صدا کن مرا
صدای تو خوب است
صدای تو سبزینه‌ی آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن می‌روید
در ابعاد این عصر خاموش
من از طعم تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنهاترم
بیا
تا برایت بگویم چه اندازه
تنهایی من
بزرگ است


۱۵ مهر
زادروز #سهراب_سپهری

@Sayeh_kavir

به سراغ من اگر می‌آیید
پشت هیچستانم
پشت هیچستان، جایی‌ست
پشت هیچستان،
رگ‌های هوا
پر قاصدهایی‌ست
که خبر می‌آرند
از گل واشده‌ٔ دورترین بوته‌ٔ خاک
روی شن‌ها هم
نقش‌های سم اسبان سواران ظریفی‌ست که صبح
به سر تپه‌ٔ معراج شقایق رفتند
پشت هیچستان چتر خواهش باز است
تا نسیم عطشی در بن برگی بدود
زنگ باران به صدا می‌آید
آدم اینجا تنهاست
و در این تنهایی
سایه‌ٔ نارونی تا ابدیت جاری است
به سراغ من اگر می‌آیید
نرم و آهسته بیایید
مبادا که ترک بردارد
چینی نازک تنهایی من

حجم سبز
۱ اردیبهشت، سال‌روز درگذشت #سهراب_سپهری

@Sayeh_kavir