تاریخ برنامه شب مانی با توجه به پیش بینی هوا شناسی از پنج شنبه 96/7/13 به پنج شنبه 96/7/20 تغییر کرد
و هنوز فرصت ثبت نام برای برنامه شب مانی باقی ست
برای ثبت نام به این آیدی @Zhmoein پیام دهید
یا با شماره09399630341 تماس بگیرید
#zhm
@savan_nature_school

دوستانی که تماس گرفتند و‌برای بازدید امروز جمعه را هماهنگ‌کردند لطفا ساعت ۲ به بعد تشریف بیاورید
@savan_nature_school

#zhm
@Savan_nature_school

🍀شب مانی در طبیعت به همراه والدین
🔻پنج شنبه 96/7/20
🕰ساعت 16:30 الی 20:30
برای ثبت نام به این آیدی @Zhmoein پیام دهید
یا با شماره 09399630341 تماس بگیرید
#zhm
@Savan_nature_school

🍀شب مانی در طبیعت به همراه والدین
🔻پنج شنبه 96/7/20
🕰ساعت 16:30 الی 20:30

کارگاه مدرسه طبیعت
🔥درست کردن آتش و ساخت مشعل
🌸شعر خوانی و تعریف خاطرات بچه ها دور آتش
☘شب گردی در طبیعت

کودکان در محل مدرسه تحویل داده میشوند
و سپس خانواده ها به محل اسکان راهنمایی میشوند
بچه ها طبیعت رو در کنار بچه ها در شب تجربه میکنند
خانواده ها ،در محلی دیگر که مدرسه مشخص میکنند اسکان دارند
و ساعت 19:30 بچه ها به خانواده هاشون تحویل داده میشوند
سپس خانواده ها توسط مدرسه برای شام به صرف جوجه پذیرایی میشوند

👨‍👩‍👧هزینه یک‌ کودک به همراه مادر و پدر برای مدرسه طبیعت و پذیرایی شام 70.000 تومان می باشد
👨‍👩‍👧‍👦ثبت نام دو فرزند خانواده:100.000تومان
⭐️ثبت نام گروهی
5 کودک : 60.000 تومان
10کودک : 50.000 تومان

وسایل مورد نیاز کودک:👧👦
یک دست لباس اضافه
قمقمه آب
میان وعده

وسایل مورد نیاز خانواده:👨‍👩‍👧‍👦
زیرانداز
چادر مسافرتی در صورت تمایل
میان وعده
فلاکس آب و چای
بشقاب و قاشق و لیوان و سفره

لطفا هزینه رو به شماره کارت💳:
6104 3379 3035 7775
بانک ملت . ملیحه مرادی
واریز نمایید و یه عکس از فیش واریزی برای آیدی @Zhmoein ارسال کنید

آدرس : پارک چیتگر - کنار ساختمان مدیریت
#zhm
@Savan_nature_school

سلام خدمت همراهان همیشگی
ظرفیت برنامه شب مانی تکمیل است
دوستانی که تمایل به شرکت در برنامه شب مانی برای پنج شنبه 96/8/4 دارند میتوانند از هم اکنون رزرو نمایند
برای ثبت نام به این آیدی @Zhmoein پیام دهید
یا با شماره 09399630341 تماس بگیرید
#zhm
@Savan_nature_school

نامه ای از محسن رنانی استاد دانشگاه اصفهان:


معلم‌های عزیز ،
سلام,
ما چهل سال است بخش اعظم جوانانمان را درس دادیم و به دانشگاه فرستادیم ،
اما همه چیز بدتر شد.

تصادفات رانندگی‌مان بیشتر شد،
ضایعات نان‌مان بیشتر شد،
آلودگی‌ هوای‌‌مان بیشتر شد،
شکاف طبقاتی مان بیشتر شد،
پرونده‌های اختلاس در دادگستری‌مان بیشتر شد،
تعداد زندانیان‌مان بیشتر شد
و مهاجرت نخبگانمان بیشتر شد.

پس دیگر دست از درس دادن صرف بردارید.
آموزش کودکان ما ساده است.
ما دیگر به دانشمند نیازی نداریم, ما اکنون دچار کمبود مفرط انسانهای توانمند هستیم. 

پس لطفا به کودکان ما فقط مهارت های زندگی کردن را یاد بدهید.
به آنها,
گفت‌ و گو کردن را،
تخیل را،
خلاقیت را،
مدارا را،
صبر را،
گذشت را،
دوستی با طبیعت را،
داشتن توان عذرخواهی را ،
دوست داشتن حیوانات را،
لذت بردن از برگ درخت را،
دویدن و بازی کردن را،
شاد بودن را،
از موسیقی لذت بردن را،
آواز خواندن را،
بوییدن گل را،
سکوت کردن را،
شنیدن و گوش دادن را،
اعتماد کردن را،
دوست داشتن را،
راست گفتن را و
راست بودن را بیاموزید.

باور کنید,
اگر بچه‌های ما ندانند که فلان سلسله پادشاهی کی آمد و کی رفت،
و ندانند که حاصل ضرب ۱۱۴ در ۱۱۴ چه می شود،
و ندانند که آیا با پای چپ وارد دستشویی شوند یا با پای راست،
هیچ چیزی از خلقت خداوند کم نمی شود؛
اما اگر آن‌ها زندگی کردن را,
و عشق ورزیدن را
و عزت نفس را
و تاب آوری
و عدم پرخاشگری را,
تمرین نکنند، زندگی شان خالیِ خالی خواهد بود و بعد برای پر کردن جای این خالی‌ها، خیلی به خودشان و دیگران و طبیعت خسارت خواهند زد.

لطفاً برای بچه‌های ما,
شعر بخوانید،
به آنها موسیقی بیاموزید،
بگذارید با هم آواز بخوانند،
اجازه بدهید همه با هم فقط یک نقاشی بکشند تا همکاری را بیاموزند،
بگذارید وقتی خوابشان می آید بخوابند,
و وقتی مغزشان نمی کشد یاد نگیرند.

لطفاً بچگی را از کودکان ما نگیرید.
اجازه بدهید خودشان ایمان بیاورند،
فرصت ایمان آزادنه و آگاهانه را از آنان نگیرید،
زبان شان را برای نقد آزاد بگذارید،
آنان را از وحشت آنچه شما مقدس می‌پندارید, به لکنت زبان نیندازید.

بگذارید خودشان باشند و از اکنون نفاق را و ریا را در آنها نهادینه نکنید.

اکنون که شما و ما و فرزندان ما همگی اسیر یک نظام آموزشی فرسوده هستیم، دست کم هوای همدیگر را داشته باشیم،
نداشته‌ها و تنگناها و غم‌ها و عقده‌های خود را به کلاس‌ها نبرید.
شما را به خدا در کلاس‌های‌تان خدایی کنید نه ناخدایی.
شاید خدا به شما و ما رحم کند و کودکان مان خوب تربیت شوند

محسن رنانی
۳۱ شهریور ۱۳۹۶
@savan_nature_school

ثبت نام آبان ماه مدرسه طبیعت ساوان
کودکان 3 تا 12 سال
دختر و پسر
@Savan_Nature_School

مسئول ثبت نام @zhmoein

💕جست وخیز بهترین بازی

آکادمی طب اطفال امریکا اعتقاد دارد، آنچه کودکان برای رشد سالم به آن نیاز دارند، بازی بهتر و بیشتر به سبک قدیم است.
بازی‌های خود انگیخته فعال و آزاد مانند دویدن به دنبال پروانه، بازی با اسباب بازی‌های حقیقی مانند ماشین و عروسک و یا حتی جست وخیز کردن معمولی
اغلب در این روزها کودکان قربانی تلاش بزرگ ترها برای تقویت توانایی فرزندانشان می‌شوند.
مطالعات گوناگون نشان می‌دهند کودکان را اگر به حال خود رها کنید، خودشان با کوچک‌ترین وسایل پیرامون خود یک بازی ترتیب خواهند داد. این بازی‌ها در رشد خلاقیت کودکان، کشف علایق آن‌ها، رشد مهارت‌ها برای حل مشکلات، ارتباط با دیگران و سازگاری آنها با محیط مدرسه کمک کننده‌اند.
@Savan_nature_school

واقعا براین باورم که درطبیعت چیزی خاص و بی همتا وجود دارد
جان بروگ
@savan_nature_school

همراهان عزیز برنامه ی جمعه های ساوان این هفته ۱۲ آبان ساعت ۹/۳۰ تا ۱۳/۳۰ می باشد

سخنرانی دکتر حسین کریمی در همایش کودک و طبیعت
دماوند-داشگاه آزاد اسلامی
@natureschool
@madresehtabiat

درسهايي از مدرسه طبيعت
درد را مي شناسیم ولي درمان را نه:
مديركل دفتر بهبود تغذيه وزارت بهداشت حكايت از كمبود ويتامين D در اكثريت جمعيت كشور مي كند.(٧٦ درصد نوجوانان ،٨٦ درصد زنان باردار، ٦٠ درصد ميانسالان). ايشان اضافه مي كند كه كمبود اين ويتامين موجب افسردگي ،سرطان،پوكي استخوان و بيماري پاپرانتزي مي شود . به گفته ايشان در گذشته كه كودكان در حياط خانه بازي مي كردند كمبود اين ويتامين كه منبع اصلي آن آفتاب است كمتر بود و امروزه زندگي در فضاهاي بسته به دور از آفتاب موجب افزايش موارد كمبود آن شده است.
اما راه حل مديركل نه بازگشت به آفتاب و طبيعت بلكه "انجام كارهاي مداخلاتي مانند مصرف مكمل ويتامينD3 "است. برای این کار از سال ٩٣ توزيع رايگان اين مكمل براي همه گروه هاي سني كشور آغاز شده است .
شگفتا: خود را از آفتاب محروم كنيم ، كودكان را در لايه هاي كلفت لباس بپيچيم ، در چارديواري ها زنداني كنيم و بعد كمبود آفتاب را نصف نیمه با مكمل غذايي برطرف سازيم ؟چرا كودكان را به آفتاب بازنگردانيم تا از آن بنوشند ، جست و خيز وشادماني كنند و، علاوه بر كمبود ويتامين، هركمبودي در آنها برطرف شود؟
كمبود خلاقيت و ابتكار ،كمبود شادماني و انگيزه ، كمبود سلامتي جسماني و رواني ، كمبود نگاه مهربان به طبيعت و كمبود بازي ؟ و بسياري كمبودهاي ديگر كه در نسخه مديركل به آنها پرداخته نشده ؟
ولي آيا به راستي چرا وقتي ريشه درد در جائيست ما درمان را در جاي ديگري مي جوئيم؟
#درسهايي_از_مدرسه_طبيعت
@madresehtabiat
@savan_nature_school

آيا سزاوار است اين جگرگوشگان ، بجاي رهايي و شادماني ، در زندانهايي طلايي كلاسها محبوس و افسرده باشند؟بيائيد دوباره فكر كنيم .
@vareshNS
@natureschool
@madresehtabiat

جمعه 12 آبان
یک روز به یاد ماندنی
#zhm
@savan_nature_school

چهارشنبه 3 آبان
آتشنشانان کوچک مهمان مدرسه طبیعت ساوان بودند
#zhm
@savan_nature_school

من فرزندم را به بی بدیل ترین حالت ممکن دوست میدارم.
آنقدر دوستش میدارم که برایم مهم نیست،کسی به موهای پریشانش بخندد وقتی خودش اینگونه شادمان تر است.
آنقدر دوستش دارم که اگر دخترکم دلش خواست یکروز بارانی در حیاط خانه بازی کند،برایم مهم نباشد که زن همسایه از پشت پنجره اتاقش چه ها زیر لب میگوید.
من یک مادرم،
مادری که هرگز کودکیهایش را از یاد نمیبرد.
روزهایی که جسورانه از درخت گیلاس وسط حیاط بالامیرفت و لابلای شکوفه های معطرش،رهایی را استشمام میکرد.
روزهای داغ و شرجی تابستان را که در حوض آبی حیاط به سر میکرد.
کودکیهایی که با شوق چشم میگشود و تمام روزش را زندگی میکرد.
مادری که در کودکیش،هیچ دیواری مقابل رویاهایش ساخته نشده بود.

من فرزندم را به بی بدیل ترین حالت ممکن دوست دارم.

آنقدر که دلم میخواهد جهانش را لمس کند.
دلم‌میخواهد او بهار را پیش از رسیدن استشمام کند.
دلم میخواهد طعم شیرین یکروز داغ تابستانی را بچشد ..
لپ هایش از گرما گل بیندازد، پاهایش را در آب حوض بکوبد و از پاشیدن قطرات اب روی صورتش، از ته دل و مستانه بخندد.
دلم میخواهد،باران پاییزی را نه از پشت پنجره، که در حیاط خانه لمس کند.
دلم‌میخواهد
وقتی زمستان رسید،کاپشن صورتی و چکمه ی بنفش و کلاه قرمزو دستکش آبیش را بپوشد بی آنکه برایش مهم باشد که این رنگها بهم نمیآیند...
و از اولین برف زمستانی هرچقدر که دلش میخواهد حض ببرد.
من یک‌مادرم
مادری که هرگز کودکی کردن را فراموش نخواهد کرد
مادری که باتولد کودکش دوباره متولد شد.
هم پای او قد کشید هم تراز او اندیشید
هم زبان با او سخن گفت .با چشمان او دید و با گوشهای او شنید و با دستان او لمس کرد.
تا بفهمد فرزند دو ساله اش چه میخواهد.
که در سه سالگی چه چیزی شادش میکند.
که وقتی چهار ساله است چه...
و در پنج سالگی...
تا نباشد آن مادری که دستان کوچک فرزند ۵ ساله اش را به نوشتن مشق عادت میدهد در حالی که کودکش درخیال خود مشغول گِل بازیست.
تا همان مادری باشدکه به فرزندش کودکی کردن هدیه میدهد نه مشقت ساعتها نشستن در کلاسهای بی پنجره ی بی روح را.

مادری که برای شادی کودکش بهانه نمیسازد،بستر فراهم میکند.
من یک مادرم.
یک مادر تسهیلگر

هاجر تقی پور،تسهیلگر مدرسه طبیعت درنا
@Dornanatureschool
@savan_nature_school

آیا مدرسه طبیعت بازگشت به عقب و نوعی انسان گریزی ست؟

قبل از پاسخ، بیایید به این بیاندیشیم که چرا اساسا این سؤال در ذهن شکل می گیرد. موضوع ما موضوع "حس" است. حس به عنوان اولین و مهمترین سرمایه و آورده ای که کودک انسان هنگام تولد بدان مجهز است. بازگشت به طبیعت گریز از انسانیت نیست، بلکه اتفاقا بستری ست برای درک حس موجود در طبیعت و ازقضا راهی برای نزدیک شدن به جنبه های مهم و فراموش شده ی انسانیت. آن جنبه هایی که تنها با کشف ارتباط انسان با محیط قابل احیاست.

موضوع خیلی ساده است. و ای بسا چون ساده است، درک آن دشوار گشته: اساسا "هنر" کجا و چگونه در انسان شکل گرفت؟ اصولا "علم" چیست و چگونه اقسام گوناگونش کشف و ثبت شد؟ یکی بگوید "خلاقیت" کی و کجا و بر اساس چه ضروریاتی در انسان شکل گرفت؟ و همینطور دیگر جنبه های وجودی انسان. پاسخ همه ی این "کجا"ها آیا جایی جز "طبیعت" است؟ جواب تمام این "چگونه"ها آیا چیزی جز "ضرورت حل مسایل فی مابین انسان و محیط زندگی اش برای زنده ماندن و ادامه حیات نسلی" می باشد؟ پاسخ همه ی این "چیست"ها آیا غیر از "کشف ارتباط میان پدیده های حاضر در محیط پیرامونی انسان" است؟

در تمام گزاره های بالا، یکی از کلیدواژه ها "ارتباط" است. ارتباط انسان با محیط و با همسایگانش در محیط. راستی، وقتی صحبت از انسان می کنیم، داریم از کی حرف می زنیم؟ برای یافتن پاسخ این سؤال باید ورای حافظه کوتاه مدت تاریخ برویم. در حافظه بلندمدت تاریخ انسان، کِی دیده اید کودکان و نوجوانان را و به طور کلی انسان را گوشه ای جمع کنند و "علم"، "هنر"، "خلاقیت" و... یادشان بدهند؟! نکند فکر می کنیم اینی که ما هستیم با آنهایی که در حافظه بلندمدت تاریخ می بینیم خیلی فرق دارد؟! خیر. ما همانقدر "انسان"ایم که آنها. همان خصوصیات و همان امیال. همان تهاجم ها و همان انتقام ها. همان ترس ها و همان آرزوها. یک قلم اش را برایتان مثال بزنم: "جنگ"؛ این مفهوم آشنای تمام ادوار حیات. این نقطه تاریک و دردناک حافظه ی تاریخ بشر. آیا زرورق تمدن و فرهنگ توانسته این نقطه را پاک کند؟ کافیست همان جایی که در تاریخ ایستاده ایم، برگردیم و نگاهی به جهان قرن 21 بیاندازیم.

از این نقطه ی سیاه و دردناک تاریخ بگذریم و به دنبال کودکان در حافظه ی بلندمدت تاریخ انسان بگردیم. ببینیم آنها چگونه علم و هنر و خلاقیت و هرگونه مهارت جسمی و ذهنی دیگر را فرا می گرفته اند. کلاس و درس و مشق و معلمی می بینید؟ کِی و کجا می توانید آنها را ساعتهای متمادی در حال نشستن و گوش دادن بیابید؟ پس چه می بینید؟ آیا جز "تجربه ی دلخواهانه و آزادانه" و "ارتباط با محیط زندگی" می بینید؟

آری، اگر می خواهید بدانید این همه اختراع و اکتشاف و ابداع و فرهنگ چگونه به ما ارث رسیده، به دنبال ضریب هوشی دانشمندان و نوابغ نگردید، در جستجوی کودکان در حافظه ی بلندمدت تاریخ تکامل انسان باشید. آن معلم ازلی و ابدی را بازشناسید و بر دستانش بوسه زنید. هم او که همیشه به "ما" آموخت. هم او که دیری ست فرزندان این دیار با او غریبه اند: تجربه. و آن مدرسه ی محبوب و همیشگی را پیدا کنید و دیوارها را به احترامش بردارید تا فرزندانمان بعد از این تعطیلات طولانی به آن بازگردند: مدرسه طبیعت... مدرسه ی زندگی، مدرسه ای بی سقف و سطح و حد و حساب. هرکجا می خواهد باشد. جنگل، دریا، کویر، شهر، رودخانه. هرکجا که خاک است و آب است و درخت و رابطه. آری هرکجا که قفسی شکسته شده و چراغهای رابطه روشن اند.

عارف آهنگر، تسهیلگرِ #مدرسه_طبیعت_نوج
#مدرسه_طبیعت
@natureschool
@noojnatureschool