#شهید #بهروز #آخش

نام پدر: - تاریخ تولد: - / - /1354
محل تولد: - تاریخ شهادت: 08/07/1362
محل شهادت: #اندیمشک طول مدت حیات: 8 سال
مزار شهید: گلزارشهدای شهر اندیمشک(کوی قلعه لور)


🇮🇷زندگینامه🇮🇷
سال 1354 با تولدش شور شعفي وصف ناپذير در ميان اهل خانه پديد آورد. نامش را بهروز گذاشتند و از خداوند برايش طلب سعادت و سلامت نمودند.
او در 7# سالگي به مدرسه رفت و به آموختن علم پرداخت. 8 ساله بود که رژيم بعثي با #موشک به شهر انديمشک حمله نمود و او در تاريخ 8 مهر 1362 شهد شيرين شهادت نوشيد. پيکر پاکش را در گلزار #شهداي انديمشک (کوي قلعه‌لور) به خاک سپردند.
.
https://telegram.me/Shahidaniranzamin

#شهید #محمد #آریایی پور

نام پدر: کاظم تاریخ تولد: - /02/1296
محل تولد: ایران - تهران - تهران تاریخ شهادت: 04/09/1365
محل شهادت: #پایگاه وحدتی بین راه #اندیمشک و دزفول طول مدت حیات : 69 سال
مزار شهید: -


🇮🇷زندگینامه🇮🇷
محمد در سحرگاه یکی از روزهای اردیبهشت ماه سال 1296 در یکی از محلات جنوب شهر# تهران متولد شد، دو سال بیشتر نداشت که پدرش شیخ کاظم را از دست داد و تحت تعلیمات عالمانه مادر بزرگ شد و به مدرسه رفت و تا پایان سال چهارم دبستان تحصیل نمود. علاقه ی خاصی به فراگیری ریاضی و خطاطی داشت. لذا در دوران نوجوانی تا حدودی به تحصیل این علم پرداخت. 18 ساله بود که مادرش دار فانی را وداع گفت. آریایی پور در سن 20 سالگی ازدواج کرد و در همین سال به خدمت نظام وظیفه فرا خوانده شد. در آن جا با استبداد افسران و درجه داران رژیم مقابله کرد و به همین علت بارها بازداشت شد. بعد از اتمام این دوره به نزد برادرش در تنکابن رفت. برادرش در آنجا زمین و باغ داشت و محمد مرکبات و مواد غذایی را از شمال به تهران می برد و به بارفروشان میدان بزرگ می فروخت.
در سال 1357 به همراه همسرش به زیارت عتبات عالیات مشرف گشت. انقلاب و موج عظیم تظاهرکنندگان او را نیز به مصاف با باطل فرا خواند و به خیل یاوران امام (ره) پیوست. بعد از پیروزی انقلاب و آغاز جنگ در سال 1361 علی رغم ناراحتی قلبی که همیشه وی را رنج می داد به همراه لشکر محمد رسول الله (ص) به مدت چهارماه در جبهه حاضر شد. در سال 1362-1363 نیز درمیدان جنگ حماسه آفرید، تا اینکه درسال 1363 به زیارت بیت الله الحرام رفت. در فروردین ماه سال 1364 در عملیات بدر در حوالی جزیره ی مجنون به علت پخش گازهای شیمیایی مجروح شده و به بستر بیماری افتاد.در بهار سال 1365 دو ماه در جنوب جنگید و اینبار به علت گرمای شدید به بستر بیماری افتاد.
بیست و پنجم آبان ماه همان سال در سن 69 سالگی برای آخرین بار از خانواده خداحافظی کرد و به جبهه شتافت در آنجا مسئولیت آشپزخانه را بر عهده داشت. او هر روز ساعت 10 صبح غذا را با وانت به خط مقدم می برد، ولی روز چهارم آذرماه سال 1365 (سه شنبه) در پایگاه وحدتی بین راه اندیمشک و دزفول بر اثر اصابت ترکش خمپاره به پیکر و اصابت ترکش کالیبر5 به روی پیشانی اش هنگام اذان ظهر به شهادت رسید. پیکرش را هنگام اذان ظهر روز هفتم آذرماه به خاک سپردند. از او 6 فرزند به یادگار ماند.


https://telegram.me/Shahidaniranzamin