الف: در فیلم " زندگی زیباست" اثر "روبرتو بنینی" (Life is beautiful) گوئیدو (شخصیت اصلی داستان) تمام تلاشش را به‌کار می‌گیرد تا فرزند پنج‌ساله‌اش چیزی از واقعیت هولناک اردوگاه آشویتس (اردوگاه مخوف نازی‌ها با کوره‌های آدم‌سوزی، اتاق‌های گاز و ...) نفهمد.
او یک‌سره طنازی می‌کند تا آن شرایط غیرانسانی و توحش بی‌حد و مرز را در قالب یک بازی برای فرزندش تحمل‌پذیر کند. او وانمود می‌کند تمام اتفاقات فقط بخش‌هایی از یک بازی هستند و اگر فرزند تا پایان بازی نام او را صدا نزند برنده‌ی یک تانک جنگی واقعی خواهد شد.

ب: در این ویدئو که چند روز قبل از شهر ادلب سوریه منتشر شده است، پدری سوری (می‌توانیم او را گوائیدوی سوریه بنامیم) برای این‌که واقعیت جنگ را از ذهن کودک خردسال‌ش دور کند، وانمود می‌کند که یک بازی در جریان است و با شنیدن صدای هواپیماهای جنگنده، بمباران و انفجار باید خندید؛ خنده‌ای تماما انسانی در محاصره‌ی دار و دسته‌ی آدم‌کشان اسد، اردوغان، پوتین، خامنه‌ای، ترامپ، نتانیاهو و ...

ج: این خنده، شاید تلخ‌ترین خنده‌ی ثبت شده در تاریخ مصیبت‌بار غرب آسیا باشد؛ جایی‌که کودکان افغان، سوری، یمنی، عراقی، لیبیایی، فلسطینی، کرد و ... در بستر جنگ و توحش متولد می‌شوند.
خنده‌ای تلخ که تمام تروماهای انسان غرب آسیا را روی سر و صورت ارتجاع و امپریالیسم بالا می‌آورد‌.

متن از گروه گروه نویسندگان #سرخط

#نه_به_جنگ #نه_به_استبداد_و_امپریالیسم #حق_کودکی

@sarkhatism