اكنون، ما و شريعتی
1.41K subscribers
1.31K photos
196 videos
86 files
1.4K links
چشم‌اندازِ نوشريعتی
Download Telegram
‍ ‍‍ 🔷🔸اعمالِ سیاست‌های موسوم به «نولیبرال»، به‌سبک «اقتدارگرایانه»

🖋احسان شریعتی

🔸هفته سختی را از سر گذراندیم. شنیدن منظم خبرهای بد، و ازجمله بدترین‌شان، جان باختن شماری از هم‌میهنان معترض در خشونت‌ها و تعدی‌های خیابانی و در حاشیهٔ شهرها از سویی، آمیخته با بی‌خبری عمومی ناشی از قطع اینترنت سراسری از دیگرسو، که حسّ پرتاب‌شدگی به نیم قرن گذشته را القا می‌کرد، تجربه‌ای نادر، اندوهبار و نگران‌کننده،‌ بود.

🔹شیوهٰ غیرمترقبه و غیرمردمسالارانهٔ اعلام و اعمالِ افزایشِ چندصد درصدی بهای بنزین و سوخت (و پیش‌بینی پیامدهای ناگزیر آن بر صعود سیستماتیک قیمت همهٔ کالاها و خدمات)، در شرایط پیشینی بحران معیشتی و در حلقهٔ محاصرهٔ تحریم‌ها ، تصمیمی معمایی بود که بهای سنگینی را بر عهدهٔ نظام و بر گردهٔ مردم ‌می‌گذارد. عجیب‌تر از خود خبر، فقدان قبلی نظرخواهی شفاف عمومی از مردم و نمایندگانشان، و غیاب ارايهٔ بعدی توضیحی توجیه‌گر و اقناع‌کننده از سوی مسئولان بود. پیامدهای سهمناک تداوم چنین سیاست‌ها و روندهایی از پیش روشن وپیش‌بینی‌پذیر است.

🔸در ایام زاد روز آموزگاری بسر می‌بریم که از همان آغاز راه خویش، این کلام منسوب به اباذر را می‌ستود که «در شگفتم از کسي که در خانه‌اش ناني نمی‌يابد و با شمشير آخته‌اش بر مردم نمی‌شورد». پس در این هنگامه نیز، بر پویندگان وفادار به راه و پیمان اوست که با اعلام همبستگی با همگی مصیبت‌زدگان و صدمه‌دیدگان حوادث فجیع هفتهٔ گذشته، به بزرگداشت «مسکوت» آرمان و آموزه‌های آن معلم، در تقدیسِ تثلیثِ «آزادی، عدالت و معنویت»، همت بورزند.

#آزادی
#عدالت
#معنویت
#اعتراضات
#هشتاد_ششمین_تولد_شمع
#یادداشت
#احسان_شریعتی

@Dr_ehsanshariati
اكنون، ما و شريعتی pinned «‍‍ ‍‍ 🔷🔸اعمالِ سیاست‌های موسوم به «نولیبرال»، به‌سبک «اقتدارگرایانه» 🖋احسان شریعتی 🔸هفته سختی را از سر گذراندیم. شنیدن منظم خبرهای بد، و ازجمله بدترین‌شان، جان باختن شماری از هم‌میهنان معترض در خشونت‌ها و تعدی‌های خیابانی و در حاشیهٔ شهرها از سویی، آمیخته…»
Forwarded from ایران فردا
اعتراضات در فضای مجازی
نرگس سوری
(منتشر شده در شماره ۵۴ #ایران_فردا)

@iranfardamag

🔴 در مهر ماه طرحی تحت عنوان « رفع انحصار از زبان انگلیسی در نظام آموزش همگانی» توسط ۵۷ تن از نمایندگان مجلس تدوین و تقدیم مجلس شد. این طرح با استناد به سخنرانی رهبری که طی آن ترویج زبان انگلیسی را امری «ناسالم» قلمداد کرده بود، از لزوم اختیاری کردن آموزش زبان انگلیسی و واگذاری آن به آموزشگاه‌های خصوصی بحث می‌کند. در این طرح تصریح شده که برای تکثربخشی به ارتباطات فرهنگی می‌بایست تنوع آموزش زبان خارجی در دستور کار آموزش و پرورش قرار گیرد. اما با توجه به مفاد طرح مذکور مبنی بر عدم ضرورت تعلیم زبان خارجی به دانشآموزان و ممنوعیت استخدام معلم برای آموزش زبان انگلیسی در واقع چیزی جز حذف ضمنی و تدریجی زبان انگلیسی از مدارس را ارائه نکرده است.

🔴 انتشار این خبر، واکنش‌ها و جنجال‌های زیادی در فضای مجازی برانگیخت و فرصتی پیش آمد تا جامعه مدنی اعتراض گسترده خود را به اعمال اراده‌ای از بالا به پایین نشان دهند. برخی این طرح را امری در راستای پروژه خصوصی‌سازی، که مبنای سیاست نئولیبرالیسم را تشکیل می‌دهد، دانستند که ماحصلی جز بازتولید فرودستی مناطق محروم ندارد. برخی دیگر به آسیبشناسی نهاد آموزش و پرورش و مسئلهی عدالت آموزشی پرداختند و طرح مذکور را عاملی برای تثبیت و تداوم نابرابری آموزشی و «آموزش طبقاتی» برشمردند. انتقاد غیررسمی جامعه مدنی تا آنجا بالا گرفت که سیاست‌مداران رسمی دولت را وادار به عقب‌نشینی از موضع اولیه خود کرد. برخی از نمایندگان حامی طرح تصحیح کردند که مطلقاً خواهان حذف زبان انگلیسی از مدارس نیستند بلکه تکثربخشی به زبان خارجی را خواستارند. تأثیر اراده جامعه مدنی بر جامعه سیاسی را می‌توان در سخنان نائب رئیس فراکسیون فرهنگیان مجلس جستجو کرد؛ او در گفتگو با ایرنا اذعان داشت: «نظر مردم برای ما مهم است و مردم نیز با این طرح مخالف هستند... این طرح در صحن علنی به هیچ عنوان مصوب نخواهد شد و از ارائه آن پشیمان شده‌اند.»

🔴 این مسئله با در نظر داشتن آسیب‌هایی که دموکراسی نمایندگی در جامعه ایران و دیگر جوامع دارد، بسیار حائز اهمیت است. در دموکراسی نمایندگی، مشارکت مستقیم مردم در سیاست امری ممتنع است و با توجه به اینکه نخبگان فرصت و امکان بیشتری برای انتخاب شدن به عنوان نماینده را دارند، می‌توان گفت در دموکراسی نمایندگی، اراده اقلیت نمایندگان، منافع اکثریت مردم را نمایندگی نمی‌کند. بنابراین در دموکراسی نمایندگی این امکان وجود دارد که استبدادِ اقلیت بر اکثریت شکل بگیرد و اراده و خواست جامعه مدنی توسط اقلیت نمایندگان نادیده انگاشته شود. این امر خصوصاً زمانی که نمایندگان منافع طبقه فرادست را نمایندگی کنند، تشدید میشود تا آنجا که در این وضعیت میتوان از استثمار جامعه مدنی سخن به میان آورد. دموکراسی نمایندگی برخلاف دموکراسی مستقیمی که در آتن وجود داشت در مطلوبترین حالت می‌تواند آزادی نسبی را برای مردم به ارمغان آورد چراکه ایده‌آل مشارکت مستقیم در آن میسر نیست و ممکن است به انفعال و طفیل‌وارگی جامعه مدنی دامن بزند. در این شرایط باید به میانجی‌هایی اندیشید که بتوان با اتکا به آن از آسیبهای دموکراسی نمایندگی فراروی کرد. فراهم کردن بستری برای پویایی بیشتر جامعه مدنی از این جهت اهمیت می‌یابد. تکثر احزاب سیاسی، سازمان‌های مردم‌نهاد (NGO) و اخیراً فضای مجازی میانجیهایی هستند که می‌توانند جامعه مدنی را از وادادگی و رخوت بر حذر بدارند. در این میان فضای مجازی امکان شکل‌گیری نوعی فضای غیررسمی سیاست‌ورزی را فراهم آورده که می‌تواند به‌مثابه اهرم فشاری برای تغییر سیاست‌های از بالا به پایین عمل کند. اینکه طوفان اعتراضات در فضای مجازی به طرح حذف زبان انگلیسی نهایتاً به عقبنشینی نمایندگان مجلس و سیاستگذاران رسمی از مواضعشان انجامید نشان میدهد علیرغم آسیب‌هایی که فضای مجازی دارد می‌تواند به‌عنوان یک ابزار در جهت فرایند دموکراتیزاسیون به کار گرفته شود. بنابراین اگر دموکراسی نمایندگی ابژه‌وارگی جامعه مدنی را موجب میشود، فضای مجازی با خلق حیات سیاسیِ غیررسمیِ ثانویهای میتواند زمینه را برای مشارکت مردمی که اراده‌شان در یک دموکراسی نخبه‌گرا نمایندگی نمی‌شود، فراهم آورد. چنانچه اعتراضات اخیر نشان می‌دهد این مشارکت غیررسمی در فضای مجازی می‌تواند به تغییرات ایجابی در عرصه سیاست رسمی منجر شود.

http://t.me/iranfardamag
🔷🔸شریعتی به «دموکراسی رادیکال» باور داشت (مردم‌سالاری مستقیم شورایی)

🖋احسان شریعتی

☀️بمناسبت ۲ آذر ۸۶مین زادروز آموزگار «مردم» علی شریعتی

🔸«مردم» در اندیشه شریعتی از جهان‌بینی فلسفی او می‌‌آید؛ آنجا که می‌گوید در جهان‌بینی توحیدی و در خوانش قرآنی در حوزه‌های تاریخی، اجتماعی و اقتصادی می‌توانید جای «الله»، «ناس» را بگذارید؛ یعنی در همه عرصه‌های تاریخی، اجتماعی و اقتصادی مردم نمایندهٔ خدا هستند یا اراده و دست خدا از آستین خلق برون می‌آید. به‌این‌ترتیب مبنای مردم‌سالاری در اندیشه شریعتی نوع جهان‌بینی و هستی‌شناسی او، یعنی توحید، است.

🔹دکتر شریعتی در آن مقطع مشخص تاریخی نیل به دموکراسی را با طی یک دوره گذار ممکن می‌دانست. و این «تز» تحت‌تأثیر جنبش‌های رها شده از استعمار که در کنفرانس باندونگ ۲۴ کشور آسیایی و افریقایی و بعدها جنبش‌ «غیرمتعهدها» به‌رهبری نهرو و ناصر و..، اعلام کرده بودند که پس از کسب استقلال، از طریق «دموکراسی متعهد و مهتدی» به سوی دموکراسی پیش می‌روند. از سوی دیگر، شریعتی از این نمونه برای فهم و تبیین مفهوم امامت در تشیع که به‌شکل خاصی قایل به تداوم نوعی رهبری فکری است، استفاده می‌کند. تشیع به این قائل است که در دورهٔ غیبت، دوره امامت خاص یا در تداوم نبوت پایان می‌یابد و در نگاه شریعتی در این دوران است که رهبری عقیدتی فرهمند فردی در چند نسل تمام می‌شود و دموکراسی آغاز می‌شود (مشابه تعریف «خاتمیت» نزد اقبال لاهوری که معادل استقلال رأی آدمی از انتقال وحی توسط پیامبران است). 

🔸ماهیت اندیشه و پیام شریعتی به‌عنوان یکی از معلمان اعتراض‌ و انقلاب علیه استبداد و سلطه و اقتدارگاه خوب فهمیده نشده است. تفکر او عمیقا مردم‌سالارانه بود و استقلال، آزادی و عدالت جز‌ء ذاتی آرمان‌های اصلی و اساسی شریعتی بود. این حکایت در اندیشه و راهکار «نوشریعتی»ها تا تحقق کامل طرح‌های توسعه‌ای که به عدالت و آزادی و عرفان یا همبستگی معنوی بینجامد، همچنان باقی است، چراکه موانع و مشکلاتی که هنوز در برابر مردم وجود دارد، نشان می‌دهد که اندیشه و منش اعتراضی شریعتی‌وار همچنان زنده و مطرح است و مدافع خواست‌های حق‌طلبانه مردم و مطالبه‌گر از مسئولان، تا رفتار و شیوه برخورد و مدیریت خود را در مواجهه با بحران معیشتی-اجتماعی و حقوقی-سیاسی حاد کنونی، «اصلاح» کنند.

📌متن فوق طی بحثی که در میز گردی با دکتر صادق زیبا کلام و دکتر سعید مدنی در روزنامه شرق به مناسبت هشتادششمین تولد دکتر علی شریعتی مطرح گردید.

#حقوق_مردم
#دموکراسی_رادیکال
#آموزگار
#هشتاد_ششمین_تولد_شمع
#یادداشت
#احسان_شریعتی

@Dr_ehsanshariati


📌 برای مشاهده مطالعه متن به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.


https://b2n.ir/627421
‍ ‍‍ 🔷🗒تحريف قرآن در صدا و سيما

🖋علی طهماسبی

🔸در حیرتم از پیران بُهت که آیات قرآن را به زعم خود تفسیر می کنند، بی آنکه به آیات قبل و بعد آن توجه کنند، منظورم شرح آیه‌ای است که مثلا کارشناس ارشد قرآن شناس در تلویزیون سراسری ایران ایراد فرمودند، آیاتی که در سوره مائده آمده و از داستان قابیل و هابیل شروع می شود، بعد هم به داستان بنی اسرائیل می رسد و می گوید کسی که نفسی را به غیر حق بکشد چنان است که همه مردم را کشته باشد، در ادامه به همین آیه ای می رسد که کارشناس ارشد قرآن شناس با افزودن و تحرف بیان کرده بی آن که بگوید محارب با خدا و رسول همان کسی است که دیگران می کشد، موضوع نه الحاد است نه بی خدایی نه توهین به مقدسات بلکه حق الناس و خون ناحق است. آیات بعدی را هم نادیده می گیرد . اگر شما ادامه آیات را دنبال کنید می بینید داستان باز هم سرگذشت بنی اسرائیل و تورات است تا به آن جا می رسد که: «بر آنان نوشتیم که چشم در برابر چشم، داندان در برابر دندان، و نفس در برابر نفس» در سیر این آیات به روشنی مشخص می کند که محاربه با خدا و رسول کشتن دیگران به غیر حق است .

#قرآن
#تحریف
#صدا_سیما
#دیدگاه
#یادداشت
#علی_طهماسبی
#صدای_نوین_خراسان


🆔 @tahmasbiali

@VoNoKh
🖌آرمان ذاکری
📌از ایران تا شیلی:سیاستهای نو لیبرالی علیه دموکراسی

🔹به جان آمده‌اند. از سانتیاگوی شیلی تا بیروت لبنان، از پاریس فرانسه تا بغداد عراق؛ ما به هیچ‌وجه آنقدرها که فکر می‌کنیم «خاص» نیستیم. در این سال‌ها تحت هژمونی بومی‌گرایان و پست‌مدرن‌ها و ایران‌شهری‌ها، زیادی بر «خاص» بودن ما و وضعیت‌مان تأکید شده است. مردم ایران و سیاست‌مدارانشان، از تحلیل منطق «عام» و جهانی حاکم بر سرنوشت‌شان باز مانده‌اند
...
🔸جوامع از خود دفاع می‌کنند؛ به نام یا به ننگ. مردم ناراضی‌اند. به تنگ آمده‌اند از ریاضت مدام و آینده‌ی مبهم. جلیقه‌زرد‌ها در فرانسه انگار حرف دل مردمان خاورمیانه را می‌خوانند «آن‌ها وعده‌ی عدالت دادند … عجب مضحکه … مسئولین دروغ‌گویند … هیچ‌چیز را رها نمی‌کنیم.»
...
🔹گران‌کردن قیمت بنزین، فقط بخشی از برنامه‌ی پیشنهادی نولیبرالی برای تغییر وضعیت کشور بوده است. نولیبرال‌ها در چند ماه گذشته داد و هوار فراوانی بر سر «یارانه‌ی پنهان» همه‌ی حامل‌های انرژی به راه انداخته‌اند. از نظر آن‌ها گران‌شدن قیمت بنزین، فقط مرحله‌ی اول و اجرای ناقص «برنامه»‌ای است که طی آن می‌بایست به‌تدریج هم قیمت بنزین مجددا گران شود و تعیین قیمت آن به بازار واگذار شود. هم برق و گاز و گازوییل و … گران شوند. از نظر آن‌ها تا اجرای کامل برنامه‌ی نولیبرالی، محو کامل دخالت دولت در اقتصاد و واگذاری تعیین همه‌ی قیمت‌ها به بازار آزاد هنوز مسیر طولانی باقیمانده است. مسیری که تا جایی که شرایط اجازه می‌دهد باید آن را پیش‌ برد. «هزینه‌ی جراحی» بیش از اینهاست. فقرا باید بپردازندش. ثروتمندان «سرمایه‌داری رفاقتی» را باکی نیست. آن‌ها سود خود را می‌کنند، فقرا چه‌طور؟
...
🔸مردم، سیاست‌مداران، ساختارهای اجتماعی و سایر پدیده‌های غیر اقتصادی، محاسبات اقتصاددان‌ها را برهم می‌زنند. چون واقعیت اجتماعی قابل‌تقلیل به واقعیت اقتصادی نیست. همه از نشنیدن صدای اجتماع ضرر کرده‌اند.
...
🔹فقط یک راه‌حل وجود دارد: دموکراسی؛ هرچه بیش‌تر دموکراسی. سیاست خارجی و داخلی و اقتصاد و انتخابات و مردم، هیچ یک از هم جدا نیستند. همه را باید به مردم واگذار کرد. بدون آزادی، بدون دموکراسی، بدون حقّ تشکل‌یابی و اعتراض و مذاکره، بدون دفاع از حقّ آموزش و بهداشت و مسکن و کار، بدون حقّ تصمیم‌گیری درباره‌ی اساسی‌ترین مسائل حیات اجتماعی، هیچ مبارزه‌ای با فساد معنادار نیست. همچنان که هیچ مقاومتی در برابر دشمن خارجی. بگذاریم مردم به میدان بیایند و جامعه را نجات دهند، با همه‌ی تکثر و تنوع و تفاوت‌هایشان.

👉https://wp.me/p2GDHh-3xi

#دموکراسی
#سیاستهای_نولیبرالی
#اعتراضات
#اکنون_ما_شریعتی
#آرمان_ذاکری

🆔 @shariati40
🖋علی شریعتی:

🔷🔆"جایی که پول هست، هم دین دروغ است و هم آزادی".

📌خودسازی انقلابی م.ا.۲-ص۴۸

#دروغ
#آزادی
#دین
#کوتاه_سخن
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF
◾️بیانیه جمعیت امداد دانشجویی-مردمی امام علی(ع) در مورد وقایع تلخ اخیر

▪️خدا را خدا را درباره‌ی طبقه فرودست، از مسکینان و نیازمندان و بی‌نوایان..
پس از یک هفته سکوت وتلخ‌کامی سخن را با نگرانی امام علی (ع) از احوال فقرا آغاز می‌کنیم. قشر محروم و حاشیه‌نشین که سال‌ها نجیبانه دم فرو بستند و افزایش بی‌عدالتی و محرومیت روزافزون خود را از حقوق اولیه نظاره کردند. امروز جمعیت امام علی ناگزیر به عدم سکوت است؛ چرا که اینجا صحبت از فقیر و حاشیه‌نشین است و آنچه به حاشیه‌نشینان مرتبط باشد با ماموریت این سازمان مستقل و مردمی نیز در ارتباطی تنگاتنگ است.

▪️پیش از وقایع تلخ اخیر، بارها و بارها جمعیت امام علی(ع) به واسطه‌ی فعالیت دائم امدادی و حمایتی در وخیم‌ترین سکونت‌گاه‌های فقیرنشین، نسبت به شرایط غیرانسانی و بحرانی رو به رشدِ این مناطق هشدار داده بود؛ هشداری که در رسانه‌های جمعی و نشست‌های علمی و تخصصی متعدد، به سمع و نظر ارگان‌های ذی‌ربط نیز رسیده و عواقب بی‌توجهی به سرنوشت ساکنان فراموش شده‌ی محلات فقیرنشین به دفعات بیان گردیده بود. درد سفره‌های خالی، بیکاری، ناتوانی خانواده‌ها از پرداخت هزینه‌ی تحصیل فرزندان، عدم امکان مراجعه به مراکز بهداشتی و درمانی، کودکانی که از داشتن اوراق هویتی نیز محروم می‌باشند و افزایش روزافزون کودکان کار، تنها بخشی از مشاهدات روزانه‌ی اعضای جمعیت است که با سیاست‌های غلط اقتصادی و به بهانه‌ی توسعه، به بهای له شدن ضعفا، رو به افزایش است. این صورت‌مساله‌های دردناک و این زخم‌های ریشه‌دار با یاغی خواندن، اغتشاشگر نامیدن و دست‌نشانده خطاب قرار دادن معترضان بی‌نان، قابل ترمیم نیست. تحرکاتی که سرریز انفجاری واقعیت حاکم بر این سکونت‌گاه‌ها بوده و با ادامه‌ی وضعیت نابسامان اقتصادی-اجتماعی، دیر و زود داشت اما سوخت و سوز نداشت...

📌متن کامل این بیانیه را در لینک زیر بخوانید:
➡️ plink.ir/LleSL

🆔 @imamalisociety
🔷🔸واکاوی یک انفجار

🎙گفتگوی احسان شریعتی با پایگاه خبری جماران بخش های از این گفتگو به شرح ذیل باشد.

🔸اعتراضات آبان ۹۸ نشان دهندهٔ شکاف میان مردم و حاکمیت به‌معنای اعم خود است. این شکاف در دو دههٔ اخیر هم به‌صورت سیاسی و هم اقتصادی خود را نشان داده است. اما آنچه شرایط را بحرانی‌تر می‌کند عدم شفافیت، ابهامات و معماهایی است که به‌دلایل گوناگون هم می تواند از درون نظام برخیزد و و هم از سوی سرخوردگان و حاشیه‌نشینان جامعه هم از خارج از کشور و قدرت‌های بیگانه روی آن سرمایه‌گذاری شود و بهره‌برداری‌های لازم صورت گیرد، به‌گونه‌ای که این شکاف حالتی انفجاری و خشونت کور وتخریبی مطلق به‌خود بگیرد؛ و البته این روند می‌تواند ما را وارد فازی کند که سرنوشتی مشابه لیبی، سوریه یا افغانستان پیدا کنیم.
🔹پس از انتخابات سال ۸۸ یک جنبش مدنی اعتراضی در مورد بحث رای و اقتضای شفافیت سیاسی به‌وجود آمد. اما پس از این‌که آن وقایع به نتیجهٔ مشخصی نرسید، جامعه در دههٔ بعد وارد فاز جدیدی شد و حول مسائل مطالباتی و صنفی و با کنش‌گری و واکنش‌های انفجاری در جنبش‌ها و حرکت‌های اجتماعی-اقتصادی علیه سیاست‌های کلان «نولیبرالی» که آزادی قیمت‌ها، گرانی و تورم و اختلافات طبقاتی را تشدید می‌کرد، شکل گرفت. در حالی‌که بحران معیشتی موجود باعث شده تا علاوه بر این‌که طبقهٔ متوسط نگران آیندهٔ خود شوند، اقشار تهی‌دست دیگر ناتوان از ادامه بقا شوند.
🔸این شعارهای حاشیه‌ای که به‌شکلی واکنشی به‌ویژه در اعتراضات دوسال قبل سرداده شد، و گاه ادامهٔ آن‌را در شعارهای نژادی پاسارگاد و کمتر در اعتراضات اخیر شاهد بودیم، واکنش‌هایی اند که ناشی از قیاس غلط یا مغالطه میان وضع موجود با وضع گذشته برمی‌خیزد و تمامیت آن یعنی اینکه چگونه وضع گذشته به وضع فعلی تبدیل شد، و این از دل آن برآمد ناگفته می‌ماند. مقایسه‌های میان وضع موجود با گذشته تنها در بُعد آزادی‌های اجتماعی و یکسری نمادهای صوری مشابه و اغلب مربوط به دورهٔ کوتاه بهای نفت بالا و ریخت-و-پاش‌های ناشی از آن در جامعه، صورت می گیرد. در حالی‌که باید یک مقایسه اساسی میان آن دوره با سیستمی آزاد و دموکراتیک و معطوف به عدالت اجتماعی صورت گیرد تا وضع واقعی آن دوران به تصویر کشیده شود.
🔹اقلیت‌ها و بقایای نظامات و نیروهای سابق با قدرت مادی و تبلیغاتی به ارث مانده از گذشته و به اتکای بر قدرت‌های بزرگ و رقیب منطقه می‌خواهند جنبش‌های انتقادی و اعتراضی جامعه را تقلیل به اثلیت همفکر خود دهند و تصرف کنند. آنها همچنین سرمایه گذاری می‌کنند برای اینکه جنبش ها را به‌سمتی که می‌خواهند هدایت کنند؛ همانطور که در درون نظام نیز کسانی تلاش می کنند تا کل اعتراضات را به «اغتشاش‌گری» تقلیل دهند، این دو طیف مکمل هم می‌شوند تا صدای واقعی اعتراض مردم شنیده نشود. در چنین وضعیتی جنبش مطالبه محور مردم قربانی این دو طیف می‌شود.
🔸اگر نوعی «کنفرانس ملی» با حضور معتمدین مردم از سویی و شخصیت‌های مورد اعتماد نظام از دیگرسو برای بررسی حوادث اخیر تشکیل شود، نشان رشد و بلوغ عمومی کشور ما در جهان تلقی خواهد شد. زیرا ما فراسوی فکر قصاص و محاکمه بازداشت‌شدگان اعتراضات اخیر، نیاز به تشکیل نهادی برای بررسی منصفانه و بی‌طرفانه ابعاد و خسارات وقایع، فراسوی برخوردهای جناحی و تصفیه‌حساب‌های سیاسی، اخیر داریم. و خلاصه، شیوهٔ برخورد به‌گونه‌ای باشد که هم افکار عمومی ایران و هم افکار عمومی دنیا را قانع کند.
🔹امروز با وسایلی که وجود دارد، همه چیز در دنیا علنی است. یعنی همانطور که ما اعتراض «جلیقه زردها»ی فرانسه را لحظه به لحظه در شبکه‌ها می‌بینیم، آنها نیز اعتراضات درون کشور ما یا کشورهای دیگر مشاهده می‌کنند. نباید چنین تلقی کنند که به‌ محض بستن اینترنت دیگر خبری منتشر نمی‌شود. بی‌ تردید روش‌هایی نظیر پارازیت و فیلتر جوابگو نیست و تنها باعث ایجاد درآمد برای اشخاصی می‌شود که از این راه در کنار ارایه راه‌های دورزدن این امور امرار معاش می‌کنند. شاید هم مشاوره‌های چنین قشر و افراد «تکنیسینی» است که مسئولین را مجاب می‌‌کند تا از چنین راه‌کارهای ناموفقی استفاده کنند. ولی نه مسئولین و نه مردم نباید فریب چنین روش‌هایی را بخورند و چنین برداشت شود که اگر بیش از یک هفته اینترنت قطع شده، این امر باعث امنیت عمومی شده است. متاسفانه برخی چنین نگاهی دارند. در حالی‌که ادامهٔ چنین روندی خود دامن‌زننده به حسّ ناامنی می‌شود. به نحوی که وقتی ما از وقایع خبر نداشته باشیم، باعث پخش نگرانی عمومی و گسترش شایعات در کشور می‌شود. قطع اینترنت و اقداماتی از این دست بیش از آن‌که منجر به امنیت برای کشور شود، اقدامی تحریک‌کننده در جامعه است.

#ایران
#اعتراضات
#آزادی
#عدالت
#گفتگو

@Dr_ehsanshariati

📌برای مشاهده مطالعه این متن به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید

https://b2n.ir/978219
🔷🔸علی طهماسبی در کانال تلگرامی خود در رابطه با آتش گرفتن کنسولگری ایران نوشت:

🔷🔆اگر پرچم هیچ ملتی را آتش نزده بودیم، حالا می‌توانستیم کسانی را که در کشور همسایه پرچم ما و نشانه ملیت ما را به آتش کشیده‌اند بی خرد و اوباش و مزدور بخوانیم.

#دیدگاه
#صدای_نوین_خراسان

🆔 @tahmasbiali

@VoNoKh
ای کاش تو را گوشِ شنیدن بود

نانی
برای خوردن
جایی
برای نَمُردن
*
پیامِ من
به تو
این بود
*
ای کاش
تو را
این بار
گوشِ شنیدن بود
*
من با تو
ساده سخن گفتم
امّا
تو
به من
به چَشمِ دشمن
نگریستی :
با من بگو بدانم
که تو کیستی ؟
در پُشتِ این هیاهو
در پیِ چیستی ؟
*
اینک ببین که
من اینَم :
بی نان و جان
در جای جایِ وطن
نَقشِ زَمینَم
از خود بِپُرس
که از چه روی چُنینَم ؟
*
من
نه برایِ مردن
که برایِ زیستن
به خیابان
آمده بودم
*
آمده بودم
با تو بگویم :
این بهشت
که بَرآنی
دامنه اش را
به فراسویِ مرز ها
بِکِشانی
تو را ارزانی !
*
آمده بودم
با تو بگویم :
نانِ خوردنِ من
جای نَمُردنِ من
در این جهانِ نا راست
به راستی
کجا ست ؟
*
آمده بودم
با تو بگویم :
یک لقمه نانِ خالی
یک تکه از خاکِ خدا
در هر کُجا
بَسَ ست مرا
تا
ازین پس
سَرِ بی سودایِ خود را
بَر آن بِنَهَم
وَازین کابوسِ
بی نوایی وَ بی کُجایی
بِرَهَم
*
پیامِ من
به تو
این بود
*
ای کاش
تو را
این بار
گوشِ شنیدن بود
*
امروز
من
با تو
ساده سخن گفتم
فردا
امّا
روزی دِگرَ ست
وَ ساده سخن گفتنِ من
دیگر
بی اَثرَ ست ...

سعید شهرتاش
نهم آذر ماه 98
🖋نرگس محمدی:

🔸حکومت معترضان را فارغ از شکل اعتراضاتشان در سلسله اعتراضات اخیر ، اغتشاشگر، اشوبگر و ارازل و اوباش نامیده و انها را جزء مردم ایران نمیداند. معترضان مردم ایران هستند اما نه از جنس حاکمان. مردمانی هستند رنج و گرسنگی کشیده ، مردمانی تحقیر و سرکوب شده، مردمانی که به هر طریق ممکن برای نقد ، اصلاح و اعتراض کوشیدند ، سرکوب شدند و اکنون در کف خیابانها فریاد حق خواهی سر می دهند.

#دیدگاه
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

یادداشت نرگس محمدی فعال حقوق زنان در رابطه با حوادث آبان ماه
‍ ‍‍ 🔷🗒جوانمرگی در عرصه عمومی

🖋سوسن شریعتی

📌و آن پرنده اگر تن به باد نمی داد، نمی دیدی باد از کدام سوست.
(بیژن الهی)

🔸هنوز بیست سالم نشده بود که وصیت کردم: «اینجانب...». خیابان بود که فرامی خواند. چه خونی به جگر مادرم شد که خون به جگر شدن مادرش را در پی کشته شدن فرزندش آذر شریعت رضوی در دانشگاه تهران 1332 دیده بود. فراخوان خیابان یعنی فراخوان به مرگ. از جوانی آذر بیشتر از نیم قرن می گذرد و از جوانی ِامثال من سی سال و در این میان یک انقلاب بین ما و او فاصله انداخته و یک نظام جدید مستقر گشته است. با این همه در «مادری به سبک ایرانی» تغییری نکرده است : دست و دلی که مدام می لرزد برای «جوانی به سبک ایرانی» در این خیابان های پر خطر و بی بازگشت. این بیرون ترسناک که نامش عرصه عمومی است و هر از چندی به وسوسه شاید جوری دیگر، به امید اینکه «بالغ شود با خیابان»( تعبیری از پوریا عالمی) با تمسک به هانا آرنت باشد و یا فرامین مذهبی، جوان به آنجا فرا خوانده می شود و قانع می شود که خانه، ماندن ندارد و هر بار به این امید که این دفعه لازم نیست بمیرد. بیرون اما می میراند و هر بار به دلیلی. برای آزادی بیان باشد یا برای حق برخورداری؛ برای ارزانیِ جانِ آدمی یا برای گران شدن بنزین... از همان «آذر» شریعت رضوی که جوان دهه سی بود، صبح به دانشگاه رفت و دیگر برنگشت تا همه آنهایی که در روزهای برفی هفته پیش بیرون رفتند و برنگشتند.

🔹هنوز هم بر سر اینکه اینها که مردند و می میرند چه کسانی اند اجماع نیست: آن زمان-این زمان هم ندارد. اینکه اراذل بوده اند یا اوباش؟ اغتشاشگر و یا....وحشی...گرسنگان اند یا مرفهین بی درد. «خودشان » هستند یا «خودمان»؟ دست نشانده اند یا جان بر کف؟ هنوز بر سر نامگذاری آن هایی که خیابان های شهر ها را در 57 فتح کردند بحث است(جایی خواندم که نامشان را گذاشته بود فرومایگان!!!)چه برسد به مرده های این نزدیک. نه تعدادشان معلوم است، نه موقعیت شان و نه آرزوهایشان.
اما تا زمانی که تاریخ و یا پژوهش های میدانی آنها را نامگذاری کند (فرومایه یا قهرمان) معاصریت ما دست به دست می شود میان فرزندانی که هر بار به خیابان می آیند برای تجربه زندگی و بلوغ و مادرانی که نمی دانند جوانمرگی فرزندانشان را چگونه تاب آورند؟ فرزندانی که به بلوغ ننشسته بر خاک می افتند و مادرانی با مشت های گره کرده و فریادهای بلند و یا خزیده در خویش و صدایی که نسل به نسل می گوید: بیرون نرو! عزیزم ، فایده ندارد.

#اعتراضات
#سوسن_شریعتی
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40
Forwarded from inseda.ir
🔸بخشی از گفت‌و‌گوی اختصاصی «این‌صدا» با احسان شریعتی | پژوهشگر و آموزگار فلسفه و مطالعات اجتماعی، فرزند دکتر علی شریعتی

🔹متن کامل این گفت‌وگو را در پایگاه خبری و تحلیلی «این‌صدا» بخوانید :
www.inseda.ir

@inseda_ir
‍ ‍‍ 🔷🗒جسور در زندگی، مستقل در اندیشه

🖋سوسن شریعتی

🔆مجید شریف همیشه می گفت :« من از شریعتی دو چیز را آموخته ام: جسارت را و شک کردن را نیز». و همین دو آموزه، زندگی او را- همچون آموزگارش- اگرچه پربار، اما کوتاه ساخت. یکی از اشکال متعدد و متضاد تجربه جوانی، متعلق به زمانه ای که گذشت: ملتهب، تراژیک و رادیکال. او با جسارت و هیجان یک جوان شورمند، مدام در پی کشف وضعیت های جدید بود و با شک و تردید یک متفکر، مدام همان وضعیت را زیر سوال می برد وبه آن سوء ظن پیدا می کرد. جسورانه به استقبال غیر مترقبه می رفت واندکی بعد مشکوک به اصالتش می شد و ناراضی بر می گشت. برای کشف حقیقت ، میدانست باید جسور بود و به همه شاهراهها، مشکوک؛ به هر دری باید زد و هیچ کدام را نهایی ندانست؛ باید پرهیزکار نبود و از خطا و از تغییر نترسید. اما با او آنچه در این تغییر و تغیرات اعتماد را بر می انگیخت دو چیز بود: شفافیت او و گوش کردن به میل دل خود. نه چندان سیاستمدار که پنهان زیست کند ، پنهان تجربه کند و پنهان تغییر، نه چندان سیاسی که بنا بر ضرورت های بیرونی و اجتماعی و بی اعتنا به ندای دل خود، این شود یا آن. روشنفکری که به صدای بلند فکر می کرد، به صدای بلند می پیوست و می گسست، به صدای بلند به نقد خود می نشست ، از در میان گذاشتن تجربه خود نمی هراسید و از پرداختن بهای آن سر بازنمی زد..

🔆خلاصه ی زندگی مختصر او همین تعقیب و گریز بی وقفه خود بود با خود: چیزی از روشنفکری، چیزی از هنرمندی.
چیزی از روشنفکری: اگر روشنفکری را مستقر نشدن در هیچ قطعیتی، جایگاهی و موقعیتی، توجه به دیگری و دیگران، داشتن دغدغه سرنوشت هم نوعان خویش، چادر زدن در حاشیه اقتدار مسلط و همدلی با همه به حاشیه رانده شدگان بدانیم.

🔆چیزی از هنرمندی : اگر هنرمندی را عزیمت از خود، چرخیدن بر محور خود، رهروی تنها، نقادی واقعیت مشکوک بپنداریم. جایی میان واقعیت و تخیل.
همین بود که هم سراغ جبران خلیل جبران می رفت، هم سراغ نیچه. هم رژه گارودی را ترجمه می کرد ، هم با رزا لوکزامبورگ سر و کارش می افتاد. هم خود را دوستدار شریعتی می دانست و کتب او را سرجمع می کرد و تنظیم و هم خود را متولی و مبلغ افکار او نمی خواست. از آن دست شاگردانی که می آموخت اما مرید نمی شد، می پیوست اما مشروط. گفتگو را دوست داشت اما سر سپردگی را نه. تردید می کرد اما توبه نه.

🔆او هم دربدری غربت را تجربه کرد و هم لذت بازگشت و قربت را- بی هیچ دعای خیری- و باز مثل هیشه با صدای بلند، از تجربیات خود سخن گفت. به صدای بلند، از آرزوها و امیدهایش حرف زد. به صدای بلند از وسوسه آینده ای روشن و.. تا اینکه، بالاخره مثل همیشه وفادار به خود، در همین قربت بازیافته و دیریافته هم مستقر نشد و این البته عقوبت محتوم همان گوش سپردن به صدای دل جسور و ذهن مشکوک بود. ای کاش اینقدر با صدای بلند از زندگی خود و جلوه های گوناگون آن حرف نمی زد تا به زندگی اش درمیان زنده ها ادامه دهد . اگر آن شفافیت غیر متداول و نامتعارف را کنار می گذاشت و مثلاً صدای آن زیستهای چندگانه تو در تو را در نمی آورد- چنانچه رسم روزگار است- امروز حتماً هنوز در میان ما بود.
و....امروز؟ سنگی در قطعه هنرمندان. روحش شاد و جسم مجروحش آرام باد.

#یادها
#مجید_شریف
#استقلال_اندیشه
#جسور_در_زندگی
#سوسن_شریعتی
#یادداشت_اختصاصی
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF
‍ ‍‍ 🔷🎙نهضت دموکراتیک ادامه دارد

📌خلاصهٔ سخنان احسان شریعتی در مراسم روز دانشجو بر مزار سه آذر اهورایی (در جمع دوستان و اعضای خانواده شهدا)

🔸امروز در آستانهٔ روز دانشجو، در اینجا جمع شده‌ایم تا یاد و خاطره شهدای جنبش دانشجویی سال ۳۲ را پاس بداریم. پاسداشت روز دانشجو و جنبش دانشجویی طی ۶۶ سال گذشته هرساله برگزار شده و به یک روال و رویه و سنت تبدیل شده است، اما همیشه و حتی امروز، امکان مراسمی شایستهٔ این نام و این روز میسر نبوده است.
🔹حرکت مردم ایران برای تغییر-و-تحول‌خواهی و ورود به عصر جدید از یک سدهٔ پیش شروع و همچنان جاری بوده است. اهداف و شعارهای این جنبش پیش و پس از انقلاب همواره آزادی و استقلال، عدالت و توسعه، علیه استبداد داخلی وابسته به استعمار خارجی، و نظام‌های استثمارگر فئودالی و کاپیتالیستی (و پورژوایی کمپرادور) بوده است.
🔸برای نیل به عدالت اجتماعی، در بهمن ۵۷ که انقلاب ضدسلطنتی بیانی مذهبی پیدا کرد، مردم شعار «حکومت عدل علی» سرمی‌دادند، اما امروز پس از ۴۰ سال شاهد فقر و فلاکت، رشد شکاف طبقاتی، تورم و گرانی و خلاصه بحران معیشتی خیل عظیم بیکاران و گرسنگان هستیم که با توجه به غنای منابع و سرمایه‌های عظیم طبیعی و انسانی این سرزمین، ناتوانی در نیل به آن آرمان ممکن را باید فراتر از سوءمدیریت، ناشی از نقص و خلل در مبانی فکری و علمی طراحی مسیر‌ توسعه اقتصادی در نظام‌های گذشته و حال دانست.
🔹با توجه به این‌که از صدر مشروطه تا کنون ملت ما از پیش‌قراولان تلاش‌های خلق‌های منطقهٔ خاورمیانه بوده‌است؛ و هنوز هم چون انقلاب‌ها از اینجا شروع شده‌اند، چشم دنیا به‌سوی ایران است که به چه سمت می‌رود، و هنوز هم به‌نظر ما، سرنوشت نهضت و انقلاب‌های گذشته رقم نهایی نخورده است، یعنی نهضت دموکراتیک ادامه دارد و نفس مطالبه‌گری و حرکت‌های دهه‌های اخیر، نشان‌گر حقانیت ذات و جوهر جنبش‌های گذشته و استمرار و زنده بودن جهت حرکت این ملت است که بیش از یک قرن سابقه مستمر دارد.
🔸بنابراین، نباید در کوتاه‌مدت ناامید شویم از روند بلند تطور تاریخی، خصلت سهمناک حوادث و پرداختن بهای سنگین نسبت به دستآوردهای ناکافی و ناکامی‌های تاکنونی. و در اینجا، مقصود از وفاداری و پای‌فشردن بر مواضع و زنده نگه داشتن حافظهٔ گذشته، انتقال حافظه و هویت به نسل‌ جوان ‌مااست. زیرا اگر حافظه‌ منقطع شود، اشتباهات گذشته دوباره تکرار خواهند‌ شد؛ و آنها که مسئول عقب‌گرد ها و ناکامی ها بودند مجدداً با چهره‌ای جدید وارد صخنه می‌شوند و خود را طلبکار و محق جلوه خواهند ‌داد؛ چون می‌پندارند مردم فراموش کرده‌اند. در حالی‌که هیچ رویداد تاریخی فراموش نمی‌شود و به‌خلاف شعارهای کلیشه ای که دایم شنیده می‌شود مثل این‌که «فراموش نمی‌کنیم، اما می‌بخشیم»، نه فراموش می‌کنیم و نه ازپیش می‌بخشیم، بل‌که بنابه دلایل طبیعی و حقوقی، قاعده باید این باشد که عدالت می‌بایست اجرا شود و آنگاه اگر قربانیان خواستند ببخشند این یک استثنا است و البته به‌لحاظ اخلاقی بس ارزشمند. هدف ما، اما، از طرح ضرورت مبارزه با فراموشی، و تاکید بر اجرای عدالت قضایی و جزایی، انتقام‌جویی نیست، بل‌که جلوگیری از تکرار جنایات و حوادث در آینده است. پس شعار ملی باید این باشد که «دیگر، هرگز مباد!»
و باید بدانیم که مسئول هر دستاورد و یا هر پس‌رفتی، همواره بنابه تعریف، «مسئولین» اند و آن و این یک از مسئولین نباید از مردم و از منتقدان و مخالفان طلبکار باشد که چرا اعتراض و انقلاب کردید؟! و یا شما روشنفکران بودید که ما را به اینجا کشاندید! و امثال این ادبیات که امروزه به‌شکل مهوعی شیوع و وفور یافته است. مخالفت با وضع موجود همیشه واکنشی بوده است علیه سیاست‌های حاکم مسئولین. و از اینروست که مطالبهٔ نهادی «حقیقت‌یاب» برای روشن شدن مسئولیت‌ها در سطح ملی ضرورتی تاریخی است.
🔹درآستانهٔ فصل انتخابات هستیم و باید دانست که در فضای کنونی امید و اعتماد ملی سخت آسیب‌دیده و مصیبت‌زدهٔ حوادث اخیر است و دل و دماغی برای حضور و مشارکت در این سپهر ندارد. جنبش «ملی و مردمی» (مستقل از قدرت‌های خارجی و مطالبه‌گر عدالت-و-آزادی)، در شرایط کنونی فراسوی روش‌های کلاسیک «انتخاباتی» اصلاح-و-اعتدال‌طلبی‌های صوری و سازش‌کارانهٔ تاکنونی و البته با پرهیز از لغزش به ورطهٔ خشونت کور و شورش‌گری واکنشی از سوی دیگر، در پی حضور متحد و متشکل در صحنه و عرصهٔ اجتماعی و در جستجوی «راه سومی» است که به‌شیوه‌های مدنی و انسانی، به اعتراض و مطالبه‌گری بپردازد و به جایگزین‌سازی بدیل‌های عملی بیاندیشد و راه‌کارهای علمی و گفتار منطقی نوینی را برای آینده بگشاید.

#جنبش_دانشجویی
#جنبش_اعتراضی
#راه_سوم
#مطالبات_عمومی
#روش_کلاسیک_انتخاباتی

@Dr_ehsanshariati

📽امروز دانشگاه تهران
🔷🔸کدام استراتژی؟ کدام اصلاحطلبی ؟

🖋مجید شیعه علی

🔆ما چه مي توانيم كرد؟

🔸در امواجي كه در طي دو سال اخير فضاى سياسي كشور را تحت تاثير خود قرار داد اين سوال كه "ما چه مي توانيم كرد؟" رونق دوباره گرفته است و جوابهاي متعددي به آن داده شد در اين مطلب ميخواهم به بررسي مسيري كه تا كنون پيموديم و مسيرهاي پيشنهادي پيش رو بپردازم.


🔹مجموع استراتژي كه انتخاب گرديد در سه عبارات "فرهنگ سازي سياسي، تقويت جامعه مدني ، اثرگذاري بر حاكميت از طريق انتخابات" خواهد بود كه البته دو مورد اول نياز به فضاي سياسي مناسب دارد كه احتمال تامين آن در صورت استفاده از ابزار انتخابات بيشتر است.البته اين استراتژي جديد نيست. پس از يكي ، دو دهه آفاتش نيز مشخص گرديده.

🔸در ادامه به بررسي ٥ استراتژي مطرح شده در پى بحران اخير مي پردازيم.

#تحلیل
#راهبرد
#اصلاحطلبی
#استراتژی
#صدای_نوین_خراسان

@VoNoKh

📌 برای مشاهده مطالعه کامل این تحلیل به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید


https://telegra.ph/کدام-استراتژی-کدام-اصلاحطلبی-12-07
🔷🔸روشنفکر و سراب قدرت

🖋احسان شریعتی

📌روزنامه اعتماد تاریخ۱۳۹۸/۰۹/۱۷

🔸» ... روشنفکر می‌بایست بدیل بهتری را که هنوز برای جامعه «تخیلی» به‌نظر می‌رسد، به جامعه بنماید؛ نشان دهد که جهان آزادتر و آبادتر و توسعه‌یافته‌تری ممکن است. این بدیل‌ها تنها نظری، آرمانی و اتوپیایی نیست، مثل شعارهای اول انقلاب نسل ما. بلکه سیستم تأمین‌کننده منافع اکثریت و اقلیت مردم در جامعه‌ای ثروتمند همچون ما بایستی به‌شکل عملی و علمی برقرار شود، آنچنان که در بسیاری از کشورهای جهان پوشش‌های اجتماعی وجود دارد. وضع موجود باید نقد منظم شود و به تفکر مانعی که نمِی‌گذارد این بدیل شکل بگیرد، حمله شود...«

#روزنامه_اعتماد
#روشنفکران
#سراب
#قدرت
#یادداشت
#احسان_شریعتی


@Dr_ehsanshariati

📌 برای مطالعه یادداشت به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید


https://gourl.page.link/Dzk6
🔷🔸قسمت هایی از نامه و هشدارهای آقای رویین عطوفت در ابراز همدردی با حوادث ابان ماه ۹۸


🔹آب در کشتی است نه کشتی بر آب. آنگاه همه غرق می شویم چه حکومت ٬ چه مردم ٬ چه دولت ٬ چه ملت، همه و همه .
آن زمان از ایکاش ؛ ایکاش ها نجاتی بر نخواهد خواست ٬ دردی درمان نخواهد شدو پشیمانی و توبه و حسرت سودی نخواهد داشت.


🔸 خداوند فرصتی مهیا نماید تا توان تبیین طرحی نو را داشته باشیم و با همبستگی ملی وبازسازی اعتماد بین دولت وملت از این گذرگاه خطرناک تاریخی درست عبور کرده و کشتی سالم به ساحل نجات ،لنگر اندازد.


🔹با عرض تسلیت به ملت ایران و اظهارهمدردی با خانواده های درگذشتگان و آسیب دیدگان آبان سیاه و با یاد گرامی داشت سه آذر اهورایی بزرگ نیا ٬ قندچی و آذر شریعت رضوی سخنم را به اتمام می رسانم.

اوین
۱۶ آذر ۱۳۹۸

#ایران
#صدای_ابان_۹۸
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40
‍ ‍‍ 🔷🔸انتخابِ «گفتگو»یی فرا-انتخاباتی

🖋احسان شریعتی

🔸در روز جهانی «حقوق بشر»، و در ایامی که بی‌رغبتی عمومی، ناشی از حوادث خونین آبان‌ماه گذشته، نسبت به جوّ انتخاباتی مقننهٔ پیش‌رو، در اختلاف‌نظرهای جاری پیرامون ضرورت شرکت یا غیبت نیز بازتاب ‌‌یافته است، بازخوانی متن زیر از هانا آرنت می‌تواند نگاه فراخ‌تری از ضرورت، هدف و نحوهٔ حضور گفتگویی در حوزهٔ عمومی به ما ببخشد.

🔹مسیر بازسازی دنیای مشترک انسانی و بازیابی «دوستی» مدنی، گذار الزامی از صندوق رأی نیست، بل‌که تمهید شرایط امکان یک «گفتگو»ی واقعی در سپهر سیاسی است. به این معنا که نقطهٔ ثقل گفتگوی واقعی، یعنی همراه با تنش و چالش مدنی، فراتر از میدان خالی باقی‌مانده از تیغ «نظارت استصوابی» خواهد رفت و در سراسر عرصهٔ اجتماعی توسط آراء عمومی بیان خواهد شد؛ یعنی «راه سومی» فراسوی سازش و خشونت.

🔸«امروزه عادت کرده‌ایم که در دوستی فقط پدیدهٔ صمیمیت را ببینیم، آنجا که دوستان بدون در نظرگرفتن جهان و مقتضیات آن، قلب‌های خود را بر یکدیگر می گشایند... روسو، و نه لسینگ، بهترین نمایندهٔ این تصور، مطابق با ازخودبیگانگی فردی مدرن است، که فقط با جدایی از هر نوع زیست عمومی و به‌شکل خصوصی و رو-در-رو، می‌تواند آشکار شود. ازاینرو درک اهمیت سیاسی دوستی برای ما دشوار است. برای نمونه، هنگامی که نزد ارسطو می‌خوانیم که دوستی میان شهروندان، فیلیا -philia- ، یکی از شرط‌های اساسی بهروزی مشترک است، میل داریم اینطور بپنداریم که ارسطو تنها از نبود تفرقه و جنگ داخلی در دل شهر سخن می‌گوید. برای یونانیان اما، جوهر دوستی عبارت از گفتار بود. آنها بر این باور بودند كه تنها نوعی «با یکدیگر-سخن گفتن» دایمی، شهروندان را در یک دولتشهر-پولیس- متحد می‌سازد. با گفتگو است که اهمیت سیاسی دوستی و انسانیت خاص آن ظهور می‌یابد. گفتگو (به‌خلاف محاورات صمیمانه خصوصی که در آن جان‌های فردی از خود می‌گویند)، هرقدر هم که از لذت حضور دوست متأثرباشد، د‌ل‌مشغول جهان مشترکی است که تا آن‌هنگام ‌که انسان‌ها دایما دربارهٔ آن بحث نکنند، به‌معنای دقیق کلمه «غیرانسانی» می‌ماند. زیرا جهان ازآن‌رو که توسط آدمیان ساخته شده انسانی نیست و بدان‌رو که صدای انسان در آن طنین می‌اندازد انسانی نمی‌شود، بلکه تنها آن‌گاه که موضوع دیالوگ می‌گردد، انسانی می‌شود. امور جهان با هر شدتی که ما را متآثر سازند، با هر عمقی که ما را منقلب سازند و برانگیزانند، تنها لحظه‌ای برای ما انسانی خواهند شد که بتوانیم با همنوعان خود دربارهٔ آن بحث کنیم. هر چیز که نتواند موضوع دیالوگ قرارگیرد، می‌تواند بسیار والا، سهمناک یا رازآلود باشد و حتی صدایی انسانی برای پژواک یافتن در جهان بیابد، اما در حقیقت انسانی نیست. ما با سخن گفتن پیرامون آنچه در جهان و در ما می‌گذرد آنها را انسانی می‌سازیم و در این سخن گفتن می‌آموزیم که انسان باشیم. چنین انسانیتی که در گفتگوهای دوستی تحقق می‌یافت را یونانیان انساندوستی -فیلانتروپیا- می‌نامیدند، «عشق به بشر»، زیرا این انسانیت در آمادگی برای تقسیم کردن جهان با دیگران نمودار می‌شود.»

📌 هانا آرنت، «انسان‌ها در عصر ظلمت» ، ص ۲۴

#انتخابات
#حقوق_بشر
#نظارت_استصوابی
#یادداشت
#احسان_شریعتی

@Dr_ehsanshariati

📸تصویر: «صندلی شکسته»، سازمان ملل