سرخط
Photo
🔴 روز گذشته ۱۵ فروردین ۱۴۰۰، شماری از اهالی روستای جفال مرکزی در اعتراض به بحران چندین ساله‌ی آب شرب در این روستا، در مقابل درب فرمانداری شهرستان شادگان تجمع کردند. نزدیک به چهار سال است که مسئولان با دادن وعده وعیدهای یک تا چند ماهه برای حل کردن آب شرب این منطقه، مطلقا بحران آب شرب این روستاهای شادگان را حل نکرده‌اند. نمونه‌ی آن کلنگ‌زنی با خدم و حشم در تابستان ۹۸ برای آب‌رسانی به روستاهای شادگان به مدت ده ماه است، که با گذشت حدود ۲۰ ماه هنوز این امر محقق نشده است.
این تجمع در حالی برگزار شده است که مشکل آب شرب و کشاورزی، گردوغبارهای بسیار، و نابودی محیط زیست نه تنها گریبان اهالی این روستا را گرفته است، بلکه این بحران‌های فاجعه‌بار در خوزستان امری طبیعی شده است؛ و نه تنها اقدامی برای حل آن از سوی مسئولان انجام نمی‌گیرد، بلکه به گسترش این بحران‌ها با انتقال‌آب و سدسازی‌ها در بالادست رودخانه‌ها سرعت هم می‌دهند.
حدود پنج درصد از تولید نفت کل ایران از حوزه نفتی منطقه شادگان استخراج می‌شود. در کنار این موضوع، دو رودخانه «#کارون» و «#جراحی» زمانی اراضی این منطقه را به منطقه‌ای مهم برای کشت تبدیل کرده بود؛ تا جایی که یکی قطب‌های تولید خرمای کشور بوده‌است. اما دولت مرکزی با این منطقه چه کرده است که مردم این مناطق دچار بحران حتی در آب شرب خود شده‌اند. به راستی که دولت‌ها چیزی جز ویرانی برای این سرزمین رقم نزده‌اند.
#ویرانی_محیط_زیست #بحران_آب #انتقال_آب
@sarkhatism
این تجمع در حالی برگزار شده است که مشکل آب شرب و کشاورزی، گردوغبارهای بسیار، و نابودی محیط زیست نه تنها گریبان اهالی این روستا را گرفته است، بلکه این بحران‌های فاجعه‌بار در خوزستان امری طبیعی شده است؛ و نه تنها اقدامی برای حل آن از سوی مسئولان انجام نمی‌گیرد، بلکه به گسترش این بحران‌ها با انتقال‌آب و سدسازی‌ها در بالادست رودخانه‌ها سرعت هم می‌دهند.
حدود پنج درصد از تولید نفت کل ایران از حوزه نفتی منطقه شادگان استخراج می‌شود. در کنار این موضوع، دو رودخانه «#کارون» و «#جراحی» زمانی اراضی این منطقه را به منطقه‌ای مهم برای کشت تبدیل کرده بود؛ تا جایی که یکی قطب‌های تولید خرمای کشور بوده‌است. اما دولت مرکزی با این منطقه چه کرده است که مردم این مناطق دچار بحران حتی در آب شرب خود شده‌اند. به راستی که دولت‌ها چیزی جز ویرانی برای این سرزمین رقم نزده‌اند.
#ویرانی_محیط_زیست #بحران_آب #انتقال_آب
@sarkhatism
سرخط
Video
🔴 در ماهشهر چه خبر است؟
✍️متن از نویسندگان #همراه_سرخط
⏺در هفته‌های گذشته چند اتفاق مهم در ماهشهر روی داده که به لحاظ فهم اوضاع قابل توجه است.
در روز ۴ اسفند ۱۴۰۰ رسانه‌های حکومتی از کشته شدن یک بسیجی به نام علیرضا دریس در «سربندر» (که در دوران سلطنت پهلوی بندر شاهپور و در جمهوری اسلامی بندر خمینی نامیده شده است) خبر دادند.
مطابق معمول و چنان‌که رسم رسانه‌های حکومتی است، انواع اخبار ضد و نقیض در این مورد منتشر شد تا اصل ماجرا پنهان شود. در حالی که خبرگزاری ایلنا نوشت: «شب گذشته سوم بهمن‌ماه علیرضا دریس یکی از بسیجیان پایگاه مقاومت بسیج اباذر بندر امام خمینی (ره) هنگام رانندگی خودروی مقاومت بسیج در خیابان ۱۷ شهریور شهرک مقداد توسط افراد مسلح ناشناس که به گفته برخی راکب یک موتورسیکلت بودند مورد اصابت گلوله جنگی قرار می‌گیرد و به شهادت می‌رسد» و بر اساس احتمال توضیح داد: «علیرضا دریس در تعقیب سارقین مسلح مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد.»، پایگاه خبری خبر بندر نوشت: «علیرضا دریس از بسیجیان پایگاه مقاومت بسیج ابوذر شامگاه سه‌شنبه در راستای ادای فریضه دینی و الهی امر به معروف و نهی از منکر، مورد حمله اشرار مسلح در خیابان ۱۷ شهریور شهرک مقداد بندر امام خمینی(ره) قرار گرفت».
از علیرضا دریس در رسانه‌های مختلف به عنوان «شهید مدافع امنیت»، «بسیجی مخلص»، «معلم دلسوز» و «دکتر» نام برده شده است. نکته‌ی عجیب این‌که کشته شدن فردی که ظاهرا یک بسیجی ساده بوده و در برخورد با دزدان مسلح کشته شده است بازتاب وسیعی در محافل حزب‌اللهی داشته و علاوه بر پیام‌های «تبریک و تسلیت» فراوان از مقامات محلی و حکومتی، تشییع جنازه‌ی باشکوهی نیز برای او تدارک دیده‌اند.
همه‌چیز حکایت از آن می‌کند که ماجرا وجوه دیگری دارد که مقامات حکومتی تلاش می‌کنند آن را پنهان کنند. به گفته‌ی منابع محلی در ماهشهر، علیرضا دریس علاوه بر فعالیت در پایگاه بسیج با نیروهای امنیتی نیز همکاری می‌کرده و این روایت هم وجود دارد که کشته شدن او در جریان به گلوله بسته شدن یک مهمانی عناصر حزب‌اللهی در سربندر بوده باشد. به ویژه که علاوه بر علیرضا دریس، یک نفر دیگر نیز در جریان این ماجرا زخمی شده اما تقریبا هیچ‌کدام از رسانه‌ها به او اشاره‌ای نمی‌کنند.
اتفاق بعدی آتش گرفتن یازده اتوموبیل در محوطه‌ی خوابگاه رهاوران فنون ممکو که نام حکومتی آن شهرک بعثت است، در بامداد روز شنبه، ۷ اسفند بود. محسن ادیبی، رئیس روابط عمومی سازمان منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی ماهشهر، در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا «تروریستی» بودن این حمله را رد کرده، اما گفته است که «این حادثه بعد امنیتی دارد». حمید دانش، مدیر روابط عمومی شرکت راه‌آوران فنون پتروشیمی نیز ظهر روز شنبه به خبرگزاری فارس گفت که بررسی‌های اولیه نشان از «عمدی بودن این حادثه توسط افرادی خارج از مجموعه با مواد آتش‌زایی همچون بنزین یا گازوئیل» دارد. به گفته او، در این حادثه شیشه‌های کانکس حراست شکسته شده و درگیری با نیروهای حراست نیز گزارش شده است.
نکته‌ی قابل توجه این‌که این شهرک در کنار شهر جراحی و نیزارهای جراحی واقع شده است و این خوابگاه محل زندگی کارمندان رده‌بالای پتروشیمی است که اغلب غیربومی و پروازی هستند. فقیرنشین‌ترین محله‌ی شهر جراحی، یعنی محله‌ی ماستیک دقیقا در کنار این خوابگاه است و هم از این خوابگاه و هم از خود شهرک بعثت به شدت نگهبانی می‌شود. دور تا دور این محوطه حصار و نگهبان وجود دارد و هم‌چنین در تمام کوچه‌های شهرک بعثت پست‌های نگهبانی و حراست قرار داده شده است.
این حوادث و حوادث مشابه آن که خبری نمی‌شود یا به شیوه‌ای که دیدیم اظهارنظر مشخصی در مورد آنها صورت نمی‌گیرد در منطقه‌ای اتفاق می‌افتند که هنوز خاطره‌ی کشتار وسیع مردم، نه تنها در نیزار و شهر جراحی، بلکه در محله‌ی کوره‌ها و شهرک طالقانی و مناطق فقیرنشین دیگر، به ویژه برای مردم منطقه تازه و زنده است.
به نظر می‌رسد در این منطقه با اوضاع جدیدی روبه‌رو هستیم و شاید در مناطق دیگری نیز که در قیام دی و آبان و همین‌طور قیام تشنگان مراکز مهم خیزش‌های مردمی بودند نیز شرایط مشابه یا دست‌کم شرایط قابل تاملی وجود داشته باشد که از لحاظ تلاش برای فهم وضعیت، اطلاع از آنها اهمیت دارد.
#جراحی
#ماهشهر
#سربندر
@sarkhatism
✍️متن از نویسندگان #همراه_سرخط
⏺در هفته‌های گذشته چند اتفاق مهم در ماهشهر روی داده که به لحاظ فهم اوضاع قابل توجه است.
در روز ۴ اسفند ۱۴۰۰ رسانه‌های حکومتی از کشته شدن یک بسیجی به نام علیرضا دریس در «سربندر» (که در دوران سلطنت پهلوی بندر شاهپور و در جمهوری اسلامی بندر خمینی نامیده شده است) خبر دادند.
مطابق معمول و چنان‌که رسم رسانه‌های حکومتی است، انواع اخبار ضد و نقیض در این مورد منتشر شد تا اصل ماجرا پنهان شود. در حالی که خبرگزاری ایلنا نوشت: «شب گذشته سوم بهمن‌ماه علیرضا دریس یکی از بسیجیان پایگاه مقاومت بسیج اباذر بندر امام خمینی (ره) هنگام رانندگی خودروی مقاومت بسیج در خیابان ۱۷ شهریور شهرک مقداد توسط افراد مسلح ناشناس که به گفته برخی راکب یک موتورسیکلت بودند مورد اصابت گلوله جنگی قرار می‌گیرد و به شهادت می‌رسد» و بر اساس احتمال توضیح داد: «علیرضا دریس در تعقیب سارقین مسلح مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد.»، پایگاه خبری خبر بندر نوشت: «علیرضا دریس از بسیجیان پایگاه مقاومت بسیج ابوذر شامگاه سه‌شنبه در راستای ادای فریضه دینی و الهی امر به معروف و نهی از منکر، مورد حمله اشرار مسلح در خیابان ۱۷ شهریور شهرک مقداد بندر امام خمینی(ره) قرار گرفت».
از علیرضا دریس در رسانه‌های مختلف به عنوان «شهید مدافع امنیت»، «بسیجی مخلص»، «معلم دلسوز» و «دکتر» نام برده شده است. نکته‌ی عجیب این‌که کشته شدن فردی که ظاهرا یک بسیجی ساده بوده و در برخورد با دزدان مسلح کشته شده است بازتاب وسیعی در محافل حزب‌اللهی داشته و علاوه بر پیام‌های «تبریک و تسلیت» فراوان از مقامات محلی و حکومتی، تشییع جنازه‌ی باشکوهی نیز برای او تدارک دیده‌اند.
همه‌چیز حکایت از آن می‌کند که ماجرا وجوه دیگری دارد که مقامات حکومتی تلاش می‌کنند آن را پنهان کنند. به گفته‌ی منابع محلی در ماهشهر، علیرضا دریس علاوه بر فعالیت در پایگاه بسیج با نیروهای امنیتی نیز همکاری می‌کرده و این روایت هم وجود دارد که کشته شدن او در جریان به گلوله بسته شدن یک مهمانی عناصر حزب‌اللهی در سربندر بوده باشد. به ویژه که علاوه بر علیرضا دریس، یک نفر دیگر نیز در جریان این ماجرا زخمی شده اما تقریبا هیچ‌کدام از رسانه‌ها به او اشاره‌ای نمی‌کنند.
اتفاق بعدی آتش گرفتن یازده اتوموبیل در محوطه‌ی خوابگاه رهاوران فنون ممکو که نام حکومتی آن شهرک بعثت است، در بامداد روز شنبه، ۷ اسفند بود. محسن ادیبی، رئیس روابط عمومی سازمان منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی ماهشهر، در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا «تروریستی» بودن این حمله را رد کرده، اما گفته است که «این حادثه بعد امنیتی دارد». حمید دانش، مدیر روابط عمومی شرکت راه‌آوران فنون پتروشیمی نیز ظهر روز شنبه به خبرگزاری فارس گفت که بررسی‌های اولیه نشان از «عمدی بودن این حادثه توسط افرادی خارج از مجموعه با مواد آتش‌زایی همچون بنزین یا گازوئیل» دارد. به گفته او، در این حادثه شیشه‌های کانکس حراست شکسته شده و درگیری با نیروهای حراست نیز گزارش شده است.
نکته‌ی قابل توجه این‌که این شهرک در کنار شهر جراحی و نیزارهای جراحی واقع شده است و این خوابگاه محل زندگی کارمندان رده‌بالای پتروشیمی است که اغلب غیربومی و پروازی هستند. فقیرنشین‌ترین محله‌ی شهر جراحی، یعنی محله‌ی ماستیک دقیقا در کنار این خوابگاه است و هم از این خوابگاه و هم از خود شهرک بعثت به شدت نگهبانی می‌شود. دور تا دور این محوطه حصار و نگهبان وجود دارد و هم‌چنین در تمام کوچه‌های شهرک بعثت پست‌های نگهبانی و حراست قرار داده شده است.
این حوادث و حوادث مشابه آن که خبری نمی‌شود یا به شیوه‌ای که دیدیم اظهارنظر مشخصی در مورد آنها صورت نمی‌گیرد در منطقه‌ای اتفاق می‌افتند که هنوز خاطره‌ی کشتار وسیع مردم، نه تنها در نیزار و شهر جراحی، بلکه در محله‌ی کوره‌ها و شهرک طالقانی و مناطق فقیرنشین دیگر، به ویژه برای مردم منطقه تازه و زنده است.
به نظر می‌رسد در این منطقه با اوضاع جدیدی روبه‌رو هستیم و شاید در مناطق دیگری نیز که در قیام دی و آبان و همین‌طور قیام تشنگان مراکز مهم خیزش‌های مردمی بودند نیز شرایط مشابه یا دست‌کم شرایط قابل تاملی وجود داشته باشد که از لحاظ تلاش برای فهم وضعیت، اطلاع از آنها اهمیت دارد.
#جراحی
#ماهشهر
#سربندر
@sarkhatism