سرخط
Photo
🔴 نتیجه تلاش‌های پوچ برای بازنشستگان!
✍️ اسماعیل گرامی (کارگر بازنشسته)
☑️ در اوایل اسفند ماه سال گذشته شایعه‌ای برپا شد که قرار است دولت ۱۷۰ همت از بدهی خود به سازمان را پرداخت نماید؛ در این رابطه بین دوستان و همکاران خوش بین؛ ولوله‌ای بپا شد؛ تا جایی که عده‌ای از آنها ادعا نمودند که این انتقال پول نتیجه تلفن زدن‌های بازنشستگان به نمایندگان شهرهای خودشان است که از آنها خواسته‌اند که مشکلات آنها را پیگیری نمایند (البته نباید وجود عناصر حکومتی در دامن زدن به این خوش‌بینی را فراموش کرد)!
☑️ از طرف دیگر حسن صادقی (رئیس به اصطلاح اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری) در یک تجمع در مقابل مجلس تا توانست از مجلس تعریف کرد. در این تجمع او گفت "ما اینجا آمده‌ایم تا از کمسیون تلفیق بودجه مجلس استمداد بطلبیم" او ادامه می‌دهد "ما از مجلس شورای اسلامی فعلی، خیر دیدیم و در این دو سالِ مجلسِ جدید، هر سال ۹۰ همت با تقاضا از مجلس برای سازمان تامین اجتماعی گرفتیم". بله خیر دیدیم، خیر!! تلاشی برای به پای صندوق‌های رأی کشاندن بازنشستگان!
☑️ اگر حسن صادقی از روی فریبکاری و همچنین همکاران بازنشسته‌ی ما از روی خوش‌باوری همسو بودند، ولی در این رابطه باید گفت نمایندگان مجلس در انتقال پول از خزانه دولت به صندوق سازمان هیچ نقشی ندارند، این پول‌ها باید از این جیب حکومت به آن جیب حکومت ریخته شود تا سازمان تامین اجتماعی بتواند از پس خرج و مخارج خود برآید. چنین تصمیماتی (انتقالات پول) از یک مرکزیت واحدی، منطبق بر سیاست کلی حکومت تبعیت می‌کند و نمایندگان بی‌خاصیتِ مجلس (این عروسکهای خیمه‌شب‌بازی) در صورت لزوم باید مُهر تأیید فرمایشی خود را پای آن بزنند و یا در صورت لزوم آن را رد کنند.
☑️ انتقال طلب سازمان که قرار بود ۱۷۰ همت باشد، در کش و قوس های کمیسیون‌های مختلف مجلس، مجمع تشخیص مصلحت نظام، شورای نگهبان، دولت و با اِعمال نظر بازوی اجرایی سیاست‌های کلی حکومت در مجلس (محمد باقر قالیباف)، امروز به ۱۳۰ همت کاهش یافت (بیشتر از دو سوم این عروسکهای خیمه‌شب‌بازی به این کاهش رأی مثبت دادند)! این کاهش، ضربه محکمی بود بر آن خوش‌باوری‌های دوستان و همکاران. همواره در راه مطالبه‌گری امکان اشتباه در تصمیم گیری‌ها وجود دارد، امید است که این دوستان از این پس به این نهادهای حکومتی دل نبندند!
☑️ اما حسن صادقی که می‌گفت ما از مجلس "خیر" دیدیم حالا برای این کم لطفی مجلس، بازنشستگانِ کِیک ساندیسی اتوبوسی پیرو خود را با این جملات چنین دلگرم می‌کند "مجلس دوباره بدون توجه به لزوم انطباق برنامه هفتم با سیاست‌های کلی ابلاغی رهبری، فرمولی ارائه داد که بر اساس آن گویی اشتباهی سهوی رخ داده است. اما ما عمد را در این ماجرا حس می‌کنیم"! این گفته‌ها قابل قبول نیست؛ جواب‌ها تناقض دارند؛ بالاخره آیا این مجلسیان "خیرخواه" بازنشستگان می‌باشند؟ و یا "عمدا" برخلاف منافع بازنشستگان عمل می‌کنند؟ حسن صادقی و دیگر اعضای خانه کارگر و بسیاری از هیئت مدیره کانون‌های بازنشستگان کشوری (از جمله کانون عالی کشور) ملوّن‌وار وظیفه دارند که بازنشستگان را به نهادهای پیدا و پنهان حکومت خوش‌بین سازند!
☑️ در سال‌های گذشته نیز بخش‌هایی از دیون دولت (۹۰ همت در سال ۱۴۰۱ و ۷۰ همت در سال ۱۴۰۲) به سازمان داده شده است و اگر مجلس براستی نقشی تأثیرگذار در سرنوشت بازنشستگان داشت و یا دارد پس چرا تا کنون سازمان را مجبور نکرده است با گرفتن این بدهی‌های خود، متناسب‌سازی را پیاده نماید! چه تضمینی وجود دارد که این ۱۳۰ همت نیز به سرنوشت آن ۹۰ همت و ۷۰ همت دچار نشود؟! بازنشستگان خوب به‌خاطر دارند که همین متناسب‌سازی نیم‌بند را هم "در کف خیابان" به‌دست آوردیم! نه مجلسیان در این رابطه نقشی داشتند، نه کانون‌های بی‌خاصیت و نه خانه کارگری‌های فسیل شده!
☑️ از همان سال ۱۳۹۹ که مسئله "متناسب‌سازی" مطرح گردید، حکومتیان و عناصر آنها در بین بازنشستگان (گرگ‌های در لباس میش) به قدری این خواسته را بزرگ کرده‌اند که خواسته اصلی ما یعنی ماده ۹۶ "افزایش حقوق متناسب با نرخ تورم" را تحت‌الشعاع آن قرار داده‌اند؛ متاسفانه تعدادی از همکاران نیز به گرداب آنها افتاده‌اند. اگر حقوق‌ها متناسب با نرخ تورم افزایش نیابند، هر ساله مبلغی پول بر متناسب‌سازی افزوده می‌شود و این مسئله همواره پیچیده و لاینحل باقی می‌ماند!
☑️ عده‌ای می‌خواهند چنین وانمود کنند که اگر دولت بدهی خود به سازمان را ندهد، دیگر سازمان قادر به پرداخت حقوق‌ها و یا اجرای متناسب‌سازی نیست!! در صورتی که سازمان یکی از جیب‌های حکومت است، و هرگاه سازمان پول کم بیآورد حکومت باید و باید از جیب‌های دیگر؛ سازمان را تغذیه نماید، همان‌گونه در زمانی که در جاهای دیگر به پول نیاز داشت از جیب سازمان، برداشت می‌کرد.
۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
#اسماعیل_گرامی
#جنبش_بازنشستگان
#حسن_صادقی
@sarkhatism
✍️ اسماعیل گرامی (کارگر بازنشسته)
☑️ در اوایل اسفند ماه سال گذشته شایعه‌ای برپا شد که قرار است دولت ۱۷۰ همت از بدهی خود به سازمان را پرداخت نماید؛ در این رابطه بین دوستان و همکاران خوش بین؛ ولوله‌ای بپا شد؛ تا جایی که عده‌ای از آنها ادعا نمودند که این انتقال پول نتیجه تلفن زدن‌های بازنشستگان به نمایندگان شهرهای خودشان است که از آنها خواسته‌اند که مشکلات آنها را پیگیری نمایند (البته نباید وجود عناصر حکومتی در دامن زدن به این خوش‌بینی را فراموش کرد)!
☑️ از طرف دیگر حسن صادقی (رئیس به اصطلاح اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری) در یک تجمع در مقابل مجلس تا توانست از مجلس تعریف کرد. در این تجمع او گفت "ما اینجا آمده‌ایم تا از کمسیون تلفیق بودجه مجلس استمداد بطلبیم" او ادامه می‌دهد "ما از مجلس شورای اسلامی فعلی، خیر دیدیم و در این دو سالِ مجلسِ جدید، هر سال ۹۰ همت با تقاضا از مجلس برای سازمان تامین اجتماعی گرفتیم". بله خیر دیدیم، خیر!! تلاشی برای به پای صندوق‌های رأی کشاندن بازنشستگان!
☑️ اگر حسن صادقی از روی فریبکاری و همچنین همکاران بازنشسته‌ی ما از روی خوش‌باوری همسو بودند، ولی در این رابطه باید گفت نمایندگان مجلس در انتقال پول از خزانه دولت به صندوق سازمان هیچ نقشی ندارند، این پول‌ها باید از این جیب حکومت به آن جیب حکومت ریخته شود تا سازمان تامین اجتماعی بتواند از پس خرج و مخارج خود برآید. چنین تصمیماتی (انتقالات پول) از یک مرکزیت واحدی، منطبق بر سیاست کلی حکومت تبعیت می‌کند و نمایندگان بی‌خاصیتِ مجلس (این عروسکهای خیمه‌شب‌بازی) در صورت لزوم باید مُهر تأیید فرمایشی خود را پای آن بزنند و یا در صورت لزوم آن را رد کنند.
☑️ انتقال طلب سازمان که قرار بود ۱۷۰ همت باشد، در کش و قوس های کمیسیون‌های مختلف مجلس، مجمع تشخیص مصلحت نظام، شورای نگهبان، دولت و با اِعمال نظر بازوی اجرایی سیاست‌های کلی حکومت در مجلس (محمد باقر قالیباف)، امروز به ۱۳۰ همت کاهش یافت (بیشتر از دو سوم این عروسکهای خیمه‌شب‌بازی به این کاهش رأی مثبت دادند)! این کاهش، ضربه محکمی بود بر آن خوش‌باوری‌های دوستان و همکاران. همواره در راه مطالبه‌گری امکان اشتباه در تصمیم گیری‌ها وجود دارد، امید است که این دوستان از این پس به این نهادهای حکومتی دل نبندند!
☑️ اما حسن صادقی که می‌گفت ما از مجلس "خیر" دیدیم حالا برای این کم لطفی مجلس، بازنشستگانِ کِیک ساندیسی اتوبوسی پیرو خود را با این جملات چنین دلگرم می‌کند "مجلس دوباره بدون توجه به لزوم انطباق برنامه هفتم با سیاست‌های کلی ابلاغی رهبری، فرمولی ارائه داد که بر اساس آن گویی اشتباهی سهوی رخ داده است. اما ما عمد را در این ماجرا حس می‌کنیم"! این گفته‌ها قابل قبول نیست؛ جواب‌ها تناقض دارند؛ بالاخره آیا این مجلسیان "خیرخواه" بازنشستگان می‌باشند؟ و یا "عمدا" برخلاف منافع بازنشستگان عمل می‌کنند؟ حسن صادقی و دیگر اعضای خانه کارگر و بسیاری از هیئت مدیره کانون‌های بازنشستگان کشوری (از جمله کانون عالی کشور) ملوّن‌وار وظیفه دارند که بازنشستگان را به نهادهای پیدا و پنهان حکومت خوش‌بین سازند!
☑️ در سال‌های گذشته نیز بخش‌هایی از دیون دولت (۹۰ همت در سال ۱۴۰۱ و ۷۰ همت در سال ۱۴۰۲) به سازمان داده شده است و اگر مجلس براستی نقشی تأثیرگذار در سرنوشت بازنشستگان داشت و یا دارد پس چرا تا کنون سازمان را مجبور نکرده است با گرفتن این بدهی‌های خود، متناسب‌سازی را پیاده نماید! چه تضمینی وجود دارد که این ۱۳۰ همت نیز به سرنوشت آن ۹۰ همت و ۷۰ همت دچار نشود؟! بازنشستگان خوب به‌خاطر دارند که همین متناسب‌سازی نیم‌بند را هم "در کف خیابان" به‌دست آوردیم! نه مجلسیان در این رابطه نقشی داشتند، نه کانون‌های بی‌خاصیت و نه خانه کارگری‌های فسیل شده!
☑️ از همان سال ۱۳۹۹ که مسئله "متناسب‌سازی" مطرح گردید، حکومتیان و عناصر آنها در بین بازنشستگان (گرگ‌های در لباس میش) به قدری این خواسته را بزرگ کرده‌اند که خواسته اصلی ما یعنی ماده ۹۶ "افزایش حقوق متناسب با نرخ تورم" را تحت‌الشعاع آن قرار داده‌اند؛ متاسفانه تعدادی از همکاران نیز به گرداب آنها افتاده‌اند. اگر حقوق‌ها متناسب با نرخ تورم افزایش نیابند، هر ساله مبلغی پول بر متناسب‌سازی افزوده می‌شود و این مسئله همواره پیچیده و لاینحل باقی می‌ماند!
☑️ عده‌ای می‌خواهند چنین وانمود کنند که اگر دولت بدهی خود به سازمان را ندهد، دیگر سازمان قادر به پرداخت حقوق‌ها و یا اجرای متناسب‌سازی نیست!! در صورتی که سازمان یکی از جیب‌های حکومت است، و هرگاه سازمان پول کم بیآورد حکومت باید و باید از جیب‌های دیگر؛ سازمان را تغذیه نماید، همان‌گونه در زمانی که در جاهای دیگر به پول نیاز داشت از جیب سازمان، برداشت می‌کرد.
۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
#اسماعیل_گرامی
#جنبش_بازنشستگان
#حسن_صادقی
@sarkhatism