🔴 «ما اینجا غریبیم»
از صفحه‌ی صدای شهریور

عاملین واقعی حمله‌ی شاهچراغ، این حمله را به گردن دو کارگر افغانستانی بی‌گناه و غریب انداخته‌‌ و می‌خواهند این عزیزان را در ملاعام اعدام کنند. نامشان #محمد_رامز_رشیدی و #نعیم_هاشم_قتالی است.
خبرگزاری‌های حکومتی به نقل از رییس دادگستری فارس نوشته‌اند که قرار است محمد و نعيم را «به زودی» در خیابان «۹ دی» شیراز به قتل برسانند.
فردای روزی که این حمله انجام شد، دانشجویان دانشگاه تهران با شعار «این نقشه‌ها تکراریه، داعش خود سپاهیه» اعلام کردند که عاملین واقعی این حمله چه کسانی هستند. با این حال، برای اینکه جزییات برای خودمان و مردم روشن‌تر شود، ما در تیم صدای شهریور ساعت‌ها وقت گذاشتیم و جزییات همه‌ی مطالب و اعترافات اجباری که حکومت درباره این پرونده منتشر کرده بود را بررسی کردیم. هر چقدر بیشتر دیدیم و خواندیم، بیشتر متوجه ابعاد دروغ‌پردازی‌های جمهوری اسلامی در اینباره شدیم. جمهوری اسلامی نه تنها بارها اعلامیه‌ها و نوشته‌های جعلی یا ضد و نقیض درباره این حمله منتشر کرده، بلکه متهمان پرونده را چند ماه بعد از حمله و بعد از پخش اعترافات اجباری تغییر داده است، به طوری که ۵ نفر از ۶ نفری که در فیلم اعترافات اجباری حضور داشتند به یکباره از پرونده ناپدید شدند و به جایشان ۵ شخص افغانستانی به پرونده اضافه شدند!
تا اسفند ۱۴۰۱ هیچ اسمی از نعیم برده نشده بود و ناگهان بدون ارائه‌ی هیچ مدرکی اعلام کردند که او را به اتهامات‌ واهی و جعلی مثل «پذیرایی به عنوان سرایدار» و «تهیه‌ی سیم کارت و بلیت برای عامل حمله‌ی شاهچراغ» به اعدام محکوم کرده‌اند. نعیم انقدر غریب است که از او حتی عکسی در دست نیست.
محمد (شخص در تصویر) هم بدون هیچ مدرکی و فقط و فقط بر اساس اعترافات اجباری جعلی تحت شکنجه به اعدام محکوم شده است. نقشی که جمهوری اسلامی برای محمد ساخته و پرداخته است شامل موارد نخ‌نمایی مثل «ارسال ویدیوی تاییدیه» و «نشان دادن اطراف شاهچراغ به عامل حمله» است که از همین موارد هم هیچ مدرکی در دست نیست.

#شاهچراغ
#ما_اینجا_غریبیم
#نذارید_ما_را_بکشند
@sarkhatism

🔴 از بایکوت تا تکرار دروغ‌های حکومت: واکنش اکثر رسانه‌های جریان اصلی به قتل حکومتی #سیدمصطفی_احمدپور، مبارز انقلاب
از صفحه‌ی «صدای شهریور»

نامش سیدمصطفی احمدپور بود، رفیقِ زنده‌یاد #حسین_سعیدی و از مبارزان ایذه.
روز ۲۹ تیر ۱۴۰۲، طی درگیری مسلحانه در جاده یاسوج-اصفهان توسط نیروهای جمهوری اسلامی به قتل رسید.
در روزهای اوج قیام در آبان ۱۴۰۱ در خیابان‌های ایذه، همراه با مبارزانی همچون حسین سعیدی، در کنار مردم بود. او تا لحظه‌ی مرگش هم از ایستادگی در برابر دستگاه سرکوب و کشتار دست نکشید.

سیدمصطفی احمدپور مبارز انقلاب بود و جانش را برای آزادی مردمش داد. جمهوری اسلامی مصطفی را کشت. اما رسانه‌ها دارند نام و یادش را سلاخی می‌کنند.
بی‌بی‌سی فارسی در گزارشی دروغ‌های وقیحانه‌ی رسانه‌های وابسته به سپاه را تکرار کرده و با گفتن اینکه پلیس با قاچاقچیان مواد مخدر درگیر شده بوده، مصطفی را قاچاقچی معرفی کرده است.
بعد از دیدن همراهی بی‌بی‌سی با دستگاه سرکوب، سراغ بقیه‌ی رسانه‌ها و صفحات پرمخاطب رفتیم تا نحوه‌ی پوشش آن‌ها را بررسی کنیم. با قلبی پر از درد و خشم متوجه شدیم که اکثر این صفحات و رسانه‌ها حتی نامی از مصطفی نبرده‌اند - گویا مصطفی هرگز وجود نداشته، هیچ وقت کنار مردم در خیابان‌ها خونین ایذه نایستاده، هیچ وقت رفیقش حسین سعیدی را پیش چشمش نکشته‌اند، ‌هیچ وقت در کوه و بیابان مخفی نشده، و هیچ وقت در راه انقلاب کشته نشده است.

یاد زمانی افتادیم جمهوری اسلامی با سناریوسازی‌های جعلی حمله‌ی شاهچراغ را گردن #محمد_رامز_رشیدی و #نعیم_هاشم_قتالی، کارگران افغانستانی، انداخته بود و برایشان اعدام بریده بود، اما رسانه‌ها حاضر به حمایت کردن از آن‌ها نبودند. بعضی سکوت کردند و بسیاری هم صرفاً اتهامات جعلی‌ای که حکومت وارد کرده بود را تکرار ‌کردند. با کمک کاربران عادی تا جایی که می‌شد از آن‌ها نوشتیم. اما آن‌هایی که تریبون بسیار بزرگتری داشتند سکوت کردند و محمد و نعیم در سکوت نسبی اعدام شدند.

یاد خانواده‌های دادخواه کوردستان افتادیم که در بازداشت به وحشیانه‌ترین شکل‌ها شکنجه شده‌اند اما جز رسانه‌های کوردستان و چند رسانه‌ی حقوق بشری کسی از آن‌ها ننوشت. یاد #صادق_فولادی‌وندا، کارگر مبارز قشقایی افتادیم که سرکوبگران تن بی‌جان شکنجه‌ شده‌اش را در کانال‌های شهر گچساران رها کردند و چون روی دیوار نوشته بود «زنده باد سوسیالیسم» توسط رسانه‌های جریان اصلی بایکوت شد.

یاد #حسن_عبیات، زندانی سیاسی عرب، افتادیم که ۱ اسفند ۱۴۰۱ در سکوت مطلق اعدام شد. جز چند فعال عرب و چند نفر از دوستانش کسی داستان حسن را روایت نکرد. حسن که از کودکی ترک تحصیل کرده بود و کودک کار شده بود تا زنده بماند؛ حسن که پدر بود؛ که همیشه می‌خندید. همبستگی چطور ممکن است وقتی در سکوت رسانه‌ای، یک آزادیخواه در مشهد حتی از قتل هم‌سنگر عربش باخبر نمی‌شود؟ وقتی در سکوت رسانه‌ای، حتی از ستم‌هایی که شهروندان عرب تجربه می‌کنند را نمی‌شناسد؟

و این سکوت رسانه‌ای در کنار هیاهوی پیرامون سلبریتی‌های سیاسی خارج و داخل مهلک‌تر هم می‌شود. این وضعیت هر روز به مردم مبارز در حاشیه یادآوری می‌کند که جانشان از جان برخی دیگر کم‌ارزش‌تر است.

قبلاً گفته‌ایم و باز هم تکرار می‌کنیم. ما راه حل نهایی‌ای برای حل مشکلی که در سطح رسانه‌ پیش رویمان است نداریم، اما باور داریم که بهبود این وضع با همفکری و تلاش افراد و گروه‌های مستقل هم ممکن است و هم لازم.

@sarkhatism

🔴 بلوچ‌ها در صف نخست «پاسخ سخت»

منابع بلوچ گزارش دادند که صبح امروز، ماموران جمهوری اسلامی با یورش به منطقه مجدیه ۲۹ و ۳۱ زاهدان اقدام به تیراندازی هوای کرده و چهار نفر از جمله یک‌ نوجوان ۱۵ ساله را بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل کردند. گفته شده دیگر بازداشت‌شدگان نیز زیر ۲۰ سال هستند و تا به این لحظه اطلاعی از هویت و وضعیت آنان وجود ندارد. این در حالی است که روز پنج‌شنبه ۱۴ دی نیز «الهداد سنجرزهی» اهل روستای خیرآباد (از توابع ایرانشهر) در ایست بازرسی ماهان استان کردمان بازداشت شده است. یک منبع مطلع به کمپین فعالین بلوچ گفته «الهداد به همراه عموی خود جهت درمان به کرمان رفتند و در مسیر بازگشت در ایست و بازرسی ماهان توسط نیروهای نظامی از اتوبوس پیاده و بازداشت شده است. بازداشت او به همراه خشونت، فحاشی توسط ماموران و ضرب و شتم بوده است». تا به این لحظه از اتهامات او نیز اطلاعی در دسترس نیست.

سابقه‌ی جمهوری اسلامی در موارد مشابه نشان داده است کاری جز پیدا کردن گردنی برای طناب دارش نمی‌کند و چه بهتر که گردنی از بی‌صدایان باشد. آنچنان که در حادثه‌ی شاهچراغ نیز با پرونده‌سازی دروغین دو کارگر افغانستانی به نام‌های #نعیم_هاشم‌_قتالی و #محمد_رامز_رشیدی را اعدام کرد و کمتر صدایی نیز به مخالفت با آن بلند شد. حالا نیز وزارت اطلاعات از بازداشت دستکم ۹ تن از «شبکه پشتیبانی مهاجمان» در شش استان کشور، بدون اشاره به هویت آنان خبر داده است و باید از هم‌اکنون نگران تمامی بازداشت‌شدگان این روزها باشیم.

#الهداد_سنجرزهی
#بلوچستان
#کرمان
#جمهوری_جنایت
@sakhatism