🔴 #سرخط: «بامداد يك روز گرم تابستان آمدند و با تبر افتادند به جان نخلهاي بلندپايه.
آفتاب كه زد، از خانه‌‌ها بيرون زديم و در سايه‌ي چينه‌هاي گلي نشستيم و نگاهشان كرديم. هربار كه دار بلند درختي با برگهاي سرنيزه‌اي تودرهم و غبار گرفته،‌ از بن جدا مي‌شد و فضا را مي‌شكافت و با خش‌خش بسيار نقش زمين مي‌شد «هو» مي‌كشيديم و مي‌دويديم...
صد نفر بودند، ‌صدو پنجاه نفر بودند كه صبح علي الطلوع آمده بودند با تبرهاي سنگين، و غروب كه شده بود، انگار كه پشت خانه‌هاي ما هرگز نخلستاني نبوده است.»
این بخشی از داستان «شهرکوچک‌ما» از احمد محمود است که به توصیف ریشه‌کن کردن نخل‌ها و زاییده شدن چاه‌های نفتی در خوزستان فعلی می‌پردازد.
بیش از یک قرن از احداث اولین چاه نفت در این اقلیم می‌گذرد. زایش نفتی که نه تنها برای مردم این سرزمین چیزی به ارمغان نیاورد، بلکه حالا از پس این سال‌ها جز ویرانی چیزی به جا نگذاشته و نمی‌گذارد. افزایش آلودگی‌های نفتی، تخریب پوشش گیاهی و نخلستان‌ها، تخریب تالاب‌هایی هم‌چون هورالعظیم، سلب مالکیت از زمین‌های کشاورزی و خانه‌ها و بسیاری تبعات دیگر به سبب توسعه‌ی میادین نفتی و کشت‌وصنعت‌ها، در کنار سدسازی‌های بسیار بر روی سرشاخه‌های کارون، دز و کرخه، و هم‌چنین انتقال‌آب‌های عظیم از سرشاخه‌های این رودها، نفس خوزستان را به شمارش‌های آخر انداخته است. منطق این روندِ شروع شده از سال ۱۲۸۷ شمسی که سود برای حاکمیت مرکزی (یا دولت‌های خارجی) و ویرانی برای مردمان و کودکان این سرزمین است، با سرعت بیشتری پیش می‌رود.
خوب این تصاویر را ببینید، کودکی که از حداقل آرزویش می‌گوید و همچون راوی قصه‌ی احمد محمود ویرانی شادی‌های کودکیش را می‌بیند. این دام‌ها زندگی این مردمانند که حالا به سبب سد کرخه و آبی که رها نمی‌کنند در حال جان دادن هستند.
اشتباه است اگر بپذیریم که آب برای هورالعظیم و خوزستان نیست. اگر کسی اعتراضی بکند که چرا آب را رها نمی‌کنید، بالا تا پایین مسئولان حکومتی اعلام می‌کنند که آب نیست و خشکسالی‌ست. نه، دست‌هایتان رو شده است، آب هست اما برای آنچه شما می‌خواهید نه این حیوان‌های زبان بسته و مردم گرسنه، برای آنچه که سود فراوان برای شما دارد. راه‌حل را آن مردمانِ عربی که دو روز پیش در برابر استانداری خوزستان اعتراض کردند دادند:
«تانک‌های‌تان را از سرزمین ما بیرون ببرید، آنگاه ما با آب چاه هم خواهیم ساخت.»

#سدکرخه #انتقال_آب #سدسازی
#هورالعظیم #گورالعظیم
#بحران_زیست_و_معیشت
@sarkhatism

🔴 تفاوت اهداف سنجش با آموزش‌وپرورش
یا
تباه شدن زندگی ما در کارخانه‌ی احمق‌سازی مدرسه؟

🔔ابراهیم خدایی، رئیس سازمان سنجش در واکنش به انتقادات آموزش‌وپرورش درباره طراحی سوالات خارج از اهداف کتاب‌های درسی در کنکور می گوید "اهداف سازمان سنجش با اهداف آموزش‌وپرورش فرق می‌کند!"

🔔ظرف ۱۲ سال عموم ما در مدرسه همچون گوسفند «بله قربان‌گو»یی تربیت می‌شویم که در نهایت از پَسِ به اصطلاح خرجی که دولت برای‌مان می‌کند، «به دردش بخوریم» و فایده‌ای داشته باشیم: شهروندی مطیع، نیروی کاری با مهارت و ارزان؛ تنها اگر بخت یارمان باشد و قادر به ثبت‌نام در مدارس ویژه‌ی غیرانتفاعی باشیم یا که خانواده‌ای با دید فرهنگی انتقادی یا معلمانی از جنس صمد بهرنگی‌ها و فرزاد کمانگرها به پُست‌مان بخورد، می‌توانیم خود را از تبدیل شدن به ماشینِ احمقِ پول‌سازِ بی‌خطر برای حاکمیت نجات دهیم.

🔔ابراهیم خدایی حرف اشتباهی نمی‌گوید، بلکه متأثر از هرچه بیشتر بیرون زدن چهره‌ی کثیف دهه‌ی شصتی نظام (به عنوان نمونه‌نمای ماهیت آن) با صداقتی وقیحانه اعلام می‌کند که اهداف‌ سازمان سنجش با آموزش‌وپرورش متفاوت است:
- آموزش‌وپرورش باید انسان‌هایی احمق و مطیع تولید کند؛
- سنجش باید راه ورود فرزندان طبقات مرفه به سطوح عالی‌تر تحصیل را هموار کند: هرچه بیشتر بدون دغدغه‌های اجتماعی، هرچه بیشتر آزاد از بحران معیشت، هرچه بیشتر در فکر حفظ وضع موجود!
این واضح‌ترین شکل آپارتاید و نژادپرستی است که نه مبتنی بر رنگ پوست که مبتنی بر طبقه‌ی اجتماعی است.

🔔نیک که بنگریم بخش بزرگی از یادگیری‌های مؤثر برای زندگی کردنِ ما، نه حاصل نشستن در کلاس‌های مدرسه یا دانشگاه، که حاصل رفاقت‌ها و یادگیری‌های در عرصه‌ی عمومی جامعه است.
ما را از مدرسه‌ها و دانشگاه‌های‌تان می‌زُدایید؟!
ما در کوچه و خیابان ستیز با شما را از یکدیگر می‌آموزیم و مدارس و دانشگاه‌های‌تان را تسخیر می‌کنیم.

#احمق‌گرایی_مدرسه
#ویژه‌گزینی_سنجش
#آپارتاید_آموزشی

@sarkhatism

🔴 اسپانیا، کوبانی، و چرا افغانستان نه؟
ضرورت نبرد بین‌المللی علیه فاشیسم، داعش، طالبان

ژوئيه‌ی ۱۹۳۶ هنگامی که ژنرال فرانکو، فاشیست اسپانیایی علیه جمهوری انقلابی مشروع مردم اسپانیا کودتا کرد، جنگ داخلی چهار ساله‌ای درگرفت که اگرچه پیروزش فاشیست‌ها بودند، اما شکل گرفتن بریگاردهای بین‌المللی مردمی علیه فاشیست‌ها و در حین جنگ با آن‌ها، شکوفایی اجتماعات اشتراکی در روستاها و شهرهای تحت قدرت مردم، در زمانه‌ای که بانگ همیشگی حافظان وضع موجود اصرار داشت «عصر انقلاب‌ها به سر رسیده و سرمایه‌داری آخرین میراث ماست»، اسپانیایی‌ها از والنسیا تا دورترین دهات، جامعه‌شان را شورایی اداره می‌کردند، فاشیست‌ها را می‌کشتند و در رفاه و برابری بودند.

سپتامبر ۲۰۱۴ که نیروهای داعش در جریان پیشروی‌های خود در سوریه، به شناخته شده‌ترین مناطق آزاد تحت اختیار حزب اتحاد دموکراتیک کردستان سوریه (با اسم مختصر پ.ی.د) با نام «کوبانی» رسیدند، ظرف چند روز ۳۵۰ روستا از ۳۵۴ روستای منطقه در اختیار آدم‌خواران داعشی قرار گرفت و صدها تن را سر بریده و کشتند. در حالی که نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا تا هنگام این محاصره علی‌رغم درخواست‌های مکرر کمک اقدامی نکردند و ترکیه آشکارا به داعشی‌ها یاری می‌رساند، یگان‌های مدافع خلق (ی.پ.گ) مقاومت را آغاز کردند و مردمان آزاده‌ای از کشورهای گوناگون در شوک وحشت این محاصره نمانده و خود را به کوبانی رساندند تا ارتجاع را بیرون کنند. تحت فشار افکار عمومی و تأثیرگذاری جان‌فشانی‌های مدافعان، نیروهای ائتلاف به این مقاومت ورود کردند و داعش عقب‌نشینی کرد.

امروز همچون سپتامبر ۱۹۹۶ طالبان بار دیگر در داخل ولایات افغانستان پیشروی کرده و فاجعه‌ی تکرار حکومت آن بر سراسر افغانستان، زن و مرد، پیر و جوان و هر کس که توان به‌دست گرفتن اسلحه دارد را بر علیه این نیروی اهریمنی متحد کرده است. آن سالها هم نیروهای تحت فرمان احمدشاه مسعود که به اشتباه خود در دست دوستی دادن به طالبان پی برده بودند، علیه آن مقاومت کردند تا با مرگ وی، آمریکا در هیأت منجی، غول چراغ جادوی دست‌ساز خودش، یعنی طالبان را سرنگون کند.
باید پرسید این محاصره بناست از چه جنسی باشد؟
این بار طالبان سخنگو دارد، در بی‌بی‌سی می‌آید و تبیین مواضع می‌کند. رهبران‌شان همین‌جا در ایران، در بهترین هتل‌ها و ویلاها اقامت دارند و برای شرکت کردن‌شان در مذاکرات صلح بهشان التماس می‌کنند و وقیحانه از این صحبت می‌شود که بالاخره آن‌ها هم بخشی از مردم افغانستان را رهبری می‌کنند. طالبان در آستانه‌ی جمهوری اسلامی دوم شدن است: رژیم فاشیستی که رفته رفته پذیرفته می‌شود و حتی می‌تواند وزیر امور خارجه‌ی خوشمزه‌ای چون ظریف هم داشته باشد!


در جریان نبرد کوبانی آنچه اهمیت داشت، زنده شدن ایده‌ی مقاومت بین‌المللی مردمی علیه وحشت و ترور بود. نه فقط زنده شدن ایده در حرف، بلکه در عمل: مردان و زنان مبارزِ گُم‌نامی از ایران و ترکیه و عراق تا اروپا و آمریکای لاتین به‌ یاری یگان‌های مدافع خلق شتافتند.
این بار چه؟ آیا افغانستان مسأله‌ی منطقه‌ای ما نیست؟ آیا نباید شریان‌های خون‌رسان به این کثافت را از داخل ایران قطع کرد؟ آیا کمربند ارتجاعی طالبان-جمهوری اسلامی-حزب‌الله-اسد که جملگی در روابط حسنه با امپریالیست‌های آمریکایی-روسی-چینی هستند جز از طریق اتحاد عملی نظیر مقاومت کوبانی و مقاومت اسپانیا قابل افتادن است؟

متن از گروه نویسندگان #سرخط

#طالبان #داعش #فاشیسم
@sarkhatism

🔴 زحمتکشان صدای همدیگر را می‌شنوند

اعتصاب در لحظه‌های پرشکوهش ماندگار می‌شود، در لحظه‌های همبستگی. درست در همین دقایقی که کارگران پروژه‌ای اعتصابی شهرستان ایذه می‌گویند برادران هفشجانی صدای شما را شنیدیم. این صدای خروشان همبستگی دست‌های کار است، دست‌های آفریننده. آنها که چیزی برای از دست دادن ندارند جز زنجیرهایشان و حالا زیر فشار سانسور و سکوت و سرکوب، زیر فشار توطئه و کارشکنی صدای همدیگر را می‌شنوند، از هفشجان تا ایذه در کنار تمام کارگران می‌ایستند با افتخار، که افتخار همین پیروزی‌ای است که تا همین لحظه به دست آورده‌اند، آنان همین حالا هم پیروز شده‌اند که تصمیم گرفته‌اند تا تحقق خواست‌ها و مطالباتشان ایستادگی کنند که هر شکلی از رهایی از همین تصمیم‌ها آغاز می‌شود.

@sarkhatism

🟥 از گرمای ۵۰ درجه کوت عبدالله تا مینی‌بوسرانان ارومیه : مرگ بر ستمگر/ درود بر کارگر
اعتراضات کارگری و مردمی دوشنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۰


📣اعتراض کارگران شهرداری کوت عبدالله
راهپیمایی کارگران شهرداری کوت‌عبدالله که در گرمای ۵۰ درجه به دنبال حقوق عقب‌افتاده خود هستند.


📣همبستگی کارگران ‌پروژه‌ای اعتصابی شهرستان ایذه با همکاران اعتصابی خود در هفشجان

جمعی از کارگران پروژه‌ای شهر ایذه که در اعتصاب به سر می‌برند در پاسخ به پیام کارگران اعتصابی هفشجان اعلام همبستگی کرده ‌و بر تداوم اعتصاب تا تحقق مطالباتشان تأکید کردند.
کارگران جوشکار هفشجان روز شنبه در مجمعی بر تداوم اعتصاب و ایستادگی تا تحقق مطالباتشان تأکید کردند.


📣هفدهمین روز اعتراض کارگران بخش دفع آفات شرکت هفت‌تپه

کارگران بخش دفع آفات شرکت هفت تپه در اعتراض به عدم تمدید قراردادهایشان برای هفدهمین روز دست به اعتراض و تجمع زدند.
این کارگران که حدود ۱۶۰ نفر هستند خواهان تمدید قرارداد کاری‌شان هستند.


📣اعتراض کارگران شهرداری ارومیه به عدم پرداخت حقوق معوقه

کارگران شهرداری ارومیه در اعتراض به عدم پرداخت حقوق و معوقات‌شان مقابل شهرداری مرکزی این شهر تجمع کردند.


📣راهپیمایی اعتراضی کارگران شهرداری اهواز

کارگران خدمات شهری شهرداری اهواز در اعتراض به عدم تغییر وضعیت شغلی و پرداخت نشدن حقوق‌هایشان.


📣 تجمع مردم خشمگین خرمشهر در اعتراض به قطعی برق و قطعی آب

اهالی شهر در دمای بالای ۵۰ درجه بیشتر ساعات شبانه روز با قطعی برق و خاموشی پمپ‌های آب مواجه هستند


📣 اعتصاب رانندگان ناوگان مینی‌بوسرانی ارومیه

رانندگان ناوگان مینی‌بوسرانی داخل و خارج شهری ارومیه در مقابل ساختمان سازمان حمل و نقل استان آذربایجان غربی تجمع اعتراضی برپا کردند.
این رانندگان با توقف خودروهای خود دست از کار کشیده و خواستار رسیدگی به مطالباتشان شدند.


#کارگران_شهرداری_کوت_عبدالله
#همبستگی_کارگران_‌پروژه‌ای_ایذه
#کارگران_بخش_دفع_آفات_هفت‌تپه
#کارگران_شهرداری_ارومیه
#کارگران_شهرداری_اهواز
#تجمع_مردم_خشمگین_خرمشهر
#رانندگان_مینی‌بوسرانی_ارومیه

@sarkhatism

🛑🛑لغو موقت مصوبه ممنوعیت پذیرش دانشجویان از رشته های غیر مرتبط

🔴طی روزهای گذشته، خبر یکباره ی مصوبه ممنوعیت پذیرش دانشجو از رشته های غیر مرتبط، دانشجویان سراسر کشور را شوکه کرد و پویش ها و کمپین های متعددی در مخالفات با این مصوبه شکل گرفت. بلافاصله نامه ها و بیانیه های متعددی از طیف ها و گروه های دانشجویی مختلف در اعتراض به این مصوبه شکل گرفت که نشان از اشتراک نظر دانشجویان درباره ی این موضوع بود.

🔴محمدرضا آهنچیان، مدیرکل برنامه ریزی آموزشی وزارت علوم با ارسال نامه ای به معاونان آموزشی دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی اعلام کرد: "تصمیم گیری درباره تغییر در رشته های مرتبط برای داوطلبان ورود به دوره کارشناسی ارشد، به انجام مطالعات و بررسی های بیشتر موکول شد."
https://bit.ly/3r78zeL
از کانال «شوراهای صنفی دانشجویان کشور»
@senfi_uni_iran
@sarkhatism

🔴 هلیا نام بی‌دفاعی زنان ایران است

فیلمی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که زنانی را در حال دعوا و مردهای تماشاگری را در حال تیکه‌پرانی نشان می‌دهد. هلیا نام زنی است در یک طرف دعوا که قمه می‌کشد. فارغ از این که این دعوا بر سر چه موضوعی رخ داده و اصلا بین چند زن اتفاق افتاده نفس حمل قمه توسط یک زن، به موضوع مباحث شبکه‌های اجتماعی بدل شده است؛ احتمالا چون قمه‌کشی کار مردانه‌ای است برای مردم شوکه کننده بوده باشد و به همین دلیل این ویدئو وایرال شده. اما در قمه کشیدن هلیا اتفاقا اتفاقی "زنانه" رخ داده است، مادامی که درخصوص ایران کنونی حرف بزنیم.
زنان در خیابان‌های ایران امنیت ندارند. زنان به طور روزانه، با انواع آزارهای جنسی و همه انواع خشونت جسمی در خیابان‌ها روبرویند. این خشونت و ناامنی روزمره علیه زنان با قواعد و قوانین تقویت هم می‌شود. حکومت خود یکی از بزرگترین اعمال‌کنندگان این خشونت از طریق گشت ارشاد است. هرگز از خاطر نخواهیم برد که اسیدپاشی‌های اصفهان پس از سخنرانی امام جمعه این شهر علیه زنان بدحجاب اتفاق افتاد و هرگز هیچ برخورد قضایی با این اسیدپاشی‌ها نشد.
به‌طور ویژه زنان در اصفهان، تجربه‌ی تاریخی سهمگینی از اسیدپاشی‌ها دارند. تا ماه‌ها زنان اصفهان جرات بیرون رفتن از خانه نداشتند و رفت‌وآمدشان مختل شده بود.
زنان بسیاری در ایران آرزوی داشتن وسیله‌ای برای دفاع از خود را دارند. زنان بسیاری در عمل این ابزارها را با خود حمل می‌کنند. از اسپری فلفل غیرقانونی تا موارد دیگر.
داشتن قمه، شکل افراطی و اگزجره‌ی جبران بی‌دفاعی و ناامنی روزمره‌ی زنان در ایران است.
بسیاری از آن ویدئو تعجب کردند، بسیاری به‌خاطر آن‌که یک زن قمه حمل کرده به آن پرداختند و بسیاری از حکومتی‌ها از این ویدئو نتیجه گرفتند که خانواده‌ها به خوبی کنترل نشده‌اند. اما برای زنان این سرزمین که زیاد در خیابان‌های شهر بوده‌اند و لاجرم زیاد مورد خشونت قرار گرفته‌اند، همواره داشتن یک وسیله‌ی قدرتمند دفاعی، همیشه به همراه داشتن آن، یک خواست و آرزوست.
هلیا به این معنا نام دیگر بی‌دفاعی و بی‌پناهی و ناامنی زنان در خیابان‌های ایران است.

#هلیا
#ناامنی_زنان
#اسیدپاشی

@sarkhatism