بعد از تو بی‌خبرم از خودم، بگو
این روزها چه شدم؟ در چه حالی‌‌ام؟

شعر از #افشین_یداللهی

@Sayeh_kavir

سوزاندی‌ام که دلم خام‌تر شود
وحشی شدی غزلم رام‌تر شود

آهو برای چه باید زمان صید
کاری کند که خوش‌اندام‌تر شود

جز اینکه از سر جانش گذشته تا
صیاد نابغه ناکام‌تر شود

آدم برای نشستن به خاک تو
باید نترسد و بدنام‌تر شود

چیزی نگفتی و گفتی نگویم و
رفتی که قصه پر ابهام‌تر شود

آنقدر گریه نکردی میان بغض
تا چشم اشک سرانجام ‌تر شود

امشب کنار غزل‌های من بخواب
شاید جهان تو آرام‌تر شود


۲۱ دی،
زادروز #افشین_یداللهی

@Sayeh_kavir

شهر از هجوم خاطره‌هایت به من پر است
بعد از تو شهر از من دیوانه دلخور است

از من که بین بود و عدم پرسه می‌زدم
تو بودی و کنار خودم پرسه می‌زدم

تو بودی و تمام غزل‌ها، ترانه‌ها
من بودم و تمام ستم‌ها، بهانه‌ها

من بودم و مجال شگفتی برای عشق
تو بودی و تحمل سخت بهای عشق

قلبم به‌خاطر تو مرا طرد کرده است
می‌سوزد از کسی که تو را سرد کرده است

از عشق رد شدی که من از ترس رد شوم
دیگر نمی‌توانم از این دست رد شوم

این بار آخر است برای خودم، نه تو
من پشت خط فاجعه عاشق شدم، نه تو

گرداب را درون خودت غرق می‌کنی
تو با تمام حادثه‌ها فرق می‌کنی


۲۵ اسفند،
سال‌روز درگذشت #افشین_یداللهی

@Sayeh_kavir