🔴 دردنوشته‌ای از قلب جغرافیای ستم و تبعیض: «روز جهانی زبان مادری را به همه محرومان از آموزش زبان مادری تسلیت می‌گوییم»
۲۸ بهمن، زاهدان

چند روز دیگر روز جهانی زبان مادری است و مبارزان بلوچ در این جمعه‌ی مقاومت خود به استقبال آن رفتند. زمانی که می‌گوییم پلاکاردهای زاهدان از فردای انقلاب سخن می‌گویند، منظور دقیقا چنین چیزی است. آنان تنها از نفی حاکمان نمی‌گویند، بلکه بر چرایی این نفی این تاکید می‌کنند. حق تعیین سرنوشت و آموزش به زبان مادری، آن چیزی است که مبارزان بلوچستان از آن عقب نمی‌نشینند و با تکرار مداوم آن می‌گویند که چرا پس از این حجم سرکوب و کشتار همچنان خیابان‌ها را ترک نکردند. ستمدیدگان بلوچ حقوق از دست رفته‌ای را می‌گویند که در دوره شاه و شیخ به شکلی قهری از آنان سلب شده است و با این کار راه را برای هرگونه مصادره‌ی اعتراضات خود می‌بندند.

#آموزش_به_زبان_مادری
#روز_جهانی_زبان_مادری
#حق_تعیین_سرنوشت
#جمعه‌های_زاهدان
#زاهدان
#دزاپ
#ماهو_بلوچ
#قیام_ژینا
#قیام_زندگی
#مهسا_امینی
#ژینا_امینی

@sarkhatism

🔴 حق آموزشِ زبان مادری و حق آموزش به زبان مادری
متن از کانال «جوانه»

به مناسبت روز جهانی زبان مادری
به زارا محمدی، مدرس زبان کردی
و با گرامی‌داشت یاد صمد بهرنگی
وجدان‌های بیدار فرهنگ‌های تبعیدی


از متن:

احتمالاَ در اخبار و شبکه‌های اجتماعی این دو حق به گوش شما خورده باشد. در این پست ابتدا معنای این دو حق به عنوان اجــزای حقــوق زبانی-فــرهنگی که رابطــه تنگاتنگی با حــق بر تعیین ســرنوشت اتنیک‌های تحت ستم دارد، بررسی می‌شود و سپس درباره اهمیت آن‌ها خواهــیم گفت و اســتدلال‌هایی که این دو حق را نادیده می‌گیرند نقد می‌کنیم.

🔹حق آموزش زبان مادری

🔹حق آموزش به زبان مادری

🔹اهمیت این دو حق

🔹دروغ‌هایی که به ما درباره خطرات آموزش به زبان مادری گفته‌اند

🔹 وضعیت حق آموزش به زبان مادری و حق آموزش زبان مادری در ایران


متن کامل را اینجا بخوانید:
https://bit.ly/3YQcLzz

#زبان_مادری
#روز_جهانی_زبان_مادری
#آموزش_زبان_مادری
#آموزش_به_زبان_مادری
#پایان_تک_زبانی
@sarkhatism

🔴 محکومیت حبس و تبعید اکبر آزاد، نویسنده‌ی ترک از سوی کانون نویسندگان ایران

کانون نویسندگان ایران طی اطلاعیه‌ای حبس و تبعید اکبر آزاد، نویسنده، عضو کانون نویسندگان و فعال ترک را که به دره‌شهر استان ایلام تبعید شده است محکوم کرد. در این اطلاعیه آمده است:
«اکبر آزاد فعال اجتماعی و عضو کانون نویسندگان ایران سه‌شنبه ۲۳ خرداد برای تحمل محکومیت دو سال تبعید به دره شهر واقع در استان ایلام فرستاده شد.
در این شهرستان، ارگان‌ها و کار به‌دستان دولتی هیچ گونه امکانی در اختیار او نگذاشته‌اند و همه‌ی هزینه‌های ایاب و ذهاب، اقامت و اسکان و خورد و خوراک را باید خود او تامین کند. از این گذشته، ارتباطات تلفنی او با مشکلات عدیده رو به رو است.
اکبر آزاد در مراسم گرامی‌داشت روز جهانی زبان مادری در اسفند ماه سال ۱۳۹۲ در منزل مسکونی‌‌اش در «وجی آباد» اسلام شهر بازداشت شد.
در سال ۱۳۹۵ شعبه یک دادگاه دادگاه انقلاب شهرستان بهارستان او را به تحمل حبس و تبعید محکوم کرد و حکم ظالمانه‌ی دو سال حبس و تبعید او در دادگاه تجدید‌نظر تایید شد.
اکبر آزاد ۶۷ سال دارد و به بیماری دیابت مبتلاست.
کانون نویسندگان ایران صدور چنین احکام ظالمانه‌ای را مصداق نقض آشکار آزادی بیان و ستم در حق همه‌ی کسانی می‌داند که می‌خواهند به زبان مادری خود بگویند و بنویسند و منتشر کنند، از این‌رو مسئولیت هرگونه گزندی به جان نویسنده و عضو خود را متوجه کار به‌دستان و مجریان این احکام ضد انسانی می‌داند.»

#اکبر_آزاد
#زندانی_سیاسی
#آموزش_به_زبان_مادری
@sarkhatism

🔴 فشرده‌‌ی همه‌‌‌ی آرمان‌ها و شعارهای مترقی‌ای که تمام ماه‌های گذشته از جمعه‌های اعتراضی زاهدان شنیدیم را می‌توانیم در این پلاکارد معترضان بلوچ ببینیم:
«ملت های غیرفارس مستحق تحصیل به زبان مادری، مستحق داشتن احزاب سیاسی و مستحق تعیین سرنوشت برای آینده خود می‌باشند».

آن «نه به شیخ و شاه» آخر اما کار را تمام می‌کند. آنان تنها از نفی حاکمان نمی‌گویند، بلکه بر نفی آلترنانیوهای پوشالی آن‌سوی آبی نیز تاکید می‌کنند و چرایی این نفی را مداوما به ما یادآور می‌شوند. حق تعیین سرنوشت و آموزش به زبان مادری، آن چیزی است که مبارزان بلوچستان از آن عقب نمی‌نشینند و با تکرار مداوم آن می‌گویند که چرا پس از این حجم سرکوب و کشتار همچنان خیابان‌ها را ترک نکردند. ستمدیدگان بلوچ از زاهدان، از قلب جغرافیای ستم و تبعیض، حقوق از دست رفته‌ای را طلب می‌کنند که در دوره شاه و شیخ به شکلی قهری از آنان سلب شده است و با این کار راه را برای هرگونه مصادره‌ی اعتراضات خود می‌بندند.

دزاپ(زاهدان)، جمعه دوم تیر


#آموزش_به_زبان_مادری
#حق_تعیین_سرنوشت
#جمعه‌های_زاهدان
#زاهدان
#دزاپ
#جنین_زند_آجویی
#ماهو_بلوچ
#قیام_ژینا

@sarkhatism

🔴 زبان مادری؛ بخشی از آزادی بیان
بیانیه‌ی کانون نویسندگان ایران به مناسبت ۲ اسفند روز جهانی زبان مادری

هنگامی که فریاد «ژن، ژیان، ئازادی» از کردستان برخاست و با همین لفظ بر زبان و قلم و پرچم معترضان در جای جای ایران جاری شد و از آن نیز برگذشت و شهرهای بسیاری را در جهان درنوردید، فقط اسم رمزی برای اعتراضات آزادی‌خواهانه نبود، بلکه پیامی مهم با خود داشت: تفاوت زبان‌ها نمی تواند نافی همبستگی انسان‌ها باشد. وارونه، قادر است پیوند مردمان را مستحکم کند. این صاحبان قدرت و اندیشه‌های واپسگرای ضد آزادی و همگرایی انسانی هستند که از تفاوت زبان‌ها اختلافات قومی می‌سازند و میان مردم می‌پراکنند.

وحدت و همدلی میان مردمان از تحمیل یک زبان به آنها برنمی‌خیزد بلکه اختیار و آزادی در استفاده از ظرفیت‌های زبان‌ها از جمله زبان مادری است که با نفی احساس آزاردهنده و تحقیرکننده‌ی تبعیض، بر همدلی و همبستگی گروه‌های مختلف مردم یک سرزمین می‌افزاید، آنها را در رشد و اعتلای فرهنگ خود یاری می‌دهد و در نتیجه رنگارنگی و غنای فرهنگ عمومی جامعه را بیشتر می‌کند. تنوع زبان‌ها و فرهنگ‌ها در کنار یکدیگر مجموعه‌ای زیبا و انسانی را می‌سازند که جلوه‌ای با شکوه از برابری مردم در استفاده از حق بهره‌مندی از زبان مادری است. گذشته از این، از آنجا که افراد با زبان مادری بهتر ، عمیق‌تر و روشن‌تر می‌توانند به بیان احساس و افکار خود بپردازند، از حق آزادی بیان خود به خوبی بهره می‌برند. آزادی بیان جز این نیست که انسان‌ها بتوانند احساس و تفکر و هنر و اعتراض خود را در هر قالب و ظرفیتی که می‌خواهند ابراز کنند از جمله در قالب زبان. آزادی زبان‌، بخشی مهم از آزادی بیان است.

ممنوعیت زبان‌ها در ابعاد آموزشی، پرورشی و بیان، زیر پا گذاشتن بخشی از حقوق انسانی و شهروندی مردم است. روشی که قرنی است روال معمول دولت‌ها و حکومت‌ها در ایران بوده است. بازداشت، زندان و تبعید برای فعالان عرصه‌ی زبان مادری، ایجاد محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های گوناگون برای متکلمان زبان های «غیررسمی»، ایجاد تبعیض میان زبان‌ها، با رسمیت بخشیدن به یک زبان، از جمله شیوه‌های سرکوب آزادی زبان‌هاست. اکنون نیز شماری از کنشگران مدنی مدافع زبان مادری در زندان و تبعید به سر می‌برند و بسیاری بارها به مراکز پلیسی و امنیتی احضار شده‌اند.

روز ۲۱ فوریه (۲ اسفند) روز جهانی زبان مادری یادآور کوشش‌های زنان و مردان معترضی است که در بسیاری از نقاط جهان در دفاع از حق بهره‌مندی از زبان مادری بپا خاستند.

کانون نویسندگان ایران ضمن گرامی‌داشت این روز ، همان‌گونه که در بند سوم منشور خود آورده است: «رشد و شکوفایی زبان های متنوع کشور را از ارکان اعتلای فرهنگی و پیوند و تفاهم مردم ایران می داند... » و خواهان آزادی زبان‌های مادری در ظرفیت و ابعاد گوناگون آنها به ویژه در «عرصه ی چاپ و نشر و پخش آثار» است. همچنین خواستار رهایی تمام کنشگران عرصه‌ی زبان مادری از زندان و تبعید و دیگر آزارها و فشارهاست.
کانون نویسندگان ایران
۲ اسفند ۱۴۰۲

#روز_جهانی_زبان_مادری
#آموزش_به_زبان_مادری
#علیه_ستم_ملی
@sarkhatism