🔴 برگی از تاریخ خونبار جمهوری اسلامی؛ از نسترن اخلاقی تا محسن شکاری

یکی از ما مردم، در همین روزها برای ادای احترام به شهید محسن شکاری به مزار او می‌رود، اما پس از آن توجه‌مان را به قطعه‌ی متروکه‌ی روبروی قطعه‌ی محسن شکاری (۹۲) جلب می‌کند. قطعه‌ی ۹۱ بهشت زهرا، آرامگاه تعدادی از اعدامیان سال‌های ۶۱ و ۶۲ است. با توجه به حجم اعدام‌ها در سال ۶۷، از اعدامیان سال‌های پیش از آن کمتر گفته و شنیده شده است و حالا بسیاری از ما نمی‌دانیم که در همسایگی شهید سربه‌دار ۱۴۰۱، سربه‌داران ابتدای دهه‌ی خونین ۶۰ آرامیده‌اند. در میان قبرهای شکسته و بعضا بی‌نام و نشان، دوربین بر سنگ قبری تامل می‌کند؛ نسترن اخلاقی که چهل سال پیش از محسن شکاری اعدام شده است.

نسترن اخلاقی سنقری، متولد ۱۳۳۹ در تهران، دانشجوی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف و از اعضای کمیته‌ی غرب تهران سازمان پیکار، در پاییز ۱۳۶۰ دستگیر و در ۷ مهر ۱۳۶۱ اعدام می‌شود. نسترن به همراه پدرش که مذهبی هم بود سیاسی شده بود، اما در طول قیام به اندیشه‌ی چپ روی‌ آورده و به سازمان پیکار می‌پیوندد. پدرش که عضو حزب جمهوری اسلامی بود، به خیال این که دخترش را «ارشاد» کند، محل اختفایش را به پاسداران لو می‌دهد و باعث دستگیری او می‌شود. یکی از همبندیان او می‌گوید «یکی از رفقا گفته بود كه {نسترن} تا مدتی مسئولیتش در سازمان برای بازجویان روشن نشده بود. بر اثر شكنجه بسیار، مدتی در بند بهداری اوین بود. در اواخر آبان سال ۱۳۶۰ به اتفاق دیگر زندانیان بند بهداری، به بند ٢۴٠ منتقل شد كه در اتاق ۶ بود. بعد از لو رفتن موقعیت و فعالیت‌هایش در سازمان، زمستان همان سال دوباره برای بازجویی او را بردند و شکنجه کردند. رفقا او را در راهرو بازجویی با پاهای ورم کرده دیده بودند... شبی که او را برای اعدام می‌بردند تعداد اعدامی‌ها زیاد بود. ده، یازده نفر از بند ما را بردند».

بازخوانی چنین تاریخی از آن حیث ضروری است که به یاد آوریم که از اولین روزهای قدرت‌گیری جانیان جمهوری اسلامی، جان‌های عزیز بسیاری بودند که در راه آزادی و برابری استوار ایستادند و تا آخرین نفس مقاومت کردند. به یاد آوریم که محسن‌ها قدم در راهی گذاشتند که پیش از آن نسترن‌ها آن را گلگون کرده بودند. به یاد آوریم که اگر امروز مشعل مقاومتی در دستان مبارزانمان است، به این دلیل است که امثال نسترن‌ها آن را روشن نگاه داشته بودند. به یاد آوریم که «شهید نمی‌میرد» و نام و یاد رزم آنان تا روز رهایی چراغ راه‌مان است.

#محسن_شکاری
#نسترن_اخلاقی
#جمهوری_اعدامی
#قطعه_۹۱_بهشت_زهرا
#شهید_نمیمیرد
@sarkhatism