🖋علی طهماسبی پژوهشگر دینی در کانال تلگرامی خود نوشت:

🔹🔸یادم هست که گفته بودی استقلال و آزادی خواهیم داشت. به خاطر دارم که وعده‌ی عدالت و رشد مادی و معنوی داده بودی، فراموش نکرده‌ام که می گفتی زندان‌ها باید به موزه‌ها تبدیل شود؟ حالا که بیش از چهار دهه از آن شعارهای دلاویز گذشته می‌پرسم: کجا رفت آن وعده‌ها؟
از وعده‌های به ثمر نرسیده بگذریم، این بحران‌های تو در تو، این همه نفاق و رشوه‌خواری، فقر فرهنگی و تهی دستیِ اقتصادی، شکنجه و زندان و اعتیاد و نا امنی را چه می‌گویی؟ اندوه بزرگی است که بسیاری از جوانان و نخبه‌گان این سرزمین احساس بی‌وطنی می‌کنند.
کسی می گفت شاید ریشه‌ی این بحران‌ها و نابسامانی‌ها فهمی فرو بسته از شریعت و دین باشد، دیگری شهوت قدرت و اقتدارگرایی را سبب می‌شمارد. من بر این باورم که اگر آدمی اهل دروغ و پنهان کاری نباشد می‌تواند فهم خود را از شریعت و دین متصلب هم اصلاح کند، افسون قدرت طلبی را هم می‌تواند مهار کند.
پيش از شما ماجراها گذشته است، تاریخ را بخوانید، ببينيد سر انجام دروغ گویان چگونه بود.

#دیدگاه
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @tahmasbiali

🆔 @Shariati40

📌📌یادآوری

🔆🔆 برای اطلاع دوستان،
مراسم بزرگداشت سالگرد درگذشت زنده‌یاد دکتر پوران شریعت‌رضوی (شریعتی)، فردا جمعه، از ساعت ۱۰ تا ۱۲، در صحن شهدای دانشجوی امامزاده عبدالله شهر ری برگزار خواهد شد.


#یاد_پوران
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF

🔷🔸فرجام اشتباهات استراتژیک

📌گفتگوی احمد غلامی با احسان شریعتی

📌 روزنامه شرق، ۳ اسفند ۱۳۹۸

🔹🔸بخش هایی از این مصاحبه به شرح زیر می باشد:

🔸»... دورهٔ این شکل از اصلاح‌گری که از دهه ۷۰ تاکنون مطرح بوده به پایان خود رسیده است. هم به‌طور رسمی می‌شنویم که می‌گویند باید بساطش برچیده شود، یعنی هم حاکمیت و نظام می‌گوید و هم جامعه! همه خواستار تحولات ساختاری‌تر و آغاز دورانی جدیداند!...«

🔹 »... یکی از مشکلات ساختاری عمده در خود قانون اساسی وجود دارد که بین نهادهای انتصابی و انتخابی رقابت به وجود می‌آید و نهایتا انتصابی بر انتخابی می‌چربد و در نهایت، به‌قول دکتر شریعتی، "انتصخابی" می‌شود. چون نظارت استصوابی نظارت می کند و صلاحیت‌ها را طوری می‌چیند که قدرت از دست اقلیت خارج نشود .«

🔸»...موقعیت ایران ویژه است و از آغاز انقلاب نوعی دوگانگی با منشأیی بینشی به ساختار سیاسی منتقل شده و همیشه بین دولت و نظام رقابت برقرار بوده است. تا آنجا که می‌شود گفت غالبا نظام، دولت‌‌های خود را قبول نداشته است! از زمان بازرگان و بنی‌صدر تا هاشمی و احمدی‌نژاد این مشکل مطرح بوده است. اصل دوگانگی بینشی در ساختار قانون اساسی است که به‌ نظر می‌رسد باید در فرصتی مناسب تجدیدنظر و مرتفع گردد. اصلاحات ساختاری از همین‌جا شروع می‌شود: از اصلاح قوانین اساسی؛ سپس، بازتعریف و اصلاح ماهیت مناسبات قوا با هدف رفع تبعیض‌ها به‌نفع اقشار دارای امتیاز ویژه. با طرح این پرسش که آیا در دموکراسی بسرمی‌بریم و یا انواع آریستوکراسی‌های اشرافی، نظامی یا روحانی؟...«

🔹»... از عمده اشتباه محاسبه اقتدارگرایان اینست که امکان رشد بدیل‌‌های افراطی-تفریطی را بدهند تا هم جامعه و هم جهان به این نتیجه برسند که ممکن است با روند تغییرخواهی اوضاع بدتر شود و به وضع موجود رضایت دهند. این منطق نشان می‌دهد که ارایه بدیل‌های ضعیف به سلطه هرچه بیشتر قدرت‌های جهانی می‌انجامد. یعنی امریکا هم می‌گوید جلوی ما نبرویی مانند داعش و القاعده و صدام حسین و قذافی قرار دارد و ما با این بدیل‌ها مواجهیم؛ و با این بهانه می‌تواند به منطقه وارد شود و کسی هم چیزی نگوید. اصلا با چه منطقی بن لادن را در کشور دیگری می‌کشد؟ به هر کشوری سرک می‌کشد. مانند مواردی که اسرائیل تروریسم دولتی را به کار می‌برد. بهانه این است که ما با اینها مواجهیم. نظام‌های منطقه هم گاه همین طور استدلال می‌کنند. برای نمونه، در ایران بگویند مخالفان ما از راست و چپ افراطی-تفریطی طرفدار نظام ماضی و آتی هستند و از نظر سیاسی معتبر نیستند..«

🔸»... اصلاح‌طلب مثل مشروطه‌خواه است. در خارج از کشور جناح معتدل سلطنت‌طلبان می‌گویند مشروطه‌خواه هستند. یعنی باید سلطنتی باشد که اینها جناح اصلاح‌طلبش باشند و مشروطه بخواهند. مشکل بحث این است که اصلش از بین رفته و اصلا چی را می‌خواهند اصلاح کنند؟! دوره تاریخی‌اش منقضی شده است. تا زمانی که نظام جمهوری اسلامی به‌معنای ولایت فقیه باشد یک جناح اصلاح‌طلب هم در کنارش وجود دارد که می‌خواهد ساحت جمهوری‌خواهانه و دموکراتیک را تقویت و اصلاح کند تا نظام ولایی مشروطه باشد و مطلقه نشود. اما اگر نظام - مثل شاه که خودکشی کرد - نخواهد چنین کاری کند؛ و دیدیم نه تنها نظام شاه بلکه کل نهاد دولت که بعد از مشروطه درست شده بود دود شد و هوا رفت. و تمام قدرت به روحانیت سیاسی و آیت‌الله خمینی منتقل شد. حالا اگر اشتباهات استراتژیکی در این نظام پیدا شود که نظام به خطر بیفتد دیگر اصلاح‌طلب بعد از نظام معنی نخواهد داشت. اصلاحات تا زمانی معنی دارد که اصلاح ممکن باشد. و این زمان اجتماعی هم محدود است. تروتسکی می‌گوید اگر انقلاب اکتبر یک روز زودتر یا دیرتر اتفاق می‌افتاد، پیروز نمی‌شدیم. در ۲۲ بهمن هم اگر این اتفاق یک روز زودتر یا دیرتر می‌افتاد پیروز نمی‌شد. سولیوان در خاطراتش می‌گوید ژنرال‌ها می‌خواستند ۲۲ بهمن جمع شوند و حکومت نظامی اعلام کنند اما آن‌روز آن‌قدر شلوغ بود که به هم نرسیدند تا جلسه برگزار کنند. در واقع لحظه تاریخی خیلی دقیق است. پس اصلاحات هم در تقویم زمان اجتماعی عمری دارد...«

#گفتگو
#اشتباهات_استراتژیک
#روزنامه_شرق
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati


📌 برای مطالعه کامل این یادداشت به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.

https://is.gd/afBVzn

ای مَردِ کیمیا این خامُشی چرا ؟
به مردِ هزار آوازِ ایران
استاد محمد رضا شجریان

ای آشنا سلام
هَمدردِ ما سلام
*
ای مَردِ صَحنه ها
این خامُشی چرا ؟
*
من می شِناسَمَت
من دوست دارَمَت
*
من سال ها ست
در جای جایِ وَطَن
با صدایِ تو
با رَبَّنای تو
در لحظه لحظه هایِ دُعا یَم
با اشک و آه
سویِ خُدا یَم
پَر کِشیده ام
*
در آن خلوصِ مَحض
جُز اَشکِ شوق
دیگر
چیزی ندیده ام
*
من بارها
رَها
رَها شده ام از خویش
من در زُلالِ اَشک
چُنان غوطِه خورده ام
که خویش را
به تمامی
از یاد بُرده ام
*
من
با صدایِ تو
با رَبَّنای تو
در طولِ عُمرِ خویش
رَمز و رازِ دُعا را شناختَم
*
هر لحظه
من
با آن نَوایِ تو
مُناجاتِ خویش را
ساختَم
گُداختَم
*
ای مَردِ کیمیا
این خامُشی چرا ؟
*
مُرغِ سَحَر ببین
اینک وطن غَمین
مُرغِ سَحَر چه شُد
آن نالۀ حَزین ؟
*
مُرغِ سَحَر بِمان
مُرغِ سَحَر بِخوان
*
این صَحنه جایِ تو ست
صَحنه برایِ تو ست
چَشم انتظار تو ست
این کار کارِ تو ست
*
آوایِ ما تویی
تَمَنّایِ ما تویی
*
با ما
بِمان
بِخوان
با ما
بِخوان
بِمان
*
ای آشنا
مَردِ هِزار آواز
هَمدرد،
هَمدل و هَمراز
با شادی و غَمِ ما
دَمساز
بارِ دِگَر
زِ سوزِ جِگَر
ما را
با نَغمه ای
« تَنیده زِ دل بافته زِ جان »
بِنَواز

سعید شهرتاش
یکم مهر ماه 97
زاد روز استاد محمد رضا شجریان

زوال قوه عاقله حاکمیت و ضرورت همبستگی اجتماعی/ آرمان ذاکری – Telegraph
https://telegra.ph/%D8%B2%D9%88%D8%A7%D9%84-%D9%82%D9%88%D9%87-%D8%B9%D8%A7%D9%82%D9%84%D9%87-%D8%AD%D8%A7%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%AA-%D9%88-%D8%B6%D8%B1%D9%88%D8%B1%D8%AA-%D9%87%D9%85%D8%A8%D8%B3%D8%AA%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C-%D8%A2%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%B0%D8%A7%DA%A9%D8%B1%DB%8C-02-24

🔴 نامه سرگشاده جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی به مسئولان قضایی: آزادشان کنید یا تا پایان بحران کرونا مرخصی بدهید

🔸با توجه به اخبار نگران کننده در مورد شیوع ویروس کرونا در زندان‌های کشور و نظر به اینکه زندانیان ضمن عدم برخورداری از امکانات بهداشتی و درمانی مناسب و قابل قبول، به دلیل زندگی جمعی و تنگاتنگ به شدت در معرض خطر ابتلا به این ویروس هستند، ما جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی به منظور جلوگیری از وقوع یک فاجعه انسانی خواهان آزادی یا حداقل مرخصی قابل قبول زندانیان تا پایان دوران بحران هستیم.

🔸بدیهی است در صورت کوتاهی در این امر مسئولیت هرگونه خطر احتمالی متوجه مسئولان ذیربط خواهد بود.

اسامی خانواده‌های زندانیان به شرح زیر در این نامه آمده است:
محمود بهشتی لنگرودی
اسماعیل عبدی
محمد حبیبی
نرگس محمدی
امیرسالار داودی
مسعود کاظمی
فرهاد میثمی
رویین عطوفت
جعفر عظیم زاده
شهناز اکملی
مجید آذرپی
آتنا دائمی
سام رجبی
مراد طاهباز
نیلوفر بیانی
عبدالرضا کوهپایه
امیرحسین خالقی
هومن جوکار
طاهر قدیریان
ندا ناجی
مهرداد محمد نژاد
محمد ابوالحسنی
پیمان کوشک باغی
ارس امیری
جعفر فاضلی
علی رضا گلی پور

✅نامه جمعی از فعالان سیاسی و مدنی در پی بازداشت چند فعال دانشجویی

رییس محترم قوه قضاییه
جناب آقای رییسی
با سلام

در شرایط خاص کنونی که برای مقابله با یک بلای عمومی نیازمند عزم و همبستگی و همکاری عمومی هستیم، دستور صحیح جنابعالی مبنی بر مساعدت در مرخصی زندانیان و جلوگیری از بازداشتهای جدید، یک اقدام ‌انسانی و نیک‌اندیشانه است.

ما امضاکنندگان این نامه ضمن تقدیر از این قبیل تدابیر بجا و ضروری، لازم می‌دانیم نگرانی خود را از تعلل در اجرا یا عدم تمکین در اجرای دستور اخیر، مانند برخی دستورهای مثبت قبلی ابراز کنیم.

همچنین انتظار داریم این دستورالعمل، به‌طور خاص، شامل زندانیان سیاسی که از جمله‌ی دلسوزترین و دغدغه‌مندترین شهروندان این کشورند، نیز بشود. در شرایط سخت کنونی نه تنها زیانی از آزادی آنان متوجه کسی نمی‌شود بلکه آنها از خدمتگزاران اجتماعی هستند که در خدمت مردم و جامعه خواهند بود.

قاعدتا مستحضرید که در روز صدور دستور جنابعالی، آقای ضیا نبوی، از فعالان مدنی و سیاسی بازداشت شده است. همچنین در روزهای اخیر خبر بازداشت آقایان امیرحسین علی‌بخشی و علی حقیقت‌جوان، فعالان دانشجویی نیز منتشر شده که طبیعتا در این شرایط علاوه بر ایجاد خطر برای افراد بازداشتی با دستور جنابعالی نیز مغایر است.

بنابراین بار دیگر ضمن حمایت از تصمیم بجای مذکور امیدواریم نظارت لازم بر حسن اجرای دستور جنابعالی نیز صورت پذیرد‌.
۸ اسفند ۱۳۹۸

✍️محمد صادق آخوندی، زهره آقاجری، زهرا آقاخانی، پروانه آل‌بویه، ناصر آملی، حسن اسدی‌زیدآبادی، اشکان اشعریون، علیرضا اکبرزادگان، قاسم امامزاده‌ای، ابراهیم اصغرزاده، جواد امام، ابوالفضل بازرگان، عبدالعلی بازرگان، محسن باستانی، رضا باوفا، عماد بهاور، اکبر بدیع‌زادگان، محمدحسین بنی‌اسدی، محبوبه بهمنی، جلال بهرامی، صفا بیطرف، حسین بی‌غم، سیدمصطفی تاجزاده، علی تاجرنیا، زهرا توحیدی، هدی توحیدی، محمد توسلی، غلامعباس توسلی، قاسم رحمانی، رضا توفیقی، فرخنده جبارزادگان، حمیدرضا جلایی‌پور، جلال جلالی‌زاده، ابوالفضل حکیمی، یونس حاجی‌زاده، احترام حبیبی، سکینه حبیبی، غلام‌حسین حبیبی، سعید حجاریان، مهرداد حجتی، داود حشمتی، محمدرضا خاتمی، همایون خسروی، حسین خرسندی، علیرضا خوشبخت، مجتبی خندان، مهدی دریس‌پور، ویدا ربانی، زهرا ربانی‌املشی، امین‌الله ربیع‌پور، حسین رزاق، عبدالعلی رضایی، علیرضا رجبیان، زهرا رحیمی، احد رضایی، عبدالله رمضان‌زاده، علیرضا زارع، رقیه زارع پور، مصطفی سبطی، مسعود سپهر، حسین سربندی، بهروز شاهرخ‌نیا، زهرا شجاعی، حجت‌اله شریفی، مجید شیعه‌علی، شایسته سادات شهیدی، هاشم صباغیان، نادر صدیقی، سودابه ضیایی، علی طالب‌لو، یغما فشخامی، حسام طالقانی، محمد فرید طاهری، ریحانه طباطبایی، رحیم عابدان‌زاده، طاهره علیزاده، علیرضا علوی‌تبار، مهدی عبایی، عباس عبدی، امید عبدالوهابی، فیض‌الله عرب‌سرخی، ساجده عرب‌سرخی، بهرام سمیع، محمد عربی، علیرضا علوی‌تبار، علی اصغر غروی، غفار فرزدی، رامین فروزنده، سروش فرهادیان، پروین فهیمی، ناصر فهیمی، مریم قدس،‌ طناز کلاهچیان، اقدس کشوری، نورا کنعانی، علی گرجی، جعفر گنجی، محسن لک، احسان مالکی‌پور، علی ملک‌پور، فخرالسادات محتشمی‌پور، محسن محققی، جهانگیر محمدزاده، جلال محمدلو، سعید محمدی، صدرا مرتضوی، فرید مرجایی، ندا مستقیمی، رضا مسموعی، مصطفی مسکین، مهدی معتمدی مهر، عباس معینی، اروجعلی محمدی، نرگس مصطفوی، مونا معافی، بدرالسادات مفیدی، محمدجواد مظفر، خسرو منصوریان، عبدالله مومنی، عبدالله ناصری، کامبیز نوروزی، ابوالفضل نجفی، محمد نصراللهی، هادی هادی‌زاده یزدی، محمدامین هادوی، سیدجواد هاشمی، علیرضا هندی

🔵🔴 کرونا رمز زندگی است

✍ دکتر جواد کاشی/استاد فلسفه سیاسی

کرونا به ظاهر اسم رمز جدایی و مرگ است. اما خوب که به آن بیاندیشی، اسم رمز زندگی و وحدت است. اسم رمز جدایی است وقتی به قول آن خواننده افغان یار از یار می‌ترسد، فروشنده از مشتری، رهگذر از رهگذران، فرزند از پدر و چه می‌گویم حتی فرد از دستان خود می‌ترسد. اما این همه پرهیز از دیگری و ترس، کودک ناخواسته‌ای در درون پنهان کرده است.

این‌ها که امروز می‌ترسند و از هم فاصله می‌گیرند، تا همین چند ماه پیش، به هم لبخند ریاکارانه می‌زدند روی هم را می‌بوسیدند اما به هزار صورت خواسته یا ناخواسته از هم فاصله می‌گرفتند و حساب خود را از حساب دیگران متمایز می‌کردند. حراست از منافع فردی و تلاش برای افزون کردن آن، برادر را رویاروی خواهر قرار می‌داد و همسایه را پر از خشم نسبت به همسایه می‌کرد. شب و روز علیه هم حیله می‌کردیم و از کلاهی که سر دیگری گذاشته‌ایم مسرور بودیم. هویت‌هایی که در عرصه جامعه و سیاست ساخته می‌شد، پر بود از قابلیت‌های دشمن پروری. طرد و تحقیر می‌کردیم، جان یکدیگر را با خشم می‌گرفتیم و احساس پیروزی و سروری می‌کردیم. ویروس خودشیفتگی‌های فردی، جناحی، دینی، ملی و سیاسی، همه جا گیر شده بود.

اگر معیار مرگ و میر ناشی از ویروس است، یک عقل منصف باید کارنامه ویروس کرونا را با کارنامه مرگ و میر ناشی از ویروس خودشیفتگی‌های اجتماعی، دینی و سیاسی ما آدمیان مقایسه کند. البته اگر به مرگ و میر اکتفا نکنیم، و طرد و تحقیر و نادیده گرفته شدگی را هم به حساب آوریم، حساب کرونا کاملاً پاک است.

با کرونا، از هم فاصله می‌گیریم حتی از دستانمان. اما در عین حال در وضعیتی پرتاب شده‌ایم که یک ویروس مرزها را از هم دریده است. از چین، به قم سفر می‌کند، عامی و روحانی را از هم نمی‌شناسد. فقیر و غنی را در هم می‌آمیزد، مردمان و حاکمان را یکسان هدف می‌گیرد، جهان سوم و جهان اول را در می‌نوردد. ابرقدرت و کشورهای فقیر و فرودست را کنار هم می‌نشاند.
امروز تنها پزشکان سخن درخور توجه دارند. پزشک قطع نظر از این که مسلمان یا یهودی یا غربی یا شرقی است، مرجعیت یافته است. آنها با زبانی سخن می‌گویند که از مرزهای هویت‌های ستیزنده وکور فراتر می‌رود. همه به پزشک نظر دارند، تلاش‌های عملی و پژوهشی‌شان آنها را دنبال می‌کنند. پزشک سخن معتبر ایجاد می‌کند و سخنش سخن عموم بشری است. آنها ایستاده‌اند، بیمار می‌شوند و از دنیا می‌روند، بی آنکه قطره‌ای کینه در دل داشته باشند.

دیگر امور بشری از وجوه تمایزگذارشان تهی شده‌اند: از دین، فقط خدا مانده که موضوع توکل و اتکاست، خدایی که خدای همگان است. از سیاست، فقط کارآمدی و تلاش موثر برای رفع آلام مردم باقی مانده است، از رابطه‌های انسانی، فقط ملاحظات ناظر به حراست از خود و دیگری برای بقاء جمعی. از هویت ملی، تلاش برای در امان نگاه داشتن بشریت از احتمال شر ناشی از آلودگی ما.

کرونا هر یک از ما را به زیر کشیده است. در بارگاه کرونا، بیشتر محتمل است ناقل بیماری و آلودگی باشیم تا حامل پیام نجات بخش برای بشریت. بیشتر باید بابت میزان تلفات و افراد مبتلا، خود را پاسخگوی بشریت بدانیم تا خورشیدی که همه باید به آن خیره بمانند. مبارزه با کرونا هم مثل جبهه‌های جنگ است اما در این میدان، تنها روان و جان و دانش و رفتاری پیش می‌رود که نگاهی جهانشمول داشته باشد. پر باشد از دوستی آدمیان با هر وضعیت و جایگاهی.

برکت ناشی از آن نطفه‌ هنوز بارور نشده، جهان ما را بی معنا کرده است. کرونا منتظر زبان و نظامی از رفتار است که مبتنی است بر خواست خیرخواهانه عموم بشری. مردم این روزها نمی‌فهمند چرا هنوز هم فعالان دانشجویی مثل ضیاء نبوی بازداشت می‌شوند، چه وقت صدور حکم علیه فعالان آبان ماه است. با چشمانی گیج به تبلیغات پوچ تلویزیون نگاه می‌کنند که حاکی از کارآمدی نظام است. در همان حال ناباورانه به صفحاتی در اینترنت نگاه می‌کنند که تلاش دارند در میان این طوفان جهانی، اسنادی تازه از ناکارآمدی جمهوری اسلامی بر ملا کنند، بی بی سی و تلویزون آمریکا را می‌نگرند و نمی‌فهمند مقصودشان از تکرار سوگیری‌های تبلیغاتی این بار به نام کرونا چیست. کرونا، روان مردم و جامعه را به سویی دیگر برده است. سویی مبارک که نباید آن را فرونهاد.

ما آدم‌ها، وقتی در سلامتی به سر می‌بریم و کم و بیش روانمان آسوده است امکان‌های زندگی را بر سر هم می‌کوبیم. هر روز با بهانه‌ای به هم هجوم می‌بریم. اما ترس از مرگ پیامبری است که گویا از جهانی دیگر خبر می‌آورد، فریاد می‌زند کافی است. همه فرصت‌های تداوم زندگی را آنقدر بر سر هم کوبیدید که دیگر چیزی از آن باقی نمانده است. اینک قراردادی تازه منعقد کنید و زندگی تازه‌ای را رقم بزنید. مرگ این چنین منجی زندگی می‌شود.
t.me/bestdiplomacy

🔷🔸یادداشتی برای کرونا

🖋دکتر عباس منوچهری


🔸برای ارسطو «شهر – کشور» همانا فضای، نه مکانِ، با هم زیستن آدمی است. به عبارت دیگر در شهر بودن نحوه بودن و زیستن انسان است. به این معنا «شهر» همان «عالمِ زیست» پدیدار شناسان است که می گویند: هستی آدمی همانا «در عالم بودگی» است. لذا، موجودی مدنی بودن انسان به همین معناست وقتی ارسطو می گوید: «خارج از شهر یا دَد هست یا اله». یعنی بی – دیگران بودن برای آدمی آدم نه-بودن است. ارسطو اصول اخلاقی خود را نیز هم بر همین اساس می سازد و عرضه می کند. اصولی که، مانند آنچه وایتهد در مورد فلسفه نظری افلاطون گفت که: «تاریخ فلسفه شرح آراء افلاطون است»، می بینیم مکررا در تاریخ و نیز امروزه به آن رجوع می شود و باز سازی و باز گوئی می شوند. ارسطو بر اساس بنیادی بودن با- هم بودگی یا مدنی بودن برای زیستمان آدمی، دوستی مدنی را بهترین نحوه زیستن برای آدمیان می داند. دوستی را وی بعنوان «خواستن خیر دیگری بخاطر خود او» تعریف می کند. یعنی در دوستی مدنی خیر «تو» و «من» متقابلا خواسته می شود. به عبارت دیگر در دوستی مدنی این اصل هستی شناختی ملحوظ است که، چنانچه هایدگر می گوید، هر که هست یک تو (Du) است، نه «من» یکی، و «تو» یکی «دیگر». پس می شود گفت، خیر «دیگری» خواستن عملا متضمن خیر خویشتن است؛ و شاید به همین دلیل است که شریعتی گفته است: «دوستی از عشق برتر است.»
اما، اگر انسان چنان است و خوبی در زندگی چنین آسان دست یافتنی است، پس چرا بشر در تاریخ اینهمه رنج دیده و بلا کشیده است. آیا متفکران و خیر خواهان به خطا رفته اند، یا خطا کارانی مهار بشریت را به اختیار گرفته اند؟ یا چه بسا اگر نبودند خیرخواهان و ایثار گرانی که یا به صلیبهای آشکار و پنهان کشیدندشان یا دهانشان را دوخته اند، یا جسم و جانشان را سوخته اند، وضع بشر از این هم بدتر می بود.

🔹طبیبان این روزها به ما می گویند تهدید اصلی کرونا برای بشر سرعت شیوع آن است و لذا راه پیش گیری از آن «دوری از هم دیگر» است. یعنی کرونا ویروسی است که با هم بودن آنسانی را بر نمی تابد و برای نابودی آدمها در میان آنها تکثیر می شود و عمل می کند. شاید به همین جهت است که بر حیوانات تاثیری ندارد. یعنی کرونا ویروسی ضد انسانی، و به همان معنا ضد مدنی است. به این معنا کرونا یک عامل بیماری زایِ ضد زندگی مدنی است، بیش از آنکه ضد حیات جسمانی باشد. این قضیه می تواند آدمی را به فراست اندازد که بپرسد آیا میان کرونا با عواملی که در تاریخ باعث رنج و مصیبت بشر بوده اند، یعنی عواملی که تفرقه میان مردم و مردمان را «شرط لازم برای بقاء خود می کنند»، شباهتی وجود دارد یا خیر. هابرماس از نهاد های قدرت و ثروت به عنوان دو ستون سلطه نام می برد که با مخدوش کردن سیستماتیک ارتباطات انسانی به وسیله ابزار اقناعی، بر جهانِ زیستِ مشترک مسلط می شوند و بهره خود را می برند. از طرف دیگر، مثلث کرونائیِ زر و زور و تزویر را علی شریعتی چونان سه عامل ضد انسانی و به همان معنا ضد مدنی معرفی می کند. دراصالت سود طلبی سرمایه داری، در تزویر تحجر، و در زور محوری بجای محوریت خرد نیک، چیزی جز نا – بودگی ببار نمی آید، در حالیکه «بودن» و خوب زیستن همانا با دیگران بودن است و خیر یکدیگر خواستن. حتی آنگاه که از هم ظاهرا دورند و موقتا «تنها». حافظ آنچه را اینجا با زبان الکن گفته شد به زیبائی گفته است که:
یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد ........
کس نمی‌گوید که یاری داشت حق دوستی
حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد ..........
شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد .......


#یادداشت
#کرونا
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

نامه همسر كاووس كياني، يكي از فعالان دوستدار اندیشه شریعتی در فضای مجازی و از زندانيان عقيدتي-سياسي در حال حاضر، در مورد خطري كه اين زندانيان را تهديد ميكند و درخواست مرخصي عاجل ...👇

🔷🔸درخواست آزادی موقت و مرخصی همگانی زندانیان سیاسی و نظارت و رعایت اصول بهداشت و سلامت برای عموم زندانیان

🖋احسان شریعتی


🔸با توجه به توصیه مؤکد مسئولین بهداشت کشور مبنی بر پرهیز از هرگونه تجمع در این ایام اوج‌گیری سرایت ویروس، معضل بزرگی که می‌تواند به فاجعهٔ انسانی گسترده‌ای بیانجامد، وضعیت بحرانی زندان‌های کشور است. ابتدایی‌ترین حقوق انسانی زندانیان که حق حیات و حداقل سلامت باشد چگونه می‌تواند در این شرایط تضمین شود؟
در این میان، موقعیت زندانیان سیاسی-عقیدتی (موسوم به «امنیتی»)، از بقیهٔ زندانیان «جرایم عادی» به‌لحاظ وجدانی و اخلاقی بغرنج‌تر، تألّم و تأمل‌برانگیزتر است. به این دلیل سادهٔ حقوقی که نقد، مخالفت، و دگراندیشی سیاسی و اعتقادی در حق و در قانون، جرم نیست، و ظنّ و احتمال به خطر افتادن امنیت اتهامی است که باید به‌شکل قانونی تعریف، و سپس احراز و اثبات شود. در همه حال، و برغم احکام جاری طویل و سنگین محیرالعقول، محکومان و زندانیان سیاسی در سال‌های گذشته از امکاناتی چون تعلیق حکم (با وثیقه یا به‌دلایل سلامتی و..)، و مرخصی موقت برخوردار بوده‌اند. بنا به همین سنت، در شرایط ضرورت و عسرت بحران کنونی و تهدید جان و سلامت زندانیان، عقل و عرف مدنی، شرع و اخلاق دینی حُکم می‌کند که کلیهٔ زندانیان تا زمان اطمینان از تأمین امنیت جانی و سلامت جسمی، نزد خانواده‌هایشان به مرخصی بیآیند. آیا این درخواست و مطالبهٔ اقلّی طبیعی‌ترین و معقول‌ترین حق انسانی ( استیفای حق النّاس) زندانیان موسوم به «زندانی وجدان و عقیده» در جهان نیست؟ و مگرنه که «کل ما حکم به الشرع حکم به العقل»؟ و در غیراینصورت مسئولیت فراگیری این بیماری مهلک متوجه که خواهد بود؟

#بحران
#آزادی
#زندانیان_سیاسی
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati


📸تصویر :آزادسازي زندانها زمان انقلاب.

📌📌جذب ایده برای خانه تکانی شهری زیر سایه کرونا📌📌
🔅آكادمي دوكوسو با بررسی ایده‌های باز نشر شده در فراخواني «مواجهه خلاقانه با مواجه كرونا»، دریافت كه عمده ايده‌ها متمرکز بر موضوعات شخصی هستند و کمتربه حضور در شهر پرداختند.
با توجه به طولانی شدن این دوران آیا می‌توانیم براي يك مدت نامعلوم در فضاي شهري حاضر نشويم، به سر كار و مراكز آموزشي نرويم، به اماكن مذهبي مراجعه نكنيم، فعاليت‌هاي فرهنگي را تعطيل كنيم؟
در آستانه نوروز،با یافتن راهی ایمن برای گرامی داشت بهار می توان به زیست اجتماعی بازگشت.
از این رو آکادمی دوکوسو بنا دارد با کمک شما به راه حل ها و پیشنهاداتی برای نظافت و خانه تکانی شهری زیر سایه کرونا دست یابد. خانه تکانی به عنوان اولین گامی است برای استقبال از بهار پیش روی ماست.
ایده‌هایتان در ویدیوهای کمتر از یک دقیقه در صفحات مجازی منتشر نمایید. و در هر ایده سه نفر از دوستان و دغدغه من آن را به مشارکت در چالش دعوت کنید.
با #نظافت_شهری_کرونا همراهمان باشید.


#مواجهه_خلاقانه_با_کرونا
#کرونا
#Docuso
#academy_Docuso
#دوکوسو
#خلاقیت
#نوآوری
---------
telegram، Instagram، Twitter : @academyDocuso

نشریه چشم انداز ایران شماره 120منتشر شد. ویروس کرونا موضوع این نشریه دو ما نامه هم است. منتها از منظر اجتماعی.🆔@mellimazzhabi

🖋احسان شریعتی

🔹🔸» ... نام «مصدق» در تاریخ معاصر ایران نماد نوعی از آزادی‌خواهی مستقل و ملی، و اصلاح‌گری اساسی و ساختاری شده است؛ هم از این‌رو همواره مورد مهر و کین نیروهای ترقی‌خواه و تحول‌طلب ملی و مردمی از سویی، و گرایش‌های متمایل به وابستگی به قدرت‌ها و نظام‌های بزرگ جهانی، و سازش و معامله‌گری با قدرت‌های سنتی و محلی از دیگر سو، بوده است؛ و همواره همچون یک «نماد» تاریخی، معیار سنجش تبارشناسی سنت‌ها، روش‌ها و سمت‌گیری‌های استراتژیک-سیاسی خانواده‌های گوناگون فکری کشور ما محسوب می‌شده است... «

📌۱۴ اسفند، سالروز خاموشی دکتر محمد مصدق، رهبری جنبش ملی ایران، در حصر احمدآباد

#مصدق
#آزادی_خواهی
#سرمایه_ملی
#کوتاه_نوشته
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

🖋دکتر محمد مصدق:

🔹🔸«چه زنده باشم و چه نباشم امیدوارم و بلکه یقین دارم این آتش خاموش نخواهد شد. اگر قرار باشد در خانه خود آزادی عمل نداشته باشیم و بیگانگان بر ما مسلط باشند مرگ بر چنین زندگی‌ای ترجیح دارد. هیچ مبارزه‌ای هر چند کوچک و ناچیز باشد به‌آسانی به‌نتیجه نمی‌رسد. تا رنج نبریم گنج میسر نمی‌شود. در این راه نیز سعی ناکرده به‌جایی نتوان رسید.»

#ایران
#آزادی
#وصیت
#محمد_مصدق

✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🔆شعر روز


هَنوز هَم بویِ نفت می دهیم
به دکتر محمد مصدق

پیرمَرد
هَنوز هَم
بویِ نَفت می دَهیم

تاریخِ مان
جُغرافیا مان

اقتصادِ مان

هَنوز هَم
نانِ مان بویِ نَفت می دهد
آبِ مان بویِ نَفت می دهد

خیابانَ ت هَم
بویِ نَفت می دهد

پیرمَرد
هَنوز هَم
احمد آباد
به نا کُجا آباد می مانَد
دَست نایافتنی
هم چون آزادی

این خَراب آباد
پَس کِی آباد می شود ؟
کِی ؟ کِی ؟

ای کاش پیرمَرد
آزادی را
مِلّی می کردی
آزادی را
تا ما
نَفت زَدِ گان
کمی
بویِ آزادی بدهیم

بویِ آزادی
ای کاش ...

سعید شهرتاش
اسفند ماه 97

#دکتر_محمد_مصدق
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

شماره‌ی ۵۷ #ایران_فردا منتشر شد.

@iranfardamag