🚩 اعتصاب و اعتراضات در #بنگلادش علیه استثمار کارگران و دستمزدهای بسیار پایین برندهای بین المللی پوشاک از جمله آدیداس، اچ اند ام، زارا، گپ و ...

ده‌ها هزار کارگر پوشاک در بنگلادش که برای برندهای بزرگ غربی کار می‌کنند، در اعتراض به استثمار شدید در محیط کار دست به اعتصاب زده‌اند و خواستار افزایش سه برابری دستمزد خود از ۷۰ یورو به ۱۹۰ یورو هستند. بیش از ۳۰۰ کارخانه پوشاک تعطیل و دست کم ۵۰ کارخانه مورد حمله اعتراضی قرار گرفته اند.

#مبارزه_طبقاتی
#نه_به_استثمار
#مقاومت_زندگی‌ست
#بردگی_مدرن
#بهره_کشی_شرکتهای_چندملیتی

@collective98

🔴 مراسم اولین سالگرد شهید حمیدرضا شریعتی در بهشت‌زهرای ایذه

«حمید‌رضا شریعتی» در ۲۵ آبان ۱۴۰۱ و در روزهای اوج قیام ژینا در ایذه کشته شد.

#ایذه
#شهید_نمی‌میرد
#مقاومت_زندگی‌ست
#خانواده‌های_دادخواه
#قیام_ژینا
#قیام_زندگی
#زن_زندگی_آزادی

@sarkhatism

🔴 صحبت‌های رویا ذاکری، دختر تبریز، پس از آزادی از زندان

«رویا ذاکری» در این ویدیو توضیح می‌دهد که چندین بار بازداشت شده و در هر بازداشت، قاضی پرونده و بازجویان سعی در «دیوانه‌انگاری» او داشته‌اند.

#تبریز
#آذربایجان
#زندانی_سیاسی
#زندانی_قیام
#جمهوری_سرکوب
#مقاومت_زندگی‌ست
#قیام_ژینا
#قیام_زندگی
#زن_زندگی_آزادی

@sarkhatism

🔴 صدای یونس آزادبر از زندان لاکان رشت

«یونس آزادبر»، فعال کارگری از اواخر تیرماه سال جاری در بازداشت به سر می‌برد، طی پیام صوتی در مپرد وضعیت بلاتکلیف خود در زندان توضیح داده و هشدار می‌دهد که اگر فراموش شود، خطر جانی او را تهدید می‌کند.

این زندانی که سابقه‌ی بیماری دارد، در دهه‌ی شصت و هفتاد نیز مجموعا یازده سال در حبس بوده که حدود یکسال آن در انفرادی و شکنجه جسمی و روانی گذشته است‌

#یونس_آزادبر
#فعالان_کارگری
#جمهوری_سرکوب
#زندانی_سیاسی
#مقاومت_زندگی‌ست

@sarkhatism

🔴 خلاصه ای از آخرین صحبت های آرمیتا پاویر از زندان مرکزی تبریز

«آرمیتا پاویر» فعال دانشجویی اهل آذربایجان است که در جریان قیام ژینا، مقابل دانشگاه «شهید مدنی» تبریز بازداشت و پس از مدتی به قید وثیقه آزاد شده بود.
او پیش از قیام سال گذشته نیز در اعتراض به انهدام هواپیمای اوکراینی حکم تعلیق از تحصیل گرفته بود.

ارسالی از یاران #همراه_سرخط

آرمیتا پاویر از پانزدهم آبان پس از چندین بار اعتصاب غذا و شکستن آن با قول مسئولین زندان مینی بر رسیدگی به پرونده‌اش، از این تاریخ تا کنون دوباره وارد اعتصاب غذا شده و حق تماس با خانواده را نیز ندارد:
«ضمن عرض سلام به دوستان و عزیزانم
من آرمیتا پاویر پس از حضور در اعتراضات مسالمت‌آمیز سال گذشته، با از دست دادن مشاغل و داشته‌هایم  و زندانی شدن بیش از یک‌ ماه، بار دیگر با یک پاپوش مالی که مستندات پرونده‌ی آن مبنی بر بی‌گناهی من و همچنین شاهدان بسیار، با رای قاضی پرونده مبنی بر اینکه شاهدان مرا نمی‌شناسند (که این امر کذب محض است) دوباره دستگیر و روانه زندان شدم و با اینکه پرونده‌ی من مالی است، مجزا از زندانیان مالی نگه‌داری می‌شوم و حق ارتباط با کسی و حتی خرید از فروشگاه را ندارم و وسایلم تفتیش می‌شود و مسئولین مختلف با مراجعه به زندان بنده را تحت فشار برای قبول عفو و نوشتن ندامت‌نامه گذاشته‌اند که هرگز این را قبول نخواهم کرد. لازم به ذکر است بنده در مورد پرونده‌ای که به ناحق در آن محکوم شده‌ام هم اموال معرفی کرده و هم درخواست اعسار داده‌ام و مبلغ آن نیز به قدری نیست که نیاز به دستگیری من باشد، در حالی که در پرونده‌های مالی دیگر آن هم با رقم های بزرگ اعسار پذیرفته می‌شود، اما در مورد بنده اینچنین نیست و مدت زمان زندانی شدنم نیز بسیار طولانی شده است. من ، آرمیتا پاویر اعلام می‌کنم ، هیچ بیماری زمینه‌ای، بیماری روانی ندارم و هر گونه مشکلی که برای من پیش بیاید مستقیما مسئولیت آن با مسئولین و سیستم خواهد بود . پرونده‌ی من به دلیل عدم ابراز پشیمانی به دلیل حضور در جنبش زن زندگی آزادی، راکد مانده و پیگیری نمی‌شود.»

#آرمیتا_پاویر
#تبریز
#آذربایجان
#زندانی_سیاسی
#مقاومت_زندگی‌ست
#قیام_ژینا
#قیام_زندگی
#زن_زندگی_آزادی

@sarkhatism

🔴 آذرماه و حافظه جمعی

آذرماه در حافظه جمعی ما یادآور دو رویداد عمده است، یکی سالگرد قتل‌های زنجیره‌ای دگراندیشان و روز مبارزه با سانسور و حمایت از حق آزادی بیان (که شامل آزادی تجمع و تشکل‌یابی مستقل نیز می‌شود). و دیگری روز دانشجو که برای تمام نسل‌ها و در تمام بزنگاه‌های تاریخی نقش مهمی ایفا کرده، و به تعبیری دانشجو وجدان بیدار جامعه بوده است.

امسال روز دانشجو در حالی فرا رسیده که شاهد اخبار مکرر اعدام، به ویژه اعدام جوانان معترضی هستیم که باید در کلاس درس مشغول تحصیل باشند، اما به جایش جان خود را به جرم مطالبه‌ی زندگی شایسته از دست دادند. این روزها نیروی سرکوب زنان در لوای جدید وارد میدان شده، و به رغم هوشیاری افکاری عمومی و مقاومت پراکنده، باز هم شاهد همان روال سرکوب علنی زنان در محیط‌های عمومی و دانشگاه‌ها هستیم.
روز دانشجو در حالی فرا رسیده که در این مدت، دانشگاه کانون انواع و اقسام سرکوب و جراحی و حذف و اخراج شده است. دانشجوی دهه‌ی هشتادی که باید با خیال آسوده و ذهنی کنجکاو به شناخت خود و محیط میرامون بپردازد، در عوض به هر سو نگاه می‌کند، با محرومیت و بحران معیشت، جنگ‌افروزی و دیگرهراسی، و حکایت یکسان سرکوب، زورگویی و لگدمال کردن زندگی مواجه می‌شود. تازه دانشجویان بخش کوچکی از دهه هشتادی‌ها را تشکیل می‌دهند، و ما نسل‌های قبلی بیش از هر چیز نگران آینده‌ای هستیم که از تمام جوانان دهه هفتادی، هشتادی، و دهه نودی دزدیده شده است.

با این حال، همین امروز نیز نیرویی برای حمایت از زندگی و کرامت انسانی در جریان است. کارگران و‌ دیگر مزدبگیران، شامل پرستاران معلمان، و بازنشستگان، در جهارگوشه‌ی این سرزمین، در حال دفاع از حق انسانی و زندگی شرافتمندانه هستند. اگر دستگاه حاکم اقدام به سرکوب خشونت بار کارگران ذوب آهن اصفهان درون محیط کار می‌کند (اقدامی که حتی در جهارچوب قوانین فعلی نیز غیرقانونی است)، به این خاطر است که مطالبه‌گری آنها میدان مبارزه علیه همان نیروهایی است که زندگی را برای نه فقط طبقه کارگر بلکه همه اقشار و‌ گروهای محروم و‌ تحت ستم ناممکن ساخته، و دورنمای زندگی شایسته را برای دانشجویان و جوانان امروز هر چه تیره تر کرده است.

با کمی دقت، دانشجویان می‌توانند تلاش برای آینده‌ی بهتر و بهروزی خود را در آینه‌ی موج اعتراض‌ها و اعتصاب‌های جاری ببیند، و همانطور که همیشه آگاهانه در برابر تمام اشکال تبعیض، بهره‌کشی و نابرابری ایستاده‌اند، امروز نیز جایگاه حقیقی خود را دوشادوش مبارزه‌ی مادر و پدرها، و مادربزرگ و پدربزرگ‌های خود ببینند.

از سالها پیش فریاد اتحاد دانشجو، کارگر، معلم، پرستار، و تمام مزدبگیران و زحمتکشان در دانشگاه و خیابان طنین انداخته و موجب هراس دستگاه حاکم بوده است.

در یک سال گذشته حلقه‌های پیوند میان مبارزات زنان، جوانان، اقلیت‌های ملی و قومیتی، و مبارزه‌ی کارگران اهمیت و ضرورت خود را دوچندان نشان داده، و در این میان دانشجویان، که عمدتا همان فرزندان کارگران هستند، نقش مهمی به عهده دارند. آنان می‌توانند حلقه واسط بین دو شعار این سالیان باشند:
نان کار آزادی
زن زندگی آزادی.

رضا شهابی،
۱۶ آذر ۱۴۰۲، زندان اوین

#رضا_شهابی
#زندانی_سیاسی
#مقاومت_زندگی‌ست
#فعالان_کارگری

@sarkhatism

🔴 بیانیه جمعی از دانشجویان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به مناسبت روز دانشجو

به یاد تمام دوستانمان که امروز دربند هستند و یا اخراج و تعلیق شده‌اند

باری دیگر روز دانشجو فرا رسید. دوباره همان جشن‌های همیشگی و تئاتر تکراری و توخالی که فقط پست بودن شما را نشان می‌دهد. همان نمایش تکراری که به وسیله آن سعی دارید ظلم و ستمی که هر روزه به دانشجویان روا می‌شود را پنهان کنید. گل و شیرینی که امروز به ما هدیه می‌دهید تهدیدها و سرکوب‌های همیشگی شما را جبران نمی‌کند بلکه نمکی است که روی این زخم می‌پاشید و صدای فریاد دردمندمان را نشنیده می‌گیرید. این فریادی است که تا رسیدن به آزادی و برابری ادامه دارد.
روز دانشجو نه تنها تبریک ندارد بلکه نشانگر ظلم و ستم بی‌وقفه شما نسبت به ماست. ما دانشجویانی که فریاد آزادی می‌زدیم و می‌خواستید فریادمان را در نطفه خفه کنید.با سنگدلی روزهایی که باید قشنگ ترین روزهای زندگی‌مان باشند را تیره و تار کردید و انتظار دارید در مقابل این همه ظلم و ستم سکوت کنیم و با لبخند روز دانشجو را به یکدیگر تبریک بگوییم . 
ما دانشجویان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بر همه آن کسانی که فریاد دادخواهی می‌زنند و در مقابل بی‌حرمتی‌هایی که به مقام دانشجو وارد شده ایستادگی میکنند درود میفرستیم و از آنها می آموزیم. باشد که سال‌های آینده در ایرانی بهتر و آزاد، این روز را در کنار هم جشن بگیریم و به شجاعت امروزمان افتخار کنیم. ما تا آن روز برای رسیدن به هدفمان متوقف نخواهیم شد و دست از مبارزه نخواهیم کشید.

زنده باد مبارزه زنان، دانشجویان، کارگران، معلمان و تمام گروه‌های ستم‌‌دیده که برای آزادی، مرزهای تعیین شده را به بازی و سخره گرفته‌اند و از میان سنگلاخ‌ها، مقاومت و آزادگی را زیست می‌کنند. چرا که تنها چیزی که از خود آزادی زیباتر است، ایستادن برای آن است.
 به امید روزی که دانشگاه و دانشجو آزاد باشند.

#روز_دانشجو
#شانزدهم_آذر
#مقاومت_زندگی‌ست

@sarkhatism

🔴 پوسترهای کمیته‌ی «اول اردیبهشت» به مناسبت روز دانشجو در محدوده‌ی ایستگاه متروی «علم‌و‌صنعت» تا دانشگاه «علم‌و‌صنعت»

ارسالی از یاران #همراه_سرخط


#کمیته‌ی_اول_اردیبهشت
#شانزدهم_آذر
#روز_دانشجو
#مقاومت_زندگی‌ست

@sarkhatism

🔴 پیام علی یونسی و امیرحسین مرادی به مناسبت روز دانشجو از زندان اوین

جنگ واقعی ما

۱۶ آذر ۱۴۰۲ در شرایطی فرا می‌رسد که جمهوری اسلامی از هراس قیامی دیگر قیامی که میتواند تا رسیدن به آزادی ادامه پیدا کند، از یک سو به اعدام و دستگیری گسترده اقدام کرده و از سوی دیگر به دنبال پراکندن گرد ناامیدی است تا شاید در این دوگانه ترس و یأس جامعه چند روزی بیشتر زنده بماند.
تلاشی تکراری که نه در ۷۸، نه در ۸۸ و نه در ۹۶ و ۹۸ نتوانست مانع قیام بعدی باشد و این بار نیز گریزی از قیام آتی نیست، قیامی که به زودی فرا می‌رسد.
دانشجویان سال گذشته نشان دادند که بخش مهمی از قیام و تحولات پس از آن هستند. امروز نیز به عنوان یک قشر جوان و آگاه می‌توانند پایان بخش تردیدها باشند.
تردیدهایی مثل «اینا برن کی بیاد» که بی پایه و بنیاد است. زیرا اصلا بنا نیست که «کسی» بیاید و بناست که حکومت دیکتاتوری در هر شکل آن چه شاه چه شیخ یک‌بار برای همیشه پایان یابد و یک جمهوری واقعی و جمهوری دموکراتیک جایگزین آن شود.
همین پتانسیل و نقش تأثیرگذار دانشجویان است که مایه هراس حکومت شده و تیغ سرکوب را علیه دانشجویان و اساتید تیزتر کرده است.
شب در تلاش بیهوده، خورشید پنهان می‌کند
انجم ولی آوازه خوان امید فردا می‌دهد
آتش بزن در قلب شب، گویی تویی کابوس شب
«اهریمن تردید را از جان خود تبعید کن»

امیرحسین مرادی و علی یونسی
آذر ۱۴۰۲

#امیرحسین_مرادی
#علی_یونسی
#زندانی_سیاسی
#مقاومت_زندگی‌ست

@sarkhatism

🔴 بازگشت سید‌جواد سیدی به زندان در پی عدم تمدید مرخصی

سید جواد سیدی، زندانی سیاسی، با پایان مرخصی کوتاه‌مدت خود، عصر روز ۲۶ آذرماه به زندان اوین بازگشت.

این زندانی سیاسی که دوران محکومیت ۴ سال و ۶ ماهه‌اش را می‌گذراند، بعد از مرگ پدر خود، سید حسین سیدی، از زندانیان سیاسی دهه شصت که بارها به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق، بازداشت، شکنجه و‌ به احکام طولانی‌مدت محکوم شده بود، با قرار وثیقه‌ی سنگین به مرخصی اعزام شد.

او که در طول شدت یافتن بیماری پدر از حق مرخصی محروم مانده بود، پس از مرگ پدر خود با قرار وثیقه‌ی کوتاه‌مدت به مرخصی آمده و روز ۲۶ آذرماه با پایان یافتن مرخصی، به زندان اوین بازگشت.

#زندانی_سیاسی
#جمهوری_سرکوب
#مقاومت_زندگی‌ست

@sarkhatism

🔴 رقص و پایکوبی (هەڵپەرکێ) دایه افسانه یوسفی برای سقط‌شدن رئیسی

دایه افسانه یوسفی، مادر دادخواه «پژمان فاتحی» زندانی سیاسی اهل کامیاران که در بهمن ماه سال گذشته به دست جلادان حکومت اعدامی به دار آویخته شد، این چنین از خوشحالی سقط شدن جلاد دهه‌ی ۶۰، ابراهیم رییسی می‌رقصد و پایکوبی می‌کند.

گفته بودیم که«در پایان حتی اگر یک نفر از ما زنده بماند که بر سر گور شما برقصد کافیست».


پژمان فاتحی به همراه محسن مظلوم، وفا آذربار و محمد فرامرزی، سه زندانی سیاسی دیگر کورد در تاریخ ۹ بهمن‌ماه ۱۴۰۲ در زندان قزلحصار کرج اعدام شدند.

#مقاومت_زندگیست
#جمهوری_اعدام
#مادران_دادخواه
#خانواده‌های_دادخواه

@sarkhatism