شده باشد. جثه‌اش کوچک بود خیلی کوچک تر از سن و سالش. لقمه اش را نصف کرد وخندان و شرمگین نصفه اش را تعارفم کرد.
گفتم: خورده ام دختر جان!
دوباره خندید و گفت: اما آقا شما چاقید!
هنوز هم این خاطره گریه‌ام می‌اندازد.
آقای قاضی! خواستم شهادت نامه‌ای بنویسم اما اجازه دهید آرزونامه شود. آرزو می‌کنم دخترک تصمیمش را عوض کند، از هزار و یک مانع بگذرد و قاضی یا رئیس جمهور شود. او چه خوب می‌دانست آدم های چاق با یک ساندویچ کوچک سیر نمی‌شوند.
باقی سلامت شما

#نهاد_مدنی
#خانه_ایرانی
#جمعیت_امام_علی
#اکنون_ما_شریعتی
#حمید_رضا_همت_آبادی
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

🔷🔸«دولت توانا، جامعه قدرتمند می خواهد»

💢به بهانه برخوردهای سلبی حاکمیت با جمعیت امام علی

🖋آذر منصوری

🔹وجود نهادهای مدنی در کنار ارکان دیگر جامعه مدنی از الزامات اصلی جامعه قدرتمند است. جامعه قدرتمند از نگاه من ، جامعه ای ایست پرسشگر، مطالبه گر، مشارکت جو و مسئولیت شناس و آگاه که می داند، بدون ایفای مجموعه ای از مسئولیت های اجتماعی و شهروندی، تحقق خیر همگانی و توسعه همه جانبه، متوازن، پایدار و درونزا دور از دسترس و ناممکن است.

🔸در واقع در پرتو وجود جامعه قدرتمند است که می توان امیدوار بود، دولت توانا هم دست یافتنی خواهد بود. چرا که هم دولت توانا و جامعه قدرتمند در تلازم جدی با یکدیگرند.
در مقابل، فقدان این دو می تواند نماد و نشانی از حکومت های اقتدار گرا و توتالیتر باشد.
حکومت های توانا نه تنها زمینه لازم برای بسط و گسترش جامعه مدنی قدرتمند را فراهم می کنند، بلکه از این ظرفیت برای بهبودخواهی، اصلاح شیوه های حکمرانی ،تحقق خیر همگانی و از همه مهم تر شکل گیری دولت_ملت استفاده می کنند.
با این مقدمه ، نهادهای مدنی فرصت تلقی می شوند و نه تهدید.

🔹با این رویکرد نگاه امنیتی از فعالان و داوطلبان مدنی از دستور کار دولت ها کنار گذاشته می شود و رویکردهای ایجابی جای خود را به رویکرد های سلبی در مواجهه با فعالان و نهادهای مدنی می دهند.

🔸با فعالیت های جمعیت امام علی (ع) در بحران هایی از نوع زلزله و امدادرسانی به گروههای در معرض آسیب آشنا شدم. این جمعیت در بحران کرونا نیز در شرایطی که همه ما در قرنطینه بودیم، به حاشبه شهرها رفت و به کودکان کار آموزش مراقبت از خود داد و لوازم بهداشتی مورد نیاز را بین آنها توزیع کرد.
در زلزله کرمانشاه از نزدیک شاهد فعالیت های گسترده این جمعیت در مناطق آسیب دیده این استان بودم.

🔹در سیل و حوادث غیر مترقبه یکی از پیشگامان فعالیت های داوطلبانه برای امداد رسانی به آسیب دیدگان بودند و شاید بتوان به جرات گفت که این تشکل از حیث حذب داوطلب و اعتماد شهروندان برای تجمیع کمک های داوطلبانه نیز پیشتاز بود.

🔸اگر نقدهایی به فعالیت این جمعیت وجود داشت، علی القاعده باید طی گفت و گوهایی حل و فصل می شد.
صدور حکم قضایی و نوع برخوردی که با این جمعیت شد، نشان از رویکرد سلبی به فعالیت های مشارکت جویانه و‌داوطلبانه است.
فرصتی که می توانست در تقویت جامعه قدرتمند و دولت توانا ایفای نقش کند، با غلبه نگاه امنیتی به محاق می رود.

🔹به عنوان کسی که سالهاست فعالیت مدنی و سیاسی می کند، یقین دارم این پایان راه نیست.
چرا که این تفکر ، باور و آگاهی در جامعه ایران است که جمعیت امام علی را بوجود آورد و با توقف فعالیت و یا تعطیلی کامل آن رویش های بیشتری را به دنبال خواهد داشت.
این حاکمیت است که در مواجهه با این ظرفیت های بالقوه و بالفعل ایران امروز دچار جاماندگی شده است.


#انحلال
#نهاد_مدنی
#امداد_رسانی
#جمعیت_امام_علی
#آذر_منصوری
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

🔷💢چرادر ایران امروز تشکل های مدنی تحدید
ویا لغو مجوز می شوند؟

🖋سیامک زند رضوی

🔹از منظر جامعه شناسی مردم مدار  که یکی از عرصه های جامعه شناسی  در کنار عرصه  های جامعه شناسی حرفه ای، سیاست گذار وانتقادی است .در ایران امروز، جامعه مدنی  با دو چالش اساسی مواجه است.

🔸چالش اول حاکمیت است.  مجموعه ساختار  قوای سه گانه و بخش های  بالا دستی یا موازی ، که  در ایران قسمت  های کلیدی آن اساسا غیر پاسخگو هستند و اجزاء آن  درطول چهل سال طوری طراحی وتکمیل شده ا ند که ساختارهای به درجه ای  انتخابی  آن  هم عملا ناکارآمد شده اند. درچنین  وضعیتی  است که جرم انگاری فعالیت های مدنی  پرسشگرانه، قابل فهم می شود و دستگاه های امنیتی چندگانه هم تلاش می کنند که  فعالیت های  جامعه مدنی در همه اشکال آن محدودتر و صدایش ضعیف تر شود .
 درچنین شرایطی، حتی پدیده هایی را که در میثاق های بین المللی و امضاء شده توسط دولت از اجزاء حقوق شهروندی شناخنه می شود مجرمانه تعریف می شود. از جمله استفاده از آزادی بیان که آن را با تبصره های گوناگون  تحدید وبا تفسیر قاضی  مجرمانه  تلقی می شود، در نتیجه فعالیت اجتماعی  در فضای عمومی از منظر شهروندان پرهزینه تلقی می شود.والدین فرزندان خودرا از ورود به عرصه عمومی واتجام فعالیت های داوطلبانه ومدنی منع می کنند.

 🔹چالش دیگری که  امروزه جامعه مدنی با آن روبرو است، سلطه بازار است که از نوع نیولیبرالیستی  آن است.در این نوع اقتصادبازار ،  ازیک طرف حاکمیت ، محدودیت ها راازپیش پای صاحبان سرمایه(دولتی،خصولتی وخصوصی) ،به اسم " کار آفرینی" برمی دارد.یعتی  قوانین  ناظر بر حفظ حقوق نیروی کار را  لغو ویا در عمل معلق می کند.و ازطرف دیگر دولت  به اسم واقعی کردن قیمت ها ،همه خدمات خود را پولی می کند.که سبب شده که همه آن  حداقل دستاوردهایی که نسل گذشته ( فروشندگان نیروی کار ومزد بگیران)  بدست آورده بودند: آموزش رایگان، بهداشت رایگان و یا شکل هایی از تامین اجتماعی و... به فنا برود.و عملا  اکثریت حتی برای تامین حداقل  های امرار معاش  ، به عرضه وتقاضای بازار سپرده شوند.
       این  در حالی است که به دلیل ممنوعیت انواع تشکل های مستقل شهروندی، فروشنده های نیروی کار نمی توانند برای افزایش مزدهایشان؛ یعنی تنها کالایی که برای فروش دارند کار متشکلی انجام دهند.درنتیجه دولت  خواسته وناخواسته ،دست در دست صاحبان سرمایه در بازار، قدرت خرید آنها را محدود نگه می دارد و با بازی کردن با قیمت ارز و... ، سبب می شود بخش های گوناگون حاکمیت که بخش بزرگی از ثروت عمومی خارج از خزانه، را دراختیار دارند، درکنار صاحبان  گوناگون سرمایه، به ضرر اکثریت جامعه منتفع  شوند.

🔹 که تورم دو رقمی درهمه این سال ها نمود  سلطه  حاکمیت و بازار بر جامعه مدنی است.
  وضعیت امروز حقوق شهروندی و تشکل های مردم نهاد، در حقیقت نمودی از یک سطح عمیق تر واقعیت اجتماعی است .آن ها ،نمودها و یا نمادهایی از وضعیت جنبش های اجتماعی هستند.

 🔸جنبش های اجتماعی بسیاری در  پنجاه سال اخیر در ایران فعال بوده اند. وبسته به شرایط ،تشکل های مرتبط با آنها  درعرصه عمومی شکل می گیرد ویا محو می شود.
این  جنبش ها عبارتند از: جنبش کارگری، جنبش برابری حقوقی زنان با مردان، جنبش حقوق کودکان، جنبش جوانان   (رسمیت  یابی انواع سبک زندگی) ، جنبش معلمان، جنبش  حقوق بازنشستگان، جنبش حفظ محیط زیست ،جنبش زبان مادری ،جنبش حاشیه نشینان و...

🔹این جنبش ها در حالی سازمان های مدنی خود را در سطوح و اشکال گوناگون برپا می کنند که در بستر شرایطی که نشان داده شددر طول چهل سال اخیر، قانون تاسیس سازمان های مردم نهاد و سازمان های اجتماع محور وجود نداشته است. آیین نامه هایی تدوین شده   نیز هرگز تبدیل به یک متن قانونی روشن وقابل دفاع نشده است.

🔸 برپایه تجربه های کشورهای گوناگون، این متن قانونی در چند عرصه باید روشن وبه آن محدود باشد.
 اول -چه فعالیتی را و چگونه انجام می دهند.
 دوم  -به لحاظ مالی شفاف باشند به طوری که دستگاه های نظارت مالی بتوانند آنها را  به خوبی دیدبانی کنند.
سوم  -گزارش های خود را شفاف ودوره ای به جامعه عرضه کنند.
چهارم -ساختار اداره و تصمیم گیری درآن ها متکی به شکل مجمع عمومی ویا در قالب  هیئت امناء روشن باشد.

🔹 درنبود قانون برپایه آیین نامه هایی ،در دهه های اخیر چندین دستگاه، بطور موازی ،مجوز تاسیس سازمان های مردم نهاد را صادرمی کنند از آن جمله، وزارت کشور، نیروی انتظامی، وزارت ورزش و جوانان وسازمان بهزیستی .

📌 ادامه مطالعه کامل این مقاله به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#سیامک_زند_رضوی
#مقاله_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40

https://bit.ly/38xXXgN

🔷💢جمعیت دانشجویی امام علی و آیه شریفه فمن یعمل مثقال ذره خیر یره

🖋تقی حق بین

🔸دلیل این همه فشار چیست؟ ، از دوم تیر ماه که شارمین میمندی نژاد را در خانه اش بازداشت کردند تا اسفند 99 که زمزمه انحلال آن توسط وزارت کشور بجریان افتاده است، جامعه دغدغه مند ما نمیداند که با "سمن"ی که در کل کشور بیشترین سهم را در همدردی و همراهی با ضعفا و محرومین و فقیران داشته است،به چه دلیلی باید چنین برخوردی بشود

🔹چرا ایرادات جمعیت امام علی را شفاف بیان نمیکنند تا همه مردم بدانند که این جمعیت کجای کارش اشتباه بوده که لایق انحلال باشد؟ و اگر نکته اشتباهی در رزومه کاری این جمعیت نیست چرا با شارمین میمندی نژاد چنان برخوردی میشود؟و برای انحلال ان دلیلی ارائه نمیشود، حتی اگر احیانا عدولی از اساسنامه صورت گرفته باشد ( در خبر های غیر رسمی چنین موضوعی را مطرح کرده اند)نمیشد با یک تذکر ساده بسنده کرد؟ این همه حسن و کارایی که نباید به بهانه های واهی نادیده گرفته شود. اگر اعتقادی به "فمن یعمل مثقال خیره یره" داشته باشیم اگر اراده ای استوار بر ساختن و تعامل میبود قطع به یقین حاکمیت راه را برای جمعیت امام علی باید هموارتر میکرد.

🔸 مگر نه اینکه ما برای "وصل کردن آمدیم" پس باید بدانیم که حدود 700 زن سرپرست خانواده و هزاران کودک و خانواده کم بضاعت وامدار کمکهای جمعیت امام علی هستند ، و اگر برای "فصل کردن آمدیم" که آن حدیث دیگریست.

🔹ما خود بعینه شاهد بودیم که در زمان سیل خوزستان با نصب و راه اندازی یک دستگاه تسویه آب و تانکری جهت 3 تا از روستا های خوزستان توسط کارگروه امداد پوران شریعت رضوی اهالی میگفتند که کارایی امداد پوران خیلی بیشتر از کارایی دولت برایشان بوده!!!

🔸حال مقایسه کنید کارایی جمعیت امام علی را با این حجم از خدمات به آموزش کودکان و بهبود کیفی زندگی خانواده های فقیر در مقایسه با دیگر "سمن" ها و "NGO" ها

🔹دولت و حاکمیت وقتی خود توانایی حل مشکلات مردم را ندارد و در هر برهه ای دست نیاز به مردم دراز میکند چرا باید یکی از بازوهای توانای مردمی را که کاری جز باز کردن گره از زندگی عده ای از هموطنانمان داشته و دارد را قطع کند؟

🔸انگار که کمک به مردم هم باید از فیلتر حاکمیت بگذرد و اگر کسی به کودکان کار و فقرا خدمتی بکند بدون گذر از فیلتر دولتی محکوم به انحلال است، آنهم بدون جرم و جنایت، راستی اگر جمعیت امام علی لایق انحلال هست این همه موسسه های قارچ گونه که پول و سرمایه مردم را به یغما بردند و به ریش همین مردم خندیدند لایق چه برخوردی بودند؟؟؟ همانا که عدل تعریف ساده ای دارد ، "قرار گرفتن هر چیزی سر جای خود"، اگر میبینیم هیچ چیز سرجای خودش نیست دلیلش همین نبود عدالت در جامعه است.

🔹کودکان "خانه های ایرانی" سراسر کشور چشم براه کمکهای جمعیت دانشجویی امام علی هستند ، نگذاریم "خانه های ایرانی" جمعیت امام علی سوت و کور شوند و بچه ها سرخورده از این ندانم کاری، هنوز کوچه گردان عاشق کارشان تمام نشده است.

#انحلال
#نهاد_مدنی
#امداد_رسانی
#خانه_ایرانی
#جمعیت_امام_علی
#تقی_حق_بین
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

🔷💢"امنیتی کردن جامعه، اخلاق همبستگی را از بین می برد"

🎙سارا شریعتی در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما و شریعتی :

🔆سیاست امنیتی علیه نهادهای مدنی و بطور کلی جامعه مدنی بخصوص در رابطه با اتفاقی که در مورد جمعیت امام علی افتاد در شرایط حاضر که جامعه ایران در بحران های تو درتو بسر می برد از دیدگاه شما چه دستاوردی خواهد داشت؟


🔹پیش تر در یادداشتی ، از " امنیت علیه همبستگی" صحبت کرده بودم. اینکه به نام امنیت ملی، همبستگی اجتماعی را هدف قرار دهید، بدین معناست که خطر، بیرونی است، خارج از ماست و در ضرورت دارد امنیت ملی را اساس سیاستگذاری خود قرار دهیم. با این حال، جامعه شناسان اغلب یادآوری می کنند که بر عکس، ما از درون است که تهدید می شویم. از درون، بدین معنا که مهمترین خطر نه در بیرون جامعه که در درون آنست . جامعه ی کل است که امروز در معرض بحران از هم گسیختگی است. نظام تعلقات و پیوندهای اجتماعی ما بیش از هر زمان شکننده شده است. نابرابری های رو به رشد اجتماعی، شکاف های عمیقی را در جامعه به وجود آورده است و هر تحلیل گر اجتماعی به شما خواهد گفت که در چنین بستری است که خشونت می تواند ایجاد شود و همچون یک آتش، تسری پیدا کرده و گسترش یابد. از این رو به جای ممنوعیت و انحلال این نوع فعالیتهای مدنی، می بایست به نیازهای اجتماعی که وجود آنها را ضروری و اجتناب ناپذیر می کند، پاسخ داد.
در این حال دیگر سیاست برجسته سازی خطر خارجی برای تحت شعاع قرار دادن مسائل ومشکلات داخلی، راه حل نخواهد بود. چه، امنیتی کردن جامعه، به معنای ایمن کردن آن نیست، تنها اخلاق همبستگی و پیوندهای اجتماعی را از بین می برد.

🔆انحلال جمعیت امام علی توسط نهاد های حاکمیتی چه پیامی به جامعه میدهد؟

🔹ممنوع کردن این نوع فعالیتهای اجتماعی و مدنی، که جمعیت امام علی از نمونه های شاخص آنست، عملا دو پیامد دارد: یا به انفعال، سرخوردگی، سیاست زدایی و فردگرایی منجر می شود، اینکه کاری نکنی تا در امان بمانی، یا بر عکس به رادیکالیزه شدن جریانات مدنی و تعمیق شکافها ی اجتماعی می انجامد و در هر دو حال، جامعه شکننده تر و آسیب پذیرتر خواهد شد.
گویی دیده نشدن، شرط بقای فعالیت های اجتماعی است. به چشم نیامدن برای موثر بودن. این خبر بدی است برای مطالعات اجتماعی. برای آنها که فهم جامعه را در دستور کار خود قرار داده اند و در عمل می بینند، گروهها و نهادهای اجتماعی می بایست خود را از انظار پنهان کنند، تا بتوانند موجودیت و یقا یابند. در حالی که حتی با همان منطق امنیتی، این فعالیت آشکار و مجازست که قابلیت نظارت و کنترل می یابد.

#انحلال
#امنیت_علیه_نهاد_مدنی
#اخلاق_همبستگی
#جمعیت_امام_علی
#سارا_شریعتی
#گفتگوی_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40