گفتمت زخم مزن وصله به تنهایی من؛
زخم بر زخم قدیمی دل، هرچند زدی

قصدت این بود کنی ریشه تو در خاک دلم،
با غمت تیشه به این سَرو تنومند زدی!

دل چو طفلی به تو آورد پناه ابراهیم!
تو ولی دست به قربانی فرزند زدی....

بت شکن، عشق به تو معنی انسان داده؛
تو چرا دست به انکار خداوند زدی؟

آمدی خنده زنی بر لب سرما زده‌ام
بغض را بیخ گلو‌ همچو گلوبند زدی

اولش زد تب مرداد تو آتش به دلم
آخرش سرد شدی طعنه به اسفند زدی

دست بردم برهم دام تو را پاره کنم....
صید چشمت شدم آن لحظه که دستبند زدی!

خواستم عشق تو را از سر خود باز کنم،
تو ولی دست به هر حیله و ترفند زدی....

بین جمعیت عاشق کشِ معشوقه پرست
حرف لیلا زده شد، یکدفعه تلخند زدی

تا ابد در دل من خاطره‌اش می‌ماند
پشت پایی که به این عاشق دلبند زدی...!

در آن لحظه حتی دیگر دلش نمی‌خواست به زندگی ادامه دهد. با اندوه و به صدای بلند گفت :
زندگی واقعا به زحمتِ ادامه دادنش می‌ارزد؟!

برادران کارامازاوف

برای فردا علاوه بر OR امتحان اندیشه ۲ هم دارم.
یه درسش درمورد دین مسیح و یهودیته و احکامشون.

استاد عزیز.

من شاهکار کنم احکام دین خودم و مسلط باشم...

کمک.

به ازای هر ایستگاه نزدیک دانشگاه شدن : دلپیچه + دلشوره + اضطراب.🔼

به ولای علی تو کل ترم یک روز حالم خوش نبود ، درس اون روز و نفهمیدم...
از ۳ تا سوال ، یک سوالِ ۵ قسمتی از همون درس سوال اومده بود.

ترسیدم خودت را از من بگیری
اما چیزهای بیشتری را از من گرفتی، مثل اعتقادم به عشق را.

کیمیا رجبی

به قول آقای چاووشی
مغرب همه اندوه
اندوهِ غروبت ؛
ای قبله‌ی مشرق !
ثنا گوی تو هستم...🥀🖤

آدم‌ها به‌رغم هوش انکار ناپذیرشان ، همه‌ی این مسخره‌بازی‌ها را جدی می‌گیرند.
گرفتاری‌شان هم در همین مسئله است.
طبعا رنج هم می‌برند ؛ ولی...در عوض زندگی می‌کنند ، زندگی واقعی ، نه خیالی ؛ چون زندگی یعنی رنج.
بدون رنج لذت چه مفهومی می‌تواند داشته باشد ؟

برادران کارامازوف