خبر تکمیلی

👈 در پی یورش امروز صبح نیروهای امنیتی به منزل علی نجاتی و دستگیری وی و پیمان نجاتی (فرزند ایشان ) و آقای مجید رعایایی ( مهمان وی )،
ساعاتی پیش ، پس از بازجویی از پسر و مهمان #علی_نجاتی
نامبردگان با قید وثیقه آزاد شدند.
و علی نجاتی به مکان نامعلومی انتقال یافت.لازم به ذکر است برخی از وسایل آقای رعایایی توسط دستگاه امنیتی ضبط شده است.
با توجه به سابقه بیماری قلبی #علی_نجاتی و ضرب و جرح وی هنگام دستگیری ، لازم است تمهیدات مناسب برای ایشان در نظر گرفته شود.

#علی_نجاتی
#زندانی
#سندیکا_کارگران_نیشکر_هفت_تپه

کارگر زندانی ازاد باید گردد.

پنجشنبه ۹ اذر. ۹۷.
🌹🌼🌹🌼🌹🌼🌹🌼

🔴صفحه #تلگرام #سندیکای کارگران.نیشکر هفت تپه
با کلیک روی آدرس زیر 👇👇👇
@syndica_7tape
اخبار و گزارشات مبارزات کارگران #هفت_تپه را دنبال کنید.
اعتراض ، اعتصاب، تجمع، تشکل ، داشتن نان ، آزادی و زندگی شایست

🔴 سندیکاهای کارگری فرانسه در کنار جلیقه زردها در اعتراض به دولت مکرون

سندیکاهای کارگری فرانسه از جمله س. ژ.ت، سولیدر و اف.اس.او به همراه جلیقه زردها نسبت به تغییر سیاست‌های اقتصادی دولت، کاهش مالیات غیرمستقیم، برقراری مجدد مالیات بر ثروت‌های کلان، رفراندوم به ابتکار شهروندان = RIC. و استعفای مکرون امروز تجمع کردند. پلیس فرانسه برای متفرق کردن معترضین از گلوله پلاستیکی و گاز اشک آور استفاده کرده است.

#فرانسه #خیابان #جلیقه_زردها #سندیکا

@Sarkhatism

🔴اعتراض حق کارگران است


پیک سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، شماره نهم بهمن ماه ۱۳۹۷

#سندیکا #اعتصاب #کارگران #طبقه_کارگر

@Sarkhatism

نگاهی به بیانیه‌ی مشترک سندیکاها و تشکل‌های مستقل کارگری، پیرامون مبارزه‌ی متحدانه، جهت دستمزد کارآمد در سال ۱۳۹۸

#دستمزد #طبقه_کارگر #سندیکا #شورا

@Sarkhatism

طبق آمارهای جهانی، ایران در زمینه‌ی ایمنی در محیط کار (HSE) رتبه‌ی ۱۰۲ را در میان کشورهای جهان دارد. آماری که نه دولت‌های پیاپی و نه سیاست‌های اجرایی وزارت کار و نهاد ضدکارگری ‌خانه‌ی کارگر، اهمیتی برای آن قائل نیستند. طی ساعات گذشته، ۳ کارگر جان خود را از دست داده‌اند و ۳ کارگر دیگر نیز مصدوم شده‌اند
ردپای امری که تسهیل کننده‌ی این میزان مرگ و میر در محیط کار است را می‌توان در سالیان سیاست گذاری‌ها و عدم نظارت بر ایمنی محیط کار از سوی نهادهای مربوطه دانست. سیاست‌گذاری‌هایی تحت لوای «حمایت از سرمایه‌گذاران و کارافرینان»، افزایش مناطق آزاد، افزایش افسار گسیخته‌ی بخش خصوصی و عدم نظارت بر ایمنی کار، رها کردن کارفرماها و ... مواردی از علل افزایش مخاطرات کارگران بر مبنای همین سیاست‌گذاری‌ها بوده است.
ناتوان کردن و سرکوب سندیکاها و شوراهای کارگری مستقل و شکل گرفته از بدنه‌ی حقیقی کارگران، عرصه را برای جولان این سیاست‌ها بیش از پیش باز کرده است. امری که همه‌ی قوای حکومتی دست در دست هم سال‌ها به پیش می‌برند.

متن از #سرخط

#ایمنی_کار #سندیکا #شوراهای_کارگری


@Sarkhatism

🔴 گزارش کامل از سفر رضا شهابی به فرانسه و شرکت در کنگره‌ی اتحادیه کارگران س.ژ.ت

#رضا_شهابی #سندیکا #طبقه_کارگر


@Sarkhatism

▫️ شورا: شکل در مقام محتوا
▫️ پیرامون شیوه‌ی وجودِ سازمان‌یابی شورایی

به مناسبت سالگرد انقلاب و قیام شکوهمند ۲۲ بهمن ۱۳۵۷

نوشته‌ی: کمال خسروی

10 فوریه2022

🔸 نوشتن پیرامون شورا، به‌مثابه شکلی از سازمان‌یابی اجتماعی و سیاسی، همواره با این بدگمانی همراه است که «دفاع» از این شیوه‌ی سازمان‌یابی در رقابت یا در تعارض با شیوه‌های دیگر سازمان‌یابی اجتماعی و سیاسی، مانند اتحادیه یا حزب سیاسی است. اما هدف جُستار پیشِ رو کندوکاو پیرامون سرشت‌نشان‌های شورا یا سازمان‌یابیِ شورایی و نقش اجتماعی و تاریخی آن است، به یاری مقوله‌ی «شیوه‌ی وجود» و دستگاه مفهومی مارکسی؛ نخست برای روشن‌کردن وجوه تمایز بنیادینش با شکل‌های دیگر سازمان‌یابی و اهمیت آن در ژرفای پویایِ مبارزه‌ی طبقاتیِ ضدسرمایه‌داری، و دوم برای تأکید بر این امر، که تقابل‌های مصنوعی و نابهنجار بین سازمان‌یابی شورایی و شکل‌های دیگر سازمان‌یابی اجتماعی و سیاسی، خواسته یا ناخواسته، همین سرشت‌نشان‌ها را پنهان می‌کند یا دست‌کم در ابهام فرو می‌برد و با نادیده‌گرفتن شرایط اجتماعی و تاریخی مشخصی که ظرف مبارزه‌ی طبقاتی است، به مانعی در برابر مبارزه بدل می‌شود.

🔸 شورای کارگری به‌عنوان دستاوردی از مبارزه‌ی کارگران برای احقاق و تأمین حقوق خود و دفاع از آن‌ها در برابر معارضان، همانا نیروهای اقتصادی، سیاسی و ایدئولوژیک سرمایه‌داران و سرمایه‌داری ــ از کمون پاریس گرفته تا مبارزه‌ی کارگران در انقلاب روسیه، انقلاب آلمان، اسپانیا، پرتغال یا امریکای جنوبی ــ شکلی است برای این محتوا، یعنی شکلی است برای سازمان‌یافتگیِ این مبارزه یا نهادین‌شدنِ آن. از این منظر، شورا با اتحادیه (سندیکا) یا حزب سیاسی، که آن‌ها نیز دستاوردهای بسیار مهم دیگری از همین مبارزه‌ی طبقاتی‌اند، تفاوتی ندارد. برای شناخت سرشت‌نشان‌ها و وجوه تمایز بنیادین شورا یا سازمان‌یابی شورایی، نخست باید اندکی در سازوکار شیوه‌ی تولید سرمایه‌داری و سازمان‌یابی مناسبات اجتماعی بر اساس ملزومات این شیوه‌ی تولید تأمل کرد.

🔸 تقریباً همه‌ی گزارش‌هایِ رویدادهای تاریخیِ پیدایش، مبارزه و سرنوشت شوراها و نیز ارزیابی و واکاوی جامعه‌شناختی و نظریِ این رویدادها به سه خصیصه‌ی «انکارناپذیر» شوراها اشاره کرده‌اند و تلازم تقریباً همیشگی این سه خصیصه با گزارش و واکاوی شوراها، آن‌ها را کمابیش به «سرشت‌نشان»های شورا یا سازمان‌یابیِ شورایی بدل کرده است. این سه خصیصه عبارتند از نخست: خودانگیختگی در شیوه‌ی تصمیم‌گیری و اجرای تصمیم‌ها؛ دوم: ظهور شوراها در دوره‌های بحران، جنگ و گسیختگی و آشفتگیِ سیاسی و اجتماعی در «نظام حاکم»؛ و سوم: قدرت دوگانه.

🔸 آیا آن‌چه «خودانگیختگی» نامیده می‌شود و موضوع تمجید و تقبیح رویکردهای سیاسی و ایدئولوژیک متقابل است، خودْ بیان یا شکل پدیداریِ سرشت‌نشانِ بنیادین دیگری نیست؟ آیا تلقی شرایط اجتماعی و تاریخی بحران، جنگ و اوضاع انقلابی به‌مثابه شرایط عینیِ پیدایش و فعالیت و مبارزه‌ی شوراها، به این معنا نیست که بنابراین آن‌ها پدیده‌هایی گذرا هستند و به محض تغییر و فقدان این شرایط عینی، ناپدید خواهند شد؟ آیا غیر از این است که نگاه سوسیال‌دمکرات‌ها، به‌رغم دست‌افشانی‌های صادقانه و غیرصادقانه‌شان برای شوراها، بر همین نگرش استوار است؟ آیا تلقی «قدرت» شوراها در «قدرت دوگانه» به‌مثابه قدرتی سیاسی و بدیل دولت حاکم، تقلیل سرشت بنیادین شوراها به یکی از شکل‌های پدیداری آن نیست؟ آیا این نگرش، نهادی را که در ماهیت خویش «نا ـ دولت» است، به همتایی برای دولت به‌طور اعم بدل نمی‌کند، چنان‌که مثلاً دولت بورژوایی ابزار سلطه‌ی طبقاتی بورژوازی و دولت کارگری، به همان معنا، ابزار سلطه‌ی طبقاتی پرولتاریا تلقی شود؟ آیا حزب‌های سیاسی، با ساخت و بافت سیاسی و ساختار و استخوان‌بندی تشکیلاتی‌شان، بدیل مناسب‌تری برای قدرت سیاسی، در این معنا، نیستند؟
مقوله‌ی «شیوه‌ی وجود» در دستگاه مفهومی مارکسی می‌تواند در پاسخ به این پرسش‌ها و حل معضل سیاسی و نظری راهگشا باشد.

🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:‏

https://wp.me/p9vUft-2Om

‏#کمال_خسروی #شورا #حزب_سیاسی #خودانگیختگی #سندیکا #سازمان‌یابی_شورایی #قدرت_دوگانه
👇🏽

🖋@naghd_com

‍ " صدای انقلاب"
#انقلاب امر توده و رساترین صدای توده هاست.
انقلاب جنب و جوش و قیام توده ای را در روحیات معترضین بوجود میآورد ، و توده ها را از حالت بیگانگی بیدار می‌کند و زمینه را برای سازماندهی و سازمان یابی توده ها فراهم می‌کند. در قیام توده ای زمینه عینی و توازن قوای لازم برای به راه انداختن  جنبش سازمان یافته توده ها فراهم می‌شود. زمانی که موقعیت انقلاب پیش می آید، بسیاری از تحولات به سرعت پیش می روند.
به قول مارکس؛ در هر انقلاب ، مردم به اندازه 50 سال آگاه می شوند.
انقلاب امر توده هاست ، پس تلاش #سرمایه‌داری برای فلج کردن فعالیت توده ها برای انقلاب، امری اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. چنین دیدگاه و گرایشی، از طریق #پارلمان، #سندیکا، #حزب و هر ابزار دیگری که بتواند توده ها را از متکی به خود بودن ساقط کنند بکار می‌گیرند. انقلاب از پایین را نفی و بایکوت می کنند و دست به دست شدن قدرت از بالا را  تبلیغ و نوید می‌دهند.
در ايران خیزشی سراسری با کشته شدن #ژینا_امینی آغاز شد و یک حرکت انقلابی را به راه انداخت. مرگ ژینا صدای انقلاب را به لرزه درآورد، تلنگری شد برای بپاخاستن توده ها و دستخوش تغییراتی شد که مرزها را نوردید ، انعکاس جهانی پیدا کرد و سراسر دنیا را به خود معطوف کرد. احزاب و روشنفکران خرده بورژوا که از واژه انقلاب نگرانند، صدای انقلاب ایران (ژینا) بقدری رسا و جهان‌شمول شده که آنها را وادار به‌ اعتراف و اذعان به آن کرد.
خیزش انقلابی ایران (ژینا) چه تحول بنیادی را رقم زده است؟ واکنش های جهانی  و بین المللی چگونه آن را ارزیابی می کنند؟
این روزها جریان های اپوزیسیون از راست گرفته تا میانه و چپ همگی و عموما صحبت از انقلاب و چگونگی پیش برد آن می‌کنند.
صدای انقلاب همه را نگران کرده است. از #پهلوی تا #شورای_گذار، از #لیبرالها تا #مشروطه_خواهان ، همگی بطریقی خود را صاحب آن میدانند و درصدد مصادره آن هستند. در حقيقت این اپوزیسیون های راستگرا و خارج نشین که از صدای انقلاب هراس دارند ،  از هم اکنون چنان تصمیم گرفته‌اند که توده های محروم جامعه را از دستگاه اداره امور و مدیریت مستقیم جامعه و سرنوشت خود دور نگه دارند، و حق حاکمیت سیاسی را از مردم بگیرند. با بزرگنمایی افرادی چون ؛ #مسیح_علی_نژاد، #حامد_اسماعییون ، #علی_دایی و #علی_کریمی و.....با حمایت دولت‌های خارجی  و وصل شدن بورژوازی خارجی با بورژوازی داخلی می خواهند رهبری را از بیرون تعیین کنند.
در واقع اين صدای انقلاب ،همبستگی توده های محروم ایران را ( با شعار؛ از #کردستان_تا_تهران_ستم_علیه_زنان ، #مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشه_چه_رهبر و.....) دور هم جمع می کند و سرنوشت خویش را رقم می زنند.

جمعی از جوانان انقلابی محلات مریوان

زنده باد همبستگی توده ها
دوشنبه 12 دیماه 1401

#ماتم_نگیرید_سازماندهی_کنید
#مهسا_امینی
#ژینا_امینی
#زنان_انقلابی
#ژن_ژیان_ئازادی
#زن_زندگی_آزادی
#جنین_زند_آجویی
#جوانان_انقلابی_محلات_مریوان

@JavananeEnghlabe

🔴 قانون ممنوعیت مرام اشتراکی در خرداد ماه ۱۳۱۰


☑️ علی‌رغم ضربه خوردن «شورای مرکزی اتحادیه‌‏های کارگری ایران» که در سال ۱۳۰۰ تشکیل شده بود،  تا سال ۱۳۰۷ یا ۱۳۰۸ برخی از نمایندگان اتحادیه‌‏ها به ویژه اتحادیه‌‏های چاپ، کفاشان و بناها تا حدودی پیوند میان خود را حفظ کرده بودند. در این موقع نیز چاپ‏چیان فعال‏‌تر بودند و به ابتکار آن‏ها تا سال ۱۳۰۴ (سال تاج‌گذاری رضاشاه) مراسم بزرگداشت اول ماه مه (روز جهانی کارگر) به‌‏طور علنی برپا می‌‏شد. اما از سال ۱۳۰۴ که پهلوی به شاهی رسید، جشن کارگران نوعی جنایت به ‏شمار می‏‌آمد و اداره‌‏ی نظمیه برای جلوگیری از آن سخت‏گیری و پافشاری می‌‏نمود. با این وجود در سال‏های ۱۳۰۶-۱۳۰۵ مراسم اول ماه مه برگزار شد.

☑️ در آبان ۱۳۰۶ دومین کنگره‌‏ی فرقه‏ی کمونیست ایران برگزار شد. این نشست به «کنگره ارومیه» شهرت یافته، اما ظاهرا در اوکراین تشکیل شده است. اردشیر (آرداشس) آوانسیان تعریف می‏کند که در سال‏های ۱۳۰۷ و بعد از آن از طرف فرقه کمیسیونی به نام «کمیسیون اتحاد» در تهران به‌‏وجود آمده بود و مشغول سازمان‏دهی فعالیت‏های اتحادیه‌‏ای بوده است.

☑️ در جریان ۱۱ اردیبهشت ۱۳۰۸  کارگران پالایشگاه نفت آبادان، از پی دو سال سازماندهی زیرزمینی به میانجی تشکیلاتی تحت عنوان «جمعيت كارگران نفت جنوب»، اعتصابی فراگیر را سازمان دادند. بعضی از خواست‏های حدود ۹۰۰۰ اعتصابگر (از مجموع ۲۸۰۰۰ کارگر شاغل در صنعت نفت ایران آن زمان) عبارت بود از:
✔️ افزایش پانزده درصدی دستمزدها؛
✔️ کاهش ساعت کار روزانه از ده ساعت به هفت ساعت در تابستان و هشت ساعت در زمستان؛
✔️ به‌‏رسمیت شناختن اتحادیه کارگران صنعت نفت؛
✔️ به‌رسمیت شناختن روز جهانی کارگر به عنوان تعطیل رسمی.

☑️ دو سال بعد در اردیبهشت ۱۳۱۰ کارگران کارخانه‌ی نساجی وطن  برای بهبود شرایط کار و زندگی خود دست به اعتصاب گسترده‌ای زدند.  تشکیلات مخفی فرقه کمونیست ایران به محوریت کسانی چون نصرالله اصلانی (کامران) و سیدمحمد تنها (که هر دو در دانشگاه کمونیستی زحمت‏کشان شرق {کوتو} در مسکو تحصیل کرده‏ بودند) بیش از یک ماه به کار تبلیغی در میان کارگران پرداخت و آن‏ها را برای انجام یک اعتصاب حساب شده آماده کرد.
دستاوردهای این اعتصاب را به شرح زیر می‌‏توان برشمرد:
✔️ساعت کار از ۱۲ ساعت به ۹ ساعت کاهش یافت.
✔️ تفتیش بدنی کارگران لغو شد.
✔️ کافه‏ای برای صرف غذا در کارخانه ایجاد گشت.
✔️ 20 درصد به دستمزد کارگران افزوده شد.
✔️ ناسزاگویی و جریمه کاهش یافت.
✔️ظرف‏های آب یخ در تمام قسمت‏های کارخانه نصب شد.
✔️زمان استراحت جهت صرف غذا به یک ساعت افزایش یافت.

پس از این اعتصاب نسبتا موفق و وسیع است که در اول تیر ماه سال ۱۳۱۰ لایحه‌‏ی ممنوعیت مرام اشتراکی به تصویب می‌‏رسد.

☑️ عزم حکومت برای طی شدن هرچه سریع‌‌تر دوره‌‌ی صنعتی‌‌سازی باعث شد تا تدبیری دو سویه اندیشیده شود:

    • پایان بخشیدن به هر شکلی از امکان جمع شدن کارگران در هیأت تشکل‌‌هایی برای پیگیری حقوق‌‌شان.
    • تعریف ضوابط و قواعدی زیر نظر دولت برای راضی نگه داشتن کارگران از یک سو و عدم ایجاد وقفه و مانع بر سر راه صنعتی‌‌سازی از سوی دیگر.

این دو مؤلفه به عنوان مهمترین عوامل داخلی منجر به مصوب شدن قانون «ممنوعیت مرام اشتراکی» در خرداد ماه ۱۳۱۰ عمل کردند که به دنبال آن فعالیت کلیه‌‌ی اتحادیه‌‌ها و سندیکاهای کارگری ممنوع اعلام شد.

#مرام_اشتراکی
#رضاخان
#اعتصاب_کارگری
#فرقه_کمونیست_ایران
#مبارزه_طبقاتی
#اتحادیه_کارگری
#سندیکا

@sarkhatism