سرخط
Video
🔴 نسل‌کشی در مقابل چشمان بی‌تفاوت ما
در پی عزم دولت اسراییل برای نسل‌کشی در فلسطین و حمله‌ی دیشب ارتش این کشور به اردوگاه آوارگان «تل‌سلطان» در رفح، حداقل ۴۵ نفر از ساکنین این اردوگاه کشته شده‌اند که اکثریت آنها زنان و کودکان هستند.
به گزارش «جمعیت هلال احمر» فلسطین بسیاری از آوارگان که در چادر اسکان داده شده بودند، در پی این حمله «زنده در آتش سوخته‌اند». از تعداد مجروحین هنوز اطلاع دقیقی در دست نیست، اما به گفته‌ی هلال احمر، به دلیل تخریب عمدی سامانه‌ی بهداشتی غزه از سوی دولت اشغالگر اسراییل در طول ماه‌های گذشته، بیمارستان‌های منطقه از رسیدگی به مجروحین ناتوانند.
دکتر «محمد المغیر»، سخنگوی (نیروهای) دفاع مدنی فلسطین در رفح، می‌گوید که به دلیل استفاده از سلاح‌هایی که احتمالا در سطح بین‌المللی ممنوع هستند، بیشتر اجساد کاملا سوخته‌اند و قابل شناسایی نیستند.
گفته شده که به غیر از حمله به چادرهای آوارگان، حداقل هشت موشک در نزدیکی چادر آژانس امداد سازمان ملل متحد اصابت کرده و از شروع حملات اکتبر سال گذشته، ۱۹۳ نفر از کارمندان سازمان ملل توسط ارتش اسراییل کشته شده‌اند.
در مقابل اما، دولت و ارتش اسراییل کماکان با وقاحت به دوربین زل می‌زنند و ادعا می‌کنند که حملات «با مهمات دقیق و بر اساس اطلاعات دقیق» مقر حماس را هدف گرفته بوده.
حالا با گذشت هشت ماه از شروع آخرین دور حمله به غزه و کشتار فلسطینیان، دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند انکار کند که دولت و احزاب راستگرای اسراییل، به آرزوی دیرینه‌ی خود برای نسل‌کشی و پاکسازی آنچه از فلسطین باقی مانده، بسیار نزدیک شده‌اند.
در ماه‌های اول بعد از ۷ اکتبر، رییس دولت اشغالگر هر نقدی به کشتار را با برچسب یهود‌ستیزی خفه می‌کرد و نه فقط حماس، بلکه هرکسی که به این نسل‌کشی معترض بود را «نازی» می‌نامید.
حالا کار به جایی رسیده که حتی متحدین همیشگی اسراییل به ادامه‌ی این حملات معترضند. خشم جامعه‌ی جهانی از جنایت‌های اسراییل روز‌به‌روز ابعاد وسیع‌تری پیدا می‌کند و بازی با کارت «یهود‌ستیزی» دیگر جواب نمی‌دهد. واکنش جدید دولت اسراییل برنامه‌ریزی حملات بیشتر در عین بی‌اعتنایی به خشم مردم و اعتراضات و تظاهرات روزمره در هرکجای جهان است.
این واکنش برایتان آشنا نیست؟
جمهوری اسلامی در تمام طول چهلوپنج سال گذشته، در مواجهه با اعتراض به سرکوب، دقیقا همین‌کار را نکرده؟
بیایید تعارف را کنار بگذاریم و تصدیق کنیم هرچقدر هم که چشممان را روی اشغال هفتاد‌و‌پنج‌ساله‌ی فلسطین و نسل‌کشی فلسطینیان ببندیم و ساده‌لوحانه معتقد باشیم «دشمن دشمن من دوست من است»، واقعیت تغییری نخواهد کرد.
نه جنایات جمهوری اسلامی و چهلوپنج سال سرکوب داخلی و در عین حال دخالت نظامی و سیاسی در سرنوشت ملل منطقه، نه پروپاگاندای پوچ امپریالیسم‌ستیزی حکومت، نه ادعای دروغین حکومت مبنی بر دفاع از آرمان فلسطین، هیچ‌کدام نمی‌تواند توجیهی برای بی‌تفاوتی ما به کشتار فلسطینیان و بدتر از آن همراهی و همدلی با اشغالگر باشد.
متاسفانه باید اذعان کنیم که نژاد‌پرستی ضد ملل منطقه و رویای خام کمک خواستن از یک ستمگر برای رهایی از شر ستمگری دیگر، از آنچه در آینه می‌بینیم، به ما نزدیک‌تر است.
#فلسطین
#غزه
#رفح
#علیه_اشغال
#القدس_لنا
@sarkhatism
در پی عزم دولت اسراییل برای نسل‌کشی در فلسطین و حمله‌ی دیشب ارتش این کشور به اردوگاه آوارگان «تل‌سلطان» در رفح، حداقل ۴۵ نفر از ساکنین این اردوگاه کشته شده‌اند که اکثریت آنها زنان و کودکان هستند.
به گزارش «جمعیت هلال احمر» فلسطین بسیاری از آوارگان که در چادر اسکان داده شده بودند، در پی این حمله «زنده در آتش سوخته‌اند». از تعداد مجروحین هنوز اطلاع دقیقی در دست نیست، اما به گفته‌ی هلال احمر، به دلیل تخریب عمدی سامانه‌ی بهداشتی غزه از سوی دولت اشغالگر اسراییل در طول ماه‌های گذشته، بیمارستان‌های منطقه از رسیدگی به مجروحین ناتوانند.
دکتر «محمد المغیر»، سخنگوی (نیروهای) دفاع مدنی فلسطین در رفح، می‌گوید که به دلیل استفاده از سلاح‌هایی که احتمالا در سطح بین‌المللی ممنوع هستند، بیشتر اجساد کاملا سوخته‌اند و قابل شناسایی نیستند.
گفته شده که به غیر از حمله به چادرهای آوارگان، حداقل هشت موشک در نزدیکی چادر آژانس امداد سازمان ملل متحد اصابت کرده و از شروع حملات اکتبر سال گذشته، ۱۹۳ نفر از کارمندان سازمان ملل توسط ارتش اسراییل کشته شده‌اند.
در مقابل اما، دولت و ارتش اسراییل کماکان با وقاحت به دوربین زل می‌زنند و ادعا می‌کنند که حملات «با مهمات دقیق و بر اساس اطلاعات دقیق» مقر حماس را هدف گرفته بوده.
حالا با گذشت هشت ماه از شروع آخرین دور حمله به غزه و کشتار فلسطینیان، دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند انکار کند که دولت و احزاب راستگرای اسراییل، به آرزوی دیرینه‌ی خود برای نسل‌کشی و پاکسازی آنچه از فلسطین باقی مانده، بسیار نزدیک شده‌اند.
در ماه‌های اول بعد از ۷ اکتبر، رییس دولت اشغالگر هر نقدی به کشتار را با برچسب یهود‌ستیزی خفه می‌کرد و نه فقط حماس، بلکه هرکسی که به این نسل‌کشی معترض بود را «نازی» می‌نامید.
حالا کار به جایی رسیده که حتی متحدین همیشگی اسراییل به ادامه‌ی این حملات معترضند. خشم جامعه‌ی جهانی از جنایت‌های اسراییل روز‌به‌روز ابعاد وسیع‌تری پیدا می‌کند و بازی با کارت «یهود‌ستیزی» دیگر جواب نمی‌دهد. واکنش جدید دولت اسراییل برنامه‌ریزی حملات بیشتر در عین بی‌اعتنایی به خشم مردم و اعتراضات و تظاهرات روزمره در هرکجای جهان است.
این واکنش برایتان آشنا نیست؟
جمهوری اسلامی در تمام طول چهلوپنج سال گذشته، در مواجهه با اعتراض به سرکوب، دقیقا همین‌کار را نکرده؟
بیایید تعارف را کنار بگذاریم و تصدیق کنیم هرچقدر هم که چشممان را روی اشغال هفتاد‌و‌پنج‌ساله‌ی فلسطین و نسل‌کشی فلسطینیان ببندیم و ساده‌لوحانه معتقد باشیم «دشمن دشمن من دوست من است»، واقعیت تغییری نخواهد کرد.
نه جنایات جمهوری اسلامی و چهلوپنج سال سرکوب داخلی و در عین حال دخالت نظامی و سیاسی در سرنوشت ملل منطقه، نه پروپاگاندای پوچ امپریالیسم‌ستیزی حکومت، نه ادعای دروغین حکومت مبنی بر دفاع از آرمان فلسطین، هیچ‌کدام نمی‌تواند توجیهی برای بی‌تفاوتی ما به کشتار فلسطینیان و بدتر از آن همراهی و همدلی با اشغالگر باشد.
متاسفانه باید اذعان کنیم که نژاد‌پرستی ضد ملل منطقه و رویای خام کمک خواستن از یک ستمگر برای رهایی از شر ستمگری دیگر، از آنچه در آینه می‌بینیم، به ما نزدیک‌تر است.
#فلسطین
#غزه
#رفح
#علیه_اشغال
#القدس_لنا
@sarkhatism